Ijobi theologiam evangelicam, hypothesibus Pontificiorum, Reformatorum et Socinianorum contrariam ... præside Christiano Kortholto auctor & respondens Abrahamus Hinckelmannus

발행: 1687년

분량: 64페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

eularas qui Asiura consilii in femia , idea factum est, urcommemoraverim, qua non intesileiam. Audi quas ego enim loquar, interrogabo te, notum mihi facias. Auditu auris mea audivi te ineptias mea corripientem; o nunc oculin meusi vidit te inprocesi a nube mihi praesentem. Ideo aversabor deinceps sermones meo praecipitatos meque eorum paenitebit in puLmere se cinere Argumentor: Cujus rei agnitionem Deus ipse sua praesentiain colloquio procuravit, cujus item rei poe- nitudo animumajobi ita subiit, ut in pulverem desideret, accinere verticem foedaret, illa est veri nominis peccatum . Atqui Deus ipse sua praesentia' colloquio procuravit, ut Ijobus agnosceret imprudentes linguae suae lapsus, eorum quoque vehementer Ijobum poenituit. Ergo peccata hobi venialia sunt veri nominis peccata. Nemo enim negat,imprudentes linguae lapsus peccata esse venialia, i. e. statim veniam ob continuationem verae fidei consequentia. Sed & alia ex his verbis porismata deduco, quae huc afferre consultum erit. α) integerrimus ac Sanctissimus vir Ijobus lingua sua vero peccavit contra legem Dei moralem Ergo nemo omnino mortalium post suam conversionem illi plene satisfacit. β)Nemo hominum post suam conversionem peccata omnia veis malia nisi ex speciali privilegio vitare potest,fatente Trid.ύνα DF I. c. 23.Peccata vero venialia sunt peccata proprie sic dicta,Ergo nemo mortalium post suam conversionem vitare potestpeecata vere sic dicta;eonsequenter γ) nemo post suam conversionem persecte satisfacere potest legi divinae δ) Deiprete

cepta,quatenus omnia omnino venialia peccata prohibe ho

n in justificato ad observandum sunt impossibilia, ι) Deus jubet in Decalogo ea quae nobis post primorum parentum Apostasiam ex accidenti vi congenita labis sunt impossibilia, quatenus omnia omnino in eo prohibet peccata venialia

32쪽

alia. mandata Dei, quatenus universis interdicunt pee-catis venialibus, sunt omnino gravia sunt jugum viribus justi.ficatorum impar,sunt onus δυσβά κἰον. conclusiones universa Sessionis vi Trid. c. r. &io evertunt.Quod si quis adhuc forte excipia . utut jobus gravem hauserit dolorem ex inficet suo sermone in pulvereis cineres, non tamen illum fecisse contra legem Dei, sed tantum praeter illanti, atque adeo non fuisse verum peccatum; Respondeo: Quem unquani sapientem sermonis sui habiti vehementissimum cepit taedium, in quo ille nil quicquam contra prudentiae regulas admisit Z Ergone j obus, vir tantae prudentiae, moerorem

contraxit ex sermone nec ἐ-μαώ, nec Go 3 , sed μέσω atque

adeo plane in disterenti' Deinde ipsa Tridentina Synodus Sess. I. cap. Ii profitetur, propter peccata venialia humilem hanc esse justorum vocem, eamque UERACEM; Dimitte nobis debita nostra, sane moralia. Si haec justorum enit

vox de peccatis justorum venialibus verax est, tum peccata justorum venialia opωrtet esse vera debita moralia. Si vera sunt debita moralia, vera erunt peccata, ut ut non sint tam atrocia ratione circumstantiarum, nec tam noxia, ut sunt mortalia.Ueru,quod per conseqIientias adhueexIjobi historia elicimus, id jam disertis testimoniis comprobamus thesi sequente.

nem atque renovationem in hac vita plenes tisfacit. Pro

33쪽

Probatio. Hate est mens doctrina Eliphasi, quam e euliari revelatione stibi innotuisse, vel saltem confirmatam fuisse asserit c. Iv, 6. seq. ubi vide, quae Theologus maximus, de Ijobi libro Haliis Dei scriptis optime, si quis mortalium, meritus, D. D. Sebastianus Schmidius, egregie monuit. Verba praeclari oraculi sunt: Numquid homo prae Deo juctus es num praefactore suo purus erit vir Z Ecce in servissui nonfidet, G in AEngelis suis ponet immensam distantiam, i. e. longissime eos a perinsectione& puritate sua abeste judicabit. Voxn In quae omnes fere torsit Interpretes, non reddi debet per Stultitiam, nec per Lucem, uti per Curi ad Hispanus, quem thias secutus est, expressit, multo minus perinfinia igiem I uti insanus Inibi sim transtulit,nec a radice' iderivanda,cum in ejusmodi derivativis ultima radicalis non ita penitus elidi poss4it, quin Dag sch compensativo indicetur, ut inn Ana bd in pnnab manifestum est. Sed debet hoc nomen potius Originem radici deperdita τοῦ , quemadmodum ab mari formatur Nn abi infit Hujus autem verbi significatiolim quae fuerit, Ostendunt quaedam ex eodem derivata unco, dicera adhuc residua , . q. particula R I de qua Rimch in

libro chorasthim scribit in papa pam n adiba, n

exprimere istam vocem di antiam sve longinquitatem oci orremporis. Similiter occurrit vox 'f' 'In apud Michai c. I v, . eamque ibi V ipse vertit, incit versi ossene I plane, uti Ἐimchius per mana pὶ 'explicat. Erit igitur inPnndistantia, inuidem longi ma. Inter versiones omnes, fateor maxime tolerabilis esset ea, quae per Pondorem transtu

34쪽

di notionem habeat tantum in Hiphil ex qua ero eonjugatione vox n In formari non potuit 1 ratio connexionilite significatus parum satisfaciat. Quomodo enim cohaerent

En inservissu Deus invenit imperfectionem , cst angelis suisposuit lucem' uanto minus homo coram ipso justus est Ita enim pergit Eliphalus: Quanto minus reddi tamen, in

textu commode quoque potest, Ergo etiam histi qui inhabitant

secundum animam suam rationalem domus luteas. Nonne ab .

Diis dudum ab ipsis excestentia imaoin1sd inae Morientur tandem omnes suo quisque tempore, sednon insapientia olim concreata, &suis numeris, quousque lex eam exigit, absoluta. sed prae arteris nobis hic animadvertendus Ijobus ipse Issane quam justus tandem uerit,is gravissimae magnorunia steterum imputationi contradixerit, peccatorum tamen censula plane nunquam exemit. Audiamus ipsum Deum alloquentem e. viI, 2O PECCAVI. ut faciam tibi,Servator hominum id est, nihil praestare queo, quo tuam mihi gratiam me quidem merito denuo conciliem. uare ergo poni me in obe-ctum incursionis tibi quasi meritoriam tui reconciliationem a me per vim esses extorsurus mihis ut inde mihi ipsisiam e in , fastidiosam vitam degens, voluptati dolendi nimium indul-Mns uare ρnpotius remittis, tollis, removes e memoria insesta desectionem meam .er Uersi e transire pateris ab intuitu infenso tuo, iniquitatem meam, si forte eorum inimica recordatio in te adhuc superest, haec mihi saeva fata accersitλCondona, quaeso. Eienim jamjamfortasse in pumerem decumbam se visitabis me mature ad repetendam animam meam mnon ero amota intermoreades Opus igitur mihi omnino est matura peccatorum venia. Idem sui similes homines quoscunque esse gravi asseveratione edisserit c. Dc. v. 1. 3. n Profecto

35쪽

Profecto novi, quod ita se res h a beat. Ei 'quonam iustificabitu

homo cum Deo Si voluerit hic contendere cum eo, si instar judicis offensi in statum animi corporisque iniversos eorum moistus inquirat, si in lucem eos protrahat , omnem in illis foeditatem observet, dehinc jubeat,ut homo se crimine vacare probet,&ad objecta respondeat ne non resondebit isti, ne unicum quidem verbum quod justum sustinere possit examen , contra mille adversus illum prudentissime prolata verba. Evidentia verborum Menochio expressit interpretationem vj mille Demobjiciat, non habebit homo , quomodo vel uni capiti sat acio. Quam absurde igitur pro possibili plenissima mandatorum Dei observatione tot argumenta Pontificii conglomerant Elegan, ter Gregorim M. in h. l. Sanctus vir quia OMI E virtutis nostra MERITUM UITIUM esse conssicii, si ab interno arbitrio di. stineIejudicetur, recte subiungit: Si voluerit contendere cum Deo, non poterit isti re ondere unum pro milli. Unum adhuc monendum est, de abusu nempe Interpretis Vulgati, usi Lvertit Hon ju ificatur horaro compostsiim cum Deo. Componi olim dicebantur gladiatores, qui in palaestram simul descendebant; pugnabant. Ita notae sunt apud Ciceronem compositio. Hi gladiatorum. Nihil aliud igitur voluit Uulgatus, quam , hominem, si cum Deo componatur i. e. litem coram tribunali ejusfincipiit, caussa caiturum, ob imperfectionem justitiae,quam Deo secum de violata lege litiganti probare debebat. At Pontificii vocem Compossitu hic pro comparatus cum Deo itiexpresse exochi haccipiunt, Mut eludant vim argumenti ex

h. desumti , naulta de inaequalitate justitiae Dei essentialis justitiae piis inhaerentis anni t. Cons Beli. lib. iv. de justifcap.io. Nos ab his Doctoribus, quod vere facere possumus,

rostulamus, ut nobis concedant, loqui jobum de justitia. --

36쪽

l e bom Lis,4 quidem post lapsum. Noverat Ilobiis, essentii

lem De Mimmensam justitiam nors modo poli, edae ant lapsuna in homine non fuisse, nec natagelis antes post confirmationem Noverat, hominem non fuisse, nec esse, nec fore Deum, qualis quidem esset, si Dei essentiali justitia orna. retur. Qua igitur prudentia vir sapiens temeritatem amicorum suorum, si de illa ustitia sibi litem movissent, non graviter reprehendisset 'Noverat, in judicio divino de defectu essentialis divinae justitiae rationem sibi nullam reddendam, quam nec arrogare sibi, nec Deus ab ipso repetere vellet. Noverat, hanc tantam Majestatem non esse . miseri Daegroti peccatoris. Sed nos haec jam missa facimus porro jObum audiemus. Versiis.&sequentibus idem inculcat Deus, ait, non removebit ira uam, si pro merito mecum agere volet esub imo incurvati ucci bimi Diaboli, quion istumio promovent superbiam inter homines. uanto minus ego re ondebo ipsi sussicienter ad objecta mihi delicta, eumque in finem Alantis merba mea apologetica coram ipso , si judicio mecum experiri volet sine Mediatoris interventui I novero licet justu fuerim , quantum id renatis competit, non tamen reoondere potero. . Eiciportu meo, urgente conscientia, supplex siam, culpam de

preeabor. Conferantur praeterea C. IX. 28, I v, 3. xv, 4, i, 6. c. XXIII, 3. c. xv, ψ. c. XXXIX, 37 qilae loca omnia brevitati stu

dentes pluribus nunc non persequemur.

Tu EsI OCTAVA. Competi iis extra tentationis asinus exa ensviri orum accurate oesne φιλαυτια ins

tutum

37쪽

t una haud ae ia animi sententia de de e et a D

c caritatri Ormvectora immorante, ut γωθί di bonorum operum sine fuco occupato , consi quenter de ua conversione ac re ossationes Deso et ut de venia atque adoptione ab si imprIO

BONE CONSCIEΝTLE TESTIMONIUM.

Probario.

entiam provocet. Qua in re eum imitatus est Petrus Ioli xxi,

En verba nostri ad Deum c. x . Inmis,u ad sim improbiu. Plenius de anteacta vita sua iudicium Yoon T

onum mearum normam nec rem ovi illud ex animo. meo animi arbitrium, sed verba oris ejus recondyd, in alii

memore. Quid' quod eam ob causiam animam I, irngenuam, e prono Dei& honesti amore imbutam ζα

animam plenam Psal. D, i. Similito ostendit hobusuam de pietate tua periuasionem certissimam , quando conisa dira sibi fata maprecatur, si quicquam ejus sibi tribuat veritat multa Conec XXX. 24, is Quis etiam sine stupore est 'bi: Ipsius delineationem cap. tixi propositam. Non omnia quaepiam tamen huc pertinentia ex prolixo illo sermo 'he , D 3 feremuS.

38쪽

seremus. v. I. Adus pepigi cum ocum meu pollicitus sivi Deo , velle me oculos meos cohibere intra castitatis limites.spondeias mihi reciprocum ejus favorem Gare enim an mum pluarem intentis oculis, de vetiti appetitus desiderio ad virginem λυ.a. Immo vero quale estpraemium,quod Deus imperti. tur libidinosis supernet , quam Deus largiture sublimi caro v. 3. An non existum a Deo imminet praevarieanti, abalienatio, qua a facie Dei removentur,perpetrantib- iniquitatem v. a. Annon videt Dein vias meas, ac universos gressus meos mimerat v. s. Num ivi eum vanitate 'Num vitam institui plenus vanis desideriis ac consiliis tum festinavi ad patrandas actiones fraudulentas es eude Minime vero, v. 6. Ponderet me Deus in iancibus suu justiis , posito in lance alterapiorum ossicio, in altera vita mea. Haud refragabor. Etenim cognoscet Deu si erampietatem Magna profecto haec est animi persuasio, qua nostram mentis sententiam Dei judicio acis commodatam consormem censemus, eique proinde committere totum negotium non veremur . . Si declinavit pesii meus a via recta consulto, post oculo quoque meos ad intuitum boni alieni, prppendit animus meus ad illud arripiendum, oris manu mea quicquam haesit ejus o. 8. tum seminem ego in poste.

rum, satius consumat provenι germina mihi e terra nascitura eradicentur. Non abnuam. 9. Si Pectu fuit annmus meus a cogenita labe ad uxorem ahenam , est ad innua

proximi mei insidiatus sum , tum molat alii uxor mea. v. 3. Num orevis stam causam strvi mei, o ancilia meae , cum controversi ammecum habuere v. I Rum prohibui a re desiderata tenues, quominus ejus, si in viribus meis id esset, facerem compotes, de oculos vidua consum feci , vas o opis meae desiderio,'Medibucciata blur,de non edit pupistud de ea Immo vero a pueritia mea,

39쪽

quamprimam par aetatem id fieri potuit, succrevi mihi Gn. uam patri pupi se ab utero matris mea duxi viduam in reis uam viam consilio ope. Considerentur porro in illo c. v. I9.2o. II. 24-3'. Atque haec in praesens opposita sunto Romano-Catholicis Tendimns nune etiam ad

REFORMATOS.

Horum praecipuis Dogmatibus adversam esse Theolooiam jobi Evanselicam, sequentibus Thesibus demonstra

mus.

,Ptime Deus is homin 1- ό-cunques, quo tu,quae in terris vivunt, a quo' is causa, quo opus sunt in Gum ejus.

Probatio. Discimus hoc exhobi verbi c. x, 3. acceptum risi est. De V, ut opprimas sum, ut contem tim habeas vin manuum ruarum praestantiis mam, hominem Num ocuti hominis peccato inrupti sunt tibi oculi odio ae nocendi studio citra urgentem causam inflammatse Num cur intuetur hom ster alterum piissime, tu nos inruero pari livore arucibus oculis Ex his argumentor: Quicunque non habet acceptam sibi oppi ilaonem jontemptum operis manuum silarum praestanis

inlimi hominis, is optime vult homini propter admirabiles coles' structuram ipsi in creatione tributas, quousqui

40쪽

nondum est consummata ejus malitia, adeo e justitia vindex non postulat praecipitem trenuamque perniciem. Item: Q non habet oculos odio ac nocendi studio citra urgentem causam inflammatos, is favorem suum plane non denegat ulli homini, eo quod est creatura ipsius,&quidem praestantissima, quousque τὸ -αεζον καλε lm. Item: non intuetur ullum hominem cum intestino de implacabili odio sine ur. gente causa, is propensa benevolentia quoscunque homines complectitur, quousque vitae spatium adhuc decurrunt Saepius hoc argumento eximium sane, quippe quod Petrus I. Ep. c. I v, Iu suis tacite insinuat Deo aggravescente miseria

proponit jobus. In c. X. 9. IO. II clamat Memento,quaeso. quod ve-

δει argistam tracIaris me in matris utero, formando ex semine corpus elegantissamum, at ite inpiilvere- is redae Iurus Sec.

Ex quo loco denuo argumentor: Quemcunq; hominem Deus velut argillam radiavit, in pulverem olim rediget, sicut lacestudii, casei instar coagulari ordinavit, cute carnes induit,

Ossibus ac nervis compegit, vi viam ac rationalem fecit, ut

iis aliis beneficiis cumulavit Cons. Matth. v. s. Act. XIv. II. inter vivos per multos annos conservavit, tantis beneficiis cumulatum esse, animo suo probe infixit, Cadhuc meminit illi, qua tali, non potest non bene velle, atque Oporis tunas suppetias ferre, saltem usque ad consummationem malitiae eius. Applicentur haec Cajino, Pharaoni, Iudae, c. c. XIV. Is idem repetit Hoc me, quaeso, ad te , se ego resson ribo tibi , per laudes ac eucharistiam. Operi manuuntis ruarum praestantissimo eo velis. Rei tam evidenti ni

hil aliud, quibus universalis Dei misericordia res invisa est adeo incredibilis, opponere possunt, cur Deum summunia

bonum

SEARCH

MENU NAVIGATION