Catalogus artificum : sive Architecti statuarii sculptores pictores caelatores et scalptores, graecorum et romanorum, literarum ordine dispositi

발행: 1827년

분량: 515페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

APELLES. 71

diveis sententia esse videtur 42 erba in omnibus codd. corrupta, quae ortasse ex una Edit. I. Licet et in hac menda insint, quodammodo restitui possulat. In illa edition liae leguntur: immans Protium eius insula iu

immane pretium, supra dixit, ubi tamen d I x taloniis habet. Praepositio in o absorpta liter e flabtilao et principio sequentis vocis orta esse videtur, et equidem Pliis nium ita sere scripsisse arbitror immanes relliam ius ta-

43 de Megabyzis D. Hesych. s. v. Mεγαβυζοι λογοι cui intpp. Hem steri, ad Lucian. . . p. 134 cI. Perigon ad Aelian. V. H. II. 2. et quos praeterea laudat γttent, ad Plut Opp. Mox. p. 58. D. Anim. p. 471. 44 ita scripsi e cod. Voss. Antea coniunctio quo omissa. 45 Abronem v Wolcher ad Philostr. Imagg. p. 211. 46 Menandri nomen vel error Plinii, vel gratis librario rum conuptela est. - 47 de variis Ancaei v. Nitaschii

92쪽

72APELLES.

Divus Augustus in orioni est borrimis artibus ''

dicavorat simplicitates modestata, Divus Claudius iuris Existimavit, trisques sexcisa in andri Iacies, ' DiNi Augusti imaginem subdines. Eiusdem arbitrantur manu ευ est in Antoniae templo Horculoni Nersum ut quod est dissicillimum, facies estus stondat Erius Pictura quam Promittat Pinxit est horo nudum, eaque Picturonaturam Psam Provocavit. Q Est et quus eius, sis fuit ictus in certamines: quod iudicium ad mutas quadru edes Provocavit ab hominibus. Namques ambitu ramalctres aemulos Sentiens singulorum icturas inductis quis ostendit: esllis tantum quo adhinniseres, idque et Postea Se ct illius Vesrimesntum artis simiatur. Fescit eJ OPtolemum εα quo adversus Persas, Archesaum' alexico mythol. d. lopse T. . p. 191. - 48 ita

quatuor quos contuli codd. Pariss Antea: artihus oleis berrimis. - 49 Aloxandri facio, ita codd. Reg. I. Du-DeSΠ Ι. d. . recto. Vulgo facie Alexandri. - 50 in codd. Reg. II. olbert quibus ex Gro novi excerptis Acad.

et Gud addendi sunt, pro verbis inmit et heroa ntidum ψ Gm Provocavit leguntur haec pinxit et Hor et Leanis drum, ad quam picturam natura eum rovocas it. Alias

Amalth. III p. 29 7 sqq. utrumque locum a Plinio scH-Ptum fuisse suspicatus sum, ita ut alter ab altero in variis codd. expulsus uerit. -- 1 ita Reg. I. Ante aemulos Praevalere. - 52 hanc historiolam paullo aliter narrat Aelian. V. H. II. . qui idem ist. An IV. 50. Apellem in equo pingendo aliqua ration lapsum suisse ait, simul tamen addens, alios hunc errorem Don ab Apelle sed a Nicone commissum fuisse dicero. - 53 Archelaum Susis ab Alexan-

93쪽

APELLES. 73

eum uxores et Uia, Antigonum thoracatum cum quo incodentem Pesritiores orti Praefesrunt omnibus eius v rihus undem regem Sedentem ira quo Dianiam sacriscantium Mirginum choro mixtam, quibus icisses inseri sersus Motur id ipsum describesntis. Pinacitis quae Pingi non Possunt, tonitrua, fulgetra est uia gura, qua Bronten, Asir en, Ceraunobolia amol lunt. Inventa ius et siesris Profuctrct in artes. Vnum imitari nesmo Potuit, quod absoluta Pera atram ni illinebat ita Mui, ut id i sum mercussu claritat colorum excitarest, custodiretques a Pulvstes est sordibus, ad ma m intuesnti semum a Paror tu Sed est murationes magna, ct claritas colorum si aci- φρι-deret, veluti es Ividem meculares intuentihus es longinquo,et eadem res nimis floridis coloribus ausistitalom occestes daret.

Praeter haec opera a Plinio memorata, aliorum alii scriptores mentionem fecerunt. melanthium in

dro praesectum Arrian. Exp. l. iii 16 15, cli. Meyeribist art. . . p. 177. - 54 ita haec verba ex uno

COd. Reg. . restitui, qui tamen minus recte fulgora habet. quum in prioribus edd. satis inconcinne egeretur: ιonitrua fulgura fulgetraques Bronte etc. De interpretation verborum nonnulla monuit et cherus ad Philostr. p. 290. - 55 inventa. Unum eius inventum laudat

ipse Plinius XXXV. 6 s. 25. - 56 vulgo nes coloriora

claritas oculorum aciem etc. Emendavi runc locum e codd. Reg. I. II. Dusresn. I. ubi tarne per errorem colorem Coiberi.

94쪽

74 APELLES.

pingendo Aristrato Sicyoniorum tyranno adiuvit. Polemo apud Plutarch. Arat. 13. Smyrnaeis in deo Gratiam Apelles pinxerat Pausan. IX. 35 2. eumque Fortunam quoque pinxisse, ex Stobae Sermone CCLI. p. 33. 22. d. Esneri Francos 1581. Om

perimus: 'πελλης ὁ ζωγράφος ἐρωτηθεὶς δια τί το

Τυχη καθημέν η γραψεν οὐχ εστηκε γαρ, εἶπε. FOΓ-tasse de eodem opere agit Libanius cphras. Picturam porro suppedita Petronius Ioc Corrupto atque a nonnullis infeliciter tentato 84. p. 10. In

νinacothecam Eructui, Mario Picturarum gener Nitra-hilom. Nam et Zeuxidis manus vidi nondum est ustatis iniuria victas, Et Protogenis rudimenta cum Osius. tura Nesritate certauti uora in quodam horrores tructaῬi. Iam Nero uectilis quEm Graesci Monocnemon dicunt otiam adoravi. Ita caliger sine ulla veri talis specie locum correxerat rectius Gonsalesius Monochromou emendavit, quod et Dati Vite do pittorip. 33. et Bottigerus Archaeol. Pici. I. p. 171. calculo suo approbarunt Agmen claudat Solinus 27.

hic nonnulla apophthegmata pelli tributa, ne quid

eorum quae veteres scriptores de artifice tradiderunt, hic desideretur. Clemens Alexandr Paedag. ΙΙ. 12. 'πελώλη ὀ γράφος, θεασαμενός τινα - μαθ ων λένην ὀνόματι πολύχρυσον γραψαντα ῶ μειράγιον ειπεν, μὴ ξυνα- μενος γραψα καλῆν,πλουσίαν πεποίηκας.Pluit,le educat. lib. 9.

95쪽

εἰκονα, ταυτην φ νυν γέγραφα ὀ δέ, καὶ vis λέγηο, εἶπεν, οἶδα οτι ταχυ γέγραπται Θαυμαζ δέ πως ουχι τοιαύτας πλείους γέγραφας Eum cum Laide quam forte conspicatus et eius pulchritudine captus domum secum deduxerat, Consuevisse, tradit Athenaeus XIII. 5R8. D. de quo loco v. Iacobs in telandi useo Attico T. III. p. 177. II. Scalptor incertae aetatis Bracci tab. 27. cuius nomen Bracci et Visconti minus recto legerunt. ΙΙΙ. Caelator τορευτης bis memoratus ab Athenaco XI. P. 488. C. D.

APHRODISIUS.

Sculptor seculi post h. n. primi Trallibus a

lus. iliti. XXXVI. . . . inlatinas domos Caran rur/ι vl6υEr Probatissimis signis Cratorus cum Pythodoro et Singularis Aphrodisius Trallianus.

APOLLODORUS.

I. Pictor qui artem a se non parum persectam Zeuxidi tradidit Plin. XXXV. 9 S. 36. si luminibus artι Primus se fulsit Pollodorus Athoniesnsis no- ungessima tertia divi iades. Hic Primus metae e ri-msr instituit, Primusques gloriam Pesnicillo iures contulit. Eius esse sacerdos adorans est iam fulmines inceλι- aus, qui Pergini Psectatur hodies uesques antes cum tabula nutus stonditur, qua tonoat oculos hoc artis fores GPHrtas Duxi mraclesotes intria Pit.

96쪽

76 APOLLODORUS.

I. d. I. Vulgo dictus versus focis, risem Os astatam Zeuxin esse secum. Non sine aliqua probabili- lalis specie cichorus imaginem, quam Philostratus II. 13. descripsit, ex Apollodori Aiace expressam fuisso putat Alia quae partim Plinii verba illustranto merita Apollodori comprobant, partim artificem arrogaritiae arguunt, tradiderunt Plutarchus de gloria

Atheniensium 2. A ολλόδωρος ὀ ζωγράφος, ἀνθρωπων

πρωτος ἐξευρων φθορα και πόχρωσιν σκιας , A'Θηναῖος ην, ου τοῖς εργοις ἐπιγεγραπται Mωμησεταί τις μῶλ- λον η μιμη εται quem locum illustravit Facius in excerptis p. 75. et Hesychius σκιά, σκίασις, ἐπιφάνεια του χρωματος ἀντιμορφος Σκιαγραφειν, την σκηνογραφιαν ουτ λεγουσι ἐλεγετο δέ τις και Α'πολλόδωρος

ζωγράφος σκιογράφος ἀντι του σκηνογράφος οὐτος ὁ καιπιλον ἐφόρει ὀρθον, και εν τοῖς εργοις ἐπιγραφεται κωμη ετ α κ τ' Ceterum Plinius I. l. hunc versum non ab Apollodoro sed a Zeuxide picturae cuidam suae subscriptum fuisse narrat. Denique Scholiastes ad Aristoph. Plut 385. p. 113. d. Hemst Lips. Apollodoro picturam tribuit hancce γραφη μέντοι εστ ν οι Frρακλεχα κα A'λκμην και Γρακλέους Θυγάτηρ 'Θηναιους κετευοντες, υρυσθέα δε εδίοτες, τις ΙΠαμφίλου ου εστιν ως φασι αλλ' A ολλοδωρου. De Pan hilo v. infra Attamen alium quoque pictoremeandum historiam pingere potuisse, emo negabit,

PraeSel'tim quum Secum reputavit Apollodorum Atheniensem cives suos suae laudis et in picturis spectandae et in scena audiendae cupidissimos huc ratione non leviter sibi devinxisse.

97쪽

APOLLODORUS. 77

II. Statuarius incertae patriae quem circa Olymp. CXIV. floruisse ex duobus Plinii locis inter se comparatis sucilo colligere possumus. Memorat eum XXXIV. . s. 19. Silauio Mollodorum fudit sotores et i sum es inter cuncto diligentissimum rartis est inimi =n sui iudicem, Cresbro Crfectu Signa frian-gontem, dum satiari Viditat artis non quit, et deso insanum cognominaturn m ira CPrESSit, nes ho miatem eae seres Iescit, Sed Iracundiam. De eodem

Apollodoro Plinius paullo infra loqui videtur: imo

Broctusesbo eos, qui Eiusdem Leuctris Per fecerunt, ut Apollodorus, Androbulus, Sciviodorus, Aleuas hilosophos, Silanionem autem Ol. XIV. vixisse, linius supra dixerat, ita ut de aevo Apollodori dubitari nequeat Thierschius quidem Epoch Art. r. II. Adnot. p. 91. mihi nondum persuadere potuit, Silunionem illam statuam post mortem demum Apollo dori fecisse, et quod huius sententiae argumentum reperire sibi visus est Vir Doctissimus in consensu nominum Apollodori, de quo nunc agitur, et eius qui pater Cleomenis in basi Veneris Mediceae dicitur, nimium isti argumento tribuit, quum Apollodori nomen apud Graecos adeo frequenter invetitutur, ut hinc

nihil colligere liceat. V. Heynium ad fragmin Apollodori p. 456 sqq,)III Architectus primi post h. n. seculi qui Traiano forum, deum et gymnasium Romae exstruxerat, ab Hadriano autem propter verba nonnulla paullo liberiora primum in exsilium missus, postea morte

multatus iphilinus LXIX. p. 1152. C. d. cim.

98쪽

ra APOLLODOTUM APOLLONIUS. APOLLODOTUS.

Scalptor incertae aetatis; ap. Bracci T. I. ab. 23. 24.

APOLLONIDES.

Scalptor qui post Pyrgotelem et Alexandrum M.

vixit. Memoratur a Plinio XXXVII. 1. s. 4. Post Pyrgotes ollonides et Cronius in gloria tueres, quiques Divi Augusti m ineri similem e rvisit, qua OSte Prisciρω Signabant , Dioscuridos.

APOLLONIUS.

I. Sculptor fragmento Herculis nobilissimus, quod in museo Vaticano Romae servatur. Filius fuit ΝΗ- storis, Atheniensis, ut ex inscriptione AHOAAΩΝΙΟΣ ΝΕΣΤOPOΣ ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΕΠOIEI apparet. II. Statuarius Atheniensis, filius Archiae notus ex inscriptione AHOAΛΩΝΙΟΣ APXIΟΥ ΘΗ ΝΑΙΟΣ ΕΠ ΗΣΕ quam capiti aereo iuvenis herois Herculani invento insculpsit V. Museum Herculan. Vol. I. ab. 45. Winckelm Opp. II. p. 55 sqq. et

III. Sculptor Satyri iuvenis, qui nunc in villa Egremonliana PethwOrthi in Anglia asservatur, ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ ΠΟΙΕΙ. V. Odofr. Mulierus in Amalthea Vol. III p. 252. IV. Scalptor gemmae p. Bracci T. I. ab. 25. V. Sculptor, qui cum fratre Taurisco opus nobile focit, quod olim Asinii Pollionis fuit, nunc vero nomine tauri Farnesin notum est, licet Viri artis e

99쪽

APOLLONIUS. ARCESILAUS. 79

riti plurima quae iam in eo conspiciuntur originis multo serioris esse contendant. Fratrem eius Tauriscum fuisse ex Plinio XXXVL 5. s. 4 discimus:

Zothus est An hio ac Dirce et taurus vinculumqtiesse oodom vides Rhodo radet Hota Pora Apollonii est Taurisci. Paresntum ii certamen des es cere: misecratom videri rofessi, est Esses naturales Artomido

rum Trallibus autem Tauriscum natum esse Plinius paullo supra dixerat.

ARCESILAUS.

I. Statuarius incertae patriae, Aristodici filius, quem Dianam carmine Simonidis ornatam fecisse Diogenes Laertius IV Arcesilaus . 45. tradidit Floruisse igitur eum probabile est circa Ol. LXX. . Ch. n. 500. II. Pictor Parius commemoratus a Plinio XXXV. 11. g. 38 qui, sententia eorum notata, qui picturam encausticam ab Aristide inventam fuisse dicerent, ita

pergit Sod aliquanto estustior EncauSta Picturaesexstitesrct, ut Polygnoti Et Nicanoris est Arcessitat a

riorum. Hic Arcesilaus facile Polygnoti aequalis ot LXXX. dici poterit, praesertim quum Plinium propriam vocis aliquanto significationem tenuisse statuimus. Fortasse etiam arbitrari possumus, eum circa Ol. XCVII. floruisse, si quidem Arcesilaus aliquis Apellis praeceptor ab Athen. . p. 20. D. dicitur Sed nomen quum adeo pervulgatum sit, alius quoque huius nominis pictor Apellem docere potuit, si in uni versum his Athenaei verbis tantum fidei tribuere velis.

100쪽

III. Pictor illo posterior, Tisicratis, quem Lysippus artem statuariam docuerat Plin. XXXIV. 8. s. 19), filius non ignobilis id XXXV. 11. s. 40. Tisicra te quum l. XX. floreret, eius filius fere lympiadi CXXVIII. vindicandus erit. Vix dubito, quine pictura tribuenda sit, qua Leosthenem l XIV.

2. a Chr. n. 23. in bello Lamiaco occisum eiusque filios nobilitavit. Paus. I. 1, 3. Picturam postea in Piraeeo positam post Leosthenis demum mortem faciam fuisse inde credibile est, quod et filii uua cum patro in ea pici fuerant. IV. Sculptor incertae patriae primi ante Chr. n. seculi. Plinius XXXV. 12. S. 45. M. Varro magnif- eat Arcessilaum , Lucii Lentuli familiaresm, cuius Prois lasmata luris mire Solita artiscibus i sis quam

aliorum opera. Ab hoc factam Venerem metricesii Foro Caessari et PriuSquam bSO VEtur, ostinationes dodicandi Positam. Eidem vulgo Desindes tiam: adverbium abest a Reg. I. II. Dufresn. I. olbert. in

Lucullo . . m. si ιm Felicitatis locatum, cui nor utriuSciu invideria OctavIO, equiti Romano cratera facines polenti ex via o QPS factum talento.

Nonnulla de eo adiicit linius XXXVL . . . A

cesilaum quoque magnisiciat Varro, Cuius e marmo-roam habuisses leaenam tradit, ligerOSques ludesnt cum ea Cupidines quorum alii restigatam tonstent, alii cornu cogerent hibere, alii calcearesnt Soccis, omnessox uno vides, et praeterea ad eundem artificem cum

Harduino verba Plinii, quae de Archesita paullo supra leguntur, refero.

SEARCH

MENU NAVIGATION