장음표시 사용
151쪽
36. No si audentur fideles, qui e lota dioecesi ad Cathedralem eonfluunt ad prudentiora spiritualia consilia excipienda, et ad Sacramenta commodius percipienda, praestat omnino ut Canonici omnes, etsi curae animarum officio non adstricti, hisce divini ministerii muneribus in administratione Eucharisiisse et Poenitentiae assidui sint. 7. Capellanos chori, qui Canonicis Cathedralis in sacrae Liturgiae officiis operam auxiliarem praestant, et licet non sint proprie de Capitulo, eidem tamen ita additi et connexi sunt, ut veluti naturale quoddam complementum habeantur, hortamur Vehementer ut Canoni eos reVereantur, Collegas honore praeveniant ac, nimia familiaritate vitata, cum utrisque perpetuam concordiam et unanimi talem Servent. Caveant ne tempus inutilibus colloquiis in sacrario Cathedralis terant; ast ibi ne morentur, niSi ob necessitatem: SubmisSa voce, si oporteat, loquantur, secus aliquid ex libro de spiritualibus tractante legant: demum ea omnia praestent, quae ad splendorem cultus divini et fidelium aedificationem conserunt Prov. I. De Of. Magistri ehori et Coerem. - Prov. V. Quae ad diu. ius peri. eirea Dem).48. Τenentur Capellani, etiam juris patronatus laicalis,
excepto sacrarum caeremoniarum Magistro et Praecentore,
inservire pro Diacono et Subdiacono in Missa solemni quando opus suerit. Usque dum tamen in Venerando Seminario
aderunt Clerici Majoribus Ordinibus insigniti, isti ad hoc
officium obeundum praesti erunt juxta mentem sacri Con-eilii Τridentini. 49. Capellani Chorales, tam patronales quam regii, iam in choro quam in aliis sunctionibus, juxta temporis, quo electi fuerint, ordinem, primas habebunt, excepti S tamen Sacrarum caeremoniarum Magistro atque Praecon loro, qui semper praeeminentia fruentur.
152쪽
20. Praefecti chori solertissinia cura sit ut, quemadmodum per Concilia Provincialia sane itum est, labellae disciplinarum, erratorum, et horarum ac perSonarum pro divinis officiis obeundis prostent tum in sacrario, tum in choro, ita ut Silentium SerVetur, ac nemo, qui abSque aliqua legitima causa defecerit, ignorantiam adsectare queat. 2 . Dignitatis suae et institutionis memores Cathedralis Nostrae Canonici, quaecumque ad vitam et honestatem Clericorum pertinent, ac cetera quae ad ipsos in hac Synodo, aliisque ecclesiasticis constitutionibus attinentia habentur, accuratissime servent. Hoc imo prae ceteris de Ciero eos perfecturos esse Nobis ipsi pollicemur, ut quos omnes in amplissimum Patrum coetum cooptatos, Fratres Nostros, singulari animi studio prosequimur, eoSdem Sanctitate, gravitate, doctrina et prudentia fulgentes cum ad universae dioecesis inlificationem, tum ad eam regendam auxilium consilio et opere Nobis conserant.
153쪽
. Parochos in partem sollicitudinis Nostrae ad princurandam Salutem animarum, quas Christus Dominus aequisivit sanguine suo, peculiari ratione Vocatos enixe adprecamur et obtestamur in Domino ut, abdicatis hujus Saeculi curis, artem artium exercere Sic contendant, ut nec frigus, nec aestum, nec Vigilias, nec tribulationes, nec anguStias, nec famem, nec nuditatem, nec periculum, nec persecutionem, nec gladium metuant, Sed et animam suam dare pro ovibus suis Semper parati, Sic eas cuStodiant, ut cum apparuerit Princeps pastorum, percipiant immarcesciabilem ylor e coronum I Petri 53. 2. In primis ergo caveant omnino Parochi, ne dominari assectent, jura non competentia Sihi arrogent, Saecularem pompam in semetipsis vel domus Suae cultu Sectentur, assectatam gravitatem priaeSeserant, parochianis Vix
aditum domus paraecialis concedant, divitibus Se jungant, pauperes vilesque despiciant, alloqui illos vix dignentur; sed ea mansuetudine ac modestia se praeditos exhibeant qua, non ut dominantes in cleris, sed forma facti gregis exanimo Ibidi, fidelibus sibi concreditis vore dicere possint
cum Paulo Apostolo: Nos autem Aeroos vestros per Iesum
5. MInter cetera, ait Laudensis nostra Synodus septima De Paroch. , quar jurejurando a Parochis promittuntur
154쪽
M ox Decreto cum Τridentini Concilii Sess. VI eι XXIII. ν, c. De reforan.), tum Provincialis tertii Tu. se Purota.), , QSi residentia in ecclesia parochiali quam obtinuerint M. In isto igitur capite renovamus quae in praelata Synodo districte praecepta suere, ita ut nec paucitate incolarum, nec caeli inclementia, nec redituum tenuitate residentiae vinculis minus costringi aut liherari autument, vel fas sibi QSSO certas quotannis serias proprio arbitratu sibi adjudicare. Hac lege nequaquam Solutos declaramus quOScumque Curatores animarum, etiamsi sive suis, sive alienis expen Sis cooperatores in curam animarum agendam Sacerdotes plures habeant a Nobis adprobatos. Nullus itaque Parochorum absque licentia scripto impetrata a Nobis vel a Vieario Nostro Generali ultra hebdomadam abesse praesumat Cone. Prop. I, De admin. 8acr. Poenitentiae.
S. Congr. Conc. die T Octob. 460s): quod si ex justa et rationabili causa aliquis Parochorum aliquando abfuerit a Sua paraecia, eXceptis tamen diebus dominicis vel festis de praecepto, idoneum Presbyterum sibi substituat. Nemo denique animarum Cura lor licitum sibi censeat vel uno dominico aut sesto die de praecepto a paraecia Sua ubeSSe, nisi ante discessum licentiam scriptam habuerit a Vicario
Foraneo; eo tantum casu excepto, quo proximiori Parocho vices redditurus in istius paraeciam, particularis sestivitatis causa, se conferre debeat: quod munus tamen priuS- quam praestet, Consessiones excipiat, atque idoneum Presbyterum si hi sufficiat. Licentia vero apud Nos valida erittantum quum causae discessus mentionem expresse secerit et adprobationem Presbyteri, cui munia Parochi commissa suerint, nominatim insertam habuerit. 4. Puod si urgens et inopinata neque moram patienScausa abeundi atque commorandi extra paraeciam ultra
155쪽
praefinitum tempus aliquando exurgat, quamprimum etsi, ex dissito loco Parochus per epistolam Nos certiores faciat de causa discessus sui, de loco ubi degit vel consistere intendit, de tempore absentiae, et de Presbytero quem suis vicilius gerendis in paraecia subrogaverit. Rectores denique animarum obtestamur in Domino, ut sanctas residentiae leges fideliter custodiant, ne Nos compellant statutas injure poenas ab eis exigere, Si contra Canones peccaverint. Praecipimus autem Parochos, qui aliaS paraeciaS quam Suburbanas regunt, raro urbem petere, sabbati praesertim die. 5. Sacerdotibus omnibus in dioecesi, qui quocumque titulo Parochis in cura animarum coaluVare tenentur, residentiam praecipimus: ita ut non liceat eisdem festis et etiam prolastis diebus a paraecia, cui addicti sunt, abesse nisi rarius in anno, et ex licentia Pa tochi. Si quis istorum, Parocho rationabiliter contradicente, ausus fuerit saepe Vel longius a paraecia discedere, facultate ministrandi in cura animarum destituetur. Volumus quoque ut, cura Paroch rum, sedes tum hisce Presbyteris, cum Parochis pro habitatione adsignatae vel adsignandae, a domiciliis colonorum, sive, ut aiunt, inquilin0rum, pariete Separentur D. Carol.
Borrom. Ict. p. II, Monit. eaeecutionis decretor. quae ad
Himeh. pertis.); nec januas habeant per quas ad domos
6. Cum ea quae praecipitur Curatoribus animarum residentia laboriosa, non otiosa, esSe oporteat, utpote quae ad pastoralia munia rite obeunda insumi omnino debeat; ea propter interest quammaxime Parochos ad normam Pastoris Evangelici Se ita gerere, ut gregi solerter ad vigilando, proprias oves undequaque agnoscant, adeo ut eas nominatim vocare possint, et Singulis pro necessitate pabulum, pro infirmitate remedium ministrent. Hoc profecto officium
156쪽
per seipsos, quantum fieri potest, Parochi praestare tenentur. Hinc volumus ipsos in conficiendis scripto singulis annis animarum censibus pereon aliter ad singulas parse-cire samilias accedere una cum Presbytero Coadjutore. 0uod si paraecia numerosior sit, Satis erit si Parochus id operis cum Coadjutoribus quotannis ita alternatim dividat,
ut brevi annorum circulo in hoc opere paraeciam unive Sam peragret. Curet tamen censum animarum quotannis
compleri saltem non tardius die decima luinta Januarii. 7. Nullus dubitat, docente Apostolo Hebr. Uin, et Τridentina Synodo praecipiente Sess. XXIII e. De reforan.), quin animarum Curatoribus divinitus mandatum sit pro ovibus sibi commissis Sacrificium offerre. Hinc Synodus Laudensis VII insistens Constitutioni Benedicti XIV Cum semper diei 49 Aug. 4744, Parochis praecipiebat: u Missamn singulis diebus sestis applicent pro ovibus suis, et eas ino schedula, Vulgo vaeehetta, quod pubblico in sacrario, sivem sagristia, servari debet, describant, ut Nos, qu0ties jusseis rimus, et Vicarios Foraneos de hujus oneris adimplemento D sacile certiores reddant n. Hoc praeceptum toties jam dudum per decreta S. Congregationis Concilii ab anno 7 5et deinceps renovatum, nedum districte servari, sed iis quoque diebus extendi volumus, qui modo e sestorum numero eX puncti Sunt, quique quotannis in Kalendario dic, cesis adnotabuntur: id enim Curatoribus animarum praeceptum esse, liquido declaravit, epistola anno 4852 ad Nos data, eadem S. Congregatio. 8. Sicuti autem praestat ut fideles cujusque paraeciae illi Sacrificio, quod pro iis a Pastore diebus sestis ossertur, pr0mptiori animo praecipue assistant, ideo horam pro Missa parochiali, quam et grandem vocant, celebranda ad commoditatem populi eligant Parochi, quam pro diversis anui
157쪽
temporibus adsignare, atque per Scriptum patenti loco expositum indicare, et indesinenter Servare curabunt, nulla habita ratione precum Vel minarum cujuScumque perSonae. Idipsum per Parochos fieri volumus quo ad horas Missarum, quae in unaquaque ecclesia vel oratorio publico diebus sestis celebrandae erunt per Presbyteros, qui quocumque titulo Parochis in cura animarum coadjuvare tenentur, nisi in fundatione Τituli, Legati, etc., aliter eXpresse statutum fuerit. 9. Occasione Missae in aurora celebrandae juxta Decretum Cap. IX, S 2, n. 22, ea quae de oratione mentali in Synodo nostra VII Cap. De Par his in commendantur, ad ossectum deducere Parochi curabunt, nihili facientes
adversariorum impedimenta; breVitatem tamen ita servent, ut pro oratione et Missa nunquam excedant quadraginta
quinque minutorum spatium. Hoc idem quo ad tempus servetur in explicatione Evangelii, quam per Parochos vel Adjutores illorum haberi peroptamus intra Missam in aurora celebrandam quocumque die dominico, etiamsi alia Evangelii explanatio hora tardiori haberi debeat in ecclesiis parochialibus oppidorum trium millium circiter animarum numerum excedentium.
40. Quilibet animarum Curator sane meditabitur illud Apostoli I Cor. IX, 6): Si es angelizavero non est mihi
yloria, necessitas enim mihi incumbit. Curent propterea parochiarum Rectores ut frequenter inter Missarum celebrationem Vel per Se , Vel per alios ex iis quae in Missa leguntur aliquid exponant, alque inter cetera sanctissimi hujus Sacrificii mysterium aliquod exponant rid. Sess. XXII De Saer. Missost e. 8). In isto igitur capite quae de praedicatione verbi Dei per animarum Curatores assidue habenda Synodus VII, Τridentini et Provincialium Conciliorum
158쪽
vestigiis insistens rid. Sess. V De reform. c. 2. - Prov. I De Proedieat. rerbi Dei passim), sanciebat, Nos et confirmare et iterum jussum esse sub poenis ibi interminatis emicacissime volumus, ea adjecta lege, quod si interdum, rarius tamen, a sestiva explanatione S. Evangelii abstinere debeant, sibi ipsis legitime impeditis non quemcumque Presbyterum, sed vel quem habent Coadjutorem in curannimarum, vel Sacerdotem ad habendas conciones per Nos adprobatum sussiciant. l. Memoranda ducimus ea quae in Concilio Provinciali IV praecipiuntur hisce verbis: u die Parochi, Sace is dotes vel alii intra Missarum solemnia quidquam, quodn Prophanum Sit, quodque ad rerum ejusmodi enunciatio-υ nem attinet, de altari populo pronuncient aut evulgent ov. IV, tit. De Proedic. verbi Dei) n. Hinc est quod in posterum districte prohibemus, quominus intra Missam quidqua in edicatur, nisi quod huc Synodo promulgari praecipitur, Vel quae jussu Sanctae Apostolicae Sedis, aut Nostro privative mandatum suerit. Caveant itaque Paroelii a vi landa hac lege synodali, Sciantque quaecumque monita, etiam bonum comune respicientia, fieri debere populo praesente in ecclesia sive ante, sive post Missam a loco eminenli, sed non ab altari, neque a SuggeStu. 2. Parvulis, adolescentibus, rudibusque hominibus scientia Dei salutisque animae propriae totis viribus et profusa caritate imbuendis assidue incumbent animarum Curatores. Eos igitur exhortamur, qui praesunt paroeciis in quibus sint animarum plusquam termillia, ut Scholam Doctrinae Cristianae corto hebdomadae non festo die habendam instituant ad commodum famulorum, filiorum sumilias, opificum, qui diebus sestis ad Scholam ipsam accedere nequeunt. Hoc hodiedum magni momenti caritatis officium
159쪽
Presbyteros Clericosque omnes totis iribus implere, Parochorum nutu, diligentissime curent; quod et praestabunt pro piis exercitiis et sermonibus habendis mense M i in
honorem B. u. V.: Parochos enim Vehementer hortamur, ut in suis ecclesiis promovere quammaxime Studeant Deiparae Virginis cultum, qui eo temporis speciali ratione eidem persolvi ubivis sere solet, et ex quo magnos animarum fructus percepisse plurimi tum Parochi, tum Sacerdotes testes locupletes Sunt. 3. Attente considerent Parochi haec quae de administratione Sacramentorum D. Carolus Borro maeus in instructionibus suis generalibus Clero indigitabat. u uuacumque is diei aut noctis hora Parochus ad Sacramenta ministrandan vocabitur, nullam tam Sanctis pietatis ossiciis moram in-n terponet. Imo populum saepe numero, prout occasio tun lerit, accurate praemonebit, ut cum opus est parochialio ministratione atque ossicio, Se quam primum et libere ac-m cersat, nulla habita nec temporis, neque loci longe dio stantis, neque alterius cujuscumque incommodi ratione. Μ Cum autem accersetur, tantum abest qu0d verbis, velo Vultu, Vel alio signo ostendat se gravate iturum, ut il-H lius, cui ministrare debet, salutis desiderio se accensumn patrem praebens, Verborum benignitate, *ultuque hilarin caritalem paternam significante, et libentissime, et, ut ' potest, celerrime accedat M. Quamvis unum vel plures Presbyteros in adjutorium per Nos sibi concessos Coadjutorum nomine Paroelii habeant, non ideo tamen a Sacramentorum adminiStratione abstineant vel supersedeant quacumque de causa, ni Si interdum ex necessitate et pro casu; tenentur enim non per Vicarios, Sed per seipsos animarum. saluti et Ecclesiae honod ervire. Contrarias consuetudines quaScumque in hoc
160쪽
capite tamquam c0rruptelas reprobamuS, Sublatasque Volumus. CoadjutoreS Vero in omnibus, quibus vacare si hi
impossibile non sit, Parochorum jussui ita praesti sint, utpote qui sanctae eximiaeque obedientiae merita sibi comparare Satngant.
5. Jubemus insuper Parochos ipsos diebus saltem sestivitatum Τitularium, vel Consecrationis suae ecclesiae et Congregationum Foranearum, itemque ossiciorum solemnium pro defunctis, nec non occasione Exercitiorum spiritualium et orationis 40 horarum in suis ecclesiis Consessarios pios et doctos ex aliis puraeciis tamquam extrao dinarios accersere ad audiendas Consessiones, praemonito de hac re populo in antecedenti sesto, hortatoque ut tanto
commodo utatur. Monemus autem atque hortamur Purochos ecclesiarum in quibus cur sunctiones habentur, ne ipsi iis diebus ad audiendas Consessiones se exponant. Hortamur insuper Parochos et Adjutores aliosque alterius Paraeciae Consessarios, ut libenter et alacri animo hoc munus caritatis sibi invicem praestent; neque non damnare possumus illorum duritiem, qui absque justis causis renuunt audire in suis ecclesiis Confessiones alienorum subditorum: p0liSSimum Vero reprobamus quorundam invidiam, qui proprias oves prohibere conantur, quominus aliquando apud alienos Consessarios suam expient conscientiam. 6. 0ui animarum Curatores paucis Sed aptis Verbis, ante administrationem cujusvis Sacramenti, breve doctrinae compendium de Sacramento administrando suscepturis tradent, apud Nos Valde commendabuntur Pron. I Constit. p. II, De iis quin ad Sacram. admin. gener. pari. 3. Cum porro Sacramenta Ecclesiae non solum Sine simoniae labe, verum etiam sine avaritiae suspicione praebenda sint, caVeant omnes, ne ante eorum administrationem quidquam