장음표시 사용
11쪽
partibus lavet,&usurpatam ab Emdana civitate libertatem sal. sis argiunentis extollit. Eadem cum ipso chorda obortant Auto-xes utriusque spologiae ab Emdanis promulgatae, in&Joau- nes Althustus, Syndicus Emdanus, cuju impias de jnre Imperastium opiniones satis confutavit Hubi rus libro de jure civitatis. Maxi ine.vero in eo culpandus est Althusius, quod Codicis LGgum Frisiae Orientalis aesti Stie sist re Accorcis . Titi Partes
duas priores, potioribus' cumentis truncataς, edidit, & partistionibus ineptis vel Notis in margina adjectis , sensum plane contrarium elicere conatus est. Quo faelum,ut & alii horum ve-sigiis iiiiistentes, Eutor nempe Singularitiatis Os-Trissae,& exteri etiam nonnulti,tam pudendos errores in Historia Frisiorum an ximo Principum detrimento .commiserint, ct turbae hinc lapius a subditis suerint.excitatae. Aliam viam ingreditur Illustiis Autor noster, qui in hac Historia dextre & accurate versatur, quod
vel iis patebit , qui' indices locupletissmos operi praemissos
evolverint. Sed ipsum librum, quantum licet, breviter perluctra- L. T. C. I. bimus. Positis agitur ex notitia Imperii principiis de genuino habitu Superioritatis Territorialis, Autorem Sangularitati ra. refellit, quod libertatem Frisiorum ex Diplomate Caroli M. dedueat, ab Em mio jam falsitatis convicto, dc Superioritatem a Dominis Frisiae usurpatione introduistam tradat, quae potius, stetit in aliis Germaniae territoriis, paulatim invaluerit. N que enim aliter se res habuit antiquissimis temporibus. si li-3. bertatem Frisiorum, ab Emmio adeo jaestatam, respicias , cum non Frisii soli, sed omnes Europaeorum populi, a prima oris, ne liberi, serius aliorum potestati se submiserint, stib Carol vingis vero Frisii non publicam libertatimv, sive jus tin perii. sed privatam tantum Obtinuerint, ne scilicet mancipiorum lo- eo haberentur; denique Privilegia Caroli M ct sigismundi Fri, sis parum sint gloriosa , cum pertinaciam illorum & animos
4. rerum novarum cupidos prodant. Praeterea quemadmodum
sumnii Germaniae Principes bonis patrimonialibus quondam
contenti. reliqua Ossicialium numine rexerunt, quorum terrae
in exiguas ditione discerptae in amplissima tandem territ xia excreverunt; ita cum Praefecit Imperiales intestinis turbis I . . impo iuitigod by Coos
12쪽
impedirentur, nobilissimi Frisiorum caput erigere, atque reli quos sibi si ibiicere coeperunt, Grotio & Werduuato testantibus. Hiue Frisia Orientatis in tres Civitates & octo Districtus est dia visi. quorum Vomini Sur a uominabantur, in Dominiis suis Iura Belli R Pacis, Foederum, Sequelae,Collectaudi, Telonii, Sa. crorum. Protectionis in Clerum aliosque. propria alitoritate exercentes, subditis adli agium praestandum obligatis prout ipsi Status Frisiorviu baud dissilentur. Hi Satrapae districtus iure allodiali tenuerunt, quos venditione, testamento, vel do. patione in alios transferre licebat: nemo illorum alteri lii ble. ctu', quilibet jucis dicendi potestatem absque populi consensu Iudiei inseriori demandabat. Et hi omnes de rebus coinm nibus tu Conventu Provinciali consultabant, res Imperii vero non singuli, sed universi curabant. Atque linc est vera origo Superiori tatis territorialis Serenissimis Principibus hodienuia competentis, in qua explicanda Emmius turpissime labitur,cujus tamen figmenta turbulenti ingenii homines avide post. ea exceperunt. Istas vero Satrapias ct Civitates acqiiisiverunt Principes Frisiorum, antequam Comitum dignitate ornarentur, quod non ex voluntaria subjectione Utrico I sacta . sed aliis potissimum Iuris titulis esse repetendum, ex sequeutibus pate. 1 cet. Namque terrae Dominorum de Bro h ex conventione cum heredibus Focconis Uranae ad Domiuos de Gret sylii movenerunt, minio frustra suspectae Tutelae eos accusante. Einis da iure belli Satrapis erepta. at universo populo applaudente Gret*hlianis subjecta est. Isti quoque pagum Mormerianum virtute bellica a Proechiis sibi vindicarunt. Falderantun distri . in iure uxorio accepit Utricus I. cui postmodum Inielus pacis conciliandae gratia Osterhusauo cessit. Inter majores Sere. nissimae Domus primus eminuit Edrardus, cui rebus sortissime gestis Domini iura Gret sylilae, Nordenae, serumi. Λurie Stieinii senae, Lehrae ut & Urbis Em lanae obtigit. Hanc enim. ab Hamburgensibus adiutus dolo militari cepit. di ab iisdem utahi praesidium imponi passus, haud multo post A. I 39. ex Ie-οbus Conventionis eum illis initae . eam prorsus in potesta. tua suam redegit. Successit ipsi jure sanguinis, non electio.
13쪽
nis, Frater Ut riciis, qui binis matrimoniis Esensem Dynastiam aliasque cessionis jure ditionibus suis adjunxit, arcibus ct pluri. bus aedificiis territorium ornavit , elusdemque Regimen i s 3 adeptus, anno sequenti a Friderico III Romano um Imperatore Comitum dignitate decoratus est. Reliciuntur hie Emmii commenta, quali Utricus Frisos salso apud Caesarem aecusaverit. investituram clandestine impetraverit,&, cum ausus non esset literas Imperatoris publice producere, necessum habuerit. alias, multo tamen restrictiores, Anno I 463 emendicare, qt se omnia ex Beninga, atque iplis documentis hie subnexis ficit Iime refutantur. Nec fidem merentur, quae Singularitatis Autor narrat. Frisiam nempe olientalem hodienum esse liberrimam, seminam enim potesatein Utrieo suisse delatam , D vir cuique juribus ac Privilegiis, qua tamen formula non ob. sante, universas Superioritatis partes ipsum exercuisse , experientia, Imperii Proeerum aliorum exemplis sussulta, testatur.
Ex quo facile liquet, ad successores Utrici, Titedam Ennonem IEdrardum I. Ennonem II, Annam Edetarduin II. sub quo mo tus intestini coeperunt, eadem jura memorata fuisse devoluta , quod Autor quidem , ut frivolis adversariorum objectionibus obicem ponat, IX Semonibus fgillatim persequitur. Etenim ut a jure circa sacra ordiamur . hi soli juribus Reformandi. Leges & Iudicia Ecclesiastica eonni tuendi, Clerum ordinandi. vi standi, Scholas & Orphanotrophia condendi, iisdem de prinventibus prospiciendi. aliisque. fatentibus adeo Emdanis usi sunt. Neque minus illis competebat suprema jurisdictio in causis Civilibus & Criminalibus, jussset, ct quae eo referri
solent, jus item terras aggerum ope ab inundationibus tuendi, ut & pasena oecupandi, gratiam faciendi delinquentibus, imo immedietatem Imperii assectandi, cui quidem Albertus Aniis mosus Saxoniae Dux ae Frisioraim Gubernator frustra se opposuerit. Hactenus dicta magis firmantur per homagium Comitibus praestitum, & successionein hereditariam ad Primogenitos restrictam, ut tutelam testamentariam. Leges in temritorio promulgatas, ct ossiciales a Comitibus eoiasti tutos, Comitia item Provincialia, jus tributa imponendi, Reversalibus
14쪽
MENSIS IANUARII A . M DCc in r
non obstantibus, jura teloniorum . monetandi, Iudaeos reci' s. et plendi. veniam aetatis. Nundinas solenneta, Privilegia non reli- 8. quis solum, sed etiam Emdanis concedendi, Collegia Opiseum confirmandi, delectum militum ex subditis habendi. censuram Iibrorum , ut alia nunc taceamus. Hinc progreditur Autor, atque publica documentorum fide demonstrat , danos alios. Iure Iura ista omni conatu inter turbas intesinas. ex dissidiis raternis Ioannis & Edgardi II. litibus item Religionis causa incitis, Belgarum motibus &Emdanoruin figmentis sub finem Sectili XVI enatas, labefactare fuisse ausos, Serenissimos vero
territorii Dominos exercitium Superioritatis in supremam quoqne Curiam,vigore Decretorum Imperialium, illibatum retinuisse. Denique cum Emmius jurium Nobilium nullam men- ro. tionem fecerit, alii vero, posterqtiam Eindani Dynasiis aliquot sitissent ditati, eadem nimium evehant, lil. Autor media via incessurus. omnia Iura Statibus Frisae provincialibus competentia iisdem omnino tribuit, eoque conditionem quoque eo mira eandem ac reliquorum subui totami esse asserit. His ita expusti ,Ill. Autor tractatus integros ab adversariis in lueem emissos,& documenta, quibus fides dictorum corroboratur, ,
iunxit. Deprehendimus inter ista scriptum de Singularitate p. 23 Frisiae Orientalis, animadversionibus Autoris eidem subjunctis; L et p. r. documenta, quae natum Frisiorum illustrant, priusquam Domini territorii Comitum dignitate seisient ornati; Aeti de L. 3 p. 49 Constitutione Regiminis sub Ennone atque filiis Edaardo & L. 4 p. 9 DUtrieo Comite,ut & sib Regimine tutelari Thedae Coinitissae ae Filiorum Ennonis I & Edrardi I, item Ennonis II, Annae & - L. s p. I48.etardi II, quibus inserta suapbaei Elegia de Fri a Oriental ex qua Historia antiqua & media haud parum illustrari potest icinus.
tium item Brunneri de Nullitate Privilegii Ar ei de non appellando. Sequuntur documenta singularia, ex quibus Superiori. L. 6 p. 169. tax Comi tilia Annae atque Edgardi II, maxime circa reditus publicos , tum in universo territorio, tum praecipue Eliadae, Nomὀenae, Aurici abunde comprobantur, praeterea de eausis intestinorum motuum Acta publica subneetiuitiar. In Tomo II L. V. p 329. exhibentur conventiones, leges publicae ct scripta, quae itupri-
15쪽
.. mis ob discordias Frisiorum siuat consecta. ut Iura PtIneIs-c hus competentia dilucide h G appareant. Libro I sistuntur lites inter Edetardum It &Fratrena ejus Ioanneio; ut 2 Eunonem III ae ordines Provinciales agitatae ab A. i s 88 usque al
annum I cII, quo tempore maxima rerum conversio facta
b. I 28, 18Ι est; C cordata A. Is 99; ordinatio processus & Politica a no is s promulgata, ct I 99 deuuo confirmata; Delcriptio Ordinis sive Evtaxi s in Ecclesia Eindana , cum aliis Legibus eo pertinentibus ;Transae iones Hagae Comitum inter Enii nem III & Emdanos A. t 6o 3 α. Osterhuse i6il initae; Ru-dolphi II Diploma Primogeniturae Λ. I s9s; quibus illa, quae ulterius sub Ennone III, ab A. I 6II usque ad annum I 62λaela suerunt. Lib. II subnectuntur. Liber III complet litur a stainter Rudolphum Christianum,Utricuin II &Eunonem Ludovi. cum & Ordines Provinciales usque ad annum I 6s6; Lib. IUDominent sub Georgio Cliri stravo consecta, maxime Hagensis & Eindaua Transactio, cum Recessu Finali anno i 662 S. 1663; Lib. V Aeta sib ejusdem viduae Christianae Carolae Regimine tutelari ad annum usque I 69o, ex quibus elucet, quanta iniquitate Status territorii Serenissimae Tutrici insulistaverint , eiglie multa injuste extorserint; Libro VI conti. nentur Aela iliter Christianum Eberliardum & Georgiunt Albertum Principes atque statua Frisicos , imprimis Transadito Hannoverana anno v 93 nista. Denique Lib. VII Appendix Documentorum ad Getardi II, Eunonis Iss, Ennonis Ludoviei. α Georgii Christiani tempora pertinentium finem operi ina. ponit , quibus omnibus annotationes ab El. Rutore hiue inde
INGULARIA AD LEGEM MAIESTATIS,
itemque de silentio in hoc crimine: accurante NIGO-
Habe, sumi. Novi Bibliopolii. I72I. 4,
16쪽
ILlustris Gundlingius, qui nunquam non in eo est occupaturi
ut cum de omni emiditione, tuin de Arte Boni & Tqur, ut ipse Celsis Ius nos irim appellai, bene mereatur, nuper in anuinum induxit, de Lege Maiestatis commentari, argumento amisplo, ancipite, vario, quod quatuor capitibus ita praestitit, ut primo Historiam Legis Majestatis Romanae usque ad Arcaditim Imperatorem eonderet, secundo ejusdem apua Germanos historiam erueret, tertio in laeti quaestionem: Aa merum leges Gemtium, Romanae Germanicaeque flentium puniverint in crimine
Iaeis Majestatis 3 inquireret, quarto de jure puniendi silentium dispiceret. Legis Maiestatis apud Romanos vestigia sub Regibus a parent in omni enim populo est majestas, &, quod insignistit hominum malitia, inter Oinnes gentes'illius laesae pervulgatum crimin) merito tamen disserendi initium faeit Vir sis lusti is a XII Tabulis, qnarum verba, Tabula equidem IX, ita restituit I Gothosredus: Si qui perduellim concitassit, civem perduelli tram duit, capital esto. Cautum etiam suit de nocturnis coetibus non agitandis, quod XII. Caput Lex Gabinia firmavit et Eui coitiones clandestinas in urbe conflazisset, more maj rum ecpirali supplicio multetur. Reliquerat vocis sussi agium in
perduellione Lex Cassia, sed sussulit, sc perduellionis etiam lit- dicio invexit Tabellas Lex coelia. Poti Z ulba lata est. S poena irrogata iis ex illa lege, qui minuerant Majestatem.'Varia sue Ossit, qua L. Varius, tribunus seditiosus, jubebat quaeri,quorum dolo malo socii ad acina ire coaeti sint. Sed ct hie Cornelii Sulgae
dictatorig nomen celebre est, qui vari a ad Legem Majestatis pertinentia constituit, Tribunos, qui legum .serundariana pote-tiatem sibi sumerent, hujus' criminis reos voluit, ne quis finito imperio post triginta dies maneat in provincia , ne educat exisercitum, ne bellum sua sponte gerat, neve in regnum injussu populi aut Senatus accedit, statuit, ne proscriptorum liberi ad
honores admitterentur. ut di mulierum in illa accusatione vox audiretur. servisque dominos deferre lideret , ni denique nulla dimitas seu sortiaua a quaestombus cruentis eximatur, quando vialesas pullata deIenditur, si verisimiliter dicendum es, idema Q
17쪽
idem edixit. Corneliae Legi successit Iulia, qua illa emendata ct suppleta est. Quis vero ille Juliust num Caesar. an Aligu-sus, Caesaris Filius 8 Sane ipse Caesar, tesse Cicerone Philippi.
ea I cap. 9, ex quo loco discas simul, Caesarem crimen, quod more majorum capitale erat, aqua & igni interdictione puniri voluisse, mortem enim ille ex suae philosophiae placitis rerumnarum requiem, non cruciatum habebat, ex quo colligas, severitatis istud fuisse, quod alii, qui haec nesciunt, clementia: Cae, saris adscribent. In his Reipublicae dc Imperii confiniis locum sortitur notabilis quaestio , an illa in crimen perduellionis αmajestatis laesae distinctio reipublicae temporibus jam obtinu. erit 3 Negantium partes Celeberrimus Vir adversus Iaeotaui Menardum, docti miniun Balduini discipulum, egregie tuetur. Sed redeamus ad temporis Ordinem, qui nos ad Imperatores Romanos deducit, quos inter . prout aut boni fuerunt Princ, pes ct indulgentes, aut mali re severi, varie fluctuavit &Lex de crimen. Augustus statim, stuprum in domum suam corruntia sum,& libellos samosos hac lege complexus est, exemplo mi. nus laudabili. Sub Tiberio aperta est lenestra delatoribus. dicta dc secta quaevis crimini data, juxta statuam Caesa iis servuim edere, vestein mutaret suam statuam alia Caesaris altius locare. tiumum vel annulum principis imagine signatum latrinae vel lupanari inferre , matellam eo ornatu apprehendere . postquam sub Augusto semel receptum est, Majestatem per consequentiam laedi. Calus Tiberio atrocior hoc poenae per leges adiscidit , ut conjurati insepulti projicerentur. Benigniores s ere Claudius. Vespasianique rajanus & Hadrianus,qui sere leguntur, majestatis legem exerceri prohibuisse. quod tamen ita accipiendum non est ac si illius criminis publica suerit impunitas: minime vero, crimen,ut ait Modestinus de Alexandri Mammeae temporibus, non in occasion sed in veritate habebatur, ob Iubrictim linguae homines non facile ad Iupplicium trahi bau. tur. Inter bonos tamen Marcus Antoninus Philosophus crimen morte extingui noluit. Nolebat & Tiberius mota semel accusatione, dum rei viverent, rastinctorumque morte vel naturali
vel voluntaria,bona publicabat. D. Pius heredes desunctum de.
18쪽
sensuros audiri voluit. Audiebat & Marcus, sed eosdem . accusatione in duduni destinctos instituta, respondere pariter α defendere jubebat, si non defenderent. aut non satis. defunctos condemnari volebat. ex principiis philosophiae Stoicae. Cum genim Porticus scelestos homines diceret propria mente punitos jam ct damnatos sibi ipsis jus dixisse. bona eorum merito
fisco inserebantur, ad quem omnes damnatorum facultates antiquo jure pertinebant. Mitigavit hujus legis rigorem Perti- 4
nax,qui lubsequentibus Principibus recruduit ita ut Magnus Λm s o. toninus. qui Caracalla est. rescripserit: ex quo quis tale crimen contraxisset, neque alienare. neque manumittere posse, nee eisLvere jure debitorem, lege dura, quae tamen scripta est. Severos Principes lenis secutus est Alexander Mammeae, qui judicem. contra constitutionem Alexandri pronunciantem, hac lege te- s s. neri,dc, quod magis mireris, per genium Principis pejerantes S 7.ici nostruin crimen incidere noluit. Quae sequentium Principum in talibus suerit mens dicere non licet deficiente historicorum fide. nec fingere. De Claudio, optimo principe, nulla se atrociter exercitae legis superest suspieio, admodum tamen tru- sit. eulentum Aurelianum, lenes & mites Tacitum & Probum novi- 61.mus. Diocletianus etiam propensiori animo lait in suos. severitatemque nostrae Legis imminuit. Servi iterum auditi in s dominos 1ub Maxentio, testis etiam unus , & homines leves. In alia omnia abiit Constantinus M. delatoribus inprimis insensus. Magnentius etiam lege nostra abusus. nec sane lenior Con. 69. stantius, a placidis Patris moribus prorsus alienus. Iulianus nul- το
iam hoc quoque nomine maculam contraria . a qua non im- 73
munis est Valentinianus, qui praeter alia saevitiei indicia servos Tq. in dominos promiscue torqueri voluit, quod in nostro erimine etiam Gratiano placuit. Beatiorum morum fuit Theodosius 78. Magnus, qui celeberrima constitutione maledi sta in Imperato. 8O. rem confecta, non, quod aliqui volunt, impunita dimisit, sed ad se reserri voluit, ut de venia aut poena ipse statuat. Theo-ebsiua filium habuit Arcadium, a quo celeberrimam legem equisquis prosectam esse . nemo ignorat. Vix quidpiam in ea novi constitutum est, praeter quasi perduellionis crimen, si Se. 8
19쪽
nator principive militans occidatur, quod ab Eutropio,summo Imperii sub Arcadio Administro, & domini domino, a Stili. eone tamen ct aliis malevolis sibi metuente, profluxisse, magna veri specie dicitur. De poena, quam perduellionis Iiberis infiixit Eutropius, docte ct accurate doctissianus Vir, sed, quae hie commemorare nihil attinet. Haee Romani constituerunt, quorum legem adoptasse vide iurVisigothi Episcopis,ut sancta sit Regis persona,amittentibus, ct Ostrogothi, quorum Rex Theodoricus insidias Liberio Patriiacio suo structas gladio ultus est. Sed legibus quoque Germanteis erimen hoc fuit capitale, apud Longobardot lege Roth ridis, apud Francos Salica. Apud Bojos perduellis Regi ad suo pernam contemplationem damnabatur. Lex Ripuaria & Lex Saxonica pariter hujus criminis reos capitali sententia puniendos dicunt. Lex Alemannica ei, qui hostili animo in duceni aut rempublicam aliquid moliebatur ortem, aut exilium ii iungit . quain poenam etiam duci perduelli moribus. statutam fuisse, celeberrimus Autor ex Eecardo de Casibus Monasterii S. Galli aeute eoniicit. Et secundum istas Germaniae leges ct in res saepius fuisse judicatum, non sub Merovingis modo, aut Cais nolingi eis Principibus, sed &sub reliquis diversarum gentium Imperatoribus, istorinn temporum monumenta satis loquumtur. Ita sub Ottone M. Conradus Lotharingiae Dux, Guntra. innus Alemanniae Comessub Ottone III. Henrietas Bavarus, sub Conrado Salico, Ernestus privignus, sub Henrico III, Conradus Bavarus, & Godefridus Lothariensis sub Henrico IV. Otto Gsit. tingensis R. Ecbertns Saxoniae Marchio . sub Conrado III, Hen. Heus Superbus. sub Friderico Ahenobarbo, Henrieus Leo, sub Ottone IV, otio mittet spachiris, sub Friderieo II, Henricus Filius, tristia dedere exempla, quos tamen omnes pari iure, aut pari sententia damnatos nemo dixerit: hoc vult Consultissimu Vit, eonstare saltim ex tot exemplis, majestatis quaestionem nunquam non in Germania viguisse. Sed ct Henricus VII RO.bertiun Apuliae Regem proscripsit,Ludovicus Bavarus Pontificis Romani det electione sua iniquissima decreta probantes reos majestatis dixit, Carolus denique IV Legem Arcadii Aureae Bul la
20쪽
lae inseruit. Causam ignorabunt, qui uestiunt, Pontificem isto temp ire omnem in ovisse lapidem.ut Franciae Metropolitanis, Dapiteris, Mareschallis. Hucernis praecipuum illud eligendi juaeriperet, quibus moliminibus, tu iretur obviam, Carolus Aureae Bullae non modo insignia illa elogia, quibus corporis siti membra, luminaria magna, columnae Imperii, intimioris admisso-aiis consiliarii. appellantur.& quibus ornari, ct a reliquis regni Iaronibus legregari, & antea maximopere gavisi sunt, & tum vehementer gaudebant, inseruit, sed novo etiam munimine, se Arcadii ad ipsos, tanquam Germaniae Senatores, prorogata, autoritatem eorum firmavit. In reliquos equidem Germaniae Principes laesae non superioritatis, sed majestatis crimen committitur , sed a suis unice scelesta factione coeuntibus, in Eluctores,non secus ac in ipse in Imperatorem a quibuscunque. Ceterum, qui discernendum sit crimen stactae pacis a crimine laesae majestatis, num Carolus V in poena perduellium immanior fuerit, quo perduellium bona per enerint olim, quo nunc per Veniant, in sequentibus accit rate docetur. Nuite de silentio in lioc erimine, quod an gentes puniverint, facti quaestio est. Fecere id Macedones,lege majestatis durissinausi, fecere Spatiani. An Roniani3 Λd Arcadii legem di vocem consciorum in ea occurrentem nonnulli temere provocant, qui tamen monendi sunt. conscios saepit Iime consocios significare, adjuvas,participes. Laudat tamen Themissius Theodosii elementiam . quod conscios puniri noluerit, quod priores Principes id secisse arguit. Et de Valente Zosimus apertis verbis id tradit. Nec etiam meutein confiitutionis uuisquis fuisse. Eutropii architecti ingenium satis indicat. Leo Magnus in Λ sparis filio silenti uin punivit, Iustinianus in conscios απρακτους inquisivit , Alexius Comnenus indieiuna criminis jurisjurandi formula complexu g est. Idem apud Germauos iactitatum est quod variae veteresque sormula: : Secundum mcum fovirum, quantam sciero Npotuero. cte. loquuntur. in Galliis Ludovicus XI de silentio puniendo legem tulit. an renovavit λ Thumus sane iristi documento comprobavit. Eodem jure usi sunt Floren, Pontifex Maximus, Danicae quoque Leges, Suecici QOB a re',