Synodus Laudensis octava quam illustrissimus ac reverendissimus d.d. Cajetanus Comes Benaleus Dei et apostolice sedis gratia episcopus laudensis ... celebrabat feriis 3., 4. et 5. post Dom. 12. post Pentecosten, idest diebus 29, 30, 31 mensis Agugti

발행: 1857년

분량: 333페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

161쪽

exigant; aut etiam Verbis vel signis, directe vel indirecte petant. 0ui secus secerit, eum et paeniS jure communi Sta tutis, et aliis judicio Nostro plectere cogemur. 7. Ea qua decet pietate et gravitate sollicite Parochi

curent peragi caeremonias Sacras Sacramentis affines, spiritualibus emolumentis secundas, ideoque Sacramentalium nomine designatas. Singulis diebus dominicis lustralis aquae benedictio ante Missam parochialem fiat, aut saltem p pulus adspergatur juxta liturgicas leges, etsi abSque cantu, qui adhiberi debet saltem in dominicis solemnioribus. Dum

autem commendemus Summopere, ut in amplioribus parsectis aliquis ex Sacerdotibus sacrorum rituum observationi in sacris iunctionibus incumbat, nolumus tamen posthac tales Caeremoniarios vestem violaceam et serulam gestare, cum ejusmodi vestis et serulae gestatio, ex Decreto

solummodo Cathedralium attineat; proinde anterioreS quaS- cumque conecSSiones contra hunc Decretum, etiam a Nobis facias, omnino irritas declaramus.

8. Quae sancti Ecclesiae ritus postulant seri diebus Purificationis B. V. M., Feripe IV sub initio Quadragesi- malis jejunii, Dominicae Palmarum, Feripe V et VI Hebd madae Majoris et Sabbati Sancti saltem mano) non omitiantur in quacumque paraecia, etsi nullus Sacerdos praeter Parochum inibi degat. In quacumque vero paraecia ubi praeter Parochum unus saltem habeatur Sacerdos, intra Majorem Hebdomadam Matutina tenebrarum, aliaque ejuS temporis ossicia, caeremonias precesque ab Ecclesia instiluta S rite, sancteque persolvantur. Omnibus vero sestis diebuS, absoluta Doctrinae Christiante Schola, non omittunt unimarum Curatores Vesperarum ossicium cum Presbyteris et Clericis omnibus paraeciae canere.

162쪽

49. Grandinibus interdum ingruentibus, praemisso aeris eampani Signo, perbrevi tamen, Parochus curet ut populus devole in ecclesiam sese recipiat, ibique paucis, sed oss-Paethus verbis, eum excitet ad culparum contritionem eliciendam; tum Litanias Sanctorum aliasque de libro Rituali preces, alternante populo, recitet. Ne autem Deum tentare homines videantur, instent Parochi ut, Praesectorum

Ecclesiae et Comunitatis cura, omnes ecclesiae, Sed parochiales potissimum, munimentis arte contra fulgura comparatis quam primum pr0tegantur.

20. Quae de quinque libris parochialibus habendis ot sub clave bene servandis Synodus VII Cap. De Pur.3 edixit,

renovamus; imo Volumus Vicariis Foraneis eosdem exhiberi, ut ab ipsis prospiciantur atque subSignentur, cum Visitationem obeunt. Districtissimo insuper praecipimus Parochis, ut monumenta sive documenta ad Baptisma, Confirmationem, Matrimonium, vel obitum alicujus spectantia ordinate et cautissime servent in Archivio parochiali. 2 . Animarum Rectores, qui apud se constitui sategerunt parochialem Bibliotecam, nedum Su0rum SucceSS0rum, Clerique usui, sed et laicorum potiSSimum pauperum commodo dispositam, librisque resertam istorum intelligentiae accomodatis, ut dum passim eis legendi praestantur, contra errores hodie serpentes muniantur et ad christianae religionis pietatisque cultum alacriter excitentur, adeo commendabiles Nobis sunt, ut hujusmodi exemplum ceteris imitandum proponamus. Ut autem quisque Parochus u popu-o lum fidelem a pestiferis libris diligenter avertero Pius IX Const. 0ui pluribus 9 Nouem. 48463 H incumbat, eosque de medio populi tollere, exemplar Indicis librorum a S. C. prohibitorum in Archivio parochiali, etsi nondum habet Biblio lecam, servet, consultationibus maxime Consessariorum

163쪽

exhibendum: quod quotannis appendicibus novorum indicis Decretorum per Nos in Kalendario edendis ditabit. 22. Summa sollicitudine animarum Pastores explorent quae sint suarum ovium spirituales aegritudines, quae scandala in medio earum, ut peccata populi non dissimulantes, nedum publice, sed et per domos in spiritu caritatis et sortitudinis, privatis monitionibus, consiliis et co reptionibus, peccantes, adjuVante Deo, in Viam Salutis revocent, et peccandi occaSiones removeant. Non maledictis, non Vexationibus, non contumeliis ab itso monendi vel arguendi ossicio se absterrere sinant, ne si ipsis tacentibus grex eorum curiae commiSSus perierit, sanguinem ejus de illorum manibus Princeps Pastorum requirat Ez. XXXIV, 0). Potissimum volumus ut Parochi consulant et proVideant, ne in nocturnis vigiliis, quas oppidani et rustici per hyemem agunt, una Simul mares et seminae converSentur; atque ut obsecrando, arguendo, increpando tam privale, quam publice adnitantur, promiscuos hujusmodi congressus, ex quibus criminum colluvies promanat, abolere; aliosqe in scenilibus, agris, Vin eis, etc., qui pro rustieanis operibus sunt vel tollere vel, si id fieri non potest, Saltem per prudentes viros moderari, ne, ut assolet, in animarum pediniciem ob frequentes ingentesque peccandi oecaSiones Vergantur.

25. Pauperum, qui maxime quaeritare erubescunt, paternam curam gerant: pupillos viduasque, quo melius possunt, tueri non negligant: puellis quae ancillantur, insantibus expositis, apud familias suae paraeciae pro alimentiSet educatione collocatis, attentius prospiciant, ne quid in eorum vitae ac incolumitatis tum corporis, tum animae potissimum damnum adstruatur. In hunc finem eorum calalogum habeant Parochi.

164쪽

24. IIahoant et commentarium sive indicem eorum omnium quae in decursu anni, temporibus opportunis, agenda sibi sunt, aut suggerenda Vel universim, vel certis fidelium coetibus sive ad promovenda bona opera, Sive ad removenda animarum pericula ex di Versis usibus pro varietate tempestatum, ruralium Operum, seStivitatum etc., emergentia, prout , experientia docente, ex circumstantiis praesertim loci jam discere potuerunt, ne quid tardius doleant Se praetermisisse eorum, quae fidelibus Suae paraecipe ad mala praecavenda vel bona assequenda conduxiSsent.

25. Dissidia, simultates, odia, Si quae gregem dilacerare Pastor dignoverit, non omittat exhortationibus ac idoneis curis solerter lenire et, favente Dei gratia, uVertere;

ipSe autem primus nunquam se contentiosum, aut litium cupidum ostendat: cumque ex temporalium rerum studio ut plurimum invidiae et contentiones exoriantur, hinc declaramus eam esSe mentem NoStram, ut nulla prosecuturi

simus gratia et favore Parochum quemlibet hona stabilia sibi comparantem intra limites suae Paraeciae, etsi pecunia patrimoniali id fieri constaret. 26. Parochorum sollicitudo et caritas super omnia sulgescant in invisendis, monendis et adjuvandis in primis pro salute spirituali, dein et corporali fidelibus aegrotis,

qu0s invisere, etiam non Vocati, et ad Sacramentorum susceptionem inducere Concilium Prov. Ι Constit. p. 2. eap. De iis quin ad Saer., etc.) Parochorum debitum esse

sancivit.

27. Accuratissime, sed studiosissima prudentia, in i-gilent Pastores circa mores Sacerdotum et Clericorum pa-raeciae, et curent ut per illos fidelissime serventur ea omnia, quae in Iure communi et quae in hac Synodo de vita et honestato Clericorum sancita sunt. duum vero Clericorum

165쪽

quempiam minus recte Se gerere e0gn0Verint, ne graves Heli aerumnas et ipsi incurrant, privatam delinquentis correptionem ex quopiam odii et damni periculo haud negligant. Pervicaces autem, nihil plane trepidantes, tempestivo Nobis denuntient. Attamen magis Pastores Pro-sbyteris Clericisque suis praesint exemplo, doctrina et vi

tutum omnium cultu. Comitate autem vere sacerdotali spiritus unitatem in Vinculo pacis Servent tam cum Clero, quam cum populo, quae Summopere animarum sanctificationi conserre omnibus perVulgatum est.28. In eligendis Presbyteris Nobis proponendis, ut

eos constituamus in ossicio Coadjutorum, potiori animarum utilitati, non proprio Vel ulterius privato commodo prospiciam: ideoque non eos prae ceteris eligant per quoS propriae servituti aut praeeminentiae consulatur, vel specialibus lamiliis indebitum obsequium praestetur; sed eos quos doctrina et prudentia, SerVata proportione ad par incipe latitudinem et conspicui lutem vel exiguitatem, atque Spes selicis progreSSus, quo, Deo adjuvante, in bonos strenuosque operarios evadant ad curationem animarum, quas Sanguine pretiosissimo Christus redemit, aptiores ostendant; et de quibus gaudenter quisque Parochus dicere possit: Illos oportet crescere, me autem minui. Hinc Parochi Coadjutores suos Sincero assectu prosequantur, eosque ad importabilia non cogant; Saepe ad Se venire curent, benigne citra nimiam tamensa miliaritatem cum eis agant, paterna sollicitudine sente naque comitate commonefaciant, edoceantque. In illorum mores prudenter cum domi, tum extra animadvertant,

inexperientiae succurrant, ad pietatem in Deiani et caritatem in proximum eos inflamment, decenti eorum vitae alimoniis provideant, Nosque de illorum moribus, doctrina, Zelo cedi

166쪽

2 . Coadjutores vero Pastorem suum debito honoro et obedientia prosequantur, subque illius disciplina ad sacri ministerii munera egregie idoneos seri studeant. 0uae agenda sint ab eo humiliter petant: in quovis ossicio absolvendo Parochi monitis morem gerant: nihil de iis quae ad anima rum curam et divinum cultum respiciunt, inscio et non annuente Parocho, agant; quin imo ab illius nutilius in omnibus omnino pendeant: nulla enim peculiaris provincia in animarum cura iis demandatur exceptis Coadjutoribus

Τitularibus in, sed in omnibus Parochum adjuvandi debitum, non jus habent. Quod si sorte aliquando, justis et non

levibus de causis, gravamen adversus Parochum suum serre ex conscientia cogantur, neminem ad hoc nisi Nos ipsos adeant.

50. Nolumus ut Coadjutores suscipiant vel gerant ossicium Neocororum s ibi ieieriin, praecipue vero Τhesau- rariorum Cassieri in ecclesiae cujusquam. Qui vero jamdudum iis mancipantur officiis, intra bimestre a publicatione hujus Synodi officia ipsa, dimittere jubemus.

3 . Utinam ex S. Gregorio Magno omnes Sacerdotes bene didicissent re quoniam ars artium est regimen anin marum i Quis autem cogitationum vulnera occultiora esse H nesciat vulneribus Viscerum Τ Et men saepe qui nequa-n quam Spiritualia praecepta cogn0Verunt, eordis Se meo dicos profiteri non metuunt n. Utinam insuper ex eodem Sancto Pontifico didicissent, quod ia locus regiminis desin derantibus negandus est, fugientibus osserendust B atque

n pro Se rogat, ut obtineat curam animarum, eX ipSa prae-n sumptione redditur indignust is Verumtamen submiS-Sionem animi ad tantum onus assumendum, cum illud

euiquam imponere in Domino judicaverimus, insignis

167쪽

obedientiae meritum aequum est existimare. Cum Vero non sine levitatis animi aut alterius desectus nota ut plurimum fieri possit, ut quis, ex quovis incommodi praetextu Vel commoditatis ambitu, ex una ad alteram paraeciam regendam transire cupiat; cumque hae mutationes haud raro mutuo Pastoris oviumque asseclui, atque istarum Spirituali bono nocumentum asserant, ut se quisque prudens ac cordatus animarum Curator ah hisce caveat, in visceribus Christi

adprecamur.52. Graviter aegrotante Parocho, Vicarius Foraneus certiorari non omittatur a Sacerdotibus Paraeciae vel Parochis proximis de periculo etiam remoto in quo sorte versatur infirmus, ut quantocius ex ossicio Vel ipse accedat, vel Parochum viciniorem mitta t, ut eidem infirmo, et quibuslibet in ea paraecia oecurrentibus provideatur. In obitu Parochi, serventur ea quae Synodus VII De ει- roeh.ὶ sancivit circa Parochorum sunera, hac tamen lege adjecta, quod, si defuncti paupertas per Vicarium Foraneum declaretur, Mnera, et quidem Solemniora pro consuetudine loci, ad levamen defuncti Pastoris celebrentur:

ex capsa autem Mortuorum Solvantur expenSae pro uSucerae et similium, ac pro eleemosyna Missae solemnis: quod item servetur in Missm anniversarii indicta sub C. XXVI, 3 23. Ceterum Parochos regionis et omnes de Ciero vel addictos servituti ecclesiae, gratis suneri interesse jubemus

168쪽

4. Adjutores aliquos huc illucque per varia dioecesis loca constitui, quasi speculatores a Nobis positos ad vicem Nostram ex parte gerendam in assignata sibi regione, Vicariosque Foraneos vocari, voluit Concilium Provinciale primum it. De Vie. For. 3. Horum est autem, ut preSSius loquamur, Episcopi jussa et Synodorum statuta ad praxim deducere, Semotis sanguinis amicitiaeque assectibus; Cleri disciplinam promovere; Ecclesiae jura Scite, prudenter, et immobili semper animo una cum Episcopo proeurare. Ut tamen, certis legibus designata, Vicariorum opera efficacior evadat, haec edicenda ducimus. 2. Cura icariorum esto Parochos et Sacerdotes a Via nimis lata vel nimis rigida, quin injuria cuique irrogetur,

in unitate sanae doctrinae continere, ita ut non Sint contentiones et ScisSurae inter eos, sed cor unum et anima omnibus una. Satores itaque placitorum singularium, Vel no Vorum, comiter Vel acriter, prout caritas Vel necessitas postulat, arguant. 5. 0uae ad rectam Sacramentorum administrationem,

potissimum vero Paenitentiae, Eucharistiae, Matrimonii; olei infirmorum, in hac Synodo sancivimus, ita volumus Vicarios Nostros in dioecesi curare, ut fidelissime a Parochis ot ab omnibus ad quos spectat Serventur, ut nunquam,

169쪽

ipsis lacentibus, inobservantias et abusus etiani graves irrepsisse deprehendam IS. 4. Super sestorum observantiam in quavis Paraecia regionis sibi commissae ne cessent inquirere, et Parochis dexteram dare, ut Scandala chorearum, spectaculorum indecentium, negotiationum et nundinarum, quae civilibus etiam legibus prohibentur, amoveantur. Ceterum poli Ssimum invigilent, ne quid peccent Parochi, Coadjutores, Presbyteripi Clerici omnes contra ea, quae de verbo Dei praedicando vel audiendo, sive per conciones, SiVe per enarration eleatecheseos in Scholis Doctrinae Christianae sestivis, nullarialibus in hac Synodo ediximus. Hunc vero provinciam, scilicet curandi, ut Verbum Dei scite et frequenter fidelibus enuncietur, et hinc impedimenta quaecumque tollantur, Vicariis Foraneis singulariter demandatam VolumuS. 5. luisque Vicarius Foraneus, praeter ceteros libros Presbyteris omnibus praescriptos, habere teneatur codices etiam VII saltem Synodi Dicecesanae, Instructionum et Edictorum Episcopalium quae passim evulgabuntur; actus insuper novissimae Visitationis Episcopalis pardecias propriae regionis respicientes, quorum exemplaria Curia Nostra exhibebit. 6. A singulis Parochis suae regionis exigere non omittat Vicarius notitias alibi injunctas, atque, inter celera, quae de stinctionibus, Clero, ecclesiarum inservientibus aliisque

ordinata Sunt.

7. Idem advigilare non desinat supra Institutores et Institu trices totius regionis, ne circa fidem vel circa mores delinquentes iungi eo munere Sinantur.

8. Quae de Scholis Doctrinae Christianae habendis per Parochos, Coadjutores, Presbyteros et Clericos in quacumque ecclesia parochiali suae rogionis in hac Synodo

170쪽

edicere duximus, ut incunctanter et fideli SSi me Serventur, satagat quisque Vicarius; imo et Studiosissime curet, ut in paraeciis animarum numero eminentibus nedum in ecclesia parochiali, sed pluribus in locis, et cliam non festis diebus, Si oporteat, pro animarum b0n0 et salute, auctoritate Nostra requiSila, erigantur et instituantur. s. In regione sua quisque insuper , icarius Foraneus habeat Congregationes sacerdotales, quas in huc Synodo exercendas statuimus, ita ut nunquam, quae praeScriptae Sunt p. aeq.), praetermittantur. 40. In Visitatione singularium paraeeiarum obeunda Secundum statuta Capitis sequentis, videat an synodalibus decretis et ordinationibus in Visitatione Pastorali lactis, debita praestita fuerit obedientia, utque illa adimpleantur urgentissime curet, tempusque praefiniat; reluctantes autem ad Nos deserat corripiendos. Actus Visitationis ex libro apposito servando apud Iicarium Foraneum transcribi debet opere Cancellarii Vicariatus in duplici exemplo, quorum unum Parocho tradi, alterum ad Curiam Nostram mitti volumus.

l. Singulis annis, die a Nobis indicando, post Pascha

apud Nos omnes Vicarios Foraneos volumuS conVenire,

ut in hac potissimum Congregatione ad majorem Dei glurium, hujusque dioecesis in spiritualibus prosectum discutiantur ea, quae in Scriptis referri per Vicarios ipsos jus-Serimus, praeter cetera, quae de statu Cleri a Parochis exhibendo jam Cap. XVI, n. vlt.) decreVimus; cui Statui quilibet Vicarius proprias adjunget adnotationes. 2. Non ideo tamen quia in hac Congregatione p0liora veniant proponenda et ordinanda ecclesiarum dioecesiS negotia, autument Vicarii sibi fas esse abstinere a frequentiore Nobiscum personali et per Scripta communica li0ne: quinimo, ut quae per ipsos Nobis cognoscenda

SEARCH

MENU NAVIGATION