Ijobi theologiam evangelicam, hypothesibus Pontificiorum, Reformatorum et Socinianorum contrariam ... præside Christiano Kortholto auctor & respondens Abrahamus Hinckelmannus

21쪽

stiget seria. Et Gene vensium novissima ta sera ferme. Angli item thoushalatissa est. quo tendit etiam glossema R. Abraham Perietolidaei sun ῖ 'pinis Salomo Jarchi, qui huc locum trahit i. Sam. ii, I. Id P v fotiditates firmissima undamenta terrae Cons Ilobus c. XLI, I , II, Scilicet opponitur consolidata haec animi firmitudo sui Coc.cejus quoque monuit) pavori ab ira Dei tibi metus enim impendentis a Deo supplicii abeis, ibi sancta .exoptatissima

succedit animae quies,&non potest non mens certa esse dosua in antea amissam Dei gratiam restitutione. Cohaerente

nimiae nexu plane adamantino. Zophari succinit Eliphasus c. xxii, 23, 26. Ijobum his compellans verbis: Gipetari quaeso, ex ore Dei doctrinam tibi jam valde necessariam ac salutarem repone verba ejus in animo tuo cum obsequio de. bito. uod si enim convertes te serio ad omnipotentem, adi. faberis is in omnipotentet admodum oblectabisi potestne hoc fieri durante adhuc suspicione Deum a nobis capitalidissidere odio ob patrata delicta' id est animo meditaberis, Deum Opt. Max. Patrem tibi esse , Redemptorem ac tutorem plane propitium, misericordiissimum &c. ex ista meditatione eam capies animi voluntatem, quae humanos sensus omnes longissime excedat, O elevabis , filii reconciliati adin. star, ad Deum faciem tuam. Quid vero de ipso jobo dicendum Is sane in serventi tentationum suarum aestu certunia habebat,Deum antehac ipsi impensismi me favisse, Dum adhuc,

bus, Deum a nullo, quamvis facinoroso, mortalium abesse. Sed quando pii homines gloriantur, Deum secum fuisse aut esse, fit id cum tacita amαm, nempe, dum Deus mecum

erat singulari amore, propensa benevolentia, provida salu-

22쪽

tis cura. Hoc vero qui in se agnoscit, non sine gravissima contumelia de salute sua incertus haberi debet. Sed iro. pudiosa est temeritas, turpissimo figmento innixa ajobo soli cum paucis quibusdam extraordinariam aliqua in hac causa revelationem tribuere,& reliquos omnes Pn fluctibus ἀνεριu ριδεοις per omnem vitam similes aestimare.

stitem animae labem moralem risibus no=i ardurgentur casibu jussificati, neque lai ne verampatia

untur iliarum poeuam. Probatio.

Vera poena est amictio ex irato animo vindicta pro .

posito in compensationem delicti concepto irae manifesta tionem. Monitum autem jam antea, in peccatorum venia,

quam justificati consecuti sunt, cessare iram &vindictae pro . positum, nec intendi amplius delicti compensationem, aut irae deelarationem. Evincunt idem sequentia ex Ijobi libro depromta oracula. Ijobus cap. I. illustri ornatur elogio, quod fuerit Ini In N, 'lan i. e. Incere pius, recIa agens, Deum timens, aliensva proareticis pecc-tis. Exuit eum Satanas, Deo permittente, omnibus opibus, irritabat conjugem, occi . di subito easu filios, tandem foedissimo morbo optimum hominem misere excarnificabat. Quantus hic malorum cuis mulus quis haec talia divinis suppliciis promte non annumeret ' At fata haec, quam saeva tandem videantur, nihil minus

23쪽

nus erant, quam poenae irati judicis. Non enim ex indigna. tione, nec in O IAM άνοριίας, sed ex consilio longe diverso sanctissimo, ad retundendas Satanae calumnias, ad majorem Dei gloriam, in pietatis j obaere decus quo omnibus constaret, non ob liberorum4 opum copiam, aut sanitate in validam, Deum suum comple sti, sed ob persectiones ipsius infinitas ob opera ejus insignia, praecipue ob ἐυλο, αν πνευ- μναῖκὰν immittebatur. Coecum esse oportet, qui haec ex c. I.&II. Ijobi non intelligat: stolidum, qui ex aerumnis justificatorum, remisi delicto, poenam ejus tamen residuam esse adhuc contendat. Nunquam id admittet historia Ijο-bata . sed nec admittet Ijobi amicus Elipha sus Is ut ut in

summa causae cum duobus reliquis sociis hallucinetur, sapientissime tamen demiseriis piorum dis erit c. v,C7. Ecce beatus es homo, quem Deus post concessam veniam castigat, i. e. ob commissa delicta, residuam animae maculam , tristibus saepe angit aerumnis, ad acuendum in eo peccati odium, ad excitandum pietatis ardorem, ad debilitandam residuam animae in prava propensionem, ad praecavendam recidivam ex mera sollicitaque salutis ipsius, quae patrem decet, cura.

Bisque castigationem Dei ne oernas mque iste dolore quirimie a ciet, sed&, si digne feres illam castigatione inci,

Obligabit tandem inflicta vulnera. Genuinam hanc esse mentem Eliphasi, adeoque justificatorum acerba fata in classo poenarum proprie dictarum non contineri, facile ex oppositio patebit Fac Elipha sum hoc voluisse: Ecce beatus est homo, quem Deus post veniam peccatorum vere& serio ob. tentam affligit graviter ex indignatione pristina adhuc fervente in vindictam criminum condonatorum quis aliena mao is unquam protulisset quis Sanae mentis non contradiceret.

24쪽

miserrimam potius ejusmodi hominum sortem esse judicaret D An vero horrendum non est , incidere in manus Dei inimicas Vivitne sub Principe clementissimo, an vero crudelisiam Tyranno , qui post promissam scelerum gravissimorum veniam, postea paucis diebus, mensibus aut an inis, gravissimis siviolentis letibus obruitur, iro indulgentissimo, quem ibi probitate Principis motus, persuaserat,

amore truculentum jam animum nulla suppeditata nova causa experitur Quid ' quod jobus noster, ut ut impatientia abreptus saepe ea eiffiderit, quae veritatem propitiam non habebant, de sua tamen aliorum renatorum calamitate subinde sanctius jud=cat Considerentur verba c. vii l .l8. sam arumnum est homo interro Etsi enim illum post veniamin fide cupide quaesitam & acceptam evehas largiendo ξουιπανα ον λ γενεθ , pluraque alia beneficia, etsi etiam adjungas istum animum tuum pro ipsius salute, quae castigatio nui suarum scopus est tamen visita eum virgis tuis et horis matutinis id est, mature, Qquoties ex re ipsissi a videtur esse in Drusis Momentis exploras eum. Adhibet intextu verbum quod qualem explorationem exprimat,

optime ipse sobus c. xiii, O explicat Uvit viam meam, Rae anta Mna probat meo sicut aurum ex-ro. En veram faciem afflictionum, qua justi perferunt Probantur, ut auri instar ex catino puriores exeant Non esti, primario hic scopus punientis irati judicis, qui destruit vindicat nulla habita emendationis in punito rationei Dei castigationes in piis res maximae sunt misericordiae . Habet enim in renatis quod oderit, omnes nempe illas scorias, qua rum causa etiam ipsos me aversaretur, nisi sanguis Christici. psis aspersus omnem aboleret iram ejusque circumjectata,

sancti.

25쪽

sane itas insignem conciliaret favorem uti aurifiber itaquOnajicit aurum serventi catino, non odio auri, non vindicta adductus, sed unice purgandi studio, ita rerum advecsiarum ignibus sordes animae paulatim exurit Ἀνα ν δοκιμώο, ηα ων τῆς - ζομενου μυρεθῆ, οπα νον ιἷμὸν υ δοξαν et Σπικαλυφει ηο ἡκ ιςὼ, Pet. I, 7. Non potest colliquatio & excoctio auri proprie pinna dici, propter primaevam ejus insignem impurit tem ejusque reliquias inflici a Verum ut taceam, hoc omne, quod ita dicitiar,inter aniles nugas merito referendum esse applicatio hujus somnii dissicillima sane fiet ipsismetrantissiciis quod paucis adhuc Ostendam Fatetur Θnodiu Tride uina, in justificatis esse concupiscentiam pravam Ses . v c. s. esse in istis peccata ovia, peccata veniacia, eaque esse quotidiana, Sess. vi, c. i. addit Bellarminus, i. v. de amis . Grati c. xix. Ex quo habitum vitiosum aequisi iumeἔiψm valde intensum essesimul cum gratia in uois justificatis esse eos ob assuetudinem ita curvos, ut non possint nisi difficulter admodum corrigi. Iam vero concupiscentia

prava peccata levia, peccata venialia peccata quotidiana,Mhabitus vitiosus acquisitus sunt sua natura odio digna. Nihilo minus in renatis non contrahunt sibi Dei odium, ex sententiata Romanae Ecclesiae, eo quod renati ob habitualem fidem, spem .&charitatem sunt vere digni Dei amore atque coelo pi , ex ejusdem mente Etenim IN RENATIS NIHIL ODIT DEUS, Sess. v. s. Idm componantur haec: In justificatis concupiscentiam pravam,ssliaque perse odio digna , Deus non odit, nee

aversatur ipsosmer Uisticatotusumit tamen de istis proprie si diciumsupplicium. Non bene conveniunt, nec in una sede morantur lSublata autem hac dcclxviaPontificia, quam absurdum estheau

26쪽

tontimoriis post obtentam justificationem semet maeerare ad praecavenda divina supplicia ρ quam absurdum, Deum rogare, ut inhibeat serventem adversus pias defusaelorum animas irae aestum, suppliciaque in illis exercere desinat populum pha. ormi

INadversisSanctos demortuos,ut intercedenis apud Deum aut opitulando nobisproosint, invocar m --

es impietas oe insania.

Probatio. Pontificii scriptores, quoties de invocatione Sanctorum

nobiscum in aciem descendunt, nulla veteris Testamenti verba in ore frequentius habent,quam Eliphasi c. v. I, 2.MBestar-nm non tantum magnum ethoc loco firmamentum humere suam

δε inυocatione Sanctorumsenterariam, moraeeriin Iesu ita in pria

m istum hunc Ezustre pro Sanctorum RELIGIOSO CULGprabere aestimonium contra hujus temporis haereticos qui Sanctos ultimo do aut ratione invocandos esse a nobis negant, putaverint; sed &nuper Iohannem ea tum Jesuit ira in tractatu de Reunione Protestantium Argentoratensilum eum denuo nobis objicere, non puduerit; nullus est tamen in tota Scriptura locus ipso rum causae magis adversus. Aut me omnia fallunt aut Vulgata et,ersi 1nis hallucinatio inlapsum secum Thomam& sui simile; , i. e. Hebraeorum Entium ignaros adduxit, ut eo testimonium hoc reserrent. Quae in Vulgato enim leguntur Et ad Bquem Sanctorum convertere interrogative sunt ab Eliphas expressia manam ad quem Sanctorum te converini ubi.

27쪽

nam est ille Sanctus, qui Tibi respondeat, aut opem serat &ad quem de Sanctis intueberis uti recte vertit Bolducm. cin cono

formes sunt udae Hi amo a quie de santos cataras Athl

tehren scilicet, ut recte supplet Moles Nachmani des nuyPVm ut tibi restondeant, Abraham Perietolides N in Rzn m an non tibi res=ondebunt, etsiadeos te convertas. Sed praestat paucis totum locum percurrere n pilama,qua1st, ad defunctum vel angelum quendam, ut telisbis Det Permeli cet, facias id tuo periculo. Est enim permulio Ironica gravissimam dis vadendi vim habens, quod nonnulli quoque interpretes Pontificii viderunt Vetanu certe Voca nunc defunismaliquem, quambis istesanctissime vixerit, qui tua partes Volscilicet pre ondebit profecto nemo. Conferatur etiam B. Glassii Rhetor. S. tr. i. c. 6. TU mimquid est, qui tibi, Jondeat' uti Deus peros&calamum legatorum suorum per ipsum quoq; Spiritum S pectoris tui hospitem homini pio serio precantisiva.

vis sim respondere soletar nnziza n ya reoondet gaudio comidis fui, usiipse heleth c. v io. Et ad quem etiam e Saenisis coelicolis faciem tuam convertes opis petendae&impetrandae ergoZEst enim ea Emphasis in verbo nazn quemadmodum Eo uem pag. 218 recte annotavit, ut non si pliciter re icere significet, a, rem aseiquἄm intueri, sedcumquadam animi intentione, o ada liquem inem. Pergit deinde Eliphastis. Immo vero hominem sutium, parum in adversis suis Dei memorem, parum Deo innixum, parum Dei amantem, & de praesidiis quibus vis aliis sol. licitum, perimet, nisi mature resipuerit, ιζnatio Supremi Nuntinis, hominem saluum officii assilistorum obliviscentem det Plus Dei adulterium animae quam indignissime serentis. Ego vero quaeram, quoties me sors adversa premet, opem apud x Numen

28쪽

ocumen potentissimum Pn R,R istin Deram, in adorandcin eis

chores terrae, Patrem, Filium, ripiritum S deponam negotium meunt universum πασαν μερομναν mi Mes. Facit illa res magnis, nec ceurata cognitio Grui datur in ullo vel angelo vel homine. Luci iste res miras,o quide uti sit numero &c.Haec brevis est delineatio totius iermonis,ex qua facile patet, quaparum roboris misso error habeat Pontificius quodcu Theologus incomparabilis B. emnitius olim moneret,inale postea ebrietatis, cum illa scriberet, a Beliarmino postulabatur, qui nisi ipse partium studio& voluntate corrumpendi ac defendendi omnia ebrius nullet, nullo legotio veritatem in Ebrae codice pervidere poterat, nunquam deinde ad tantas ineptias descensurus, ut pro Invocatione Sanctorum quaeritur verbum expressum , tuane est ex. pressissimum,m l. il .de verbo Dei c. xii scripsisset. Qui totum contextum a v. 7. Iu recte expendet videbit sane, quamis sutiliter Eliphasius hic consilium de invocandis demortuis jobosueuessisset ' Negaverat vir pius, hominem ullum cum Deo demstitia sua posse contendere: Numquid absurdum minus erat, suadere,ut demortuum aliquem sibi Patronum advoc tum seligeret, qui causam apud Deum ageret an . . mem- brum primum negative resolvendum e tot videre Doctores Ecclesiae Romanae, cur non secundum ' An vero Bellarminii qui inter Ebraeorum Grammaticos nomen sibi quaesivit, ignorabat pronomen minterrogativum personae esse Emm- vero ludit nos amabilis error. Tandem Pontificii ipsime inter se transigant, errorisne an doctrinae Catholicae Patronum Elioliasium ex suis hypothesibus haberi velint. Quo tempore Iiobo haec proponebantur, eo Sancti demortui, in Limbo quem finxere, Patrum erant. In illo carcere numquid invocari debebant aridentina quidem Synodus Sess xxv. non alios.

admittit invocandos ex Sanctis, i jam regnantes cum raso.

29쪽

Catechismus clitoque ridentinus expos orat Do m. pag. 1 4. SANCTIS, QUI IN COELO SUNT, Preces esse faciendas rartum esst in Eciaesia Dei asserit. Novi Cadmaeam pugnaim, postea tempora inter Medinam, Lesum, Beliarminum, Sinnichium, Sc complures alios exortam, quorum alii in oraculo hoc ambiguo Spiritus in purgatorio regnantibus cum Christo associant, sed invocandos non censent, alii plane excludunt, alii accensent, interces ores nostros non minus, quam in beatifica visione constitutos esse desendunt. Nostrum non est tantas componere lites. E re tamen Papistica erit, si porro haereticis ex Eliphasi testimonio Religiosus cultus Sanctorum persuaderi debet. Ut verba enim in codice nunc leguntur.

Oppugnant, non defendunt sententiam Romanam, immo vero stultitiae accusant, me iram Sanctos invocantibus denunciant: ut verba autem Synodi ab iis qui mentem habent, audiuntur, Patres veteris Ebraeae Ecclesiae innumero interces orum plane illa reddent depontanos; nisi forte tenebrosae cavernae includi illa ipsa sit felicitas, quam pos ident quotquot a Christo

in regnandi societatem admittuntur. Quaedam adhuc adjicienda sunt de loco .XLii, 8 ad quem Bellarminus l. I. de Invoca is

tioneSanctorum c.2. annotati te adservum meum hob; enmanis

ciem eius, ut non vobis imputeturpuisitia, enpromissionem Miserum profecto argumentandi genus Zophar petit ab Ijobo secum interris vivente, ut sua causia faciat holocaustum ireces: Ergo a defunetis piis auxilium reale, quo indigemus est efflagitandum Pii mundi hospites ob suam αδια mena possunt nobis adesse, vocem nostram audire, non item qui supernas incolunt sedes. Deus promittit de Ijobo a' s aciem divisin i/m. Ergone ex merito pietatis j obaeae, de cujus im Cra persei tiQ-

30쪽

persectione tota historia locupletisimus testis est Dicea numquid jobus non placuit Deo in suo inhaesive ipsi proprio

ornatu, in morum innocentia, fide viva, spe charitate in virtutibus denique omnibus omnino. Diligentes enim me dillo. Verum uti Paulus propter morum suorum innocentiam non est iustificatus ita Ijobus propter eximiam suana pietatem in petitione veniae non est exauditus.

φρι,multa , qua minimo desolant secum o tantur, ast a=it,netalit, appremit, avcrsantur, dicunt, faciu=it , micrmittunt. Haec emalia quiadem vulgo vocantur peccata, sed veri nominis peccata sunt. Sunt, inquam Eposutia in Decalogo Urtita, eique admorsa; sunt Urvo critoria irae Dr, , ipsi--

πιν inferni sunt sua=iatur apta ad iram Dei, si qui hiu commaculatur , cum ipsis aeternis suppliciis a

crescindam. Probatio.

Testis hujus rei'jobus est. Is calamitatum mole pressus, .disputationis fervore abreptus, in suis de divina rerum humanarum cura sermonibus hominem se esIe saepius ostendit. Reprehendebatur ea de causa ab ipso Deo, & di vina illa ingenuam ipsi bd ne exprimebat confessi. onem C. XLII , . q. voco, me μm esse, quem tu supra ae-