Dissertatione philologica Ulphilas illustratus : cujus partem primam, consent. ampliss. facult. philosoph. in illustri academ. Upsaliensi, sub praesidio, viri celeberrimi, D:ni Mag. Joh. Ihre ... publico examini subjicit stipendiarius Oxensternianus,

91쪽

im n) antharana skaik. alitum serUum,etiam eum. Jah thana sta inam Naiει lapidantes contumeliose pandans gaai ψλοδε- tractarunt.

ibid. infandidedula ganaiti- ibid. Remiserunt contume-' dana. p) lia astectum.

us & bliggetian, Suee. ex facili permutatione τοῦ b inp: - ploua, pluna, sercutere, sagellare ; unde JUNio videtur de duci Graecorum atque adeo Latinorum, SUee.'Flara, ictus, Vulnus: confr. Gloss. Goth. p. 9s. Addi posset obsoletum suo in a suo , insigo dae. 6c; Sueo-Goth. seeta unde Moeris. Q Editi dis iri, & sic male praepositionem δε Accusativo Jun- 'gunt, contra perpetuum Codicis Usum..H iterum contra Codicem, & conjugationum Gothicarum analogiam editi: gaaimi ho dun, id quod eorum nec incuriae, nec ulli, quae in tantos Viros non facile cadere potuit linguae imperitiae; sed oculis tribuendum fallacibus: vid. Ddit. BENE. p. ΙΙ9. not. b. & SΤiERNH. Glosilirium, pag. Ad hanc vocem refertur probe Anglo-SaXonicum aevi c, ae . viscusse , dedecus . irreverentia. Ten Kalen Introd. Tom. I. p. S83. I Corrumpunt etiam hunc lo cum I. S ST. legendo, gahnasegiona. Η habet ganauidana, ganaio an assine verbis infimae Latinitatis negare & necare ; nec non It J. aηnegare, videtur - ED .LYE, Edit. B. I. c Adin'iπ- veL-humia dare. refert JUN. Gloss. Gbth p Iio. At conjectura. Utra que carere posJumus hoc loco; nam YoX ressituta ejusdem familiae: ac M-Gothorum blasiphemia. Marci a: I

bis. utrumque est familiare.

92쪽

. nam hominum.

ibid. Annon dabimus Τr Dixit eis: quid me tentatis ZI6. Cujus est haec imago Θαψ. RespondenRib. Non intelligentes scripta. 28. Audiens eos pariter disquirentes, VissenS. Jhancir B. ita. Pro a legitur quidem locis nonnullis: at illud Dequentius significare Graecorum ο; hoc vero ουτος, μυτος, ἰκῶνος, ex usu interpretis M. Gothici notari debet. r Eodem recidet quod est in editis, siqbais r secunda enim pers. Verborum praef. Indicatiyi terminatur tam in quam

dem pro 3bs me legere potuissent I. & ST. Nihil hic mutavit

Codex MS. habet quod sensui est inimicum. Emendatius in editis. Ita Codex in contextu: ip margine obser par vel lactis Varians, vel glossema: bo ρs, Suec. boc er. I v. somm με udavi. I. N. . Mnase Dindos. Etiamsi I

93쪽

30. jah fruri fan goth 3o Et diliges Dominum

eus hie in Codice MS. sit obscurissimus, utramque tamen lectionem Ulphilae abjudicare non veremur; vestigia enim encaustica literarum, quorum beneficio percipe filmus adj ti, luculenter apparent, & nobiscum faciunt indubitate. Le- imus divulsesama,a sefandans, idque auctoritate ipsius Coscis. Luc. 1 ra 3. hamana, pariter uos, cum, S e. summan. vid. Wri T. Glos . Germ. p. sodan, assinitatis multum habere videtur cum Suec. soka; nam disputatio fit, indagandae veritatis causa: sic, a Latinorum , disqui

rere.

a) J. oc SI Jis gasei hauri, θ' videns: fab vero abest a Codice, jure igitur omittit illud B. Sic B. recte. I. & ST. perperam frigos; est enim frivis,

ama re, non frigon, Suec. ambire in mat=imonium. AT HOG. 'ehon, Franc. frthan frishan, veresistegerrime vid. HIC s. L. e. p. I S.

Haud scio, unde editi stimserint: duahmin methamma, Quod vertit Spiritui Sancto; quum non tantum luculentissima vestigia τὼ is, conservet ipse Codex Argenteus, qui sic optime reddit Graeca: ἐν τῶ πνε ηιατι sed ejusmodi quoque lectio a solita sacrae scripturae formula loquendi asenior videatur. Nihil igitur impedit quo minus Rev. BENEELii ad hunc locum observationem modeste praetereamus,.quam, interpretis Gothici erroneam Iectionem excusandi causa, addit. . .

94쪽

ad memoriam ejus. I s. Vobis. 6. At illi iniecerunt manus in eum.

s 9. Testimonium. Et videbitis filium .hOminis a dextra sedentem

ss. Et colaphriare eum. 66. Et venit una ancilla

rum. .

cap. e) Ita Codex MS. & bene. Editi: dugamuhan, quod idem

fortasse, ac gamunan, meminisse gamu ainominis substant. casus tertius, memoriae. A. S. gemn lam. gimunt. Suec. Minne, Minnesse. ConL Nob. STLERNH. GloK. D. 62 Sic B. iguras vox est corrupta, ut antea monuimus. Vid.

I In Codice ita. Editi handansa, sed reclamat ipse analogia

flexionis. . .

, Φ) B. recte, & sic quoque J. & ST. in Glossariis. i) I. S ST. stan , sedere; in Codice autem , ex more loquendi ferme continuo, elegantius habetur standam, sedentem :et sic probe B. J Sic I. dc B. Mallem cum STtERNA. r patran, a Graec. virga , baculo fuse yel palmis Dedere, alapam insti-Iere , sed lemo Codicis praevalet JuΝius refert ad Angl. ii Iocusse, colaphos ingerere r vid. Gloss. Goth. p. 219.. ἐ) Codex di B. ita. J. 6c ΚΓ. atidis, atque adeo omittunt

nam, altehamque vocem eorrumpunt- ε

95쪽

2. Rex Iudaeoru es. 9. Vultis dimittam Vobis . Regem Judaeorum ZII. Ut potius Barrabbam

dimitteret iiS. 77. Spineam coronam. ΣΤ. Simonem CyrenaeUm. 'Σ8. Impletum.

ib. Et cum sceleraus nimnitis

au) B. ita. Vid. diiun ad Matth. 27: V. 6. n) S P. habet jadarie: J. & B. recte. ο) Codicis lectio genuina est: mileio frahitan, quae sic quidem refragatur JUNIO-SΥ1ERNuiELM. quiuid ei frateitau , di 8. .i Aid fralutam, di tandem illi, quam nos veram supponi mus, lectioni; at male cohaerere Gothica nemo, cui contigit vel tantilla linguae peritia, non videt: levissima igitur permutatione τὼ nin locum, & qua sensum, & qua Cο- dici familiarem construendi rationem, reddimus perspicuum Matth. 27:49. Marc. l) J. 9 ST. prqrsus contra regulas Grammatices legunt: ius.

B autem rectius. .

q) Sic B. & I. Error omnino typographa apud ST. qui probe

legit: rhaarmina ωψ, Joh. I9: s. r B. emendate. I. & ST. ki reinatum; sed M. Gothi haud aD .noscunt casias quarti terminationem in um; ut quae tantum modo, in nominibus nonnullis, competit Dativo numeri mul-3inidinis, S in verbis, primae personae plures. praetexito .

96쪽

debatur.39. QUOd. 3: Honestus senator.

2. Ibant au monumentum. Iniustae.

7. Quod praeit vobis in Ga

lilaeam. ib. t J. & ST. obliti terminationis participiorum passivomm .

praeti tempΘris, mascul. generis, legunt: rabuith, id quod observavit HiCREs. in Thesauri S Gram. A. S. & M. G. p. SO.S Rev. BENE. probe emenda Vit. et ) In Codice habetur ais, sine adspiratione, quod vitium est librarii. x) B.& J recte. Vox naues. quam antea delevimus ν) Recte B. Ornittunt vero J & ST. praefi um, di habent guri ragineis guri gori bonus, permutatis vocalibus o & u, idem esie, cuivis patet. De Vocerabneis obiter notamus quod parum disserat a reginn vel rei- ginn, quae in Voluspa significat consiliarium: conis. H1CK. L.

z dex, errore Amanuensis, habet sed reponunt editi scripturam veriorem. a J J. & B. redie. in an bandeins reserimus ad ingentem copiam mendorum, quae, culpa typographi, in Editionem Nobilis.

Editi: faurauaggith, quod sensum quidem reddit unum' eundemque; manendum tamen in vera lectione, quippe cum eadem in Codice MS. occurrat Marc. Io: 32. ΗΗjuscemodi decomposita veteribus Gothis in usu fuisse , monuimus. Matth. 27:S 3.

97쪽

g. Et exeuntes e monUmento fugiebant; etenim occupaverat eaS tremor& stupor, & nemini quidquam dixerunt; nam

timebant.

9. Adparuit primum Μνrta illi Magdalenae.

c . Me B. I. & ST. - - is, quibus in verbis mendum Iatere, jam olim suspicatus est MARRsCHALL. Obs p. 44 . ) J. N ST. .gathlauhundet. than sat los, cujus lectionis 1la omnino mens, nec ulla syntactisa ratio. Etenim I gath--τῶ uuaggandans , quod regiminis loco praecedit. a) το ahihan absque ullo Codicis exemplo ponitur initio periodi. Haec probe observans Rev. BENE. legit: gathlauhun. dis ubethan sat uos, pro quo in notis istos: &sic non modo optime constructionem emendat redditque sensum clariorem; sed, praeter suam opinionem corrigit etiam lectionem ipsius Codicis MS, qui, loco dis & bos, habet, dia di ietos.' Legit interpres cum editis: και ΟυAn ουλνύπον' ἰφοβοῦντο γλ. Et sic supplevimus, conserisu Codicis M versiculum, quem, tantummodo qua partem, exhibent: editi. d) Ita omnino MS. Editi: marive thamei; etiamsi, ut vere dicam. Rev. BENE. ex conjectura lUendum voluerit, thinai: vid. Edit. B NE. p. I S. not. c. & ri quid ego judico, optime; est enim tha mei vox incongrua, S pro thletai vix reperitur Codice, quamvis colligi id po se contendat HiCREsiUs eu Mare. 9. Vid. Lib. cit. p. 9. Neemarime melioris innotae. Ha- . het lx in Nominat. mar . Ioh. Ia: 3 . in Genetio mobius. 3I: I. in Dativ. mariac ibid. v. . in Λecusat. -υον, ibid.

98쪽

I) Haee iterum ope Codicis MS. restituimus, quae pariter min- strant, interpretem Gothum presse sequi textum Graecum :

porro voeem, in editis, supposititiam, πemn, proscribere licet. h) Ita indubitate habetur in Codice, a quo editi non multum disserunt, legendo: Db eis gahausjandam, quod, si sensem spectes, eodem recidit. . i) Sic rursus, ex conjectura & peritia linguae consi immatissima, legit B. cum C Odice. JUN. autem l . videns , quod cum Verbo Substantivo, martis ex regulis, GrammatIces, nUnquam ponitur. Edui: uththan, quod perinde est; nam Codex admittit

Ceteris subsecuturis privati, & finem observationibus nostris ad Evangelium Marci, imponere coacti, notabimus obiter defectus Codicis quo utimur,. Manuscripti. Ejusmodi sunt iii Cap. VI. a U. 3O. ad sq. in XII. a V. 38. ad finem usque: in XIII. ab initio ad V. 16 ejusque Verba ultima, S porro, a V 29. ad finem usque capitis: in XIV. a eapite ad V. ulterius, a I ab v. I. non integrum: in XV, ut diXimus, a V. Ia'. qua partem maximam deperdito, ad calcem. i t L, His absolutis, quae restant dicenda, ad ceteras codicis A gentei Pquies, iii aliud tempus cogimur differre.

99쪽

THESES MISCELLANE E.

Multum, in linguis condendis, vulgi debetur arbitrio, Plus autem naturae, at Plurimum rationi. In lingua vernacula polienda exornandaque eo major locanda diligentia, quo certius est , ejusmodi cultu ram multum decoris Patriae addere. - Justum linguae patriae valorem di ssiculter statuet cr ticus, nisi ad matricis, assiniumque linguarum trutinam,

eandem Pendat,

Lingua , qua Gentiles nostri in Italia. usi fuere,

Moessi Gothica miti

venisse videntur, nimis acutum Vident. i

100쪽

CORRIGENDA.

- - 21. hoc unum est. - - hoc est. Lit. B. pag. I. lin. novimus -- norimus.