장음표시 사용
211쪽
Anos Trvo RuM CARMINυM Hoc tulit ille mihi mimus, nil tale merenti: Testor me pavidas tunc habuisse manus. Hoc munus, Fernande, tuum ossi hunc seruis honoreo vitibus, laec illos praemia ferre jube - , ,
Quos inter cum me numeras, ultroque siluras , i Non puto te Musas consuluisse tuas. iNec tua, qvim veneror, me sic deludit amantem . Gratia, ut hoc munus me meruisse putem. Non mereor. Sed habet mens hoc generosa, favore . Ut quos noei dignos invenit, esse velit. . me velim certὸ. Testor violabile nunquam Pignus amicitiae quod culpis esse tuae. Non ego, Lethaei biberem v fluminis undas, - - . Excidere hanc credam pectore posse mw. .. lscilicet ipse mei memor illa merentis Amici
Deditus obsequiis semper amantis ero. . .
Quid loquor' Ex uum est quidquid promittere potami Promissis quivis dives ut esse queat. . lsed tacuisse hesis; urgent data dona; iubentque .
Sanctu, ALEXANDRI vultus,&ora loqui. IQuis decor est illisi ut puro fusa metallo Divinae speciem simplicitati; habent l
Argenti lucemlux altera vincit, & auget, Qua neque Luna si plena decore micat. Non ego nunc illam, sit quamquam argentea tota Abditus obscura nocte videre velim. Plus lucis, dum nox operit caligine terras, Nummus, at e vultu quem gerit ipse, dabit. Heui nox alta meos premit & longissima Belgas, i Quam belli nubes tetra, minansque facit: Nec spectare diem datur, aut sperare propinquum:
Noctem hanc lati Cynthia nulla potest. 8 Ille
212쪽
Illum oculo gratae lucis amante sequor.
Quaeque darem pedi A sed nummus non habet ill l Audeo si vis oscula serre genis,
Et, quantum patitur summ* reverentia stonili, Unum liqc, cum sternitumba morante, loqui r . O Pateri ol si quid natorum vota tuorum,. Et tua pro natis cura laborque potest; Pa Pacem: Tua sensa Tibi, tua verba remitto, Et quae Tu superis, haec Tibi vota seror . . Vota movent superos: Et Te tua vota movebunt ri Cum seperis eadem Tu quoque regna tenes.s Vota movent, Eo, Ter quia magnum est pondus in illis. Pax Tibi, plus aliis, pro dolori arma placent.
Arma placent aliis, nobis eadem arma minantur: Praesidium in tantis Tu potes esse malis. Utque potes, sic esse voles: complecteris omnes r Communem Te scis omnibus esse Patrem. Percipis, & nostros sentis, tua vulnera, casus;
Plusque etiam quam nos, quod patiaris, habes. Scimus; & hic animus vultu se prodit in illo , IQuo toties Paci templa dicata subis. Invideo tibi Roma; tibi namque illa tueri, Ora, decus mundi deliciumque, datur: ora, tibi Pacem, Pacisque precantia mores, Cum pro te supplex vota, precesque facit. Et frueris voti pretio. Nos sela, tot ensis 1
Inter, adorandae frontis imago juvat. .
. Et quantum tamen illa iuvati Si, qui dedit illam
l Spirantes vultus cernere, & ora daret,l Et pia secratis daret ostula figere pl tis ;l male nimo robur surgeret inde meo l
213쪽
188 ADOPTIVORUM CAR ΜΤ ΜυΜo cupiam, Femande, licet bis sena propinquent Lustra mihi, ignotam selus inire viam, . . Solus & Npinas ascensu vincere rupes, Solas & irato ducere vela marLmae mare, quae tellus, quaecunque pericula casum Objiceret, finis vinceret illa viae, Finis 'ΑLEx ANDER. Quem per Te cernere tantum Si liceat, majus nil dare Roma test
In quam animi causa FERDINANDUS ERM pQ ct Princeps Padobornensi cessit, mensebus aestivis An. 7 6 8. O Sennae decus, o beata villa lVilla an diceris, an vocaris auti es Villa es rustica villico incolente: Dum Princeps habitat, vocaris Aula. Non tu marmoreis quidem columnis Celscim porrigis inter astra frontem:
Ornatum domui dat inquilinus Ex illo pretium, decusque ducis. At ne te pudeat velim, quod ipsa Tecto is humili, nec eleganti, Dum Celsissimus hos,es est ; si erbam Magni noni js aemularis arcem.
214쪽
Non alto aggere valla te coronant,
Quae lentis aqua fluctibus flagellati Non sulgentibus hinc & hinc sarissis
Stipat B lania militum catervae Tamen te foveis aquisque cinctam Ponsve satilis undequaque munit. Es sedes Charitum, domus Voluptὰ:Junctae hic Naiadibus leves Napaeae. Quam grata undique frondium corona Verrit sidera quercuum theatrum tQuali murmure mutuis vicissim Hla pinus seciam comis salutat 'Hinc assim nemus,aequor deSennae, Et sylvestria pinuum vireta Oblectant studio levis Dianae. Hic Princeps procul aulico tumultu, A curis vacuam laboribusque et ranquilla recreat quiete mentem. Non Ela auribus obstrepunt client Caesarumque serensium patroni; Non clangor litui, tubaeque plausun Non hie nobilium, Ducumque coetus,
Non sulgens s ula cohorte pompa, Raptos dissipat abstrahitque tensus. O villa inclytal digna nominari Phoebi & Pieridum domus sororum. O sella nimis, o beata villa lFelix Principis hospitantis aulai
Curae hic longius exulent, nec ullos
Admittas, precor, Hospitis dolores. 1lli dum placitam dabis quietem, Debemus Tibi Patriae salutem.
215쪽
Α Urea dum p a coluerunt Ocaea gentes, Ambissis populis mella sedere di pes:
quercus sudarunt roscida mella, o Μel suit in soliis, mel fuit inter aquas. Te quoque, qui reddis nobis ea tempora, Princes Inclyte, non miror mellis amore capi. Cum 'Tu sis verὶ mira dulcedine morum, inlleus ingenio, melleus eloquio, Par est, ut sontes ipsi Tibi mella propinent, Ut Tibi messita, terra ministret aquas.
216쪽
CUM CULARIUM INTIMUM, De morete Natalis Mndis . '
Linete vates, tuque magnorum arbiter Facunde vatum, funebrem legum praei, .positaque lauro, stonde serali caput, rem de, cinger causa lugendi gravis. . Heul Rondininus, ille Μusarum sinu vxceptus olint, quando materno puer Gremio cadebat; mox secuturiscnelyn :Q.: HI Tacturus annis; inde cum maior virum Formarit aetas, Ore promturus sacro Sublime carmen, quod poetarum chorus 'Miretur omnis, quodque Parnassi iij. . . , Resbnante seriat astra, Divosque exciat. Heus Rondininus, ille grandaevae labori Et summa matri cura, ' nec minor tamen Natri voluptas: ille tot statrum deciis,
i. Felix Zactia Rondinini nostri mater , eui aurinisAlexanderatorie novem liberos reliquit.
217쪽
, ADOPTIVORυM CARMINUM 'Amor serorum, Pudium tantae domus, Aquare ' Paulum purpura, atque antali 3 avum Superare dignus: ille tantarum capax Gnarusque rerum, Juris, & Consi, ' & sacrae Plenum Sophiae pectus, & Suadae nitor, Medulla C itum: quodque plus cunctis reor, Magno ille Fabio, magno Alexandro aureis O nata saeclis nomina, & fausti ominis l)Cliens patrono traditus; tas hac manu Gradus per omnes, vita si staret super, Ducendus ipsum ad culmen Imperii sacrum :Heul Rondininus ille nunc lanus jacet, AEtatis ipse flore succisus, rosae vernantis instar, subita quam duro necat uina morsu. Fata pro nimium invidat Spes ille quantas occidens socum trahit, Insertque tumulo 1 rapuit immitis virum Libitina, nil miserata; non celsam indolem Moresque castos; non & antiquum genus, Non & juventam; non Apollineam quoque
Reverita laurum, ' Laura quam caro incipe Fratris cadentem vertice, in castum tui
sera l. Paulus milius Rondininus, S. R. E. Cardinalis, starer nostri, pius .em sim & doctus, . cc 3. Natalis Rondininus, hostii avus, centenarius fuit. . Noster Graece& Latine doinis, Iurisprudentia:&Theologiae petitus. s. Fabius Chisius, ante s. R. E. Cardinalis, nunc Alexander Papa VII. Londininum nostrum infamilia sua habuit, & sciibendis ad Principes epi-6. J nitra Rondinina. nostri seror, doctrina deliteris a Tarquinio Gallu- , de Alexandro Donato societatis I E s a Patribus egregi. imbuta, cui Cardinalis Molivolus suam de Bello Belgico histiniam Latine verten' tradidit, quod tamen ipsa modosth recusavit, abdicatis iaculi curis nunc in Coeno.hio Virginum sancta Teresia unctissimh virens.
218쪽
L1BER PRIMus. sertum pudoris, inque doctiinae decus. Nam & ipsa valet, scita Donatum loqui Galluliumque Virgin selere dc tuos, Bentivole, si gas voluere atque ipses potens
Donare Latio, cura ni sacratior Teresianis rapiat in caelum ignibus . Humana selido cuncta calcantem pede. Quid fata culpo ' coeca gens mortalium Nescimus in quid rapiat, aut servet Deus: Et ispe servat, cum rapit. 'Non est Deo Testante, non est semper in canis suus, Nec vera in annis vita. Vixit is diu,
Dui validus aevi, qui puer diem benὁ Clausit supremum. Non tuos hinc jam semdlanes querelis, sorte nec moestus tua
're plango, Rondinine; sed luctum ardeo Mutare plausit, quando pars melior tui Sejam beatis caelitum admiscet choris Laetum canens paeana. Non omnis jaces; Et urna cineres quae brevis claudit tuos, Non claudit animam, sidera & caeli super Globos euntem, & spatia mirantem poli Immensa, quae non ' Archimedeo datur obire radio. Nec tamen nostris procul Terris abisti: vivis & spiras adhuc re major ipso, & carior iam nunc tuis. Suprema te non abstulit mundo dies, Sed genuit: oris namque terrarum ultimis, Per utramque selis cuncta lustrantis domum Te, Rondinine, non sit auditum exteris
s. Matheseos in primis petitus suit. α
219쪽
Perennibus te fama cantabit tubis. . . Non ergo, non hunc esse funestum tibi, Sed esse vitae crede natalem noVae. 'Et tu querelis parce jam tandem, tuis Jam parce lacrymis Zachia, quae nulla magis Felix ' virorum prole. Natalem juvet Genuisse vel sic. Ille germanos supra,
Ipsiimque Jo h dulce mihi nomen) cruor
Quem jure decorat Onomanorum, & situs, Lauro decorus ibit; ut laurum super It lingua, doctae ut arma concedunt tose. Nec invidebis postumum hoc fratri decus, Caroque cineri facilis hanc palmam annues, Pietate praestans Paule, quem Patrum eminens Effert Senatus, quemque gestantem insulas Sibi gratulantur Assisinates patrem. Tuque illa rerum domina, terrarum dea, Q septicolli vertice attingis polum, Fecunda vatum Roma, Natalem 3 tuum Plorare cessa. Vivit: in suo intcger Achate vivit, Musa quem functo parem Et Rondininum est visa secisse alterum. Habes in uno, Roma, ' Fussienbergio,. In Rondinino quidquid amissiim gemis. Habes in uno, Roma, Furste ergio,
s Felix Tachia multorum filiorum mater. io Alludit Poeta ad suas de Iosepho tragoessias. ii Iosephus Rondininus, nostri frater, pronigatis ad Candiam Turcis , -- iori tubo ictus occubuit. ii Rondininus Cardinalis Assisiorum Episcopus. t 3 Rondininus noster Romae natus.14 Ferdinandus Fussienbersius Rondinino nostro amicissimus⁢ poeta Ripse maximus.
220쪽
pellona quamvis serrea hoc isclum terat, Saecli Poetas aurei, quos & colat Augustus ingens, Walliumque & Hesum, Et qui sinuuntur. Ire jam nobis quoque Post Rondininum vatibus ad umbras licet: Tu dum supersis grande Parnassi decus,
Sacrique, Ferdinande, moderator chori, Dignum cothurno nomen, & plus quam meo. . Tuque o sacrorum maxime Antistes, vicem Gerens Tonantis, proximum Christo caput,
Cui ses olympum clavibus caelo datis Reserare, fas & claudere: extinctum haudputa Quem lux avorum, illustre Boldrini genus, Et orbis Atlas ille, Romanam fidem Pisis labantem pace qui fulsit sita,
Tam clara proavum nomina exstingui vetant rQuem pura sceleris vita, candorque ingeni,
Linguae venustas, certa virtutis comes
Scientiaeque fama; quem vates tui Post sata canimus. sic mori votum est mihi.
. Is Rondininus noster suos inter Μajores numerabat soldrinis , de quo Ssoniades; Nicolaum, de quo Marcus Guascus; Bartholomaeum, de quo in Chronicis praedicatorum, cujus ope& consilio Pisanum Conciliabulum est di Glutun .ic Alexander VII. Maecenas Poetarum Optimus Maximus.