Examen diatribæ Thomæ Willisii, doctoris medici, & professoris Oxoniensis, de febribus. Cui accesserunt Historiæ aliquot medicæ rariores. Authore Edmundo de Meara, Ormoniensi Hiberno ..

발행: 1667년

분량: 250페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

216 De Morbis Haereditariis.

reditarios non esse , quandoquidem non omnes de Salis natura participant. Dicere et-jam possumus, ut ambas inter se Sectas con- Iciliemus impuritatem illam Seminis A Sanguinis quaeIuris haereditarii in morbis est oti-

gO. nunc sanguineam, nunc biliosam, nune pituitosam, nunc melancholicam osse , aliquid tamen in se substantiae salinae &tartareae continere. Varia enim diversa Salium genera in eorpore humano gignuntur, quae in variis e more stunt humoribus. Sal gemmae S commune in . Pituita salsa apparet; Salarmoniacum acetosum in Pituita acida, Minquadam specie Melancholiae acidae ; Salvi-triolatum aeruginosum in Bile aeruginosa; Sal aluminosum pungens & stypticum in Pituita vitrea; Sal nitrosum amarum in Bile amara; Sal dulce siccharinum in Pituita dulci ; Sal arsenicale &septicum in humoribus malignis & pestilentibus : ex quorum omnium coagulationibus innumeri oriuntur

morbi, ut Arthtitides, Calculi, Scirrhi, &variae Obitructionum species , pro variis SMlium & Tartarorum Maturis S quemadmodum 8c ex iisdem resolutis complures nascuntur morbi s ex corrosivis, verbi grstia, distincta Dysenteriarum genera; ex acribus& salsis ardores Urinae; ex acetatis Orexes Ventriculi,ex arsenicatis Anthraces, Ulcera cancrosa, Phagedaenica Dysepulota, &. si milia; & ex stypticis quaedam Colicae species

quae tandem in Contracturas degenerata

222쪽

we Morbis Haereditariis. 2IT

pote transferri intacta intermedia Prob.

ΙNter alia quae de Morbi 2 quaeri possunt

Haereditariis, speculatu non est indignum, An possibile sit Parentes transmittere morbos suos ad Nepotes aliosve Posteros, absque eo quod proxima & immediataProles ejusmodi morbis corripiatur. Negativae parti sequentes duae Rationes saFere videntur. Cum A gens omne percontactum agat, ut ab Aristotele docetur 7. Physic. Cap. a. imponfibile est Agens aliquod in Patiens agere remotum , quin prius agat in propinquum ς eademque actione eundem producat effectum in protinquo quem produxit in rem to: Imo ut in propinquum quam remotum fortius agat necesse est , modo propinquum S remotum ejusdem sint naturae: quodlibet Enim agens certam & determinatam habet suae activitatis sphaera, in cujus omnes partes non agit aequaliter, sed in propinquiores sortius, in remotiores debilius, e propinquiores partes illius effectus sint aeque capaceS ac re motiores. Aliter vero contingit cum diversa sunt patientia , & propinquius eandem cum remota alterationem subire non potest , ut videre est in Lumine Solari, quod calorem in sublunaribus corporibus procreat,non aute in K inse-

223쪽

118 De Morbis Hae reditarus.

inferioribus Planetis , quamvis longe propinquioribus ,'propterea quod Coelestia corpora alterationi non sint obnoxia. Sic Magnes occulta virtute Ferrum distans cum quadam violentia attrahit, interjectas vero paleas, ligna , lapides, aliaque non minusquam ferrum mobilia, nullatenus movet, ideo quia sympatheticam Ferri cum Magnete qualitatem non habent, qua mediante

vim a Magnete moventem acciperent. At Nepotum reliquorumque posterorum nulla

est ejusmodi disparitas cum proxima prole respectu morbosiarum Parentis impressio. num; omnes siquidem in Parentum morbos incidere possunt. Cum igitur Parentum nihil nisi mediante Prole proxima ad Nepotes tranfire possit, necesse est, ut parentale vitium M prius & fortius proximos Natos quam Nepotes inficiat. Alterum Argumentum sumitur ex ele, primi de Demonstrat. Cap. a. Quod e ficit tale id ipsum est magis tale: At proximi filii Parentum morbis subsequentes posteros infieiues: Ergo ipsi eosdem habent morbos.

His tamen Rationibus non obstantibus, contrariam partem vel ipsa probat Expe- .rientia. Complures enim morbis cruciantur

Haereditariis quorum proximi Parentes nihil unquam tale lunt pereessi. Sed Empirici est nudis insistere Experimentis ; Philosophi

vero & Medici, certam & evidentem cujusque rei cognitionem ex Causis expiscari aedemonstrare. Placet ergo modum explicare . quo

224쪽

De Morbis mererita s. 2Is

quo in multos multi in vorum & Proavorum cadant morbi, quos intermedii Parentes nunquam senserunt. Id tribus praestabimus Theorematis.

Primo, Afferimus morbosam Haereditaetem non a solo Patre, sed etiam & a Matre procedere: licet enim maternum Semen paterno debilius plerumque sit, activum tamen est . quicquid contra Peripatetici clament. Quod si etiam nulla activitas inesset mater no Semini , ipsius Uteri & Sanguinis menstrui impuritas ad infaustam hanc Haeredita tem Soboli communicandam sussiceret: sicut enim Tritici semen, quamvis alioqui bonum di laudabile, si in solo non bono seminetur , in zizanias abit, aut certe in frumentum illaudatum 3 sic sanum, vegetum & laudabile Patris semen malignam concipit indolem

morborum Matrem amigentium,unde mo hida Proles morbisque Haereditariis obnoxia procreatur. Secundo Assirmamus e contra, fieri posse ut a Patre morbido vitiosum que conferente Semen sana, integra & vege- ta Proles nascatur 3 materno nimirum salu-hri, valido & laudabili Semine , Sanguine &oonstitutione paterni Seminis vitia prorsus abolente, ita ut paternae morbositatis vitiorumque vestigia nulla in prole appareant. nullaeque supersint reliquiae. Unde prudenter agere censendi sunt, qui Conjuges corpore recte valentes , virtutibusque tum suis tum, majorum insignes, potius quam divitiis ab undantes, Liberis fuis providere satagunt

225쪽

aeto Morbis Haereditariίδ.

Tertium Theorema est. U nius Seminis im- - puritatem rarissime ab alterius, quantumvis sani, commistione tolli penitus, siepe autem ita corrigi , ut in foetu qui ex illa commistione consurgit nullus illius impuritatis fructus appareat; . mali tamen radix viva fortasse quoad vivit lateat . unaque cum Semine

quod hompnis est quasi extractum) in ejus

Liberos transferatur, in quibus alterius Seminis, quamvis non morbosi, imbecilli tamen , nulla aut exigv resistentia cohibita, infausta producit germina infelicesque stolones. Haereditarios nimirum morbos,quorum

nec vim nec symptomata Pater unqua fuerit perpessus, licet eorum in seipso causam fixam, sed sopitam , & quasi Prometheum vinculis constrictum, per totam habuerit vitam tnon secus ac fertiles Vites in glacialibus plantatae plagis aut nullos, aut acerbos edunt fru- . eius; sed in benignius solum transplantatae ad pristinam redeunt fertilitatemἰ dulcεsque .

ac vinosas praebent uvas : aut quemadmodum Aqua, quae natura gelida est, igni superaposita calorem concipit, ac infrigidare ne uit 3 igne ver) remoto nativum frigus re rigerandique potestatem reculerat. Ex his facile est contraria solvere Argumenta. Ad Primum respondetur, Agens omne per contactum agere sive mediatum sive immediatum; & per consequens Paren xis morbos prius imprimi Natis quam Nepo-xibus quoad Causam : cui tamen causae aliquid in Natis calterius nimirum Parentis va- .

226쪽

De Morbis Haereditariis. 22 I

lida 8c sana constitutio) resistit, quod fortasIenon fit in Nepotibus I unde aliquando con tirigit ut Causa illa Effectum quem non potuit in Natis, in Nepotibus sortiatur. Secundo item Argumento idem 1atisfacit responsum : Conceditur enim Filios in so Contineste Caulas morborum quibus Nepotes inficiunt, non semper autem ipsω morbos. Dispar siquidem est aliquando morbifi- . Carum causarum actio in Natis x Nepotibus: in his libera interdum & fortis sine ulla resistentia, in illis a resistente contrario dein bilitata. Majorum morbi in remotis Posteris j ore Haereditario clucescere , licet propinquos aut intermedios non molestent. Mo Bus hie, inquit Ualestus de Taranta, in Philonio, Cap. de Elephantiasi, inιer Haereditarios reponatur, aliquando a posteror transit, mediis salvis.

biles.

Dissicultatem omnium quae in Morbis

medendis occurrunt nulla , quae pluribus fit communis, medentiu magis

terret animos, magisq; de incepto desperare facit opere quam si quos curandos susceperunt Morbos aegris Haereditario jure advenis- se intelligant : quamplurium enim Medi- comm opinio est, imo omnium fere, Morbos K 3 nullos

227쪽

111 De I orbis Haeredit iis. '

nullos Haereditarios radicitus extirpari. cum,

inquit Iullius Palmarius, Medicus Parisiensis, in opere de Morbis. contagiosis, Tractatu de Elephantiasii, Cap. 4. ex Elephantieo femine vitium est contractum , de aegri salute pes omnis abjicienda. Idem confiimat in ejus. dem Tractatus Cap. 7. rationemqne addita Elephavita sis, inquit, quae Haereditario jure successit, mel inveterata est, nullo unquam remedio peiatus exscinditur. Haereditaria naturae ein Seminis sit vitio , quod Ars nulla emendare potest. Eadem est Frambesarii opinio de Haereditaria Arthritide, in Appendice ad libros Canonum medicinalium , distinctione secanda, Canones stuibus , in quit , Haereditaria est Arthritis, vix unquam plani liberantur , quemadmodum nec qui nodosa evasit: illis enim connatum est, in vitae prineipiis insitum inDumque malum, dic. Cum Frambessario conveniunt Fontanus , Paraeas , Avicenna in Haereditariae Arthritidis prognosi. uuando , inquit , Gor-

domos, in Lilio, Capite de Epilepsia, aIiquis

est generatur tempore menstruorum , aut ex immundis spemaiibin , aut Parentes sunt pileptici, deinde genitus incurrit vilemam, talis non videtur curasilis. Dilepsia , inquit Bruellus, inveterata inearabilis, utὶ ea quae ab ortu eomisatur. Sed quid pluribus authoritatibus opus Quicunque de morbis ' Haereditariis scripserunt eandem de illis pro-

gnosin omnes tradiderunt, eorumque una

munium ratio & idem fundamentum , Na

turae

228쪽

De Morbis Haereditariis. 223

eurae scit. vitia Arte non toni : morbos Haereditarios Seminis de Naturae vitio fieri; nullis ergo remediis curari.' Tot ego tant 1 ue Philosophis & Medicis ut prorsus dissentire nolim, sic nec in hac re usquequaque consentire possum In hoc autem cum illis consentio , morbos Haereditarios utiquando incurabiles & plerumque curatu dissiciliores aliis omnibus qui Haereditarii nunquam fuerint: In hoc dissentio, quod illi caandi dissicultatem Haereditario juri, set arentali in natis symPathiae, tribuant, non vero illius Haereditatis radici de causae, substantiae scilicet salinae de tartareae, dissiculter mobili & dissiculter dissipabili. At mea opinione fixitas & terrestreitas tum semina iis impuritatis, tum materni Sanguinis vitii, radix est morbosae Haereditatis, & causa cur hi morbi incurabiliores sint morbis Sulphureis. In eo praeterea quod dicunt Naturae &Seminis vitia Arte tolli non posse, pntimassentior, partim discrepo. Assentior, si Artem nudam , omnique Naturae auxilio de stitutam . intelligant : adeo verum est il- Iud Hippoeratis , Naturae morborum medicatrices s & irrefutabile illud Galeni, AEqualis intemperiei nulla cura. Discrepo, si de Natura loquantur nondum victa , nec adhuc

malis penitus succumbente. Εjusmodi enim Naturae vitia quae ab ipsa sola Natura expelli nequeunt, ab eadem Natura ab. Arte adjuta tolluntur. Nullus est morbus sua specie lethalis . nullus incurabilis: neque jus Haere-K 4 cit

229쪽

ra De Adarbis Haereditariis.

ditarium ex illis est epige nomenis aut supervenientibus sy nue pii malis, quae morbos alio qui curabiles incurabiles reddunt. Imo vero e contra, videmus morbos qui in Parentibus incurabiles aut sal rem curatu dissiciles sunt , facili negotio in Natis aliquando curari, licet Haereditarii sint in utrisque. Morbi namque Haereditarii radix aliquando firmior est& fortior in Patre quam in Filio, ac prolude medicamentorum actioni magis resistit in Patre quam in Filio, nisi Filius aliund uam a Patre nova morbi germina acceperite Si quaeras unde illa virium morbosae radicis dimparitas in Patre & Prole s Dico primo , Μ orbosam radicem nihil aliud esse quam seminis de sanguinis impuritatem , di pr

Iem ex utriusque Parentis Semine de mate no Sanguine constare, ac ortum trahere ,

ideoque cum unius Seminis impuritas ab alis terim Seminis vel Sanguinis salubritate eorrigitur & debilitatur , ut quandoque contingere potest) necessarium esse ut morbus qui ex debilitata illa impuritate consurgit,inNat facilius eradicari possit, quam Parentis morisbus ex impuritate non debilitata emanans. Dico secundo, Morbo omni Haereditario certum & praescriptum esse suae durationis terminum , ita ut vel ipso quasi senio. confectus absque ullius artis ope tandem desinat: quemadmodum enim morbi acuti certa habent initii, augmenti, status de declinationis tempora , certo dierum vel mensium

numero distincta;ta morbi Haereditarii suum: . habent

230쪽

De Morbis Haereditariis. 22 s

habent initium, augmentum , statum & declinationem, quae non diebus neque mensibus, sed potius annis, lustris, di aliquando se culis inter sedulinguuntur. Morbus ergo qua Parentem in augmento vel statu affligebat, si Natum in declinatione corripiat, debilior erit in hoc quam in illo , ει per consequentiam curatu sacilior. Jus ergo Haereditarium nihil Morbis addit quod eos incurabiles red da28: consequenter Morbi Hatredintii non sunt incurabiles.

Gener Eis Asirbose Hare initis Therapeta. Morborum in quos Jus cadit Haeredi

tarium Magnus est numerus, diversonaturae, & varia ac repugnantia sym-Ptomata; quare multae & dissimiles sunt spe ciales eorum Therapeuticae indicationes s u na autem omnium communis & generalis, abolitio scit. radicis & causae a qua morbosa Haereditas dependet. De hae sola hic nobis erit sermo. Diximus ante, Haereditariam morborum

radicem nihil stliud esse quam crassam quan dam impuriratem , quam Chymici Salem 'aut Tartarum mulsidum appellant, solidaralicui Parentis parti infixam. 8c vel Seminis

vel materni Sanguinis vi Liberis communicatam. Haec ut amoveatur, duo sunt a Medico observanda. Primo, specifica oportet invenim Κ. x remedia

SEARCH

MENU NAVIGATION