장음표시 사용
411쪽
seis PMI. Bibliothecae Graecae Volumen Mamum, sive Libri V Pars IV penultima. i
Alph. 4 pl. 2o. π Ioe oclavum Volumen Bibliothecae Graecae celaberrimi Faul Ibtidit,qui eruditos, in primi&Graecae litteraturae aestimatores opereboe sibi reddidit obligatos quam maxime libri quinti partem quartam coinplectitur, ct capite XVIII iacit initium, quod de Themisio Euphrada tractat. . Qui Themissius Papblago ex Deo ignobili, .Eugenii Philosophi nctilis filius, laude eloquentiae fuit clarissimus, ac Philosophiae fama multum celebris, in cujus praeceptis Λristotelem quidem maxime est sectatus, ita tM 4 men, ut a doctrinis Platonis Pythagoraeque non plane abhorreret. Aliusadhucifuit Themistiuylonge junior,atq; ab isto omnino diversus, qui a Christi saeris haud alienus. sed Diaecinus Alexandrinus erat, dc autor sectae,quam a doctrina, qua Christum λογον multa ignorare contendebant, Agnoetas alii appellant, Damascenus Themistianos. De orationibus Themistit Euphradae omnisum maxime m*ritus in Io..Harduinus, qui illarum XXXIII col-Jegit, earumque luculentam locupletissimamque dedit editio. nem; Fabricius .vevo in praesenti opere indicem scriptorum realiorum virorum lebrium in hisce Themistii sermonibus la
datorum adjiciendum curavit. Praeter has orationes Themisti. us reliquit posteritati varias paraphrasis in Mistotelem, par
phrasin quippe libri'Il posteriorum akticorum; ino libro rum P, scarum s librorum III de anima libri de memorias reminiscemia, de omno σ vigilia, de insomniis, es de divinatione per somnum, quae omnia Graece edidit si Ior Trine avebisscum octo Themistii orationibus; item paraphrasin in libraequatuor Arisatelis de caeso, inBbrum duodecimum Μασυβε- rum Misoteli uae duo.postrema opera Latina tantum exstant. Scrip torum, quorum Themistius in hae ad Aristotelem paraphrasi iacit mentionem, dicem Autor noster addidit,qui &p α
eis insuper eommemoratis scriptis Themistii deperditis, prout sunt
412쪽
cluniparaphrasis in Misotelis Categoriar. in priora ansmisa, in Topcta, in librosae caelo ct alia; Libanii ad Themistium epistolas
Graece ct Latine inseruit, ct deniq; interpretatus est locum Theis minii de Empedocle oratione duodecima, qua Iovinianum Imper. Christian. ob sancitam lege religionis libertatem celebrat,ae videtur innuere Empedoclein quendam juniorem, eumque cum illo veteri conserre, qui Pythagoricae sectae magna nominis Roma fuit addimis. Cap. XIX agit de Basilio Μagno is Seleuciensi. Basilius M. natus Neocaesareae circa A. C. 3I6 eloquentiae re a tium magistris Antiochiae & CPoli usus est Libanio, Himerio Proaeresioque functusque variis muneribus,tandem Caesareensia Episcopus per annos octo fuit. Multi cuin vetustioris, tum reiseentioris aevi sunt, qui in vita re laudibus Basilii Magni literis tradendis tempus consuinserunt, quos Fabricius studiose collegi iisque indicem aliorum Basiliorum ultra XXX subjunxit. Inter editiones Basilii praestantissima est Graeco-Latina Paris. 6I8 fol.
2. volum. cura Frontonis Ducat Ec Fed inredi s novam vero moliti fuerunt Franethus Combesis, Iris. Ernesius Tenetelius, soran Olearius, quam adhuc Morrachi Benedictini jubent exspectare a Juliano Garniero. Autor noster magno studio recenset non solum scripta Basilii M. quae in editionibus Graeco Latinis Paris re ista, quam laudavimus, re alia I 638 fol. 3 vol. exstant, sed ea quoque, quae Basilii hujus nomen prae se habent, in editionibus autem dictis Graeco Latinis haud deprehenduntur, ct ubiq; multas observationes more suo, id est, doctissimas addit. Haec omnia sequitur index eorum, ad quos epistolas scripsit, a quorum in epistolis meminit S. Basilius, item index Homiliarum re epistolarum S. Basilii adscriptis ordine Λlphabeti singularem initiis. Qimi ad Basilium Seleuciensem attinet, qui Seleuciae in Isauria fuit Episcopus, disseritur de ejushomiliis,contra Iudaeos demon-sratione, fictis Theclae ct de illis, quae in editione Basilii hujus Parisiensi desiderantur,quihusappindicis loco Fabricius subj est alterius Basilii longe junioris Patricii, & Cubiculi apud Imperatorem Constantinum Porphyrogenetum P fas, umachisca Gabrieli Naudaeo primum laudata, dc adhue in edita, Graece.
413쪽
ct in Cappadocia Episcopus, cujus scripta eo ordine, quo in Grae.
co Latinis editionibus exhibentur,quaeve in appendice ad editio. nem Graeco. Latinam anno I 6 Is edita Paris. I 6 I S exstant, item quae in neutra editione Graeco-Latina Paris. I6I S Volum et cura
Frontonis Ducaei, & I638 sol. Volum. 3 habentur, pei sequitur Λutor noster, variis subjundiis observationibus. Cap XXI tra.dit ea, quae notatu digna sunt de Eustathio Λntiochen Serapione
I lunuitano, α Sophronio. Eustathius Episcopus Berrhoensis in Syria, Synodo Nicaenae interfuit, ct postea Episcopus Antioche.
nus constitutus in locum Paulini. Sub ejus nomine exstat at locutio ad Imperatorem Constantinum in Concilio Nicaeno,quam heie Fabricius subjecit Ir Commentarius in m ae meron, quem
Graece ct Latine cum eruditis & copiosis notis primus edidit Leci Λllatius; item de regori tho I Sam. XXVIII dispisatio. Quibus traditis, Fabricius fragmenta ex libris Eustathii hujus depec. ditis, ct catalogum aliorum Eustathioruin subjunxit. Serapio fuit Thmuitanus in AEgypto Episcopus,cujus liber contra Manichaeos solus tulit aetatem. In veterum monimeatis alii adhuc occurrunt Serapiones, quos Autor noster diligenter collegit,
quod & oceafione Sophronii eum aliis nominis hujus egit, scripta inprimis Sophronii Damalcent, patriarchae HierosoIymitani quae sub nomine ipsius seruntur, recensens studiose. Caput XXII
agit primum de Pappo Alexandrino, qui Theodosii magni tem.
poribus vixisse a Mida traditur, quemque rei mathematicae mire Disse studiosum ac peritum, monimenta ipsius ingenii, quae pinsteritati servata sunt, tessantur, libri quippe μαβημαῖκων σψα- τωγων, sive mathematicarum cosiectionum, qui a medio libri se. eundi usque ad octavi finem Graece fuere in bibliotheca Isaaei Vossit, atque in Bodlejana inter libros Savilianos,aliisque hibit thecis reperiuntur, ex quibus perpauca Graece aspexerunt tu cem. Λddidit Fabrielus indicem eum scriptorum in Pappi bu-jus mathematica collectione laudatorum, qui ad paginas editio nis Bononiensis compositus in ; tum aliorum quorundam Pap-porum. Pappum sequitur Theo Alexandrinus, ejub aequalis, etiam Mathematicus, ab alio vero Theone Mathematico, qui Hadriani tempore observationes suscepit astronomicas, distinguendus. Exstant hodie Theonis hujus in m ac recensio He-
414쪽
mentosam GH dis; fragmenta Commentarii in Ptolemei προ- κοὶ scholia in Aratum, quae ipsi Ricciolus in Almagesio, Κuslerus ad Suidain α alii tribuerunt ι commentarius in m. gnam Ptolemai Θntaxis. Patrem Theonem excipit filia spatia. lituris cultissima, quamvis ex scriptis ipsius nihil tulit aetatem ; & hanc Smnesias CFrenaeus, cujus monimentis diligenter commemoratis, apparet in hac Bibliotheca index eorum, ad
quos scripsit Synelius, oc . epistola ad Dioscorum Serapidis
sacerdotem,jam primum Graece edita,cum Latina versione Dominiei Pietimentit. Capite XXIII de Eunomio ct aliis quarti seculi haereticis disserit Fabricius. Λutor est hic Eunomius sectae anomaeorum, qui a doctrina ita dicebantur, quod filium non m do aequalem, ut caeteri Ariani, sed etiam similem& ομοιον Deo Patri negarent. Scripserat commentarium in epistolam ad Romanos, epistolas ct fidei libellum, quem heie Λutor noster integrum cum Vologetico, quem primus jam edit, Graece & Latine exhibet. Haeretici. de quibus capite hoe agit Fabricius, sunt Aristi Photinus elius, Aerius, Λ si naris, Colluthus, Hieracas, Lucius, meedonius. Μarcellus. Capite XXIV sequuntur alii seculi quam scriptores, quorum primus est Acimia, cujus occasione indieem Episcoporum Caesareensium addidit, qualem ex
Aetis Coneiliorum Relandus in Palaestiua sua Lib. 3 p. 576 sqq. exhibuit. Λccacium sequuntur Alexander, Alexandrinus Episco pus, quique in Concilio Alexandrino A. 324 ct Nicaeno Λ. 32sdamnavit Λrium; Ambrosus, filexandrinus, Didymi auditor;
mon sive Ammonas vel Zmmonius; S. Antonius; Aquilius Severus i Basilius, Episcopus Ancyranus; Cres inius; Diadochus, Photices in veteri Epiro,sive Illyrico Episcopus; Diomus Alexis andrinus, Didymo Alexandrino grammatico Chalcentem annis prope quadringentis junior, cujus liber de Spiritu S. item breves enarrationes in Epistolas eanonicas, Latine, re major pars libri
adversusManichaeos adhuc exstant,reliqua Vero magno numero
scripta perierunt; Diodorus sive Theodorus, e monacho Antio. Genus presbyter, Tarsi Episcopus, ct metropolitanus Ciliciae, qui contra fatum illudque asserentes astronomos atque astro. logos, ct haereticos Bardesenem aliosque; adversus etlmicos. eois Ddd a Tum
415쪽
tumque idola ; photinum Malchionem, Sabellium re MareeI.
Ium Ancyranum; chronicon, quo errata ab Eusebio in libro de temporibus admissa emendantur; de eo, quod sit unus DEustin Trinitate; contra Melchcsedecitas; Iudaeos; de anima adversus varias de illa haereticorum opiniones 3 de providentia; adversus Synusiastas; commentariost in libros Scripturae Sacrae pletosque re alia scripsit;luas monachus, cujus capitula ascetica Graece & Latine, Sermones etiam Latine viderunt lucem; agrius ab Iboris Ponticus Hyperborita. quem sacras literas do-ouit, diaconumque CPoli A. 38,1 Gregorius Nazim2enus ordinavit, quique plura composuit ascetica; sebius Emeianus Episcopus Eustachius, Eudoxius, Stagirur, Promus, Photius Sophistae; thalius, Episcopus Sulcensis, Flavianus, Episcopus Antiochenus, a quo distinguendus alius Flavianus, episcopias Constantinopolitanus; Geiastur. Caesareae Palaestinae Episcopus, qua oecasone Autor nollex de aliis quibusdam Gelatiis agit; Georgius. Λlexandrinus primum,deinde in Syria Arethusanus presbyterii denique Episcopus Laodice nus 3 Helladius, qui in Episcopatu Caesareensi Cappadociae Basilio M. successit, atque Concilio CPiaitano non modo Λ. 38 I sed & 394 interfuit S. Hier umus Stridonensis , cujus Fabricius ideo meminit quod non modo ipse plurima de Graeco convertit, sed nonnulla ejus quoque jam olim e Latino Graece versa sunt a Sophronio, atque
eatalogus Scriptorum ecclesiasticorum Hieronymianus Graece, . sive ab illo Sophronio, sive ab alio translatus, etiamnum exstat: eumque alius adhuc fuerit Hieronymus Theologus Graecus, qui
dialogi more commentationem scripsit de sensu gratiae divinae in baptismo&Christianism,& alium dialogum Christiani cum
Iudaeo, hoc utrumque opii sculum post operam Morelli ct Da mii Autor noster emendatius ope codicis scripti bibliothecae Johanneae I amburgensis Graece & Latine heic addidit. Hieronymum exeipit Hosius Cordubensis ultra sexaginta annos Episcopus, quem sequuntui Jacobus Nisibenus ; Ioannes ab anno. 386 episcopus Hierosolymitanus, famae originis adversus Epiis phanium Hieronymum strenuus defensor ;Julius primus, , - Liririus, Romani Episcopi; I ucifer Ualaritanus in Sard ma Epi-- scostus, qui quamvis sumpserit Latine, eo tamen nomine Autori nosm
416쪽
nostro haud erat tacendus, quoniam scripta ejus Graece trimsse. renda curavit S. Λthanasius, sive, ut in Mareestini de Faustiniti bello precum traditur, ipse transtulit ;Μarcur Arethusius y-hitur, Antiochiae Episcopus, quo loeo Fabricius alios Meletios decem commemoravit; Nectariuν. ortu Tarsensis Cilix, o Senatore ac praesecto CPol. atque adeo laico nec dum baptietato Episcopus C Politanus dinotatio. Gregorii Naetianzeni amicus αpropinquus p r esis; mesomisy; Paulinus Episcopus ADti clienus, cujus vitae accessit iudex aliorum Paulinorum; Petrust, Episcopus Alexandrinus uterque Pedrus, S. Ba filii de Gregorii Nysseni frater, Episeopus Sebastenui; Theodorus presbyter, Pa chomii in Abbatia Tabennensis monasterii successor; ramorus Heracleae Episcopus in Thracia; Theotimus Scythiae Tomorum Episcopus; Iitur Bostrorum Episcopus, oc TriphFllivrConstamulit Imper. temporibus clarus, Ledrorum in Cypro Episcopus. Caput XXV eontiuet mx- Philosophi carmenda electionibus, si ve auspiciis actionum, quas aliquis sicipit, eX positu lunae, prospereno an secus successurae sint, dijudicandis,' nunc primum editum e codice Mediceo, Graece ct Latine.Caput XXVI exponit de Philos ,phis briano, Proesi Lycio ct mrino, dc praeter horum vitas oc scripta exhibet eatalogum Scriptorum a Syriano in commentariis ad Metaphysic. allegatorum,compossitum ad paginas editionis Latinae Venetae; indicem variorum Proclorum, qui pariim antiquiores sunt, partim juniores, vario. rum Marinorum t item Procli Lyeii librum de Prouidentia σfatos eo, quod in nobis. ad Theodorum Mechanicum, num primum editum ex versione veteri Gulielmi de Marbe ha Archiepiseopi Corinthii ; excet pia ex libris neditis Procli deaecem dubitutionibus tarea providentiam, S de malo um subsistentia ; hymnos Procli, primum in Solem, secundum inMusas,Godfr.Ole ' ario interprete, tertium di quartum in Venerem, interprete H gone Grotio I indicem Seriptorum in Proeli commentariis ad: unae in de reinpublica in Platonis, nec non in Τheologia ejus Platonica memoratorum. Capite XXVII d S. Crisio Alexa arino priiDim tradit Autor noster praeter vitam illius, indicem allorum Cyrillorum i deinde commemorat non solum Cyrini
417쪽
Alexandrini operum editiones partim editas, Latinas quippe, αGraeeo Latinam unicam Joannis Auberti,quae Parisiis anno x638 DL septem Volum. prodi partim promiuas,Bonaventurae Uulis canii, Frontonis Ducaei. Conradi Ritteratiust, sed re singula CDElli hujus scriptam ordine, quo in editione Parisiens Graeco- Latina extant, more suo receniet, ita ut multa observatione diis gna ex literatissima ingenii sui penu adjiciat. Quibus expositis apparent varii indices, homiliarum quippe, epistolarum & feci. piorum minorum Cyrilli Alexandrini, Scriptorum eum Cyrilistianis in editione Graeco Latina vulgatorum; Scriptorum Cyriu i editorum, quae in editione Parisiensi desiderantur; hem quae sub Cyrilli nomine feruntur, sed in Graeco. Latina editione Parissensi sunt omissa; quae sunt inedita re deperdita, nee non index eorum, ad quos, Vel contra quos scripsit Cyrillus, ac denique catalogus chronologicus Epit porum, Λrchi - Episcoporum, re Patriarcharum Alexandrinorum. Caput XXIIX agit de Prael. CPolitano, qui Chrysostomi amanuensis, postea notarius suit Λitiei, α demuin Archi-Episcopus CPolitanus, ct jus Scripta col. legit Elmenhorstius, ct longe pluraVincentius Riccardus, a quo tempore ipsius homilias ad MSS. codices recensuit,nova verno ne donavit, brevibusque notis illustravit Franciscus Combesisua in Auctario novo Bibl. Patrum 3 de Aperio, Amaseae metropolis Ponti Episcopo, cujus Variae exstant homiliae, quarum nonnullaa Joannes Brantius, quasdam vero Franciscus Combesistus edidit.. c de Iohanne,qui cognomento scholasticus dicitur, quamvis notior sit non, ne climaci, quod accepit ab opere edito, cui titulus κλίμαξ sive Scala Paradi . Caput XXIX inscriptum est de Sim. ieio, interprete Aristotelis N Epicteri, qui quum inter alia conscripsit commentarium in Aristotelis physica re Categorias, ct in Epicteti enehiridion, addidit Fabricius triplicem indicem scri-
ptorum, qui in hisce commentariis laudantur, ct extremo accessi eatalogus aliorum Simpliciorum. Cap. XXX agit deIo. Stoba et aliisGraeeis locorum communium Scriptoribus, de S. Max .mo, deJoanne Damasceno, de Antonio Melissa, ct aliis; ct caput ultimum voluminis hujus complectitur duas orationes Choricii
Sophistae, alteram in funere Procopii Gazae; Sophiste, alteramin
418쪽
MENSIS SEPTEMBRIS Λ. MDCCXVII. 39s
m Summum Duce in primum editas e codiceHossieniano, Graece & Latine-
nam Philologie Theologicarum adsinctos quosdam
Textus Vet Test. Lugduni Batavorum, apud Petrum Van der Aa, ITII, 6. Alph. 4 plag. I O. IN hoc sacrarum Exercitationum fascicuIo praecipua quaedam
V. T. loca Celeb.Autor, persepelia his Λctis laudatus, morosio pererudite illustrat, α exponit, facto initio a Cap. I Genes versu I, ubi insensum inquirenS divinae creationis coelorum αterrae in principio, communissimam veterum ae recentiorum sententiam sequitur, de intelligenda hic totius mundi mole principio primi diei ex nihilo producta a Deo. Ex Mosaicae narra. tionis nexu vix dubium relinqui opinatur, quod coelum illud supremum minime fuerit ab initio terrae permixtum , aut perinde vastum, uti terra, sed mox a terra opposita ita distinctum, ni simul ornatum& splendorem suum omnem ciun ipsa productione sua receperit a Deo. Λd Genes XIV,i 8 Melchiaede ei Regis α Saeerdotis Salem diligentius investigat, eandem e loci Ca. nanaei nomen, ac ipsam Ierusalem esse, collato Psalm. LXXVI, 2,3 aliisque argument monsi rat, ct aD.CIerici exceptione vindieat. Historia gestorum, Deum inter & Abramum Genes XV, 8--ἔ7 illustrata, ex ceremon is abhbramo peractis, ct insecuta visione, eoIligit aptitudinem sacrificialem, usu typico, qui varie admodum a veteribus sit traditus , ct foederati non excluso; Abramum obstrictum suis, se eum omnibus suis DEO in perinpetuum servitium tradere, Deumque vicissim se obstrinxisse ad promissa sua antea Abramo facta, ct nunc latius repeti ta, infalliis hiliter praestanda. Deum sui foederis promissa a sui parte confirmaturum, in ficis igneae emblemate victimarum partes a se aecendendas ita transiisse, ut idem non plane neglexerit Abra. mus, sed & egerit ab iso initio, dum partes animalium dissectas sta invieem ovponeret, eas sic habens ab utroque latere suo.
419쪽
,Oo Verba Zippo Exod. IV, 24 S Uus sanguinum tu mihi es, a P Mosen pertinere putat, quafi sponsus esset a morte redimendus requasi de novo acquirendus per sesum illi sanguinem,tanquam
pretium carissimum; quemadmodum nuptiae olim apua Hebraeos factae fuerint coemptione HocIII, 2. Per librum Dei M.' XXXII, 32 intelligit catalogum amicorum DEI. Deletio ex illo libro RΜose rogata Autori est totalis exclusio ab omni divino J 7 favore, abjectio, ac perditio temporalis atque aeterna. Hoc Mo sis exemplum aDeo nequaquam reprehensum, Paulum Aposto. Inm Rom. IX, 3 imitatum esse, quin etiam insignem Messiae typum fuisse, qui se Patri in victimam piacularem obtulerit,ut nos ab ira divina redimeret,Gal.In, I 3, Hebr. X, Io. ignem Levit.VI, I 3 extra ordinem a Deo in altare ad victimas absumendas imis missum, cura sacerdotum jugiter alendum fuisse, ne exstingue-aas. . retur, contra Jo. Bunorsum observat. Ad Levit XVI, 4 disqui.' ' rit, fueritne Pontifex, cum die expiationis intra velum interius enm sanguine piaculari ingrederetur, amictus vestibus aureis, an 368. lineis tantum p Enarratis utriusque sententiae patronis S argumentis, mavult pronunciare pro linearum vestium usu. Per H zazelem diabolum intelligit, cui alter hircorum mittendus fuerit, non ut munus divino prorsus aequale, re consecratione reli. giosa, sed alio, idoneoquesensu. Hircum nempe vivum in de. sertum dimittendum fuisse ad Azazelem,ut ei tanquam καταροι, ct commune καθαρρια cederet divina traditione . vel a populo ablatum, & stibi impositum peccatorum onus in ipsum devolve, ret omne, ex DEI jussissimo imperio, quatenus hic eorum erat causa prinia, ct sic merito gravissime puniendus. In hoc hircoagooscit illustiem typum Christ , pro peccatis populi sui satisfacientis, imprimis autem eX morte redivivi. ct peracturi per intercessionem suam sacerdotalem aeque ae per regiam poteristiain, ut expiatio populi sui per sui ipsius oblationem promerita,ao9. plenum habeat effectum,per veram illius liberationem ab omnibus peccatis, Satanaesue perditionsem, & expulsionem conne.*I S. x m, ex orbe etiam gentili. Sub finem Zo. Spenerei conje miras de hoc hirco sub examen vocat, atque referiat. Divinum inoe
Borum congreiluum interdictum Levit. XVIII, II declarata,
420쪽
rus, observat, legem hane in Genere Mastutino latam, aeque ad . . mulieres spectare, perinde atq; ad omnem sanguinis propinqui- '. ratem nimiam, quae, sive a Viro, aut muliere oriatur, eodem loco sit habenda. . Legem hanc totam esse putat juris divini perpetui, & universalis. Praeceptum de uxore ad sororem Vivam nou 23r assumenda v. I 8 ad Polygamiam simultaneam unice spectare ara' opinatur, α non ad interdictam in conjugio cosnationem, quae too. per mortem unius sororis neutiquam tollatur , iucundum phra- Hebraeorum, qui res di personas quascunque inter se similes nominibus fratrum d sororum exprimere soleant. Ad Levit. XXIV, i s , I 6 interdictum nominis divini illustrat, ct argumenta a 82. pro recepta nominis n* lectione urget, ct a praecipuis exceptionibus vindicat. In nomen, &computum annorum Jubilaeo- 302. rum Levit. XXV, Io inquirens, annum quinquagesimum poti- μ .us, quam quadragesimum nonum pro Jubilaeo habendum esse 3 3. opinatur. In Synedrii Judaici origines inquiren , an recentio. res, ut multi putant, an antiquiores sint, primo distinguit Syne. 369. drivmipsum ab isto ejus nomine,& personarum numero,consti- 37 tutione, jure. aliisque circumflἐntiis. Deinde observat, multa de Synedris caJudaeis tradi, quae probari nequeant, nec uuinquam forte in usu fuerint. Fuisse tamen vere Synedrium aliis quod posterioribus Judaeorum temporibus in ea gente ex Viris LXX rotunde vel praecise constans, cujus prima Origo ab ann-. 378 quissima illius gentis aetate repetenda videatur, ita ut Synedrium 'hoc Reeessive, non tamen absque omni interruptione, aut imminutione autoritatis, continuatumsit ad seriora gentis tempora, quam sententiam Ute propugnat, ct contra secus sentie tes tuetur. Eorachi crimen suppliciumque ex Num . XVI de. scribens, negat, rebelles descendiue ad infernum, α Meum da- innatorum, sed de profundiore terrae voragine, igne sorte subia terraneo aestuante, cogitandum esse. Agi quippe h. l. de supplicio de perduellibus sumto, α ab universo populo spectando
insemalia vero tormenta videri non potuisse. Silere etiam de illis S. Scripturam. Oraculum Mosis Detit. XVIII, 116 de μ' Propheta simili Mos multis argumentis Messae vindicat, dc ad- . yersariorum ratioaes diluit. De doctrina Servatoris circa di-