장음표시 사용
321쪽
quin Hosea vates spectaverit, quippe qui ultimas orationes Iacrymis et commiseratione Plenas paulo ante habuerit. Sed quod illo vidit triste exitium,
certe non superavit. Iam enim octogenarius erat sanctus senex, atque ita satur dierum suorumque
Ignominiam ferre impatiens vitam Iiauddubio una cum Iibertate amisit.
CAP. V. Argumentα quibu8 δingula8 Orationes temporibu3 δupra notatis habitas
Mira est harum orationum et . argumenti et imaginum similitudo, ut non possint non eodem tempore esse rocilatae. Quod Ierobeami u fuisse, vel eo aliqua ex parte intelligi potest, quod vates In his orationibus totus in reprehendendo cultu falsorum deorum versatur, ita ut praeter hano nuulam idoneam vituperandi materiem invenisse via deatur nam reprehensio ειδωλολατρείας Per se nihil , potest Laeera ad finienda tempora Grationum, eum reges inde ab Ie boamo II omnes commen-
322쪽
Sed habent ad hoc prima certe et altera oratio, quibus opinio nostra citra omnem fere dubitatio-i nem Ponatur. Etenim orationem cap. I. ante
violentam mortem Sachariae p. 3o6 sq.) editam esse, eX eo colligitur, quod vates I, 4. familiam Iehu brevi extinctum iri diciti In tempus igitur incidit aut Ierobeami, aut interregni I, aut Sachariae. Sed per interiegnum aut Sachariae imperium si habita esset, funestior haud dubie morum descriptio sorol. Detudo quae 2, I 6 sqq. de civitatis
fore leguntur, ea Ieroheami in aetatem egregie conveniunt, in subsequuta tempora neutiquam cadunt.
Eidem tempori orationes adscribunt ΚUINOEL. I. I. p. XXVII. , ex antiquioribus LIGHTFOOM , RI., deqq. vidd. UHLANDI Annote. histi. exmg. in Ros. p. I. P. 15 sq. Ceteri rem integram reliquerunt. q. a. De Or. ωρ. s. cf. P. ZO5. . Eadem me tenet opinio de oratione cap. 9.natio inest iis Vss. I. 6. II. coli. eum' a, IG
323쪽
320 erat enim talia minari vates, Vel nulla cum Aradixtis Aegyptiisve antegressa societate. CL inli. 5. et ad EI-HORNΠm insuper 3. Ictu
De Ori cap. 12, 8 Sqq. Cf. p. bos. Neque aliter sentio de loco Iu, 8 - 1 f., apriori eiusdem capitis parte, quippe seribre sempore odita L . II.J seiungendo). Causa eadem est, Fc., quod us. 9. Suis Israelitae divitiis gIoriantur. EICHRORΝ. I. l. t. I. p. I 34. , ad interregni Iero
beamum sequuti initium oraticinem referendam esse contendit; alii postquam Gileaditae in exilium abducti suisseut fp. SII. , scriptam esso arbitrantur; atque hi opinionis suae commendationem pe-lunt a verbis cur Vs. Iu ., existimantes, Transiordanensium in Assyriam asportationem ibi gignificari, hoc consilio excitatam a Vale, ut Cisiordanonses exinde sibi exemplum sumerent. Utraqua reiicienda sententia: altera, quia nullum in oratione civilium bellorum 'vestigium exstat; altera, quia salsa interpretatione superstructa est, id quod iam pluribus mihi liceat ostendere, ita quidem, ut ceteras ceterorum illius Ioci praecipuas interpretationes simul persequar, iisque omnibus ordine diiudicatis meam qualemcunque subiungam; est enim dignus hic vindico nodus, vel si in se spectetur locus.
324쪽
Habentur autoni cibi voculae, ex qua pendet lotius Ioci sensus, duae potissimum virorum doctorum explicationes. Aliis Placet esse coniuncti nem, particulam interrogandi aliis, uirisque iavi voc. accuratius desinieuda ceterorumque verborum evolvendo sensu mirifice iterum inter so dissentientibus. E Priore genere primo loco nominandi sunt GROTIUs, UIILANDUS, DATHE al. , qui contendunt, verba aubaudito iungenda esSe cum hoc sensu:
Si in Gilaaditica regione, quam Varia Sit idololatria cognitum fuit: s e temerarie agunt, qui Gilgala boues sacriscant;
titque tamen tot cras habent, quot sime tumuli Per agr um SMICOS. . Quam Verborum structuram etiam LXX sequuti esse videntur, quamvis iii singulis in
omnia alia abeant; habent enim: εἰ μὴ Ouad. si non, Ar. εστιν, αρα Ψευδεῖς
iondo z' g voc. usum loquendi syriacum, cX quot sigri incat testudinem; nihil igitur mutandum, eoque mino, quod χηλωναι tuentur etiam Bal.
325쪽
rere . Nequo aliter, licet ad hebraea paulo
Si Galaad idolum, ergo frustra erant in GaIgaῖ bobus immolantesi, iVerum haec interpretatio ea de causa displi- lcet, quod, verbis ita compositis, parallelismus iquem dicunt prorsus Perii. Verba aperte hoo modo struenda sunt:
Recte igitur ad verborum compositionem MANGER., ROSEΝMUELLEB.:
Si Gilaaditae deos felicios coluerunt: profecto id eis Perniciem attulit. In Gi ale boves immolant simo etsam altaria eorum sunt instar tumu- . lorum etc. ' ' ' i. sed minus Tecte ad sensum s Nam quis non primo loculorum obtutu intelligit, membra oratiouis hvuctu modum accepta sibi parum respondero Quam difficultatem ut etageret, EICHΗΟΗ- NIUS Verba sic reddidit:
326쪽
so erden thre Altaratfitten wie mi en Steine atis der Aecker Furchen roreden Eleganter sine dubio, modo protulisset eX-pla vir doctissimus, quibus d N parti causalem
osso edoceremur, neque livio interpretationi obesset usus Vocc. et taa p. 5α8 .εed pergimus ad alterum genus interpretationum.
citer interrogantis: num, an P quosdam tribuisse, auctor est ROSANMUELLERUS; eorum, quos mihi licuit inspicero, nemo ita. Quae interpretatio, quanquam hoc .habet commendationis, quod saepius, ut firmissime oliquid asseveremus, interrogationem asseverationi praemiuimus: tamen proin bari mihi non potest, nam tare ita intellecto paulo asperior atquo impeditior scri oratio videtur, quod sentire mag4s quam Verbis eloqui licet. Interrogantis esse particulam, placuit etiam
esse Pro Nonne, hoc sensu: ist niche Gilaad. lauter Frevel P GEsEF. Leae. etc. Atque haec tibi interpretatio facile prae omniis hus' arrideat. Dolendum Vero, est, quod difficu talo grammatica et ipsa premitur, eaque non exigua. Dubito enim, an ullo in loco ista particula sit nonne P mirans EWALDI hac de xo a
327쪽
ium silentἰum. Eorum certe locorum , quos attulero viri doctissimi GEsEN. d. li., ΚUINOEL. ad Ioc. , ne unus quidem huc recto trahitur. Scilicet iii Iesaiano illo Y n 'innas 9, 16. manifesto est rium negantis, hoc sensu: Num eodem Pretis habeatur cum Iuto figulus P hoc est: imo maiori. Quid si GE-AEN1us ipse consentit 3 Explicat sane in Comment. Iocum eodem prorsus modo: kanri oder dars der Topser betrachi et merden, iste derThon P d. i. in re nichi mehr, etwas ganet ari res und grosseres P ut dubitari amplius Don posis
sit, quin hoc certe Ioco sentetitiaiti 11iutaverit vir
Eadem ratio est verborum Iob. 39, 35. ed.
Leae. s. v. CN ita interpretatur: istys niche des
Store hes Fluget und Feder P adstipulante
UMBREIT. , cum sint hoc modo transferenda: Verum Pennae struthionisὶ Suntne ρὶae PIumaeque PS. non recta via: Aber ob se in Fluget auehfr Omm sey urid rei ne Ferier P h. e. nou . Sunt. Cir. ib. Vss. 9. Io. , ubi vox bis eodem sensu occurrit; add. I Reg. I, 27: nNI: zNTuane hoc em voluntate factum esse etc. 3 Quia hoc quoque loco, Iobi intelligo, GESENI Us nuper sensisse videtur, nN esse vix posse Nonne. In Chrestomathia enim ed. 4. ad priorem illam explicationem haec eum addidisse deprehendimus:
328쪽
Quae interpretatio etiam hoc habet sotnmodi, quod ita Non spus est, ut pro n-pos,
discrimine, ut hic sit assii mantis; ex quo tamen nequaquam ellicitur, simpliciter esse nonne, Scilicet ad intraris quasi suam erga Ephratinitas hone volentiam, et quid causae subsit vix ipso perspicien 'haec
dicit Iova: Adeone mihi pretiosusfilius Ephraim
modo: nonne Pretiosus mihi filius Ephr. P quippe
quae essent Causam amoris simpliciter et recta via eloquetitis... Ad ceteros autem Iocos, a GEsENIo allatos,
quod attinet, in iis dre ne interrogantis est qui dem. Νam Iob. I 7, 13. pN 'des
329쪽
4, 4 sq. Ier. I 4, 18. Neque aliter existimandum est do loco Iob. . 17, 16. da me quem inter et alterum illum. superiore loco prolatum id tantum inthrest, quod in lioc posteriori LN ob
invorsum membrorum ordinem POSIΡOstium est.
. Sensus loci: Ad vastaε spes mea) descendet in ferorum sedes, Si una etc.
Potest quin eadem ratione capiendi sint, qua suμ. l. I7, 13. Est enim in his quoque utrumque membrum sua Sede positum, sua utrumque in apodosi Coniunctum Vocula . Sensus prioris loci: Sin tamen iv etere magniloqid me NuItis: evincite Probria meas posterioris de quo cf. seq. p.): Siderisoribus se derisorem Praebet: manSuetis exhibet gratiam. Atque ita probasse mihi videor, in his locis
moei des male subiectiim esse significatum Norarie. Neque hanc meam sententiam puto labefactari veterum interpretum auctoritate, qua suam studet 'confirmaro GEsEN1us, docens: des ab his interpretibus modo rimne reddi, ut Ier. 2I, uo. αChald. Gn; modo omitti prorsus, interrogation Oin astirmat io uem transata, ut Iob. I9, 5. a I ue ,
330쪽
Prov. 3, 34. a LXX., malae, Vulg., et in asso, de quo nobis agitur, Ioco Hos. 12, 12. a Syri qui omittit otiam Ieri II, 2 O. . - Primum enimici aliis eorum se. Iocorum, quos supra Pelae-quuti sumus) iidem illi interpretes zN servasso ei- quo vim particulae conditionalis tribuisse depre-
Deinde ex eo, quod particulam in his Iocis passim omiserunt, colligi nequaquam tuto potest, eam ita, ut vult vir Doctissimus, ab illis acceptam esse. Exempli causa ponatur locus Prov. 5, δέ. , quem cum ita convertant, LXX: κυριος υπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοῖς δἐ δίδωσι Viag. ipse deludet illusores, et mari suetis dabit gratiam ita fero etiam Chald. : quid obstat, quo minus eum in eandem partem accepisse Ponamus, tu quam nobis Visum est accipere 3 Scilicet haud in magno discriniine ponam, utrum mecum dicas:
geri etc., quemadmodum Post CASTELLIONEM' DATHius quoque interpretatus est: Derisores deridet, humilibus Ghibet gratiam. Denique in
uno certe istorum locorum eae lysius GEsENII sententia vid. supri p. 524. zN Pe eram assirmando converterunt, Ioco, inquam, Iea. 29, 16. , ubi