장음표시 사용
251쪽
Dominica, qua cantabitur,cantate Domino, nostro conspectui' apparere jubeatis,praenominatis fratribus R & A. super damnisti iniuriis responsurum, de inobedientia,& contemptu Domini Papae& nostro ,&participatione sacrilegii, R. quoque de Pauli. generumArchid. ad Sedem Apostolicain excommunicatum transmittatis, eo quod instinctii Diaboli Presbyterum .intersccit. Novcrit autem Archid. quid eum consequatur, siprsdieto sacrilego c6 municare ausus est,dum a participatione eius Ecclesia abstinet. Praecipimus ut EcClesiam de Reg. cum ablatorum integritate prς nominato R. restitui faciatis. inodsi Rad extraneus nostris& vestris mandatis obedire conicmpserit in cum seueritatem Ecclesiasticae disciplinae exercere non differatis. Si autem aduersus Richardum aliquid juris sibi competere crediderit,illud media aequitate ubi tu um fue rit , postmodum poterit obtinere. Magi'o Gauseido. Epis T. XCIII. Λ Mico & cognato suo magistro G. suus Ioannes Sar.sal λ1 tem,& siquid ea jucundius. m inpe, rarius tamen quam vellem, litteras vestras receperim,nullarum gratior fuit aduentus , quam illarum quq mihi sub Dominicae erudiationis authoritate necessitatem veritatis indixerunt. Ga deo namque quod de thesaulo scientiae vestrae nunc tandem probitatis exemplum , quod vobis reseruabatis , dc mihi communicatum est. Potero quidem his & similibus animari ad fortia, & Domino prouehente, ad altiora conscendere, si mihi propitiationis suae manum porrexerit, qui illorum dumtaxat operum finem illustrat, quorum se in eminit esse principium. Et licet illius nostri, quisquis fuerit, sit iucunflamemoria, & sententia probabilis videatur, est tamcn, Vt armbitror, Vnde moerori suo poterit quis exhibere solatium.Magnum equidem est honorum fascibus illustrari, sed proculdubio maius est eosdem virtutum titulis promereri : Vnde qui Virtutis assequutus est prsmium, & si rerum opulentia & fastus
non accedat honoris, collato tamen bono debet esse contentus: nisi impatientis conscientis stimulo,quasi iniuria,murmurauerit,vicio bigratitudinis,hoc ipso quod habere visus est
252쪽
se secisse videatur indignum. Et utinam si studiorum prς mium
monassequimur, saltem non destituamur & merito. Non ta-
incit haec idcirco propono, quod a senis nostri eruditione ro-Cedam, cui, Domino faciente, tota vigilantia montis & corporis obtemperandum csse decreui inuod pusilanimitatem spiritus veremini, & timorcin timetis lui picionum, prudcnter quidem facitis & amice. Non enim Pompeio, aut eo qui ipsum vicit maior, aut Augusto prudentior , Cicerone aut Curione disertior sum, quibus quantum suspicionis aura no-cucrit , vos historiarum series tuta perdocuit. Taceo quod to-.tiens victorem Machab eum ante fregerit pusilanimitas, quam Gentium sortitudo, ut constat , quod illorum impetum a me
sustinere non potero, nisi me interim foueat, qui protegit hominem a pusilanimitate spiritus & tempestate i in illius autem virtute non timebo, quid eXteri' in Serat homo , aut
intcrius murmuret caro. Caeterum equus quamlibet velox cessante stimulo fit tardior ,S ut ait quidam,corrumpunt ocia mentem, & capiunt vitium ni moueantur aquae: sicut&mens mea, quae suo victo , ne dicam natura hebes est, innatam ignatauiam non deponet, si non crebrius exhortationum aculeis excitetur. Erit ergo industriae vestrae frequentius son inolentis mes torporem excutere , Vt quem ad bene agendum non propria saltem virtus, accendat aliena: in eo vero maxime vcrae amicitis fidem agnoscam, si me, sicut reddideritis mihi ut vicijs non parcatur, & Vt de caetero necentur , cautius statuatis ea contra faciem meam , ne in eo deterius
displiceam semper alijs , in quo mihi quoque non nouao displicere.
IUssino Episcopo Sarisberiensi. E p I s T. X CV.FRatres Hospitat. novo quodam & inaudito humanitatis
titulo , ut priuatas faciant eicemosinas , calumnias ingerunt mahifestas, rapiunt ut distribuant, de alieno plicant Altissimum, &in contumeliam Apostolorum ligandi & soluendi usurpant officium, usurpant clauόs Ecclesiae , liberalitate Pontificum abutentcs,EMesias, quas semel occupaucria
253쪽
Episcoporum subtrahunt potestati, quorum nituntur potest te, & authoritate, si aliquem prouincialium conuenire voluerint. Si vero conueniantur ab alio , Pontificalis authoritas evanescit, cum asserant se forum non habere nisi Romanum, vel Hierosolymitanus, Unde sublimitati vestrae consulendum re supplicandum decreui, ne malitiae eorum, quam eXercent, aduersus latorem praesentium, Clericum & Sacerdotcm vestrum , indulgeatis : cum Causa eorum magis vcstram laedere videatur Ecclesiam, quam istius personam. Omnem enim Ecclesiam quam eis concesseritis, vobis &successoribus vestris auferetis. Abbati essensita EPIs T. XCVI. LItteras beatitudinis vestrae mihi lator praesentium attulit, sed ipsis Paschalium solemnijs seriauerunt. Increpationis ergo vestrae querelas grauiter accepi, & eodem animo quo casnoueram esse conscriptas, nisi quod in an a puriori sincerio-xem esse credo charitatis affectum. Si enim super his, vel vitio arrogantiae & ingratitudinis vobiscum contendero, praeternam qu et perspicuis & perpetuis vita tum titulis illustratur,domestica probatione conuincerem. Gratia si quidem Domini&vestra, sum quicquid sum, siquid tamen sum, & institutionis vestrae beneficio me spero semper futurum meliorem. Scripseram quidem vobis aduentu nostro, quod ex subiectis causi ore credideram. Quod vero sententiam mutaui vel distuli, non leuitas me sed consilium amicorum meorum fuit. Vne hqC aut nullam arbitror, aut leuem culpam, cum &Altissimus
sententiam mutet, cuius consilium manet in aeternum. Non enim fortunae insidias solus potui declinare cum omnia quae isub Sole sunt, lubricae sortis vana versentur in alea. Fluxus ete- 'nim temporis, motus rerum, caligo mentium, leuitas animorum, axem fortunet tanta sui agilitate circumserunt, ut non modo rotam eius,sed & totius orbis molem facile constet esse
volubilem. Verum ne non tam me excusare, quam rerum conditionem frustra videar accuser de omnibus, sed causa cognita iudicare.Status itaque mei faciem parumper inspicite, Sem en nu Domini nostri Regis Anglorum, ab anno praetcrito,
254쪽
grauis in me studio mutaru excitata est indignatio.S i causam quaeritis,professio libertatis,u'itatis defeta crimina mea sunt Testis est mihi scrutator cordium ,quem inutilis & perniciosa vita mea tota semper id nimis offendit, quia alterius culpae, quod ad Dominum Regem, conscientiam nescio. Ipsum, ut audistis, adire disposueram, meam innocentiam purgaturus, sed per familiares suos didici. me nullo modo admittendum in absentia Domini Cantuar. & eo mediante mihi posse Π Uam reformari. Praeterea Domini Regis reditus nobis in dies singulos promittcbatur. Quid ergo merem Insulam egredi imaginem videbatur habere diffugij: calumniatorum declinare congressum estet ream constuentiam profiteri: Principici non expectare conspinum ,, caput meum laesie maiestatis ob noxium legibus faceret: ad suum Iestimonium, innocentis conicientis, authoritas Romani Pontificis, prudentum consilia, fantiliatiuin preces tandcm persuaserunt, tantum eXamen
causi, si fieri potest, domi expectem, ubi finis poterit esse , desumptii facilior , dc copia amicorum fertilior. Sed haec, voscribitis, renuntiasse dcbueram: has equid cm partesfidelibus Vestris amicis mcis , venerabilibus viris, Ioanni Thesaurario Eboracensi, & M. V villelmo commiseram procurandas. Proprium nuntium idcirco destinare distuli , quia nauseagij bro uis, ut vidcbatur, licet magni, ad huc dubius crat cuciatus, d cquia mallem laeta quam tristia nuntiare. Via dc & cursorem vestrum mecum retinui per dies aliquot in aduentum illustris.
Reginae Anglorum , &clarissimi viri Cancellarij Regis, qui per misericordiam Domini, procellam mihi detumuisse dixerunt. Potens est autem Dominus vcstris, & Ecclesiae suae, pro qua patior,precibus,cam, quantacumque sit, in auram Commutare, & innocentiamimeam Perducere ad portum quietis optatae. Haec hactenus.Ex quo fidelem nuntium inueneritis, mihi, si placet, Epistolas beati B transiuittite. Precor etiam, VEt florcs aliquos verborum eius,&vestrorum, &Cantoris Tre
censis, si qui sunt si miles, colligi faciatis: Ita tam en ut filiorum laetitia non perimat aut minuat fructus utilitatem. Ego proculdubio,authore Domino,vos in mea, aut proprij nuntij per
sona, antequam Autumnus excaz, visitabo. De libcralitate,
quam limatrem meum exercuistis, quas possum, Vobis gratias
255쪽
refero. Magistrum autem nostrum. Praepositum vestrum n mine meo persalutate. Huc quoque salutatis qui vos diligunt,&me nouerunt, quos etsi non cartae breuito , mentis tamen
complectitur latitudo. Adeundem. Epis T. XCVII.
IN Aduentu nuntij vestri ad nos Serenissimi Domini nostri Regis Anglorum,qui ad Alpinos, Sc sub Alpinos Brit
nes proicetus cst expugnandos,expeditio nos tencbat occupatos quidem totius regni negotijs, sed praecipue sollicitos in custodia illustris Reginae A nglorum &liberorum Domini Re- is, qui commissi sunt fidei Domini Cantuariensis, am ego
latere non recedo inde utique ut eminentiam vestram nec peTnucium meum tam cito potuerim visitare. Caeterum quid doloris Sc moeroris animae meae nuntius vester attulerit, prudens&sciens taceo ne si super dolorem vulnerum Vestrorum,meum
quoque addidero, ampliori tristitia absorbeamini, cum saucia mens recordatione, ne ' ante inundatione tristium exuit ri solebat potius, quam foueri. Malorum quidem ni eminisse iuuat, sed cima fortior pritualueris. Miserum quoque ruisse iu- cundum est, iam de Delicitate gaudenti. Sic , nc infortunii grata est recordatio, sed cum de fortuns iniuria triumpharis Quis aedium suarum ruinam laetis oculis aspicit 3 quis domus. sus flagrantis aut fit mantis incedia libens intuetur Proinde,mi R. a tanti moereris memoria animum pariter paululum auert mus, conuersi ad eum qui fideles suos tentari non patitur supra id quod possunt,faciens quidem de tentatione proueniunL, Ut omnia cooperentur in bonum. In sorte namquc iustorum peccatorum virga no permanet,&quicquid ab iniquitate recedit, seu prosperi,seu aduersi faciem induat, nihilominus proficit ad salutem, S conatur ad gloriam. Ex rerum namque 2 fficultate
crescit meritum fidei, Se gloriosior est triumphus , quem assiduitas laborum , & periculorum susceptio, de iugis patientia praecesserunt. Si de se praesumit aliquis in quo deficit, si de Domino in quo non proficit, Sine me , inquit, nihil pote-
sis facere: de in eo cuius spiritu agitur Apostolus, o si PQ
256쪽
test. Quis virorum fortium & sublimium illud non libenter
nece malis.sed contra audenti. rito, seu tua refortunasinat.
Quid ergo quem Verbum Patris inuitat ad fortia, &animat in tribulatione maloru, &d lorcpdicens, Gnidire in me ego vicimundum. Dilatare voluit Dominu nos iacit suum, & Martyris sili gloriani t nascIre ad exicrnas nationes, ut qui quasi sub modios enopensis Ecclesς latebat, rcspondeat in medio nationum t multitudine populorum s des suas, tandcm sorte permisit incendio, ut quasi bcncficio ignis cxaminatae,authore Domino, cum te dificata fuerint, sicut mundiores, ita appareant pulchriorcs.Cum vero Ecclesiam Anglorum sollicitare placuerit, diligenti sollicitudine prudentes & honestos viros in hoc opus eligere studeatis, quorum p cccata minime rubo rcm incutiant innocentiae vestrae: veniant . qui muniti commendatitiis precibus Principum vestrorum , non quo res aliter expediri non possit, sed quia facilius & fclici; ἔ promouetur
negotium, qt d magnorum vi ora es auritoritate subnixum
Atactumspondet Dominus Cantuariensis , es eius autem Dominus procurabit. Quid de me dicam , qui totus vester sum, & illorum 3 De caetcro liberalitati vestrae pro spistolis beati B. gratias ago, antiquis insistens precibus, ut floreS Verborum eius qu's conquirerc poteritis mihi vans cris; siciatis,& siquid huiusmodi apud vos paratum cst , pcr nostroS nuntios afferatur. Praeterea veri Argulfi mihi ' Pignora promisistis,cui satis gratulari non possum; sed licet mini sufficiat gratia vestra, precor, si fieri potest, ut de reliquijs beatC Sannae, Memorij, Frodoberti & aliorum, quorum pane nutritus sum, per eosdem mihi mittatis. Quod autem huiusmodi mitti placuerit. manu vestra signatum tradatur nuntiis, & litterarum vcstrarumpi secutione fiat autenticum. T
257쪽
QVot& quanta mala Ecclassis Christi procuret Pastoris
absentia, si antea nobis fuisset incognitum, ex solo peregrinationis vestrae dispendio potuimus didicis. Biennium enim est ex quo fames coepit in terra vestra,non equidem fames vi alium , quorum satietate a cultu Domini avertitur, Beplerum lue recalcitrat populus Inciassatus, dilatatus, sed fames audiendi verbum Domini. Paruuli si quidem petierunt pallem ,εc non crat qui friingeret eis. Si ergo ad aliquem vicinorum solos Euangelij tres Panes , domui vestri mutuaturi accedemus, creditorum continuo sustinemus dissicultates, ea se copia excusationum opponit, ut filijs quiescentibus in cubili, ad importunitatem nostram vix surgat aliquis, es aperiae
nobis pro reuerentia nostra. Si autem ad extraneum & peregrinum urgente necessitate confugimus,limemus,nc pro pisce semperirem, aut ne pro ouo porrigat scorpionem. Praeterea oues vestrae aut non audiunt, aut minus audiunt voccm aliorum
Quid multa piacturam Domini, quae quotidie fit in rebus remoribus, non suffciunt enarrare. Audite ergo , dilectissime frater in Domino, planctum esurientium, audite voces vagientium paruulorum, audite vocem Sponsae quae amore lan-ltet, & vestro desiderio intabescit. Audite denique vocem ponsi, quivos constituit super familiam suam, ut ei cibuni. detis iri tempore. Redite itaque ad Ecclesiam vestram, &t tam Insulam sapientiae& virtutis vestrς radiis illustrate. Nec vos moueant damna rerum, quem respiciunt pericula anim rum. Proculdubio satius est &aequius, ut sollicitudinis vestrae vigilantiam commissis vobis Ecclesiis impendatis, quam alienis. Dominus Rex de securitate vestra nos fecit securos, ει duobus quos nominatim excludis,exceptis, quos volueritis, ad gratiam esus poteritis introducere. Nos autem reditui v stro congratulabimur, &quicquid auxilij & consilij poterimus, libenti animo conferemus. Vale.
258쪽
viam credidimus ostcndendam,'quar honestatis specie, aut utilitatis fructu, videtur praeca teris eligenda. Et licinambigentis animus recte confulanti obremperare dctrectet,eli ritatis tamen iustantia nbn quiescit, donee reluctantem mi cum ad bona pertrahat, &inuitum. Sic nos reuerendeti mantissime frater in Domino,fraternitatem vestram ad propria redire monuimus,omnino non credentes honestati vestrς, aut Ecclesia utilitati magis aliquid expedire. Vt enim cstera taceamus, quς longum est enarrare , profecto morum tuina longe miserabilior est,quam nummorum. Tunc est de temporalium amissione dolendum, ubi dispendinin incurritur. Duo rum namque dolorum Circa eundem animum maior denigrat alterum. Lbsit autem ut aliquis de vestra prudentia audeat suspicari, quod vilissima rerum , opcs scilicet, animum vestrum moueant ubi periculum eminet animarum. Absit ut inuidia antiquo suo vobis possit insultare prouerbioe
- qa d defer illud aemasti. Vnum e duobus eligite, aut litis discrimen vuItis , aut pacem. Si litis incertum praefertis,aduemte quia nihil turtius eri 'uam filis armis expugnari, & quasi mucrone proprio iugulari. Si pacem,tedite,&pax est: Si timetis, & quidem Vbi non est clamendum. Numquam enim venirin mentem serenissimi Do mini nostri Regis tanto deturpare opprobrio , Vrmanum suam in quacumque causa extenderet in Christum Domini, & aliquam contumeliam a quocumque pateretur inferri. In eo' se quidem plurimum motus est, quod conductum petere neces Iarium credidisti, cum neminem eorum unquam siserit, qualescumque processerint inimicitis, qui ad se veniebat. Quid ergo timebatis, cum vos sua,&omnium nostrum voce & litte ris reuocaret sed vos mandatum Domini Papae,3t Clunia-Cenc vestrorum necessitas detinet. porro & ipse Dominus Papa reditui vestro congratulabitur . nollens mandatim illud utilitati vestrae prsudicium tacere,& personam vestram Uuin
259쪽
ton. & Glaston. Ecclesij s, plus quam Cluniacensi non ambigitis obligatam. Illarum quippe regimen sitscepistis a Clunia. Censibus absoluti. Qua ergo ratione ab istis ad illos diuertistis Numquid aequum est istis esuri cntibus, corum pane illos satiari λHaec non modo Domini Rcgis, scd sere omnium querela est. Certe an iusta sit vos videritis. Prstcrca cx absentia vestra
se in necessitatibus Regnia consilio vestro S auxilio qucritus destitutum, cum D qmino propitiante Caesari reddi sebeant quae sunt C stiris. Vndo plurimi suaserunt,ut in omnes vestros ruourisis ageret, S in bona Ecclcsiar,vique ad thcsauros intimos, manum cxtenderct. Ipse tam cia incitante se turba continet manus suas, &aduentum vestrum Vtrumque expectat. Quod si Ecclcsiam, &omnes.vcstro hac prouocatione Regi indi gnationi exposueritis, timendum cst ne veniant maiora metu.&vos, quos declina non vultis prquisos, sentiatis aculeos postmodum duriores. Precamur crgo, S in virtute Charitatis consulimus ut redeatis ,& cx quo vos audierimus esse Bolonis, vobis in ipso littore nostro occurrcinus , procuratu 1 quo Or,do ad Dominum Regem cum honore perueniatis ει finis jucundus tantis laboribus imponatur. . - Domino Pa Alexandro. EPIST. C. . .
EX mandato Sanissitatis vestrae in praesentiam nostram Glauimus venerabilem virumG.Abbatem Vvesimo nancta Ionachis de Malum. rcsponsurum super his quae in audic tia vestra aduersus eum proposuerant. In ipsa autem vcntilatione cauta nobis ex testimonio venerabilium virorum Gilcber-HΗonsord. Episcopi, Hamelini Abbatis Gloucestr. Raginal-di Persor. Abb. euidenter apparuit, quod Monachi Malum. frauiora quam passi sunt promeruerant, Vicio contumaciae tuae, Minbedientia culpa, quam beatus Benedictus in Monasterijs docci csteris acrius puniendam; de quain tota fides Catholica, & omnis EccIesiastica disciplina, quasi scelus idololatriae detestatu r. Tande convcrsi ad cor ab Abbate suo, quem multis 4niuriis & vexationibus graui ci laescrant, saniosi coimo usi,nostrati ad petas esu3, vel m
260쪽
satisfactionem promittentes,restituto priuilegio,quod a Majc- statu viciosa suggestione obtinuerant, interuenientibus nobis,& venerabilibus viris qui aderant, G. Roffensi Episcopo, Siluestro Abbate S. Augustini, in ipsius gratiam receptis uni, S sic concordia reformata .Et quia Cellulam Malum. Ecclesiae Uvestino nas . pleno jure ab initio constat esse subiectam, Excellentiae vestrae preces porrigimus, rogantes ne contra Consuetudincin omnium Monasteriorum,eam patiamini jurc suo priuari, & iustas petitiones Abbatis,de quo meliora speramus, misericorditer audiatis. Episcopo V intoniensi. EPIs T. C Io SVper incolumitate vestra, quam a nuntiis Vestris acccpsem iis, laetamur plurimum, sed de ea mentis integritate, quae rerum damna non sentit, congratulamur Altissimo bonorum omnium largitori. Gravis quidem fuerat de rerum jactura tentatio, si non in fortem animum incidisset vera fortitudo clarius elucescet, si tribulationis igne probata redierit ad ovile, quod ex Pastoris absentia insidianti uni morsibus patrat. Nec est, dilectes ater , quod vos amodo vereri oporteat, cum ipse Rex aduentum vestrum desideret, & pacem, dc securitatem omnimodam repromittat, & ne de ea possitis aliqua ratione dubitare,cum in manu nostra cepimus,ducatum VODis dantes, a mari usque ad Regem, moram vobis,& reditum, si expedierit , prs paraturi. Si ergo diligitis Ecclesiam vestram, si a nimam vestram,immo quia utramque diligitis,accepta opportunitate redire non differatis, ne, quod absit, quod saepe diximus,fiant conditionis vestrae nouimina semper deteriora prioribus. Potestatis enim a Domino constitutae geminabitur indignatio , si porrectam gratiam contemni praesenserit.
Domino Papa Alexandro. E p I s T. CII. SAnctitatis vestrae mandatum debita veneratione suscipientes, creditoribus vestris satisfecimus , parati semper Apostolicis obedire mandatis, sed A postolatus 'estri remporc paratissim. Nos etenim per . misericordiam Dbmini a fidei