장음표시 사용
11쪽
inummorum legatus sit, neque optaret , quales sint segm ii. NB. ante omnia ipsiuspatri . consuetudo exquirenda est. Idem probant Jcti in i . d. vi .&in ico. ω dum VO - -lunt, non aliter a significatione vertoriam recedi oportire, , quὼm, cum manifestim est, M. aliud sensi si ibiar Or-m Tridi reis A. 7. Sed perturbata satis ac anceps quaestio est,
riserio, t. . veniat, si testator voce snpellectilis etiam pretiosiora ἀρ- β. . uti argumentum, & togas &c. comprehendere solitus fuerit, contra naturam istius vocis & publicum usum Romanorum. Vid. l. I. eod. Et servitas quidem hoc in se casu non ex opinionibus Utilortim, sed ex communi Hu nomina exaudiri ptitat: Tubero vero aliter sentit. Hanc
itaque quaestionem egregie definit Celius ilia. l. Non posse quidem valere dispositionem ex illa voce , quae id non lignificat, cum nomina appellativa, ut vocari solent, testator mutare nequear, neque illis civitatem dare possint: attamen, si alia adsint signa, ex quibus de voluntate disponentis constet, illam valere, non quidem ex isto nomine, cum illa id non significet, sed ex istis signis quae voluntatem satis exprimunt. Hinc ind. l. . ideo valebat testatoris voluntas, non, quia sub voce supellectilis etiam pretiosiora complecti solebat, hoc enim erat contra certam significationem istius vincis; sed quia postquam ces Abat frugalitas seculi, de qua Tubero in I. 3. d. & luxus inductus in civitatem Romanam erat, ex eo tempore etiam vasis argenteis aureisq; ad quotidianos usius Romani uti solebant f. I. . T. I eod. Ex hoe itaque usu testatoris voluntas rite interpretatimnem accipere potest. . g. S. Tal-
12쪽
I p. Talila autem regula, in T.M tradita quoties ne, moia g. gotium non perficitur dispositione unius, Ied duorum ' erit, vel plurium. in hoc enim iuraque pars aequale jus disponendi habet, ita ut altera declaret se dare, altera u. - , se accipe re velle, ι M. F. S. d. acg. rem dom. l. lo mat. Non potest ergo unius voluntas inspici, aut quid iste P illa voce significare soleat,attendi,sed inspiciendum est, quid inter utrumq; actum sit,de quo ex aliis signis appa
rere potest de quibus inbeqq.s 9. Unde hoc ipso patet inepta illa Locrorum :
cavillatio, quam ex Polybio Lia. c. . refert Grol. Q 0.. ' cap. 1 F. a. qui polliciti se pactis saturos, quamdiuram hanc insisterent, ta capita humeriis gestarent, terram calceamentis injectam,& aliorum capita,scu larvas humeris impositas abjecerunt ; quasi vero hoc modo sensum vocibus, quem Vellent, affingendo, periurii notam evitare potuerint. Huic simile quid accidisse dicit e-
in Ducatu Bremensi pejerantibus aliquot rusticis,μ in-
Astere glebar Dorcim dominorum, quam fortesub calceiis gerebant. Plurima hujus farinae exempla refert. Dn. Pun
fend. d. J. N. U Gent. l. s. cap. 12. T. R. quae cum extra controversiam sint, eiS non immorabimur. g. IO. Quoniam autem contingere potest , Lemuia Mut specialis usus loquentis non appareat, aut is inspici non possit, uti in casu*.8. Secunda quoq; regula notanda ι- Διι- ρ dve n it: Nim irum Tune ineui debet tisus publicus, sensus do μGentibus inductus. s. II. Licet enim, ut suprasin. i. T. p. pluribus o- stensiam fuit, voces denotent res ex impositionem in cim, hanc tamen necessarium fuit subsequi aut coemitari sive tacitam quandam sive expressam convem B a tionem,
13쪽
tioinem, qua mediante necessuin sit, ad hanc, & non albam rem tignificandam eas voces adhiberi, cum alias extra eam in vanum recideret omni S verborum usus,& mutua inter homines communicatio cessaret, cum sine ea de voluntate disponentiurn constare nequeat. Hanc ergo quali publicam hominum eadem lingua utentium conventionem & publicum usum nemo,qui in alium jus transferre vult, mutare potest. Cum Schoc casu aeque incassum recideret omniS verborum us9,ac si nulla plane circa eorum usum intercesserit pu.blica conventio : Ut taceam, hoc casu privatum hic velle disponere de Sensu reru ac verborum,quod & per Naturam fieri non potest, ct tentare velle sere insani esset. Ut itaque quisque in dubio eum sensum voluisse intelligatur, quia gentibus isti vocabulo suit impositus, ct quem approbat ejus temporis locique
usus astuem penes arbitriam est, ta sus ta norma loquendi. g. ia. Et haec causa est, quare eleganter Veteres verba aequiparaverint nummo, quem usu valere quotidiana docet experientia. Egregie rem exprimit Quintil. Ins. Orat. lib. I. cap. c. pr. consuetudo cerisssima loquendi Magi,fra es, utendumqueplane sermone es, ut num mo, cui publica forma es: Cum quo conseratur locus
Sext. Empir. a .Mathem. l. I. c. Io.quem refert Pussend. I. M. c. I. T. G. Haec etiam causa fuit, quare Horat. la. Dpist. 2. Der . 2 . usum vocet, genitorem Vocabulortim dc A. Gell. in Mel. Att. l. I 2. c. IR. cum omnItim rerum domIuumartim maxime verborum. Si Senec. Estis. St. Mira, inquit, in quibusdam relus verborum proprietas es, ta M. conseve ludosermonis antiqui quaedam efficaciis simis notAsignat: Sc in Epist. Ir . dicit, Verba confra confvel inem omnium posita
14쪽
pud Dion. T. Ab . de Tiberio dixerit, hominibus cae. Gnuum bd Dromtit iratem dareposse, tabulas nonpos .Quando ergo. - Poenis Promiserant Romani, Carthaginem re liberam. i id. Grotius. . v.I k. Isti recte perfidiae rei habiti fu-Z ere Romani, dum voluere, ut Carthaginentes eversia urbe sua alias sedesqtuererent: quia vox libertatis ex usu P. R. eum sensum habebat, ut non privatam hominis libertatem, ted publicam Civitatis denotaret, quod ex Tacit: lib. r. pr. Annal. Liv. lib. I. c. I .lib.2ae.12. Cicerone Ly. d. LL. aliisque Romani S scriptoribus patet.
. Id. Nec minus in Jure Civili haec regula secun-minata da firmata est. In d. enim L so. g. m. d. leg. r. post paress f. consuetudinem, regioniis, in qua Oerfatus os, exqui / rendam se, dicitur. Sic etiam in L 3 . . R. Pur. traditur, semper in stipulationibus re in caeteris contractibus id
sequimur, quod actum es, aut, si non appareat, quod actum '
s, erit consequens, ut id sequamur, quod in regione, in qua actum est, frequenIatur. Item in cry. F 3.d. inser, Og. Optimum esse, ait Pedianus, n/n propriam Uerlorum sigm- irationem scrutari, sed inprimis qtita testator demonstaret luerit, deinde, in quapr umptionesunt, qui in quaque regione commorandiariis. Hinc deciditur illa quaestio, si in statuto VOX sis isAseudi occurrat, uri v.g.contingit in Rec.Provinc.March.
15쪽
iam de improprio praedicatur, unde & in statutis una
de improprio intelligenda est. Vid. Finckelth. Oibra o. ao num. 32. Probat hoc ii isti per manifeste textus in r. γf tr. ubi consuetudo, quae masculi&deferebat successi- . onem fetidi paterni & proprii, etiam ad seudum im-ί. proprium seu maternum extenditur.Neque, I obstat,
uod statuta sint stricti juris, indeque eorum verba sint
ricte intelligenda : Nam Resp. Consequentia falsa est, cum exinde non sequatur, semper proprie et Ieverba intelligenda, hic enim usus communis, qui in statutis observandus est, repugnat. Neque movet quicquam, quod seudum in dubio praesumatur pro- Prium. non improprium Nam Res . Haec longe dive sissima est quaestio; aliud enim est, si quaeratur, quid in statuto voce seudi veniat y aliud, si valallo seudum d tum sit, ut in dubio dicendum sit, proprium, an improprium Z de qua quaestione infra g. a 3 plenius agetur. r. via .. L Isi, Porro ex hoc ipso principio decidenda esta in b, risis illa intricatissima quaestio de flaudo haereditario mixto, P fu - -- quale ex voce haere tim in investitura adjecta non indu
vi bardici ea vox intelligit tu' de haeredibus seudalibus, ci verius est. Siquidem ex usu publico Juris Longo -
. I non Vero quibuscunque Is r. A. a. in n. ta r. f. I9. m ' , I .. a. anaci. i. Imo ex illa voce haeredam, quae hic am- . Ma ρὐά- bigua est, ct dubia, probari certo non potest, mutat, V ι .no Onem lactam esse a proprio fetidi natura, quae conti M---om. netur in textu. a. . r. Videantur hic pluribus Peri illustris Dia. Praesidis, Viri meo elogio majoris, Dia. Henrici Cocceii, Praeceptoris ac Patroni mei arterias obseri qtilis devenerandi, Hypomn. Puri se . Tit. R. F. 28. oestr. . ubi totam hanc rem implicatissimam ex intimis Juris rationibus, & ipsis Curiae Feudalis Palatinae Actis soli
16쪽
f. 3 . Sunt tamen & formulae, quae ex usu com F muram ni certam adeptae sunt significationem, sicuti cum
tam mixtum, in quo etiam sceminae, sed non nisii p'st ----, - ma lculos, succedunt. Per-lli. Dn. Praelid. 0 mn. f αδ AH di ita quoque formula. haeredibus quibauctinque seudum mere haereditarium intelligi, uius firmavit: Harim. Pist. lib. a. qu . r. n. - . U Dd. ibi adegati. . 18. HactenuS duas regulas ratione interpreta- tionis duriae voluntatis pertractavimus; Sequitur ter- uia tia,& ultima, quae est, sinon apparet titus publicus r iam a Gη vocis proprietatem cs nataram esse inserciendam. i . t 9. Hujus ratio omnium manifestissima est, uti uia enim res tamdiu manet in statu & qualitate Naturali, donec mutatio ejus appareat, aut, quod ab eo receS
lum fuerit, conitet, ita quoque in vocibus usu venit; 'eas enim tamdiu in propria & quasi naturali ejus ib
Agnificatione accipere oportet, usque dum ab ea rece sum esse appareat: illa enim certa est & clara, quod autem ab ea recessum sic, nondum apparet; Ergo qui
allegat proprium Ic nativum vocis significatum , illi - . eX eoJHS dici potest, prae alio, qui ab eo recessum esse O . allegat; ille enim dicit aliquid quod obscurum est , αν quod nondum probatione certum reddidit. F. a C. Patet ex his inique cum Carthaginensibus
egisse RomanoS, inter quos con ventum erat; ne beta u ' 2 re ut isti initisu I . J .Li v. 13o. cap. V. du m judicati in Misa , sunt contra foedus egisse, non inserendo bellam, sed hi l pultando. Ita v. l. o. Sic quoque apud Valer. Ma X. lib.
r. y contra nanc regulam peccarunt Romani, qui cum a Antiocho dimidiam partem navium accipere s delerent , medio omnia secxerunte ex Proprietate e
17쪽
- nim vocis, navis secta navis non est Add Macrob. S. vittim. l. a. c. α. Idem judicium est de Locrentium facto, de quo supra si s jam diximus; egere enim contra naturam ct proprietatem vocum; caput enim sua na-, tiara caput naturale, non fictum, denotat, & terrae in- 'sistere, est insistere solo, non vero arenae calceamen i itis injecta. . a I. Hac posta regula decisu quoque facile est,
se quid judicandum iit de casu , si praemium piamissum
ei, qui primu Smuros adscenderit, cujuSinodi prael. HE .. mia saepe proponebantur ad acuendam militum viri ori modo unus saltem primus esse potest, posteriori vero plures: & hoc sensu posteriori cum primi etiam dici possinti, qui limul pervenerunt, quia illis nemi prior est, utique dicendum est , utrique praemium de- lberi, non quidem insolidum, sed ut dividatur inter eos : ex tenore enim dispositionis unum saltem praemium promissum est, & in eo, an velit plura dare, dispo-stio cessat, utpote dubia, ex qua jus nasci nequit, per . a. Nec ad rem pertinet, Scipionem apud Liv. i 2α. e. -8. aliosque egregios Impp. & belli Duces hoc casu l lida distribuisse praemia, id enim ex generositare egere, non Dece Sittate, aut vinculo quodam juris ad id compulsi. Neque hic scrupulum facit I. ro pr. d. r/b tib. ibi enim ex singulari numero apparet aliam fuissem voluntatem testatoris, dum voluit ad unum saltem pe venire legatum, sc. ad eum, qui primus Capitolium a cen
derit: unde si duo pariter adscenderint, &sic in duobus '
simul impleatur legati conditio, inde resultat incerti-
tudo, quae legatum Vitiat. Brunnem. ad. d. l. Io.
18쪽
s. ar. Nec minus ipse LL. CiViles hane regulam ris misis firmanta, in iis enim perpetuo dicitur, in dubio potius ηαin re ca-rr0 sensu proprio, quam improprio praesumi, uti ex ' inspetione plurimarum LL. apparet; di inprimiS eaia ntraditur in L m. d. re . Dr. Unde & Canones definiverunt , vocem mustitutionis in dubio non de fidei. commissaria, sed de directa intelligi debere: cap. I. a. t sum. in cro. cum ea sit propria vocis significatio. Dn. Struv. Exere. XXXIII. o. s. F. a 3. Hinc porro fluit, quid in dubio sit dicen-Gui ista dum de laudis, ubi de eorum qualitate quaeritur. Ni- ιο ιυς-
mirum; quod in dubio flaudum proprium censendum: . .
sit, non vero improprium, I. f. I. . R. ta I. f. M. F. 3, ψ.2.f. a. F. sin. Vid. saepius laudatus Per.illustris Dn. P ses in Hupemn. r. Letiae Tit. 3. F a. Et quod potius habeatur pro seudo ex pacto& providentia,quam pro haereditario. Mynsing. Sing. obsere. cent. M. O . a. ubi n. s. refert ita in camera iudicatum isse. Gail. l. a. Observ. I sq. m. 2o. II. Finckelt. disteti . a. controν. V. Neque hic o
stat textus in a f. II. vel l. p. d. probat. ubi dicitur, quod stili in dubiopraestimatur proficere voluisse suis haeredibus sunde flaudum in dubio haereditarium videri poterat. Nam Resp. 1 seudum non dependet a sola Vasalli voluntate, ut inspiciatur unico quid iste voluerit, sed poetiissimum attenditur voluntas concedentis, qui potius praesumitur voluisse etiam prospicere suis haeredibus, quo citius ad eos seudum reverteretur. Accedir ca)quod haec praesumtio, quae est juris positivi, non obtineat in dispositione legis, qualis hic occurrit, ubi in dubio naturae rei inhaerendum est, quae est quod sit ex providentia domini S legis, donec mutatio appareat, per allegata supra apis. Sic porro laudum in dubio .
19쪽
non praesumitur essesternininum. IJ. I. p. a. f. 2. 2.verb.contra seuri con etudinem.ROχIath.roti cap a. onc S tria v.deIur. Leud. cap. tili. Aphorism. I9. Finckelth. dis fetid. 2. controv. II. Nec Francum. urg. 2.f. 23. in . & a. f. m. nec censiticum. arg. I. f. V pr. nec temporarium, aut morte cessans, Stic nec Guardiae, nec Gastaldiar, aut ossicio cohaerenS I. f. M. FSR. dca f. St. de quibus prolixius, ut &de vexatissima illa quaestione, an Dudum in dubio sit novum , an vero antiquum, Videatur
omnino Magnifici Dia. Praesidis dis .ae probat. Letiae cap.r. T as. α ρqq. . γε Fad. Postquam itaque persecuti ordine sumus, fame dubii qua ratione interpretatio facienda sit, si dubium oria-z tu rex veris: orco instituti jam postulat, ut brevibus . . '' quoque tradamus, ac ostendamus, quid juris obtineat, si ex factis, ex quibus de voluntate disponentium constare debet, dubium aut ambigui quid resultet. Dicimus autem easdem fere hic observandas esse regulas, ut in dubio r. isiciatur tibus agentis, seu quomodo negotium gerere soleat Il. Vbus publicus. IlI. LItid, quod ex Nattira neeolii eiusque forma ac ratione stiit. g. 2 . De earum omnium ratione constare potest ex iis, quae de verbis dubiis interpretandis supra adduximus. Maxime autem pro ratione regulae tertiae notandum venit, quod in negotiis moralibus & Civili-hus illud habeatur pro Naturali qualitate, quod plerumque & πή- Τὸ π ἰςον ei negotio inesse solet. Hinc, qui allegat, quod naturale est isti megotio , allegat, quod clarum est, & pro certo moraliter habetur, α sic ex illa causa ipsi jus dici potest.
δ rahe. - - 26. Quare & acriter insurgunt contra Alexan-μπειγε mr,drum M.&hanc veluti unicam maculam Duci huic ad
haesis se coetera in bello agere juste & regaliter solito,
20쪽
sra, in reditu omnes occiderit ; Quicquid 1it de hoc facto Alexandri, quod tarne alii fallo tanti Heroi affingi volunt, jus certum est , cui concessu est iter tutum, ei quoque concessum est,ut tuto it eum locum reverti possinis enim demum est itineris termin9,cum nillil quoq; intersit, an quis in itinere, an in reditu Occidatur. q. a .Nec minuS ex his regulis facile deciditur illa ce. man Iebris quaestio apud A. Geli. Nori. Att. lib. r.e. I9. An Dux '
repossit, v gr. J ussus quiS est ex certo loco praedam age- fit. re ad sustentandum militem, hic vero ex alio loco agat. Qu. An excedat fines mandati φResp. Totum hoc dependet ex natura negotii: regulariter quidem verum est,quod non POSsit,cum Omne jus suum ex ma dato habeat; ex alio vero loco praedam agere ipsit manis datum non est. Aliter tame potest Voluntas interpretari,licet non ex verbiS,tamen eX natura S ratione negotii mandati Voluit mandans praedam ex hoste agi, militem ali. Haec ratio mandati est. Quid si ergo ex illo loco non possit, imminente forte hoste, ex alio possit: Ratio mandati probat hoc voluisse mandantem; Voluit enim praeda agi uti potuit,nd uti no potuit: utiq; caeteris paribus, dc nisi appareat peculiare momentum loco fuisse, iadeoque & illum ad rationem mandati pertinuisse. I a8. Inde quoque ex regula tertia plurima in Ju- Exempla raere Civili deducuntur quorum fundamentum est, quod Τμη o mutatio non praesumatur,sed cuique negotio in dubio ea inesse dicantur, quae ex ejus natura inesse eidem solent, adeoque, qui contrarium asserit, illud prohare debeat. t aa. d. probat : Indeque in dubio C I9 quis censetur retinuisse domicilium suum, si non constet dea-C a nimo,