Catalogus artificum : sive Architecti statuarii sculptores pictores caelatores et scalptores, graecorum et romanorum, literarum ordine dispositi

발행: 1827년

분량: 515페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

CEPHISODOTUS.

sodorum scripserim, infra demonstrabitur Duos au tem Cephisodotos fuisse, ipse Plinius XXXIV. . . 19. dicit, quo loco omnia, quae iam sequuntur, velut fundamento niti debent. Plinius enim haec habet:

Co hisodoti duo fuere Prioris est Mesrcurius, thes m patres in infantia nutriens fecit Et concionantes manu elata Persona in incerto St. In hoc loco cod.

Reg. I. Cophisodoti recte habet de qua scriptura per simplexis v. Jacob ad Anthol Palat. p. 886. Dosimilibus geminationibus eiusdem iterae v. Boissonad. ad Nicet Eugen p. 214. codd. Reg. III. IV. Dufresu. I. II Polling. Ces hinodoti in codicibus Reg. II. COI-beri magna hic est lacuna. - Aetatem utriusquo artificis ipse Plinius accurate tradidit, unum l. II. cum Polycle sc natu maiore Leochare et Hypato-doro ubi cod. Reg. LIII. IV. Dufresn. I. in Polling.

Ces hiasodotus, Reg. II. mi Sicotus, Olbert cui si crotus exhibent, quibus e corruptelis vera tamen ectio comprobatur, cuius rei novum exemplum statim

infra videbimus , alterum lymp. XX. multi codd. CXXI. cum Eutychide, Euthycrate aliisque artificibus floruisse. In hoc loco ne unus quidem codicum Plinianorum es hisodotus tuetur. sed omnes valde sunt corrupti; attamen iidem omnes librariorum errores arguunt lectionem primariam et . l. Cephisodotus, neque e hisodorus fuisse. mam in Reg. I. thmyis Sicrotus, Reg. II cmis sicotus, Dufresn. I. II. Reg. IV. Polling. hvis. Sicrotus, Olbert. vis, si otus Reg. III che his, Sicrotus legitur Variae hae scripturae et in edd. antiquis apud Thierschium Epoch. III.

162쪽

Adnot. p. 90. obviae inveniuntur, quas omisi, cum codI sufficere mihi viderentur. Animadvertendum potius est, Pausaniam, sicubi alterutrius Cephisodoti nomen assert, nunquam C hisodormn sed semper Ces-phisodotum scribere, unde codicum Plinianorum Ioctio confirmatur; et praeterea in codd. Graecis Κηφισόδοτος et Κηφισόδωρος consueto errore confundi Clintoni fasti Hellen. I. CV. . . 114. , quae observatio in nostra quoque quaestione non omni utilitate carebit. Plinius enim XXXVI. . . . Praxitelis silium Cophisodorum dicit, ubi codex intian vulgatam lectio-uom defendit in Reg. Ι ultima syllaba evanuit cuius igitur summa auctoritas nobis hic deest Reg. II.

bent, quibus portentosis lectionibus nihil tribuendum est Thierschius I. l. etiam hic C hissodotus rescripsit, rei veritatem bene perspiciens, internis tamen magis quam externis rationibus motus. At ne has quidem nos deficiunt. Etenim Praxitelis filius ULLsodotus una cum fratre Timarcho ligneas imagines Lycurgi Atheniensis fecisse a Pseudo-Plutarcho Vi-lae . rati p. 43. E. p. 258. T. IV. d. . narratur, ita ut iam de vera huius quoque loci liniani scriptura dubitatio esse nequeat. Unus Plinii restat locus XXXIV. . s. 19. Cmhi odorus fecit Mines Ῥam mirabilom, ubi Reg. I. quidem iteram tuetur, Dufresn I. ce his sidorus, et Coiberi. γhis Didorus exhibent; at hic etiam in uno certe licet non optimae notae codice Reg. I. Ce hiasodotus exstat, quod cur respuatur non video, si cum codex aliquis,

163쪽

quamqua et Omnino est interpolatias, tamen singula antiquae et Vera scripturae Vestigia bene servare potuerit.

Qualicunque hac critica diatriba de nomine artificum praemissa, ad ea quae de unoquoque eorum constant enarranda progredi nobis licet, ubi consuetudinem nostram sequentes ignorantiam potius confitebimur, quam ad coniecturas, quae fundo omni destitutata hariolationes recte dicantur, nos abripi patiemur. I. Cophisodotus statuarius I. CII. ante Ch. n. 372. fuit Atheniensis Colligere hoc ex eo possumus, quod prior uxor Phocionis, qui l. XU. . ante Ch. n. 317. veneno necatus obiit, Cephisodoti soror fuit. Atheniensi vero civi non nisi Atticam virginem ducere Iicuit. Plutarchi hoc. 19. των ε γυναικων, ας γημε, περ της προτέρας ουδεν στορεῖται, πλην τι Κηφισόδοτος

- πλάστης, δελφος αυτης. De eo artifice, ut iam

supra S. V. Callistonicus indigitavi, valere videntur verba Pausan. VIII 30, 5 qui de porticu urbis Megalopolis conditae l. II. . agens addit ταύτης

της στοας εστιν ἐγγυτάτω ς προ ηλιον ἀνίσχοντα ερον Σωτηρος ἐπίκλησιν Διός κεκόσμηται δε πέριξ κίοσι. κα- Θgζομένω δε τω Διὶ ε Θρόνω παρεστηκασι τ μεν η Μεγάλη πολις, ἐν ριστερα δε 'ρτεμιδος Σωτείρας γα α' ταυτα με λίθου του Πεντελησίου 'θηναῖος Κηφισόδοτος και Ξενοφων ειργάσατο. Cur vexo huic Cephisodoto neque minor illud opus tribuendum censeam, causa haec est, quod cives egalopolitanos Iovi Servatori templum et statuam simul fere cum urbe condita dedicasse satis est probabile. Idem vero, et hoc certo

164쪽

scimus, Cephisodotus ercurium fecit, qui Liberum

patrem infantem nutrit et concionantem manu elata,

cuius persona in incerto fuit. Plinius XXXIV. . R a' sitim ui lio sub si ut mi uilas; II. Cephisodotus minor et ipse statuarius, quamquam et pictura et arti sculpendi vacasse Videtur, OI CXX vel ut alii codd. CXXI florens, filius Prarii telis, qui I CIV. vixit, et frater Timarchi fuit Pseudo-Plutarch. l. l. , quod ignorasse videtur linius X XIV. . s. 9. Rem maximi momenti seudo Flutarchus L . narravit, Cephisodotum cum Timarcho imagines igneas Lycurgi Atheniensis eiusque filiorum Abronis, Lycurgi et Lycophronis in Erechtheo Athenis dedicatas pinxisse Lycurgus l. XIV. 2. ante Ch. n. 23. Vita excesserat o Clintoni fasti Hellen ad h. a. p. 147. , eique statua l. CXVIII. . ante Ch. n. 307. est decreta. Clinton l. l. p. 155. Plinius igitur cum Pseudo-Plutarcho egregie consentit, praesertim quum meminerimus, non Lycurgi solum, sed ius filiorum quoque imagines pictas fuisse. Praeterea idem Cephisodotus philosophos Plin. I. I. et nonnullas meretricum statuas fecit. Tatian adv. r. 52 p. 114. . ed. orth. De minore enim Cephisodoto sermonem esse, inde patet, quod Tatianus eum in his statuis faciendis una cum Euthycrate operam collocasse dicit, qui a Plinio eius aequalis Ol.

CXX nominatur.

Restant nonnulla Cephisodoti opera, quae utri vindicanda sint, in ambiguo est. Si quid tamen coniectura assequi velis, facile priori ea dabis, utpote qui

165쪽

minore clarior atquo artis peritior fuisse videatur. Plinius enim XXXIV. . S. 19. Minervam eius mirabilom aereana in ortu AthenienSium laudat, e nram ad ten tam AND Ssrvatoris in Eodem ortu, cui auca co arantur. Pausania IX. 16, 1. ait.

ουτος Κηφισόδοτος της 'ιρηνης ν ἄγαλμα Θηναίοιο Πλουτον χουσαν πεποίηκεν et idem 30 1 novem Musarum et rursus trium aliarum imagines a Cephisodoto factas in Helicone Vidit, neque tamen addens, qua materia in iis faciendis artifex usus fuerit. Quado causa arbitrari possis, has certe Musas prioris Cephisodoti opus fuisse, XPosui infra S. V. Strongylio. Addo Praxitelesses sub sin et Timarchuy.

Statuarius do quo Plinius XXXIV. . s. 19. haec tradit Chaoreas Alexandrum Magnum et Philimum patrem eius fecit. Alium eiusdem nominis χρυσοτέκτονα memorat Lucianus in Lexiphano p. 334. edit Wetst.

Scalptor gemmae apud inchelm descript. n. 238.

CHAEREPHANES

Pictor incertae aetatis et patriae, de quo D. Iutarch aud Poet. p. 18. B. γράφουσι και πρίεεις ἀτο-πους νιοι, καθάπερ - Xαιρεφάνης κολάστους μιλίας γυναικων προς ἄνδρας, ubi Wyttenbachius Animadvss. p. 200. hoc nomen e Nicophane quem vide corru-Ptum esse suspicatur, forsitan recte.

166쪽

146 CHALCOSTHENES CHARES.CHALCOSTHENES.

Statuarius incertae patriae atque aetatis, quem O moedos et athletas 1ecisse ait Plinius XXXIV. 8. s. 19. Valde equidem dubito, an alter Chalcosthenes auctor operum fictilium Athenis, unde locus ubi officinam habuit Ceramicus appellatur, Plin. XXXV. 12. s. 5. idem sit atque ille modo memoratus. Quamquam enim de aetate utriusque viri nihil scimus, lamen origo nominis Ceramici antiquiori tempori tribuendum esse videtur, quam quo comoedorum statuae fieri solebant. Neque unius artificis esse videntur cruda opera et aenea, praesertim quum Chalcosthenes figulum nulla alia arte praestitisse e Plinio coniicere possimus.

Statuarius Lindi in insula Rhodo natus a Lysippo

artem statuariam edoctus, qui eum prae ceteris suis discipulis dilexisse videtur. Auctor enim ad Heren nium IV. . ait Chares a Lysimo statuas facHr nouisto modo didicit, ut Lysimus, ut ostenderet Myronis, brachia Praxitelis, Pectus Polycleti ses omnia

coram magistrum facientem videsbat, ceterorum o Eraves sua montes considerares Potesriat Lindium eum et

Plinius XXXIV. . s. 18. et Strabo XIV. p. 52 dicunt, uterque de eius colosso Solis agens. Et hic

quidem ait: τον του κλίου κολοσσον φησιν ποιησας τοἰαμβεῖον, τι - πτάκις δέκα

167쪽

CHAREM CHARMA DAS. 147

iholog Palat T. II p. 648. ubi Simonidi tribuitur, pro Adiχης restituendum est αρης. ibi Iacobs. T. III. p. 847. De psitis colossi salis hic agere toti uinet; addenda potius haec sunt verba Plinii l. l. ab ovi

tiantum victus, ut artiscium mi im Probabilis oro is idontur, ubi pro 'robrabilia invitis omnibus codd. nrobabilis emendandum videtur Syllaba n a prati codetite voce minimes facile absorberi Ottiit. Sontentalia vero hanc mutationem I OPSus requirit. - is iam scriptis vidi etiam Thierschium Epoch. III. Ad not. p. 94. in eandem coniecturam incidisse.

Pictor vasculi Graeci apud illinge peintures docia collection de Oghili tab. 11.

Pictor aetatis atque patriae incertae, quem Plinius XXXV. . s. 34 pictoribus monochromatum vetustissimis accenset, quo loco uullo festinantius insta octo Henricus Meyerus hist arti. r. T. I. P. 39. eo se adduci passus est, ut quae de Eumaro dicenda fuerunt, ad Charmadani referret. Ipsum nomen, quod Durando certe teste in Ed. I. recte legitur, in codd. Varie corruptum est, ita tamen ut Omnia vestigia eo ducant , Charmadas nequo quod Iunius habet, Charma legendum esse.

168쪽

Statuarius qui una cum Syadra uterque vero par tanus fuit Euchirum Corinthium nrtem fingendi do cuit. A Charta vero et Syadra quarto gradu si Graecam umerandi rationem sequare artem accepisse dicebatur Pythagoras Rheginus Paus. I. 4, 2.), unde tamen de aetate utriusque artificis quidquam extricari posse frustra speres, nisi quidens ea quam infra Euchir I. ingressus sum Via pergere Velis, quae mens fuisse videtur Odos redi ulteri, qui in Dore. II p. 94. Olymp. LIX. eum vixisse statuit.

CHERSIPHRO.

Architectus Cnosius Plin. VII. 37. s. 38. VitruV. VII. Praef. q. 16 coli. q. 12 male interdum test-phon dictus, qui cum filio Metagene primam Dianae Ephesia aedem Ionico genere aedificavit, vel certe aedificare incepit CStrabo IV. p. 40. . quae deinde ab Hsrostrato incensa est. Mira de eodem templo protulit ausanias VII 2, 4. qui aperte vetustius quoddam cum eo quod Chersiphro exstruxit confudit o Plinius quoque XXXVI. 14. s. 21. magno errore Versatus est, quum ultimum ac celeberrimum Dianae templum a Chersiphrone conditum fuisso traderet Thierschius vero Epoch. II. Adnot. p. 37. inde quod Diogenes Laert. II. . Aristippi g. 19. Theodorum Samium, Rhoeci filium eiusdem templi fundamentum carbonibus stratis munivisse narrat, recte

colligit, Chersiphronem circa Olympiadum initium

vixisse.

169쪽

Statuarius qui circa Tiberii tempora vixit Menationem eius facit inscriptio apud Donati Suppl. Ιnscripti ad nov. thes Murat. Vol ΙΙ. p. 210. Germα-nico Ti. Caessaris F. Divi Augusti N. C. Iulius mi

, Chio Corinthius a Vitruvio in Prooemio lib. III. g. . recensetur inter artifices qui nullam memoriam sunt consecuti, quod non ab industria artisve sollertia, sed a felicitate fuerunt deserti. Iunius in Catalogo.

Statuarius hic Corinthius statuas Minervae et Dianae fecit, qua partes magni donarii a Phocensibus Dolphos dedicati fuerunt. Pausan. X. 13, 4. Quum vero Pausanias dicat, in bello, cuius in memoriam illud opus factum fuerit, Telliam vatem Eleum Thessalos contra Phocenses duxisse coli. X. 1, 4. , Chionidom paullo anto Darii et Xerxis expeditiones in Graeciam susceptas floruisse probabile est. CD quae supra S. V. Ageladas p. 15 sq. de his bellis disputavi. Eos vero qui aliud etiam opus a Chionide factum esse credebant, cum potius Myronis esset, refutavit Pausan VI. 13, 1.

Statuarius patria Cretensis, de cuius aetate et magistro Pausanias, VIII 53, 3. nihil comperti se ha-

170쪽

bere dicit. Fecit inauratum Apollinis simulacru in Tegeae cui Chiri sophus ipse e marmore adsistit. Boechhius quidem Corp. Inscr. I. P. 19. hunc artificem non valde antiquum fuisse suspicatur, quod tamen suspicaretur non necesse fuit, Cum Pausanias noli tradiderit, Chirisophum ipsum se lapide sculpsisse. Mihi potius ipsum nomen aliis multis similibus coni- paratum summae antiquitatis indicium esse videtur. Addo Hermania in in libro Uebe H. Pros Bochli's Beliandlun de Griecti. Inschris te p. 204.

CHRYSOTHEMIS.

Statuarius Argivus qui una cum Eutelida et ipso Argivo statuas Demarati eiusque filii Theopompi thletarum fecerunt. Pausan VI. 10, 2 Vicerat Demaratus Olympiado LXV. et LXVI ita ut illi arti sces eodem fere tempore floruisse credi possint. Pausanias ipsam inscriptionem statuis incisam attulit, qua

Ul erque a maioribus suis artem se edoctum fuisse profitetur.

I. Pictor Cleonis natus, qui artem adhuc rudem magis perfecit, et post Eumarum Atheniensem, Cuius inVenta excoluit, vixit. Locus de eo, ut dicunt, classicus a nobis e cod. Reg. I. emendatus est apud Plinium XXXV. . s. 34. Hic Cimo catagr δε μ'

venit, hoc est, obliquas imagiri , et vari formares Nulaus Emicisentes, SusPicisentes et o desviciesntes, articulis memora distinxit, et Hua Protulit, Praestes' qu in σ-us rugas ι sinus inmenit. Eundum Cimonem spo-

SEARCH

MENU NAVIGATION