F. Vincentii Mariae Dinellii cathedratici Casanatensis ... Ad Carolum Nocetium Societatis Jesu theologum de Danielis Concinae in indicandis, describendisque casuistarum locis summa fide, ac diligentia Epistolae 1.10. 7

1쪽

NOS FR. VINCENTIUS MARIA FERRETTI

Sue. TheoI. Professor , ae totius ordisis'. Praed. humilis AEng. Iincarius o Procurat. Generalis as Servus. HArum serie , Nostrique auctoritate ossicii,

quantum in nobis est , facultatem concedunt s A. R. P. Magiitro Fr. Vincentio Mariae Dinellio Provinciae Nostrae Romanae, Cathedra tico Casanat ensi typis edendi opus ab ipso elaboratum , cui titulus et ad Carolum Noeetium Societatis Theologum de Danielis Concinue in indicandis,describendisque Cafusarum locis βιmma fide, ac diligentia Epiuolae r dummodo a duobus RR. PH. Nostri ordinis Sacrae Theolo isgiae Professoribus praelo dignum iudicetur, &serventur cetera de iure servanda . In nomine Patris Sc. In quorum &c. Datum Romae in Coninventu Nostro S. M. S. M. die is. mensis Junii I7S6.

Fr. Vincentius Maria Ferret timcarius , o Procrιrat. Generalis Ord.

G. Thomas Ignatius Maria Natta Mag. oe Socius .

2쪽

APPROBATIONES.

I Ussis Reverendissimi Patris Fr. Vincentii Ma

riae Ferretii totius ordinis Praedicatorum Vicarii Generalis legimus Librum , cui titulus est e Fr. Vincentii Mariae Dinellii Cathedratici Casanat ensis Ordinis Praedieatorum ad Carolunta ocetium Societatis Iesu Theologum de Danie Iis Concinae in indicandis, describendisque casui flerum locis fumina fide , ae diligentia Epistolae- In quo cum nihil offenderimus , quod fidei C:Jtholicae , bonisque moribus adversetur , dignum iudicavimus , qui typis ederetur . In quorum fidem &c. Datum Romae In Aedibus s. Mariae supra Minervam die I9. Junii II 6.

. Angelus Spanno ecbi Ord. Praed. Magister, Prior Minervitanus. M. Alexander de Preιis Ord. Praed. c. Theoι. LectorisDE mandato Reverendiis. Patris dosephi Auisquilinior si Sacri Apostolici Palatii Magistri attente legi librum, cui titu Ius t Fratris Vin-eentii Dinellii Cuthedratici Cmnutensis Ordinis Praed. ad Carolum Noe etium Societatis Iesu Theologum de Danielis Concinae in indicandis, deeribendiIque Cusuinarum locis summa side, ae d ligentia Epistolae ; eumque nihil offenderim squod fidei , aut bonis moribus contradiceret ,

3쪽

quantum mea interest, typis mandari posse existimo a Datum Romae die I9. Junu II 6. D. Naurus Alo sius Belcrevi cing . Casinensis,

Sae. Theolog. Lector.

. M. d. I Ussu Reverendist. P. Josephi Augustini ors

ord. Praed. S. Palatii Apostolici Magistri attente legi librum , cui titulus t M. Vincentli Mariae Dinellii Cathedratici Casanatensis ordinis Praed. ad Carolum Noeetium Societat. 'esu Neologum de Danielis Concinae in indieandis, describendisque Cafuistarum locis summa fide, ae diligentia Epipolae ; in quo nihil reperi, quod cum fide, bonisque moribus repugnet, atque adeo 'edi posse existimo. Ex Collegio S. Mariae de Victoria die I9. Junii i7 6.

IMPRIMATUR, si videbitur Reverendissimo Patri Sae. Pal.ApostoI. g. F. Μ. de Rubela Patν. GMy. est.

Fr. Vincentius Elena Reverendissimi Patris Mag. Sae. Pal. Apost. Socius . . . .

4쪽

Ocet Dinellius importunum Noceti; tonsilium fuisse , qui ut concinam in malae fidei suspicionem adduceret , Veritatem vindicatam scribe-νe instituerat a non hune enim . qui Thomam , qui Augustinum , qui reciquos maximae auctoritatis Magistros sequatur;

sed probabilissas, qui horum pervertere sententiar soleant, malae fidei esse aecusandos . CXLVIII. De Moya ordine acturus , principio moleste se ait ferre damnati scνiptoris sibi refutandam ess e defensionenti a Voeetio susceptam . Nam plane de Moya quid sentiendum, quantunque ei auctoritatis sit tribuendum, ex Ecclesiae scilicet de eo homine judicio eonstare a . CXLIX. Tum demonstrare aggreditur quantopere Moa Bannesii de praecepti charitatis satisfactione doctrinam perverterit; quamque luculenter contorta ejus interpretatio a Baronio primum deinde a conia eisa fuerit explosa. CL. Refellit Vocetii argumenta, quibus is pugnarat recte Moysim , secus .ero Coneianam , Rannesii de eadem re locos exposuisse . Ea porro argumenta Nocetium ait fuisse a Guimento mutκatum . CLI. At enim ea esse argumenta non lewitatis solum, sed plena etiam injuriae . Bannesium enim prospeciali praeeepto dilectionis Dei stetisse tam esse peν spicuum, ut ejus sententia in adversam partem ιrabistae

5쪽

sine insigni injuria non post. CLII. Pergit deinde

reconstre Moyae peccata, quae is in exponenda flanis nesii doctrina adinst. CLIII. Satis enim munifeste putere dicit . quid Banne ius senserit de Charitate , ex iis, quae de fide , ict Spei praeceptis copiose amputat . CLIV. Iis vero , quibus concludit Bannisus orationem suam , mirifice confirmari rectam Bannem doctrinam r Guimentum vero , ut dissicultatem est u-giat omnia alia , quam quae ad preseus institutum Dentent , respondere. CLV. Vibii vero Tlocetianae

caussae prodesse dicit, quod Ledefma bane Baunesio

adscripsierit opinationem . e Ledesina oscitanter fortase lectam fuisse Bannesii disputationem ; H de Mora, qui hoe in genere saepe desiciat. a firmari non posset quum polibynum a Baronis confutatos errores non emendarit. CLVI. Vivam autem suo more age in re , qui damnatam Tamburini Thesim Bannesio . Ο Serrae affinxeriti neque Ledesina . sed Moya aucIore , suoque plane arbitratu Ibo missas ejus fententiae auctores commentum esse . CLVi I. Proponit ea vias , cur ita sentiendum exissim et de Viva r cet rum non dismulare se ait Ledesinae in fiunusi opinione expendenda errorem t id se unum contendere , nonnisi inoidiae caussa tanti ab Nocetio , e3- Μ ι fieri errantis Ledesinae auctoritatem . CLVlli. Serram autem , nonnisi vi , atque injuria e)us erroris insimulari . plane evincit. CLIX. Exponit opinionum monstra ab Casuistis excogitata r aitque haec non modo eum praecepto ipso , sed cum ratione quoque pugnare . CLX. vrsus querenti Noeetio . ab Concina tribΑtam fulso M ae fuisse opinionem negantem a , eleemosnus impertiri egentibus oporterer rispondet, illιberale esse id , eui jam factum satis ab Conineina sit, rursus recoquere . CLXI. At vero plus in I

hoc genere peccasse myam , qui id ipsum S. Antonino Uinxerit. CLXII. Bon vero Serram , quasi Antoni n i

6쪽

ARE u MEN Tu M. viinini lotos perverterit , erroris caussa in Morae prae bulbae , quem invidiae effugiendae caussa laudarit rex iis , quae Moa scribit constare satis , lectum ab

eo γηtoninum in fonte fuisse. CLXlli . . atomno Mo- Iam aliam perperam tribuere laxitatem docet , quae

est de non sublevando paupere , gravi presto neces tate . CLX1V Tertium de Moya agit i quidque de hoc concina , rursusque de Concina 2 cetius scribat expendit. Agitur autem irritum ne fiat votum castitatis , ob supervenientes libidinis tentationes t itaque ostendit Dinellius, a firmantem sententiam, Thornae , ac Thomistis falso tribui . CLXV. Irritu in porro ejusmodi votum fieri quum Mora plane docuerit , i use expostulari de Concina Docetium . qui Morae laxitatem mitigaverit. CLX Ul. Solvit Moy ae argumenta duo , quae licet leviissima siut , ab eo tamen inagnifice jactata sunt. CLXII. Quartam Coue inae in Moam ipsum . ut Nocetius scrιbit, impo- suram refellit et contenditque parvi interfuisse conis cinae coutra Luiberanum scribenti Moam, . Teril

lum calumniari , qui uni juniori probabilitatis

consι tuenἀae auctoritatem adjudicarim , cum non

desent Cusulae plerique , qui id omnino docuerint , quorumque sit damnata ab Ecclesia proposirio . LX VII l. Ceterum Moram id omnino fensisse et it . CLXIX. Id eum porro aliis Doctorum testimoniis confirmare . CLXX. Quod Noeetius jactat Moysinis Hisorici functum esse ostio , frustra proponit Eusebium namque Eransem ostendisse satis quid ille praestiterit. CLXXI. Id ipsum autem plane ex iis , quibus Moy a concludit disputationem luculentigime eonis firmari . CLXXI. Ter illum descendit, cujus esseadem caussa r primumque docet ludere hunc verbis, resque implicare , ut plane 'spicari liceat , eum etiam post Alexandri VII decretum in ea sententia mansisse, CLXXIII. Sed haee aperte ex Terilli de

conis

7쪽

conscieηtia tractatu patere ; ubi expresse damnatam prιpositionem docuit. CLXXIV. Roceafuit autem, ex quo damnata haec hausta sit Thesis, omnino cum mis a , Terillo, atque Sambesio eonvenire . CLXXV.

Postremo de Moya agens , bune dicit falso Thomae , ac nomissis prout fuerat ab contina animadverissum opinionem tribuisse, qua mutuantibus fas esse dicitur aliquid ultra fortem exigere . CLXXVI. Ostendit deinde , debuisse Moram potius ex C etano ,

quem legerat, ct huic sententiae repugnare viderat, quam ex Ledema tolligere , quae esset in hac contro-Φersia Thomotarum doctrina ; sed , ut falsa in opinionem omnibus Thomiliis tribueret, maluisse Lede α, quam C etani uti testimonio . CLXXVII. spondet cetii Cantilenae de reprebensis ab Coneina yefui- , O praeteriι is Dominicanis , multaque disserit adversus Nocetium , quod asseruerit, non refellisse

concinam Iesultas , quin feresemper refellere postes Dominica nos . CLXXVIII. Hoc falsum esse coormat

ex eo, quod in decreto Alexandri VII. contra opinis-nes Casularum non obscure laudentur Dominicani ,

quippe qui errata suorum defendere non soleant. CLXXIX. Respondet de Pasibali , O Wendrochio ,

quos ab Concina lectos dicit Nocetius; demonstratque, errare magnopere 2 ocetium , qui .elit , sumpsisse Concinam ex Pasibali, endrochio id, quod faepe scribit, de renovatis opera Casularum veterum Scholasticorum erratis; cum idem in decreto Alexandri VII, quod cincina saepe legit, perspicue reperiatur . CLXXX. concludit , si contina eam rem ex Paschali. O mendrochio sumpsisset , non idcirco care fam fuisse Tlocetio conquerendi, eum ridiculum sit, exprobari cuipiam lectionem Pasibalis, Er Ueu

drochii ab eo, qui Moram legat, oe defendat da inua iis uin Casu istam . F R.

8쪽

ORDINII PRAEDICATORUM

CXLVII. Uum jam majorem libelli tui

partem expenderim, omnemque imposturae , & malae fidei suspicionem non eae tenuarim modo , sed etiam omnino dispulerim , illud omnes , qui has ad te meas epistolas legent, intellecturos puto , nihil aliud demum istam tuam veritatem vindicatam continere, nisi veterem cantile nam de male exscriptis, vel astute deprava eis

9쪽

322 EPIs ToLA VII. auctorum sententiis , quae quidem tota ex eo pendet, ut , quoniam eaedem falsae sunt, & defendi nullo modo possunt , distineatis saltem vulgus imperitum , quominus assentiatur iis,qui ab libris Casu istarum, eorumque opinandi licentia cavendum praedicant,existimetque non pro aris & socis, sed pro Christi doctrina depugnari. Sed quamquam ejusmodi artificium nonnunquam Casuistis profuerit, multorumque animoS non nihil retardarit, quominus fidem haberentiis, qui Probabilistarum dogmata oppugnarent, nihil tamen erat caussae, cur idem adversus Concinam quidquam valiturum sperare S . Nam, ut ea nunc praeteream, quibus initio demonstravi, ne verisimile quidem csse quod Concinae obiiceres de corruptis Casu istarum testimoniis , illud sane cogitare debueras, non cum uno solo Concina tibilem suturam , quamquam ne solus quidem v anci potu siet ) sed etiam cum iis , qui essent illi instituti societate conjuncti, qui sibi dedecori sore putantes, si virum innOXium, atque innocentem gravissimo acculationis genere appetitum deservissent , cum voce tum scriptis ejus fidem,& innocentiam, opusque ipsum christianae Theologi ac , in quo morum dogmata ex Thomae doctrina

e Sre.

10쪽

DE CONCINAE PID. ET DILIG. 323

egregie explicarentur , essent de sensurr. Quod si futurum non providisti, contraque Veritatem vindicatam nostrum neminem dicturum putasti, vehementer te quidem sesellit opinio tua . Nam contra sic habeto, tulisse plerosque omnes iniquo animo, accusari

abs te hunc nostrum eorum criminum, quorum non solum ipsum expertem esse cognossent, sed ne ullum quidem habere se domi

dicerent magistrum , & fautorem . Commemorabant qui in his rebus versati erant pleraque Tamburini,Dicastilli,& aliorum de veritate dicenda falsa dogmata , quorum sautores multo justius , quam studiosum Thomae, Antonini, Alberti, Rai mundi, qui cum de uni veri a morum Theologia, tum praesertim de mendacio vitando rectissime,verissimeque scripserunt, in suspicionem malae fidei & imposturae vocari posse dictitabant. Addebant,nihil opus esse verbis,cum jam Viva & Moy a documento essent apud quos malae fidei, & imposturae exempla reperiantur.

Recte facturos Dominica nos si dent operam, ut omnes intelligant qua fide egerint hi duo Casilistae cum Thom istas laudarunt in subsidium suarum opinionum, aut cum eas, quae damnatae sunt, explicandas susceperunt, ut veri agnoscantur errorum fautores , & qui X a alios