장음표시 사용
301쪽
nobis omino curandum est, ne mens nostra aberret, neve Enimus evagetur .
et inimico consentiat. Ivit. sol. roy a terg. Monachus, qui odio habuit hunc mundum. Sermo LII. De iis, qui disserunt de seientia librorum , nec habent in sa virtutem spiritus. Init. sol. t Ir. Carissimi, fratres, si anima oembis loquatur. Sermo XIII. De anima , quae amara constricta est servitute et laqueis peccati. Init. sol. i a. Facile est, carissimi , animae. Sermo XIV. Quod non convenit artificiosis in eausa Dei uti verbis, sed ab eo petere et discere quae ad salutem nostram pertinent e deque baptismate ac mersione tu spiritu sancto. Ivit. sol. OG. a terg. Disquisitio sermonis, et fducia in eius scientia, lucrum est ρrorsus nullum. sermo XU. oportere athletam Chri ii adversitates sibi obvias cum gaudio excipere. Item de causis, cur Dominus nobis non appareat, quia nem Pe vita hominum duplex est. Init. sol. ti8. Qui Christo placere cupit, eiusque Particeps feri. Sermo XVI. Ascetam excitat, ut opera huius mundi improbet, propter propositam ipsi spem regni cael rum; ostenditque, honores quos ihi consequuturus est, omnem hominum superare captum. Init. sol. III. a terg. Qui, mundo abdicato, in paupertateiaeent. Sermo XVII. De patientia, et de animae ad Deum conversione. Init. sol. 124. Trabs sine lorica, quae est crux. Sermo XVIII. Oportet ut homo deeertet. douec omne in Deo bonum consequatur. Ivit. sol. ias. Qui ad Deum accedere vult, et vitam aeternam promereri. Sermo XIX. Quod magnum intercedit diserimen inter eos qui secundum Deum , et eos qui secundum mundum vivunt; hi enim amore spiritus huius saeculi trahuntur, einque vanis tentationibus alliciuntur; illos vero spiritalis Dei amor saturat dulcedine divina incomprehensibili, quae ipsis inest. Init. sol. II 7. a terg. Mu dus Christianorum unus est et singularis. Sermo XX. De anima, quae v re ad Deum conversa est. Haec nimirum in cunctis adlictionibus , molestiis , ac tentatiouibus , quae ipsi acciderint, sive illae internae sint sive externae, si ve sensibiles sive intellectualas, ad Deum confugere debet, eique imbecillitatem suam committere , et cum fidei, spei, atque caritatis summa longanimitate , sine errore et macula eidem adhaerescere. Tum ipse quidem eam salvabit. Initi sol. 14o. Qui animas suas Domino tradere cuium. Sermo XXI. Anima , iuxe iacta est meditatione Christi, et desiderio eius amoris, numquam satura
est; sed quo plus eum comedit, eo magis crescit ipsius fames, sitis, et a petitus. Init. sol. 144. Animae mi Meri amantes, et omnis boni ametentes. Seemo XXII. Qui ex Deo nati sunt , gaudent in Dei verbo, cum illud a diunt ; anima vero peccato obnoxia, quae in operibus iustitiae comparandis laborare cupit, pueros imitari debet, qui matris pietatem ploratu et lacrymis commovere solent. Init. sol. 146. Verba veritatis sitiune et esuriunt Iratres
302쪽
eolloquiis divinis gloriantur, nisi praecepta Dei observent, et super eos spiritus sanctus descendat, pauperes quidem ac miseri censendi sunt, et multisue mis digni. Init. sol. i5 i. Quemadmodum homo imbocilius ιoquitur daaliorum divitiis. Sermo XXIV. Quod verum christianum persectum esse oportet , et nullius ex bonis operibus spiritus sancti expertem. Init. sol. 153. a terg. Omnibus indiget exen lis christianus. Sermo XXV. Qui probati sunt , constantes esse debent , et tam in laboribus quam in quiete immutabiles . Item de salsa rerum abdicatione , quo errore tutellectus . Init. sol. 154. a terg. Quemadmodum Permi-cuum est , quod longioris acturis homines . Sermo XXVI. Nemo p l1m docet malum . nisi malus . Init. sol. 157. a terg. Omnes quidem homines de bonis νeribus disserunt . Sermo XXVII. Ostendit , dominum
vostrum Iesum Christum venisse in mundum ad convertendam animam, quae omnes suos fregerat Sensus, eamque Per descensum sanctae divinitatis suae in
ipsam ad salutem reducendam. Ivit. sol. isi . Carissimi, qui ad Deum v nu, et oult. Sermo XXVIII. Ostendit, quod spiritus sauctus, quamquamnnicus sit, et in Dinnibus ipse sanctis oriretur , opera tamen eius et dona sunt diversa. Init. sol. 169. Quemadmodum cautus agricola non Nargie s xnen suum , nisi secundum telluris bonitatem. Sermo XXIX. De cura Dei orga suos electos tam in veteri , quam in nova lege; deque eius providentia erga homules. Init. sol. i 7 r. a terg. Simeon iratribus dilectis aequalibus an, marum nostrarum in Domino. Sermo XXX. Ostendit , hanc dictionem ae par eis Oiam Domini, et rectas facite semitas eius , spiritaliter pervenisse ad omnem animam, quae Christum recepit. Init. sol. I74. a terg. Carissimi, miritus sanctus exclamat apud Isaiam. Setino XXXI. Quod anima persecta, quae consequi desiderat hereditatem promissionis spiritus sancti , omnibus vuribus cum lacrymis petere a Deo debet , ut eam humanis operibus, omnibusque veteribus concupiscentiis exuat , et novo homine induat. Initi sol. I79. Sic
ti Dinans , qui nascitur in hoc mundo , quamdiu parvulus est. Sermo XXXII. Ad virgines Dei amantes. de comparanda vera sapientia , stabiliendaque in Christo virginitatis persectionet et quomodo anima pura per coniunctionem cum spiritu saneto , caritati Iesu Christi coniungatur. Init. sol. i 8a. Verbum scriptum via beatum ρrUhelam sustinui inter parturientes , . Sermo XXXIII. De interna Christi dispensatioue erga animam , quae ex sacris verbis diteseit , si
quidem ea cum cognitione, side , et caritate auscultetr etenim ratio vivendi, et solae exercitationes corporeae absque scientia , animam non reddunt Pese
laetam . nisi huctus spiritus sancti ipsa sibi precibus, lacrymis , et persecta ritate comparet. Init. sol. x M. Quantas utilitates verba tribuane praestantibus uiris. Sermo XL IU. Continet sancta et optima praecepta et sacras admonitiones a sancto Patre nostro Simeone traditas puris fratribus de regimi
303쪽
tur intellectust et quod opera insignia et iucunda huius mundi instat floris campi sunt . qui cito arescit et decidit. Initi sol. 195. Quies externa comporis. Sermo XXXV. Ostendit . veterem legem umbram fuisse M typum Maritatis et verorum operum; utramque vero legem esse spiritale signum mysterii animae r item animam post multas angustias ac pericula ad xmplitudium esse perducendam , quia salutare Domini indesinenter expectat. Init. sol. 109. a terg. Gloria , quia facies msis erat cumulata. Sernio XXXVI. Ostendit , peccata tam occulta invisibilia, quam publica et visibilia . aeque animam eiusque spiritales divitias vastare, si iis ipsa ConSentiat. Item precationem esse omnium bouorum caput. Demonstrat etiam quomodo gerere se debeant ii . qui religiosam vitam cum concordia . et spiritali communione secum invicem agere volunt , ut cor unum in caritate et Pace couStantes Servent; qui vero monasteria , aut ecclesias, aut loca solitaria lucolunt, eos DPortere Coucordes esse , et in vinculo vocationis Dei in imiter persistere. - Ιuit. sol. I in. a terg. Deus creator Omnium creatia rarum, benedictus in aeternum.
Eiusdem sancti patris nostri Simeonis stylitae dicta, Seu precationes hreves XX. videt ieet I. De mali dolis, et fraudibus malorum omnium pessimis. Init. sol. a 35. Bonum est quotidianum ieiunium et vigilia. II. Quod anima, quae incidit in morbos peccati, abiicere debet opera tenebrarum et mortis et damnationis, et curare ut sibi comparet omnes iustitiae partes , et omne opus bonum ac Pe sectum. Init. sol. a 38. a terg. Sermo indiget discretione ρ ρter transgressisnem . dami. III. De liunii litate eorum, qui de beneficus publieis . non vero de gratia spiritus sancti gloriantur; liuiusmodi enim gloriatio est eorum damnatio. Init. sol. a 43. a terg. Siculi trians ex utero Prodiens. IV. Quod grestanti spiritalia caelestia , sordent terrestria. Ivit. sol. a terg. Θ--- modum si quis tu rauerit in domos regis. V. Quod homo illustre vas apud Deum sit. Ivit. sol. 243. Tum denuo loquutus, dixit εἶ homo est Mas mugnum. VI. De trau latioue tutellectus ad viventes propter subsistentiam homilitia ; et quod uam sundamentum ci convelliat. Ivit. sol. 245. Debemus eloqui. oestiti ille, qui ctim egressus est. VII. Quod opus bovum, comparatum laboristius, eximio admodum et caro in loco habendum sit atque servandum. Init. sol. a 45. a terg. Θοrtet, nos .ralde laborare , et rescere terram cordis nostri. VIII. Ostendit, idiotas gratiae participes , meliores esse ac prae tantiores sapientibus, qui ea carent. Ivit. sol. 246. a Sicut civitas magna diruta. I . Quod qui accepit gratiam, maiore indiget linmilitate et eustodia ad salutem consequendam; quia superbia hominem tinnitus deperdit . Init. sol. a 4 . In magna Profundi ate est receptacussum animas. X. De patieulia et tanganimitate . Initi sol. a 48. Voluntatem Dei, eiusque o us cum ρα-
timuis et longa nimitate Aerscium. XI. De iis, qui dicunt , revelationes sanctorum, esse cogitata. Ivit. sol. a 9. Quoniam audisimus de quibusdam .
304쪽
qui asserunt. XII. De iis, qui dicunt; nisi gratia adveniat, nos Ialbores sumtinere nequimus. Init. sol. 2 49. Illi quidem, qui nec patientiam, nec fldoihabera fundamentum. XIII. Quod bona electio, sirniumque in Dei caritate
propositum elliciunt , ut homo cunctas conculcet tentationes et phantasmata
diaboli. Init. sol. 25 i. Diabolus est angelus creatus a Domino. XIV. In illud sacri codieis diliges Dominum tuum. Et quod Deus venit ad animam ipsum diligentem, ac delet ex ea malorum originem , honumque semen divin talis suae in ipsam spargit. Liit. sol. 253. Quemadmodum pater diligit s-lium , et quicquid veratur stius. XV. Quod eadem divinae virtus, quae
olim in prioribus sanctis operata est , hoc etiam tempore atque hodie cum si delibus operatur. Ivit. sol. a55. a terg. Quemadmodum rex, si fuerint Omnia eius me ra. XVI. Curam animae suae homo adhibeat, nec Lustra et negligenter tempus conterat. Initi sol. 257. a terg. Anima m tuam et comus
omni te oris momento e ende. XVII. De holiore, quem Deus homini prae teteris animalibus concessit. Initi sol. a 53. Magna quidem et illustris est apud Deum dignitas tua , o homo. XVIII. De eodem argumento breviter. Iviti sol. 258. a terg. Si exierit anima hominis e comore. XIX. Oportere eos , qui alios Consolantur , esse spiritales. Iulia sol. 258. a terg. Quemadmodum infans ex utero egrediens. XX. De iis , qui dicunt i nos persecti sumus , sulficit nobis id, ad quod pecveuimus; iam eii ita opulenti sumus, et sis iuri. Init. AI. a 39. Sicuti qui nascitur in corpore quotidie crescit. Eiusdem saneti patris Simeonis stylitae interrogationes et responsiones XLI. Videlicet Ι. quaesit uni tu illud estote ρerfecti , sicut Rater Noster perfectus est. Fol. 269. a terg. II. De religione , et quomodo oporteat , si a- tres simul cohabitare. Ibidem. III. Qui sieri possit , ut duae contrariae sp ei es in corde coliabitent , peccatum scilicet et gratia. Fol. asi I. IV. An diabolas a certando cum homine , uinquam quiescat ἰ et utrum homo a certamine sit aliquando liber ; an dum vivit , indesinenti pugna decertet . Fol. 264. V. Si homo in certamine coiistitutus , habuerit in anima' praedictas duas species , lucem nempe et tenebras , peccatum et gratiam; et ex mundo migrau rit , antequam ad Persectionem Perveniret , quouam perget duabus hisce sp ciebus implicitus. Fol. ω65. a terg. VI. Quod am discrimen sit inter fructus spiritales , qui sunt fides , caritaes , et alia huiusmodi , ac inter fructus ii turales. Fol. 266. a terg. VII. Qui sit status eorum , qui sponte sua et ex voluntate peccant. Fol. 267. VIII. An iusti, si quidem increverint , percia piant suum incremeutum. FOl. 268. IM Cur iusto non detur gratia ad sati talem. F ol. 269. X. Au homo , postquam consequutus fuerit gratiam , et ad persectionem pervenerit , Possit velabi. Fol. 269. a terg. XI. Nonne gratia potentior est voluntate 8 quomodo ergo apostoli etiam peccare Poterant , si voluissent' Fol. 27 O. a terg. XII. Verum ne est , quod nonnulli adfirmant,
305쪽
CODICES ARABICI homiliem nempe gratum et Persectionem adeptum . a morte ad vitam transferri. et ab eo separari daemonem in ipso habitantem. Dempe mortem p sp ritum lue vitae in eodem eum Persectione habitare , nec ullo modo posse illum deincepet libidiuo se cogitare ' Fol. II i. a terg. XIII. Quomodo dicit apostolus r si habuero omnem scientiam Ee prophetiam , et linguis hominum et angelorum loquar , nihil sum P Fol. a I. XIV. Quomodo servi Dei suut ii mori ac terrori subiecti. Fol. a a. a terg. XV. Quomodo homo dici possit pauper tu spiritu, etiamsi boliam habeat animam. FOL 274. a lem. XVI. Quaenam sint ea , de quibus dieit sacer eoderi quod oculias non Midit, nec auris audisit, nec in cor hominis ascendunt quae Deus diloctis suis ρω Parauit. Fol. aro. a terg. XVII. Qui non audiunt Dei verbum. sicuti oportet, audiunt tamen evangelium inquieus t quisquis uni ρOtum dederit calicem aquis
dulcis , habebit mercedem ἔ ac propterea vadunt, et res suas vendunt, easque in opera misericordiae erogant, servos manumittunt, aliaque mandata se vani ; non vero Petunt , ut in hoc mundo spiritum consequantur; an si e via
ventes, si ex vita migraverint , tu regnum caeli abituri sint. Fol. α 6. XVIII. Daconcursu Dei, eiusque providentia erga homines , deque distinctione, et gradu filiorum regni caelorum ἰ et an saeculares homines , quorum alii orant, nescientes tamen quid petant; alii ieiunant , alii in ministerio perstant ἔ an , i quam , mercedem sint consequuturi. Fol. 276. a larg. XIX. Quoinodo quidam dicunt i nos amplius orare non possumus. Si enim oratio est requies , quare illam non sustineuir Fol. t 7. XX. De fide, et quae sit Trinitas. Fol. 277. a terse XXI. An Dominus acceperit indueritque integram Persectamque humanitatem . Ibidem . XXII. Quaenam sit species gloriae , in qua corpus
Cliristi non exstat. Fol. 278. XXIII. Quomodo oporteat, ut unusquisque mentem suam et cogitationes colligat , et a rebus mundanis ad Deum unice convertat. Fol. a 78. a terg. XXIV. De oratione. Fol. IIc . a terg. XXV. An homo piis huiusmodi exercitationibus animum assiduo perpolire debeat. Ibidem. XLVI. Qua ratione ad persectionis gradum ipse auctor Simeon pervenerit. Fol. α8i. XLVII. De sedibus et coronis caelestibus , quas nonnulli dicunt e se materiales non vero spiritales . Fol. 282. XXVIII. In illud Domini ad discipulos suos in evangelior sedebitis super duodecim sedes , iudicantes decim tribus Israel. Fol. I 8a. XXIX. Si peccatum speciem angeli lucis e
hibeat . et veluti gratia adpareat, quomodo homo possit illud dignoscere . seque a diaboli iusidiis expedire. Fol. 283. XXX. Quomodo labantur ii , in quibus gratia existit. Ibidem. XXXI. Aci quis possit animam suam intueri. Fol. α83. a terg. XXXII. An intellectus sit ab anima diversus . Ibidem. XIlI. An daemon . quemadmodum adloquutus est Dominum in deserto ,
quum dicereti si filius Dei es , dio ut lapides lui ρanes sane; ith adoriatur iustos . eosque extrinsecis adloquatur verbis. Fol. a84. XXXIV. An h
306쪽
die sint visiones honae , quemadmodum obvia sunt mali spectra. Fol. 28 I. a terg. XXXV. Quis sit ille mi us , de ιpio apostolus scribit r quum autem suΦιreta fuerint illi omnia , tunc et φso situs subiectus erit et , qui stibi cutibi omnia . OPortet autem illum regnare , donec Ponat omnes inimicos suos sub pedibus suis. Fol. 285. XXXVI. Quomodo pravae Cogitationes operentur in eorde. Fol. 286. XXXVII. Aia Adam, ante suum lapsum, bonorum Iulius vitae fuerit absque labore particeps. Fol. 286. a terg. XXXVIII. Anab honaine extirpetur peccatum, et prava concupiscentia, quae ipsi naturalis est , cum spiritus sanctus super illum descendit. Fol. 286. a terg. XXXIX. An daemon prout vult , hellum cum homine gerat , eoque aliquando paulisper abstineati Ibidem. XL. An si quis virtutem divinam induerit , in eamque fuerit quodammodo immutatus, adhuc in sua natura persistat. Fol. 287. XLI. Λn di1holus omnes hominis cogitationes, et animi conceptus intelligati Ful. 288.
Ad calcem pretiosissimi huius codicis , quem non immerito ad sae-cidum decimum tertium reseras, isthaec leguntur . Explicit descrptio libri sancti ρatris nostri Simeonis stylitae de Gezira , seu insula Syriae; ubi est vicus Sisan , quem patriam S. Simeonis suisse liquet ex genuinis eiu dem actis , quae in appendice ad acta martyrum orientalium et occidentalium ex Cosma presbytero eius familiari vulgavimus ἔ quo in opere etiam hucusque rece ita opera alteri Simeoni stylitae , cognomento thaumastoritae , qui Mauricio regnante deerasit , adscribenda esse monuimus. Verum quum eadem Graecis Latinisque ignota sint , et rationibus potius atque capitibus moralibus Simeonis praesecti monasterii Mamantis , cognomento theologi , iunioris de quo Allatius in diatriba de Simeonum scriptis) quodammodo similia videantur ; cuinam horum adiudicanda sint , Penes lectorem iudicium esto.
Codex in sol. bombyc. soliorum i si, arabico sermone et charactere
exaratus , inter codd. arabicos vaticanos olim quadragesimus quartus; quo eo
Homiliae variae sanctorum Patrum, e syriaca et graeca lingua in ar hicam pleraeque ab anonymo conversae , et in duos tomos ad usum ecclesiae
alexandrinae Coptitarum distributae. Tomo primo homiliae sexdecim comprehenduntur , videlicet I. Sancti Israel syri homilia de laudibus B. V. Mariae, principio deficiens. Init. AL I. II. Eiusdem sancti Isaaci syri homilia altera de laudibus B. V. Mariae. Ivit. sol. 9. a terg. III. Patris Pauli busensis episcopi, saeculo undecimo clari in Aegypto inferiore , ubi morasterium sancti Ant
307쪽
su Clia isti in Bethlehena. Init. sol. 28. a terg. V. S. Isaaci syri hontilia de nativitate domitii nostri Iesu Christi in Bethlehem, uno solio circa medium mutila. luit. sol. 39. a terg. VI. S. patris Epiphanii episcopi Cypri homilia dolaudibus dominae S. Mariae virginis. Legenda nocte nativitatis Domini . Init. sol. 58. VII. Saucti patris Iohatinis ixhrysostomi homilia de nativitate domini nostri Iesu Christi ex beata Virgine. Initi sol. 69. VIII. Patris Pauli b seu sis episcopi homilia de sanctae nativitate Domini. Ilii l. sol. 75. a terg. IX. S. patris Cyrilli patriarchae Alexandriae homilia de circumcisione domini et servatoris nostri Iesu Clii isti , eius lue ingressu , Seu Praesentatione, in templum. Init. sol. 9o. a terg. X. S. Iacobi sarugeirsis episeopi homilia de iu- gressu, seu praesentatiotie , domitii nostri Iesu Christi in templum. Ιnii. sol. 9 7. a terg. XI. S. patris Cyrilli lite rosolymitaui homilia de ingressu , seu Prae- selitatione, domitii nostri Iesu Chri ii in templum. Init. sol. i . a terg. XII. Cuiusdam ex patriarchis hierosolymitanis homilia de praesentatione Christi domini ad templum. Init. sol. ii a. XIII. Oratio in sesto epiphaniae ad libitii in recitanda. Init. sol. i 37. a terg. XIV. S. Iobanitiis chrysostomi homilia de baptismo domini et servatoris nostri Iesu Christi per Iohannem baptistam. Ivit. sol. 143. XV. Eiusdem S. patris Iohannis chrysostomi homilia altera de baptismo domi ut nostri Iesu Christi in Iordane per Iohannem baptistam. Init. sol. i53. a terg. XVI. S. patris Basilii episcopi Cappadociae immo Caesareae in Cappadocia in homilia hortativa ad baptismum suscipieridum. Init. sol. 159. a ter: Finiis huius homiliae in se luenti codice habetur di hic vero alia mauu recenter suppletus est. Hic codex ad XIII. Cliristi saeculum videtur reserendus.
Cudex in sol. bombyc. soliis constans iae, arabicis litteris et sermone , eadem qua Proxime autecedeus Code L manu exaratus, inter codd. arabicos vaticanos olim quadragesimus quintuSἰ quo continentur. Ilomiliae variae sanctorum Patrum , e syriaca et graeea lingua in ara-hicam plerae lite ab anonymo conversae , et tu duos tomos ad usum ecclesiae
alexandrinae Coptitarum distributae. Tomus alter , in quo homiliae XIV. e hibentur . videlicet I. S. Iobaunis clirysostomi homilia de baptismo domini nostri Iesu Christi tu Iordane. Init. sol. r. Plaeeunt postrema septem commata licimiliae sancti Basilii magni , in quam desinit codex proxime autocedens , iuem olim cum hoc e codice consulum fuisse atque compactum , inde Perspicuum est. II. Auonymi cuiusdam ex sanetis Patribus homilia de nativita-
308쪽
BIBLIOTII ECAE VATICA ME. te et episiani a Domuit. Init. I. it. III. Patiis Pauli busensis episcopi lio- milia de sacro baptismate. Init. sol. 25. IV. Patapli rasis precationum , cpiae uocte sanctae epipliauiae post lectiones proplieticas super astu in recitari solent. Init. sol. 4 i. a S. patris Iolianuis clirysostomi lio initia de Tliomae apostolo, legenda dominica nova, seu in at 3is. Init. λ l. a terg. VI. Λnonymi cuiusdam ex sancti patribus homilia de ascensioue domi ui ac servatoris nostri Iesu Christi in caelum Post quadraginta ab eius resurrectione dies. Init. sol. 58. VII. Eiusdem sancti patris homilia altera de sesto sanctae ascensionis Domini. Init. sol. 66. a ter: VIII. S. patris Pauli busensis episcopi h milia de eodem festo sanctae ascensionis. Init. sol. 78. IX. S. Patris Iohannis chrysostomi homilia de die pentecostes , qua spiritus sanctus super beatos discipulos descendit. Init. sol. 88. a terg. X. S. patris apostolici Athanasii patriarchae lexandriae homilia de illustri die Pentecostes. Init. sol. 93. a terg. XI. Eiusdem S. patris apostolici Athanasii patriarchae Alexandriae homilia altera de illustri die pentecostes. Init. sol. m. XII. Patris Pauli buqensis o. piscopi homilia de sesto pentecostes. Init. sol. Ii4. XlII. Sancti patris Ephraemsyri homilia de transfiguratione domini et servatoris nostri Iegu Christi in monte Tabor. Init. sol. 143. a terg. XI Ιἰesponsio et homilia S. Iacobi sa-rugensis de nativitate Deiparae virginis , .ed versus eos qui absque scientia , de partu virginis, et quomodo Christus ex ea natus Sit, inquirere audent . Postrema haec homilia ab alia et recentiore manu addita fuit. Initi sol. i55. a terg. Vide bibl. orient. tom. I. pag. 3io. num a a, ubi synopsis exhibetur huius homiliae, quae syriace inscribitur de sancta Virgine dei para , invehiturque ad
versus divinorum mysteriorum Scrutatores.
Cod ex iii 4. partim chartaeeus , partim bombycinus, soliis constansam , arabicis litteris et sermone varia manu exaratus , inter codd. arabicos vaticanos olim num. I 57. Signatus; quo continentur. Miscellanea sacra et profana videlicet I. Dicta et adhortationes nonnullorum monachorum . Init. sol. I. a terg. II. Collectanea ex dictis sanctorum Patrum ad utilitatem legentium et audientium . Init. sol. 7. a terg. ΙΙΙ. Oratio sancti abbatis Tarbi adversus morsus canis, cum ritibus et caerimoniis in illius recitatione servandis , superstitiosa . Init. sol. 37. IV. Fragmentum logices , cuius titulus liber solaris in dialecticam .
auctore mahometano , cuius nomen desideratur . Iuiti sol. ao. a terg. V.
Excerpta ex libro Clementis discipuli sancti Petri apostoli de demonstrati
ne suturorum , usque ad finem saeculi . qui alias liber secretorum inscribitur , eiusque auctor temere sertur Clemens romanus. Ibi quae ad finem usque mun-
309쪽
CODlCES ARABICI li eventura sunt, quasi ex ore S. Petri excepta anno Christi M. a Clemente litteris consignantur. Illud autem opus quum ab apostolorum usque temporibus delituisset, in insula Cypro repertum singitur. Init. LI. 37. VI. Michoilis patriarcliae Syrorum Prosessio fidei orthodoxae immo iacobiticae seu monophysiticae ad Manuelem comvenum imperatorem Graecorum , circa annum Christi it o. missa, quo hic Per Christophorum litteras ad ipsum Micha lem de religione scripsit, teste bar-Hebraeo apud Acisemanum bibl. orient. tom. II. p. 364 ,-tamen nulla de hac fidei professione sit mentio , quam ex syriaco sermone in arabicum tra ustulit Moses episcopus syr iacobita orientalis , ut sol. E. ad calcem idem Moses profitetur. Init. sol. 5a. VII. Eiusdem professionis fidei Micliaelis patriarchae syrorum Iacobitarum aliud exemplar , recentiore et parum elegante manu exaratum , fine mutilum. Incipit ut supra.
Fol. G . VIII. Testimo uia ex Alcorano de Christo domino , in usum Moliam-medis filii Abdallae ex urbe Iairib Arabiae , ubi nunc sepulcrum Pseudoprophetae , tribus linguis , arabica nimirum, Syriaca , et italica , expressa. Ivit. sol. 1 . a terg. IX. Cyrilli alexaudii ni archiepiscopi epistola prima ad Nestori uiuepiscopum constantinopolitanum. Initi sol. 87. a terg. X. Eiusdem Cyrilli hieoneilii alexandrini epistola altera ad Nestorium , adiectis duodecim articulis , seu canonibus, quos Nestorio Sub anathematis poena proponit amplectendos; in quorum calce sol. I . utraque haec epistola cuius exemplar , diversa tamen manu exaratum, infra repetitum invenies exseripta dicitur a quod1m Paulo filio archipresbyteri Isac die i8. mensis nisan aprilis , anno a creatione mundi iuxta supputationem Graecorum 7 3 , id est Christi i593. Init. sol. m. a XI. Glaphari Tadec filii Mohamedis , M. Zeinaidini. epistola de sato ,
xive parvus tractatus de sortibus ex nonnullis Alcorani versibus eliciendis , pra fixa rota, in qua viginti petitiones quarum eritum felicem vel infelicem xuperstitiosi homineet scire eupiunt ad totidem Aleorani capita aptatae e hibentur. Opusculum sutile , exaratum die Io. mensis regeb, anno b irae mo, Christi 1581, ut sol. ris. in calce legitur. Initi sol. Io t. XII. Eliae pistriarchae orientis , nempe Chaldaeorum, professio fidei , praefixa eiusdem pistola ad Gregorium XIII. ponti max. syriace litteris nestorianis , sive chaldaicis rotundis , exarata , in cuius clausula sol. ia25. ista habentur. Scri taost atqtie absoluta haec profossis sidet in sacrosancto coenobio rabannormis e , sede ρersica ρatriarchali Oriensis , feria sexta ante festum na- mitatis dominicas, die αι canun decembris , anno G ascensione Domitii in caelum i 5M; per laudatum Patriarcham , nec non vi νOS, et Pres--leros , mar navissu Mosuli si e Ninimes episcopum , mam Gabrielem Gyzartac , mar- Iohann m Ormi; rabara Iacobum , ra n Cyrriacum, et
presbio tran Atalam, et Iosephum hiamilem forta se linius professionis exili-
310쪽
graphum etc. Alia huius patriarchae professio s dei arabica habetur infra eod.
CXLI, sed turpiter interpolata, nestoriatiisque errori laus vitiata. Quare Ass manus bibl. orienti tona. III. pag. 599. binas hasce professiones distinguit , quamvis eodem die et anno exaratas et et arabicam quidem ad Gregorium XIII. ab Elia patriarcha Nestorianorum missam adfirmat , et ceu erroribus laborantem a Sixto V. Gregorii successore reiectam ἔ Syriacam vero hanc nostram ortliodoxam eandem esse , quam alter Elias patriarcha Nestorianorum ad Paulum V. transmisit, quaeque ab Isaac Seiadrensi , et Iohanne hesronita maronitis in latinum sermonem conversa prodiit, cura et Studio Petri Stroetae in opere, quod di
putatio de dogmatibus Chaldaeorum et in altero , quod synodalia Chaldae
1 um inseripsit. Verum haec a nostra Ionge est diversa , ut utramque cons renti perspicuum siet. Porro epistolae ad romanum Pontificem praeponitur hareformula, quam patriarchae Nestorianorum quum ad Suos Scribunt , praes gere solente ex culicula Patriarchali Orationes et benedictiones conceda tur Oobis. Quam quidem formulam in laudata ad Gregorium XIII. epistola usurpatam bona patriarchae aut scriptoris fides excusaverit ; neque enim Chaldaeorum patriarchae episcopis sibi minime subiectis, multoque minus Pontifici romano, cui ipse subditum se esse profitetur, benedicere fas est. Fol. Ii .
XIII. Pauli Rahebi antiocheni, episcopi sidoniensis , graec melchitae, epistola ad quosdam amicos mahometa nos sidonienses: quid christiani sentiant de Mali mete, eiusque impura legor et de veritate christianae religionis. Init. sol. Iasi. XIV. Tractatus de duabus in Christo naturis ; ubi et de processione spiritus sancti ex patre et silio ; de trisagio ἔ deque apostolicae romanae sedis priamatu ; ex sanctorum Patrum scriptis decerptus ῆ sne tamen mutilus , absque nomine auctoris, qui vera catholicorum dogmata adversus haereticos et selii
malicos propugnat. Initi sol. i 36. XV. Anonymi praelatio in psalmos Davidis
prophetae; ubi de eorum conscribendorum occasione , et de auctore ; et an
omnes Davidi tribuendi sint, exponitur. Init. Al. i R. a terg. XVI. Uturgia san ii Basilii magni e graeco tu arabicum sermonem fideliter conversa , qua syri Melchitae utuntur, ab Emmanuele literomonacho alepino descripta anno Domini i595 , ut in fronte liabetur. Init. sol. i8ο. XVII. Mohametis filii al-Glaetari sciapheitae poema de orthographia arabicae linguae eiusque praeceptis , elegantissime exaratum. Ivit. sol. i . a terg. XVIII. S. Cyrilli alexa drini epistolae duae ad Nestorium , quarum apographum in hoo codice sub num. 9. et Io. laudavimus. Initium ut Supra. Fol. im. a terg. XIX. Anonymi polim , cuius titulus: historia viridarii, sive contentio inter flores deprimatu , quem sibi rosa vindicare conatur. Init. sol. ao5. a terg. XX. Disia sertatio adversus eos , qui diem nocte Priorem Profitentur , auctore anonymo, qui, tum rationibus et coniecturis ex Sacra scriptura petitis , tum auctori-