Caesarii Heisterbacensis ... Dialogus miraculorum

발행: 1851년

분량: 854페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

DE CONVERSIONE. 37

dideret ei: Vis mihi adere hominium ), et ego tibi dabo

seientiam omnium literatum Audiens haec iuvenis, expavit, et diabolo talia suggerenti respondit Redi 0st me,

Satanas, quia nunquam eris dominus meus, neque ego homo tuus. Et eum ei non aequiesceret, manum illius quasi i0-

lenter aperuit, lapidemque imponens dixit: Quamdiu e0nelusum tenueris lapidem istum in manu tua, etesinania. Recedente inimi eo iuvenis surrexit, cholas intravit, quaesti0nes prop08Uit, inneSque disputando Superavit. JIirati Sunt omnes, unde di0tae tanta seientia ), tanta acundia, novitas tam inusitata. Ille ver negotium celatum habuit, nec aliqui tominum cauSam tantae eientiae exponere voluit. Non mult0 p0st infirmari coepit usque ad 0rtem Vocatus Si Sacerd08, qui eius audiret consessi0nem. Qui inter cetera etiam ' c0nsessus est, qu0m0d a diab0lo recepisset lapidem, et eum lapide scientiam. Respondit saeerdos: Pr0tiee, miser ), artem diaboli, ne expers a seientiae Dei. Territus ille lapidem, quem adtule malui tenebat ) proieeit, et cum lapide sallacem seientiam dep0suit. Quid plura 3 Desinetus est clericus, et corpus eius OSitum in ellesia, ordinati ei rea eretrum sch0laribus ' , qui more Christiano psalmo deeantarent. Daemones animam t0llentes et ad vallem profundam, terribilem, sumumque sulphureum ) evaporantem, illam portantes, rdinabant se ex utraque parte allis; et qui stabant X una parte '), animam miSeram ad similitudinem ludi pilae pr0tidiebant alii ex parte altera ' per aera v0lantem manibus suscipiebant. Qu0rum ungues ita erant aeutissimi ut aeus exacuatas ' omneque astumen seni inc0mparabiliter superarent. Λ quibus ita t0rquebatur, sicut p0stea dicebat, eum eum laetarent vel exeiperent, ut illi torment nullum genus tormentorum ε)j0sset aequiparari. Misertus illius D0minus, misit neget quam e0eleStem personam, Virum magnae reverentiae, qui daemonibus tale nuncium deserebat ' :l B iniicidium, hic et infra. - scripturarum. - ) inclusum, - 4 tanta scientia in P. - multum. 6 DI qui etiam inter cetera. - miser m BC. 8 B in manu tenebat, C manu gerebat. - ordinati sunt circa se retrum scholares. - 10 C sulphureumque unaum. - 11 C adi vallis. - 2 C ex alia parte mox idem aerem. - 13 sic omnes libri naagno consensu. - 14 DP tormenti. - 1b B reserebat.

52쪽

Audite praeeipit 0bis itissimus ' , ut animam a v0bis

ceptam dimittatis. Mox innes simul inclinantes animam dimiserunt, nec eam ampliu8 tangere praesum8erviat. QuaereVersa ad corpus, membra exanimata vivificavit, vivificata ereXit, eh0lares iretunsedentes in fugam convertit ). Descendensque de seretro, dicebat se vivere, et quid riderit, quidve audierit, magis per quam Sermone manifestavit. Nam statim conVersus in ordine Cisteretensi, tam rigidus sitit sibi, tam durus eastigat0 corp0ris sui, ut mnibus qui eum videre

poterant ), patenter daretur intelligi, quia p0enas senserit purgat0rii, vel p0tius inserni. NOVICIUS: Expediri vellem utrum locus ille in quo tormentabatur, infra metas fuerit inserni, sive purgat0rii. MONACHUS: Si vallis illa pertinebat ad

Quod satis ex hoc pr0batur, quod maxime poenam illam, teste coelesti ' nuncio, su8tinuerit propter consensum retenti ' lapidis. NOVICIUS: Numquid dicendus est daemoni 0nsensisse MONACHUS: 0n ut ei saceret h0minium, e0nsensit,

sed in tantum e0nsensit, quod non statim lapidem de manu laetavit, sed ad sunt scientiae diligentissime reservavit Circa quem etiam tanto assciebatur am0re, ut nec quidem in infirmitate deponeret, sed eum d0lore ad imperium sacerdotis proiiceret. Si eum diuer fuisse in purgatori0, suspeeta est mihi absentia sanct0rum angelorum, et praesentia daem0niorum, qui animam egreSSam Su8cipiebant, Susceptam deducebant, deductam tam erudeliter torquebant ' . Dicebat magister Rud0lphus Seh0lastieus Coloniensis, in cuius Seholis et ego frequentius eram, qu0 daem0ne animam ele0tam de e0r-p0ris ergastulo egredienteni nunquam tangerent, sed beati angeli ad loca purgatorii, si tamen purgat0rio digna esset ), dep0rtarent. Tali enim exemplo utebatur Non decet, ait ' ), ut arb0narius purget aurum, sed auris ex P0stea ' pr0pter meritum vitae, suseitatus 3 laetus est Abbas in M0rimund 'q), in una de quatuor primi domibus, Vir sanetus et iustus. Me

1 P Dominus mitissimus. - DP iii clinantes simul. 3 C amplius iam. - DP vertit. - b C potuerant. 6 ille in P. - DP eo quod . - coelesti in C; paulo post BP sustinuit cons infra XII, 23 iuxta sinem. 9 retenti in B. - 10 DP extorquebant. - 11 P digna esset purgatorio. - 12 C inquit. - 13 DP ad vero. 14 suscitatus in C. - SL Mori munde.

53쪽

DE CONVERSIONE. 39

quo itincitaterr0gassem praedicti immermannum Abbatem, si viderit illum aliquando ridentem, quia de resurgentibus dieitur, quod ridere n0n 80leant resp0ndit Seias me li0 ipsum in illo ' considerasse, nec potui deprehendere in gestibus eius nutum quidem levitatis, tantae erat gravitatis, tantae maganimitatis nunquam illum vidi ' nec quidem subridentem, neque Verba levitatis pr0lerentem. NOVICIUS: Miror si aliquid ' dixerit de s0rma et virtute animae. MONACHUS:

Etiam asserebat enim ' animam suam fuisse tanquam ' vas vitreum et sphaerieum, oculatam retro et ante q), phirimum habuisse scientiae, Vidisse universa. Nam ch0laribus circa sereti in sedentibus, quaecunque aetitaVerant, manifestavit.

Vos, inquit, tesseribus ' lusistis Vos invicem eapillis vos traxistis 10 diligenter psallebatis. NOVICIUS: Valde me laetificat, quod vir iste, qui corp0re exutus tanta ' in p0enis vidit, tanta audivit, ceteris religiosis ordinibus Ecelesiae , mis-8iS, ordinem n0struin intrare voluit. MONACHUS: Merito

lactificare te debet' sed aliud tibi dicam, qu0d eandem tuam laetitiam ' geminet.

CAPITULUM XXXIII. φὶ

De clerico nigromantico m0rtuo, qui viventi octo apparem suasit ordi=iem intrare.

Duo iuvenes, sicut didici lectione, non relati0ne, apud Τ0letum studebant in ' nigromantia Aedidit ut unus ill0rum usque ad 0rtem infirmaretur. Qui cum m0riturus esset, rogavit eum ' alter, ut infra viginti dies ' sibi appareret. Et promisit, si ei ' concederetur. Sedente e diu quadam in celesia coram imagine beatae Virginis, et psalmos pro anima illius '' legente, assuit miser ille, miserrimis gemitibus sua indicans t0rmenta. Quem cum interr0gasset, ubit B ipsum in ipso C idem in ipso. vidi illum. 3 C aliqua. - enim ad BC. - sicut. - BD

ante et retro. - It tesseris Honail. III p. 27 ego ludam vobiscum tesseribus ' Vide et infra IV Ctantum, hic et paulo post. - Ecclesiae ona P. - 103

potest. - 11 B adi magnani valde. - H0mil. II. p. 34. - 12 BC de. - 13 eum in P. - 14 Hom. infra tricenarium, hoc est, infra triginta dies. Mox C ei. - 15 DP si tanten sibi. - 16 BC illius anima.

54쪽

40 DISTINCTIO PRIMA

esset vel quomodo haberet, respondit: Vae mihi, iii aeternaliter damnatus sum propter artem quam didici diabolicam, quia revera mors animae est, sicut tituliis eius ' 0stendit Consul autem tibi sicut ' socio meo unico, ut ab hac eXSecrabili scientia recedas, et vitam religiosam sectando De pro peccatis tui satisfacias. Quem cum vivus r0gasset ), ut tuti0rem sibi viam vivendi ostenderet, iterum resp0ndit: Non est via securi0 quam ordo Cisteretensis, neque inter omne genus h0minum pauciore descendunt ad inferos, quam personae religionis illius q). Retulit ei et alia phimina '), quae causa brevitatis omitt0, e qu0 in libro Visionum Claraevallis scripta sunt'). Juvenis Ver mox renuneian nigromantiae, factus est n0vi eius ac deinde m0nachus in ordine Cisteretensi

NOVICIUS: Fateor in 10 saet laetitiam cordis mei ' geminatam. MONACHUS: Quia in re duorum vel trium testium stabit omne verbum ); vis audire de tertio clerico pene simili 0do 0nvers0 NOVICIUS: Volo ae plurimum

desidero.

CAPITULUM XXXIV.

Item de clerico, qui propter poenas Lodestici Lanigravi qua vidit, ad ordinem venit. MONACHUS: Narrante mihi saepius sene monaeh0 08uOConrad0'' , qui pene centenarius est, cuius supra se ei mentionem,

didici quod res ero. Ipse quidem de Thuritagia oriundus '), et in

armi ante conversi0nem exercitatus, muli n0vit de actibus

L0dewie Lanigravit, de quo supra capitulo videsim Septimo longam texui narrationem. Hic cum ni0reretur, du0 sh0s reliquit heredes, odeWieum seisistet, qui in prima expeditione Jer080lymitana, quae saeta est temp0ribus '' Frederi et Imperat0ris, destinetus est, et Hermannum, qui eidem in Principatu succe88it, qui aper biit Lode vietis vero, qui satis erat tractabilis et humanus, et ut verius dicam ceteris tyrannis1 C illius. - tanquam. - nimis rogasset, vi Vus interrogasset. - 4 C securior via. i) illius religioni f. - multa. - sin t. - cordis ieioni C. - Deut l9, 15 cons infra VIII 32. - 10 Conrado habet C ante sene. - 1l D sui natus. - 12 C tempo

re Verba quae, Imperatoris in D.

55쪽

DE COM ERSIONE. 41

minus malus, tale edietum prop0suit Si modo aliquis esset, inquit ' , qui veris indiciis vera milii de anima patris mei' dicere posset, bonam curtim ' a me reeiperet. Audiebat haec miles quidam pauper, qui fratrem habebat elericum in nigr0mantia quandoque satis expeditum. Cui cum verba Principis indieasset resp0ndit ille: B0ne rater diabolum aliquando per carmina Vocare c0nsuevi sciscitabar ab ill quae v0lui; diu ' est qu0 eius c0Ἱ0quiis artibusque renunciaVi. Instante milite portune imp0rtune, ad memoriam ei reducens pr0priam paupertatem promiSSumque h0norem, precibus eius tandem clericus Victus, aenionem vocavit. Voeatus quid

vellet inquisivit. Respondit clericus: P0enitet me tanto tempore recessisse a te. Indica mihi obsecro, ubi sit anima domini mei Lanigravit. Ait daemon Si i mecum pergere,

ego tibi illum 0stendam. Et ille Libenter illum ' viderem, si me pericul Vitae 1eae illum Videre possem. Cui diabolus Jur tibi per Altissimum, et per tremendum eius iudicium, quia si idei meae te c0mmiseris, incolumem te illuc ducam hucque redueam. Ponens clericus propter fratrem in animam Suam in manibus suis, e0llum daemonis ascendit, quem infra breve tempus ante p0rtam inseri dep0suit. Intr08piciens clericus, e0ntemplatus est loca nimi h0rrenda, poenarumque diversa genera, et daemonem quendam aspectu terribilem ), super opertum puteum residentem ' . Clericus ut haec vidit, t0tus contremuit. Et clamavit daem0n ille ad daemonem baiulum: Quis est ille, quem tenes in collo Adduc eum huc Chi resp0ndit Amicus n08ter est, et iuravi

ei per virtutes tuas magnas, quia eum non laederem, Sed animam Lanigravi domini sui ' ostenderem, sanumque reducerem, ut mnibus tuam immensam ' praedicet virtutem. Ille vero statim ' 0perculum igneum, cui insedit, am0vit, et tuba aenea puteo immissa, tam valide buccinavit, ut videretur ele-rie t0tus tinnire ' mundus P0st 0ram ut ei videbatur,1 inquit in C. - patris ni ei an inia. I B cur tena, cortem. - 4J recitasset. 5J sed diu. i) eum tibi P illum tibi Ego eum libenter. - propter fratrem habeti post suis. 9 aspectu terribilemona C. - 10 C sedentem. - 11 P qui . - 12 C domi uis ii Lim Pgam 44. - 13 C iis in emam in Lum m. - 14 sq: Li moni C, qui paulo post cui insedit igneum. 15 P tremere, ut infra XII, 8.

56쪽

42 DISTINCTIO PRIMA

nimis longana, puteo metuante ' flammas sulphureas, ant- gravius inter seintillas seendentes simul asstendens idendum se clerico collo tenus praebuit. Ad quem ait Eeest ')praesto sum miser ille anigrarius, quondam dominus uius, et utinam nunquam natus. Cui clericus Missus sum a filio vestro, ut ei renunciare possim de statu vestro; et si in aliquo potestis iuvari, milii dicere debetis. Respondit ille Statum meum bene vides. 0 tamen seias, quia si filii mei restituere vellent tales p0ssessi0nes talium est lesiarum, pr0priis n0minibus ea exprimens, qua mihi iniuste usui vavi, et sub titulo hereditari ipsis reliqui, magnum animae Dieae ) 0nserrent remedium. Cui cum clerieu ' diceret: Dontine, non credent mihi respondit: g dieam tibi signum, quod nemo n0vit praeter me et fili0 me08. Aecepto ign0, et Lanigrario, eo vidente mox ' puteo immers0, per daem0nem reduet S St. Qui licet vitam non perdiderit, ita tamen pallidus et languidus rediit, ut vi agn0sceretur. Verba patris filiis retulit, signa stendit, sed mollieum illi pr0sait. Non ' in hoc consentire V0hierunt, ut 0ssessi0nes restituerent. Resp0ndit tamen L0dewieus Lanigravius eleri00 Signa Ogn0Se0, patrem meum te vidisse non dubito, propositum ' tibi praemium daren0n renuo. Ad quem ille: 0mine, curtis Vestra Vobis maneat ego e0gitat, quid animae meae expediat. Relictisque omnibus, saetus est m0naehus in oedin Cisteretensi, e0ntemnens ' 0mnem lab0rem sustinere temporalem, dumm0do

poenam evaderet aeternam. Ecce labes tria exempla, qu0d quidana c0nVertantur tiniore Vel Visi0ne poenae gehennalis.

Possem tibi de iis adhuc hira dicere, sed in aliis distinctionibus propon tibi illa ' disserere. NOVICIUS: Si talia h0mines videre p0ssent, ut quia tam ' libere non peccarent.

MONACHUS: Ita est ut dieis. Audi adhuc ' qu0d superest

i R eructante. IIoniil. II. p. 85 liquore ni in gutture suo eructuans Cons infra IV, 22. XI, T. - BD ascendit et. 3 ecce ni C. - ni eae ni BD. - clericus in C. - 6 nio add BC. T C ad en ini. - promissum. renianent. - 10 B non contenatus, C contendens. Infra II, 32 verni ibus morituri contemtis im-

ni Ortales effugere cupiens, tum timore gehennae tum aniore coelestis patriae, nudus e Super Vermes

iactavit. - 11 C poeniten tiam. - 12 DP illa ibi propono. - Ἐ3 C quod ita. - 4 adhuc ni C.

57쪽

DE CONVERSIONE. 43

exemptuni videlicet qu0d qu0sdam c0nverti cogat non morsusc0nSeientiae, sed amor conservandae inn0eentiae, et desiderium e0elesti patriae.

CAPITULUM XXXV.

De concersione Godefridi monachi Vitariensis, et deret elationibus en/8. In m0nasterio sancti Pantale0nis in C0lonia, quod est nigri ordinis monaeli0rum, iuvenis quidam si ii non ui Godesti diis ), puritatis eximiae, inter fratres Suo Sine querela conversatus, secundum diseiplinam ordinis illius. Et quia seriptum est Iustus iustisicetur ad e, et sanctus sancti 'cetur adhuc , desideri supernae vita aecensus idem G0des ridus, et quia seeundum regulae mandatum Vivere non p08Set 0nSiderans, venit ad 0s, tumiliter et instanter supplicans, ut ratrum c0llegi iungi mereretur. Timens Abbas n0ster magis in causa SSe lexitatem, quam dev0ti0nem, eum heu suscipere non aequieVit. PISSUS a nobis repulsam, Vilarium venit, et qu0d petivit, citius obtinuit. Qui quantae fuerit religi08itatis, quantae sanetitatis, quam servens in rdine, per Sacra eiuS reliquias usque hodie Dominus ' non cessat ostendere Tem-p0re quodam d0minus ar0liis Abbas Vitariensis, qui uerat Pri0 noster. Venien ad nos, duXit Sestum eundem Virum venerabilem q); et, siqui mihi ditaerunt qui viderunt, tantam gratiam devotionis ei Dominus in missa c0ntulit, ut stillieidia lacrimarum ex eius eulis super altare vel pectus eius stillarent. Quem cum interrogaret 0nnus y The0deriens . de Lu-relie, tunc n0Vicius, quondam ean0nieu Bonnensis, quom0do orare deberet, respondit: Nihil debetis distere in oratione' , sed tantum e0gitare de Salvatoris' nativitate, pasSione, resurreeti0ne '' et aliis quae vobis nota sunt. Qu0d ipse requenter in usu habuit, io et alios docere studuit. Habebat et spiritum prophetiae, ita ut quandoque monachis tentati0nes futuras praediceret, et ut corda Sua per patientiam praeparas BD Go defridus no in ine. - 2 Apoc. 22, t. - vitae supernae. - 4 BC dominus Abbas. - Doni in ususque hodie. - venerabile ni virum dominus. 8 DP in oratione dicoro. - DP ad nostri. 10 C et resurrectione paulo post BP nobis.

58쪽

44 DISTINCTIO PRIMA

rent ' adm0neret. Quantas habuerit consolati0nes, quam mirificas visiones, s0lus ille plene )-0vit, qui auctor illarum suit. Dieam tibi qu0 mihi retulit monachus quidam religi0sus ' Vitariensis de illo. Cuna esset temp0re quodam hebd0madarius coquinae, et abbato Secundum consuetudinem lavaret pedes monaeh0rum, dici e0mplet0ri , cum clausisset oratorium, erat enim acrista, apparuit ei Salvat0 linteo praecinctus, et pelium in manu tenens, et ' ait ad 0defridum Sede, ut lavem pedes tu08, eo qu0 dudum laveris pedes me08. Qui ' cum territus renueret, coegit eum, flexisque genibus pedes eius lavit, teque disparuit. Secunda seria post Palmas,

Stans in ch0ro eum Salmus, Eructavit cor meum, devote

conventu decantaretvi q), este virgo gl0ri0sa Dei genitrix Maria de presbyteri descendens, et chorum' m0re Abbatis circuiens, monachis benedixit, sicque interobbatis et Prioris

Stallum exiens, quasi ad 0nversorum ch0rum properarit. Exivit ille p0st eam, ut videret quo iret, sed eam Videre n0np0tuit. Statim, nescio utrum pr0xima vel tertia die, infirmari coepit. Et cum laboraret in aeutis ), usque in Paselia in e0n- Ventu perseverans '' , dorsumque eastigationibus lacerans, atque Sacro pannos cum ceteris lavans, tandem infirmitate depressus, in infirmitori V depositus est. Qui cum iam ag0ntiaret, et esset tempus comedendi, di xit ei minister suus: Invitus Vado e0medere, timens ne iterim moriamini. Vade, inquit, Sesturus, ante videbo te. Qui cum in meus sederet, ode-fridus ostium resectorii aperuit, monachum respexit et bene- dirit, Sicque Versus rat0rium tetendit. Territus ille, putabat eum miracul0se convalni8se. Statimque percussa est ad eritum eius tabula' , et recordatus est infirmarius, quia '' 0ce promiserat. Nudato eius c0rpore ad lavandum, ita inVenerunt dorsum eius plagis virgarum lividum, ut omne mirarentUr. Nuper per revelationem levata sunt ssa eius '' et in Sacrari posita, reservanturque pro reliquiis. Ipsi gl0ria qui Sic ad Se conversos magnis eat, iiii ' cum Patre et pia itul C praepararent per patientiana. - 2 plene ni BD. 3 religiosus oui et in C. - DP quod. - ) decantaretur a conventu. - virgo add BG. - )C ad imonachorum. - in acutis laboraret. - 10 Cperseveravit. - 11 BP infirmatorio mox idem positus. - 12 B tabula ad exitum eius D tabula ad eius exit uni. - 13 C quod . - 14, eius Ossa. - 1b cui in C.

59쪽

DE CONVERSIONE. 45

sancto hon0 i et imperium per omnia saecula Saecul0riam. Amen. Multa alia de eo reseruntur ), quae studi brevitatis supprim0. NOVICIUS: Satissaetum mihi sate0 de causis sive occasionibus conversi0nis; num de mod vel larma' eiusdem aliquid audire delectat.

CAPITULUM XXXVI.

De modo et forma conversionis. MONACHUS: Quosdam enim ad conVersionem Venire Videmus cum quadam gl0ri0la et stensione Saeculari alios cum

exhibitione multa humilitatis. NOVICIUS: Qu0 ' h0rum est

melius MONACHUS: Humilem conversi0nem Deo placere nemo dubitat ostensi autem alleuius gl0riae saecularis Secundum intenti0nem se convertentis iudieatur. Quidam c0nverti desiderantes ), de novo se eStiunt, eum cognatis et amicis ad 0nasterium veniunt, ne quasi agi et pauperes )repulsam patiantur; alii Vero, eum dirites sint, paupertatis habitum 8sumunt, ut ex humilitate conversionis amplius mereantiu Demitibus tibi et ' exempla subiungam.

CAPITULUI XXXVII.

De conversione Walewani militis, ut armatus ad ordinem

venit.

Miles quidam ale vanus nomine ' c0nverti desiderans, eum dextrari et armis suis militaribus Hemmenr0de ' venit, armatus claustrum intravit, et stetit mihi retulerunt seni0res n08tri, qui tunc praesentes erant ), portario illum ducente, per medium h0rum vadens, c0nVentu inspiciente, et novam e0nversionis formam' mi ante, super altare beatae Vir iis q)se btulit, armisque depositis, in eadem d0m religi0nis habitiun ε suscepit. Visum est ei c0ngruit , ibi militiam depol B sit honor. 2DP reserunt verba Multa, supprimo om B. - de modo et Orma B de forma vel modo. - saeculari in C. - B quid. - volentes. - pauperes et vagi. - et in BD. - δ nomine Vale vanus. - 10 D in Heminen rode. 113 suerunt. - 12 DP sormam conversionis mox C mirantes. - 13)D ad Mariae. - 14b habitum religionis.

60쪽

46 DISTINCTIO PRIMA

nere saecularem, ubi assumere ' pr0p0nebat militiam spiritualem. Adhuc vivit, vir bonus ac religiosus, prius inter m0nach0s novietus 90stea b humilitatem laetus est e0nver8u8.

CAPITULUM XXXVIII.

De humili coni ersione Philippi Abbatis. Abbas Philippus de Otiirburg 0ntrarium sedit, sicut mihi

retulit canonicus quidam Traiectensis, qui tune temp0ris praesens suit. Hic eum esset de honesta arentela natus, et mai0ris ecclesiae in C0lonia can0nicus, Rud0lphum eiusdem ecclesiae Seh0lasti eum Parisiis legentem audivit. Divina in- Spirante gratia, magistro Suo ign0rante, Schola deseruit, et cum esset adolescens ' delicatus b0nisque Vestibus indutus, pauperi seli0lari sibi deurrenti illas dedit, et vilia illius vestimenta δ reinduens , ad 0mum quandam ordinis nostri, quae Bonavassis dicitur, veniens, se in n0vietum suseipi humiliter petivit. Videntes illum ratres appa trita atque Vetusta

indutum, aestimante eum Scholarem pauperem et Igunt. Suseipere renuerunt. 0DSiderans morani repulsae 8Se periculOSRm, ingressumque sibi negari, novissime dixit: Si 0nSUSeeperitis me, sorte V08 poenitebit, et cum sacere Volueritis,eSSe non p0terit. Tunc demum Susdeptus est. Cognita eius conversi0ne, magister Rud0lphii dolens, eum 80cus quibusdam ad 0nasterium venit, Sed undamentum Supra petram p08itum m0vere non potuit Et quia idem Philippus se in c0nversi0n ' humiliavit, in tantum illum D0minus exaltavit, ut D0n multo post eidem d0mui Abbas praeseeretur.

CAPITULUM X L .

De eo quod quidam in coni ersione ordines sacros celsntes propter humilitatem conversi liant. Tanta est virtus humilitatis, ut eius am0re saepe ad ordinem venientes clerici, laicos se simula erint, malentes pestora pascere, quam libr0 legere, satius ' ducentes De in humi-1 C sumere. - iuvenis illius indumenta, DP vestimenta illius. - 4 Luc. 6 , 48. - in conversione se. - Abbas idem domui. - sa

nius, sanctius.

SEARCH

MENU NAVIGATION