장음표시 사용
211쪽
mores, qui quemque nostrum solerter admonet dicens: α Αnte periculum cogita de periculo. D Et ecce ingrediuntur I ungi ense oppidum viri Belial per turmas suas ; hospitia et episcopi ut suorum mox quaerunt et inveniunt. Jam
ubi plausus, ibi planctus; ubi risus, ibi metus ; ubi gaudium , ibi dolor ;
ubi tropudium, ibi moeror. Sane nonnulli, illorum cognita praesentia, s minudi celeriter aufugerunt, relinquontes equOS SUOS et sarcinulas suas direptioni atque praedae. Capti sunt alii, et nihilominus abire permissi, de redeundo certo die juramento facto, quod impleri menti non erat. Fiterunt et plerique interfecti, in quos invidiae dentes magis exacuerant, utputa d minus Iohannes Tsereyn miles et nonnulli alii. Et invento magistro Roberto :
t Ecce, inquiunt, ecce trutator iste; Omnium Causa malorum est. D Quem unus eorum percussit fundibula, unde et vita sua amarior morte facta est. Episcopus autem cum audisset quod fiebat, exiliens de lecto, moerens et Hulans, quo se verteret et quid ageret ignorabat. Usus autem consilio eorum qui apud se erant, aperta camerae fenestra pro foribus, in platea stantes viros
Belial auctoritate vocis interrogat: u Quinam estis vos p Quid quaeritis pn At illi: u Subditi, inquiunt, tui sumus , exules et proscripti, illustrissime domine,
quidquid alias deliquerimus emendare parati. Obsecramus autem clementiam tuam ; converte judicium in misericordiam, et permitte nos de caetero bene agere volentes, reddi facultatibus nostris, uxoribus et amicis. D Ironice loque-hantur. Aliud enim dicebant ore, aliud mento verisabant. De correctione in rum novissima illis cogitatio erat. Omne studium versabant circa vindictam de adversariis capiendam. α Rogamus, aiunt amplius, tua metuenda dominatio una nobiscum ad Leodium usque tendat. Et nobis proderit, et te minime poenitebit; nam erunt, te praesente, prava in directa, et aspera in vias planas. D Quid ageret episcopus in hoc rerum cardine constitutus p Anxiatus erat in eo spiritus ejus; quocumque se verteret, dolorem inveniebat. Non erat ei locus aufugiendi, non spatium deliberandi, non potentia resistendi. Unde necessitate compulsus descendit, et nil mali passus cum illis Leodium expetiit. Ubi dum venisset homo captivus, gratiose quidem a capitaneis virorum Belial tractatus est; sed habere libertatem standi, ambulandi et faciendi quae vellet, Permissus non est. Cum autem legatus , increscente rumore, ViPOS Belial ante fores hospitii sui ad capiendum eum stare didicisset, excutiens se cito de lecto, apertis camerae senestris, convertit se ad illos. Videres hominem pavidum et trementem scalpere pedibus, supplices attollere palmas , motu
212쪽
instabili corpus agitare, alta voce clamare, et sine cessatione dicere: a Legatus ego sum ; legatus ego sum. n Nihilominus Captus, et una cum episcopo Le dium usque perductus. Inventus est otiam Tungris dominus Guido de Him- horti uria, vir Saevus, qui Pro crudelitate nimia ita populo odiosus erat , ut dentibus fremerent tu eum. Volebant hunc viri Belial vinctum pi oducere odium. At ille retiitens dicebat se potius caput suum exponere gladio , quam vinctum praesentari Leodiensi populo. Sciebat se enim indubitanter, si Leodii esset, non simplici morte finiendum, Sed varia excepturum genera mortis. Dimissus autem est ab eis, praestito juramento quod, constituto die, quasi captivus homo rediret, et bonam Pacem communi populo terrae apud ducem ossicaciter procuraret. Praeterea , ad requestam episcopi , miserunt Τungris pro magistro Roberto graviter Vulnerato, quia volebat eum videre vivum. Quem impositum vehiculo in itinere trucidarunt , ante conspectum episcopi mortuum offerentes, et amicto amictionem addentes. Siquidem e quieverant viscera episcopi Super illum, apud cujus celsitudinem magisterno rius summum locum gratiae obtinebat, adeo ut secundus in auctoritate post episcopum haberetur. Mala tamen fama volabat de eo, et vitae non commendabilis esse censebatur. Plane de eo quod factum est, oppidi Tungrensis incolae proditionis suspecti sunt. Quapropter per satellites ducis, quadam die fori, dum grandis Populus confluxisset, variam supellcctilem venalem affe-rons , totum oppidum omnibus bonis in eo repertis funditus spoliatum est, divitum et pauperum , noxiorum et simplicium nulla habita discretione. Idomipsum oppidum ea de re Proposuerant quidem voracibus flammis dare; d sistebant tamen, facta Guidoni de Himbertiwuria promissione duorum millium
florenorum, ad certos terminos Procedenti tempore solvendorum.
De conflictu inser dcvninum δε Λα-3ωyn et Leodienses, eorumque fuga. Igitur expeditis negotiis in Francia, dux ex iis litiae per Leodienses fieri
videbat accensus animo, remeare coepit, et ad Leodium convertere faciem suam, statuens firmiter illud funditus evertere, et ponere ut acervum lapi-
213쪽
dum. Et rex , relicto exercitu suo, non rcfatus a duce , sed sponte semet ingerens, Veniebat cum eo eadem mente, nec dissimili voluntate. Praemisit autem dux ante se dominum de Ravesteyn, qui cum phalanga sua juxta diruta moenia civitatis castrametatus est. Cumque silentium tenerent omnia, quae in civitate erant, nec campanae quidem sonitus audiretur, suspicati sunt qui cum domino de Bavesteyn erant, Loedienses omnes prae timor hostium imminentium cessisse loco suo, et desperatione victos iniisse fugam. Unde quam plures, armis depositis, sarmenta colligere covPerunt, et rogos prae nimio algore componere. Pergebant et alii pro pabulis jumentorum vitaeque necessariis, longius sese ab exercitu secernentes. Quod ubi per exploratores in civitate compertum est, convocatis optimatibus et maipstratibus
civitatis, episcopus suasit, pro bono civitatis, ut videlicet ipse laxatus a cai tivitate libere abire permitteretur, promittens et promittendo jurans, quod pro pace apud ducem nepotem suum fidelissime laboraret. Τum secundo ut inducis populum nequaquam arma sumentes exirent, scientes indubio quod, si in civitate quiete manerent, ultra ullam Veniam invenire possent; sin autem, importabile judicium sustinerent. Et quidem in oculis plurimorum, quibus erat mens sanior, sermo hic honus visus est. At viri Belial cum ignobili vulgo . nolentes cedere, et credere dedignantes, eligebant insidiose hostes impetere, quos incautos praesumebant decipere et Victoriam reportare. Itaque qui putabantur fugisse, ecce Coram oculis Sunt, et Super incautos repente irruunt in multitudine magna, et gravissimus conflictus exoritur. Resistere viriliter de populo ducis nonnulli malebant, quam turpiter aufugere, et, quia inermes , cadebant in ore gladii nedum Plebei et vulgares, quin etiam militares et nobiles. Nec mirum. Varius est enim eventus belli, et nunc hunc, nunc illum consumit gladius. Plerique ad tempus dorsa praebuere, donec armis protecti, ad pugnandum idonei redderentur. Fortissimos quoque milites su-hita bella conturbant, et ante coguntur fugere, quam PoMint arma corripere. Factumque est ut, post longam decertationem , domino de Ravestern cruenta victoria proveniret, et adversarii etiam, non Siue magna strage suorum, fugere cogerentur. Hi ergo reversi, et jam aliter quam ante consulti, juxta Sori turam dicentem : re Sola vexatio intellectum dabit auditui; is et ipsi fieri cupiebant, quod paulo ante fieri recusabant. Sic quoque contigit episcopum, una eum legato apostolico de captivitate laxatum , educi ad dominum de nave teyn per militem egregium Johannem de Wilde. Qui ubi eminus hostes vi-
214쪽
dit, abeunte episcopo, in civiuitem ad suos remeare festinavit. Saus in hoc evidenter apparet episcopum, Mi promiserat, piaesiisse bona genti suae, qui post biduum recossus sui consilium bonum litoratorie ei dederit; ut videlicet civi latona sollicita custodia protegeret, et inducis Populum denuo non exiret, ne deterius contingeret ei.
Qualiter in machinat re doli ema ducem Leodienseo deprehensi sunt. Sequebatiar e vestigio dux, veniensque Obsedit L odium, et rex cum eo. Sed o mirandam mutationem cordis humani, non dexterae Excelsit Rex iste prius Leodienses inter suos amicissimos computabat, dans eis protectionis suae salvagardiam; nunc autem tit hostes aggrei litur debellare eos. Inque signum ossensionis super eos misit yraldum a latere, qui Praeconaria Voce in civitate clamaret et diceret: Vivat dux Burgundiaci Aee satis erat ei per apparitorem suum id agere; quinimo in foro captae civitatis, Per semetipsum alia importunaque vociferatione, intonuit dicens : Ilvat dux Burgundiae listi in illo totius spei suae figebant anchoram; faciebat Enim pos confidere in verbis literarum suarum. Nunc promissorum omnium immemor, nedum desilit ab eis, verum etiam inimicatur eis. Vol bat rex anno Praeterito sumere arma contra diacem Pro Leodiensibus; jam sumit arma pro duce contra Odienses. O quam salubriter nos admonet Davidica vox dicens: . Nolite confidere in principibus, in filiis homi uiam, in quibus non est salus. n Denique Ieremiae vortium est Maledictus qui confidit in homine, et ponit carnem brachium suum. v Sed ad Promisitum revertamur. Supplicantibus duci Le diensibus t er episcopum suum, pro pace danda, renuntiavit dicens : ci Filios mortis constituistis vos. Nihilominus in hoc feriam vobiscum Paetum, et non aliter, si vosipsos et uxorcs vestras, et filios, si bona vestra ot civitatem dederitis mihi. i, Multorum habuit Opinio, quod nonobstantibus his minis ducis, Odienses tiltra ullam in conspectu ejus veniam in euissent, et judicium mitius experti essent, si juxta consilium episcopi continuissent se a malefaciendo. At illi desperatione confracti, et lotorum omnium lucreduli, repu-
215쪽
tabant gloriosius osse stare pro civibus, leges patrias defcnsare viriliter, et pro patrino liberiato pugnaro fortiter iisque ad internecion ira quam timide cedere et enervitor Oxpugnari. Videntes itaque Prioris nequitiae nil involationsem sibi non ii osse proficere , aliud , quod nequius erat, fallendi genus inveniunt. uid enim p Assumunt sibi, et tunicarum suarum superficies insui faciunt sancti Andreae crucem et et in silentio nocti R ducis castra intento perlustrant. Quis enim prohiberct eos, qui per tale signiam non hostes osso. sed satellit eqvidenti irpEt nonnullis nobilibus puerulis, qui erant in comitatu ducis, talentor occisis, progredientes Perveniunt ad tentorium Usque ducis, cram quo rexerat, ut Perimerent Pum. Sed anteaquam, quod cogitaverant, Possent imploro cogniti sunt, dplsecti sunt, in astutia sua deprehensi sunt, eo quod voce Patria loquerentur, quae aliorum Galloriam loquelae dissona est in parto non modica ol clamoris, qui per singulas nocteR in eaΝtris novus set rotus hahetur . mystcri Um ignorarent. Mox qMoque Pars maxima hominum simulata amicitiao trucidala pst. lnleriit quoque dominus Iohannes de Wildo, miles strenuus, crajus opere et industria episcopus se tempestive evasisse gavisus est. Folicos sosse arbitrabantur, qui mortem. quam meruerant, quacumque Via P tuissent evadere. Unde furore nimio stimulatus dux juravit per Deum et sanctum Andream, quod de loco non abscederet, donec illiam funditus svertisset. Iussit quoque accelerari negotium, et Per ascensum aggerum et vallorum capicivitatem. Non enim Propter fortissima propugnacula patuit eis introitus civitatis. Et factum psi ila, Leodiensibus in finem usque Drtissimo repugnantibus. inter pos autem qui corruerant gladio, dum postea ventum est ad caesorum spolia detrahenda, inventi sunt religiosi de Ordino Francisci ac mulieres intoriisSE.
Do inaudita crudelisara hostium. At quia sortior dux fuit et invaluit, jure praelii Leodium cepit, spoliavit, delevit, anno ab Incarnatione Domini MCCCCLXVII l, in vigilia omnium Sanctorum. Cumque Leodium debellaturus ivtraret, vox in Rama audita est, plo-
216쪽
ratiis et ululattis, Leoditim plorans filios suos. Tantus subito clamor excrevit, tantus eiulatus insonuit, ut vix contini ata in lacrymis vox posse finiri vider tur. At hostes ipsi, helluina crudelitate hominem disti tentes, nil prorsus aliud sitiebant quam sani itinem humanum et aurum. A quoi iam facie fugit populus hinc inde, sicut oves a facie luporum, amisso pastore, fugere solent. Plurima autem multitudo, sub omni celeritate civitatem egressa, Arduennae sylvam expetiit, ubi prae frigore, fame, inedia et moeroro tabescentes innumeri Perierunt; nonnullos Persequens eos hostilis gladius interemit. F gerunt et alii in copia magna in exteras regiones, ubi manentes adhuc natale solum nullatenus repetere permittuntur. Fugerunt et alii in basilicas, sperantes se
illic a facie gladii tutos esse debere, sed proh dolori locus refugii factus est
asylum periculi; domus orationis mutata est in macellum occisionis, et ubi vita conservari debuit, mors inventa est. Non eo ircuit hostes a scelere timor Dei, non sanetitudo templi, non sacrorum reverentia, non desolatorum lugubris instantia, quin impetuose irruerent in eos, et scelestis manibus obtruncarent. Ubi enim illi aris proximi precibus insistebant, accedebant et isti, et ita validis ictibus perimebant eos, ut sanguis occisorum et rubricaret pavimentum , et in ornamenta celebrantium resultaret. Fuerunt certe inter eos, qui in basilicis interempti sunt, filii justae necis, nam et innoxios iu conspectu Dei occubuisso non dubium ; ubi, quaeso, sacer illo canon est: α Reos sanguinis defendit ecclesia, ne vitam perdant et membra pn Hujusmodi christianos in hac parte profaniores ethnicis et paganis nemo qui dubitet. Alaricus, rex Gothorum vastata captaque Roma, inimicis devictis veniam praestare et Parcere Volens, Praeconis voce clamabat: u Quisquis ad apostolorum et martyrum tem-Pla Convolaverit, Salvus erit. n I uno, etsi non nunc, sanctorum Christi basilicae ad se confugientes servabant immuites; illuc usque cruentus saeviebat
inimicus, ibi accipiebat limitem trucidatoris furor. Illo ducebantur a mis rantibus hostibus, quibus extra ipsa pepercerant loca, ne in eos invaderet; qui similem misericordiam non habebat. Qui tamen etiam ipsi alibi truces atque hostili more saevientes, posteaquam ad loca sacra Pervenissent, ubi fuerat intcrdictum quod alibi jure belli licuisset, tota feriendi refrenabatur immanitas et captivandi cupiditas frangebatur. Quam plures vero hostes ovadere nequiverunt, utputa debiles et infirmi. Juvenes et virgines, senes cum
junioribus, simul in unum dives et pauper reperti in plateis, absconditi in domibus et latibulis, diverso suppliciorum genere crudeliter tuterfecti sunt. Et
217쪽
in mares cruentus mucro, uxoribus filiisque aspicientibus, saeviebat. Alii autem, data aut promissa pecunia ultra quam Iiossent suae manus, domibusque ad corrigiam usque calceamenti spoliatis, redimentes sese abire sinebantur: si tamen virorum legalium fortuna secundior arrisisset, secus de ignobili scurrorum genere, quibus moris erat extorquere Pecuniam et animas non salvare.
Cumque, prioribus abcedentibus, supervenissent alii ad homines miserandoqrebus omnibus denudatos, ut avaritiae famem explorent, non invenientes Iγecuniam, tollebant vitam. Erat autem illorum rabies esserata, ut in doloris
augmentum nonnunquam miseros Semineces derelinquerent in suo sanguine
volutari. Nulla hostibus compassio miserorum . nullus pietatis affectus, nulla viscera miserationis. Utinam, utinam meminissent, quod judicium sine mis ricordia erit eis, qui non fecerint misericordiami Laetabantur potius malefacientes, et in rebus pessimis exiit tabant. Nam quo Plures quis occidisset. eo largioribus spoliis se ditatum esse gaudebat. Omne studium erat rapere, furari, inferre violentiam, mactare, perdere. De saecularibus inem, quibus praesidium defuit omne. Tentabant etiam ecclesiasticos atque religiosos capere , et captivos abducere spe pecuniae extorquendae; verum principalibus mandatis exterriti desistebant a coeptis. Non parcebatur aetati tenerae, non deferebatur senectuti, quae juxta sapientem venerabilis est, non diuturna,
neque numero annorum computata. Insuper sexum femineum deturpabant.
Lactantes in cunabulis aut suspendebant in fumario, hanc cum illis misericordiam facientes, ut non perirent in ore gladii, sed vapore fumi suas animulas exhalarent, aut corio matribus colligatos penitus mittebant in Mosam. Cog hant veteranos respicere sursum, moxque pugione guttura transfigebant. Neque omnino tuta fuit a spurcitiis ribaldorum religio sacra, sexusque semineus. Sanctimoniales violentiam passae sunt, defloratae virgines, corruptae feminae, et Post earum abusum tractae et praecipitatae in Mosam. Nulla ibi di cretio amici et inimici, inter bonum malumque distantia nulla. Captus quisque nec redemptuS, aut vibrantem necesse erat exciperet gladium, aut graviora experiretur supplicia mortis, aut in profundos Mosae gurgites mitteretur.
218쪽
De immanibus sacrilegiis hostium. Ne lite enim sacrilegis sufficere Potuit habitacula saeculari iam omni privare substatilia. Η u l quod ost nequitis, temerario irrutini in divina. Moti l clades inaudita usque ad sanctuarium Domini devagata osti Et ni m. quamvis non cito, profertur, ut Ecclesiastes ait. Contra malos sententia. Alis luct ullo timor filii hominum perpetrant mala. Namque templa Dei ingressi, contaminant, iolant, spolianique, Sacerdotalem ordinem hal, mi es opprobrio, cultum Dei ludibrio. Milichant ergo sceleratas manus particulati in incidi dignas, effractis armariis, ad sacrosanctog calices, ad ciborias. ad sacri olei vascula, diripientos ea , et hostias sacramentales ac oleum in altat et vel in terram viliter offundente4η. Intravit vice quadam ecclesiam hostium quispiam, dum missa fieret, cumque ablutioncm celebrans suscepisset, accessit ille propius, caliceuique do altaris medio nihil veritus tulit et abiit. Erat praeterea illorum unus laetus pro ciboria rapta, quam ferens sub assellas, interrogatus a socio quidi iam ferret: Rem , inquit, optimam. Et Productum ciboriam cognoverunt non a genteam esse, sed cupream, auro tamen to tam . Unde indignabundus illo quasi rem contemptibilem pro labore nactus, Proj it in lutum et rccessit. Factum est autem hoc non procul a domo Fratrum Praedicatorum. Quibus dum immano sacrilegium innotuisset, venit unus illorum, et reverenter accopiam ciboriam . quae Aacras in se hostias conservabat, reportavit ad ecclesiam suam, debito in loco repotions. Quis haec audiens noli Obsiti Poscat et humanam insaniam et petitientiam divina mi Quis tam duro corde, ut ad horum auditum non contromiscat, et tinnstant ambae aures ejusl Quis fiacrilegis non succcnseat, et optando clamet: Suspendatur mola asinaria in collis eorum, et demeris gantur in profundum marisi Miserat Oza manus ad arcana, non ut eam raperet, sed ut ejus casum impediret, et morte mulctatus est. Qua, quae in morte mulctabuntur sacrilegi isti l villulas manus mittentes, non ad arcam foederi , sed ad ciborias dominici corporis et calices Salvatoris, damnati sima mente diripientes, Commiutientes, Et in Profauofi Usus COIIVertentes Sacrosancta vascula, in quibus non figura latet, sed veritas Palet; non umbra tenebrescit, sed lux clarescit. Sed quo culpa major exstitit, eo et poena gra-
219쪽
xior erit. Rapio ut et libros, et ornamenta, remonstrantias quoque pretiosi Aimas , vasa cliversi operis aerea , cu Prea, Stant ea , arigentea, aurea, imagines, capsas reliquiarum, ol quidquid Ornamentum Ecclesia contineret, et ad altaris ministerium pertineret. Et is nominiose tractantes Da, in Profanos MAMA convertebant. Atque ad explendum avaritiae saccum, plumbum de tectis,
Ubicumque Poteratit, auferebant. Campanas quoque fractas dividi haut inminutiag et tollebant. Ut lue sub compendio plura perstringam, quidquid Complaceret oculis et animo blandiretur, secum sumebant; quidquid vile videbatur et reprobum , comminuebant. Deniquo nihil relinquentes intactum,
sed omnia I erlustrantes, aperiebant sarcophaga marmorea, Exi,timantes se posse invenire aurum, tibi reconditae sunt cinere defunctorum.
quid non morialia pectora cogia Auri saera times
Vix dux ipse per se ipsum hasilicam Sancti Lamberli de impetu incrilegae manus tueri valebat. Pari modo paria sacrilegia in monasteriis virorum atque feminarum eorumque basilicis ministri scelerum operati sunt. Ecclesia tamen Sancti Petri et nonnullae aliae, Piaque loca, illorum prae cupantes insaniam, sese, data auri ut argenti ampla congerie, red mere. Singulari gratia fruita tunc sunt monasteria Canonicorum regularium et Fratrum Praedica lorum, quae Protecta et ab insultu ribaldorum indemnia substiterunt. Cumque spoliata esset civitas illa magna Omui genere Opunt, quibus non mediocriter assiuebat, nilque superesset quod sacrilegum allic pol appetitum. igni tradita evanuit in favillas. Vim quoque grassantis incendii experiri coactae sunt non uullac ecclesiae atque capellae, quae domibus collateraliter jungebantur. Collegialas tamen ecclesias cum claustris suis, monasteria quoque ob custodiae sollicitudinem, quam dux adhiberi mandaverat, vorax flamma non Consum Psit. Itaque ad nihilum civitate redacta, civibus quoque et Perditis et fugatis, Populus terrae hinc inde comm rans ita lalliatur in dies. sic opprimitur exactionibus et gravissimo tributo subjicitur, ut jam contra vicinos superbe mutire dediscat, vix vitam transigere , vix subsistere queat. Siquidem hinc angitur per extorsiones imi Ortabiles a vasallis episcopi, illinc vero violentius instant, diri Pere non cessantes, dominus Guido de Himberti-curia et qui cum eo sunt. Praeter illos autem
spoliant, devorantque viri Belial, ut lupi longa fame cruciati, inopinate de
220쪽
latebris crumpentes. Ita ut pulchre apteque propheticum illud facto hujus-eemodi alludi videatur : re Residuum locustae comedit brucus, et residuum
Lamentatio super excidio civitatis propter peccata in bitrantium. Quomodo sedes sola, civitas Plena populo 3 sacta es quasi vidua, domina populorum. Princeps Provinciarum facta es sub tributo, imo sub exterminio. Jam cithara tua conversa est in luctum, chorus in Planctum, et organum invocem flentium. Honor tuus mutatus est in ridiculum, gloria in opprobrium, potestas in nihilum. Iam qui ad te oculos dirigeret, videret plane non faciem civitatis, sed solitudinis effigiem ; nec cerneret habitationem hominum, crederet m,tius te quasi serarum latibulum esse ac speluncam latronum. Nam porta tuae destructae, solo moenia coaequata, munition os in gyro dissipatae, et domus tuae igni succensae sunt. Manum suam misit hostis ad omnia desiderabilia tua, et abstulit Dominus omnes magnificos civitatis. Destruxit in furore suo omne robur ita iam, Et abstulit coronam spei tuae. Repulit altare suum, et maledixit sanctificationi suae. Ingressae sunt gentes sanctuarium suum, do quibus praeceperat, ne intrarent in ecclesiam suam, spoliandi causa, sed orandi. Sacerdotes tui gementes, virgines tuae squalidae, et ipsi religiosi oppressi amaritudine. Omplevit Dominus surorem suum; effudit iram indignationis suae in te; inebriavit sagittas suas sanguino. Factus est
tibi Dominus in crudelem; reddidit tibi duplicia pro omnibus peccatis tuis. Bibisti de ea lice indignationis suae usque ad faeces, et de vino furoris sui ino-hriavit te. Plaga, quae te percussit, insanabilis est; quare non adjicios ut rosur. gas. Plaga incomparabilis est, ita ut ex simili dicere possis : u O vos omnes, qui transitis per viam, attendite et videte, si est dolor sicut dolor meus. D Plaga insuper valde crudelis , quae nec miserabilium miserata Est, nec amicum ab inimico, noc iustum ab injusto discrevit, nee minusculae pepercit aetati. Heul heul Arguit te malitia tua, et aversio viarum tuarum increpavit te. Scito jam et vide, quia malum et amarum est te reliquisse dominum Deum