Catalogus artificum : sive Architecti statuarii sculptores pictores caelatores et scalptores, graecorum et romanorum, literarum ordine dispositi

21쪽

Statuarius memoratus a Pausani VI. 17 2. 'λεμ- βίω ὁ πεντάθλου γέγονε tar καὶ FI ραία τε 'ρκαδωνεστὶν αυτ πατρίς, και 'κέστωρ - νεικόνα εἰργασμένος. Fuit nos natus vel saltem ibi aliquamdiu artem exercuit Pausan. X. 15 4. 'μφίων 'κεςορος Κνωσιος , oique filius fuit Amphio, qui a tolicho Corcyraeoodoctus ipse isonem Calaurensem instituit. Pausan. VI. 3, 2. Quum vero tolichus circa Ol. LXXXIL, Amphio vero LXXXVIII. viveret, hinc et Acestorueius patrem Ptolichi aequalem uisse necesse est. V. Critias et DemocrituS.

Caelator argenti incertae aetatis et patriae, de quo Plinius XXXIII. 12. s. 55. haec refert Proximi ab eo sc. etitore iachniration Acragas et Boethu et

Vulgo in admiratione praepositionem omittunt Reg. I. U. Dufresn. I. olberi vulgo Baccha Centavriquo caσ lati in scy his Illud reposui ex coniectura . . IODO Vii, quam totidem literis consumant Reg. I. Ed. r. quum

22쪽

Mys fures Exstant hodies omnium Poro in insula Rhodiorum, Boothi Pud Lindiam Mineream Acragantis in temPl Liberi Patris in ipsa Rhodo Bacchas Comaurosques caelati cyPhi ' Myos in adom odo Silonus ' est CVidines. Acraganres et Enatus ire in phis mugurabama.

Scalptor incertae patriae, qui Augusti tempore vixit gemma p. Bracci T. I. ab. 1. - Effigiem Augusti egregie came inscalpsit, quem primus ut videtur publicavit Monge in conographia Romana,

tab. 18. r. 6.

Νotissimus est Iocus Plinii XXXV, 11. s. 40. Erigonus tritor colorum Nealca Pictoris in tantum Us profecit ut celebrem etiam diScmulum restiquorit Pasiam, fratrem Aminestae fctoris, ubi quum in-

chelmannus Opp. I. p. 13. eiusque Hipp. VI 2.

in Cod. Voss. Iegatur Centauros Bacchasque caciatis scy-ρhis, in Reg. l. achas centaurosque caelatas c*ininis in eaHem, in Gud. en Acad. olberi bacchas c vel bacas Cemaurosques caelatas. Qimius in eadem Do constructione vide simillimos Iocos p. Valer Flacc. I. 402. Tiam caelata motus alios geri arma Eribotes, et 398. casusque tuos evressa Phalere Arma geris. Adde Helns. ad eund 1 491. et arkland ad Stat Silv. II. 3, 3. p. 236. d. resd. - ' vulgo et Silenus. Coniunctionem haud agnoscunt oss. Reg. .

23쪽

p. 30. vocem Aeginetae de artifice quodam in insula Aegina genito, cuius nomen Plinius escio qua si causa reticuerit, intelligendam esse pulaverint, Fea con tra Storia elle arte T. II p. 73 et diu ante eum Harduinus ad Plinii l. l. contenderunt, non patriam sed ipsum artificis nomen, qui Aeginet dictus sit, indicari. Accessit iis nuper Odoi P. Mulierus Aegin. p. 107. qui contra inchelmannum eiusque inter pretes recte monet Plinium, si ut ipsis placet loqui Voluisset, scripturum fuisse Pasiam Aeginesiam fra-ὶ ni Vctoris. Alterum argumentum idem astori, Arati quidem tempote Aeginam fictores non amplius genuisse. Ceterum ipsum nomen Ostendere non potest, siquidem alia quoque populorum nomina viro rum fuisse notu in est, ut A Θμαῖος - Quo autem tempore soruerit Aegineta, facile colligi potest ex ver bis Plutarchi, quae s. V. Nealces descripsimus. Fuit enim hic aequalis atque amicus Arato Sicyonio, qui quum patriam suam liberasset, praetor Achaici foederis l. XXXIII. . ante Ch. n. 245. electus est. Non multum igitur errabimus sumentes, Aegiiaetam Pariter atque Pasiam circa Ol. XL. floruisse.

AELIUS.

Scalptor primi post h. n. seculi. Exstat eius gemma, caput Tiberii, Bracci tab. 2.

AEPOLIANUS.

Scalptor secundi post Ch. n. seculi, cuius gemmaeXStat caput M. Aurelii Antonini. Bracci T. I. ab M

24쪽

Statuarius incertae aetatis et patriae memoratus a Diogene Laert. II segm. 4.

Caelator, ut videtur Sigeensis, incertae aetatis, qui cum suis fratribus sive sociis cratera cum basi et colo fecit a Phanodico filio Hermocratis in Pytaneo Sigeensi dicatum . Utrum Aesopus suo iure artificibus annumerandus sit, nec ne nun quidem nescimus omittendus tamen non fuit. V. Inscriptio Sigeensis, cuius verum sensum aperuit Hermannus in

libro liber H. ros. lochiis Beliandiu nide griechi schen Inschrist. p. 216-219. Comparari quodammodo Aesopo potest Glaucus Chius.

I. Pictor tempore Alexandri Magni maximo nobilitatus pictura nuptiarum Alexandri et Roxanes, de qua Lucianus in Herod. 5. g. 65. T. I. p. 34. haec dicit: ἐτίωνα φασι του γραφον συγγράψαντα της Ps νης και 'λεξάνδρου γαμον εις 'λυμπίαν και αυτον αγαγόντα, τηνδεικόνα ἐπιδείξασθαι, στε Iροῖενίδαν Ε λ-λανοδικην τότε ἱντα ἐσθέντα τη τέχνη γαμβρὸν ποιησασθαι τον A'ετ να. Alio loco Imagg. . . II p. 66. idem Lucianus hanc picturam memorans labra ROXanes summis laudibus ornat.

25쪽

II. Sculptor qui medio fere saeculo III. ante Ch. n. floruit, notus e uia Theocrit Epigr. VII. Impetrante Nicia, medico tum temporis celeberrimo Mileti statuam Aesculapii e cedro finxerat: δ' si εργον πασαν ἀφηκε τεχναν. III. Scalptor incertae aetatis V. Bracci T. I. p. 18.

Scalptor qui caput Viri Romani gemmae egregie

incidit. I inclesim descri t. des ire grav d Ciab. des Stosch. Cl. IV secl. 2. p. 37. n. 186. Bracci I p. 24. Winchelm annus opp. V. p. 124. VI p. 212. in gem-Din illa Sextum Pompeium effictum esse vult, de qua tamen re secundum Inipp. inchel m. V. p. 23. alii archaeologi dubitant.

AGATHARCHUS.

Pictor, Eudemi filius, genere Samius, Har ocratio. v. αὐτοδίδακτος Olympi Odor. p. eriti opusc. Philol. p. 349. ed Lips. qui tempore Alcibiadis et Zeuxidis floruit, quem Plinius O XCV. . artis fore vertas intrasses dicit. De ingenio et meritis huius viri nihil nobis traditum est coniicere tamen licet, autem ingendi per eum non multum profecisse, Plutarcho Pericl. 3. hae de eo referente φασὶν A'γαθάρχου του ζωγράφου μέγα φρονουντος επὶ τω ταχυκαι ραδίως τοι ζω ποιεῖν, κούσαντα τον Ζευξιν εἰπεῖν'

Eγω - κολλω χρόνω Eidem artifici accidit, ut Al-

26쪽

6 AGATHARCHUS.

cibiadi ludisrio ossol, quod breviter Plutarchus Alcibiad 16 prolixius autem Andocides Orat. o. Alcibiad. g. 17. d. Behh. narrat, cuius verba haec sunt: A'λκιβιάδης ει τοσουτον λ λυθε τόλμης, άστε πείσας A'γάθαρχον του γραφέα συνεισελθεῖν οἴκαδε την οἰκίαν ἐπηνάγκασε γραφειν, δεομένου δε και προφάσεις ληθεῖς λέγοντος, ως ου αν δύναιτο ταυτα πράττειν ὁ δια τὰ συγγραφὰς χειν παρ' ετέρων, προεῖπεν αὐτω δησειν ει

μη πάνυ ταχέως γράφοι οπερ ἐποίησε. και οὐ πρότεροναπηλλάγη πριν ἀποθρῶς χετο τετάρτω μηνί, τους φύλακας λαθων, σπερ παρὰ βασιλέως. υτ δ αναίσχυντος εστιν, στε προσελθων νεκάλει αὐτω ς αδικούμενος, καὶ ουπιων ἐβιάσατο μετέμελεν αὐτω, Ἀλλ' τι κατέλιπε θεργον πείλει, και υτ της δημοκρατίας ουτ της λευθερίας οὐθεν ην φελος Οὐξεν γαρ ηττον ἐδεδοίκει των μο- λογουμένων ούλων. Adde Demosth. Midian. p. 562. ubi Scholiastes causam huius iniuriae aperit. De tempore igitur quo Agatharchus vixerit, dubitatio esse Dori potest; et si quaerimus, quando fere Alcibiades artifici illusserit, iuvare nos liquatenus potest AndOcides iri ad orat. S. 22. unde saltem apparet, ratio item quam statim lante Siculam expeditionem Ol. XCI. . a. h. 415. ne verbo quidem memoratam dictam non dubito paullo post excidium Meli Ol. XCL1. a. h. 416. habitam fuisse. Iam si fere anno 20. iniuriam Agatharcho illatam sumimus, hinc usque ad Ol. XCV. . palium viginti trium annorum inteΓCedit, nihilque est quod nos offendere possit. . At ecce Surgit contra nos Vitruvius qui Praef. libr. Ι . hucusque disputata valde incerta reddit Dicit nimi

27쪽

AGATHARCHUS.

rum haec Namque Primum Agatharchra Athonis,

Aoschylo docentes tragoediam, Scenam escit et do αcommθλitarimn restiquit eminem fugit, haec verba

haud parum , difficultatis nobis facessere, quum iis quaes aliunde de Agatharcho scimus plane advertasentur. Agatharchus enim, qui Aeschylo scenam fecit, paullo post ol. LXX. floruerit necesse est, cuius olympiadis anno Aeschylus primum tragoediam docuit cfP. Hermarinum Virum Summum de Choro Eumenidum I p. .maehium de Choerilo p. . orporam Clintonus in Fastis Hellenicis p. 21. annum II. dicit.), et Bottigerus Archaeol. ict. I. p. 284. haudita multis puto persuadebit, Agatharchum Zeuxidis

aequalem Aeschylo cenam Pinxisses Quas controve sitis ut dirimeret, Henricus Meyerus Mist. Art. P. T. I. p. 150 sq) eo progressus est, ut Concedens quidem, Agatharchum tempore Zeuxidis vixisse, di ceret eum Cenas tragoediis Aeschyli pinxisse, sed

post mortem demum poetae, quum serius ius abulae denuo docerentur. Quum sententiam neminem PO-baturum esse autumo, qui et in locum paullo accuratius inquisiverit, o quid sit fabulam docesres hene Ii1-tellexerit. omnia autem, ut paucis rem complectar,

quae archaeologi doctissimi de Agatharchi aetate, ratione loci Vitruviani habita, disputarunt, frustra disputata esse videntur. mam ubi tandem dixit Vitruvius, Agatharchum scenam Pinxisses'. Fecit Cenam i. e. Xstruxit, unde Horatius Art. Poet. 279. 280.

Xplicandus est Picturae ipsae, ut Aristoteles de Poet. 4, 16 ed Herm. tradidit, a Sophocle demum iu-

28쪽

s AGATHARCHUM AGELADAS.

ventae sunt, et mechanicus μηχανοποιος, ante Ch. 500. qui de arte sua scripsit, a pictore ante Ch. n. 416o est diversissimus. Quod vero entleium, qui I. l. in hunc finem de Agatharcho disputavit, ut eum et Aoschyli et Alcibiadis aequalem haberi posse demonstraret, iusto minus curare Videor, feci quod Bentleius Zeuxidem non memoravit. Etiamsi enim concedero volumus, illorum Virorum aetate Agatharchum vixisses, nemo tamen adeo facilis erit, ut eum qui Aeschylo scenam fecerat Zeuxidis aequalem credat.

Scalptor gemmae cum effigie Socratis, p. Bracci T. I tab. .

Scalptor gemmae cum capite viri senis Romani, ap. ori in Geminis Etruscis T. II. pl. 1. Hr. 2. Bracci T. I. p. 38.

Statuarius eximius, clarus discipulis quos habuit Phidia, Polycleto Sicyonio et Myrone, de quorum troque . Plin. XXXIV. 8, 19. Origine fuit Argivus, ut diserte tradit Pausan. Ι 8, 4. VII, 24, 2. VIII

42, 14. Do cuius aetate priusquam agere possum, de 11OImnibus duorum aliorum artificum dicendum est, quos tamen re vera ab eo de quo nunc agitur haud diversos esse V. U. D. D. dudum recte perspexerunt. Et Scholiastes quidem in Aristophanis Ratias 504 haeo

29쪽

κλης τὰ μικρὰ μυστ ρια ἔστι δε και ἐκει πρακkgουοεπιφανεστατον ἱερὸν ἀλεξίκακον l. 'λεξικακου το δουσου κρακλέους γαλμα εργον λά8ου του 'ργείου του ὀιδασκάλου Φειδίου η ε δρυσις γενετο κατί το μεταν λοιμόν οθεν και ἐπαύσατο νόσος πολλων ανθρωπωνάθολλυμένων, Ol. LXXXVII. 3. 4. quo cum loco conferendus est gelges in Chiliad. VII. 154. Φειδία ὀ περίθρυλλος Ἀττικός, ὀ πλαστες, ο γεγονως και μαθητῆς Γελάθου του 'ργείου

VIII. 191 Γελάδου του 'ργείου μεν, μαθητῆς Φειδίας,

Του Mελίτη 'ττικης πλάσαντος Γρακλεα.etSuidas Γελάξας ἀγαλματοποιός, διδάσκαλος Φειὰίου. Comparatis inter se hisce locis, hoc statim in oculos incurrit, Scholiastae restituendum esse Γελάθου pro Ε'λάδου, et laudandus est Meursius Piraeus, 4. Opp. T. I. p. 54. qui non solum hoc perspexit, sed etiam vidit, illud nomen ex 'γελάθου corruptum esse, ita ut hac ratione praecepto Phidiae nobis notus sit.

Assenserunt, ut par erat, Meursio inchelmannus

Opp. VI P. L p. 28 , eiusdem ititpp. VI P. II p.

25. 2. Schornius in studiis artilio Graeco. 4. 203. Tluerschius de pocli. II adnot. r. 58 p. 47. OdO- 1 odus, illorus in nunt litor Gotting. 1824 fCi d. 115. Heynius Vero, priscae artis opera Constantinopoli exstantia p. 11. loci scholiastae immemor fuit, quum quaereret, qua tandem side gelgos homo levis tradere potuerit, geladam Phidiae praeceptorem operis auctorem fuisse. - His iam praemissis ad disquisitionem illicillimai do gelada aovo progredi nobis licet, de quo adeo pugnatitia protulerunt, ut quo v

30쪽

AGELADAS.

vortas dubius haereas. Semper lamen hoc onondum est, geladam Argivum Phidiae praeceptorem fuisse. Ac primum quidem Pausanias VI. 10, 3. ita scribite ἐπι δε τω Ιανταρκει Κλεοσθένους ἐστιν αρμα ανδρος Ε ι

Θέντος π Uλληνων ἐνίκα με δη την κτην 'λυμ- α ιαδα και ἡ πιο στη ν ὀ Κλεοσθένης. νέθηκε δε μου τοῖς ἴπποις αὐτου και εἰκόνα και τον νιόχον Alter Iocus eiusdem Pausaniae est VI. 8, 4. Προμάχου ὁ ου πόρρω Τιμασιθεος ανακειται γενος Δελφός, 'γελαδα μίνεργον του 'ργειου, παγκρατίου δε δύο μεν εν 'λυμπία νίκας τρεῖς δε ανyρημένος ΙΠυθοῖ και αὐτω και εν πολέμοις ἐστιν εργα ν τε τόλμ λαμπρα. και οὐκ αποδέοντατ εὐτυχία, πλην γε του τελευταίου τουτ δε αὐτω Θανα-

τον το ἐγχείρημα νεγκεν σαγόρα γαρ τω 'Θ ναίω, την κρόπολιν την Θηναίων καταλαβόντι ἐπι τυραννίδι,

μετασχων το εργου και ὀ Τιμασίθεος ἐγένετο γαρ των

ἐγκαταλειφθέντων ἐν- ακροπόλεί Θανατον ζημία ευρετοτο αδικηματος παρα Θηναίων. Timasitheum autem una cum Isagora et de cuius facinore D. inprimis Herod. V. 70 sqq. olymp. LXVIII. 2. ante Ch. n.

507. ab Atheniensibus supplicio damnatum fuisse constat, et ante hunc annum, itaque plane eodem tempore, quo Cleosthenis currus, et Timasithoi statua ab Agelada confecta fuerit Decesse est. His duobus testimoniis, de quibus dubitare temerarium est, accedit

tertium, quod et ipse Pausan VI. 14 5 nobis impertit, haec referens: Ἀ νοχος ὁ ο Ἱαμάτα Ταραντῖνος, σταδιο λαβων και διαύλου νίκην ςιν A'γελαδα τέχνη του