장음표시 사용
231쪽
Cons Pectus doctrinae.1. Ρriusquam ad specialem febrium doctri. Pars panam deVeniamus, ex pathologia generali in me ' ψ'QSδςδ' moriam revocare juvabit: febris, quondam, ut Dea, spectatae ), Vocabulum , vel a ferυeo incalescere), vel a februo expurgare) derivandum
esse; - a medicis febris μraesentiam communi Consensu admitti, dum Calor animalis et arte-
Tiarum ictus, laesa Simul Una alterave Corporis humani functione, a recto tramite deflectunt; talem vero deflexionem in morbis indole admodum diversis in conspectum venire; - destri tionem hinc logicam, quae cunctos hujusmodi morbos
1) febris sancta, diva, magna, V. PLIN. Lib. II. c. VII. VALER. MAX1Μ. Lib. II. c. 5. Exempl. VI. 3. CICER. de nat. 3. de lege 2. Stil culto, reso Ili an-fiehi Romani alia Dea febbro, disserIazione dei Dr.
232쪽
morbos febriles, amplecteretur, quaeque febri, ut generi et εingulis illius speciebus, quadraret,
neutiquam e X Spectandam esse; - defectum autem
hujus mei definitionis, quo minus febrium doctrina Pyretologia) excoli possit'), minime impedire; imo nullam jam pathologiae partem illa
Pyretologiae magis excultam exstare; - id conaminibus tum illorum, qui univerSam praxin medicam amplexi sunt , tum scriptorum peculiarium de febribus F), deberi, Myretoisgiam esse
sun da-3 se De multis rebus nil aliud constat, quam quaedam Phaenomena. Cur ergo 11is non erimus contenti de febre 2 GOBTER Us compend. med. tract. 52. S. 1.4) b. IX. 9. g. X. 11. f. XI. 16. Maxime in tracta. tibus de febribus elaborandis excelluere I. B. BOR-εI ER I , J. P. FRANK, S. G. VoGEL, CP. W. HUEEL AND , J. CH. REIL, VAT. AB HILDEN BRAND et J.
5) Medi ei antiqui Graeci, Latini atque Arabes, qui de
febribus scripserunt. Venet. 1594. - L. RIVERIUS methodus curandarum febrium. Paris. 1648. - TH. SYDE THAM ob s. circ. morb. acui. liis t. et curat. Serimethodus curandi febres. Amst. 1666. - R. Mori To Npyretologia seu exercitationes de morb. universat. acui. Lond. 1692. - I. HUXHAM e V OnseMers, Tond. 1730. vers. German. Franki. 1756). - TH. GLASScommentarii XII. de febribus ad Hippocratis disciplinam accommodati. Amstet. 1743. - SENAC de recondita febrium interm . tum remit t. natura et de earum Curat. Amstet. 1759. - E. A. NICO LAI Vers. eines Lehrgeb. ν. d. Fiebern liberti. Halles 1752. - Α. DE IIAEN theses sist. febrium divisionem. Vindob.
233쪽
fundamentum totius praxeos medicae, non SO-- lum,
D EL pyretologia medica. Paris. 1808. - J. F. ACREn MANN de construendis, cognosc. et cur. febrib. epi
234쪽
lum, quia febres mόrborum classem, longe late
que extensam, nemini, nec laetu in utero materno e XCePto, Parcentem Sistunt, εed etiam propte-
235쪽
209 propterea, quod exarathemata et inflammationes utplurimum juxta indolem febris, quam sociam
agnoscunt, Curari debent, atque tandem maxima morborum chronicorum pars ex febribus originem trahit; febres plerumque sym tomata rodroma agnoscere, Videlicet lassitudinem sponte natam, dolores vagos artuum et lumborum, oscitationes, animi inconsuetam irritabilitatem et imbecillitatem. physiognomiam a Statu sano recedentem, Oculorum Splendorem imminutum. auctum, halittim foetentem, an OreAiam, Somnum haud recreantem, ulcerum habitualium ariditatem. 8ecretioneS SiVe auctas, εi Ue imminutas, sive alienatas ; - inter SymPtomata sobrium con stitutiυα calorem animalem, modo teSte thermo- metro, modo ad aegroti dumtaxat εensum, nunc in universo Corpore, NUNC in ejus tantum parte, aut decrescere frigus Jobrile, secundum variam vim, a Orιs, horroris et rigoris nominibus insignitum), aut invalescere calor febrilis, pro renata, constans, lagdX, humidia S, amoenus, Siccus, mordaX, urens , aut e Cute evanescere et
viscera aggredi febris EPyri , aut Vice versa febras mi ulrao; - Pulaum plerumque Velocitate
peccare, interdum Vero Pano lentiorem esse, utroque autem in CaSu tam Vi, quam rhythmoa normali conditione desectere posse; - suu et ιones laesias potissimum in perversitate adpeti- tuum, deleto scilicet ciborum desiderio, aucto-
236쪽
que illo potulentorum sitis febrilis), in commu
tato sen Su valetudinis cum illo morbi, in perturbato opere Secretionum, maxime SaliVae, trati spirationis culaneae, exhalationis pulmonum, bilis, urinae et faecum, inque deleto nutritionis Processu Consistere; - febres agnOScere cauFSGF, alias Praedis onentes, alias excitantes, in Cor
Poris humani peculiari conditione, in annua Seu epidemica constitutione, in modo vivendi, in
Contagiis, mi asinatibus et venenis, inque rebus, Corpus humanum mechanice aut chemice laedentibus, quaerendas; - febrium caussam Proxi- raram latere, innumerasque hoc Sub respectu
jactatas fuisse hypotheses q); - febrium diagno-Sin non ex uno dumtaxat symptomate, Sed eX plurimis simul sumtis instituendam et maxime ad symptomatum ConStantiam et εuccesSionem, ad stadia nimirum opportunitatis, invasionis, incrementi, aCmeS, CriSeo S, decrementi et convalescentiae, nec non ad typum nunc regularem, nunc irregularem respiciendum esse; febres vario Pactos) Praecipuo a BURsEnio Inst. T. I. j. 24. I. P. FRANR epit. T. I. p. 10. REIL Fιoberlehre. 1. Th. P. 4 l. HILDEN BRAND institui. Vol. I. p. 87 96.101 - 117. Teseruntur. Fulchre sane iuvenis medicus eX Croatia oriundus lib. Bar. Saeonic in eXamine rigoroso quaerenti, quid sobrιs Sit 8 respondit: si febris est, quod Meque tu scis, neque ego, neque quisqvdii medicorum lab. med. chir. Zeuung. 15. Ergou-zunguebarad. P. 50. .
237쪽
21 Ipacto distias fuisse , nempe in acutas et chronicas, in continuas, remittentes et intermittentes, in benignas et malignas, in epide micas,
sporadicas, en de micas, stationaria S, annuas, intercurrentes, in primarias et Secundarias, in simplices et compositas, in regulares et irregulares, in Cephalicas, Stoma Chicas, mesente ricas, in syn Ocham, Synochum et typhum, in inflammatorias, ga Stri Cas, DCrvosas, PutridaS, Catarrhales, rheumaticas etc.; - febres, determinatis,
GALE Nos de febrium disserentiis. Libr. II. GALEN s
ε) De variis febrium iudicationibus ait HIPPOCRATEs
febres mitissimae, et securissimae die 4to aut ante desinunt; maxime vero malignae et gravissimae dio 4. vel prius interficiunt. Praenot. 122. Primus febrium insultus ad dies quatuor, secundus ad 7, tertius ad M, quartus ad 14, quintus ad 17, seXtus ad 20 dies excurrit. Praenot. 122. Quibus per febres sexta die xigores fiunt, difficulter judicantur. IV. APh. 29. Febricitare incipientibus sanguinis stillationes cum sternutatione ad cedentes, et quod in urina desidet album, quarto visum, septimo solutionem adfore dein nunciant. Coa c. 149. Urina, in febre album et leve depositum habetis sedimentum, celerem liberationem denunCIat; celerem quoquo, quae diluia indiscretam quandam habet pinguedinem. Coac. 575. Quae ali-q'antulum Tubet, subrubrum habet sedimetitum et leve, siquidem ante diem septimum appareat; Bepti
238쪽
propitiis se , modo funestis '), aut in sanitatem,
ino die solutionem fore designat; post septimam autem tardiorem, aut plane diuturnam. Coac. 575. Quae quarto die subrubram nubeculam capit, septimo die liberat, dum reliqua pro ratione habeant. Ibid. Febricitantium non omnino leviter, permanere cor. pus, et nillil minui; vel etiarn plus quam ratio postulat, contabescere, malum. Illud enim morbi longitudinem; hoc vero aegri imbecillitatem significat. h. 28. Seci. II. In febribus abscessus, qui ad prima, iudicatioues sid est eoacuationes , non Solvuntur, morbi longitudinem significat. Aph. 51. Seci. IV. Suis dotes febrihitantium, eXtra dies criticos orti, laborem significant, et morbi longitudinem, et recidivas. Aph. 36. Secf. IV. Febricitanti sudor superveniens, febro non remittente, malum. Prolongatur enim morbusi' et copiosiorem humiditatem Indicat. Aph. 56. Soci. II . Quibus febricitantibus in urinis subsidentiae fiunt crassiori farinae similes, longam infirmibatem significant. Aph. 31. Seci. VII. s) De notis salutaribus consuli possunt Aphorismi 26. Seci. II. 43. Seci. IV. 62. Se t. VII. 36. Se t. IV. 69. Seci. IV. Qui ex morbo supersuturi sunt, facile spirant, dolore vacant, noctu dormiunt, aliaque secu-xissima signa habent. Praenot. 126. Quibus in febro die T. aut 9. aut 11. aut 14. morbus regius supervenit, bonum est: Disi deXtrum hypochondrium durum sit, alioqui non bonum. Aph. 64. Seci. IV. Quibus ex febre aures obsurduexint, bis sanguis e naribus e Diluens, aut alvus eXturbata, mox bum Solvit. APh. 60. Soci. IV. 10) Saltem periculum significatur in sequentibus: se Dein jectiones nigrae, qualis sanguis uiger, sponte prode-
239쪽
213 quam haud raro provocant δ), nunc cum, nunc sine
untes, male. h. 21. Seor. IV. In febribus circa Ventrem aestus vehemens, et oris ventriculi dolor, malum. Aph. 65. Seci. IV. In febribus ex somnis pa-VOTes, aut convulsiones, malum. Aph. 67. Soci. IV. In febribus spiritus offendens id est intercisus) mx- Ium; convulsionem enim significat. Aph. 68. Sec . IV Videantur etiam Praedici. I. 56. 74. Coac. 31. IT. 30.34. 42. 44. 55. 78. 145. 242. Perniciem et mortem ex his, quae modo adducam, conjicere 'possumus. , , Si a febre detento, tumore in faucibus non existente, suffocatio ex improviso supeΤVeniat, lethale. Aph. 34. Seor. IV. Si a febre detento, collum derepento inversum fuerit, et Vix deglutire possit, tumore non existente, lethale. h. 35. Sesci. IV. 58. Sece. VIL. Coa c. 277. Ubi livores in febre fiunt, prope adfore mors significatur. Coac. 66. Febrium initio si atra bilis sursum, aut deorsum Prodeat, Iethale est. Coac. 68. Quibus per febres assiduas pustulae toto corpΟTe ena scuntur, lethalo est, nisi quid purulentum abscedat. In his vero praecipias adnasci ad aures tuborcula solent. Coac. 114. Vocis deiectiones in febre, quae convulsionis speciem prae se ferunt, et in mentis emotionem cum silentio desinunt, perniciem ostentant. Coa c. 248. 11 ,, Si ebrius, inquit HIPPOCRATEs, Tepente obmutu rit, conVulsus moritur, nisi febre corripiatur, aut ubi ad horam pervenerit, qua solvuntur crapulae, Vocem recuperet. Aph. Secl. V. 5. Qui a distentione, aut Tigore nervorum tenetur, febre superveniente liberatur. Seci. IV. 57. Quicunque sani dolore capitis Tepente capiuntur, et statim muti fiunt, et stertunt, in septem dies pereunt, nisi febris apprehonderit. Secf. VI. 51.
240쪽
sino recidivae periculo ), aut in alios morbos Ra , aut in mortem δμ) transire; cadavera tandem
Quibus hepar circumcirca dolet, his febris superve niens dolorem solvit. Secl. VII. 52. Sed dolor sine inflammatione esse debet. Soci. VI. 40. Cfr. FR. HoFEMANN diss. de salubritate febrium. Hal. 1702. Opp. T. VI. - E. STA HL dis s. de febre per se nunquam mortifera. Hal. 1714. - GOELICHE dis s. de laude febris falso suspecta. Fr. 1733. - BOEHMERdis s. de febre, remedio. Vitemb. 1754. et diss. do virtute febris in sanandis spasmis. Ibid. 1754. - II. F. VAN DER STADT tractatus de salubritate febris. Gand. 1768. - FINCRE diss. de febrium salubritate in morbis chronicis. Hal. 1772. - ΜΕΤZLER uber es. Vorrhoile g. Fiebor boF Iangs erigen Krantheiton. a1790. - BERE Nos dis s. de febre spotitati eo atque haud infrequente aliorum morborum auxilio. Frati cf. 1805.
LECOMTE de Ia sepro medicatrice et des la realito descrises et des joura critiques. V. Murn. generat da med eine. 1821.
12) ,, Febricitanti, nisi in diebus imparibus dimiserit
febris, reverti solet. Aph. 61. Secf. IV. Coac. 80. Quibus febres cessant neque apparentibus solutionis signis, neque diebus judicatoriis, iis recidiva expectanda est. Praenot. 138. Coac. 146. 13 Signa abscessus superventuri Vid. in Coac. 143. Praenot. 139. Coa c. 422. 141. Aph. 31. IV. - COnMulsio nis in praenot. I. 115. Doloris capitis Aph. 70. Seci. IV. Doloris ad coxas, Coac. 297. Diarrhoeae Aph. 73. IV. Coa c. 291. Aph. 27. IV. Coac. 153. 142. με- euleria o Coac. 124. Erysipelatis in facie. Coac. 200. Haemorrhagiae. Coac. 108. 149. 142. 555. Praedici. I.