장음표시 사용
11쪽
Postquam in primo Volumine de universi operis ratione dictum est, hic jam paucis memorandum videtur, quae illo edito vel repererimus vel consuerimus facienda. Et primum quidomo Loibniti schedi Hanoverae asservatis sorte fortuna emersorunt iterae ad philosophum Germanumdatae a G. Η. Schulloro, o quibus non tantum apparet, hunc ipsum odicinae Doctoro adornandis Oporibus Osthumis
operam Suam et Studium navaSse, sed etiam, quorum Virorum
nomina amici olim x pistoli Oxpungenda judicavorint. Sic onim scripsit illo d. 19. N. S. 29. m. arti a. 1678.:ἡUltimae epistolae a 1 usquo ad ponestimas litor Da me
.st schimhausi simul datae et redditas. S. do Vries mercator, et mennoniAt jam anto annos aliquot obiit et togatum 100. Imperialium quotannis author legarit. . . . est oti Van, de Moer, . . ario Jelles, uterque mercator adhuc in viris, ἡ Ι. O. Oh. osten, chirurgus Roterodamonsis Epistola 56. ἡ scripta est ad ensionarium sive Syndicum Orcomtonsom,Hugonem Buxen, mutations Principis Auriaci ab ossicio Α'. 72 , depositum. Epistola 50 ad . . data. De civis hujus orcomtonsis nomino et ita comiter OB
rogatu nostro docuit, qui illi civitati hodis ab actis si vir honestissimus . lootwog. Nominibus autom oditis Christiani genii addoro non dubitavimus quippe quom cum Spinoga
12쪽
tam de robus opticis quam philosophicis egisse consis ' et alia
in autographis Amstelodamensibus servata. Doindo, quum se Epistolae non tam valeant ad Spinoetae familiares cognoscendos quam ad piniones intelligendas, quas cortis temporibus ipse enuntiavorit, earum ordinem ita mutarovisum est, ut hoc imprimis manifestum fieret. In qua ro dissontientem sane habemus doctissimum Anglum Jacobum ar-
tineau, qui Epistolam in nostra odition XLIII post LXXV
scriptam osso perhibet . t in operum oAthumorum praefation haec logimus: Epistolae in ordinem Sunt redactae .... ἡjuxta tempora in quibus exaratae Sunt ea tamen ratione, ordinatae sunt ut omnes Husdem Viri Epistolae o ad as, respontione Se invicem sequantur. Quum vero p. XLIII olim XLIX rosponsum contineat ad eam quae proximo antecedit, mense Jan. a. 1671. Scriptam, et utraque ab amicis
anto pistola Loibnitianas o Fabricianas posita sit , ori vix potos ut ad annum 1675. illa pertineat. Nec juvat provocaro ad orba Epistolae XXV in XLIII ropolita , in quibus auctor
addidori particulam quod post conjunctionem et orationem scilicet correcturus; nam et in exomplo p. LXXV ad idon- burgium misso exstat illa particula, atquo ita videtur otiosa osse
diarium c. t. de evena de ΙΙΙ. p. 25 sqq. Attamen post evulgatam oditionem nostram primam ab accuratissimi vitae Hugonianae exploratoribus comportum sat, vix fieri posse quin sic oti. Huddo consu Amstolodamonsi illius loco reponendus sit. A Stud of Spinoga. y amo Martineau, L. D. D. D. Principalos anchosior o collogo, London. 188 et 1883. . 98. utriusquo oditionis. Ep. ., teste vetori Ed Belg., nescio quo errore adis. Mum a. 1671. relata, ideoquo si in Opp. Posth. Perperam collocata est; etsi in his annus1674. octo indicatur, quippo quo prodierit liber ansvoldianus a Spinoga
13쪽
ut os in ractatu olitico tom. I. p. 294. s. 37.), ubi legitur sed quod praecedente in utroque loco Vocula ita Desondum quido sat quod Spinoeta in quibusdam si suis staliorum pistolis oscribondis dioin t annum omisit, attamendo locis singulis spistolis assignandi vix orat quod dubitaremus. Epistolam XV quanto accuratius descripsorii rodericus ol-loo quam olim socorat Victor Cousi in Fragmontorum hilosophicorum Vol ΙΙΙ, post hujus oditionem nupor in Ginsborgii voluminis IV appondico repetitam denuo apparet. Blam oro do bitu artosii, do qua in nova nostra Havniensisp. 359. sermo est, opportuno nobis praebuit J. . Cornelissentiterarum Latinarum professor, ex schedis qua forte perlustrabat Loidonsibus rutam sam in ultimas libri paginas scipere
Sermonis Batavi usum quom Spinoga habuerit, visum os ex autographis ot votoris oditionis locis singularibus illustraro. In hac enim, quoad ejus per elogantiae studium fieri potorat,
Interprotem porum Posthumorum chartis Spinogm MSS. potius quam Prelo exprossi usum esse, o per autographa Batava Amstelodamonsia probatur, o etiam praeter Epistolas, ubi non nisi Latina habebat, Verisimile nobis Videtur, non obstantibu iis quae annotavit Sigmari de Eth. IV. Prop. LXVI. Gote Gel. Anz. 1882. St. 42 p. 13133. am ubi si illos libri Latini oditores locum turbatum variis modiS, etsi frustra, emendare conati sunt, anisostum est, in chartis aliquid obscuro scripti volmacula obsoleti exatitisse.
17쪽
Ep. olim hodio Ep. olim hodio Ep. olim hodio
19쪽
Logi nomen absoluto sumptum significat id, secundum quod unumquodque individuum, vel omnia Vel aliquot ejusdem speciei una eademquo certa ac determinata ratione agunt ea ero Vela necessitate naturae, Vel ab hominum placito dependet Lox, quae a necessitate naturae dependet, illa est, quae ex ipsa rei natura sive definitione neceAsario soquitur ab hominum placito autem, et quae magi proprie Jus appellatur, est ea, quam hominos ad tutius si commodius Vivendum, Vel ob alia causas, sibi si aliis praescribunt ax. r. quod omnia corpora, ubi in alia minora impingunt, tantum de suo motu amittunt, quantum aliis communicant, lex os universalis omnium corporum, quae o necessitate naturae sequitur. Sic etiam, quod homo, cum unius rotisocordetur, statim recordetur alterius similis Vol quam simul cum ipsa perceperat, lex est, quae ex natura humana necessario equitur. At quod homines de suo jure quod ex natura aboni cedant vel cedere cogantur, et certae rationi vivendi aes adstringant, ex humano placito pendet. Et quamvis abSOlute concedam. Omnia ex legibus univorsalibus Naturae dolor- minari ad iustondum et operandum certa ac determinata ratione, dico tamen, has leges ex placito hominum pendere Ι. quia homo, quatenus par est Naturae, eatenus partem potentiae Naturae constituit J quae igitur ex nocessitate naturae humanae
sequuntur, hoc est ex Natura ipsa, quatenu eam per naturam humanam dotorminatam concipimus, ea, etiamSi neceSSario, sequuntur tamen ab humana potentia quare, sanctionem Atarum
legum ex hominum placito pendore, optimo dici potest, quia praecipue a potentia humanae menti ita pondet, ut nihilominus humana mens, quatenus res sub ratione veri si falsi porcipit, II. 1
20쪽
sin hisco logibus clarissime concipi possit, at non in logo necessaria, ut modo ipsam definivimus. It has logos o placito
hominum pondere etiam dixi, quia re per proxima Sua causas
dosintro et Oxplicaro debemus 'et illa universalia consideratio,
do fato ot concatenatione cauaarum, minimo nobis inserviro potos ad nostras cogitationes circa res particulares formandas atquo ordinandas Adde, quod nos ipsam rerum coordinationemo concatenationom, hoc At quomodo res revera ordinati et concatenatae Sunt, plane ignoremus, adeoque ad usum Vitae melius, imo neceSse est, re ut possibile considorare. Haec dologo absoluto conaiderata. Verum enimvero, quoniam nomen legi per translationcm adros naturales applicatum videtur, et communiter po logomnihil aliud intolligitur quam mandatum, quod homines et perficere et me igere poSSunt, utpote quia potentiam humanam sub cortis imitibus, ultra quos se extendit, constringit, nec aliquid supra vires imperat; ideo ex particularius dosniondaridetur, nempe quod sit ratio vivendi, quam homo sibi volatiis ob aliquem finem praescribita Tttamen, quoniam verus finis legum paucis tantum patere Solet et perplurimum homines adsum porcipiendum fere inepti sunt, o nihil minus quam x
Rations vivunt ideo legislatoreA, ut omnes aeque conStringerent, alium finem, longo divorsum ab eo, qui X legum natura necessari Sequitur, Sapienter statuerunt, nempe legum propugnatoribus promittendo id, quod vulgus maxime amat, et contra iis, qui eas violarent, minitando id, quod maximo timet; sicquo conati sunt Vulgum, tanquam equum fraeno, quoad vius fieri potest, cohibere unde factum est, ut pro lego maximo haboroturratio vivendi, quae hominibus ex aliorum imperio praescribitur: et consequenter ut ii, qui legibus obtemperant, sub lege vivoro dicantur, et servire videantur. Et revera qui unicuique uum tribuit, quia patibulum timos, is ex altorius imperio ot malo coactu agit, nec justus Vocari potest; at is, qui unicuique suum tribuit X eo, quod veram legum rationem et earum necΘS-sitatem novit, is animo conStanti agit, et ex proprio, non Vero alieno decreto, adeoque justu morit vocatur. Quod etiamtaulum docero VoluiSSe puto, cum . dixit, OS, qui Sub lege Vivebant, per legem justificari non potuisse Gustitia enim, ut communitor os nitur, est constans et perpetua Voluntas u Suum cuiquo tribuendi et de Salomon cap. 21. vers. 15. ' ΡrOV