장음표시 사용
191쪽
viter vituperaiit, reliqui Graeci et praecipue ores magnis laudibus extollunt, duos inepte ex uno pro cuderunt. In Creta tauri imaginem et Labyrinthum fecit, de quibus quum omnia ad nauseam usque decantata sint, ea hic repetere nolo. Inde porro in Siciliam ad regem Cocalum confugit Philisti fragm. I. p. 145. d. oller , ubi eum magnis operibus architectonicis, quorum nonnulla Diodori etiam aetate superesse Putabantur , operam impendisse sed ibidem quoque obiisse auctor est Diodorus. Secundum alios
in Aegyptum pervenit ibique artis suae monumenta reliquit Scylax Peripi.); fuerunt quoque qui eum Oloniae ab Aristaeo in Sardiniam deductae participem
fuisse dicerent. Hanc fabularum mirarum farraginem explicare non est huius loci neque mearum viriunt;
unum illud post alios memorasse sufficit, Daedali nomine prima artis initia significari, quae in Attica prognata sit, unde per varias occasiones et in Cretam et in Siciliam pervenerit, nisi potius sumere elis, fugam Creticam et Siculam hac mente fictam fuisse, ut ita quoque odium onum atque oriensium implacabile indicetur. Locus enim Homeri, ad quena infra deveniam, antiquitatem illius narrationis neutiquam probat, quum illic nihil dictum sit, nisi Daedalum Cnosi opus Ariadnae fecisse Daedali vero nomen quam lata significationis olim fuerit, supra vidimus, et Homerus Omnem artificem, item artis peritia alios superasse dicere voluit, Daedali nomine insignire potuit. Insunt multa in illa narratione, qUae odium Atheniensium in regem Minoa probant, et in
192쪽
primis notandum videtur, Those et Daedali nomina
in Labyrintho Cretico conVenire. Progredi nunc licet ad recensum operum quae abutitoribus scriptoribus ei facta esse narrantur. Et primum quidem de architectonicis locuturi labyrinthum Croticum memorare debemus, quem eum ad imitatio Dein Aegyptii Xstruxisse Diodorus Siculus et linius XXXVI. 13. s. 19. referunt. Praeterea in Creta tem-ylum Britomartis Solinus 11. , in Sicilia iussu Cocali Colymbothram unde fluvius Alabo in mare ossunditur, urbem prope Agrigentum in saxo munitissimam, Bainoum calidum apud Selinuntios, murum in monte
Eryce Diodorus Sic. I. I. in Sardinia impetrante Iola plura magnifica opera, quae Diodori quoque aetate exstabant p. 45. Cayuaes Sit Ital. XII. 102. o Cumis templum Apollinis Virg. Aen. VI. 14. sqq. ubi V. Heyn. fecit. Ex statuis vero, quae ab
eo profectae fuerant, Veteres scriptores has memorarunt: mrculesm Thebanum Pausan. IX. 40, 2. dedicatum Herculi ab ipso Daedalo propter silium Icarum ab illo sepultum, X. 11, 2 Apollod II 6 5. qui mira de hoc narrat fortasse eundem spectat Hesychius . V. πληξαι), Tro honium Lebadeas, Britomartim Olunt in Creta, Minormam nosi, I nctrona
Doli, quam Daedalus Ariadnae, Ariadna Theseo Theseus Deliis dederat, omnia e ligno Pausan. IX. 40, 2. Alter eius Horcules nudus Corinthi stetit Pausan. II. 4 5.). Alias quidem statuas fecerat, temporum Veroiniuria perditas Pausan. IX. 40, 2. unde explicandus VIII. 46, 2. quarum in numero otiam fuit Hercules,
193쪽
qui olim in confinio Messeniae et Arcadiae steterat. Pausan. VIII 35 2. E lapide autem candido colo-berrimam illam saltationem fecit, de qua ausan. IX. 40, 2. coli. VIII 16, 2. Philostr. Jun Imam. 10. . 129. d. Jacobs ubi plura attulit Olearius, addo Hoyn ad Iliad. . VII. p. 559 sq. haec habet παρατουτοις δε και ο της 'ριαδνης χορός, οὐ και Ο μηρος ΚυΓλιαδι νημην ἐποιησατο , πειργασμενος ἐςιν ἐπι λευκου
λίθου. Homeri verba Il. . 591. ita habent: ἐν δ χορον ποίκιλλε περικλυτος 'μφιγυξεις, σω ἴκελον, οῖόν πο ἐνὶ Κνωσω εὐρείς Δαίδαλος σκησεν καλλιπλοκίμω 'ριαδνν.
Anaglyphum illud opus fuisse Heynius o alii rocto
iudicarunt; optime autem de eo egit Thiorschius Epoch art. Gr. I. adnot. P. 19 sq. Praeterea ei Aφρον κλαδίαν aeneum tribuit Pausanias I 27, 1. undo in arte quoque mechanica eum multum valuisso apparet; et duae insuper statuae quae in Electridis insulis iacebant Pseudo- Aristoteles Vol. II. p. 1092. coli. Steph. Byz. S. V. Η 'λεκτριδα νησοι), unaque Dia
Ultima iam huius commentationis pars nobis restat, qua de inventis, quibus Daedalus artem Grao-cam Iocupletasse dicebatur, agendum est. Ac primum quidem verbo monuisse sufficiat nos ea quae varii scriptores Veteres in universum do eius laude dixerunt, hic mittere, quae ita comparata sunt, ut nillil
certi inde proficere possis. Quod vero ad statuas ipsas, quae ab eo factae esso vulgo credebantur, atti-
194쪽
net, ausanias II 4 5. ait: Δαίδαλος δε πόσα εἰργα-
σατο, τοπωτερα με δε την ψιν, ἐπιπρέπει ε μως τι και ενθεον τούτοις quae Verba cum Platone Hipp. maior Opp. T. III p. 281. D. του Δαίδαλον φασὶν οιανδριαντοποιοί, νυν εἰ γενομενος τοιαυτ ἐργαζοιτο , οῖα ναφ' ων το υνο εσχε, καταγέλαστον ν εἶναι et Aristido orati laton. I. pro Rhetor T. II. p. 30. d. Jebb.ου θεις τον Δαίδαλον οὐὀε του αν Θαυμαζε παρα τον Φουιὀίαν Thierschius I. l. bene componit. Otum est illud Daedalum statuas procedentes fecisse earumque oculos antea clausos aperuisse quam in rem D. Platon Menon. p. 97. St. p 384 5. d. Behh. Aristotel Polit. I. . Suidas . V. Δαιδαλου ποιηματα); quod serius etiam eo detorserunt, ut Daedalum argent vi vo infuso statuarum motum aliquem effecisse dicerent.
Aristotel. Anim. I. . cfr. Bottiger Andeuiungen
P. 49. Invenit vero Daedalus serram, sciam, perpendicu- Ium, terebram, ichthyocollum, et malum antennasque in navibus Plin. H. Ν. VII. 56. T. II. p. 152. 156. d. Brot coli. Varrone fragm. p. 25. d. ip. Eius filius praeter Icarum Iapyx dicebatur Strabo I p. 279. Martianus Capella I. Eustath. ad Dionys. Perleget. 379. discipulus autem Endoeus Atheniensis Pausan. I. 26 6. Valde errarunt, qui Dipoenum et Scyllidem quoque Daedali discipulos fuisse tradiderunt Pausan. II, , coli. quos circa Ol. L. floruisse aliunde scimus. Aequalis
fuit Smilis Aegineta Pausan. VII. 4, . ita ut ali
195쪽
Iiorum utroque circa Thesei et Minois tempora vivento, omnis artis Graecae historia initium capiat. II. Statuarius Sicyomus, cuius aetatem variis ex
argumentis definire possis. Filius et discipulus fuit Patroclis Pausan VI. 3, 2. quem Plinius XXXIV. 8, 19. artificibus qui Ol. XCV. floruerint, adnumerat neque adversantur huic calculo, quae aliunde scimus. Daedalus enim Eleis post victoriam quam id Lacedaemoniis reportaverunt, tropaeum in Altierexit Pausan. VI 2, 4. , quae Victoria quum in annum 401-399. ante Ch. n. l. XCIR . vel XCV. 2. incidorit Dod eli chronol. Xenophont X p. 12. Schii. Clinton fasti Hellen p. 82 84 , et Plinius et Pausanias se confirmant atque illustrant, dummodo concedas patrem eadem fero lymp. artis fastigium attigisse, qua filius illud adscendere coeperat. Praeter illud tropaeum vero multorum Iuctatorum atque pugilum statuae a Daedalo actae memorantur. Sic
Timonis eiusque filii Pausan. VI 2, 4. Aristodemi
VI. 3, 2. Eupolemi Elei VI. 3, 3. Narycidae Damaret filii VI. 6, 1. imagines fecit, et Victoriam
Arcadisque simulacra aere fudit X. 9, 3. Sine dubio ad eundem Daedalum spectant , quae Plinius XXXIV. 8, s. 19. ait Daedalus et Us inter Gores
laudatus, ureos duos destringentes iocis.
III. Statuarius in Bithynia natus, cuius admirandum opus Διος Στρατίου Nicomediae Visebatur c Ar- Tian. p. Eustath ad Dionys Perieg. 796. Τhie achius Epoch. I. Adnot. p. 26. eum post conditam ab Alexandro Magno Nicomediam vixisse coniicit;
196쪽
1loruit certe, eodem Thierschi monente, tempore quo ars Graeca iam perfecta fuit.
Hic poculorum caelator fuisse videtur Athen. X. P. 424. B.
Statuarius Sicyonius Theotimum, athletam Eleum fecit. Pausan VI. 17, 3. Hic Theotimus filius Μoschionis fuit, qui expeditionis Alexandri Magni contra Darium particeps fuerat, unde si quid do
Daetondae aevo statuere Velis, dicere possis, eum circa Ol. CXV artem exercuiSSe.
Statuarius qui philosoplios fecit. Aetas et patria eius ignota Plin. XXXIV. 8, 19.
Statuarius incertae patriae, qui cum nonnullas athletarum et cursorum statuas Pausan Vl. 12, 3 16, 4. lum hominis simulacrum fecit, quod παραλυομένου-Omine significaverunt ita quidem Brotierius Plinii locum XXXIV. 8, 19. p. 85. recte emendasse videtur. Hi sunt tres loci, in quibus omnes codd. Daimum defendunt. Sed restant duo iidem Pliniani, ubi in Harduin quidem aliisque prioribus editionibus Da in nomen legitur codices vero, quos Brotierius se cutus est, aliud quid proferunt. Plinius igitur I. M. in numero eorum artificum, qui Ol. CXX floruerint,
197쪽
Daimum nominat, et Paullo infra uni o filiis ot dis cipulis Lysippi idem nomen tribuit. Ita quidem Harduinus et alii utroque loco ediderunt, invitis lamen codd. qui licet varie corrupti constanter tamen a imus tuentur. Et recte fecit quidem Brotierius, quod codd. auctoritatem secutus Laimus praetuli ; sed valde erravit, dum mireum et Drai Pum diversos esse arti fices statuebat. Etenim hic quoque lillius negligentis festinatiouis, quae iam aliquoties nobis notanda fuit, arguitur qui quum in Graeco exemplari ΔΑ ΙΠΠΟΣ invenisset, oculis fugitivis nomen inspiciens ΛΑΙΠΠΟΣ logit. Quodsi tamen Plinium quodammodo excusare velis, quod ut fieri possit ipse vehementer opto, in illo
Graeco auctore consueta utriusque literae confusione
prora malo A scriptum fuisse dicas ita ut, dummodo Plinium vere intelligamus, utroque loco Daippus significetur, Laippus vero scribatur. Iam de eius aetate certi sumus et praeterea Daippum Lysippi filium et discipulum fuisse novimus. Suspici autem mea
inde quoque confirmatur, quod aippus a linio in Olymp. XX ponitur, Lysippus vero, cuius ilius fuit, Olympiadi XIV. tribuitur, ut proinde aliquam
necessitudinem inter utrumque artificem intercedere potuisse nemo negaturus sit, tum vero etiam inde, quod, ubi Plinius literarum ordine artificum nolinullorum nomina et Opera refert, Daippum recte scribit, unde igitur apparet, Plinium, ubi errandi occasio disiicilius daretur, rem acrius periustrasse, unde quoque ut errorem vitaret, ei contigit.
198쪽
Scalptor egregiae gemmae, quam Iongius in catalogo suo muse Batavi p. 158 descripsit Fr. Hemster-husius vero Oeuvres Philosophique T. Ι. p. 341 348. Pari 1809. . explicuit aerique incidendam cu
Architectus Milesius qui cum aeonio Ephesio ae dem Apollinis Miltiti Dorica symmetri condiderunt. Vitruv. VII. Prooem. q. 16. Vixit post Chersiphronem, quum Paeonius ille et Dianae templum Ephesium a Chersiphron inceptum perfecisse dicatur.
Statuarius Romanus, qui quo aevo Vixerit incertum est. Mentionem eius facit Plinius XXXIV. 7.
a. 18. Habent i codem Capitolio admirationem ecvit Eu, qua P. Lentulus consul dicavit alterum a Charet Suraradicto factum alterum fecit mctu co arationes in tantum ictus, ut artisicium mi
nim i robabilis F. Charos artisecis ideatur. Quis hic P. Lentulus fuerit, dubitari vix potest unus enim est e quatuor huius nominis viris consulatu functis, de quo Plinius cogitare potuit, P. Cornelius Lentulus inther, qui anno u. c. 697 consul factus de Cicerone revocando legem tulit. Decium vero artificem non multo ante Lentulum vixisse, salis probabile est, quum artis studium et peritia tum demum apud Romanos ita fervere incisoret, ut et ipsi Romani artes exercerent, in Italia adhuc Graecis tractatas.
199쪽
DELIADEM DEMETRIUS. 179 DELIADES.
Statuarius et argenti caelator incertae patriae at- quo aetatis, nullo operum suorum Praecipuus Plin. XXXIV. . S. 19.
I. Statuarius Crotoniates qui civis sui Milonis statuam aere fudit. Pausan VI. 14, 2. Milo vero quum circa l. LXII. victoriis suis clarissimus esset, Euseb chronio P. 1. et ipse suam statuam intra Altin humoris suis deportarit Pausan. l. I. Demeas quoque hoc tempore artem Xercuerit necesse est. Dicitur ipse et alter statim memorandus artifex vulgo Dameas, ut ex gente Dorica nati vel certe inter Do
II. Statuarius Clitore urbe in Arcadia natus o-Iycloti discipulus fuit Plin. XXXIV. 8, 19 ubi codd. et editi ex vulgari dialecto Demeam habent. Cum aliis artificibus magnum donarium fecit, quod Lacedaemonii ob victoriam ad Aegospotam os Ol. XCIII. 4. ante Ch. D. 405. reportatam Delphis posuerunt Ρausan. . , . et Dameas quidem qui . I. scribitur amitis V. Thiersch. Epoch. III. Adnot. p. 80. Minervam Neptunum et Lysandrum aere fudit.
I. Architectus, qui primum tempIum Dianae a Chersiphron inchoatum, cum Paeonio Ephesio perfecisse dicitur. Ipse Demetrius Dianae servus sive δερόδουλος a Vitruvio VII. Praef. q. 16. vocatur Tem. pus quo vixerit et patria incerta. Μ
200쪽
II. Pictor incertae aetatis atque patriae, memoratus a Diog. Laert. V. . 3. ΙΙΙ. Statuarius, de quo v. Plin. XXXIV. . s. 19.
Desmetrius fecit Lysimachem, qua Sacerdos Miner- ωa itiit annis exaginta quatuor. Idem est MinctrNam, qua Musica PVellatur, quoniam dracoues tu Gorgones eius ad ictus citharia tinnitu Monant. . Idem sequitena
Simonem, qui Primus des equitatu scripsit. Nihil dixit linius neque de patria neque de aetate artificis, et incertum est, an Demetrius Alopecensis, qui aeneam Elichi statuam fecit Lucian Philops 20. p. 49. T. ΙΙΙ. d. eis t. idem sit, de quo linius scripsit. Quod vero ad aetatem attinet, aliquid certe suspicari liceret, si quando Simo Vixerit Ompertum haberemus. At nihil aliud scimus nisi eum Xenophonte maiorem fuisse, qui Equit init unde et Harduinus recte corruptam librorum lini lectionem restituit ait: συνέ τραψε μεν ου καὶ Σίμων περὶ ἱππικης ος και τον κατὰ
τ Uλsυσίνιον '3 upσιν ἴππον χαλκοῖν νέθηκε και ἐν τω βαθρω τὰ χυτο εργα ἐξετύπωσεν tu sit, Meyer saltem sententia, qui T. I. p. 33. Demetrium Lysippi aequalem dicit . aliunde etiam confirmanis da est, priusquam eam prorsus probare possis, quum Xenophon qui paullo post Ol. V. seneae nonagenarius obiit v. Clinto fasti Hellen ad ari. 359. p. 13.)et opera sua intra I. XCVI. qua exsul Scylluntem
secessit, et I CIII qua iam summa senectute utebatur Diod. Sic XV. 6. scripsisse videtur a Lysippo quem Plinius I. XIV. attribuit, nimis distet, quam ut Simo, cuius mentionem Xenophon facit, huius ae-