장음표시 사용
101쪽
n prudentibus et expertis, aut ab auctoribus probatis sumere, antequam reSponsum ad rem dirimendam tradat; vel ipsemet doctioribus paenitentes remittat.
26. Si qui ex poenitentibus propriis, Vel propriae pa-raecipe fideles alios Consessarios adeant, caveat ne ex hoc capito illis se insensum ostendat, Vel eos exprobare audeat, sed omnem eis libertatem eoneeSSam eSse ultro doceat, ut consultius animae suae sibi provideant.
27. Inviolabile sacramentalis Consessionis sigillum ita religiosissime servet, ut in primis in ipsa excipienda nunquam Vocis sonitu aliquod verbum intelligibilo prodat;
nulloque strepitu, murmure, corporis gestu Vel Signo, aut irae vel aversionis indicio praebeat incaute adstantibus suspicandi occasionem, gravia peccata detecta esse, Vel sine absolutione paenitentem dimitti. Deinde aliarum etiam personarum Vel Consessariorum desectus, quorum notitia in ἀConsessione habita est, altissimo silentio prematur Si sorte consilium capiendum sit de auditis in Consessione, caute admodum Se gerat Consessarius, ne poenitentem prodat, vel aliquam adversus ipsum ingerat si
28. Facultatem Consessiones audiendi concedemus inculpatae vilae Sacerdotibus, qui praevio examine idonei reperti fuerint, et suorum Parochorum literis fidem socerint assiduo se divinis ossiciis, nec non catechesibus Doctrinae Christianae operam dedisse, et casuum conscientiae collationibus interfuisse, atque insuper fidem hebdomadalis Consessionis exhibuerint, ac demum Exercitia spiritualia statis temporibus peregisse Cap. XVI, n. 4), eorum qui praefuerint testimonio comprobarint; quae documenta exhil, bunt etiam cum tradita eis facultas proroganda erit: Sed pro prima vice Presbyter postulans lacullatem debet petere
102쪽
a Vicario regionis suae in dioecesi exscriptum testimonium quo declaret, nihil obstare. 29. Ut opinionum ambages dissolvamus, et securius animarum bono prospiciamus, decernimus, in favorem tantum paenitentium, validam haberi debere absolutionem impertitam a Sacerdote jurisdictione aliunde destituto,
quando ex errore communi, etiam Sejuncto a titulo colorato, Sacerdos absolutionem imperitens approbatus ad Consessiones reputatur.
50. Casus denique omnes S. Sedi reservatos et ad quos ipsorum jurisdictio certe non protenditur, probe calleant Consessarii. A peccatis item, quorum absolutionem, Nobis reservandam existimavimus, nullus Consessarius sive SeculariS, SiVe regularis, quocumque privilegio donatus Sit, absolVere praesumat, ni Si peculiarem a Nobis, aut a icario Nostro Generali, vel ab iis, quibus a Nobis potestas specialis facta suerit subdelegandi, facultatem obtinuerit. Eorum autem elenchum hic subjicimus: in appendico vero dabimus Nostra auctoritate roboratas ' Regulas generales, 2' Declarationes authenticas , 5' Facultates vel generatim, vel particularibus Consessariorum classibus a Nobis concessas. Quae omnia, una cum hac nova Τabella Casuum ReserVatorum, a mense postquam haec Decreta Synodalia obligare incipient, vigorem habere volumuS, abrogatis omnibus, quae de Reservatione Casuum sive a Pru' locessoribus Nostris, sive a Nobis decreta suerunt. Volumus tamen, ut quibus illimitatam facultatem concessimus absolvendi ab omnibus casibus Nobis reservatis, eadem
perduret et extendatur ad omnes et singulos easus ni Vae
103쪽
hujus Τabellae: quibus autem intra certos limites sucultatem conceSSimus, eadem intra limites ipsos perduret. 5 . Jam nunc vero facultatem facimus icariis Foraneis pro incolis sui vicariatus, et Singulis Parochis pro suis ovibus absolvendi ab omnibus easibus Nobis reservatis paenitentes, quoties implere debent Paschalis Communionis praeceptum. Item facultatem eandem supradictis concedimus pro quibuscumque paenitentibus etiam alterius regionis vel paraeciae, qui tempore se uindenae Paschalis etiam ampliatae sacramentalem Consessionem apud aliquem ex iis saltem inceperint, ut apud eundem Suam Consessionem perficere
. Ecclesiam polluenteS. 2. Blasphemia haereticalis verbis expressa, Saltem coram duobus audientibus et percipientibus, ad minus tribus vici hus in men Se. 5. Qui diebus sestis, nulla urgente neceSSitate, abSque Parochi licentia, publice per se, Vel per alios operibus servilibus Vacaverint. 4. lui parentes percuSSerint, a quibus quisque genitus
suit, aut avos, Vel a ViaS SiVe patern0S, SiVe maternOS. 5. Homicidium voluntarium. 6. Abortum procuranteS. 7. Mulieres sutacantes etiam ex negligentia insanies quos nutriunt, et tenentes in lecto eosdem insanies ante annum completum absque debita cautione, repagulo scilicet, vel aliquo pulvinari, judicio Parochi,
104쪽
aut Consessarii, aut Medici, vel obstetricis a Paroelio probatae, sufficienti ad avertendum suffocationis periculum, si a Parocho vel Consessario montiae eos absque dicta cautione tenere non desinant. 8. Cum brutis coeuntes. 9. Peccatum Sodomiae persectae etiam attentatum. 40. Pater aut Mater, aut Maritus lenocinium uxori, nulsiliabus praestantes, vel consentientes ut filiae voluxores se prostituant. 3. Incestus cum consanguineis vel assinibus in primo et Secundo gradu, nec non cum cognatis spiritualibus. 2. 0ui sponsalia contraxerint, si una ante coierint, quam matrimonium celebratum sit. 5. Incendiarii, et qui vindictae injuriaeve eausa vites Vel arbores inciderint. 4. Legata, vel Livella ad pias causas, aut Decimas non
5. Conficientes libellos infamatorios, illisque consilium, auxilium, vel saVorem praestant S. 6. Caupones qui per se, vel per alios cibos ab Ecclesia velitos adventoribus ultro osserunt, et omnes qui abS-que legitima causa publice eosdem cibos comedunt.
105쪽
4. A Sacramentum Extremae Unctionis delicta, si quaen sint adhuc expianda, ac peccati reliquias abstergit, et is aegroti animam alleviat et confirmat, magnam in eo di--, vinae misericordiae fiduciam excitando, qua infrinus D sublevatus, et morbi incommoda ac labores levius fert,n et tentationibus daemonis, calcaneo insidiantis, facilius is resistit; et sanitatem corporis interdum, ubi saluti animpen expedierit, consequitur Cone. I rid. 8ess. XIV, cap. 2 2. Quamobrem Pastores praesto Sint, cum opus fuerit, ad hoc Sacramentum conserendum, moneantque fideles ne adeo cunctentur, gravi infirmitate obrepente, illud exposcere, ut jam amissa omni spe salutis, carere vita et Sensibus incipiant, antequam ad extremum inungantur. Magni enim resert ad uberiorem Sacramenti gratiam pedicipiendam, Si aegrotus ipse integra mente, dum sacro oleo linitur, fidem et religiosam animi voluntatem asserre possit. 5. Cum sive in mulieribus, honestatis gratia, Sive etiam in viris ex rationabili causa renum unctio omittitur, in unctione pedum non dicatur: quidquid per gressum et per lumborum delectationem deliquisti nequo enim adhibita ad pedes unctio ullam habet cum renibus cognationem. 4. Si periculum sit ne deficiat tempus ad omnes unctioneS complendas cum propriis formis, unica univerSalis
forma proferatur, omnes nominatim Sensus complectenS,
106쪽
simulque sensus singuli celeriter inungantur, in nullo Sensu unctionem geminando; Vel unica unctio in frontestat sub unica eadem forma universali: post quam, Si infirmus supervivat, omnia membra cum propriis formis, juxta praescriptum Ritualis Romani, continua inungantur. 5. Si post susceptam Sacram Semel Unctionem aeger conValeScat, quoties postea iterum in vitae discrimen inciderit; itemque si, eodem persistente morbo, poSt lapSum diuturni temporis rursus periclitari incipiat aegrotuS, renovetur istius Sacramenti ministratio. 6. G0SSypium vel Stuppa, quae ad abstergendas unctiones adhibetur, non comburatur in domo ipsius aegroti,
sed servetur comburenda in apposito Sacrarii vaSe, cineresque in istius puteolum Versentur Rit. Rom. . 7. Ne unquam, nisi ex necessitate, abSque VeSte talari, neque sine superpelliceo et stola violacea hoc Sacramentum ministretur; ideoque in senestrulla cum sacro oleo insimul recondantur Superpelliceum cum stola Violacea, parvaque crux lignea cum simulacro Crucifixi, infirmo praebenda antequam ministratio hujus Sacramenti et sacra preces incipiantur, ut urgenti casu celerius omnia Sumantur, cum accurrendum est ad Extremam Unctionem conserendam. 8. Non liceat apud Sacerdotem quemlibet servare oleum infirmorum, nisi ob instantem necessitatem; et tunc reverenter reponatur in loco decenti et clave obserato. Cum vero desertur ad infirmum, regulariter ipse Parochus vel Sacerdos deserat inclusum bursa serica violacei coloris
pectus cordula serica SpenSa ante init. Rom. Ord. min. Scier. GD. Unct.).9. Non omittat Sacerdos Extremam Unctionem mini- Straturus adstantes admonere, ut orent Super infirmum, psalmos vel preces alias recitanteS.
107쪽
s. Mandamus Parochis ne, Sacramentis omnibus administratis, aegrotos deserant, neque oves miseras diripiendas lupis relinquant; sed saepe per se, aut, si legitime impeditisuerint, per alios Sacerdotes eos invisant, Verbisque cael stibus et divinis, in tanto discrimine, oppreSS0S confirment. N. Curandum est etiam Parocho, ut sestinanti ad mortem infirmo apostolicae Benedictionis seu absolutionis beneficium impertiat ex formula a Benedicto XIV praescripta, et, quoad fieri potest, tempestive, Vi mentis nondum extincta. Et quia beneficentissima Benedicti XIV sedulitate collatum est hoc absolutionis privilegium cum potestate etiam delegandi Const. Pia uater anno 47173; hae Nobis
impertita facultate utentes concedimus, ut Parochus quilibet, vel, eo e domo aegri absente, C0adjutor, vel, utroque absente, quilibet alius Sacerdos-sive saecularis, Si Ve regularis, qui praesto esse possit, censeatur a Nobis deputatus pro ipsa Benedictione in articulo mortis tribuenda. Idem concesSum esse volumus Consessariis ordinariis pro Moni libus, et suo tempore deputatis extraordinariis, nec non aliis
Sacerdotibus qui in Seminario, in Conservatoriis, in Gi-necaeis, in Hospitalibus, in Carceribus pro periculose aegrο- tantibus inibi degentibus de mandato Ordinarii Consessi
nes exeipiunt. 2. Impendente jam mortis articulo, ex ritu Ecclesiae facta animae commendatione, omni pietatis solertia Parochi vel Adjutores excedentem ex corpore animn m muniant, ut ovem suam Verus di Vinusque Pastor agnoScat. Per aliquot etiam eampanae ictus populum admoneant et excitent, ut piis precationibus exeuntem animain proSequntur, Deumque illi propitium reddat.
I. Sed dolere non satis possumus Medicorum, con- Sanguineorum, ed amicorum immanem quamdam pietatem,
108쪽
qui, etiam in gravissimiS decumbentium morbis, ne, ut n-junt, infirmos tristitia obruant, dissimulantes eo usque de periculo verba sacere disserunt, ut vel temporis angustia nullatenus Extremam Unctionem, vel nonnisi viribus montis destituti aut infirmati percipere queant. Igitur blande quidem, sed sincere ac tempeStiVe eos de periculo monere non omittant, vel saltem ab alio moneri faciant, ut in rotanta sibi prospiciant, cum agatur de momento a quo pendet aeternitas. 0uapropter Paroelii pro commissa sibi animarum sollicitudine nedum identidem si delibus omnibus, divitibusque in hoc frequentius peccantibus, illud o suggestu inculcent; sed Medicos etiam, quorum est aegritudinis Vim agnoscere, privatim, quotieS 0pus eSt, efficacibus verbis admoneant, gravi crimine reos fieri, Si ex quovis titulo vel pretextu muneri suo in hoc deficiant, ne
ipsi quidem Parocho, vel Coadjutori periculum infirmi
tempestive haud renunciando. 4. Cum insuper Nobis experientia nimis compertum sit, nonnullos ex hac Vita decedere conscientia non expiata, et Sacramentorum virtute privatos ex domesticorum iniquo erga SuoS aegr0t0S amore, quo Stulte trepidare Solent, ne Parochi sive Presbyteri praesentia formidinem saluti corporis noxiam aegroto ingerat, illos, Si prohibuerint quominus Parochus aegrotum periculoSo morbo oppressum invisat, etsi non vocatus, ipso facto censura interdicti ab ecclesia innodatos volumus, si absque ullo Sacramento aeger decesserit. 5. In hoc autem caritas Pastoris effulgere debet, ut errantem ovem studeat ad ovilem redueere tum maxime, quum, in ipsa gravis morbi procella, discrimini aeternae perditionis se committit, Subsidia religionis, Sacramentorum, religionisque ministros respuendo. Τunc enim Pastor misericordiae viscera indutus nihil intentalum relinquat, Deumque
109쪽
in primis tum privatis, tum publicis, si expediat, preci-hus adhibitis obsecret, hominesque aegroti conjunctos vel amicos obtestetur, ut sibi aperiatur via ipsum adeundi, qua possit eum commonere in Spiritu lenitatis, et in omni caritatis instantia, ac demum, Si oporteat, eum objurgare minis judiciorum Dei, ut misertus animae suae tandem sapiat et intelligat, et novissima provideat. 6. A Parochus, Si morbus gravior Vel cum periculon suerit, aegroto suadeat ut, dum integra mente eSt, remis Suam omnem recte constituat et testamentum faciat; sim quid habeat alienum restituat, et ad remedium anima n suae pro facultatibus quod in Domino ei placuerit dispo-n nat; Sed, haec Suggerendo, omnis aVaritiae nota caveari tur Rit. Rom. De visit. et eura insem. in n. 7. Insuper Sacerdos quilibet: t.' neque ipse scripto extendat actum ultimae infirmi Voluntatis, neque Se le- Stem, nisi ex magna necessitate, exhibeat; sed prudens consilium dare plerumque sibi sumiciat: 2.' Suadeat autem, infirmum ita de rebus suis disponere; ut neque odio neque imprudentis praedilectionis assectui indulsisse videatur; sed Sincerie caritatis christianae, et pietatis ac religionis indicia in suo testamento ad communem aedificationem ostendat. 48. Hortamur enixe ut in unaquaque Paraecia instituatur illa Societas, quae Caritatis dicitur, juxta decretum Prov. VII De colleci. eleemos.), saltem in eo quod spectat ad visitationem et adsistentiam praestandam moribundis, societatis regulas depromendo ex iis, quas ad hoc concinnavit S. Carolus Borromaeus Acι. part. 5, Regulae pro Char. Constat. . Optamus autem, ut Sacerdotes quique inscribuntur primi in albo hujus societatis, tam pro opere, quam pro eleemosyna praestanda.
110쪽
4. Cum sacramentum ordinis ideo instituerit Christus Dominus, ut Ecclesiae suae Spiritus septiformis munere novi in dies atque idonei per Episcopos suppeditarentur Ministri: ideo summum diobis et indeficiens studium esse debet, ut illos dumtaxat eligamus, quos Deus ad tantum gradum assumere dignatur, eosque omni virtutum et doctrinae disciplina excolamuS. 2. Hoc ut ex voto contingat, Parochorum operam in
primis efflagitamus. Ipsi doceant sive e suggestu, Sive ad aurem, qua mente tam parentes filios, quam isti seipsos Sanctuario offerre debeant. Ipsi explorent adolescentium initiandorum et promovendorum mores, indolem, ingenium,nc cetera, ex quibus conjicere liceat, an ad Ecclesiae ministerium a Deo Vocentur; eaque omnia, sine ulla perSο-narum acceptione, Nobis ingenue reserant, ne indignis Sanctuarii janua aperiatur, aut no Ordines Sacri praese tim, non sine gravi Spiritus sancti injuria et animarum pernicie, eorum culpa, indignis conserantur. 5. Oportet etiam ut concordi mente Parochi cum Seminarii Nostri Rectore ac Moderatoribus procedentes de Clericorum prosectu vel desectu, se invicem commonesn- cientes, ac de apta eos dirigendi ratione consilium ineunteS, concordi etiam et incessanti opere ecclesiasticae disciplinae illorum animos imbuere Satagant.