장음표시 사용
441쪽
it eas Iariserit, quibus eum virisadoctis consueverit, quosrat . a codices nisau conseriptos oculis rasarpaverit & in usus suos .eonverterit, luculenter exponit. Muno' librum quod attinet, qui in ultimas scholariumn Germania origines & incunabula inquirit eademque excutit, re egregie omnino literarum pauiae nostrae historiam illustra facile & araritate &ab argumento, et potissimum quoque ab Autore α parente suo ejusque nominia elebritate sese ubique .commendat, cui egresia doctrina, eandor & in recensendis alienorum etiam a sae sua historiis dexte. rhas fidesque, re diligentia inprimis scribendique sedulitas ma. gnum in orbe peperere nomen, quae omnia luculenter admodum exl seriptorum recensione patent, quam prolixe hela Cl. Editor antet osuiues finiadjecit.
LI8 Est LXX HEBDOMADUM RESIGNATUS, /fum cap. IXDanielis Dissmatis,in qua per geminam edi.
. Romae, typis Georgii Plachi apudS Mareum, III 3, 8 inas Plag. I Urarduus est locus, qui p. in Danielis exta ob ambiguitatem chronologiae, quam secum fert m 7o hebdomadibus computandis, adeo,ut in ea solvenda viri magni ingenii hucusq;.desudarinti Hac de materia Celeb. nutor opus parare quadri partitem iidem nobis facit, cujus prima pars Prophetiam de χοlebdomadis, altera eorum . qui budomadas a Chrso distrabum
fi Minori imprimis confutauonem, tertia quaestionem de anno nominicae Pasonis, circa quim hebdomades finem accipium. quarta Chronicum atque' annor expanser triplici huic operi ne-eegarios, complectatur. Primae ergo partis Witomen,Disserta. tionem videlicet de Io hebdomadis diic edidit, tanquam operis subsecuturi prodromum, occasionem nactus ex singulari S. Pon.
tificis clementia, qua auditores suos specimina stadii sui Ebraici ipsi oωeates excepit, dc pro ulteriori rimam literarum incita
442쪽
mento pretiosa numismata,. quae suam ex altera parte effgiem
rpulis Iabium- Hebraicum idioina nimirum, ut Timochi ct Λbben Estain Sophon. interpretantur,) ex altera Vero a Das quatuor praesertant, sanctorum nuper fastis adscriptos, trobuenda iisdem jussit. Perspicue atque distincte Autor Noster mentem suam proposuit , totamquo materiam in 3 capita disipescuit, quorum I praestionis dignitatem ae discubatem proponit, tam quod nullus praetes Danielem adeo vel te dixerit re Christo, quam quod plurimi Interpretum, tesse Decherio, cum
quadratura circuli Mathematicorum Cerebrum vexanto compa xare hane quaestionem non erubuerinti Ihterim Iudaeos ait inde nihil lucrari,cum contra illos suffciat ostendere, bdomadas,tin decunq; inchoentur, ante annos mille di sexcentos esse comple tas, sicque Messiain, eultis caedes praedicitur, occisum tunc esse. Haeciduo ostendere Autori nostroarduum non videtin n*orfinquit,est ar tar hebdomadumjnitium det minetur. Quod po. serius nune aggreditur, supponensprimo, hebdomadas, Io esibannorum hebdomadas, atque annose mereoo, secundo illascisca Christi mortem finem suum Meepisse. Quibus sippositis C. II duas proponit sinuntias de initio hebdomadum zo, quam altera ab anno 7 Artaxerxis Longimani Persarum Regis, altera a zo initium hujusmodi desumendum statuit. Ultima plures sibi habet faventeas ea ductos ratione, quod anno M per Nehemiam ab Artaxerxe inissum muri Jerusdem sint aedificati. Ouapropter C. MI Uficultatemraxiubet contra annum Artamerxis iuge mum,.quae in eo consistit qdia annus Artaxerxis vigesimus est
ante Christum 4 4, cui si adjiciantur anni vitae Christi 33, sum.
ma fiet 477, hinc deerunt ad annos 49o seu hebdomadas m e plendas anni I 3. In qua dissicultate solvenda multa praeclara de . iudarunt ingenia duplicemque silutionem adhibere consueverunt. Primain Julii Africani apud Hieronymum, quem seeuti sunt Zonaras, Pererius, Τorniellus ct Hiietius, dicendo, hebdomadas Io per annos lunares ab angelo suisse computatas, sicque ex annis solaribus 4 7essici annos lunares Go. Aliera est illo
443쪽
xerxis derivant. sed ab anno ipsius Ir, quo anno Artaxerxem amatre in reges locietatem assumtum ex Dioaestri ae Thusidis estimonio illigunt. sisque decem annis repertis annorum in rerum ad litam as necessarium ita comolent, ut nulla hin- domas plana desideretur. Sed Autor noster C. N imyrobarzma Ohaionem, quia Iudaei, licet annos lunares ad sesta mo. a celebranda observarent, illos tamen Por mensem interea. larem subinde adjectum solaribus annis pares secerunt, reperannos solares tempora computaverunt, teste Lyrmo,'pondano,
annisiunx menstriana, anni vcro, auout co utamur Neuue intonologiam per annos lunares texere Iudaeis possibile
filiti eum ipsorum mensis Nisen, quodisina emicelebrandum,
decursu temporis eum omnibus anni Blaris inealibus coniungeretur. hoc erum anno ind. 2o Martii, Hiero ind. 9Mart. quia diebus ti diem ho Martii Meetario antevertit incideret, atque adeo Pascha in etestatem, autumnum re hyomem incurreret, duodex instituto Mosis circa V rnum aequinoctium celebram dum erat. CN duphicem artaxerxis epochaemfirmam non esse deis monsti at:nam qui eam assirmant, probant ex D Ora qui fugam
Themistosis eoniicit in annum et Olympiadis 77, xerxis I renueUide, qui libro primo tradit, Themistoclem fugientem ad
Artaxerxem Xerxis filium, qui nuper regnare coeperat, dedisse literas, unde colligunt anno Xerxis Iin Artaminem in regni t cietatem esse admotum: sed hanc rationem nullam esse Autor ostendit, Diodorum ex Diodoro refutans; constat enim ex
Thu dide, Themistoclem fugientem Naxum delatum ine, quam Athenienses Cimone duce obsidebant,sed Cimon, teste Diodoro, anno demum tertio Olympiadis in belli dueem fuit delectus, ergo qua ratione fieri potuit, ut Themistocles anno 2 Olympiad. 7 ad Xerxem fugerit 3 denique C. VI eandem duplicem epoeliam a Pererio ct Daniele fluetio olim improbatam exhibet, inconstantiamque Autorum v. g. Timui, Ricclesi. Peta . vii in prima Artaxerxis epocha statuenda demonstrat, tandemisque C. VII admissa duplici artaxerxis Focha annum i ut νου
444쪽
MEus Is SEPTEMBRIS A. MDCCXVII. 42s
simum non a prima sed a seeunda esse computandum sendit, quia,
si annus v,eujus fit mentio Esi .vII,a morteXerxis est computatus, a morte xerxis similiter annus a P computetur necssse est, quishnim dixorit. annum & 2o non ab eaciem, sed ab alia atque alia voelia in libris Escae esse derivatos' quod vero annus 7 inde sit numerandus, patet ex decreto, in quo Patris nulla sis mentio. filius Rex Regum nominatur, quod patri certe, si vixisset, magis quam filio debuisset. C. VIII refellit obsectiomm contra hoc arogumentum, probandam se. esse praedictam propositionem, cum qui duplicem Artaxerxis epocham tuetur,illam statim explodatenam, respondet Autor, probare alterum debere,quo jure annum
τ α 2o, quorum in libris Esrae fit mentio, a duplici epocha deriis uandos esse statuat ρ Denique C. IX hebdomadas 7o ab anno τΛrtaxerxis derivandas probat ex chrono ia, sequenti modo.
annus 7 Λrtaxerxis eoneurrit cum anno 3 olympiadis 8o i. e. cum anno ante aeram communem ψs7, additis ergo annis 29.
quo aerae anno Christi contigit passio, cum huius aerae initium lues s annis anno Dominicae Nativitatis posterius sit. fient anna 86,atque adeo incidet Christi mors in dimidium hebdomadae, additisque annis 4 i. e. dimidio hebdomadae reliquo sent anni
exacte , ad amussim 49o seu hebdomadae o. Postea quumodo rationeProphetici textus verum sit,ut in annum 7 quadret exitus sermonis, ut Miscetum Ierusalem, ostendit ex reaedificatione in itatis, quae civium ac legum restitutionem tanquam magis principale significare ipsi videtur, quam illesin C. XI--XVI ex opposta notione verbi Defrus, ex contextu,circumstantia temporis αHebraico verbo eonfirmat. C. XV ct XUI tria eirearem Iudaicam decreta Persarum Regum ex saeris literis referri se. ΕΚ.IAse.vI Esr.VIIcluartum autem,quod Σ Εk.c. 2 habetur, non recte ut decretum adduci probat. Quod si autem quis eoa-
dat, illud pro deereto stricte sic dielo haberi non posse, nihilo
tamen minus iacultatem aedificandi Ierusalem significare,refellit id C. XVII.Tandem demonstrat C.Xm,quod neq; ad Cyri 1eqne ad Darii decretum resem possit initium hebdomadum, partim ratione chronologiae, quae numerum Io hebdomadum superat, partim ratione duplicis characteris, quo hebdomadum ini-Hhh tium
445쪽
quod nec in Cyrum, nec in Daritura,sed in Λrtaxerxem quadrare videtur, qui ἁυlονομίαν Iudaeis concessit. C. XX expendit benin fieia,quae detreto suo Artaxerxes Iudaeis contuli acultatem me xi imperit,ut patet ex Esr.VII, I I s, Io, illis concedendo. Λ Cap. XXI usq; ad XXVI charaelarem alterum rua, decreto Artaxerxis inesse, stanteque hoc decreto jure naturae, gentium, eisili re disino, Hierosolymam reaedificare licuisse . neque hane facultatem explicite in decreto exprimi opus fuisse, ostendit. c. XXIX & XXX oecurritobjemoni, qua quis Hebraicam rempinhlieam vero per Esram restitutam negaret, solvitque dubium de distantia I 3 annorum se quae inter exitum sermonis di et dificium intercedit. C. XXXI interpretatur totum versum a s Dan. IL
Per Ablativum exprimendo, vocemque adwl per quiescere seu habitare reddendo, sequentem in modum: Ab exitu sermonis ad redire faciendum s aedificaridum Ierusalem, usque ad Chrisum ducem, hebdomadis I T BFG as sexaginta duabus redibit s/alitabitis aedis Litur platea ex muri in angustia temporum ρquae verba juxta Autorem nostrum duplicem exhibent sensian, nee solum significant, ab exitu sermonis de Hierosolyma aedilis canct usque ad Christum ducem sore hebdomadas 69, sed significant praeterea, Hieroso*mae incolas hebdomadisiisdem Gin urbe futuros, urbem sic restitutam in sua restitutione 6 hebdomades duraturam. C. XXXII, XXXIII, XXXIV hane interpretationem Syriaci, Arabici, septuaginta aliorumque Inter pretum testisonio confirmat, ct ex annis Sabbaticis ac Iubileia probat. C. XXXu--XXXVIII rationem dat. cur Angelus divia init hebdomadas in 7, 62 dc unam, st..ut numero 7 hebdoma alaminIubileum seu remissionis annum, qui semper in quinquag.
simum annum incidebat, col illinaret, anyflictimqtie numeID
Jubileorum decadem, hebdomadis comprehensam, Jubileonno, tanquam indice illico indigitaret, et remissionem , quam eum ferrent hebdomadum tempora, argumento manifest liliis mosignificaret: dein numero εχ promulgationem hujiis Iubi-
Minyisaret, a Christo post baptismum hebdomada 69 Iamin ;
446쪽
numero autem unitu hebdomadae consimmationem innueret
iubilei, dicendo s Consermabit pactum multis εebdomada una. quando & Christus anno tertio hebdomadae 7o mortem obiit. E. XXXIX illos refellere promittit , qui hebdomadas a Christo
distratiunt, ct Christum ducem Cyrum interpretantur , cui senten itiae Marsi1amus α Rabbinorum plerique favent, quemadmodum in peculiari libello uaria Fonteis utis dicto sa-igaeissimus Abarbanet id evincere, Christianorumqde argumenota destruere omnibus viribus est annis . Λocentum 4quoque
AElnaeb, qui minori distinctioni interdum se iat, ansam noupraebere demonstrat sejungendi τ α sa hebdomadas. Cap. XL ostendit, quod ex praedicta hebdomadum divisione annua dominicae passionis, ex anno autem dominicae passionis initi. um hebdomadum confirmetur. Caput XLI solvit dissicultatem verbocvm post hebdomadas σε occidetur Chrsus . cum is tamen post 69 sit interfectus, hoc modo : quia dicitur He praefixum determinat tabdomadas illas set, quae post 7 sent enumeratae, ita, ut perinde sit, sive dicas Laocidetur Christus post hebdomadas is 62, sive dicas, occidetur Christus post heinomadas 69, quandoquidem illae 62 non nisi post septem alias praecedentes sunt transiturae. Cap. XLII, XLIII visione lintei, per quam Apostolorum princeps Petrus ad Evangelium gentes admittere jussus est, hebdomadas terminari, diis midium autem hebdomadis, in quo defectura dicitur hostia di sacrificium ad tempora Hierosolymitani excidii pertinere
ostendit. Ad hoc magna eruditione conditum volumen accedit Ap pendix, quae resert sententiam Nicolai Abrahami Soe. Jes in Universitate Mussiponti Sacrarum literarumcolim interpretis,
de his septuaginta hebdomadibus, ex libro olim ab ipso edito subiit. Pharus Het. Testam. depromtam. Hic Nicolaus cum Λutore nostro consentit, derivando initium hebdomadarum ab anno
ArtaXerxis 7, immiscuit autem quaedam tractatui suo, in quibus Λutor noster ab illo discrepat. V. g. quod a Regibus Periarum quatuor lata in Iudaeorum favorem decreta statuit, Λutor noster
447쪽
tria tantum; dein quod iis verbis ab exitu sermonis, ut iterum ad cetuserasium iteratam populi reductionem significari as. serit, quarum prior sub Cyro, posterior sub Artaxerxe sit facta ;quae iterata reductio juxta Λutorem nostrum in textu Dainomni caret fundamento: post discrepat ab eo, quod triplex initium re triplicem similiter hebdomadum finem admittit, ac Nehemiam prius, quam Estain in Iudaeam venisse assirmat. Ex his omnibus praeclara atque singularis Autoris nostri non tantum in Philologieis,sed re Chronologicis ac Historicis doctrina apparet, quae cujusvis cupiditatem accendit, eandem materiam tib rius diductam re ab adversariorum technis liberatam in opero Ipsius quadripartito, cui haec reservavit, conspiciendi, quod ut propediem feliciter absolvat, magnoque eruditi re Christiani
orbis emolumento edat, eniXe optamus.
ITINERARIUM DESCRIBENS ARABIAM
Felicem, eum detineatione Arboris fructum, quem Casse di- .cimus, edentis, ct historica narratione de origine es pro
gressu potus calidi ejusdem nominis in terris Asiae, Hae ct Europae.
. steLapud Steenhoumerct Uytmers. III K Ia.'Plag. I 6 Tabb. aen. s. DRaesens Itinerarium, cujus Autorem, docente Dialeptione. ue L Roque putamus, quatuor absolvitur Tractat ibus. Pria mras iter maritimum Λ. I o8 e Gallia in Arabiam susceptum . duobus annis subsequentibus perfectuin deseribit. Secundus ejusdem est argumenti: siquidem Λ. IIII. I I 2. III 3 ean dem v am repetierunt Galli. Tertius naturam modumque crescendi fabarum Arabicarum, quibus utimur ad praeparationem potus calidioris, quem Casse salutamus, explicat, nec non emgiem arboris, unde proveniunt, aeri incisam exhibet. Videas in illa simul flores cum fructibus maturis di immaturis existere.
448쪽
MENfIs SEPTEMBRIS A. MDCCXVII. 4 s
auartus α ultimus historiam de ortu a progressit laudati potus
explanat. Consistit autem sere in nuda recentione quorumdam seriptorum hujus argumenti, ut sunt Natronii, Dufourii cujus ficta nostra Λ. I 686 Mens Mart meminere Falgonne
ii, Nieol. de BleMydi Gallandit Tractatus. oriundus est ilIo potus ex oppido Arabiae dian dicto, unde in Africam ct reliquas Λsiae partes sese diffudit. Per Venetos primum circa initium.
seculi II in Europam advectus, circa annum I 66o autem Galinlia in intrasse, primamque tabernam Marsiliae constitutam, post modum Lugdunum & tandem Parisios Λ. I 669 ubi nunc 3oo existant tabernae occasione legationis Tureicae translatus fuisse existimatur. Λdjiciuntur elogia poetica in hunc potum decam lata, ut & medicorum disputationes de eo, utrum potus isth sanitati conveniat. nec ne. De cetero p. 247 communis persuasio falsitatis accusatur, qua putant, Λrabes vim fructiferam fabarum exstinguere; quemadmodum re p. 22o vulgaris error, qui uni versam Λrabiam tyrannidi Turearum subjicit, notatur, obser vaturque, Regem Υemensem ab isto jugo omnino liberum esse pronuntiandum. De Banjaniis, India oriundis di mercatum venientibus in Λrabiam p. I 33, I 34 resertur, quod Metem
psychosin statuant, ideoque ab omni animante abstineant, prae ceteris tamen vaccam religiose colant. Meretur re leop.r66 sqq. descriptio Insulae Maris Indici, quam Murbo v
eant. Foeminas vulgo ArabiUs in naribus ge re annulos aureos majores, eoque nares infra perforatas habere, p. 228 traditur. Ea, quae de variis animalium, piscium, avium plan , tuumque speciebus passim referuntur, nos morari nequeunt. Ne autem causam nescias L. B. cur hule imprimis itinerario, tum multa de fabis Λrabicis suerint addita, scias velim, duo illa Gallorum itinera istud genus mercium comparandi, e que Galliae lucrum conciliandi causa, fuisse suscepta. Quae res etiam non infeliciter cessit legique possunt Contractus conelusi eum Gubernatoribus Λdenensi de Mohensi, Regis Υemensis sceptro parentibus.Ceteruin cui Volupe est modum praeparandi potum Casse, quo honoratiores in Arabia delectantur quique a la
449쪽
GItane dieitur, addiscere, is p. 243 evolvet. quo loco Λutor
Εbus' humanis, &sacro inprimis D. Themidos templo non 'ita pridem valedixit JCtus Excellentissimus , D. FELIX SP IT ZIuS, illustris& S. R. I. liberaeReipublicae Norimber-vnsis Consiliarius, Λcademiae Altortinae Senior, & Antecessor Pii marius, Codicis Iurisque Feudalis Professor Publieus optis
me meritus, nec non Collegii Juxidici h. t. Deeanus spectatissimus, vir meritorum gloria, senii gravitate, vitaeque sanctio. xis exemplo Venerabilis. Vitales primum auras hau sit Rotine- burgi, oppido non ignobili ad Principatum Λlteuburgensem pertinente, A. I 64I d. I Decembr. post horam quintam matutinam. Patrem ibi habuit Jacobum Spitetium, scholae oppida-- per plures annos Reetorem ἔ Matrem vero Margaretham 'Vinckleriam, sceminam singulari pietate priscisque moribus ornatissimam. Primis literarum rudimentis domi positis, paternaque cura probe. praeparatus. A. I 6 S S ad illustre. quod Gerae Variscorum floret, Rutheneum abiit, ubi pleniorem studii lit rarii eursum inire coepit, Praeceptoribus praesertim soli ne Sebast. Mitternaclitio, et Valentino Bemero, Viris celeberrumis, formandaeque Iuventuti qmsi natis. Ex hoe Lyceo A. I66r in Satanam progressus Academiam, magno animi conatu id potissimum egit, ut egregias doctrinae opes undique colligeret, eaque imprimis ingenio complecteretur, quae publice aliquando
prodessent, ct cum verae felicitatis rationibus conjungerentur. Ingravissimo legum studio, cui se totum dicaverat, magno cum fructu prae ceteris coluit summos aevi sui Papinianos, D. Iob. trauchium, d D. Georgium fidamum Struvium, quos vetusta pariter atque recentiora recitantes Iura assidue diligenterque
uscultavit. R. I 667 cum illustri Iuvene Harstallio fidei tuae coneredito Tubingam concessit, ibidem que per integrum feretriennium seliolas gravissimorum JCtorum, Gravit, Frommanni, Lautexbachi x sardili sedulo frequentavit, habita etiam vi
450쪽
de Artitraru boni ire solenm dissertatione. Postea cum eo dem Hars allio praecipuas Germaniae provincias, Helvetiam, Galliasque peragravit, harumque Gentium mores ad cultum prudenti oculo lustravit. A. I 6 I in patriam reversus Celsissumi Comitis Rutheni, Henrici VHI vitae studiorumque director fuit constitutus. Publicis tandem muneribus admoveri Noster debuit: dum a Serenissimo Bernardo, Saxoniae Duce ,- Princ
pati Judieio in Civitate Jenenfi non tantum priefectis est ; sed
. Consiliarii etiaui Doca is honoribus deinde auctus, rei sacrae destholasticae lustrauidae curandaeque provineiam, Generalis visi istori, titulor, suscepit. Laudatissimo Principe Bernando I678setis functo, non minorem Serenissimi Joliannis Ernesti gratiam sibi conciliavit Spitatus': qiii etiam, perspecta ejus in admini strandis rebus fide ae solertia, praefecturam oppidi atque agri Λlstaetensis in Palatinatu Saxonico clementissime commisit. Λ in Academiam estorfinam rite excitus , ibidemque In sit utionum Imperiat.Prose Ior pnblica ac solenni autoritate sa-ctus est', ubi paulatim postea ad Primarii JCti dignitatem merito suo adspiravit. In matrimonio Spitrius nossed habuit Annam Catharinam, hardi migelii ,- celebratissimi quotladain inficademia Satana Mathematici, filiam, fomlinam pi entissimam, ct tacundam XI liberorum matrem.Filii tres Clis sophorus, Erhardus. Henricus Felix, Viri Iurisprudentiae usu studioque Nobilissimi. paternas virintes, samam, ac meri
ta felici aemulatione seremtur. Quatuor Filiae celeberrimis W-- fis seliciter fuerunt eloeatae, IJ Sophia Catharim I 69s Ge-- orgio Λlbrechto Hambergero, quondam in incluta Jenensium Academia Rerum Mathematitarum ae Naturalium Prosessorii Publico, Λ. ITI 6 d. I 3 Febri praeinatura morte extincto 3 ast. Dorothea. IIo D Joliann Michaeli Langi , t. t. S. S. TheoLProf ct Symmystae in Ecelesia et Academia Altorfina, num vero Mesesiae Hentglaviensis in Marchia Ueherana Pallori Pr mario. ct reliquarum Inspectori dce. i3 Margaretha Catharb. nai I3 Di Joh. Christ phoro Gae. zio,. Medico Reiptibi. N
.rimbergentis clarissimo Sybilla I I Antonio Schustero, Pastori Ecclesiae.Boiaenburgens de Neuganensis in Marchia