장음표시 사용
41쪽
si concedes Horat epist J, 7, 13); si fermiseris inlin epist ad raian. 98); si tibi grave non erit Cic. ad iam XIII, 73, 2 cf. ne graVare Ρlaut Stich. 186 Cic. ad iam XI, 7, 3 AElin epist.
si tuo commodo fieri possis Cic. ad Att. Π, 17, 3); si commodo puletudinis tuae fieri possit Cic. ad iam XVI, 1,1); nisi tibi est neommodum Plaut. 0st. 807); suo commodo Cic. ad Att. XIII, 48 l); non nisi tuo syno commodo Cic. ad Att. XIII, 27, 1); non nisi uinimo tuo commodo Cic. ad Quint. r. III, 9, 9); ne id ineommodo tuo Cic. ad Att. XII, 46, 2); quod commodo tuo facere poteris Cic. ad Att. I, 4,1);ql antumqtie tuo commodo poteris Cic. ad iam XIII, 69M; quod tuo commodo fiat Cic. ad Att. XIV, 16, 4) ad fam.
quod commodo valetudinis tuae fiat Cic. ad iam XIV, 5,1); quod commodo tuo fieri possit Cic. ad iam III, 5, 4 XIII, 26, 2); si forte nou molestum est Catuli. 55,1); nisi molestum est Plaut. Trin. 932); quod sine molestia tu facere possis Cic. ad iam XIII, 35,2); quod sine molestia tua facere poteris Cic. ad Att. I, 5,7); quod sine molestia tua fiat Cic. ad iam XΙΙl 2 23, 2);Hce tua Τerent Eun. 466 Donat. ad hunc locum pace 'vit gratia aut Voluntate. et deest cum. - etron 2. Cic. ad iam VII, 17, 1); salva maynitudine tua Plin. epist ad Traian. 31. 1). His omnibus formulis id commune est, ut ei, qui adhortati0nem vel imperium vel invitationem accipit, Veniam dare
42쪽
Videantur, ut quasi ad suum arbitium ea de re constituat.
Itaque suo iure linius epist. III, 18, 4 haud mediocrem
V0luptatem ex eo cepit, quod, cum librum quendam amicis recitare Voluisset, n0n per codicillos, non per libellos, sed sic0mmodum et si valde vacaret admoniti 100dissimis insuper tempestatibus conVenerunt. Ex iis, quae attuli, exemplis dii iam Baltero, in commentari critico editi0nis suae, a more discedere sunt ViSa:
qim i commodo tim facere poteris' Cic. ad Att. I, 4, 1 et q) od sine molestia tua facere poteris' Cic. ad Att. I, 5 7). Itaque cum id fere vellet quantum tuo c0mm0do poteris Cic. ad iam XIII, 69,2), suspicatus est quoad pro quod', quae c0niectura iam ideo non pr0batur, quia coniunctio quoad 'nunquam in his formulis occurrit. ut igitur ad exemplum aliarum formularum scribendum videtur p0ssis pro p0teris 'i)aut quod melius est nihil mutandum, quia indicativum futuri in sermone cotidian saepe eoniunctivi vice fungi iam
Ν0numquam is, qui tam humane rogatur, non minus polite respondet, cum alteri reddit licentiam, ut de se decernat Horat. epi8t. I, 7, 19 70 ut libet; lin epist. V, 1, 5 ut Voles). cne id quidem urbanitati semper satisfacit, quod praeter alia hoc exemplum dem0nstrat Plaut. rvc. 359 . . Hicine hodie
Transeamus ad aliud genus formularum, ubi is, qui aliquid r0gat, alteri aut amorem suum pollicetur aut illius am0rem nu0cat, ut sibi morem gerat. Quamquam certum Steum, qui his formulis utebatur, de amore non multum cogitaSSe. Velut 0rumla amabo quae plerumque Sermoni ita inseritur, ut in constructi0ne verborum nihil mutetur, nihil differt a tritissimis illis r0gandi interrogandique vocibus quaeso et rogo' Quarum illa ipsa quoque medium in Sermonem in-
f. Cic. ad fani XIII, 69 2 AEu0d 0mmodo tu fieri possit - Cic. ad fana XIII, 35 2 qu0d sine molestia tua facere possis.' Cf. etiam Landgraf, Histor Gramin. d. lat Syrach III, 1, p. 1124s.
43쪽
seritur, haec interrogationi praeponi solet cf. Petron. 90 95;126 - artiat epigr. IX, 25, 3 Xen. 58). - Eodem igitur modo formula rimabo usurpatur. Vel adverbii instar occurrit ei. aeV. in com 82: RV cadas amabo Plaut Bacch. 100 propera amabo Ter Eun. 534. - itin com. r. 109. Lucii XXIX, 154; Cic. ad Att. VII, 8, 2 ad iam XV, 17, 4 Catuli 32, 1 MartialVIII, 76,1), i vel pr verb0 qu0dam r0gandi usurpatur Plaut. Cist. 104; en 678; ruc. 872 'erent Eun. 53 - Cic. ad Quint. r. Ι,4,1). Nimis subtiliter Seyssertum stud. Ρlaut. p. 1)inter Vir08, qui feminas quive viros adloquuntur, distinxisse iam rid. Le ad laut Asin. 711 iure vituperavit. Id ver0Seyssertus recte perspexit formulam plerumque mulierum eSSe. 10rmula amab0 separari non possunt si me Mas si nos amas si me diligis si nos diligis Imprimis formula si me amas n0n solum in epistulis Cic. ad Att. II, 1, 12 4 ad iam V, 11, 3 - ad Quint. r. II, 1 3 Fronto p. 76, 13), Sed etiam apud p0eta comicos et satiricos saepe
occurrit Plaut. 1 in. 244 - erent Heaut 1031 - orat. Sat. I, 9, 38 etron. 98). Nonnunquam hunc in modum mutatur sive amplificatur: si me si ut soles mus Cic. ad iam V, 9, 11), Si me tantum remus, quantum certe amas Cic. ad iam. IX, 13, 4), si me tantum amas, quantum profecto amas Cic. ad Att.
II, 20,5), si quicquam me amas Cic. adisti. V, 17,5 Front0 p. 77, 34), si quid unquam me amasti Front 84,6), si me amabis Cic. ad iam II, 14). - Formula si me diligis praeter Ciceronis epistulas ad Att. IV. 12 - ad iam XV, 19, 4 XVI, 8, 2 13 14, 2 vix usurpatur. Fieri potest, ut ita amplificetur si me diligis, si a me diligi vis Cic. ad iam III, 9, 2). Sequitur tertium genu formularum, quod eodem fere tuo praecedente Voces fundamento utitur. Is enim, qui alterum aliquid rogat, persuasum habet illum nihil antiquius habere, quam ut ipsius gratiam sibi conciliet Ρ0ssidetur igitur
' Huius et ceterarum eius generis formularum, quae in Τhesauro linguae latinae iam pertractatae sunt, satis habemus pauca exempla afferre. Cf. Plaut. 'ist. 104 te amabo, ut hane sinas Terent. Erin. 3T: amabo te, ut illuc transeas, ubi illa est Cio ad Quint. r. I, 4, 1 amabo
44쪽
alterui sibi gratυm' Cic. ad iam. IX, 25, 3 XV, 8 Vel pergratum' Cic. ad iam III, 3, 2 XII, 27 vel gratissimum' Cic. ad iam II, 19, 2 III, 9, 2 XIII, 4, 3 esse facturum eum nihil sibi gratius facere posse' Cic. ad iam III, 6, 1 V, 5, 3 XI, 16, 3 17,2 XII, 29, 3), ibi pergratum' Cic. ad iam. IX, 12, 5,
ad Brut. I, 8, 2 valde gratum' Cic. ad iam III, 6 6), s quam iucundum ' Ρlin epist. IV. 15, 3 sisut iis eundissimum ita non minus gratum ' Ρlin epist. III, 8, 2 esse futurum, eum perbelle facturum' Cic. ad Att. IV, 4a 1 et issum sibi obligaturum' Cic. ad Att. XVI, 16Ρ, 16 - ad iam XIII, 18, 2 esse, si riucundissime exigenti Ρlin epist. IX, 16, 2 0bsequatur. II. De formulis praecipue in gratii ingendis Surpati S.
Ei generi formularum, quod pr0xime tractaVimuS, accurate respondent 0rmulae, quibus Romani in gratiis agendis saepe utuntur. Ut in rogando satis liabent alteri declarare sibi officia eius grata esse futura, ita gratias agentes dicunt vel scribunt fuisse sibi officia eius Vel stratu 'ic ad iam II, 18, 1;
III, 4, 2 8, 9 XII, 20 28, 2 - Mart epigr. VIJ, 5 - lin. epist V, 3, 1; VI, 7, 2 vel feryruta' Cic. ad Att. XIV, 11, 2;
ad Quint. r. III, 1, 12 - lin epist. III, 5, 1 Vel gratissima' Cic. ad iam III, 5, 2), eum bene ' Ρlin epist. IX, 24, 1), commode' Cic. ad Att. XI, 7, 7), iucunde ' Ρlin epist. IX, 2, 1), pro cetera reverentia ' Ρlin epist. III, 8, 1 fecisse Alio de genere 10rmularum, quia saepe male intellegitur,
pauli accuratius disputandum videtur. Dicimus formulas bene foeus benigne dicis . de quibus Donatus ad Terent. Eun. I, 2, 10 adnotat in consuetudinem Venisse, ea non iudicantis. Sed gratia agenti esse'. Sed exempla ipSa afferamus. Legimus apud Plaut. Stich. 486 . . r0pin tibi salutem plenis faucibus. - . Bene atque amice dicis. - laut. Stich. 563s. Fiat ille inquit adulescens. - Facis benigne' inquit senex. - Plaut. rvc. 668 A. Ne me morari cenSeRS. St. Lepide facis. aerent Phorm. 10514. . Phormio, ut ego ecast0r posthac tibi, qu0 potero, quae VoleS, Faciamque et dicam. - . Benigne dicis. - is omnibus locis formulae
45쪽
nihil aliud significant quam nostrum selir reundiich, selirgutig '. Secus se habet res, si inVitati0ni respondent, i. Horat. epist. I, 7 60-64: Scitari libet ex ipso, quodcumque refers dic
Ad cenam veniat. - Non Sane credere Mena,
Μirari secum tacitus. Quid multa Benigne 'Respondet. - Neget ille mihi γ' - Negat improbus et te Neglegit aut horret.'Haud dubie igitur intellegit hilippus ex ipsa V0ce
benigne', invitationem suam recusari. Is qui illa seud0- AcroniS, quae Vocantur, scholia composuit, Sententiam formulae non iam perspexit; i nobis autem non solum comicorum loci praeSt Sunt, qui rem explicant, sed etiam a vernacula lingua adiuvamur. Si ipsi a quodam ad cenam vocati iterum ac Saepius admonemur, ut denuo cibum et Vinum Sumamus, con-SueVimus resp0ndere dunke'. Nemo non intellegit nos abnuere, etSi tantum gratia agimus.
Quodsi invitanti dicimus: Fiir Deine inladun dankeicli Dir ille n0s abnuere non minus cogn0Scet quam he0- propides in laut. ost. 1129 C. Hic apud n0s hodie ceneS: Sic face. - . Callidamates, di te ament de cena facio gratiam. Res igitur ita se habet: 0rmulae ipsae qu0que t6τει bl oi Sunt ei generi attribuendae Videntur, cuius Supra exempla recte', bene sit tibi' ostendimus. Cuius generi quid proprium Sit Donat adaerent Hec. III, 2, 20 his verbis dixit: sine iniuria interrogantis responsum reticent.' eque enim abnuunt invitationem 10rmulae nostrae, Sed delicate ac pudenter alterum certiorem facere Volunt, e0S, qui inVitantur, n0n minuS' Pseudo-Acro ad Η0rat epist. I, 6 62 benigne sermo tulgaris est; bene se dicit quisque accipi cum excusat. liter respondet Mena benigne eum facere, qui invitaret.' 0tum est Britannos ab iis, qui abnuunt, responsionem ethan y0u,nol postulare
46쪽
Sic formula apud laut. rvc. 128 intellegenda videtur:
A. Peregre quoniam adVeniS, cena detur. - D. Benigne dicis, bene vocas, Astaphium. - Sic manifeste apud Horat epist. I, 7, 16 Surpatur: Vescere sodes. - clam satis est.' - At tu quantum vis tolle. - Benigne. - Νon invisa feres pueris
munuscula parvis.' - rimum igitur hospes utitur discreta illa formula benigne', deinde, quia alter instare non desinit, diligenter eam explicare cogitur his Verbis tam teneor dono, quam si dimittar otiustus. Optime autem ea, quae de his formulis protulimus, Sententia confirmatur alio loco: laut Merc. 9474. - Charinus adulescens fingit se ab exili domum redire. Occurrit Eutycho amico ab eo salutatur, auscultatur, inVitatur, ut in tali occasione fieri solebat. Sed satis habet poeta Charini verba reddere amici et salutandi et interrogandi et invitandi formulae ita reticentur, ut e Charini resp0nsi facile colligi possint Qu0dsi in versu 944 legimus Bene vocas, benigne dicis: πλου apud te, nunc d0mi luce clarius est huic responsioni solitam illam invitationem praecessisse. Et Charinus, etsi formula bene vocas, benigne dicis utitur, non prorsus abnuit, sed amico pollicetur Se postero die ei obsecuturum. Restat, ut de duobus locis disputemus, qui maiores difficultates praebent, primum de laut Curc. 561 S. C. herapontigone latagidore, alVe Salvos quom advenis in Epidaurum, hic hodie apud me nunquam delinges Salem. - . Bene VocaS, Verum locata res St ut male sit tibi. - Ηoc enim loco responsio non minus ambigua est quam invitatio. Nam illud 'nunquam delinges salem in diversas partes interpretari p0ssumus. Significat enim aut Du Wirst ei mir te aucti nur in rumchen Sal bekonimen aut Sal wirs Du belmi geWis nichi bek0mmen, Sonderi etWaS BeSSeres. inuic igitur ambiguitati ipse qu0que herapontigonus ambigue respondet. Aut enim illud locata res est ita intellegi potest ut Stich. 472 locutast opera nunc quidem, aut coniungitur cum insequentibus verbis ut male sit tibi quod poeta fieri V0luit quae cum ita sint, coniunctio verum ratione non
47쪽
caret. herapontigonus primum quidem polite abnuit, quasi ambiguitatem invitationis non perspexisset, sed deinde subit0 ira inflammatur, ut inimico aliquid mali minetur.
Alterum locum, laut Men. 3874. - pertractare n0n P0SSumus, priusquam de formula tam gratiast disputaverimus. Interim satis habebimus id monuisse nihil in eo exemplo nostrae de formula bene vocas sententiae c0ntradicere Legimus enim: E. Eamus intro, ut prandeamuS. - . Bene OcaS tam
gratiast. - . Cur igitur me tibi iussisti coquere dudum prandium. - Erotii invitationem abnui videmus hoc tantum dicat quispiam negationem et repudiationem esse sitam in his Verbis tam gratiast Itaque nunc ad hanc formulam accedamu8, cuius exempla his locis inveniuntur: laut Men. 387; Stich. 472; seud. 713. De significati0ne 10rmula duo viri illustrissimi diversas Sententias protulerunt: Ρ. 0rsseni et O. Ribbeck. Ille tam pro adverbio habendum esse negat nec quidquam aliud quam amen esse putat hic tralaticiam significationem
defendere conatur et rem per ellipsim explicat. Adverbium rem cum coniunctione tamen cohaerere c0nStat.' Hoc tantum quaeritur, an in formula tam gratiast 'illa vis adversativa sit. Itaque exempla examinanda Videntur Stich. 470 . . Cenem illi apud te, quoniam SalV0 advenis L. L0catast per nunc quidem tam gratiaSt. Men. 387 8. . Eamus intro, ut prandeamuS. - . Bene V0cRS,
tam gratiast. - . Cur igitur me tibi iussisti coquere dudum prandium 3 - seud. 713 S. C. Quin tu, Si quid opust, mi audacter imperas 3 - . Tam gratiast. Bene sit tibi, Charine n ilo tibi molestos esse n0s. - emo n0n concedet in primo et alter exemplo iam pro coniunctione adversativa haberi p08Se. Nam Stich. 470, iocosa illa invitati per haec verba l0catast opera nunc quidem aperte repudiatur Sequitur, ut verba
48쪽
tam gratiast nihil continere possint nisi gratiam, quae recusationi opponitur Alterum exemplum, en 387 8. 00dem modo non minus commode explicatur. Restat tertium, seud. 7 13s. Hoc loco formula tam gratiast non solum gratiam, Sed etiam recusationem invitationis continet, quod verba n0l tibi mole-Stos esse nos satis demonstrant. Eam rem per ellipsim facile explicari quis est qui neget Ρropria recusandi formula bene V0cas vel l0catast pera reticetur, quia unusquiS-que facile eam supplere poteSt. Ρ0stea homines ellipsim in hac formula iam non sensisse non negamuS. Luce clarius est eos vocem tam ut semper ita in hac formula dem0nstrativum esse adVerbium putaVisse. Qu0d minime inauditum esse Lademigii' et Ribbeckii scrupulo Vnn0S SSe, non modo multa Vernaculae linguae analoga )demonstrant, sed etiam exempla Italorum et Britann0rum, qui 10rmulis thanli 0 so much et tante gragie gratias agere
49쪽
Natus sum J0annes re ibi Sch Non. Sext. anni MDCCCLXXXIII Ohlaviae, in Impid Silesiae, patre Carol0, doctore philosophiae et profess0re regi gymnasii Ohlaviensis, quem ann Superi0re morte mihi ereptum esse doleo, et matre Anna, e gente Sch0enfeld, quam SuperStitem eSS Valde gaudeo. Fidem pr0fiteor Vangelicam. Ρrimis litterarum elementis imbutus inter discipul0 gymnasii Ohlavienis receptus sum. Unde testimoni maturitatis instructus anno DC II alas Saxonum migravi studiis philologicis historicis archaeologici operam naVaturuS; quae per bis sex menses hac in urbe, deinde per Se mense M0nacii, tum Berotini totidem per menses, denique alas reVerSUS usque ad annum MDCCCCVI 0ntinuavi. D0cuerunt me viri clarissimi Abert Bechiel, de Bissing,
Μ0ellend0rss, Wilcken, WiSS0WR.S0dalis fui per quater sex menses et pr0seminarii et seminarii phil0l0gici alensis, quod viri illustrissimi lass, Dittenberger, Wi880Wa 0derabantur. Praeterea permiSerunt viri doctissimi inditer Ed Meyer Wilchen, FurtWaengler, Robert, ut exercitati0nibus historicis et archaeologicis inter-
50쪽
Anno DCCCCIV in Britannia versatus sum, ut viriSillustrissimis Grenieli, Hunt, enyon ducibus et auctoribus in studia palaeographica incumberem. EXamine pro fac doc mense decembri anni DCCCCVIIIalis Superato per tres menses in gymnasi public Halensi, deinde sodalis seminarii praeceptorum factus per bis sex menses in Schola Latina Orphanotrophei Franckiani munere scholastico functus nunc in paedagogi Parthen0politan0, quod est in Monasteri Sanctae ariae Beatae Virginis, candidatus probandus et praeceptor auxiliarius sum c0nstitutus.