Latini Latinii Viterbiensis Opinio de ea historiae Socratis Sozomenique parte, qua Nectarij episcopi factum de abrogato paenitentiario presbytero continetur

31쪽

lum suum crudelissime multauit e spresbyterum vero paenitentiarium

manifesto sacrilegij crimine macu-

latum , cuius scelere populi tumultus excitatus, sacerdotum ordinem, Ecclesiaeque auctoritatem conui-cijs ac maledictis P scindebat, praepostera quadam humanitate abusus satis habuit ab officio paenitenti rij, quod per se graue, ac laboriosum erat,liberare. Haeccine ovium eius charitas, haeccine contra facinorosos disciplinae seueritas meremve h. bitur appalari e Hiccine poterit Α- η'xiomaticus,prudens,vitaeque inno Threisu centissimae vir ab omnibus uno Ο-- D ' recelebrari qui in synodo Constatinopolitana prima CL.Episcopo. V 3. rum suffragio Episcopus Constantinopolitanus electus Gregorio Nisib. Natiareno successit.Eam vero no i tisi uitatem si in Ecclesia Constantino politana contigisset,Romani Polla

32쪽

i is

tifices, qui Ecclesiae catholicae tuc l praeerant,tacitam atq. inultam esse ' passi essent λ cuminora semper corin i rigere atq. emendare studuerint Teli stes sunt multorum Pontificum Epi αλ' stolae quaplurimae ad diuersas Ec- clesias per uniuersum Christianum ii orbem mis ae . Nectario igitur,ad- scribi poterit tam impium factum,

γ cuiuspraeter Nouatianum Socrates nemo unquam meminit Θ Quae auteaetas clarissimorum scriptorum,sin i ctissimorumq. Patrum,atq. catholia,' cae Ecclesiae Doctorum copiosius

d examen profudit, quam ea ipsa, in qua Nectarius floruit Damasus Ro-i- inae,ac deinceps Syricius Episcopatum gessit, Ambrosius Mediolani, i Gregorius Nazianzi , Hieronymus o presbyter, Ioannes Chrysostomus qui huic Nectario successit; Augu-- stinus Hipponensis Episcopus Ec-

. clesiae catholicae lumen, poterit ne

33쪽

tot,tantisq. viris superstitibus, qui tam multa diligentissime scripserui, i

tantum facinus occultum fuisse aut silentio praeteritum existimari Quid ἡ Theodosius Imperator C tholicus, qui ab Ambrosio ob iniustissimam Thessalonicensiu caedem ab ingressit Ecclesiae repulsus paenitentiam publicam peregit, atque

inter laicos communicare tandem permissiis est; cum Constantinopolim reuersus,atque a Nectario intra presbyteriu inuitatus est: num hoc tantum in ea Ecclesia non recte factum reprehendi siet; & non potius spaenitentiae salutaris vetere in Ecclesia ritum semper retentum,atque ab ipso Imperatore religiosissime obseruatu, a Nectario temere sub latum exprobrasset, restituedumq. omnino statim studuisset At Eudaemonis id consiliu fuit, quam vereor ne Cacodaemonis potius Ron com

34쪽

silium Nectario datum , sed Socratis dolus malus Nectarium falso comentus sit id fecisse, quod nec factuumquam aut cogitatum fuit, nisi a desperatis haereticis. Quando autem permissum umquam fuit, ut tane peccatoru confessione nulla peracta paenitentia , sublatoque paeni-tcntiario presbytero, unusquisque pro sua conscientia ad participanda sacra mysteria admitteretur ξ None etia qui publice peccassenr, potuissent suo iure a sacerdotibus sine ulla paenitentia communionem extorquere atque ita sacerdotes coacti fuissent contra Christi mandatu porcis & canibus sacrameta pro ij-xere coculcada Quid ergo hic Socrates vidit, quod Nouatianis suis patrocinareturὸ In eo enim quod paenitentia substulit,ut videatur aliquid illorum haeresim approbasse

certe ex altera parte eorum crudeli-

C a talem

35쪽

3 uetatem palam condemnauit; cum ad Ecclesiae communionem & pacem passim omnes recipi consueuisse a L. serui. Nulla igitur reuera in Ecclesia facta est nouatio , quam Nouatianus Socrates conficta fraudo lenia ter fabula commetus est . Sed videamus tande qua ratione egregiuS Veterator putauit sibi ad fidem totius fabulae comparandam firmissimum gradum esse facturum. Obijcit Eu daemoni, quod catholicus quisque iure potuisset ob ij cere. Factum scilicet ipsius consilio, ut in posterum libera omnibus si peccandi licetia, ub. s. Apostolique praeceptum nemo audeat exequi, ut arguat scilicet publice peccantem. Constare tandem arbitror fraude Socratis factum, ut in quaestiones inexplicabiles ta quam in labyrinthum pars magna Theologorum se coniecerit equoru qui

dem studium laudabile,& pietatis

36쪽

plenum non potam non magnopere comendare: sed vicissim non admirari vehementer, ut quod primu praecipuuque erat in ea historia co

sideradum, stupore quodam affecti,& ut Apostoli verbo utar fascinati fias

tam oscitater praetermiserint, commentumque falsissimum pro vera historia confidenter receperint. Haci enus quae tenues ingenio lim ei, aetati'. es etae vireS praestare in re dissicili, post ea quae notarunt viri eruditi Ioannes Hasielius , Marianus Victorius, Alanus Copus,& Iacobus Panaetius in Tertullianilib ro de Paenitetia , quos tamen leuiter percurri) iuuante Christo potuerunt. Ea nuc libeter comunicaui,

ut quid tande viri eruditi de tota re mature prius examinata sentiendustatuant , pro sua quis'. virili parte catholicae Ecclesiae causa ut indicet rogat s se etiam atq. etiam vehe-

ν menter

37쪽

menter esse arbitrentur . Cuius ego Ecclesiae censurae hasce meas considerationes humiliter sub ijcio. Post Nouatiani schisma Nouatique haeresim extant Petri Alexadrini Episcopi Canones paenitentiales. Epistolae quoque Athanasii ad Rufinianu,Basilii ad Amphilochiu, Gregorij Nysseni ad Latoiu. Quae omnia habentur cum Theodori Balsamonis Scholijs. AE-