Ijobi theologiam evangelicam, hypothesibus Pontificiorum, Reformatorum et Socinianorum contrariam ... præside Christiano Kortholto auctor & respondens Abrahamus Hinckelmannus

51쪽

innuim actionum humanarum, quae retrahant Deum a patrocinio iniusti, quamvis splendidissimi Principis, quae non Lmittent, ut commiserationem .vindictam exercere sibi absolute proponat, priusquam certo praeviderit habiturum homi. nes miseros scelestos c. Quibus probe observatis,atque , uti par est, admissis, evanescunt Supra lapsariorum disputationes de exercenda commiserationis ac severitatis decreto, omnia divina decreta antevertente. Sed & evanescet Mo ι Amrraldi, meumsecutisunt , sententia de jure νευθυνίας Ac ουῆς in Deo, de quo adhuc mihi quaedam dicenda sunt, ea maxime de causa, quia insignem ab illis Doctoribus histo riani obaea sitotum hoc divinum scriptum abusum inde patitnr. Ouanquam enim gratulandum sit Ecclesiae Gallicanae Reformatae, quod per Amyraldum detestabili Supra lapsariorum do. ctrina quibusdam aliis particularis gratia Doctoribus acceptis hypothesiibus liberata sit improbamus tamen, quod a sinum adhuc illi sententiae praesidium reliquerit,dum voluntatem Dei talen qualem Supralapsarii fingunt, non fuisse, nobiscum quidem agnovit, eo inme poιuis idque ex inguiari Dei asseruit Uerba ejus sunt in libro de praedestinatione c. . Si Deussiatim postquam hominem condidit, eum in profundam

in serorum demersisset absum , num habita ratione actionum

ipsi iusive bonarum sive malari , tantum uisummum , inde Lisjium ab obitum ju increaturis osticyderet, debuisse hominem , in eis severitate acquiescere Hoc jus ab Anayraldo Malus postea vocatum Ius rat/Θυνιλ quo Deus immunis creditur ab obligatione reddendi rationem ejusmodi actionum absolutarum, uua non plane ab omni iniquitate sint liberae, ut videri possit, Deum quaedam injuste designare, quae tamen jure superio ta-hi excusentur. Nostrum non est inpraeiens omnia, quae Amr- i ratam

52쪽

raldus in confirmationem hujus juris attulit, excutere, illud quod sine oscitantia praetermittere non possumus, ut Ijobi exemplum mistoriam a perversa interpretatione vindicemus, unice agemus. Praemittimus merito verba Amyraldi Detiis sibi siιmere, qιM Armisiani inis iarbi: rantur,sic imus confirmatum bobus in graυissimc calamitates incidit. mici, ι eum non tam consolentur, quam hypocriseos in vita anteacta insimularent, adpaenitentiam cohortarentur, hanc hest in defendendum susceperunt Cum ex Dei: istitia bono benesit, malis mau, necesse es, ut ipse Iiobus, cui ex Dei providentia adeo malesiit, malinqisoque anteafuerit. Hac iis praepostera consolatione incitatus, i Deum impatientia, in amicos ira sic exari, ut Dei providentiam accusarit, suam autem iustitiam depraedicarit. item istam Deis

qua ratione dirimit 8 Si idem de iure suo sensisset, quod Arminius nihilproclivius erat, quamur, verbo signi caret. yobum nihil quicquam habere, quod ei ipsi non indiuisisset, quodque idcirco pariter eripere non posset. -q:ui id Deus non fecit. Neque egit oxjure male fcii. Sic enim debui se ipsam stobum convincere per cati; defendere thesin amicorum hobi. ed ne id Deus fecit, qui potius ut L obi in expostulando insolentiam compesceret , inst. nitam suam potentiam; sapientiam cst immensam Majestatem, commemoravit, ut ostenderet, etsi verum foret aliquid a se injuste designatum esse in castigatione hobi. Non debere tamen dobum homines tantum i tribuere ut divina providentiae succenseant,

eo quod iste habeat tale ju υπκοχῆς. quo creaturas omnes a timine judiciisummoveat, ne audeant, cum isto ipso jure contendere. Hoc

igitur ex ista hobi historia colligimus, licere Deo, si vellit ab illa jure, quodpositum est ντ άνε Θυγ eafacere, quae ab inmini. anis injusta dijudicantur, aut Ii4m qua vc magis vel minus imo

53쪽

injustasint. Sunt haec ita comparata, ut thesin nostram pIane vertant, & jobi historiam in praesidium petissimae caussae adhibeant. operae pretium omnino sit, manum non prius a tabula, in qua versamur, retrahere, quam foeda haec tura in spongiam incumbat. Et principio quidem animadvertendum cenoseo, myraldum historia jobi ita abuti, ut plus ea, quam in controversia est, probare satagat. Quaestio erat An emt Ie quid, quod Armimus de nos cum ipso hin sum se asseveramin, fama sua sanctitate facere pinu Amyraldus i in sexemplo jobi id non tantum fieri potuisse, sed & reveras misfuisse ostendit Etenim si Deus jobo tantum quid facere potuuser, respondet, nec amicis nec Ijobo satisfecit, qui non de eo digladiabantur,quid arcani juris esset adhuc sorteDeopsed iustum isne esu, quod dei obon cfieret Aut igitur ad rem fere nihili, spondit Deus, saltem praesentem litem non accurate decidit quod sine impietate dici non potest, aut ex illa stuperioritate de 'fendit, quod jam actu fecit; ita liber noster non tantum possibilitatem rei, ed' ejus executionem inhobo&defensionem hujus in sermone Dei, 3hibebit Deinde, si veI omnia oti, AmrisIdus Deo in castigationibus Ijobi tribuit sanae si eni&eenta, nulla tamen iusta consequentia maximae hominum parti in prima sua origine poterunt applkari Fatetur Ijobus miserum se peccatorem illi in persecta sanctitate justitia erant constitimii Patiebantur ima corpus hobi per tempus exigvulnis. nec sine consolatione interim divina, radios siuos haud raro ex

erenter illi in aeternam miseriam detruderent tir Cedebant

amictiones j obi in majorem felicitatem & confirmationem fidei ac sipei Μ μελλή- μαλυφθῆνὶ δόξης in his unice saevi end voluptas dominaretur. Sed praestat ipsam arcem cauis invadere. Ex nuda inar tori nullum Deo in creaturas jus aut

54쪽

dominium nascebatur. Summa obligatio erat ex creatione Ichaee in Deo illud effecit, quod suavissimis verbis David exprimit

Dominus erga omnes, o miserationes eiira extendunt se ad omnes res ab Vs productis. Vide quae supra ad thessin non ampluribus diximus. Inde factum, ut nec ex illo jure egerit, nec se agere professus sis apud Ijobum Deus, sed totus liber longe alia consilia Creatoris nobis exponat. Contradixerat Diabolus Deo,&calumniose propugnaverat,non esse sinceram pietatem iobi,sed

utilitate hunc hominem moveri, ut animum eo transferat, ubi quaestus maxime appareret; sit faciem mutaret Numen in ea ,

quae placere possent homini sine Deo retraheret, aut ipsius quoque Ιjobi evertere essenitatem, quam natura quodam ductu omnibus aliis hujus vita bonis anteferret, a ' um ire de amor Dei. Haec calumnia sanctissimum Numen movit, ut non ex jure μερο ηῆς excruciaret virum sibi dilectum&tantis laudibus

ornatum , sed in contumeliam Satanae, demonstrationem ro

boris, quod in veris Dei filiis est, aeque adversus mala corporis,

quam πευμα τῆς νηοιας, in exemplum quoque posterorum

Cons. Jac.v, i. certos Satanae impetus in jobo,natura quidem debili&ad impatientiam prono, sed divina virtute ita conrfi-mato, ut in mediis doloribus nunquam tamen penitus succumberet, sed animum haud rar sertis a me erigeret confis. x is, xui, xlx, s. toleraret Quam procul haec absunt a jure ab . solutissimi dominii Falsissimum autem meum ad ejusmodi jus provocare &ajobum deducere. Commemorat quidemia infinitam suam potentiam, sapientiam Limmensam Majesta tem , sed non ut inde ostendat, etsi verum foret, aliquid a se, injuste desienatum esse in castigatione jobi non debere illunita ob jus μετοχῆς diu mae interveniens conqueri, sed ut ij cibo

55쪽

demonstraret, male ab ipso disputari, sia ge melius fore, nec contra jussitam divinam si aliter o ita constituisse Deus ordinem ad Iutem, ut in eo communia quidem vitae humana maia ferenda essent piis an iis, non autem extraordinaria cujusmodi fictiones uas attestante bona conscientia sentiebat esse; uti thesin jobaeam interpres optimus expressit p.77. Stolidum nempe est sapientiorem ordinem eum docere, cujus in aliis rebus perpetuo ob oculos obversantibus non assequeris prudentiam.

TAE si DUODECIMA.CUlius vis hominis creatio arduum es Dei lenes PL

um, o ligans eum cum ceterius scin Dei ad

etatem, obligans cirros homInes ad amor m. Probatio. Perspicuum est hoe in jobo, quem creationis consideratio, ut servis atquci ancillis suis injuriam facere vereretur, compulit. Audiamus eum loquentem c. XXXI. Iῖ. Numis brevijuctam causam servi me ancilia mea, cum controversisam Ee mecum habuere ' quidem quisfacerem, surrexisset Dem se quando visitast,quidresson 1semissi 2 conne in utero facior mowfecit sium ' se aptavit eum in matrice uni Argumentum jobi est Quemcumque Deus in ejusdem speciei ossicina sormavit, is mihi est magno habendus pretio, fraterno complectendus amore, neque si ejus causam justam sprevero ad quicquam excusandum meum facinus proserre potero. Hoc argumentum nulli: usesIet ponderis, si plerosque homines eum in finem creasset Deus, ut essent servi peccati, mancipia Satanae, vasa irae, filii gehennae Neque enim v

56쪽

ra est haec positio: Quemcunque Deus in eadem officinata formavit, ut sit servus peccati &c. Ille piis est in pretio habendus c. Praestant enim hujusmodi homine longissima astra volucres, pisces, tanquam in usum hominum .glo- aiam sapientiae ac bonitatis divinae condita. Quare nisi hominum maximam partem , ratione suae creationis viliorem Auovis insecto facere, mutuique amoris fundamenta peni- .rus subruere voluerimus,necesse est lateamur,hominem quemvis eo fine a Deo est e productum, ut in terris ipsi pie serviat, postea immortali fruatur elicitate. Hoc autem concesso,universus,ut vulgo vocatur,particularismus mole ruit sua. Neque enim potest non singulari benevolentia totum complecti genus humanum, qui tam egregium scopum iii cujusque hominis creatione, sibi habet praefixum. Huc spectant verba Elih c. xxxv. o. ina, quae supra adduximus.

THEsi DECIMA TERTIA. R Uiris viatoribus patet venia sim, modo 'suum faciant os iam ad ea adipiscenda noe

sarium. Probatio. Patet ex verbis Elihie xxxvi. ii quorum sensum supra indicavimus may Uyn: Itque vel per illam solam assertionem Elihi absoluturn reprobationis negativae decreetum funditus prosternitur. Quod si enim universis impiis promuti potest venia & salus sub conditione poenitentiae,

57쪽

tum nemo eorum statim post praevisum peccatim originis peremtorie a Deo est rejectus. Cons. praeterea in hanc rei L. Bildad sermo c. viii. s. aliphasiis xxii. r. Sane Bildado Eliphas nihil absolute certum constitit de jobi ad gloriam aeternam electione, Nihilominus sub conditione poenitentiae & obedientiae imperri te jobo novum pollicentur favorem patrocinium divinum. Quo quaeso, unda mento Nullum ne fingi quidem potest idoneum aliud,quam hoc: Omni homini patet aditus ad veniam, adoptionei , Dei favorem, patrocinium atque haereditatem aeternam per contritionem xfidem vivam.

na con mortentisadmissio adnosi are ritur commorsione=n, ut conditis in qua nonis quem nostra potestate est. Adjustificationem autem Hrdoptioncm ire salutem praerequiritur crari iras iis viva.

Probatio.

Verba Elipha sic. xxiI. a superius iam exposita utrumque egregie probant m RI'Ph in rao Na n ui ροι- trent instar ancipitis gudii penim tuum,res ad Deum convertant, Nisi Eliphalas credidisset Ijobum accipere posse cum fructu ex Dei ore legis Evangeliique doctrinam, nisi existimasset, posse Ijobum ea servare memori mente, nunquam ad eam reri ipsum fuisset cohortaturus Idan IV a P CR&c. En praerequisitum divini patrocinii & quidem ex duplici motu ex motu a quo Raa ex motu ad quem, adeoque ex contritionea fide viva. Elihu quoque c. xxxvi. O. seqq. in

58쪽

Verbis supra expositis hoc ipsum inculcat. Testatur, Deum hominibus impiis in carcere delitescentibus sua significare delicta, addita epanorthosi, injungere quoque poenitentiam. Cumque alloquium Dei non sit puru putus verborum onus in meras auras evanescens,n potest non haberesibi conjunctuinternum & suavem humani intellectus atque arbitrii pussum. Facit ergo Deus,quod suarum est partium in procuranda tacinorosorum conversione Subjicit Elthu, impios posthac beatos fore,si audierim cum debita vocem Dei en praerequisitum conversilonis .fecerim Ousjussa e praereqMilitum status gratiae lo God si non audierint, tum gladio perituros.

Estioitur utrumque in viribus adultorum situm, vocem exlesta mi Evangelicam justo ordine audire, eamque Qαέως aut plane non adire, promovere per exercitium actuum,quos Theologi vulgo vocant, paedagogicorum suam convertio'nem, justificationem, adoptionem, renovationem, ac latutem, contra eandem per illorum neglectum impedire. Huc

pertinerit seria illae ad auscultaridula cohortationes, quibus ut

plurimum jobi amici responsa sua ordiuntur.

THESIS DECIMA QUINTA.

Ontinuata morum innocenti conlintiata contri-

tio indes viva, verum virtutum omnium sudium qua perseverantia voce indigitantur non tejusmodi donum Dei, quod nos sitantes fosem Dei cura committere deceat quin potius oportet sius residae per frequentem verbi judiciorum d myrum meditationem acuere ναζωπυρεῖν, ne co scat ampuvepcreat. Prob

59쪽

Probatio. Quam sanctum larduum uerit in Ijobo continuandae pietat ropositum, satis indicant verba Ijobi c. xxvII OT eo tempore, quo adhuc anima mea eris in me, ct re iratio a Deo conce u in naso meo, non Ioquentur labia meas me ejus conscio quitatem, o lingua mea non edisseret sermonem dolosum. Uysdiim ultimum halitum emittam, non removebo incer pieta- ema me. In mea iustitia rid est, recti amore ac studio' renaciter persistam, nec faciam istam accessere, non sicur eamprobro animus meus ' universam vitam.

Quisquis a Deo ingratia/n est reccptim ursemur

ro re quide=ncon ulto, id committi quod me Do. a sanctis a Dei vo tali admorsari, is novam Dei Gersus sic incondit iram. Exciditpr inde beatojustis attonius satu Ut ad sium aut iredeat, agnoscenna, elefanda ac deploranda Hi sun eccata ua, in Dei clementiam a Chrisi meri n

i docta es rigenda, atque ita desideranda petendata eranda poenia Pie quoque oe cum fructu

horum Deum amantium nite esse adjungctur.

Probatio. Postremum historiae Ijobaea caput hanc longe saluberrima maximeque necessariam nobis suggerit doctrinam Elipha sus Bildadusis ophar in sua cum jobo disceptation

60쪽

quaedam stulta ex φιλινμG in ljobum injuriosa, quaeque ipsimet vera non esse ex emendatissima Ijobi vita noverant, effuderant. Eapropter exarsit ira Dei c. xLit. 7. 8. adversus Eliphasum, se adversus duos jussoci3s, is malum operuenerat, ut in praesentissim periculo sent, ne Deus agere cum istis mss. secundum stultum Vsorum facinus contra constentia dicta men commissum. Neque enim dici potest, Deum piis succen-isere, supliciis imminere propter ignorantiae ac praecipii tantiae delicta. Oportet igitur jobi amicos prudentes scientesque in sermone crimen admisisse. Ne vero ira divina,qua

nihil gravius, diutius urgerentur, aut poenas luerent commeritas, jubentur septem juvencos atque arietes ad Ijobum adducere, eorumque oblationem cum intercession

exorare. Patet ex his sine negotio, quid pios post commisam culpam deceat Iuvenci larietes erant umbra futuri boni, corporis Christi. Corpus Christi est ipsummet verum corpus, non umbra, ipsam et genuina perse ac sua natura expians nos victima umbras prisca Ecclesia Deo sistit, ex ejus praescripto misere tractavi ut Deum sibi redde. ret propitlu Nostrum est,ipsum corpus, corpus Iesu Christi per preces Deo sistere, divinarum promissionum memores de paterno amore per divinissimam hanc hostiam nobis parto nihil dubitare. Enucleanda quoque iam esset hobi Theologia Evanga-lica, quatenus illa Socinianorum Iudaeorum deliriis contra. dicit. Atque hic latissimus aperiret se nobis disserendi campus. verum cum non librum, sed disputationum instituerimus, tot curis,laboribus,ac itinere urgeamur,sussecerit summa tan-