장음표시 사용
71쪽
potestate Ecclesiastica consideratione Ιχ. ait, dum redundat abusius potestatis saecularis in impugnationem dei, Obtistbemiam Creatoris, tunc attendere conuenit ultimam huius 12. Consideritionis particulam: quod in his Ecclesiactica potestas habet dominium quoddam regitiuum , directivum, regul riuum, ordinativum. Haec ipsius verba Gersenis in quibus de Regum depositione, aut Ecclesiae potestate coercitiua ne gry quidem. Haec enim, de qua loquitur
quamque Ecclesiae tribuit directio in ordinatio circa centa ruras versatur Ecclesiasticas, exclusionemque a bonorum communione spiritualium, nonysu, fructu ciuili um, regno denique arcet coelesti, non terreno dcrurbat.
Haec igitur Ger nis sententia sensu plane alieno a D Cardinale perperam intelligitur: A quo nec illud omis sum oportuit, quod, quoties de Regim in temporalibus subie 1ione, acu eptrorum ex Papin arbitrio dependemtia initur quaestio, idem Gersen Franciat Regi situm sibita er ius illibatum ac sicrostachum semat. -d satis testantur ea, quae locum a Cardinale allegatum pamio praecedunt. Non oportet nunc pon Petri ut omnis potestas Imperialis, Regalis, vel altera saecularis sit immediate robur halens a summo Pontifice : sicut Francorum Chri Diani simus superiorem Loc modo non babet, nec recognoscit in terris. Iam vero Oedipo non est opus, qui stibille hoc
arcanum ingenio rimetur: coronam scilicet Franciae a Papa pendere, si ulla omnino ex causa, aut occasione possit eam donare aut eripere Pontifex.
Et quoniam in Gersenem incidimus,oppo num hic erit eas sigillatim excutere staretias,quas ex eiusde publica apud R m Carolum V I. Academiae Parisiensis
72쪽
U PRO IURER E C' i o. nomine habita oratione desumptas, dictionis suae lici inseruit D'' Cardinalis, ubi ipsi im introducit asserentem Branni uium Deo gratum esse Grificiatn. idi lud etiam affluc Etiam attendendum, miri noi Geianis etae vocem, sed pctibnatae Seditionis uani tres quam similia loquelatem introduxerat, se sitim ipse Gerjbndia interponit stomaclaabundus, Adfuriosem hanὸ Seditionis evocem ego, quas exanimis aciem deflectebam, ni&em eius in dicendo amplius ferre non malevs. Quippe post quam hinc Dissimulatio', illine contra Seditio 1 viri Witriusque extremi aduertis aliquantisper tutates tessent, moderatricem, ac Mediocritatis vindicem inducit idem author Discretimem, ca ipsa quasi de tribunali pmnunci antem, quae D'', Cardinalis , contra se allegis. semcluda lmus, inquit, quods caput, aut aliquod riuitatis membrum ta, is incurreret inconueniens, 'quod tyrannidis mortale venenum sorbere meste membrum quodlibet suom loco , tot osse, Obu, are deberet,per media conuenientia, in talia, per piae non im sequatur. 2 pu congruit, si caput paruo afficiatior dolore, manum ipsum percutere. Hoc enim fatuum esset, nec conueniti
ipsium statim GHindi, aut a corpore separari, ita in Ohinidin
cedine medicari, tam per verba bona, quam aliter ad bonorum medicorum exemplum. N. ec quicquam esset irrationabilius, e coritas,quam perseditionem tyramidem impedire melle Isti haec mihi videntur perquis apposita & rotunda aduer sus Regum etiam Tyranninim lanicnas. Ac paulo post de eijcienda Tyrannide agens, nihil de exigendo Tyrai no loquitur, sed de Tyrannide tantum auferenda: Re media igitur petenda monet, non a Papa Regem abduc late, sed a Philosophis, luridis, neologis, oe bonae ita b is mini S.
73쪽
DECLARATIOminibus. Ex hiis, quae diximus conitat, cum in septima consideratione contra Blandientes dicat; quods Iussitos --μBὸ, . cim 'binatione in iniuria, de facto primp tin Princeps, timc regula baec naturassi; Vim vi repellere licet, laeum Libet:-HSenecae in tragaedys, Num Deo Inuior viaima, quam Tyrannus. Haec verba eo sci lii, quo alibi ab eodem authore sed ara sivit, esse a cipienda: iacmpe inter seditioses. Vel idem valere tune locum Met ac si dixisset, tuna temporis in usim &praxin venit, nec tamen situm hac in re calculum ii terposuisset Neque vero D Cardinali omittendus erat Sigine tus, quem nihil obstat quin in Gallino, siue Franc rum numero habeat potius quis Thomam Aquin tent, aut fatalismum in mum: quos quidem n D, Fra-is obtrudis. Is in Ann bus sitis ad amnum de Imperatoris per Papam depositione I quem Hoc t. inquis, victam ω Aam Me tamia in do e N Saxmdagra i , sa Lxὰ-ς
74쪽
PRO IVRE REGIO. SI ipse videri vult & acuere, & retundere. Vt obiectionibus liberam sternat viam, ita intere dentes Regum sceptrorumque desenseres introducit . seq.---Verum occurretur inquit feri potest, ut crimen si haereseos, aut apMasias nil tale merentibus intendant Fontis iaces, aut turba ostilicetanimi impetuabrepti, aut incertis,f- lucibusque fata narrationibus au rem praebentes. Ad haec re- Ontum si1ggeris Regum exactoribus. Eribriola laetis is luere notoriam , ac praeuia Eccis bententia damnatam. BD iadem si Papa in facto errauerit, Clero incumbere mi Regi suo siauisaerentes Pontificem monitis, argumenti que pro siris obtun- dant, flagitenis,ut ad plenum Concilium res referatur,praesente si Ecclesia Gassicana diiudicanda. In quo Pitim hic noster si
cum Bellaritano Concardinale naudquaquam eodem rorquetur cardine, qui aperte ruetur Regem iniuste damnatum a Papa, d)ere nihilominus Regno cedere, adeoque sententiam summi Pastoris iniustam Regi nihil detrimenti creaturam, cedat modo, seq; undiquaque obsequentem praestet, ac Papam errori suo tandem aDnito abrenunciaturum patienter expectet. Quibus quidem altruendis bina ruec supponenda , cum eum, qui Refini iam compos est, idem Saneti patris iussu continuo dimissitrum 1 tum Regem immerito des ctum, pendente interea lite, tutum a sicariis incol memque permansurum. D'' autem Peronio non placet concessa Papae adeo vasta potestas : Rege enim iniuile deposito per Papam, ut loquuntur, informatum, Regnum nota vult Pontificis iussa pati, usia. eundem rationum refutationumque italis repellere, ac sin fici
75쪽
cho Papam Concilio pressus subiecit γ QNd, praesertim in Cardinale haud quidem gratum habiturus cst San-
. chust Pater. Iam vero hoc, quod requirit, Concilium is proculdubio uniuersese oportet, ad quod, Gallicani Episcbpi non siint ut Iudices admittenda, cum parier Sciant, ac Regis sui causam Queant. EaPropter scit... Do Cardinalis Ecclesiam Gallicanam huiusmodi Con- cilio unteresse tantum pomalat. En crgo quo res redi- erit Gallicana: Ad Episcopos Italicos, Hispanicos, Si-- Culos, Germanos, Principuin in Franciam forte parum . beneuollatum. nonnunquam etiam holhum subditos referendumPI virum Francia Regeia sit suum examira, virum seditionis flamma sit in medijs Regni illius p netralibus accendenda: Uerum numnon fieri potest, ut subditi Regi Ilio malo velint, ac eiusdem opprimendi ansam hinc arripiant V Annon usii euenire potest, Vt,
quibus Pontifex, ijsdem etiam populi pars bene magnavit unaniss per credulitatem dccipiamr3 Annon probabile est populum in Distiones discessurum, hos Papa
illos Regi filo constanter adhaesuros, inde bella Intestina incalitura λ An certum est Francorum rationibuspoibilatisque Pontificem acquieturum 3 Cum autem imira septa Ecclesiae Romanae, Synodus uni tersalis non nisi Papae auspicijs nutuque nunc dierum celebrari possit, nunquid credibile cli Papam velle Concilium conuocare, a quo ipse iudicetur Z Qui vero poterit Papa Concilio praesidere, in quo ipse reus agendus est, ac pro quaestione, cui definiendae conuenim si proponitur Vtrum rite necne atquc ordine Papa sententiam tulerit. Enimuero dum haec primo propositionibus cxioslibi santur,
76쪽
PRo I v RE REGIO. lantur, deinde Synodicis disceptationibus ventilantur, ecce mescitatem interea loci pendulam, ac quasi nube spissa obuolutam,arbitrium expectantem generalis scilicet Synodi, quae si, Tridentinam imitata, biennio trienniove coalcscat, annosque duret undeviginti, cumisellae Franciae quo interim loco positae sunt Fortunae. Verbo ut absoluam, quae ad soluendum hulac nodum affert
D Cardinalis, omnia & supra fidem sinit. & plane i dicrae Quod ex ijs, quae stibiungit, constat. si ιis p pa errore facti deceptus praecipitanter iniuster Me Regem tare- isticum declarauerit, declarationem hanc Pa - nonpoterit si is interueniente Regni t ms consense,sequi depositio,viloquu- ,
tur, actualis. Quid nos opus erat hoc moneri Quis nescit Regem,dum a Libditis suis sustentatur, atque prori pugnatur , non posse dici actu effcctuque depositum: Ita qui loquitur, idem dixerit Regem corona,quam iam custodit, non orbati; non possc nudum constitui, dum
adhuc vestitus manet: nunquam sere regno extorrem,
dum inimicis est sertior. Denique semper Regem iaturum quamdiu regnum possederiti Interim etiam obiter Cardinalis verba observemus. Q da Regem depo- isnendum Opus est populi consensu. Qua voce populus supra ARegem evehitur, ac Regiae depositionis iudex consti
En verb, qu longe maius. Etenim posse Papas in fide errare ab ipsis etiam Papis agnitum est: E quibus nonnullos facile est nominare, qui Papam Honorium damnarunt,eo quod esset monothesita. Sanctissimi Hieronymus,Hilarius, Athanasius Liberium Romae Epist pum deflerisse,ac Arianismo subscripsisse testantur. I
77쪽
hannes XXIII a Concilio Constantiensi damnatus est, quod Paradisuin pariter infernumque de rerum natura scibilisset. Modo non absimili etiam alij Pontifices: Si quis i tur Papa haereticus Regem Orthodoxum false haereos crimine damnauerit, adeoque deposuerit, numquid censes bellum hunc hominem, qui se nutum in D Hispectoris habere recondita gloriatur, velle propositis Francorum rationibus acquiescere t Qin v ro ipse ab haeresi non in s per immunis, qui poterit contra Regem esse iudex de haeres1 3 Regeirum ess si pra posse eum ut hominem, non ut Papam errare. SED . liceti Atqui vero hoc in casu cur Papa ille hominem illum non instruis vel contra cur ab illo Papa homo ille altercidem se doceri non possidat ne quidem Rex, si per hunc vel hominem, vel Papam deponarur, tantundem est, regno deponitur. Occurrunt alij, errare posse Papam in quaestione in iuras quςstione non item. Nugae, gerr que gennanae. Si enim Papam latere poterit virum necne IE svs CHRIsaeus pro nobis mortuus sit,quid ni itidem lateat virum in morte CHRI-sTI nostra collocanda sit fiducia 3 Videte mihi prisci seculi Prophetast illi certe caelitus inspirati instrum qi
ad Reges Iudaicos Israeliticosque commonefaciendos atque obiurgandos, non de facto magis, quam de iure Vnquam tirutarunt, aeque oculati, inuictique contra obrepentes calumniatorum fraudes, ae aduersiis fucum fabserum dogmatum. Denique ut in re fidei nunquam e rassint, ita in innocentes, immeritosq; linguam nunqua exacuerunt, nedum virgulam evibrarunt. Lepidum v ro tunc temporis fisisset assi are, eos in haeresin err
78쪽
PRO IURE REGIO. remve labi potuisse, qua Esaiam, qua Danielem, non autem quaTrophetas. Isthoc enim in casia Proculd bio Esaias ille Prophetam adhibuisset in contilium, hoc est sMetipsi1m. Denique si Reges tantum eo ue pro Regibus nabendi sint, donec eos tandem Papa rueretucos declarauerit,atque depositerit, insiimmo temper periculo versantur iniqui valde iudicij subeundi, adeoque sis longe tutius esset nihil omnino scire, ac per vicariuriue procuratorem credere, ne forte,si de Deo loquutu- leti videantur, aut de religione selliciti, in haereticorum pristino molant. Vniuem quae apud Cardinalem sequuntur exempla,quid aliud sapiunt quis nouitatem, leuitatem, temporumque seruitutem in quibus etiam Pontifices in causa propria sibi perhibent testinavinium. Neq; vero circa Regum depositionem versantur, sta e c5municatione interdictionemq; quae controuersiam nostram no incurrunt. Hinc fit quocis pe se profiteatur non nisi de facto loqui, quasi conseius haec de iureta non patrata: quid euenerit narrat,non quid fieri oportuerit. Quod plane nihil docentis est, ac non tam Perronica grauitate, quis Pyrrhonica leuitate omnia vellicantis.
Ecundum, quod ex propositi a plebeio Online
Articuli receptione emersurum scilicet animavi Articuli receptione emersurum scilicet animavi uertit D' Cardinalis incommodum, est, quod
79쪽
- tu entoque signandi, alteram voce pii ueta si oppugnandi. Quae dum meditatur indignabundus, quibis bufi verborum ampullis intumescit Z O opprobrium, 0 scandalum, O portam omnium haeresum coborti apertamiHanc igitur Laicoruin viv*ppioncni odios in reddere,& rationibus famisi & Scripturae locis. Q dum voLuit saxa, sudando, hilum non proficit, illud pro concesta arripiens,quod nusquMn gentium. Cuna enim hanc proponeret Thesin Orduisse plebeius, se non ut
iudicem gessit, sed ut indagatorem, vel etiam petitorem; nec ad aliud collimauit, quam ut predictus articulus in publicos conuentus illius codices referretur, inde Ogi nonorificisque Consiliariis exhibendus, corum expectato super hac re iudicio, cui quidem postulato proin . uendo sibi sufragaruros una Ecclesiasticos Pr cresque sperabat. Non ita rerum ignari, officiique parum ni mores erant populores, ut quod a se semel propositum esset, aut rogatum, vim legis obtinere crederent, utroq; Ordine siseriore adhuc reclamante, ac Rege ipse nondum consentiente. Neque vero hic ab ijs aniculus in medium adductus est, ut inter religiosa dogmata cens retur, sed ut pro Reip. cuius illi & partem, & curam g rebant, lege fundamentali in posterum obtineret. Si Gnim Rex articulum hunc assensu suo ratum habuisset, ac Ecclesiallicis imperasset, ut eius vim effectumque executioni mandarent, illis, ut Cibditis, incumberct RGgi suo pnestare obedientiam,obligatis scilicet ad operam Regi navandam, opemque conferendam, in iis,quae Re glae
80쪽
giae incolumitati, Regnique tranquillitati inseruiunt. Atque hoc dum pro virili conarentur, non plebeio O dini, sed R i essent dicto audientes, qui mandata hi iesilaodi dedisset pro imperio suo, commonefactus quidem a fidelissimis subclitis, quorum diligentiam ipsa Cleri, Papae quam Regi obstrietioris, exacuit negligentia. Hic itaque cum lamis luetatur Cardinalis, ac quς- stionem mouet absque aduersario. Neque id quidem Dustia; sed pro ingenio suo, versute satis hoc pacto luberius Regem suum in disciplinam vocat, eique iura prPscribit, orationem petibnatam ad popularem ordinem jecie tenus dirigens, sed reipsa Regem, Principes, ii 'noratissimosque Consiliarios sub Laicorum larua pum . 'gen atque obiurgans, quorum hac in re iudicijs, quam
populari postulato, Ecclesialticos verisimile est plus
commoueri. Hi ergo sunt, quos inducit alieni muneris invaseres, portarumque ad haereses admittendas recim seresi siquidem enim ad solos Clericos, corumque pM Cipue caput pertineat de iure Rmum inuiolabili iudicare, certe Rex ipse cum Principibus, uniuersaque N bilitate non minus, quam ordo plebeius, erit a sacro hoc senatu eliminandus.
Pleno itaq; imbre Scripturarum testimoniis depluit, quibus neniue monetur populus, ut Pastores sitos debitis
cienda sit populi diligent qua Regis vitae ac incolumutati hin 'ax,etiam contra neisios quorundam conam '
quibus iumesos subdunt iri s erecclesiastici, qui se
Regibus1ublinos negant,extemo cimite freti, longe dists es ijs, quos loca allegata dest uni, sacerdotibus hil H ac