Commentationes theologicae ediderunt Ernest. Frid. Carol. Rosenmuller ..., Gottlob Henr. Ludov. Fuldner ... et JOs. Valent. Dominic Maurer ... Tomi primi pars prima Tomi secundi pars altera Tomi secundi pars prima

351쪽

qui adn. ad II, 4 sq. hanc explicationem coactam dieit et historiae cIntrariam: tamen eam damnandam duco, et vocula' cum LACKEMΑcHERO

interpretandunt: Nonne igitur revertentur-2 h. e. proinde migrabunt in Aegratum, pristinum servitium passuri etc.; quam interpretationem summOpere video commendari. quum significatu, quem vates 8; IS. et 9, 5. cum Vocabulo coniunxit, tum membrorum Parallelorum 7, II ; 9, 5; II, D ;I 2, 2. Natura atque indole, tum deniquo eo, quod v rba hunc in modum intellecta mirifico concinunt cum iis, quae ibidem coop. II.) Vss. x et in di

cta sunt.

Nimirum I l. 8, I S. et 9, 3. verbis nP et exilium minari vatem, f

minime vero auxilium ab Aegypto petitum civi- 'bus crimini dare, sole ipso clarius est. Consulatur nexus sententiarum utroque in loco, in posteriore in primis us. 6. Quod si igitur usus Io quendi proprius aliquid ponderis habet, etiam nostro loco potius emigrandi significatum quam

quemvis alium vocabulin tuibuemus. .. 'Deinde quatuor paria parallelorum, quae Iaudavimus, ita comparata Sunt, Ut auriumquodque ii aut roque membro eandem habeat sententiam:

352쪽

Igitur facile tibi persuadeas, verba nostri IOci ita capienda esse, ac si scripsisset vates:

' Denique si verba hoc modo accipimus, eo' Tum Cum Vs. L et II: Sunamus erit concentus. Nam us. I sqq. IOva proposito quasi certamine amoris sui erga Israelitas cum inveterata eorum impietato et olistinato animo: Vos, inquit, rudem

illam atque miseram Aegypti plebeculam, in sidem olim recepi cis. v Mos. 4, 2 2. 5 Mos. 7, 60,

exenitos servitio ib. Vs. 8. singulari semper amoro amplexus suiu. Sed pessimam gratiam inivi. Vos enim quamcunque aliam potius quam rectam vita oviam V Mosti 28, sequuti estis. Quibus igitur quid magis consentaneum est quam ut, memor illius 5 Mos. 28,68. . vates haec addat: ,,Quapropter Pharias ad oras quas, si dicto audientes fuissetis, nunquam revisuri eratis u Mos. IS. , Pars Vestrum reiiciemini, pars etc. Eundem

353쪽

hunc sensum Ut verbis II, 5. tribuamus, suadet Vs. II ib., scilicet ut, quemadmodum lioc loco revocatio ex Aegypto atque Assyria promittis tur, ita us. .5. eiectio in easdem terras intentetur.

Eandem loci interpretationem sequuntur ΜΑΝ-GER., DATHE, sed hic fluctuat,) EICIIIIo N. , in eo tantum a me dissentientes, quod cum LXX Arabe illi us. 4: . . δυνησOMαι αυτω. VS. 5:

sumta 'si atque ad Vs. 4. relata Iocum Con-ι Vertunt: ... et clitos aPyssui ei. Iam iam re-τertetur tu terram Aet Pti etc., sive ut ipsissima verba EICHHORNII afferam: . . . und Iegrihm Essen Nor. Es soli Nun Iole der nach AegratenIand etc. Quae pari. N, explicandaoxatio alteri illi videtuP esse posthabenda. Etenim cum sit lat. verbi, quiescente M in Cliolem, uti in chald. atque Syr. 65ὶ NS pro ex antquiori potius, quam neglige

354쪽

vid. GAsBM. Lehrgeb. p. 577. es. EWALD. p. 398.), hutem non cum , praep., Sed cum accusativo ut rei ita Personae iungatur 2PI EMProv. 25, 2I., add. a Mos. I6,52.4 Mos. II, a 8. , id quod fugere non debuit in terpretes illos: sua sponte consequitur, aut N, vocabulum us. 5. Non esse loco movendum, nut in eo etiam cum LXX faciendum, quod ad ,:' referunt, hoc enim. cum , compositum reperitur, ut I Mos. 52, 26. Ιer. 20, IO. PS. IS9,6.) Iegendumque esse: b. e. δυννησομω cf. I 2, 5 , quod ferri non potest, cum Teliqua Oratio us. 4. nihil minarum habeat, sed tota in beneficiorum divinorum. commemoratione Versetur.

Ilaec enim esse omnino debent: ma num. et Ia

titiam fuisti. Sed cum hoc Ioco N 4,) praeter Consuetudinem orationem exordiatur, et nn lyricum articulo sit pro quemadmodumi Mos. 47, 5 i. est pro rI ΣΠ cI. Srgu DEL. S. v. loci ris. VII, 1 - LX, interpretandi

tentam8n Tub. 18 15. ad h. I., BosENM. Institiale. rad fraudd. ling. ar. p. 3io. facile aliquis coniectura auspicari possit, primo interpretamenti causa in margine ab antiquissima manu positum Postea in textum immigrasse. Deerat certe pr.

Dicisti

355쪽

Quae cum Ita sint, nemo non intelligit. loco II, 5. ovinci tuto Vix Posse, orationem 'post foedus cum . Aegyptiis iuncturn editum esse. Nequo etiam in huius sententiae patrocinium . Pocte Voca tur ra. II., ubi reditus ex Aegypto atque Assyria tu terram patriam Israelitis promittitur. Etenim hoc promissum neque Postulat, ut eo tem-Pore, quo haberetur oratio, Israelitarum numerum inter istas gentes eX torres fuisse statuamus, nam s. II. manifesto respicit Vsm. 5.; neque si postulet, certi quidquam ad firmandam istam sontentiam indo deduci poterit. Cave credas, eo demum tem pora metu perterritos Israelitas fuga ad Aegyptios salutem petivisse, quo Salmanassar Rederis viola tionem ulturus muros Samariae succederet. Erant procul dubio iam superiore aetate Israelitae, ut civilium bellorum tempestates eVitarent, frequentes ad Aego tios in exilium Profecti, quemadmodum Chaldaeorum sub imperio multos Iudaeos ad eosdem confugisse nos docunt Ιer. 4Ι, IO. 15. 27 sq.

42, a 5sqq. 45. CL GlῖsEN. ad I . p. L p. 45 sq.). Ad Assyriam autem quod attinet, eo iam Pe-

cachi temporibus Israesitarum magnam multitudinem abductam esse ostinisum eSt Supri P. SII.

f. I 2. De Or. ccxP. I 2, I - 7. Cf. P. 515. Hanc quoque orationem ad tempora 'pertinere interregni primi arbitrantur ΚUINOEL. , BER

356쪽

- 353 - - Iterum .ut recte vellementer vereor. Nam quodvs. s. iain prioris interregni tempori lius conten dunt cum Assyriis Aegyliisque initas esse societates, id, licet a temporum istorum rationibus Non abhorreat, tamen precario su INtum est, non mianus, quam quod UIERONYMUS ad eund. I. HII nachen ab Aegyptiis auxilium postulasse s dicit, - nihil tale quid habente neque liistoria, neque vateipso, in ea scilicet oratione, quam tum temporis . habuit, cap. 4. p. 5O6). Erant autem utrique, si, ad ha& gentes illo tempore Israelitae se applicuis sent, id nullo modo praetermissuri. Tulissimum igitur hoc erit, ut cum ΜΛNGERO, UULΛΝDO, ROSENMUELLERO existimemus, vsm. u. tempuS de Pingere, quo Ephraimitae quamvis nuper cum Assyriis pactionem secissent: tamen cum Soo, gratio, missis per legatos muneribus, foedera iunxissent. Quod tempus etiam Vituperatio prodere videtur, quam Vs. 5. subeunt Iudaei; horum enim moros hac aetate impii culpa Achasi admodum depravati erant et Reg. I 6, 3 sq. .

66 Quod statuunt lexicographi, notionem primariam inari vocabuli esse Merbrιm. more, io eo Vereor

357쪽

da sint, pῆrspicitur' vel eX ipsa praepositione, qua iungitur ποῦ' , ubi do numine vel genso eo Iosti aliquem de aliqua re monente adhibetur, malo illa intollecta ab interpretibus. Vid. ad Vs. u. Caeterum interroganti, utrum vates ipsi persuasum habu orint de divina menti3 suae Perimotioneroquidem non dubito, quin habuisse respondem i dum sit. q. 2. Ad ES. s.

NUELLERUs: Suiit qui convertant: initium quo QOquutus est, subaudito pronomino relativo

,,dite necesse erit, si habes pro nomine so no salsi sint. Primaria notio vocis cum sit serere cs. λέγει ν, legere , Merba serer' loqui: perspicuum est, proprie significare smnonem Us.

λίγος), neque vim Derbi obtin ere, nisi casu et so tu ito, hoc est luna, cum antegra sententia UNO Vesebo exprii sitiar, qua ratione verba sunt 'n' 1 Mos. 3, 5.; los. 6, 3 6., ευρηκα. LOCO Hos. Srip. l. ' IV collcctivo accipiendum esse, Prorsus utles. 1, 1. Per εe Patet.

358쪽

nostreum habuerunt. Veteres oinnes. Sed haec velim cogitet Vir doctissimus: Primum, posse 2 in Oerborum numero haberi, neque tamen

opus esse subita tellecto It is; de quo vid. ΕWALD. p. 577. Deinde si statuis, naη usso verbum, dioceum 'IN plane ita coniunctuin erit, ut iraee verisba apud antiquiores certe scriptores solent coniungi, nimirum hoc modo, ut na loqui εimpliciter ponatur, ' N dicere) ila usurpetur, ut quao quis dicit sublutigantur. Cuius rDi OXemplum trabes S Mos. I, p., ubi: ua N 'Iπ' d rq N INJ. Tu in ex antiquis interpretibus Hieronymus II Dostri loci nequaquam pro UO-mine, sed pro verbo sumsit; habet enim: Princi-yium Io quendi. Delii pie vehementor dubito, an naη loco Iur. 5, 15. praeter hutio. Dullus habetur, ubi nomen esse videri possit) vim habeat nominis. Possunt enim verba z I l'N na leganter fio converti: et qui loquatur, deus non

est in iis, articulo posito pro N GEsEN. I. I. p. 654 sq. , quin il bent sortussi, ita converti, nam multi codd. , in leo hos Uisp., legunt δ Πqui loquatur hoc enim loco III cum Segol non

Scriptura codd. Regioan. f., B. 596. 78s: M aperto scioli est eorrectio, a legibus grammatis

359쪽

, - IIJ II. e. Iova fatus est in Mosea dixitque etc. Est enim a de divina mentis Permotis re caPiendum. Hab. 2, I: ut Niderem quaenam Iova in me loqueretiar, oracula funderet; cf. vs. s: prn 2 a et loc. su p. Iaud. Ier. s, 15: Cn - 2 3. U1ERONYMUS: ,, Aliud ,,est, loqui Dominum in Osee, aliud, ad Oseeror a Gee, non ipsi loquitur Osee, sed Per Osee Mad alios; ad Osee vero loquens ad ipsum signifi-

,,cat Conferre Se PIDOnem. Quam interpretationem ut commendet, Ros ENMUELLERUs locos affert 4

Mos. I 2, 2; 2 8am. 2b, u. , quibus GESENIUS in L . s. v. 'm addit 1 Rog. 22, 98. Sed ii que verum est, a na in lais locis idem significaro

u., neque si verum stud esset, eXinde sequeretur, loquutionis nostro tu loco eundem illum esse sigrnificatum. Nam nulla, ne Iovissima causa adest,

360쪽

eue a vi propria loquiitionis atque primaria li. I. recedamus. - Ex antiquis LXX ἐν 32σηέ sodeodd. Alem. CO nyl. paulo liberius: προς 1Jσηί

queu te . . , quam Scripturam ceteroqui puto adulteri uana, licet pro ea etiam Dala, alias eum Vat. Couvenietis, faciat: ad Osee; nam Ioco I. IIab. 2, L. Dec ri an Zach. I, I i 2, 2; 4, 3.

ita dicterre, ut adulteram Sigi, is cui, ea de causo, quod seo Plaudi vocabulum cum coniuncturi

sit. Sed habes otiam in illo narr

aliud significatur, quam . yneyetriae. Veri a PO tius ita disserunt, ut n)it, na simplieit ex meretricem denotent, contra 'autein α' 'at meretricem significet indomitae libidinis, malo rem igitur vim habeat. CII . tauri Pcov. 27, 15., n N ib. 6, u4. atquo ad illinc locum

8CHUI.TENS, qui verissime: ,, potentius est, oit, rimi mulier mali. quam muliernmala. . f. Concepta est phrasis ad o pressiorem

Hillam formam, quae in vir linguae, no privit fraudis, En η vir sangui Duuin , Similibusque cernitur. In his omnibus 1 Sradus summus maledicentiae, fraudulantiae