장음표시 사용
181쪽
nem, Pistyliorumque Et Cetreorum Circa ornammatorum ad symmetriam distributionem magno solinti scion-tiaques summa nobiliter Si architectatus. Vitruv. VII.
Praef. q. 15. De ipsius Antiochi studio templi aedificandi v. quos audavit Iacobsius in Amalth. II. p. 249 Adde dos P. Mulierum in Encyclop. Ersch. et Grub P. VI P. 233.
Sculptor qui cum Pythodoro aliisque artificibus Palatinas domos Caesarum probatissimis signis replevit. Floruit igitur primo post h. n. seculo Plin. XXXVI.
Caelator clarus incertae patriae atque aetatis, memoratus ab Athenaeo I. p. 82. . . IV. p. 15. ed. Schw.
I. Pictor incertae aetatis et patriae, cuius nomen Plinio XXXV. 11. s. 40 primus Brotierius recte restituit, cum antea invitis codd. Craterus legeretur. Et locus ipse apud Brotierium ita se ut et Cratimis comoedos Athonis in Pompo Pinxit omnes quidem mei codd. Cratinus defendunt; at idem comoes fias a. bent. Putare quidem iam posses, alteriai rum Crati norum, qui comicas scripserunt fabulas pingendi quoque artem exercuisse; at ne unus quidem cetero mscriptorum hoc tradit, et Plinius ipse, qui paullo infra Cratinum pictorem iterum memorat, de colitico poeta ne verbulum quidem dicit. Ibi enim Deus σα-
182쪽
ιin pictoris silia et discmula uollam Elonfine in- odisses traditur, ubi Hai duinus male de Cratino statuario cogitavit quod et Clemens Alexandr Strom. IV. p. 23. B. d. yli, testatur; sed apud hunc quoque frustra comicum poetam quaeres. Unde einehio Viro Eximio, cuius fragmenta Cratine et Eupolidea cupide exspectamus, i assentiam qui in Quaesit. scen L p. 16. Irenam filiam Cratini comici dicit. Et Viri Docti Harduinus ad Plin. l. l. coli. Meurs. lecti. Att. I. 15. comoedos quodammodo interpretali sunt quum Vero comoedu in omnibus codd. exstet, intorpretatio illa incassum octa est. Hinc ego non dubito, quin comoedus ineptum sit librarii doctrinam qualemcunquo prodituri od di lumentum, quod quondam ex editione illorum Plinii librorum eiiciam et
II. Statuarius Spartanus, incertae aetatis, qui Phillis Elei luctatoris statuam fecit Pausan Vl. 9, 1.
Pictor Sicyonius, quem graphice primum invenisse testatur Athenagor legat pro Christ. 14. p.
Statuarius quem Plinius XXXIV. . s. 19. circa Oymp. LXXX li vixisse dicit Praeceptor fuit to-lichi Corcyraei, et inprimis statuis tyrannicidarum a se factis nobilitatus est. Lucian Philops 18. Pausan. I. 8, 5. Quas enim Prima Antenor fecerat, Xerxes spolia secum duxit V. s. V. Antenori et quum e
183쪽
Marmore Pario Epoch. V. compertum habeamus, iocontiores illa Critiae statuas l. LXXV. . positas 1 uisse, causam OH ideo, qua ductus hierschius Epoch. III. Adnot. p. l. Plinium reprehenderit. Praeterea una tantum eius statua nobis innotuit Epi charini sive Epicharmi, qui se in cursu armatorum exercuerat, in acropoli Attica Constituta Pausan. l. 23, 11. Qua autem Patria fuerit Critias, veteros scriptores non accurate diXerunt Pausanias enim I. 3, 2. Atticum eum appellat, reliquis duobus locis id silentio praeteriens Lucianus autem . . et Rhet. praecepi. . estotae sive Insulani cognomen ei trita huit, quod idem Plinium l. l. fecisse nemo nunc amplius dubitat. Hic enim Phidiae aemulos Alcamenoni, Critiam, Nestoclem, Hegiam Ocat, ubi Iunius in a talogo . . Critias pro Nestocles legendum esse No stolos felicissimo acumine vidit, Secutis eius senteritiam Langio ad angi libellum de arto sculpendi veterum p. 86. Mulier in Aeginet. P 102. ad n P. I liter schio in pocli II Adilol. p. 34 E codicibus autena meis maxime Reg. I. et D uiresn. I. veram lectionena confirmant, in quibus Nesatotes legitur, quo quam prope ab illa absit, non est quod demonstrem De hac igitur re iris Doctis non dissentientibus, de interpretatione vocis Νησιώτου in Varias partes abierunt; omnium optime autet hanc quaestionem Thierschius I. I. pertractavit, docens Critiam eodem iure et Atticum et Insulanum dici potuisse, quum non ullae par vae insulae litori adiacentes ad ipsam Atticam terram
184쪽
Sculptor Atheniensis qui cum icola eodem Atheniensi statuam nunc quoque exstantem ex earum genere, quas Vulgo Caryatidas vocant, fecit. Aetas in certa. WinckeImannus opp. I. Ρ Ι. p. 203o utrumque artificem Ciceronis fere tempore loruisse arbitratur.
Scalptor incertae patriae atque aetatis, memoralias a linio XXXVII. 1. . . Post Pyrgotelem PollO- nidos et Cronius in gloria fueres Gemmae, quae ei vulgo tribuitur Gori inscripti Etrusc. Vol. 'ab. 1.hricio, nomen serius additum fuisse, viri docti dudum probarunt. fr. Bracci memori T. II p. 12.
Statuarius et argenti caelator inceriae patriae atque aetatis, notus ex Plinio XXXIV. 8, 19 ubi in veti editi male Iosias legebatur. Veram Iectioneni Reg. I. III habent; Dufresn I. II. etesias, Reg. IV.etherias Eum ut alios similes nullis operum suorum Praecipuum dicit Plinius.
Sculptor aetatis et patriae incertae, qui Sami marmore Pario statuam adeo egregiam fecit, ut ob-Scoenum suum huius amorem Clisophus Selimbriacus temperare vix posset ' Athen. XIII p. 606. A.
185쪽
Pictor, qui innotuit Oechaliae xPugnation et Lao- Iamia. Plin. XXXV. 11. s. 40. Patria incerta; aetatem eius inde colligere possumus, quod Antiphilus oum praeceptorem habuit. Plin. XXXV. 10. s. 37. Quum vero Antiphilus Ol. CVI. ante Ch n. 386. a tem iam exerceret v. supra , Ctesidemum circa l. XCVIII. ante Ch. n. 388. Vixisse valde verisimile ost.
Statuarius incertae patriae, qui Periclis aetate vixisse videtur, cum eius statuam X aere funderet. Quodsi ipsum eius nomen spectamus, te stirpe Dorica eum prognatum fuisse haud improbavile est, quum partim Ctesilaus communi dialecto, partim Gessitas Κτησιλοῖς Dorice oppelletur. Solus de eo verba socii Plinius variis in locis. XXXIV. 8, 19. Voner est iucθrtamen artisces laudatissimi, quamquam diversis notatibus geniti, quoniam fecerant Amazonas quia cum in te lo Phesia Dianae dicarentur, Placuit eligi Probatissimam ipsorum artiscum, qui PriaeSEnters
crant, iudicio cum a Paruit eam vise, quam Omnes Secundam a Sua quiaques iudicassent. Hac Est Poly
clesti, Proximi ab H Phidias, Hrtia Ct ita , quarta Cydonis, quinta Phriadmonis. Qui locus quamquam varia inepta continet, certiores tamen os facit, Ctosilaum, quem Phidiae fero aequalem fuisse supra monui, magonem Vulneratam fecisse, Simulque veram
Iectionem alius loci probat PauIlo enim infra in codd. o odd. legitur Desilaus fecit OUFnoron et
186쪽
Amazonem uinoratam Ut Vero omitam, Δησίλαον esse nomen Graecis inauditum, Ctesilaus verbis supra laudatis et potissimum iis argumentis quae Viri Docti ex ipsis statuis magonis vulneratae superstitibus petierunt ita defenditur, ut eorum virorum sententiam, qui Desilaum ex errore natum esse pronuntiarunt, improbare non possim. Iam vero quaeritur, cui error imputandus sit; et quum locus proxime allatus initium faciat eius commatis, in quo artifices a litora D nomen auspicantes proferuntur; quum porro ipse Ctesilaus statim supra primordio commatis praegressi memoretur, denique autem ne unus quidem codex
Ctesilaus sed omnes Desilaus habeant, ii Plinium potius quam istrarium aliquem erroris arguere malim, quod quo iure faciam. cum ipse variis in locis huius libelli exemplis similibus docui, tum alii prolixius doctiusque comprobarunt Et restat iam ultimus Plinii de Ctesilao Iocus, quem iam supra indigitavi: Ctesilas sic scribendum, quum codd. Cresilias habeant)Tulneratum essesesntesm, in quo ossit intelligi φιantum restat animae et Olympium Periclem, dignum
Pictor, A rilis discipulus, Petulanti Pictura in aOtuit MN Libsertim arturisntes des icto mitrato, Et muliebriter ingemiscontes intor obstestricia Earum Plin.
XXXV. 11. s. 40. Ex hoc loco corrigendus est Suidas, ui s. v. 'πελλη fratrem Apollis tosiochum nOminat et seu vere fratrem Apollis Ctesilochum pulemus, sive ce loquendi ratione, qua discipuli arti-
187쪽
ficum eorum filii fratresV dicuntur, et Suidam locutum fuisse arbitremur, aetas certe Ctesilochi hinc nobis nota it, quem, quum Apellem potissimum Ol. CXII floruisse sciamus eodem fero tempore vixisso statuamus; etenim stator fuit.
Pictor tu insula Cythno, una Cycladum natus, Eustath ad Dionys Perieg. 526. floruit temporo Euphranoris l. IV. Eod- ten ore Sc quo Eupli ranor vixit fuit et Cydias, cuius tabulam Argonautas S. XLIV. Hortesnsius Orator mercatus St, estques odem escit in Tusculano suo inde eam per
Μ. Vipsanium Agrippam in porticum eptuni
pervenisse, ex Dione Cassio LIII. 27. p. 721. T. I. ed. Fabric. την στοαν την του Ποσειδῶνος νομασμένην κα ἐξωκοοόμησεν ἐπὶ ταῖς ναυκρατίαις και τ των , γο- να υ - ν γραφ ἐπελαμπρυνε collegit Iunius, qui praeterea haud male suspicatur, locum Theophrastido lapidibus 95. γίνεται μίλτος και ἐκ της χρα κατακαιομένης, ἀλλα χειρων το ὁ ευρημα Κυδίου. συνεῖδε γαρ κεῖνος, ως φασι, κατακαυθέντος τινος πανθοχείου την χραν δων μίκαυστον και πεφοινιγμένην , de nostro artifice valere.
Statuarius incertae patriae, Phidiae fere aequalis. Unum, qui de eo agit locum, Plinii supra attuli s. v. Cerauatis, quo lectores remitto.
188쪽
Architectus, Ciceronis aetate Romae vivens. Cic. Fam. VII. 14. Att. II. 3. u. Frat. II. 2. Obiit eodem die, quo et Clodius a Milone occisus est.' Cic. Mil. 17. 18.
189쪽
I. De Daedalo nobis acturis hoc praecipue monendum est, nos non de uno quodam artifico, qui illud nomen gesserit, cogitare sed potius illis viris assentire, qui sub hoc nomine primordia omnis artis Graticae latere et de ipso Viro in tantum quaerendum esse contendunt, quantum aliquid de patria et terra ubi vixerit a scriptoribus antiquis traditur, unde ad historiam ipsius artis nonnulla lucrari possimus. Hinc de Daedalo narrationem quam Diodor Sic IV. 76-78. talem composuit ut fabulae Romanensi haud dissinii-lis sit, nullius auctoritalis esse, nisi ubi aliunde confirmetur et magis artis vestigia quam artificem tangat, nemo hodie puto infitiabitur. Hanc Vero commentationem trifariam institui, in cuius prima parto de ipso artifice, secunda de eius operibus, tertia de inventis, quae post eum Viventibus reliquisse fertur, Ioquar.
Quod igitur primum ad ipsum artificem attinet,
in nomine statim morari cogimur. Pausanias enim
IX. 3, 2 omnia simulacra antiquitus δαίδαλα dicta fuisse ait, et prius quidem quam Daedalus Atheniensis natus fuerit, hunc vero ab operibus δαιδάλοις nomen accepisse. Aliquoties iam similia nomina habuimus, plura infra tangemus, quae et initia ipsarum artium, et peritiam, calliditatum aliasque artificum virtulos indicant Genitum cum litisse in Attica Diod. Sic I. I.
190쪽
Pausan La VII. 4 5. alii dicunt Cretensem eum Auson. Idyll. XII. Technopaegu Mosella 301. Eu stath ad Hom. I. . 592. Ocant, quod inde factum est, quod plurimum temporis in insula Creta egit. Pausan. VIII 53, 3.) Athenis Daedali originem vero tributam fuisse Varia indicia arguunt Philostratusonim Icon I. 16 p. 27. d. Iacobs ait: - αυτὸς δὴ Δαίθαλο ἀττικίζει με και το εἶδος, περσοφόν τι καὶ Ανυου βλέπων ἀττικίζει δε καὶ αυτ το σχημα Theseus vero p. Plutarchum Thes. 18. ubi v. Leopold Da0dalum suum consobrinum, filium Meropes dicit, quae Erechthei filia fuit unde Diodorus eum Erechthidarum genti vindicat ' Patris nomen alii scriptores aliud habent, cum Plato Ion p. 363. et Diod. Sic eum Mestiononi tmde Pausan. VII. 4, Daedalum otionidarum familia ortum tradidit, Hyginus fab. 274.
Diade fabulae 39. vera lectio restituenda est Suidas
Diodoro avus Daedali est , Pausanias X. 3, 4. Pa- Inmaonem appellaverint, quae omnia nomina originem ab aliquo callido artisque perit viro significant. Matrem dicit Phrasimedes Schol Plat L I. Atticam, ut
aiunt, reliquit, quum nepotem e fratro vel ex sorore, cui artis peritiam invidebat, arce praecipitem deiecis set, et hinc in Cretam secessit, ubi Minos tunc re
gin fab. 39. Pausanias I. 21, 6 Suidas l. l. quem regem quia Atheuienses haud obscuris de causis ia-