장음표시 사용
381쪽
COMMENTARII HISTORICI DUCIS DEGRAMONT, Maressehalli, Paris Franciae, in lucem editi a GRAM TO, Filio ejus.
sleL sumptibus Societatis, ITIT, I 2 mal. Λlph. I pl. I6. ANtonitu Gramonius, cujus elogium legitur In PerraIti viris Illustribus, vita autem re res gestae hoe I bro copiosius describuntur, Λ. I 677 set. 73 defunctus, sub duobus Galliae Regibus Praecipuis regni negotiis aut interfuit, aut praefuit. Unde com mentarii ejus historiam illorum temporum in multis juvant a I ue illustrant. Λ. I 6 a s adhuc juvenis duelli causa e Gallia pro-ugus ad Tillium, Caesarei exercitus ducem, se contulit. Hujus enitum speciemure externam valde simplicem, & famae tanti imperatoris minime respondentem invenit, quae p. Ia lepide describitur: at paulo post eum non ex habitu,sed ex virinte aestim re didicit. Tuto deinde in patriam reditu impetrato, subito eminere coepit, ct anno I 36, cum GalIi, post praelium Nordlingense. Bernhardo Vinariensi opem ferrent, bellumque Hispanis indicerent, exercitui una eum Turennio, eampi mareschalli ibtulo, praeseimis est, favore potissimum Richelii, quem erga se eonflantem usque ad mortem expertus est Quae ab hoc tempore Galli usque ad finem belli Germanici, in Be io, Palatina. tu, Λlsatia aliisque locis opera ductuque ejus gesserunt, etiam
aliunde nota sunt. Λ. 649 turbis a Condeo principe excitatis domum reVocatus perpetuo Regis . t Mazarint,etiam in exilium feeis, partes secutus est, ct consilia cum Hispanis inita contur-havit. Cuius fidelitatis non exiguum fructum cepit, ct a M . rinio, in pristinam fortunam restituto, amplissimam gratiam retulit. Majoris momenti sunt, quae Tomo II de duplici Iegati. one Gramonti, in Germaniam dc Hispaniam suscepta, memorantur. Nam primum A. I 6 Francosumim ad Comitia
Electoralia. post mortem Imp. Ferdinaudi ita indicta, una ctim
382쪽
Lionneo misses est, ut Austriacis, quantum posset, negotium facesseret, di, ne Hispanis auxilia in Belgium submitterentur, impediret. In hac legatione primo omnium Electorem Palatinum, magna pecuniae se inma adeo ad voluntatem perduxit, ut chirographo, post finita cornitia reddendo, ad omnia, quae Galli vellent, juberentve, in illis facienda se Obstringeret. Nec minus Electorem Moguntinum de Coloniensem, inter se reconciliatos. ad partes Gallicas adjunxit. Trevirensem vero re Saxonem, domui Λustriacae deditos. frustra tentavit: Brandenburgici legatos, quod.non dissitetur, muneribus corrupit &, additis minis deiClivia ad Neoburgicum transferenda, permovit, ut suo fragium suum Gallis commodarent. Electorem Bavariae ipsina Imperii spe lactavit, ad quod ambiendum ille praecipue a conjuge sua, foemina magni animi di gloriae cupidi mina. incitabatur, . cujus ambitionem .Grainonius, ope Musici cujusdam Itali. magnum gratiae locum apud illum tenentis,quibus potuit modis' aluit, atque adauxit, praeterea etiam Egonis Comitis Furnea- bergii opera ad EleeL persuadendum ulus est. A mense εeptembris usque ad finem Decembris omnia consilia Regis Galliae eo spectabant, ut Elector Bav. Imperator eligeretur. Sed cum ipsi
non tantum animi, quantum conjugi ejus, esse deprehenderet,
ad Imperium capessendum, mutata sententia id unice egit, ut Leopoldo in capitulatione conditiones quam durissimae δ: Galveis rationibus utilissimae praescriberentur. Et obtinuit certe, ut
per Λrt. Iv Duci Sabaudiae Gallorum foederato dc amico satisfieo γ ret, per Art. XIlI dc XIU Imperatori potessas adimeretur ullam; Hispanis contra Gallos opem serendi, di per Art. XXXIX Duci; Mutinensi societas cum Gallis inita fraudi non esset. Denique a foedus cum Electoribus Moguntino, Trevirensi, Coloniensi, Epileopo Monasteriensi, Philippo Wilhelmo Comite Palatino Rheni,Rege Sueciae,ut Duce Bremensi,Ducibus Brunsvicensibus dc .Luueburgensibus, ac Landgrasio Hassiae pepigit, ut pacem Westphalicam conjunctis viribus defenderent, et nullum militem contra Gallos missum per fines suos transire paterentur: . quae res non minimum momentum attulit ad paeem Pirenaeams sequenti anno consectam. De sngulis Electoribus adduntur
383쪽
iudieia, Trevirensi, Saxoni &Bavaro, qui fistulae Gallicae aures praebere noluerunt, minus aequa. Posterior legatio Gramonto inprimis honorifica fuit, qua in Hispaniam missus est ad Mari am Theresiam, sponsam, Regi Galliae, ut pace Pyrenaea convenerat, adducendam. Praeter magnificum apparatum, quo ipseMadriti,& sponsa regia in finibus Galliae excepta atque Lutetiam, Parisiorum a Ludovico XIV deducta est, totum regni Hispanici natum,Senatus Regii & singulorum Collegiorum Aulicorum ra. tionem, procerum, quos Grandes vocant, vitam, mores, ignavi am, ignorantiam, & libidinem breviter ac iucunde describit. Praecipue tribunal Inquisitionis, quo tota religio Hispanica α Regis Catholici titulus, velut Atlante coelum, sustinetur, p. 2 26 consti tuere, ait, sex Consiliarios Ecclesiasticos, quorum eruditio sit valde mediocris, ac praefidem, qui Inquisitor Generalis dicitur, nihilo doctiorem ur te motas auor ignorant, queses adjutans, . - quod vero scientiae deest, id supplere confidentiam, & opiuio nem autoritatis ac suffcientiae prorsus incredibilem. Ruie i dieio convenit cognitio de omnibus rebus fidei, licet valde eircumscripta, ct ad bullas Apostolicas. legesq; tribunalis adstriina. Et de .n subordinata sunt tribunalia inquisitionis inferiora, per provincias Hispanicas disperia, dc p. 227 nominatim recensita Misarini exitus, ct mutata post illum aulae Gallicae ratio p. 2 Isqq. ob oculos ponitur, dum Rex ipse gubernaculum Reipubl.
suscepit, nec quenquam amplius interiorum consiliorum pars cipem fecit, praeter tres administros, Tellerium, quem in rebus. bellicis, Lionneum, quem in negotiis externis,. α Coibertum, quem in redituum cura adhibuit
. IO. GUILELMI PER GERI DISSERTATIO
nes Academicae, varii argumenti, ex auctoritate publica - i te hoc tempus scriptae, jamque in unum conferri coepδae, cum Antelogio ad Lectorem de proprio dicendi gene δε at. quo Indicibus necessariis. cum Privilegio.
Vitembergae, apud Sam Hannaueritin, α Lipsiae, apud Heredea Grossianos, ITIT,
384쪽
VArii hae Dissertationes argumenti sunt, ut is inscriptione distimus, sed ab ipso tamen Cl. Autore divisis potivimulo
in classes duas, quarum altera gratulandi complectitur argumentum, altera in celebritate funerum versatur. Ex pri. ori classe, omissis ceteris, exempli gratia proferre placet Dissertationem numero quintam, ad religiosam Acroaterii Academici majoris, recens inuaurati, dedicationem pertinentem, in qua
Uiteinberga a Jacobi Tollit , Belgae, obtrectatione diligenter vindicatur. Istum in Auditorium Vitembergense ingressum quondam, tantum a memoria divini, quod emendatio religionis attulit, beneficii absuisse, Moster pronunciat, ut urbem illam ne garet quicquam praeter famam nominis habere, quo peregrini alliciantur : neque eo secius ipsum locum de amplitudine sua et imaginum elegantia ei perplacuisse, ut adeo non obscure pro diderit studium, locos externa potius specie quam vera sui dignitate aestimandi. Cum autem non, ut Paullus Athenas obiens, ita loquitur Cl. Autor sam Deo ignoto inscriptam hic reperiret, sed cerneret monimentum verbi caelesis, ab oblivione vitioque hominum vindicati, neque id inani quadam rei sublatae pictura , sicut Eneas isse, inas Troja contemplans eum sociis s lacumans, verum manifesto religionis, qua sacro fonte repurgata ad ultimax gentes dimanaverit, primum hic castigatae, indicio signatum, co-guare profecto religiosius Spoterat s debebar, quid quantumque
diuinitus huic demumst Academiae tributum. ut, si cetera desint cuncta, hac certe, quae illi relicta es oli gloria, praesertim nulla contaminata labe, atque avita sanctitatis propugnatione exemplaque incorrupta, optimum quemque ad ejus amorem facile invitet. Et paullo post, Neque vero Us, quicum agimus, Batavo, inquit, vel voluptatem quam ex nostrarum picturis tabularum cepit, v/t ipsius Parcios, si quam, Attica ili milem, peregre aut δε- mi viderit, statuis simulacrisque ornatae, conspectum jucundummum invidemus, neque ullis Belgii viretis ac nemoribus, aut ulta
fontium salientium arte metu centiaque sic oblectamur , quinalia ae potiori quadam tracti voluptate, in Sionis hujuae versari fugis,Deique fontibus, viva neq; turbida redundamibus aqua, re-Aei malimus. Hactenus disertissimus Λutor noster Λd cujus. - ' Zet a nunia'
385쪽
nune illas quoque Dissertationes progredimur, quae sunt in celebritate funerum ex autoritate publica conscriptae. His variorum Clartamorumq; hominum, qui Vitembergae his temporibus o ierunt, vitae continentur & fata,ut est.Strauchii Othose.Speristingit Jo.Georgii Neumannido.Bapt.Rceschelii aliorum; imprimis vero celeb. Viri Conr. Sam. Sehurtetfieischii. Hujus mem riae destinata est Dissertatio nona, quae liber potius quam Disierintatio videtur appellanda. Namque non modo de natali ejus, de patria, moribus, provinciis, peregrinationibus, de scriptis item, deque genere dicendi, de libris non editis, bibliotheca, re numaria, literarum commercio,in ista Dissertatione diligentissime exponit Noster, sed etiam ea doctrinae liberalis ae latius fusae praeoeepta, quibus ipse in politissimis Viri doctissimi scholis annoseomplures fuit innutritus, quam uberrime persequitur: componit eum eum Dionysio Longino Cassio, quem illa aetas, quae Origine, Plotino, Porphyrio, horumque similibus floruit, tantae as est auctoritatis honore, ut tu veterua criptis, si quid a quoquam reprehensum seret, id quidem tum demum ratum fidimumque haberetur, cinn Longini esset sententia comprobatum, quique tanta ceteros aequales antecedebat gloria, ut spirans aevi sui bibliotheca re vivum quoddam Musium diceretur:atque,ut breviter dicamus,nihil omittit, quod ad veras, non ambitiose con quisitas, tanti viri laudes pertinere videatur. Id autem non solunt in hac, sed in ceteris etiam omnibus Dissertationibus magnopere contendit ac laborat, ut genere dicendi utatur recto, aequabili, aurium judicio dimenso, castigato. maximeque pro prio, quod α amavit semper re imitandum, quoad potuit, exprimendumque duxit, ut adeo magni Schurtasset sellii, in cujus lo- eum suffectus est. dignus plane atque idoneus successor habeatur. ceterum eorum, quae, demandata publice scribendi provincia, eoniacit, nune quidem tantummodo partem edit et quae reliqua sunt, si haec intellexerit non displicuisse, propediem sese adjuncturum pollicetur. Restat ut de Antelogio ad Lectorem paucis videamus. Disputat meo Cl. Autor de proprio dicendi genere. Ac primum quidem loquendi proprietatem magno, pere collaudat, quam voces, rei cujusque ingenio ac designatio-
386쪽
m eoniunctas, depromere, eoque verborum delectu quid aut nemadmodum quodque sit intelligendum, declarare, ostem dit. Tum minus facile nativam propriamque orationem con sci, quam infucatam, re coloribus ambitiole quaesitis exorna tam, fastuque turgentem inani, demonstrat. Post in tria eam genera distribuit, quippe cum, ex ejus sententia, potissimum cernatur, vel ab ultimis verborum incunabulis profecta, vel priuata singularique artificum appellatione inducta, vel sancita de nique ipsa consuetudine: unam cum Graecis εἶυμολογικην dicit, aliam τεχτα , tertiam πολιτινήν. Tandem singula genera aggreditur, copioseque, pro more, atque erudite eadem pertractat, quod ex ipso libro discere Lestorem satius putamus.
D. LAURENTII HEIS TERI, ANAT CAL
ruet. ae Theor. Med. P. P. Aisomni, Academ. Caesareae ct Reg. Berolin. GPegae, Compendium Maismicum, veterum recentiorumque Observatimes O inventa brevi me complectens. Utorsi Norie. literis Iod. Guil. Kohlesii, IIII, 4.
HUius opusculi Autori Clarissimo, cujus scripta de Catara.
Min Aetis Λnni III 6 p. 32Λ. IIII p. 267 recensuimus propositum fuit totam rem anatomicam in no um, z-einnumque, re quantum fieri potuit, accurarum compendium redigere, quia hujus artis scita nullo in libro ita conjuncta reperiuntur, ne tyrones magna eum molestia temporisque dis emdio tot scriptores, qui anatomen auxerunt, ovolvere necesse haheant. sed unieo in libro brevissime omnia ct eum sele mi tradita reperire queant, quae sparsim in tam multis libris fuissent quam Tenda. Ut autem eo meIius ostenderet, qnid in hoe eompendio praefliterit, in scenam produxit Clarus Verhe ni Anatomiam, tanquam enchiridium Matomicum recentissimum, ct inficademiis usitatissimum: ex eoque demonstravit, hunc Rutorem
non solum quam plurimas pulchras scituque dignas obseruati
387쪽
nes omisisse, sed etiam adhue erroribus multis sca ere. In praefatione igitur multos recenset Λutores Anatomico quorum Q servationes & inventa, imo integri libri, Rerheyen m fugisse vudentur: uti fusi. Coisperi scripta, Mihi Λnatome corp. hum. Drahit Λnthropologia, Haveri Osteologia, Ridisjur de cerebro. Transactiones Anglicana, aliaque scripta seritione Angi leano exarata, quia nusquam eorum mentionem facit. Ita eandem obrationem nec relaticinos noVisse videtur,quae de his libris in Ephemeridibus Gallorum, actis his Eruditorum, aliisque s milibus scriptis jam diu Reipublicae literariae innotuerunt. Nec usquam meminit laborum Clariss Pauli,quos impendit Hornii microco semo illustrando, universaeque arti Anatomicae locupletandae. Sic quoque omisisse dicitur mammerdamium de utero, Gagliardi obsetvationes de ossibus, Bonelari & Lealis de testibus, ejusdem. que vesicularum seminalium curiosam resolutionem. Praetersuisit quoque Duuerneism ct Ralpalvam de Aure, Terranetim de glandulis uret lorae, inibomium de vasis novis palpebrarum, Rivinum & Bartholinum deductii salivali glandulae sublinguatis, Pacchioni observationes de dura matre, P erum de glandulis intesinorum, Nabothum de Ovario novo, Thebesum de venis novis cordis, multaque, quae Heussenius & Roschius variis in scriptis ediderunt. Tacemus Autores, qui vel cirea i/em tempus, vel postea prodierunt, ut Lutrium, Asthisium, Fantonum, Blancum, Saltetmaramum, Herim gerum, Vercellonium, Brunium, ni mulierum,de ovario novo, aliosque, quorum observationes Her
heyenus ne quidem tum cognoscere ct in librum suum reserre potuit. Sed adhuc alios huius compendii Autor errores a Lerhoeno admissos observandos putat: x speciatim quidein contra hunc contendit, dextrum ventriculi orificium sinistro altitudine non aequale esse; sed dextrum sinistro esse inserit . et Ualvulam pylori a Verheyeno male esse descriptam atque delineatam, ejus questum non esse horizontalem, sed inclinatum ostendit. a deratro versus sinistrum. 3 Valvulam quoq; coli non esse circularem, prout a 'Gνeno delineatur, sed longitudinalem, ex duabus
membranis. quasi semilunaribus, e regione positis, compositam.
388쪽
4 Llent tunicam duplicem adscribit Herbennus, quas quidem in
vitulis adesse concedit Avior, sed in homine tantum unicam reis periri assirmat, eamque satis tenuem. Et in hoc viseere in uni. versum pi erosque recentiores errasse scriptores, quod descripti. onem lienis vitulini pro humano dederint, cum humanus nee cellulas nee venam perseratam aut cribriformem habeat, ut vitulinus. s Bilem in homine per unum eundemque ductum cyosleum in vesiculam felleam influere, di inde quoq, rursus effu- ere posse, Recte nur negat ; quod Vero Autor ex analogia vein seularum seminalium manifestum esse putat. 6 Capsulas atra. hilarias in homine non sitas esse inter renes ct aortam, ut a neris βυeno delineantur, sed ipsi renum parti superiori ex parte inincumbere, docet. 7 Prostatas contra Recte num non ex duobua corporibus, sed ex unico constare docet. 8 Glandem penis amerhπens pessime esse descriptam indicat, 9 Globulos in mammis mox sub cute pro glandulis a Aerhvem aliisque descriptos. Noster ex pinguedine constare assirmat, eosque minime pro glandulis haberi posse: at in medio mammae sub pinguedine Iatere substantiam glandulosam, brutorum uberibus haud absimi-
Iem. Io Arterias cordis coronarias sub valvulis semilunaribusaortae oriri tradit Verhemen; cum tamen supra eas oriantur. I Iler foratilinula, in ventriculos cordis hiantia, fermentum cordis
exeerni assirmat ille; Autor vero nil nis sanguinem venosum exeordis substantia per haec foraminula influere assirmat. I 2 Glandulam thyroideam non duplicem esse, sed uti eam Λutor sustinet contra Rerheνenum. I 3 Corpora globosa aut ovata in corticalieerebri substantia, qualia a Rerhyeno aliisque delineantur, se, cum Ru chio, nulla arte cognoscere posse: ideoque talia ibidem dari negat. I Sic & cerebelli mirabilem fabricam, quae ab Autore in Ephem. N. Curi Cent. V obs 8 et & ex his in Λistis nostris Mense Iulio A. I7I7 p 3o8, 3ro exhibita est, male a n yeno aliisque repraesentari ait. I s Vias a glandula pituitaria ad os vel
nares, quas VerbeTeum assirmat,Autor negat. I 6 Musculos pal--pebrarum, labrorum & oculorum a Verhexeno male esse deseriptos docet, aliaque curiosa circa oculum ab illo aut omissa esse,
aut male descripta, ostendit. IT In descriptione linguae tuni-
389쪽
cam reticularem, aliaque apud Ma thium se. deseripta,
MFenum omisisse, di vasorum nervorumque linguae nullam hiamentionem sedisse innuit. I 8 Etiam circa ductuum salivalium, uvulae de mustulorum ossis hyoidis descriptionem Λutor varios errores indieat. I9 Capiti iniantis recens nati magnum proces.sum mastoideum appingit Lectyenus, quem tamen in talibus prorsus deficere Autor assirmat. Ita & musculos quosdam mispitis omisit , qui tamen a multis aliis jam deseripti sint, di facile
possint demonstrari: abosque adhuc multos dicitur commisisse errores, quos Vero ob proliritatem hic enarrare non possumus. His igitur causis adductus , se hoc compendium in unam studiose juventutis conseripsisse,aisi ut ex eo hactenus nota coagnosei di addisci queant. In ipsa Vero tractatione an atomiae paristium mollium praemisit succinctam osseologiam.Postea, subju cta generaliori rerum anatomicarum notitia, ad partes molles progressum facit, ubi primum tegumenta corporis describit: deinde partes abdominis explicat ; post has pergit ad thoracem, collum de caput: ae tandem ad systema arteriarum , venarum, nervorumque describendum progreditur ; denique myologiam exhibet. In toto vero hoc compendio rem ita digerere suduit, ut plerumque singulas partes organicas, ut S sys lema arterioin sum, Venolum, nervosum una in pagina, vel in duabusa reguone positi' explieaverit, quo unico aspectu intueri queatLector, . quid in qualibet parte,aut demonstratione, uotandum occurrat, iid quod tam ad attentionem excitandam, quam memoriam ju-
numadjuvandammultiun conserre posseexissimat. Cum ita . queΛutor in hoc compendio conscribendo omnes fere reeentio. .ras scriptores adhibuerit, eorumque inventa & observationes
suos in loculos digesserit, concinnoque ordine disposuerit, ct sic
veteribus nova superaddiderit libellus hic non tantum tyronibus, sed etiam doctioribus pro enchiridio commode inservire pote. iit ; praesertim cum haud pauci linguarum exoticarum sint -- pertes, aut libros tales obtinere nequeant, -aut alios ob laborea tempus tot Autoribus evolvendis impendere haud possint. Cete. ram, quae hac in editioneiadhue deficiunt, aliquando in altera
hujus compendii editione, aut in pirulo majori opere anatomico,
390쪽
quod Autor molitur, se suppleturum, erroresque hic forte eomis missos, o ervatione accuratiore emendaturum , ct sic adhuc perfectius compendium cuniecturum pollicetur. Denique elisiam adhuc adverti vult Cl. Autor, a Mangelum, quamvis thea. trum ejus anatomicum sit opus magnum. &spiendidum, nonis millos egregios scriptores anatomicos recentes non habuisse, eorumque propterea figuras & observationes in suo opere omisisse,quorum Autor nost*r aliquot indieavit: sic, ut varia in comispendio hoc reperiri eredat, quae in magno illius opere haud erassent. Postremo etiam percepimus, Autorem elarissimum jam in elaboranda Chirurgia esse occupatum: in qua quoque optimas enchelaises, et quicquid in hac arte novi ct baeni apud recentissimos scriptore, Latinos, Gallos, Λnglos, italos, Belgas atque Germanos reperitur, una cum suis Observationibus patefaciet.
ERAS MI SCHMIDII CONCORDANTIAE Noemi Testamenti Graeci, gulari dis denuo revise atque im
numeris mendis repurgatae. Accedit - a Praetatio
mo instauravit studio, excelluit maxime, sic opere Conco dantiarum Graecarum. Novi Foederis ejusmodi praestitit operam.*1ae Philologiae sacrae cultoribusnon solum necessaria, sed & uti. Iis est atque multum commoda. Non est, quod de fatis & p stantia libri hujus disseramus copiose, praecipue quum moni mentum sit tanto terrarum spatio celebratum,quanto Musarum . sacrarum fama percreb:iit, ulliusque libri laus dilatatur. Quum copia illius rarior adhuc fuerit, visum est, exemplorum penuriae subvenire, α ipsem opus repetita editione ita in lucem ro care. ut repulcritudine typograhica, ct fide emendatorum erro rum, qui post Autori obitum in tanta accentuum di numeroiarum copia irrepserant innumeri, esset illustre. Sumine reve