De Portubus Athenarum commentatio

21쪽

nem accommodata esse lateatur quae interpretatio docto judici non probabitur rectiorem . si diis placet, infra proponemus i Posteriora autem illa GTOMMO . T. A. novo subjecto intruso, d portum releruntur, ut d nn

gusto ejus introitu intelligenda sint, id quod etiamsi cum grammatica ratione non pugnaret, absurduna est, propterea quod Munychius portus pro sua magnitudine majorem, quam cetori . aditum habet. Si vero, ut par est, omnia ad eandem Munychiam reseruntur quid sibi volunt illa rotis o ικρυ τλῆν εις0δον Fuerunt, qui verterent, , angusto isthmo a Continente aditum praebens, ' at Grouιον nunquam idem est atque αυχνοὶ sive GL 1ιδδε sed luminum portuum, speluncarum, vasorum ostia significat neque magis εἰςodo de peninsilla illa dici potest, ad quam satis aius aditus patet Illa denique quae sequuta itur, ποπίπτονωι 'avraia λιμένες τρεῖς. nullo modo de peninsula illa diei possunt, quam unus portus, Phale ricus ne tangit quidem Itaque nisi Strabonem, qui haec loca haud dubie ipso invisit summae in rebus gravissimis aut inscientia aut negligentiae accusare velimus, alium collem quaerendum esse apparet, in quem, quae de Munychia traduntur melius quadrent. Neque diu quaerendum est. Etenim ipse ille mons, quem, undecunque ad portus accesseris, i in culmino peninsulae animadvertes ejusque arcem et capitolium recte dicas turpi exuta νωνviui Munychiae nomen suo sibi , iure vindicat

1 IIaec interpretalio Loah Iana ex libro Anglico in verna-culam editionem irrei sit a statino impugnata sic et ipsum Gros-kurdium , leganism Strabonis interpretem, vertisse video iubere in et letii e gasiden geὲugdii glicher iuge l. 2 Isthnius DC et DCC niele Gali latus est. 3 Vidotis illo Cenchreis iraeum venissa atquct inda . xcursione Athenas acta, oram Atticae meridionalem legens, eum et Gyarum insulas adiisse.

22쪽

Munque primunt in hae vicinii ate solus adue viri potest, 'insula enim illa d exiguant alimniinena iam imuis ut 'ue assurgii, ut memo qui Graece sest, Huna ho appessuxerit De illo quod additur, χερσονη s p

supra mominitus neque quiniquant in i m iri puto .

, ae denique Π 7 tr TOινσι et quae e litui iur quam apte de hac Mun chili dicantur, apii ni intelligε ti quicunque aut pellibus non in escenderit ut tabulani in spiciens. ogitatione illic se collocave ii siquiden o summo osse prospiciens, tres portus ita substratos tibi

vides, ut Phalerus et Munyctius propius absint, Gmne hviem ad hujus moniis radices embaent, quam optime o ni τέ τε dicuntur. Ea res iam perspicua in ad j definimulam verum Munycliuina sola suimuero vid

At omisimus quaedam Strabonis verba, quae in.

terpretationem adhuc desiderant: Milo καὶ πόνομος κ. . . Quae si tui accurate Pel la gerit, neque quidquam nisi ipsa vel ba spectaverit, a scriptor montem significatum putabit, qui auu sit magnam pallem t-que tam natura quam arte sussossus, ita ut inhabitantes

eapiat, sed angusis ostio aditum praebens. Aliam i terpretandi rationem non video. Sed, inquit, ubinam locorum invenitin Haemii illud opus, quod Strabo innui atque ipse videtur inspexisse eiusmodi enim opera non possunt deleri. At eo lacilius obruuntur et in subterraneis tenebris ignota latent. Quare non dubitamus, si quando suturum sit ut cum majore industria veteriam oppidorum et templorem situs per Graeciam investigentur permulta huius

generis opera detectum iri. Ipsi in Sicyoniorum urbe, neses an primi periegetarum, saxum, quod ibi molli simum est, longis cuniculis persessum vidimus Do

t ova sis commentariis uellerianis propediem , puto, uberi is exponetur.

23쪽

secreto aditu. quo in arcem Athenarum ex Agrauleo

escendi posset, complures monuerunt neque vero res

satis explorata est Phigaliae Pharide Laconica cujus arcem eakius in illo colle prope Amyclas suisse censet ubi Gropius V. C. thesaurum Mycenaeo siumilem reperisse sibi videbatur, cf. M. Dor L 3 in aliis oppidis Graecis, maxime antiquioris originis meatus subterranei, hucusque parum cogniti, investigandi et perlustrandi sunt; de quibus rebus rusticos, qui illas regiones incolunt, multa loqui audivimus. Sed in ipsa Munychia, ni fallor, non desunt illa quae quaerimus, subterranei operis vestigia. Etenim si conem a meridie ascenderis, paullo priusquam ad

ipsum montis supercilium pervenias, modo accurate circumspicias, animadvertes portam, e vivo saxo arte admodum rudi sculptam, altam pedes VIII largam Ι, alaico ita patentem, ut in in ipso limine si onstiteris put Aeginas λψρος prospicias superum limen cameratum est. Inde scalae te excipiunt, oblique in mon tem deducentes sub ang. 35 Τ), et ipsae, ut intelligitur, saxo insculptae, temporis injuria nunc quidem magnopere destructae, ut singuli gradus vix discernantur infima autem pars, quando sere contum gradus descenderis, saxis, rudere, humo, quae superinciderunt, ita obruta est, ut ad finem perveniri non possit ). t Iam, ut breviter dicam quod sentio, quamquam non sine quadam haesitatione hanc sententiam viris doctis propono, στύμιων illud Strabonis illic reperisse mihi videor, per quod ad magnum aliquod antrum sive perfugium aditus patuerit. Namque equidem tanti operis aliam causam video. Quominus enim conjiciamus,

24쪽

ωniem illi viam patuisse, unde aqua eastello sui' peteres, obstat, quod huic usui insem iuncessiernae, quae plurimae in hac viciniinio sunt. Neque illud uisus -- menti est, quod Graeei, qui a Munt, illum locum τἄλο- νὰ dicunt, quo no no saepe ad quaeris antiquit

si rudera significanda homines abutuntur. Huc igitur revocaverim, quae de se iςφνγετοις apud cliptores leguntur. Sic enim dicebantur spelunca . in quas antiquissimis temporis, Dunt Πλωργων ν υι insulas marisque litora incolebant, aut ipsi perfugiebantaui rem amiliarem abscondebant Ea conjecturan uni recta sit an salsa, fortas o propediem inpinii ebii; nas mus id quod dicunt, dies diem docet, quum in a inbus antiquitatis studiis, tum maxime in opographia Graeea valeti eque vero tantae dissiculiniis est pu , Mi et expedito in ingressu, iusius operis sinem ei

rationem detexisse. Nune ad trahonis oeum revertamur unde si simplicem et lammatica consentaneam viam et ratio. nem Equamur, eam sententiam effici supra dixinius ut

magnum quoddam spatium subterraneum, natura min-Mitutum, arie aueium et omnium, in ipso monte patin

re dicatur; quod, quamquam augustum ingressum beat, lanis inhabitationem aliquam eapere possi . Quod iniimum eo eo illa additur, ut magnitudinis quandam e Rationem habeamus quare στε, in iuneium vides; nemin enim inhabitari diritur illud antrum, sed

tantum esse ut si sorte usu venerit multi illic hab ant, quo perfugiant uuae sequuntur de portuum munimentis dicta sunt: 'dunrehia antiquitus omnnimias a. tym Μ. s. v. Ke ς νυ re τον- ciniensibus de twotive. PII nulta vocali interposita, propter in quod sequitiis, in P immis initim si eadem causam inseritur in datim epi Di verbo Dei:σις es Poppo ad I huc. VIM pag. 7. sa p. de habitationis, . barbiu is inconditia, inconstantilius dicitur. P.

25쪽

erat atque inhabitata Piraeuiti ceterorkque porius omplectens' quod quani bene de hac Munychia dictum sit, apparet. Quum enim caput peninsulite sit unliquo

castello munitum, portus subjacentes in uam munimentorum quasi societatem assumere Isto se udicitur id quod de exteriore illa peninsula inter duos Porius porrecta, bene ac proprie dici non potest. Cetera omnia plana atque expedita. Quare quicunque haec leget, nunc verba Strabonis velim uno tenore percurrat, ut quid de nostra explicatione statuendum Sit, certo et aequo judicio decernat. Sed ne ex uno Strabone Munychiae situm definire videamur, etiam inter rerum Atticarum scriptores de eadem convenire demonstrandum erit; quem ad finem aliquot locos maxime perspicuos assere liceat. Eorum

primus est Xenophoniis. Hel IJ. 47. Tyranni enim

quum Piraeum accepissent a Thrasybulo occupatum esse, eum Lacedaemoniis atque equitibus illuc concurrunt atque inter viam in ordines dispositi, adversus Piraei momnia accedunt Primum enim, qui eum Thrasybulo erant, totum Piraei ambitum defendere tentabant; quod quum per paucitatem suam seri non posse intelligerent, in Munychiam sese conglomeraverunt, unde Bggredientibus resisterent. Haec Munychia autem ab ipso Thrasybulo ante pugnam verba iaciente, ita deseribitur rΗue, inquit, vos adduxi ubi hostes locorum difficultato prohibentur, quominus multitudine sua fruantur, siquidem in arduo as usu ii, qui inferioribus ordinibus incedunt salvis praecedentium capitibus jaculari nequeunt. Haeo autem commoda Thrasybulo tantummodo nostra Munyi χωρουν κατα την et τον Πειραι αμαξιτον, αὐαφέρουσαν Iaeotis Attica maluit ma πια φέρουσαν, sed lectio sana Si nequisenii da via Athenia ira um deducente, E d ea sermo est, qua ad ipsa Piraei moenia, in dii Ioco posita, ascenditur. 2 διὰ τo reo et Moeθιον ἰέναι quae a Leavio minus ecte in teliseia, cheibitis de ligarchia etc. p. 115. interprelatus est.

26쪽

clita praebere poterat quod quum et ipse Leavius V. C.

sensisset ita rem expedire studuit ut lirasybulum, priusquam ad illam quo tenderet, Munychiam venisset, in altioris montis radicibus constitisse ibique proelium illud commissum esse diceret. Sed hoc cum verbis et Xenophontis et Diodori eadem describentis, pugnat, neque cum

locorum natura bene convenit.

In deseribenda Munychiae natura cum Xenophonio optime consentit Diodorus l. l. qui eam ad νιν καρτερον και sentio dicit. Pro ei; vos Reiskius proposuit ἐρ- μνύν quod sane praeserendum videtur; sic enim alterum de natura loci, alterum de castello ibi collocato σρυμα τῆς Μουνυχίας intelligendum est. Deserta autem Thra-sFbuli quidem tempore nulla Piraei pars esse poterat.

Eodem pertinent, quae apud Diodorum l. XX, 45. de Demetrio Poliorceta, unychiam obsidente, leguntur: συνίβαινε τοι περὶ Λιονυσιον τῖν καθεσταμένον επὶ τῆς Movννχιας φρύvραρχον προέχειν ταις δαχωρίαις καὶ ταῖς των δΠων περοχαις, ουσηὶς τῆς Μουνυχίας τρας Ου μδνον ἐκ φυσεως, ει α καὶ ταῖς των τε

κατασκευαις.

Blud denique gravissimum est, nunc demum, postquam de vera Munychia convenit, intelligi posse, cur illa tanti momenti in Atheniensium rebus ueri Quo genere maxime memorabile est illud, quod Epimenides Cretensis de Munychia monuisse sertur, qui quum diu eam contemplatus esset, sic inter eos, qui una erant, exclamasse dicitur: Pro hominum in suturis rebus cognoscendis caecitatem P Quippe si praescirent, quantum damni hi e Io-

s. etiam Xenoptioni is qua sequuntur in describenda pugna; maxima illa aeteδιωξαν μέχρι Ομαλῆ Leahi anim unychia tam lenite gurgit, ut definiri nequeat, hi ex Planitia ramunioseendere incipias.

27쪽

cus urbi allatiirus esset, dentibus eum e terra evellerent hi raeclare vero locorum naturam ierspexit, qui vaticinium illud edidit Etenim ita hac Munychia arx est constituta, ut et portubus, qui subjacent, dominetur et inferiori eampo Atheniensi speculae instar immineat est altera quaedam arx quacum fieri poterat, ut illa, quae Athenis orat de dominio dimicaret. Accedit quod propter inaris vicinitatem repentina aliqua hostium incursione occupata, maxime opportunum, ut Graece dicam ιτειχις tua seu i t xl ν θιον fieri poterat. Quo nescio an

Quare Themistocles urbem satis munitam et securam esse negabat, quin unFchia communi murorum complexu cum portubus et urbe coaluisset quod ita factum est, ut praeter magnum munimentorum ambitum Munychiae suum castrum et praesidium maneret; unde, si sorte inferiora loca contra hostes teneri non possent, denuo resisteretur id quod a Thrasybulo contra XXX, a Diony- si contra Demetrium Poliorcete factum esse vidimus. Iuapsis autem Atheniensium opibus vetustum illud quod Epimenides cecinerat evenire coepit postquam enim finito bello Lamiensi Antipater, thenas puniturus, primum. Munyclita potitus est constat quot et quantas molestias Macedonum praesidia illinc Atheniensibus exhibuerint. De his rebus uberius exponentem es Leah. l. l. p. 358 sq.

Unum Appiani locum Bellum Mithr. 40. in suam

sententiam protulerunt, qui Munychia nomen d x

28쪽

teriorem peninsulam revocabant Archelaus enim a Sulla pressus in partem aliquam Piraei valde munitam marique cinctam se recepisse dicitur ' Quo loco sano peninsula illa describitur, sed quis dicit eam Munychiam fuisset Appianus tantum partem aliquam Piraei nominat, sicut vere peninsula sere tota empori plateis occupata erat Res autem sic se habebant, ut, quae alio tempore munitissima Piraei pars fuisset tunc non esset neque enim ulla moenia, adactis Sullanis arietibus et balistis, non corruebant. Archelaus tantum navibus considebat quare illuc se recipere debebat, unde navibus conscensis effugere posset omnino autem Appiani verba minus ac-- Curata sunt, quam ut ad amussin examinanda sint quae enim Piraei pars sic undecumque mari incta est, ut sine navibus adiri non possiti iidem Appiano neque illud credo, quod Periclem moenia Piraei ante bellum Peloponnesiacum magis firmasse caestra υνασθαι dicit neque quod eadem moenia, quae altero tanto altior Themistoclem exstruere' voluisse Thucydides auctor est in XL cubitorum altitudinem habuisse testatur.

De rebv Minyarum.

In hac unychia, cuius situm jam exploratum habemus, Minyas consedisse aeeepimus Id quod brevissime reserunt 'exicographi paullo susius Diodorus p. ip ad Dem. de Orona p. 73.), qui omnes

29쪽

Thracibus victi Orchomeno in Atticam profugisse diri euntur, ubi ab Atheniensium ego Munycho benigne recepti, Munychiam incolendam nacti sunt; quo facto regis nomen loco impositum est. De 'hracibus, Boeotiae ei Phocidis confinia antiquitus incolentibus, omnia quae nota sunt reperies a uellero congesta in Quan. do in illas regiones immigraverint, non constat, quum jam Eleusiniorum, contra Erechtheum Atheniensem hellum gerentium, socii fuisse perhibeantur. Quo tem .pore maxime polluerint, si Strabonis et Ephori auctoritatem sequimur, inde sere olligi potest, quod paulo post Epigonorum expeditionem Cadmei a junctis Thraeibus et Pelasgis Thebis expulsi esse dicuntur; qua

patria arebant, donec eodem tempore, quo Aeolenses in Asiam trajiciebant, reversi Minyis adjuvantibus, Thraces et elasgos eiecerunt. Sed haec omnia incertiora sunt, quam ut de aetate qua Thraces Orchomenum depopulati sint, quidquam inde efficiatur. amque hac in re maxime Strabonem errasse dicunt quamquam Ephorum ducem atque Thucydidem ut videtur, assentientem habet quod Aeolenses Boeotos, qui LX post Troica annis terram sibi cognominem suturam invaserunt, tum in antiquam patriam rediisse cen-Αei Strabonis auctoritas num defendi possit, hujus loci quaestio non est, quum nihil difficilius sit, quam veterum testimonia de Boeotorum originibus inier se conciliare. Sed illud certum est, quum Aeolenses illi, sive reduces sive primi, Boeotiam invaderent,

30쪽

Minyarum vires iam adeo fractas fuisse, ut nihil nisi partem sive provinciam recentioris Boeotiae sacerent. Quomodo autem clarissima civitas cuius pes in proverbium abierunt eo infirmitatis pervenerit, neque Strabo neque alii dicunt quorum silentio succurrit ΙIellanicus, cujus narrationem de Orcliouieno a Thracibus depopulata supra proposuimus Jam narrationem illam de invarum adventu accuratius inspicientibus quamquam exilis est ac brevissima jam illud primum nobis apparebit tabulam qualem ab Dellanico Diodorus accepit, ab Atticis consormatam et exornatam esse. Ea enim thenienses uerunt in rebus suis narrandis ambitione atque vanitate,

ut nihil prius haberent, quam suas origines ut quam purissimas et clarissimas proponerent. Hunc Atticismum etiam ea, quae de Orchomeniis traduntur, mirum quantum sapiunt. Minyae patria profugi terram Athenienses rogant. Quid faciunt hi Locum omnium opportunissimum, quo nullus majoris momenti est ad res Atticas aut augendas aut frangendas, volentes advenis concedunt. Adde fictam nominis originem Etenim parum probabile est, advenas illos regioni, ubi

consedissent nomon regis imposuisse, quo regnante illam obtinuerant. Nomen ipsum vero patet in regum catalogum intriasum esse, quum et peregrinam originem profiteatur neque de successione omnino Conveniat. Alii enim Thesei, alii Demophoontis silium Munychum perhibebant Tertium nomen patris est Παντοκλῆς in ita etiam Suidas legit, sed Harpocr.

1 miror, cur M. l. l. ad solos Aeolense Orctiomuni exitiun i eserat.