장음표시 사용
271쪽
CDi,M ES ARARI 'Iri s. et 'aeris noriri mar-Dioscori metro tuae Damasci 'urhis a Deo cust ditae , cognomonso ben-Dhau , qui resides in m asterio hiemsobmitaris etc. Auctor liomiliarum , uti et eodicia unde eas transcripsit Presbyter Moses, qui infra passim sese cogi inminat ben-Atracia had tonsis , nos latet. Porro qui ab eodem Mose callim apho heic memorantur ; Ignatius scilicet patriarcha antioehenus syrorum Iacobitarum , fuit huius nominis nonus , antea BChenanins nuncupatus , obiitqtie anno Graecorum issi Christi i455 quum tres inpra quadraginta annos sedisset. vide Assem. bibl. orient. lom. II. pag. ρM, ubi et eiusdem scripta recensentur. Mutthaeus alexandrinus Coptitarum Patri resia nonagesimus ex Mid , hoc est Regupto superiore seu Thebaide , ortu . dus. Basilitu , qui et Barsauina iacobita orientis mν rianus quadragesimus
sextus , ordinatus anno Graecorum t 33. Christi i4αα. obiit i ii ι. Christi i458 . IosePh qui et o riuus anno Graecorum 17 k3. Christi a 458 , praedicto Basilio
defuncto , in maphrianum ordinatus , paucis post diebus dece sit.. Dioscorus Nabachensis, metropolita damascenus , obiit circa annum Christi a M. Eius et Mosis ben-Λlasciae , huius codicis calli graphi, opera catholicum montis Libani ducem Abdalmonaemum maronitam iacobiticae se fine nomen dedisse . atque in honorem Barsaumae haeretici temPlum in monte Libano exstruxisse , Stephanus Aldoensis antiochenus Maronitarum pitriarcha in vindiciis et chro uico suae gentis allirmat.
II. Petri, qui et Smerus , meligensis episcosti , cognominio al-Giamia, liber Polemicus adoresus Armenos . iii scriptus iliber radiorum . quem caldigraphus in epigraphe eidem praefixa , Severo antiocheno patriarchae Perperam tribuit, aitque eundem librum conimentariis illustratum fuisse a Petro Patriaresia alexandrino. Sic enim loquitur. Dcψimus o e Dei, uitate 'r identiae eius , defremere ρauca ex libro radiorum , syriaco ga he inscripto .
in quo memorantur Errores Iratrum nostrorum Armenorum in consecrati
no panis azymi et vini sine mixtione aquae, et in aliis eorum ritibus. Imque ex dictis Patris domini Alustris an Seoeri in mo Gro , cui titurus caput sedium , Maeca , quem αἱ a Petrus yaeriarcha --xandriae ex osuit. Init. sol. 29. Vide syriaci catalogi lomum II. eod. CLIX. num. XXVII. p. 3i4 , ubi idem opus Petro meligensi episcopo adscribitur , arserunice sive arabice litteris syriacis exaratum . III. Dissertatio de sis de Nestorianorum, de a discrepantia eorum opinionis alis orthodoxa sis. Init. sol. 37. a ter: IV. Professio Mei a mar mero ρatriarcha antiocheno emissa , quum ad urbem Tyrum a Dadiano fuit advocatus. Init. sol. 43. aExtat syriace loe. citi num. 9. Heic autem praemittitur. Petri Severi , de quomodo supra, praefatio de laudibus praedicti Smeri patriarchae . de eius nempe generis nobilitate , eximia doctrina , ac virtutibus: et quomodo ob m nophysiticam fidem patriarchali antiochena sede fuerit deturbatus, et ad syn
272쪽
achis reis in ecclesia, sive historia qnatuor priorum synodorum . auctore De domino an Seuero , cognomento ben-ι-Moea eth sive Moc aeo se Piscopo Asmonacorum coplita , qui vivebat antio Cliristi 073, uti liquet ex historia patriarcharum alexandrinorum a Renaudotio edita pag. 367 , ubi et reliqua eius scripta recensentur. I xtat caraci unitas in praelaudato cod. syr. CLIX. Iulia sol. 48. Eiusdem Severi Mocallaei episcopi Asmonaeorum ex silio armiolis i a uolorum, rimam a solis Syris lacobitis, Coptilis, Habessinis, et Armenis, qui omnes monoptiysiticis et monotheliticis erroribus inlaeti sunt, retiueri auctor coutendit. Praeeunt nomina viginti quatuor prophetarum vel ris testamenti , et duodecim apostolorum novi testamenti, quorum auctorii tes in confirmativum articulorum eiusdem symboli proseruutur. Ivit. sol. D. VII. Eiusdem Severi Mocataei tractatus de haeretibus , hoe titulo insigni tus . Commentarii de sanctis Unodis, et da pura sede, ad quam christiani Aeroenerunt , deque adquisitis ab iis imperio, ρrophetia , et sacerdotio ; et quore tuerit occasio gentibus a lectendi sanctam Mem ; et quomodo schismatu, et haereses acciderint, quae nationes Omnes ad aetemnum ignem gehennas detruserunt, praeter Iacobitas in Dera Ide conatantes . uti auctor effutit. Init. sol. 67. - . VIII. Mosis be Ataseiae presbyteri badelensis, huius eodicis calli graphi, liberineae . sive apologia fidei Iacobitarum , quam auctoritate patrum confirmare nititura ac praeterea multa nugatur de Dioscoro , Barsauma , Severo, et Iacobo Baradam Monophysitarum antesiguauis; asseritque in sine sol. I in. a terse se hunc librum m moriter ex variis scriptoribus , ac praesertim ex Dionysio Barsali baeo collegisse, sub Dioscoro Mu-Dhau nabaesiensi Damasci metropolita , de quo modo supra , anno Graecorum a FG. begirae 859, b. e. Christi 1435. Initi sol. 84. IX. Iobannis qui et Iosue ba Susan. patriarchae antiocheai syrorum Iacobitarum Μ, epistola ad Christodulum patriarcliam alexandrinum Coptitarum de ritu urorum Iacobitarum miscendi sal et oleum pani eucharistico . quem ritum Coptitae reiiciunt ἔ data , uti in titulo legitur .anuo Graecorum millesimo trecenissimo nonagetimo sexto. h. e. Christi io55. Sed mendi un est iu anno; Iohanues enim barin an anno Graecorum i 384 . Christodulus autem anno i 389. obierunt, uti Iosephus Simonius Assemanus bibl. orienti tom. II. p. iv. et 355. ostendit; ubi et eiusdem Iohanuis Patriarchae scripta memorat. Ilane epistolam e syriaca lingua in arabicam transtulit praefatus Moses beniatascia ha tensis, ceu ipse in eiusdem epistolae clausula sol ia7. profitetur. Init. Al. IV. X. Hictari sapientis philosophi monita moralia ad filium. Iesu sol. ii . M. Caelestiui papae Romae homilia paraelatica , seu expositio didascaliae i. e. doctritiae apostolorum, a praelato Mose be A inscia arabice e Syriaco moversa. Fol. lai. a terg. XII. Disputatio syrorum Iacobit rein xdversus fratres nostros Melchitas , qui duas in Christo naturas et volum
273쪽
lates , unam tamen pereonam profitentur, auctore eodem Mose ben Ataseia hais deles Hi presbytero, qui haeresim Iacobitarum acriter P pugnat. lnit. sol. t G.
XIII. Mapbri 1 ii uosis Cesiae oeclesiae doctoris , homiliae tres M
se laen-Αtascia arabite e isvriaco conversae. Videlicet. Homilia I. de sesio iu- lventionis gloriosae et sanctae crucis. Init. sol. 145. Homilia II. de sesto gloriosae ascensionis Domini tu caelum. Fol. i5 i. a terg. Homilia III. de descensuspiritus saucii die, peutecostes super sanctos apostolos in sancto caenaculo Sion. Fol. i54. a te ig. In clausula linius tertiae homiliae sol. i59. haec adnotatio legitur. Domine miserere seroi tui Mosis Atascias exscrUtoris . Absol Φtae autem sunt et con lotae homiliae tres doctoris peracis Moris Ce4 Phao mosul tri , quas e su riaco in arabiciam idioma vertit semus pave in mari dolictorum et ρecatorum demersus, Moses Atauia haritonsis ς αὐ- rognt quemcumque hiatrem, ut corrigat errores, quos in iis rum
rit; et Deus dominus misereatur eius more rum, et mortuorum scriρ- toris, sti mor uorum omnium fliorum butismatis. Porro auctor. Moses Ce-
Plia seu B.ir-Ce Plia , i. e. illius Petri . ex mouaelio sancti.Sergii archiepisco-Pul mosulanius creatus, Severi nomen adsumpsit , obiitque die i3. februarii tanno Cliri esti si3 , editis variis operibus, quae maguo sunt apud Iacobitas hi Pretio, quaeque tum allobis i in catalogo codd. syr. vatic. . tum a Iosepho Simoitio Λ semano hibi. orient. tona. II. Pag. 128, et ab Andrea Masio, qui eiu dem tar-Cuiliae de paradiso commentarios ad ignatium latine reddidit, typisque pia latinianis vulgavit a n. i5 f, recensentur; ex quibus analdiora quoque, sive litnrgia, quam liodieque Iacobitae ait hibent. latine prodiit per Rena dotium tona. II. liturg. orienti pag. 39i. XlV. Patris mar-Dionysii Barsali haei, lamidensis metropolitae, uri lacolutae duod di imo satristi saeculo clari , expo- laitio missae , e syriaca lingua in arabicam transtita a praelato Mose Aliseia , let partim ab ipso . partim a Nasralla silio Alidaikarimi exarata r quae autem sab hoc descripta sunt , ea carsciuiesce sea arabice litteris syriacis elegantissimis exprimuntur. Init. sol. IS9. Diversa haec est ab eiusdem Barsali baei fusi re expositione in liturgiam Ignatio archiepiscopo hierosolymitano nuncupatam, quam lom. II. syriaci catalogi , cod. Syr. VII. receusuinius, et cuius pars maxima totidem servie verbis i demptis textibus eatholicum dogma de duabus Christi naturis , voluntatibus ac operationibus , comprobantibus) legitur in sancti Iohannis Maronis patriarchae antiocheni Maronitarum tractatu de sacerdotio lib. II. de expositione liturgiae S. Iacobi apostoli cod. Ur. vat. CI , quem Iosephus Moysius Assemanus latiue vertit, ac typis vulgavit in eodice liturgico ecclesiae universae lib. 4. Xv. Clausula in fine missae, eIata voee a sacerdote di
274쪽
cenda , cum benedictione eulogiarum iuxta ritum syrorum lacobitarum, ab eodem amanuensi Mose Atascia arabice e syriaco reddita. Init. sol. Io8. a terg.
XVI. Danielis Al-Helial, , syri iacobitae , duodecimo Christi saetulo clari, liber de si indamentis fidei, et de consolatione cordium fidelium , secundum placita Iacobitarum, in sectiones XIV. distributus ; in quarum prima probat
Deum existere. a. Delim aeternum esse. 3. infinitum. 4. incomprehensibi lem. 5. simplicem. G. ullum natura , et trinum personis. I. responsio ad
obiectiones Iudaeorium. 8. de vera in Christum fide. 9. cur persona siti incarnata , et non aliae duae personae trinitatis. i o. quod in virgive Maria verbum aeternum , non Dei voluntas , inhabitavit. ii. adversus eos, qui Christum Puram esse creaturam dicunt. 12. cur verbum incarnatum . I 3. cur
Christus mundum redemerit. 14. de Christi persona , natura, Proprietatibus, et passionibus et ubi Mariam virginem esse deiparam adversus Nestorianos ;Christum vero unica constare natura et voluntate ac operatione , adversus
catholicos scribit; de trisagio etiam, et de corpore Christi, Passibile ne an impassibile sit, multa disserit. Init. sol. all. Opus rarissimum , quo scripta Polemi ea Eliae episcopi nestoriani adversus Iacobitas penitus refelli , Moses Ataseia in epigraphe eidem operi praefixa admonet. Vide codd. V r. vatic. CLIX. et CLX IV. ubi eiu dem auctoris responsio rithmica ad interrogationem Chamisi iba Cardaliae nestoriani de Christo , an sub decem praedicamentis comprchendatur, syriace exhibetur. XVII. IIomiliae septem sancti ma Iacobi sarugensis , Babnariam episcopi, Syrorum doctoris et quarum Prima de paenitentia. Itiit. sol. ait. Carissimi , in vom resurrectionis ρater noster Iacob filiis suis mandavit. Haec et sequentes bolniliae desiderantur iii elencho operum eiusdem S. doctoris , quem edidit Assemanus in hihi. orient. lom. I. pag. 3o4 , nondum enim ad manus eius hic codex pervenerat , cum praefatum elenchum typis mandabat. XVIII. Eiusdem homilia de praesentatione Christi domini in sanctum templum. Init. sol. a 48. a terg. Laus Deo, qui montes nostras et oestras illuminaυit. XIX. Eiusdem homilia de seria f. crucifixionis. Init. sol. 248. a terg. Dicamus Omnes et laus tibi, o misericors et latis tibi, o clemens. XX. Eiusdem homilia de sesto magnificae resurrectionis Domini. Init. sol. a5r. Laus tibi'. o amique dierum ; laus, o bonoscentissime. XXI. Eiusdem homilia de pente. coste. Fol. 258. a terg. Laus tibi , O creator terrae et plantarum ; laus
tibi, o Domino gratiarum es bonorum. XXII. Eiusdem homilia de sesto virginis Mariae, quod in medium mensem ab augustum ) incidit, vocaturque festum migrationis sive assumptionis. Fol. 26o. Ο s deles , laudate et dicite ilans tibi, O antique. XXIII. Eiusdem homilia alia de Mariae virginis migratione , quae medio augusto celebratur. Fol. α6ι. Laus Deo, qui distribuit formis limmanis utilitates suae gratiae. Hucusque homiliae sancti Iacobi -- genus , quas Moses Atascia hadetensis in arabicam linguam e syriaca transe
275쪽
CODICES ARABICI tulit, quaeque praestitutis diebus in divinis Syroriam ossiciis reeitari solent. Is vero codex , cuius aetas ad annum Graecorum s 766. Christi 1455ὶ resere da est ; uti ex superius prolata epigraphe, ac interpretis arabici Mosis Atasiaciae xdnotatione liquet ; pertinuit olim ad Petrum presbyterum iacobitam,
qui illum anno Graecorum 1947 Christi i636 sui iuris suisse sol. aQ. incalee testatur.
Modex in sol. bombyc. soliorum i 83, arabicis litteris et sermone exaratus , inter codd. orientales a Sacra Congregatione de propaganda fide visti eatiae bibliothecae addictos, olim trigesimus octavus; quo continentur. Homiliae XIX. in divinis Syrorum olficiis recitandae. Videlicet. L Homiliaeuiusdam doctoris de Iona propheta , eiusque praedicatione ad Ninivitas; et de e rvm conversione ad Dominum. Ivit. sol. I. II. Homilia inscripta mandatum cuiusdam ex sanctis patribus, legetida seria sexta hebdomadae primae saneti ieiunii quadragesimalis ad matutinum. Init. sol. ao. III. Homilia cuiusdam ex pati; hus sanctis, recitanda dominica Prima sancti iei uitii. Init. sol. 3o. IV. Homilia , seu mandata cuiusdam ex Sanctis patribus , recitanda seria sexta hebdomadae seeundae ieiunii ad matutinum. Init. sol. 36. a terg. V. Sancti Gregorii
theologi natianeteni episcopi homilia de tentatione Domini cui gloria in per satanam, legenda dominica secuuda ieiunii. Init sol. 45. VI. Sancti Iohantiis
chrysostomi homilia in Psalmum sextum; legenda seria sexta hebdomadae tertiae sancti ieiunii, ad matutinum. Init. sol. 57. Eadem homilia carisciunice que auctoris nomine extat in codice syriaco vaticavo CLIX. num I i. p. 446. i hunc praesesert titulum: homilia de Paenitentia; estque expositio in ρsa muni sextum. VII. Eiusdem sancti Iohannis chrysostomi homilia de filio prodigo; legenda dominica tertia sacri ieiunii. Fol. 66. a terg. Eadem homilia syri Lee habetur in cod. syr. vatie. CIX. num. a. p. II. ubi inscribituri sancti Iohannis episcoμi constantinoseolitani sermo Paraeneticus , siue homilia
prima de stio prodigo, cuius se mentio in evangelio. VIII. Eiusdem saneti Iohannis chrysostomi homilia de Pharisaeo et publicano; legenda seria sexta hebdomadae quartae sacri tui unii ad matutinum. Fol. 79. a terg. IX. Eiu dem sancti Iohannis chrysostomi homilia de muliere samaritana; legenda d minica quarta ieiunii. Fol. 85. X. Eiusdem sancti Iohannis chrysostomi h milia de homine illo, qui Hierosolymis in Hiericum descendens, incidit in latrones; Iegenda ad matutinum seriae sextae hebdomadae quintae ieiunii. Iuli. sol. 91. XI. Homilix cuiusdam ex sanctis patribus de languido, quem dominus noster
Christus cui gloria) sanavit apud piscinam probaticam Hierosolymis , postquam
ille triginta octo annos ibidem moratus fuerat, expectans hominem qui eum in
276쪽
aquam ni itteret, quum haec ab angelo turbaretur; legenda donii ilica quinta ieiunii. Fol. 99. XII. S. Ephraein syri liomilia de muliere peceatrice, legenda seria sexta hebdomadae sextae ieiunii. Fol. io . a terg. XIII. Eiusdem S. Epitraem syri liomilia de caeco nato, legelida dominica sexta ieiunii. Fol. IIO. a terg. XIV. S. Basilii magni liomilia de divite et Laetaro mendico, deque paenitentia; legenda seria sexta hebdomadae septimae ieiunii. Fol. ras. XV. S. Iohannis Hirysostomi liomilia de die domini cx liosamiarum , et de sessione Domini super pullum asinae. Fol. i 37. a terg. XVI. Eiusdem S. Iohannis Hirysostomi liomilia de caena mystica Domini, et de ablutione pedum disci pulorum eius; legenda ad matutinum seriae quintae foederis , seu hebdomadae maiori . Fol. 14s. XVII. Sancti Epitraem syri lio milia de immolatione Isaaci per Abraliainum eius patrem. Fol. 348. a terg. XVIII. Saneti Dionysii epi copi urbis Athenarum homilia, legenda post horam sextam seriae sextae maioris. Fol. 157. Praeit synopsis narrationis de eonversione eiusdem Dionysii reopagitae ad christianam fidem, cuius initium ibidem. XIX. Cuiusdam ex sanctis patrihus homilia de saneta resurrectione Domini nostri Iesu Christi a mortuis; legenda dominica resurrectionis, vel dominica secunda eiusdem, quae dominica Tliomae appellatur. Fol. l . Is codex ad decimum quartum Christi saeculum videtur reserendus, si quaedam solia hinc inde recentius suppleta e cipi M.
Cudex in sul. bombye. soliis constans 48o , arabico sermone et charactere perelegante exaratus, inter codd. arabicos ex oriente in vaticanam bibliouleeam a Iosepho Simonio Assemano inlatos , olim quartus ; quo contine
Pars. I. Caput I. Patris Niconis monachi, de quo mox infra, typicon in duos eodices distributum. Codex I. capitibus XL absolutus; praemissa praelatione interpretis, qui eundem librum arabicum e graeco secit; cuius tamen priora decem commata vel atramenti rasura, vel temporis iniuria adeo consumpta sunt, ut vix aut ne vix quidem legi possint. Incipit ab iis verbis sol. a. Ego autem rogo eum, qui hunc librum exscr*serit aue exscribendum curauerit, oret Pro me. Consequitur praelatio auctoris de non recedendo a statutis et traditionibus sanctorum Patrum, cui insertus est index, sive series capitum quadraginta, quibus, ut praemonuimus , typicon absolvitur. Init. sol. a. aterg. h. e. svus noster veram Iaboremque impendendi in compositione itis codicis , est utilitas eius qui utilitatem et ρrofectum cupis etc. Caput. I. Regulae monasteriorum, et constitutiones monachorum. Prologus de orthodoxa fide, eausa huius collectionis; et tituli varii, in quibus auctor agit inter cetera de rectaao φ
277쪽
psallendi ratione ; de obsereatione sestorum, et de qualitate et quantitate cia horum diebus sestiς et serialibus ; de calceis et vestimetius; de officialibus, et ministrandi ratione ; de iei uitio B. V. uariae, quod inchoatur a kalendis
augusti. Inest Laleudarium sestorum a mei se septembri , unde initium anni Graecorum, usque ad mensem augustum. Fol. 15. Cap. II. Iustituti oues ad usum monasterii beatae virginis .u1riae, ubi avetor moti ac lium Primo egerat; et quae
cura habenda sit ecclesiae; et quomodo liospites recipiendi. Fol. Ui. Cap. III. Ad eiusdem coenobii moriaclios, in titutiones aliae variis de rebus: ubi et de or- diuatioue euuuchorunt, deque paenitentiis iniungendis. Fol. 64. Cap. IV. Ad Lucani at,batem, de sesiis et ieiuuiis dominicis, et de Iollaune ieiunatore. Fol. 93. Cap. V. Ad Arsenium abbatem, institutiones laicorum et monachorum; deitue obedientia, et consessione Peccatorum. Fol. 99. Cap. VI. Ad Gerastinum abbatem , de veris ieiuniis quae sancta ecclesia christianis orthodoxis tradidit, et de typicis magnorum monasteriorum Studitarum , scilicet Laurae san ii Sabae et inolitis Athonis. Fol. xio. Cap. VII. Ad Cosmam abbatem, qua ratione celebraudi sint ieiunia dominica, et quomodo Solvenda. Fol. II 5. a terseCap. VIII. Ad Ephraemum abbatem , de charitate. Fol. ia O. a terg. Cap. IX. Ad Georgium abbatem, non esse invehendum in eos qui sacris scripturis eo sentanea docent, licet contraria dictis agant, iuxta illud evangelii stver cathedram Mosis etc. Fol Ia9. Cap. X. De ieiunio ante festum assumptionis beatae Mariae virginis. Fol. I 32. Cap. XI. Ad monachos Coenoliti Dei parae , quod abbatis Lucae nuneupatur , institutiones de vita communi . Fol. 133. a terg. Cap. XII. Ad presbyterum monasterii sancti Sitneonis tiraumastoritae seu de monte admi rabili ; quomodo lioc monasterium a uallometanis Contaminatum fuerit . Fol. 41. a terg. Cap. XIlI. De Barsauri Plato magno catholico , et altero eiu dem nominis haeretico, de quo Sanctus Iohaianes damascenus haeres. M. Fol.
i49. Cap. XIV. Ad Theodosium presbyterum, de sestis et ieiuniis; et quomodo se gerere debeat sacerdos erga suos Subditos ; et de consessione pe ea torum; deque variis daemonum iii,idiis. Fol. 153. Cap. XV. De peregrinatione, et de Paupertate. Fol. 157. a larg. Cap. XVI. Ad Meletium monachum , quod Pax et concordia propter Deum quidem quaerenda sit; relicienda vero, si cum Pravo animi adfectu habeatur. Fol. I . a terg. Cap. XVII. Ad abbatem monasterii sancti Iohannis , quantum periculi habeat iii superioribus iracundia; et quod Pleuum periculis sit excipere consessiones in iterum : et quod non liceat viris ingredi monasteria seminarum, nec semiuismon1steria virorum. Fol. aD3. a terg. Cap. XVlII. Ad Petrum abbatem. qu modo se gerere debeant monachi, e L quid ipsis agendum. Fol. at 3. Cap. X ix. Ad Gerasimum abbatem, quid a monacho praestandum sit; et de sui i sius conversatioue , quomodo Scilicet monachum primo egerit tu monasterio
278쪽
Dei parae sul, Luza abbate; eo lue a uilio metalli lirii o , ait molia ; te ut in sang-ti Sinteonis thaumastmitae sese contulerit. Fol. a s i. a tirg. Cap. XX. Ait monachos coenobii Bethiasensis, de coninicii olati me archiepiscolu sub iuilium et finem orationis lacienda. Fol. 215. a teι g. Cap. XXI. Ad Iohannein abbatem, de communione opiscoPorum . extra dioeo sim suam commorantium; et de episcopis ab uriae mila ore ad maiorem transeuntibus. Fol. asii. Cap. XXll. Ad eundem , quomodo solveudum sit ieiuniiim paschae , et de anaphora , Seu mi Ssa Patriarchae , et episcoporum; deque eorundem commemoratione. Fol. a o. Ca P. XXlII. Ad praeiectum filium Mariae , quod non liceat redditus ecclesiarum , monasteriorum , et monachorum in usum saecularium Principum convertere ἰ et quod monachi , qui ab episeopo aut abbate chirotouiam seu benedictionem cum impositione manus
non acceperunt, ii spiritus Sancti Matia Fol. 28S. Cap. XXIV. Ad eundem , quod spiritus Sancti eloquia , quamvis simplicia videantur , plena tamen sunt mysteriis. Fol. Cap. XXV. Ad euii lem boni christi,ni munia esse, beneficiis malefacta rependere; et quomodo cum haer lieis agendum. Fol. 296. Cap. XXVI. Λd presbyterum laodicenum, de iis qui in captivitate vim patiuntur. Fol. 3oo. Cap. XXVII. Ad eundem . quod presbyter et reliqui clerici ad eos gradus per paenitentiam non redeunt , e quibus per culpam exciderunt. Fol. 3o3. Cap. XXVIII. Ad eundem, quo i praeclara est consessio hominibus iactat et quod canones ex libris sacris petendi sunt, ac praecepta ex ipsis sumenda; daemones enim illum Adimidant, qui ita se gerit; secus ei non parcunt, qui canones sibi extra saeros libros condit, et praecepta de suo cudit. Fol. 3i4. a Cap. XXIX. Ad Stephanum monachum . de divina liturgia et sacerdotio; et quod missa non ulli eum lite, nec a quocumque celebrari debeat , et de iis quae ad sacerdotium spectant. Fol. 3al. a terg. Cap. XXX. Ad Basilium monachum, quod episcopis non liceat abdicare episcopatum, et alios sibi pro libito substituere; et quid hac de re canones praecipiant, et de liumilitate cordis, sine qua vi tus persecta esse nequit ; et quod catechumeni exire debeant templo , cum dicitur in missa foras catechument. Fol. 328. p. XXXI. Ad eundem , quod coniuncta operibus doctrina pra
clara sit ; et quod sacerdotio langi non liceat et , qui labe aliqua est pollutus; et de hebdomada casei, quae. ieiunium quadragesimale praecedit, quomodo instit ta sit , propter iusiurandum i scilicet Heraclii imperatoris ;et de sede patriarchali antiochena. Fol. 339. Cap. XXXII. Ad quosdam,
qui ex urbe Hierusalem advenerat , rogaebantque auctorem ut veram e nouum notitiam ipsis traderet ; et quod sacra communio etiam in mortis articulo deneganda episcopis , qui minore relicto , maiorem thronum appetunti Fol. 3έα. 'Cap. XXXIII. Ad quemdam Herosolymitanum eremitam epist
279쪽
ODIcra A RADICIla ascetica , is ua cauones de quolibet bono opere traduntur. Fol. 349 as a P. X. l V. de statu laicorum , et quod ii qui a naturali rationis usu di re tu ut , in beluarum morem incidunt; et de iis qui ex legitimo aut it legitimo nati sunt matrimonio. Fol. 355. Cap. XXXV. Gleri antioclieni et Petri arcti imandritae Laurae sancti Simeonis thaumastoritae, epistola ad Eulliymium patriarcham bierosolymitanum , de Armenis; quod non sit ipsis mo-Iestia inserenda, sed permittendum ut iuxta ritum suum vivant, quippe qui orthodoxi sunt. Fol. 35 o. a terg. Cap. XXXVI. Auctoris ad Gerasimum albatem epistola de iisdem Amneuis: cui et epistola cleri atilioclieni et Petri arctiimandritae monasterii sancti Simeonis thaumastoritae exemplar transmittit. Fol. 36o. a terg. Cap. XXXVII. Ad eundem Gerasimum epistola de monachisibericis. Fol. M 3. Cap. XXXVIII. Ad presbyterum monasterii sancti Sime nis uiaumastoritae epistola de latini ritus homini hus , quos septemdecim e roribus insimulat ; et de Petri patriarchae antiocheni epistola , quam ceu heterodoxam reiicit. Fol. 369. Cap. XXXlX. De si mutis, et diabolicis illusionibus , deque revelationibus divinis , et quod miracula , Deo permitte ute , aliquando ope daemonum fieri consueverunt. Item responsio ad quinque t Inaesita , videlicet 1. de Tetraditis. a. de benedictione aquae. 3. de Eusebio Pamphilo caesareensi. 4. de triginta argenteis , quibus Christum Iudas vendidit. 5. de Armenis , qui recenti tantum pane ad eucharistiam utuntur. Fol. 378. Cap. XL. Ad Petrum archimandritam monasterii saneti Simeonis thaumastor tae exemplar epistolae episcoporum , qui Niconem ad docendi munus compulerunt a et de tertiis et quartis nuptiis. Item ordo iuduendi novitium habitu monastico. Fol. 39a. Pars II. Eiusdem patris Niconis monachi codex xlter de monasteriis, et universo monastico instituto , aliisque rebus ecclesiasticis ἔ ubi agitur potissimum de auctoritate episcoporum in monaclios et monasteria a de schismaticis et haereticis; de tempore solutionis ieiunii paschalis ; de multiplici vi
tutum genere; et de Brachmanis. Init. sol. 4oa. Con lectitur hic codex ea, quiae Nectant ad casta monasteris etc. Avulsis nonnullis soliis . deest finis huisee codicis, uti et adnotatio librarii de eiusdem aetate , quam orientales calligraphi plerisque scriptis suis ad ponere consueverunt. Porro Nic nem nostrum ex Cotelerio , Allatio , et Montiauconio laudat Iollannes Fabricius. biblioth. gr. tom. X. pag. 283. Sed nonnisi Pandretas de interpretationibus divinorum mandatorum ab eo congestas , recenset , quas adhuc ineditas, etsi luee dignas , in variis hibliothecis manuscriptas servari adfirmat. Quare maximi quidem habendus est codex noster, utpote qui duo alia eiusdem Nic nis opera eruditissima exhibeat , quae nusquam alibi , quod Sciamus , inveniuntur: et ex quibus hunc commentarium de ipsius Niconis vita et scriptis desumptum , in usum bibliothecae libricianae continuatorum , et historiae
280쪽
graecae studiosorum, heic adnectere operae pretium duximus. Nicon monachus graec melchita storuit in Syria circa annum Christi lino , I hanne . Nicolao , et Petro . anti lienis Melchitarum patriarchis. Praeceptorem habuit , tuum primum monastico instituto nomen daret, Lucam abbatem monasterii Dei parae virginis, qui ad ana arbensem episcopatum a Nicolao patriarcha postmodum evectus est. Eo in Ioco quum Nicon ad monastieam disciplinam restituendam Luca auctore, serventius incumberet, invidiam fratrum subiit, qui austerit tem hominis aegre serentes, eo devenerunt ut monasterium ipsum igni trad rent. Cellarum igitur incendium Nicon evadens, ad Lauram sancti Simeonis apud Antiochiam in monte admirabili se confert ; ubi regularis observantiae amore ductus, praeter librum de interpretatione divinorum praeceptorum, quem Fabricius laudat, ingens volumen condidit, ex vetustissimis illius loci manuscri' iis codicibus, ex patrum placitis et decretis syuodalibus collectum; in quo
communem monachorum victum statuens, corruptos etiam laicorum hominum
mores perstringit. Alium insuper tractatum eodem sere de argumento, minoris tamen molis, conscripsit. Quae duo opera in nostro codice eontinentur. Quare ardentissimi Eeli famam adeptus, patriarcha et episcopis antiochenae provi eiae potissimum hortantibus, praedicationis munus suscepit; ut nimirum, regionibus ubique peragratis, ecclesiis lustratis, monasteriis inspectis , conlapsam clericorum aeque ac monachorum disciplinam restitueret, data eidem amplissisma in cunctos auctoritat et qua Nicon quam bene usus fuerit, satis demo strant longa itinera quae suscepit, plures epistolae quas ad diversos scriptitavit , canones denique synodorum evoluti, senteatiaeque patrum ab eodem
illustratae. Haee sere omnia ex Niconis ipsius scriptis deprompta. Et quidem aetatem ipse suam prodit in praelatione ad volumen alterum sol. 4ox hisce verbis di ad utilitatem animae suae . et ad posterorum memoriam scripsit Nicon hunc tractatum in anno mundi sexies mille quingentesimo nonagesimo sexto h. e. Christi Io88. iuxta supputationem vulgarem Graecorum , qui Christum natum asserunt anno ab orbe condito 55o8. ea scilicet tempestate, qua Latini sacrum bellum adversus Mahometanos , Gogredo duce, susce-perxat; de quibus haec Nicon epist. 38. ad presbyterum saneti Simeonis sol. 37a r quum autem nurio , - ρater, Francorum gens bellum iam inierit, et fortasse inctoriam retulerit. Non enim de Niconis aetate, sed de synodo Constantinopoli , sub Constantino et Romano impetatoribus habita , intelli genda sunt ea verba, quae epist. 4O. sol. 398. de quartis nuptiis reiiciendis, leguntur. Decernimus Omnino et statuimus, nemini licere ab hoc anno incus, qui est annua sexies mille quadringentesimias octavus, Christimo, indictione octaua, quartas nuptias contrahere. Genus quoque suum exprimit in praelatione ad typicon sol. t 7. inquiensi meriam sicut acceρi ab initio rerum a maioribus, a progenitoribus meis , qui nequaquam exteris