장음표시 사용
41쪽
introducentis. Necesse vero erit indagare, quemnam auctorem Arrianus c. 17-24, quibus obsidio explicatur, adhibuerit. Sollerti quadam comparatione usus Fraenhelius in altera descriptionis parte Ptolemaei vestigia detexit cf. p. 2693 contulit enim . 22, 7 et 23 4 cum eis quae secundum Ptolemaeum exponuntur IV 26 6. Qua de re prorsus ei adsentior. Deinde in priore parte tantopere saepius congruit Curtius cum r-riano , ut eodem lante usos eos Sse negari nequeat, praesertim cum eorum quibus con8pirant nec vola nec Vestigium apud Diodorum deprehendatur. Uterque commemorat iisdem verbis Carthaginiensium legatos Curi. IV 2, Arrian. ΙΙ24, b); porro consentiunt Arrianus c. 8 6 19 et Curtius IV 2, 23 de machinis ab Alexandro ea de causa instructis, ut Macedonibus adversus telorum eius praesidio 88ent. Denique uterque eadem narrat Arr. 19, 1 - - Curi. IV 3, 2 4 donavi bitumine et sulphure illita, quae a Tyriis in Macedonum turres immissa est. Itaque etiam his locis Arrianus ad Ptolemaeum redit. Tum quae Curtius exponit . , 9 et 20 consentiunt cum Diod. XVII 41, 1 sed apud hunc plane nihil invenitur, qu0 congruat cum Curtii g 15 - 17. Contra eum Arriano Curtius consentit de somnio illo Alexandri, quamquam Aristandri vaticinationem omittit. Componamus ambo
Curi. IV 2, 17 at ille haudquaquam rudis pertractandi militares animos speciem sibi Herculis in somno oblatam e8Se pronuntiat, dextram porrigentis illo duce, illo aperiente in urbem intrare se Vi Sum. Itaque concludemus etiam Curtii narrationem de somnio Alexandri proditam ex Arriani fonte esse hau8tam, ergo XPtolemaeo. Eundem auctorem statuemus in lutarchi c. 24, qui prorsus consentit cum Arriano, nisi quod Aristandri vati-
Do fontibus quibus usus Arrianus Anabasin composuit 65
cinium omisit Praeter Ptolemaeum complures scriptores Aristandri in lari obsidione narranda mentionem fecisse inde efficiendum videtur esse, quod Curtius IV 2, 14 aliud eius vaticinium narrat idem prodigium habet Diodorus XVII 41 7 sed tacet de Aristandro. Deinde lutarchus o. 24 narrat i- disse Alexandrum in somnio Satyrum, cuius ominis explicationem Artemidorus Onetroerit. IV 24 Aristandro tribuit. Omnia haec vaticinia ad Tyri obsidionem pertinentia tam diversa
sunt inter se, ut vix ab uno eodemque auctore prosecta esse p088int. Iam vero cum compluribus locis demonstraverimus Arrianum redire ad Ptolemaeum, licet conicere totam descriptionem ex illo haustam esse neque enim eo moror, qui Arriani narrationem ex Ptolemaeo et Aristobulo conscriptam esse suttilibus argumenti comprobare luduerunt. Atque in universum prodere eam scriptorem rerum militarium peritissimum testemque oculatum nemo opinor negaverit.
Pauli ante proelium apud Gaugamelam laetum IIII, 6)Arrianus paene totius lunae defectionem evenisse tradit, Aristandrum autem praedicasse bonam fortunam illa re Macedonibus portendi eodemque mense Alexandrum Victoriam reportaturum esse. Quia vero descriptione proelii nita rursus ad hoc vaticinium respicitur se. 15 73, etiam hic statim oportebit quaerere, e quo auctore Arrianus eam sumpserit. ut certius discernatur, unde fluxerit prodigii et Aristandri mentio. Atque per se veri est similius Arrianum in proelii gravissimi narratione tolemaeum praetuli88 Aristobulo. quem voluit Fraenhelius statuere. Iam supra exposui acie Ρersicae narrationem c. 11 3-7 ex Ptolemaeo fluxisse p. 38 Deinde apud Curtium n0nnulla inveniuntur, quae c0nspirant cum Arriano, desunt apud Diodorum. Sic comparavit etersdormus l. l. p. 19 Arriani c. 13, 2-3 14, 1 cum Curtii IV 15, 12 et 13 et Arrian. c. 13 4 cum Curi. c. 15, 18 horum quidem Iocorum similitudinem non tantum premam, quia Curtius alio conexu haec proseri forta88 tamen concedendum erit Curtium turbas fecisse. Sed consensus manifestissimus extat inter hos locos,
42쪽
quibus agitur de pugna quadam equestri in proelii fine inter
paucitate conspecta turmas in obvios concitaverunt. 2 Invasere turbato amici quoque:
quippe non universae cies, quam hae tumultuariae manus vehementius iniere certamen.
Praecipuo οἰ-6 capitis tertii decim Ptolemaeum adhibitum esse dilucido ostendi potest. Loquitur ibi Arrianus de Per8arum curribus taleatis, qui ad Macedonum aciem disturbandam missi erant. Simillimus nutem hic locus est alteri IQ, 8, quo et ipso de curribus dicitur, qu0 Thraces barbarie regione sublimiore in Macedones demiserunt, ut eis Oppre88i interficerentur; ubi Ptolemaeum esse exscriptum nemo negabit. Opus est duos hos locos ex adver80 ponere: II 13, 6 εστι δὲ α κα διεξέπεσε δια των
ratam esse, ut cum uno Ptolemaeus adhibitus sit ab Arriano, idem de altero loco statuendum sit.
1 In his ipsis verbis: ηπερ in τομαχίας δίκη militare Ptolemaei ingenium agnoscere mihi videor.
Do fontibus quibus usus Arrianus Anabasin composuit 67
Iam cum compluribus locis vestigia tolemaei deprehendantur, maxima cum probabilitate contendemus totam proelii apud Gaugamelam acti descriptionem ex illo auctore fluxi8se. Sed redeamus ad Aristandrum et quaeramus, num orta8Seeius vaticinium ex Aristobulo insertum sit ab Arriano in Ptolemaei narrationem. Quod quominus credamus, unum est quodn0s impediat. Respicit Arrianus ad vaticinium illud e 15,
hisce verbis: καὶ έριστάνδρεο ξυνέβη νγ ιaντεέα ἐν τεο υτ ο ι ὶν ἐν ε Gελ νη ἐκυγινὶς ἐφάνι 'r ν τε μάχην λεων-δρ υ καὶ τὸ ν DLὶν γενέσθαι. Idem autem si eisdem verbis IV ouet co ξυνέβη ιαντεία ριστάνδρ o, ubi tolemaeum JSurpatum esse p. 6 demonstravimus taque hoc quoque loco Ptolemaeum sontem esse nobis facile persuadebimus Pugnat vero gravissime contra Fraenheli coniecturam, tu id in descriptione Arriane non invenitur illud ipsum vaticinium, quod ad Callisthenem redire verisimile est Tradit enim Plutarchus c. 33 Aristandrum in proelio apud Gaugamelamc0Πlmi88' pr0pe regem equo vehentem militibus ostendisse aquilam super Alexandri capite volantem saepius vero in illo capite laudatur Callisthenes. Denique dicendum est de II 6 4 27, 1 - 2. Primum omnium id statuendum est totam Gagae oppugnationis descriptionem ex uno repetendam esse scriptore. Itaque hic nemini licebit sumere vaticinium in reliquam narrationem in-Sertum 88e immo artissime cum ea contextum est. Quodsi respicimus expeditionem militarem et oppugnationem hic describi, deinde Arrianum paullo ante in lari urbis obsessione explicanda secutum esse Ptolemaeum, ut p. 638q. exp0Suimu8, cum aliqua probabilitate suspicabimur eum haec quoque duo capita ex eodem sonte deprompsi8Se. Unu supere8 locus, quo cum certa argumenta desint discerni nequit, utrum tolemaeus an Aristobulus usurpatus sit. 2b, 6 κα τι καὶ θεio ε οβε αυτους. te ne id quidem diiudicari potest, num totum caput ex uno sonte haustum sit poterat Arrianus 6-8, quibus vaticinium Aristandri exponitur, ex unius narratione in alterius inserere.
43쪽
Sed memoratu saltem dignum est hoc vaticinium nullo alio
Quae cum ita sint, id comprobavimus duo vaticinia Aristandri fluxisse ex opere illo conlectaneo, quinque Sumpta SSe ex Ptolemaeo, in uno tantum rem dubiam manere. Nusquam autem idoneis argumentis demonstratum est, Aristobulum sontem esse. Sed superest ut quaeramus, num certa quadam causa commotus illius viri Vaticinationes narravisse tolemaeus existimandus sit. Atque ut hanc rem disceptemus, opus est de narratiuncula quadam fusius disserere, quam tradit Aelianus Var Hist. ΙΙ 64 qua agitur de Alexandri corpore in Aegyptum transportato: λύ υτος γε τριακοντα ι μέρας κατελέλεισιτ ακη δής, ε υς ριστανδρος ὁ ελιι ησσευς, θεό
a coρθητος δι' at o νος Quibus addit Ptolemaeum regis corpus furatum esse, ut in Aegyptum deportaret Perdiccam autem Aristandri vaticinio incitatum fugientem esse per8ecutum. Tum proelio acerrimo orto Ptolemaeum corpore ipso clam praemisso Perdiccam imagine quadam Alexandri simillima decepisse. Quivis videt conruptam esse Veritatem sabulis non apte confictis nunquam enim de Alexandri corporis possessione Ptolemaeus et Perdiccas inter se decertaverunt; praecipue autem simulacrum illud mera fictio est. Attamen totam narratiunculam a posteriore quodam eriptore excogitatam esse non licet praepropore contendere, quam rationem multi quidem nunc in deliciis habent aliquid sane inesse potest, quod redeat ad priorem quendam auctorem. Quidni Aristandri vaticinium iam ab eo narratum sit Iamque Droysenus esch. d. He leniam. I 1 p. 111 Ptolemaeum Aristandri praedictioni fidem tribuisse vel saltem ea uti voluisse suspicatus est. Fortasse cum aliqua probabilitate statuere licet Ptolemaeum cum aucto-Do sontibus quibus usus Arrianus Anabasin composuit
ritatem suam augere et corroborare studuerit Aristandrum impulisse ad pronuntiandum vaticinium id genus. Atque cum constet tolemaeum prodigio quodam usum ammonis dei sacerdotium adulatum esse, simile propositum eum altero illo vaticinio persecutum esse in promptu est conicere nimirum id egisse putandus est, ut omnium Aegyptiorum animos sibi regnanti obnoxios faceret, quippe qui salutiferum Alexandri corpus in eorum terram transportasset. Quae si ita Sunt, perspicuum sit, cur saepius vatis illius effata rettulerit nempe ut magnam eius dictis fidem compararet. Sed utcunque haec res sese habet, id sortissime licet adfirmare aliquam extitisse necessitudinem inter Ptolemaeum et Aristandrum. Quae si recte disputavimus, adparet perperam multos iudicasse tolemaeum prorsus alienum fuisse a Vaticiniis prodigiisque memoriae tradendis Placet hic narratiunculae cuiusdam mentionem inicere,
quam refert Appianus Syr. b de Seleuco quem Babylonem
vera sive ficta haec fabula est, id certo momenti est, quod talis interpretatio superstitionis plena Lagidae adtribui poterat. Sequantur ei loci qui propterea ex Ptolemaeo repetendi sunt, quod conspirant cum narratione Curtiana. Lib. I c. 24. Conserri possunt haec: Curi II 1, 1 ad conducendum ex Peloponneso militem
Accedit aliud ΙΙ 20, b in descriptione Tyri obsidionis commemoratur Cleander ex Peloponneso rediens hausit ibi Arrianus ex Ptolemaeo cf. p. 62 sq.). Rursus idem memorat Curi. IVI, 11. c. 29. Consentit Curtius UI 1, 6- cum Arriano de pactione cum Celaenarum urbis incolis acta theniensiumque captivo postulantium legatione.
44쪽
Lib. I c. 1- tam arte cohaerent, ut e uno auctore ea uxisse sit statuendum; describuntur expeditiones a Memnone et Pharnabago in mari Aegaeo susceptae. Quae c. 2, 1 dicuntur de Thymode et Pharnabago, ad verbum conspirant
cum Curi. III 3, 1. c. 4 de Alexandri itinere per Galatiam Cappadociam Ciliciam laeto Curi. III 1, 22-24 4 1-5 11 - 15. Qui cum
multo uberius has expeditione descripserit, abbreviatam 880 Ptolemaei narrationem ab Arriano manifestum St. c. 5 5- de Alexandro Solis versant -- Curi ΙΙΙ , 2-5. c. 6-12, 2. Describitur proelium Issicum multum iuvat, quod . 11, 8 ipsum Ptolemaeum laudat de ingenti Persarum caesorum multitudine, quo de loco verba secimus p. 37. Est autem gravissimi momenti, quod Arrianus disertim monet Ptolemaeum tum inter Alexandri comites suisse ξυνε τι σπο-
ιιενος τότε Ἀλεξανδρον); permirum igitur erat, si oculati testis
narrationem in reliquis previsset. Totam Vero narrationem ex
Ptolemaeo manasse, inde veri si simillimum, quod permultis
locis consensus cum Curtio cognoscitur, cuius descriptionem compositam et conglutinatam esse ex Ptolemaeo et memoria
vulgari docuit Petersdormus . l. p. 13 sq. c. 13 de Darei fuga et de Pharnabagi et Autophradatis in mari Aegaeo expeditionibus Curi. IV 1, 1-3 6 37. Lib. III c. 2, 3-7 de rebus in mari Aegaeo gestis Curi. IV 5, 3-22 8, 11. c. 6 de Atheniensium legatis, de Amphotero classis praesecto, de Hercule Tyri Curi. IVI, 12-16. c. 16 - Curi. V 1, 43-45 2, 16-17 1, 40-42 de Babyloniae et Susianae praesectis deque Amynta cum Xercitu ex Macedonia redeunte. c. 25. Uterque eadem profert de Besso vestem regiam
induente Curi. V 6, 13), de Nicanore Parmenionis filio
subita morte conrepto D mm . 6, 18-19), de Satibargane de
De sontibus quibus usus Arrianus Anabasin composuit 1
Lib. IV c. 18,1-3 de satrapis, quos Alexander provinciis Persicis praefecit, Curi. VIII 3, 17. Lib. VI c. 27. Consentiunt, quae Arrianus D et Curtius 1 20-22 reserunt de Philippi satrapae morte; s. p. 44. Denique ex tolemaeo probabilius quam ex Aristobulo derivabimus etiam has partes, quia in illum intendit rerum bellicarum descriptio:
Lib. I c. 12 6-16, 7. Proelium apud Granicum flumen. C. 16, sine dubio ex Ptolemaeo Arrianum sumpsisse dilucide adparet ex Plutarchi comparatione: Plut 16 τῶν ὁ περὶ τον Ἀλεξανδρον Ἀριστοβουλος φηρο
Manifestum est ea quae Arrianus de Lysippo dicit ex
eodem sonte fluxisse, ex quo numeri Sumpti sunt, ergo XPtolemaeo. Inde Vero concludemus etiam in reliquis Arrianum eum Secutum SSe; nam si numeros in Aristobuli narrationem inserui8Set ex more u eum, opin0r, laudaSSet. c. 17-23. ardes Ephesus Miletus Halicarnassus capiuntur C. 17, 5- omen quoddam narratur, de quo rectum protulit iudicium Droysenus esch. d. Hellensem I 2 p. 197 adn. c. 26 praeter Ptolemaeum etiam Aristobulum adhibitum esse non sine probabilitate statuemus. Initio loquitur Arrianus de itinere Alexandri secundum limacem facto eamque reddit rei exp08itionem, quam primus dederat Callisthenes ad Alexandri gloriam augendam frg. 25). Contra alteram apud Strabonem invenimus, cui maior fides habenda est, cum Alexandrum
45쪽
Maximilianus Luedecho per fluctus litus inundantes iter cum exercitu secisse narretur.
Itaque Fraenhelium p. 93hrecte Strabonis memoriam ad Ptolemaeum Veritatis amantissimum, Arriani contra ad Aristobulum rettulisse existimo. Accedit quod ab Arriano quaestio instituitur de ventis, quorum flatu inundatio acta est; quae res optimo Aristobulo convenit. Deinde qua D disseruntur de origino et lingua Sidetarum recte fortasse Fraenhelius p. 264 derivavit ex Aristobulo Hos igitur duos locos inseruit Arrianus in tolemaei narrationem. c. 7. Narrat Arrianus c. 27, 7 noluisse Alexandrum barbaros ex angustiis ermessensibus vi expellere, Sed castra poni iussisse sperantem hostes mox angustias esse relicturos: καὶ ξυνεβη orc 0ς Hac εν. Hae locutione uti solet Arrianus, ubi narratur Alexandri consilium quoddam militare bonosuisse eventu. Primum invenitur I 1 9 και γυet 0ς ξυνέν orcως παρ5νεσε τε λέξανδρος και ει κασεν, tum V 23, 5 και ξυνεβι γουτ υς Orcως εἴκασεν IV 29 6 και ξυνεβο Θως. Quia vero hi tres l0e ex Pt0lemaeo cf. p. 5b. 56 suxerunt, illam locutionem non Arriano deberi, sed scriptoris illius propriam fuisse concludemus, praesertim cum ei loci quibus exponuntur consilia militaria Surpetur. andem loquendi sormam deprehendimus his quoque locis II 10, 3 α ξονε in νcως Haσεν Iλέξανδρος,
fonti debetur a c. 27; nam verba quae habes init. β 2 OTερ ιησσον δε αεγνω λεὶν αν ἐν λέγω χρονω artissime cum eis quae antecedunt cohaerent.
Lib. III c. 1 de expeditione in Aegyptum acta.
c. 7, 1- describitur Alexandri usque ad Gaugamelam per Syriam et Mesopotamiam iter. c. 18 pugna cum Ariobarzane atrapa ad portas er- sicas tactu. c. 19-22 fuga et mors Darei regis. c. 24 cohaeret artissime cum eo quod proxime antecedit quod e Ptolemaeo esse derivatum p. 8sq. demonstravimus Per-
Do fontibus quibus usus Arrianus Anabasin composuit 73tinent enim ad c 23 7 verba gra σατραστην δε a1τέδειξεν αυτων υτοφραδαπην, νπερ καὶ των Tarco Dρων deinde rursus agit
Arrianus de mercennariis Graecis, quod iam c. 23, secerat. c. 27 4- iter per uergetas actum. Lib. IV c. 1- Sogdianae urbes rebellantes eXpugnantur. c. 5, 1 de priore Scytharum legatione. c. 15 1- de altera Scytharum legatione. c. 16 et 17 Spitamenes post pugnas diutinas vincitur
c. 18, 4-19, 5 20 4 - 22, 2 rupes Oxyartis et Chorienis
Lib. V c. 3, 5- continuatur expeditionis Indicae narratio ita, ut arte cohaereat cum sine libri antecedentis, ubi Ptolemaeus adhibitus est; s. p. 62. Lib. VI c. 15 1- expeditio contra Cossaeos u8cepta. Quae praeterea Aristobulo adtribuimus, sunt haec. Lib. I c. 26, 1 de itinere secundum limacem laeto 4 de Sidetarum lingua et origine cf. p. 71. 72. c. 29, 1 de Ascania ac sal concretum praebente. c. 29, 5 de Sangario flumine. Lib. V c. 18 4 19 3 exponuntur, quae Poro regi post proelii finem acciderint Attamen c. 19, 2 deprehendimus notam libri conlectanei, ubi conloquium Alexandri et ori resertur: IIωρον δε αντοκρίνασθαι λογος. Addidit eam Arrianus, quia invenit hanc narratiunculam etiam in Strabonis opere quod cognoscitur ex Plutarchi c. 60. Videmus vero ibi Arrianum notam illam posuisse, ubi apud Plutarchum initium si narrationis Plutarchum sua ex hesicrito hausisse Fraenhelius
censuit p. 348qq. sed Valde vereor, num recte Sic Statuatur. Comparentur duorum auct0rum Verba: Arrian. c. 19, 3 και Ἀλέξανδρος
46쪽
VI 2, 1 ex Aristobulo): βασιλέα
et oi εθνεσιν λιερ τας δισχιλίας. Protulit igitur Aristobulus alios numeros ac Plutarchi auctor, qui nesicritus non fuit conseras enim huius Dagmentum 1 cum Plutarchi numeris. Deinde adparet Plutarchum per Vocabulum φασὶν Verba alius cuiusdam auctoris addidisse priori narrationi, tuae cum congruat cum Arrianea debetur Aristobulo Novo igitur exemplo docemur Plutarchi memorias non esse temere confundendas, sed potius diligentissime separandas neque Aristobulum ex aliis auctoribus hausisse praepropere existimandum SSe.
c. 19 4- de Nicaea et Bucephala urbibus ab Alexandro conditis deque Bucephali morte; cs Schoenium l. l. p. 298q. Lib. VI c. 12-18 l de expeditione inde a Mallorum urbe usque ad Indi fluminis stium acta cf. Fraenhel. p. 28 18 1. Lib. VII. Quod in universum ad hunc librum adtinet, recte monuit Fraenkelius praeeunte tamen Schoenio nullo libro saepius laudari Aristobulum, deinde creberrimo Arrianum consentire cum illius auctoris fragmentis a Strabone servatis unde veri quam simillimum sit eum inde ab libri sextisne magis sese adplicasse ad Aristobuli memoriam quam Ptolemaei. Cuius rei causa vix in obscuro manebit. Nam cum post Alexandri ex India reditum paene nullae expeditione susceptae in a rege, iure Schoenius p.ra censuit adumbrasse breviter Ptolemaeum, quae Alexander inde a redituusque ad mortem gessit. Itaque etiam hac de causa potius de Aristobulo auctore cogitabimus eique tribuemus ea de quibus nondum iudicium protulimus. c. l l de Alexandro novas expeditiones cogitante. c. 4, 1-3 - ἀπονοστι σε υς de praesectorum iniuriis.
c. 6 de Epigonis Persisque nobilibus ab Mexandro in
De sontibus quibus usus Arrianus Anabasin composuit 75
o. - 12 de militibus Opi rebellantibus et in patriam missis deque Olympiadis et Antipatri rixa.
c. 23. Alexander Babylonem redit. c. 28-30 de Alexandri ingenio moribusque; s. p. 37. Tertium est, ut eo locos enumerem, quos e Strabo nis hypomnematis sumptos esse inde evincitur, quod Αrrianus rem relatam Verbis quae sunt λέγουσιν, λεγεται, εἰσὶ ὁ Κ λεγουσιν, ὁ στας λογος κατεχει similibus dubiam esse significavit ampliorem autem quaestionem tum instituam, si Operae pretium esse videbitur. Saepius enim aliquid fructus redundaturum esse ad inlustrandam rati0nem a Plutarcho invita Alexandri conscribenda adhibitam sperare licet.
Lib. I c. 9, 10 ilui. c. 11, 6 de Pindari domo Alexandri
c. 11 1- - tunc. 14 extr. de Aristandri vaticinio;
c. 1, 6-12, 1 cs Plui. c. 15, 3 de rebus ab Alexandro Troiae ge8tiS. c. 2, 10 et 16, 3 extr. de Arsitae consilio et morte. Lib. II c. 3, 2- Plui. c. 18. Agitur de nodo Gordio. c. 7, 4-11 de Alexandro Tarsi morbo adfecto Plutarchus c. 19 maximam partem cum Arriano c0ngruit, aliis rebus valde dissentit, denique multa proseri, quae apud Arrianum desiderantur; videtur igitur complure narrationes in unam coegi8se, cum Arrianus morbum et medelam fortasse secundum ipsum Aristobulum narret Fere eadem, quae sto de Cydno umine exponuntur, proserre Strabonem XI p. 673 notatu videtur dignum SSe. c. 12 3-S. Agitur de mulieribus Persicis captivis. Est autem Arriani narratio haud mediocris momenti. Primum enim verba facit de Leonnato ab Alexandro ad Darei uxorem consolandam misso atque sic incipit: ἀλλὰ λεγουσέ τινες ευντ υλεξίνδρου γραφάντευν invenit igitur hanc narrationem apud Strabonem. Qua finita disertim adnotat: ταυτα μεν II τολεμαio καὶ ριστοβουλος γουσιν dam cum alteram
47쪽
Maximilianus Luedechetotius narrationis partem de Alexandro ipso Darei uxorem visitante his verbis usus adserat: λογος δὲ χει καὶ χυτον
didisse consentaneum est. Hoc ideo moneo, quia Fraenhelius p. 210. 267 omnia quae Arrianus memorat ad Aristobulum rettulit, quod minime credibile est. In Plutarchi narratione c. 21 unum est, in quo iure ossendas tacet omnino de Alexandro ipso mulieres visitante. Mirum enim videtur, quod hanc fabulam Plutarchus omisit, quippe quae prae ceteris idonea sit ad ingenium regis inlustrandum
et laudandum δια την τε ἐς τας γυνaiκa γ aTODτέσιν καὶ πνὶν εἰς et o Daιρον ciστιν καὶ ιιι ν, ut Arriani Verbi utar. Neque vero Plutarchum eam non novisse neque in sonte suo repperisse inde licebit concludere. Immo eum consilio quodam perductum hanc omisisse credam. Proximo enim capite verba epistolae cuiusdam Alexandri laudat haec: καὶ ιερὶ aυτου κατα λεξιν ν τουτη τ' ἐμιστολῆ γεγραφεν 'εγc γαρ OD OT L0ρaκιυς αν ευρεθείην την Λαρείου γυναiκα ν βεβου- λ ιιένος ἰδεὶν, αλλ' Dd του λεγοντ υν περ τι ς ευ1ιορφέας αυτῆς τροσδεδεγιιένος το λυγον' Haec nimirum Verba, quibus magis Alexander laudabatur quam narratione illa, eum commoverunt, ut illam prorsus silentio praeteriret. At Ptolemaeum et Aristobulum revera a Strab0ne Surpatos esse comprobatur mira quadam congruentia, quae cernitur inter Plutarchum et Arrianum:
Porro autem consentit Plutarchus cum Curtio ΙΙΙ 12, 13 de Persis sepeliendis:
Curi matrique Darei permitti scit iubeti, quos vellet
In Diodorii narrationes XVIIII et 38 haec desunt; sed
Deinde loquitur lutarchus de abstinentia Alexandri, de qua tacet Diodorus eadem proferunt Curtius β 21 et 22 et Arrianus IV 19 ubi agitur de Roxane ab Alexandro in honestum matrimonium ducta Fortasse haec ad opus conlectaneum redeunt, quia quae statim post exponuntur de eunucho illo cum Dareo conloquente ex eo hau8ta unt. Quibus expositis Plutarchum non unius Scriptori narrationem reddere adparet, sed ex diversis memoriis modo haec modo illa excerpsisse, quae in artificiosam telam commisceret. Haec autem omnia eum ex ipsis primariis sontibus conlegisse qui8nam incera mente contendat γc. 25, 1- iterum Dareum litteras ad Alexandrum misisse Arrianus refert. 2 sic loquitur IIaριιενίωνα με λέγουσιν ωλεξάνδρε' εἰσαεὶν unde Schaeserus l. l. p. 439. 444 atque Vogelius p. 10 recte concluserunt, Arrianum adiisse pus conlectaneum, quam sententiam confirmat consensus, qui extat inter Arrianum et Plutarchi c. 29. Ab utroque Diodorus c. 54o Curtius IV 5 singulis rebus dissentiunt. Ad quemnam auctorem Arriani memoria redeat, enucleari non poterit.
1 Conferas Diodori et Curtii narrationes: videbis priorem sabulas partem ad alium quendam, alteram ad eundem fontem redire.
48쪽
Maximilianus uedeche De sontibus quibus usus Arrianus Anabasin composuit
c. 3, 6 comparat Arrianus τον πλείονα λογον cum Aristobuli et Ptolemaei memoria. c. 10 consilium Parmenionis Iae reptio ὁ λεγουσινοτι κτλ. - Plui. c. 31 cs. Voget. l. l. p. 10. c. 27, 1- narratur Amyntan eiusque ratres proditionis accusatos cau8a iudicata absolutos esse λέγουσι ε
Lib. IV e. - 14 de Cliti et Callisthenis caede es Schoenium p. 398qq. Vogei p. 28 l. c. 19 6 - 20, 3 de eunucho cum Dareo conloquente. e. 28, 1 dicitur de Aorno rupe ait Arrianus καὶ λογος
τὴν πέτραν tum D Arrianus ipse disserit de sabulosamerculis persona, 3 verbo λεγουσιν addito natura et magnitudo rupis illius describitur. Strabonem hanc sabulam non ignorasse intellegimus ex libro XV p. 688. Lib. V . 1 - 2 agit Arrianus de Nysaeis c. 1, 1 εν ε
quio inter Alexandrum et Acuphin instituto consentit Plutarchus c. 58, quem redire ad Onesicritum Fraenhelius p. 13 et Vogelius p. 14 censuerunt; neque ero haec coniectura argumento sat probabili confirmatur. Deinde Fraenhelius contendit Arrianum hic ex Aristobulo hausisse id quidem concedendum erit hunc de Nysaeis egisse, quia Arrianus ex eo haec profert V 2, 3 τους icαεας ὁ του Νυσαέους πο7cε1ιαε ε τλην Λυσαν. Sed quaenam ad eum redeant, erui non poterit. Adiungit vero Arrianus narrationi de Nysaeis c. 3, 1- Eratosthenis iudicium de sabulis similibus consetis a Macedonibus; idem fecisse Strab0nem ex libro XV p. 688 licet concludere. c. 14 4 ι δε ιι ii λέγουσιν κτλ. Comparantur inter se vulgaris memoria de pugna Alexandri eum ori filio commissa et ea quae Aristobulus et Ptolemaeus rettulerant. c. 19, 5 - οἱ δε λέγουσιν. adseruntur quaedam de
nomine Bucephali explicando Strabonem de hac re egisse videmus ecl. XV p. 6984 29. tiam sabula illa de Bucephalo ab Uxiis capto qua D memoratur sonti tertio debetur; Lenim tui. c. 44. Lib. VI c. 11 1 το δε βελος ξελκυσαι)-8 cf. p. 25 Sq. c. 24, 1 - 26 5 de expeditione Gedrosiana es p. 20 sq. c. 28, 1 - 2 de bacchico itinere per Carmaniam acto. Lib. VII c. 1, 2-3 1 ε καὶ ad ἀνεγραψαν Simillime apud Curtium X 1, 1 expeditiones, quas Alexander sibi pro-p0Suerat, enumerantur, quam ob rem utriusque scriptori memoria ad eundem sontem redire videtur. c. l. - 3, 6 de variis philosophis es p. 28 sq. c. 4, o ιιῆν ἀλλὰ - λεγεται - Curi. X 1 39. c. 11 9 ii atra κατεχει λογος τους ιετaσχοντα etc. c. 12 extrem extat lacuna in Arriani odicibus tamen eum locutum esse de Hephaestione et umene inter se conciliatis elucet ex verbis paucis quae perniciem effugerunt
quod oratione obliqua quam dicunt utitur Arrianus, id quod saepius solet sacere in eis quae ex opere conlectane sumpta sunt. Atque Strabonem in sequentibus adhibitum esse adparete his εν ταυτη 1 odo καὶ τὸ τεdlo λέγεται δεῆ Ἀλεξανδρον τὰ ἀνειμενον aio 1τοι ταὶ βασιλικοις, in quibus manifestum est Verba εν ταυτηὶ τὸ od si ad ea Spectare, quae antea de Hephaestione et Eumene Arrianus narraverat. Narrationem autem ipsam de equis proditam ex vulgari petitam esse memoria docet Diodorus, qui XVII 110, 6 eandem praebet. Etiam aliud accedit in c. 14, quod item debetur fonti tertio,
haec leguntur: τρευτον εχυμένη αρξαι του σοφίσματος, ον- τινα λέγον προσθεν φαμεν τι διηνέχθη πρῖς Ηφαιστιωνα.
Illud φαιιεν verbum non premo, sed reliqua dilucide docent, dictum fuisse in opere conlectaneo de rixa Hephaestionis Eumeni8que. c. 13,1 de equis Nysaeis Iertium sontem adhibitum esse etiam inde evincitur, quod Herodotus laudatur.
49쪽
Maximilianus Luedechec. 13, 2- de Amazonibus; s. p. 32 Sq. c. 14 narratur Hephaestionis mors. mprimis ex hoc capite, in quo diversissimas diversorum scriptorum memoria in unam congeriem conlecta invenimus, egregie indolem hypomnematum Strabonianorum per8picimus De Plutarcho conferas Voget. l. l. p. 16. 15 - enumerantur complurium gentium legationes ad Alexandrum missae. Consentaneum est neque Ptolemaeum neque Aristobulum Bruttiorum Lucanorum Tyrrhenorum mentionem fecisse. Accedit, quod magnus extat consensus inter Arrianum et Diodorum c. 113, 2. Arr. 4 καὶ Κελτους καὶ Uq- ρας περ φιλιας εδ σο ιενους,
Inde efficio a Strabone de hac re adhibitum esse eum ad quem Diodorus redit auctorem De Aristo et Asclepiade hoc loco laudatis iam diximus p. 2. 15). e. 17 2 do Beli templi magnitudine: οἱ ιεν λέγουσιν -
19, 1 - 2 rursus agitur de legationibus et nunc quidem de Graecis etiam hic Arrianum pendere ex Strabone est in
Tum explicat credere se legatos illos missos esse, ut Alexandrum coronarent eique Victoria cum alias tum maxime Indicas gratuliarentur, quod ideo contendit, quia videbat postea alios quoque Graecos ob eandem cau8am legatos mi8i88e; se. 23 Oblitus vero est Arrianus se iam priore quodam
De sontibus quibus usus Arrianus Anabasin composuit 1
loco III 6 8 narrasse statuas Harmodii et Aristogitonis a
Xerxe ereptas regem Athenas remisi88e.
c. 22, 2-5 de diademate Alexandri es p. 16 sq.
c. 25 26, 3 deprehendimus fragmentum των βασιλει υνετηφιερid 0ν quo narrantur Alexandri aegroti dies extremi; eundem fontem Plutarchus de regis morbo et morte adhibuit c. 76, qui laudat diaria regia etiam c. 23, 2 Schoenius quidem contenderat et Arriani et lutarchi fragmentum ab eodem die capere initium, quam sententiam sal8am esse ostendit Plenius in annal philoL voL 103 1871 p. 533 monuit enim Plutarchi diem primum respondere Arriani diei alteri. Facile vero dem0nstrari potest, quomodo laetum sit, ut Plutarchus primum diem omitteret Etenim si Plutarchum et Arrianum diligentius contuleris, ea quae Arrianus Sub die primo profertiam antea c. 75 a Plutarcho commemorata 88 videbis. Plui. c. 7 εστ aga δε
Quia igitur iam capite praecedenti lutarchus narraverat Alexandrum ad Medii epulas sese contulisse, noluit hoc repe-
50쪽
Maximilianus Lucdochetere c. 76 Vel coniunxit quae coniungi poterant. Hinc videmus, quomodo sontem suum Plutarchus tractaverit C. i, extr. narrat Arrianus οἱ ὁ και τάd ανέγραφαν)responsum illud clarissimum Alexandri moribundi, quod quaerentibus cuinam relinqueret imperium dedisse dicitur. 0nsensus Arriani et Diodori c. 117 4 cf. Schoen. p. 3 docet
utrumque de hae re ad eundem redire auctorem.
c. 27, 1-2 memorantur fabulae de Alexandro veneno intersecto; cf. 'Plui. c. 77. Notatu hic dignum est, quod Arrianus diei reo a d -ὶ UM H ἀναγεγραι 1ιενα. c. 27, 3 narrasse quosdam Alexandrum in Euphratem praecipitare se voluisse, ut homines se ex deorum genere ortum
ad deos redisse crederent adserit absurdam hanc tabulam his verbi usus, quae sobrium eius iudicium produnt: id x τε τις Ου ἐπυνθη ναγράψαι.
Alexander cum Caesare comparatur 49. Amazones, variae de eis memoriae 32 Sq. αποκροτειν ab Arriano male intellectum 5 Sq.
Appianus num Hieronymum adhibuerit 17 Strabonis utitur hypomnematis historicis 17 sq. 49. Argos, de variis huius nominis urbibus
Aristobulus quo consilio opus conscripseriti in historia Indica adhibitus 9 sq. enumerationes instituit 2 virorum quos nominat genus et patriam accuratius enarrat 42 eius memoriis notas sontis turtii addit Arrianus 4 sq. num aliOS scriptores exscripserit 43 50 prodigia narrat 59.
Aristus Salaminius quando vixerit 12 sq. testimonium eius Arrianus petiit orati abonis opere 15 agit de Cyri sepulcro 16 29.
Arrianus, cur Ptolemaeum et Aristobulum auctores elegerit 5 Ptole- maei de rebus bellicis memorias praesert Aristobuli 5. 6 maxime Ptolemaeum sequitur 6 cur Strabonem nuSquam nominaverit 36; auctorum sententiam quasi pro sua vendit 52. Asclepiades Alexandri rerum Scipior 12 Sq. Calanus, variae de eius morte sabulae 8 Sq.
Callisthenes agit de itinere ad Hammonis templum facto 24; quousque
Chares Calani mortem resert 29; describit nuptias Susae celebratas 31. Clitarchus a Curtio Ruso laudatur 27 a Strabone de Amagonibus 33. Curtius Rufus Ptolemaeo utitur 6 sq.d particula utuntur u laudandis
auctoribus Arrianus et Strabo, quamquam ea quae praecedunt ex
eodem fonte petunt 46 sq. ephemerides regiae l. Eratosthenes num de pugia apud Gaugamelam commissa egerit 6; ab Arriano in hist Iud adhibitus 43 refellit fabulas confictas a Macedonibus 78. Hieronymus Cardianus 7 sq.
Megasthenes potiore quam Timagenes
fido dignus 27 de Calauo agi 28;
Arriani in hist. Ind. auctor 3. Nearchus 2 sq. qua de causa Alexander per Gedrosiam redierit exponit 20 sq. de Calano laudatur ab Arriano l. Nicolaus Damascenus 32. Onesicritus 78 agit de Calani morte 30 adn. 1 describit Cyri sepulcrum 29; παραδοξων κυβερνήτχὶς 4 adn. 1 num Arrianus eum in manibus habuerit, ibid. Plutarchus ora στορια αλλα βίον scripsit 10 quo consilio auctores laudaverit 11 qua ratione Alexandri vitam composuerit b. l. 4. 77 utitur in Caes. vii Strabonis hypomnematis historicis 49. Polemo 13. Polycletus Alexandri rerum scriptor 33; cum Polycrito commutatus, ibid.