Antonii van Dale Dissertationes 9. antiquitatibus, quin et marmoribus, cum Romanis, tum potissimum Graecis, illustrandis inservientes. Cum figuris aeneis

501쪽

38 D IssERTATIO SEx ΤΑ hensos: sicut Pones in Asia minori: qui aeque ab Ionibus

AcBaeis atque illi a Doride, extra Peloponnesum, Originem

suam trahebant.

Denique ex Pausaniae verbis videmus, nunc hos populos, vel civitates, inde fuisse extrusos, nunc illos fuisse allectos, aliorumque suffragia, vel tali, vel alia, occassione aliis fuisse tributa: nec semper easdem civitates idem jus suffragii obtinuisse s nec semper omnes simul ad omnes conventus Pylaeos comparuisse: postremis saltem ac quidem Pausaniae) temporibuS ; caeterosque, praeter Athenienses, Delphenses ac Nicopolitanos, statas suas vices eo conveniendi observasse. Porro hoc tandem observari debet Civitates istas, quae ibi jus, sive unius, sive bini numero suffragii obtinebant, non semper unicum tantum eo misisse Diagoram. Sed videmus ex AEschine, jam Philippi Macedonis tempore, ab Atheniensibus quatuor simul eo missos fuisse Pytagoras inter quos & ipse AEschines semetipsum numerat , & Demosthenes quoque ut optime Le Prideaux observat, numerandus est una cum Hieromnemone, fuisse delegatos: non scilicet,

quod majus jus suffragii sui dixi tunc haberent, sed ob negotii tunc tractandi pondus, ac quod, factionibus laborante tunc populo Atheniensii , pars una alteri plane diffideret shincque Demosthenes aeque atque .Eschines eo delegat fuisset, aliique, sive eX more, sive ob causam modo dictam, ipsis adjuncti fuerint: quod tamen circa Meromne mones se aliter habebat. Istumque morem credo & apud alios, populos scilicet potentiores obtinuisse s in turbido, saltem, Graecorum populorum statu, aut metu hostis ex

terni.

Ex Pausanire verbis, jam supra adductis, videmus Macedonas, post decennale bellum cum Phocensibus, locum inter Amphictyonas fuisse adeptos , extrusis inde his Phocensibusa Quod quomodo factum nobis narrat, libro Io. Diodorus

502쪽

DE CONCiLIO AMPHICTIONUM, &c. 439dorus Siculus. Unde dc clarius perspicimus, cuinam landamento innixus Demosthenes dixerit. Sicut 8c alibi rationes reddidi J e Πυθί--: quod ille scilicet oraculo Delphico, adeoque & ldythiae, dominaretur , eamque cogere valeret, ut quicquid ille vellet, de quocunque negotio

503쪽

-o D I ssΕ RT AT Io S Ex TR ,κανααίομαι m. OB Phocen sies , rebus jam deo ratis , se dederunt Philippo. Rex autem cum sic sine pugna dacrum illud besium ad finem perduxiset, consilium iniit cum Baeotiis is Thessalis. Utile igitur duxit comυocare comesitum Amphictyonicum, illique quod judicium omnium rerum gerendarum permittere. Hisum itaque fuit Amphilonici concilii membris participem facere Philippum ejusique poseros sius Concibi: utque duo se ragia cineo) obtineret; quae , antequam debellata fuissent, Phocenses habuerant: utque trium urbium in Phocide muri subverterentur; nullaque commvnis Uset Phocensibus neque Templi , neque Comcilii Amphictyonici neque ipses liceret ut equos aut arma pessideant , donec pecunias qui ae Deum spotiarant, resiluisent. Profugos autem Phocensum, omnesque illorum sacrilegii panicipes devoti ut essent, atque vindecunque in nexum ipsos abducere jus esset eunctaeque urbes Phocensium ut subruerentur, incolaeque in pagos habitandos distribuerentur: quorum spagorumJ unaquaeque non plures quam quinquaginta domos haberens, neque ultra savium una ab altera istarent. Ac possiderent quidem Phocenses terram , sed quotannis redderent tributum sexaginta talentorum, donec persolvissent infimatam atque in-ricatam pecuniae mulctam , pro ratione Sacrilegii: utque Philippus consitueret, atque indiceret certamina 'thia, simul cum Baeotiis ac The tu, eo quod Corinthii partietapes fuissent Phocensibus injuriae ac criminis in Deum. Ut porro Amphictyones ac Philippus arma Phocens iam contra rupes ac lapides confringerent, is fragmenta inde reliqua

comburerent; equosque redderent. Secundum haec ordinarunt QAmphicibones illa, quae ad Oraculi curam atque adminiserationem pertinebant, cunctaque alia quae ad religionemo communem Graecorum concoriuam facerent. I os illa

vero consitura Philippus , cum ct ea simul cum illis con

504쪽

DE CONCILIO AMPHICTIONUM, &c. 44 Isitui siet, ac lubenti animo approbasiis, rediit in e acedoniam , quando jam non tantum gloriam pietatis ac bel2 eae virtutu bs compara siet; sed O praeterea hine magnas bi ad futurum incrementum ad menta comparasset. Nec certe minus huc faciunt haec Demosthenis verba, ex tertia Orat. contra Philippum , de hoc ipso Philippo: 'ου

rhiis praeest communibus Graecorum Iudis 2 Auod si ipse aia fuerit Servos suos mittit certamini praefuturosy Nonne P Ias ct Graeciae aditus tenet 8 Nonne praesidiis is peregriano milite loca ilia tuetur ' Nonne etiam in accipiendis Apollinis oraculis praerogativam habet, repulsis nobtis is Thesi sis o Doriensibus is aliis i Amphictyonibus: in cujus E

gnitatis societatem non omnes Graeci veniunt δIn quibus verbis rursus illud notandum, Philippum occupasse τ et μωτείαν, seu Praerogativam Oracussum ante alios consulendi ut Latinus interpres illud vertit) & ita quidem ut ab illa alios deturbaret. Quae προμαντ&α hic equidem mihi non videtur, jus aliquid aut praerogativa prius Ordine, prae aliis Oraculum consulendi, atque ita quidem, ut ille qui προμαντ- ista gaudebat, primus prae aliis.ac sine sortitione id consuleret: sed quo quis Oraculo ita dominaretur, utiPsius quasi imperium obtineret, atque ita perpetuo praesideret, .ut Amphictyonibus aliis, qui sive sorte, sive vice in orbem redeunte, nomine ipsorum provinciae aut regionis quae Amphictyoniae particeps esset Oraculo praesiderent, istam praerogativam eriperet: atque ita Philippus non solis Atheniensibus

505쪽

caeteris Amphictyonibus. . Fuisse tamen sive gentes, inter Graecos, sive singulares homines, quibus ob merita in rempublicam primus locus,' ratione ordinis ac temporis, prae aliis, circa Oraculi consultationes concedebatur quum interim Oraculi Antistites bene caverent, ne id ipsis circa expiscandas postulationes, at auid detrimenti afferret) minime negare velim: cum & προξενίαν

nulla praeter iita, hominibus bene meritis erga hanc illamve rempublicam concessa fuisse reperiamus. Quam jam posterius memoratam προρ ιντειαν, fateor, mi hi sugessit, in epistola mihi auro contra cara , Amplissimus Glib. Cuperus, dum in memoriam revocaret mihi inscriptionem apud Sponium in Wheler reperiundam, quamvis injuria temporum forsan & hominum sive Turcarum, sive aliorum)misere mutilatam: & ex qua nobis haec sequentia restant: quamquam aliter paulo a Wheler, aliter a Sponio excerp

ta fuit. Illa enim quam Wheler exhibet pag. 3 6. Itinerarii ac quidem parte Secunda) hoc modo se habet:

506쪽

Da CONCILIO AMPHI CTIONUM, &c. 4 3Ιlla autem , quam profert Spanius, hoc modo:

Videmus satis viare saltem isti qui circa inscriptiones alia quantulum versati sunt) hujus marmoris inscriptioni & caput& caudam deesse, praeterquam quod & alias nulla pene linea in illa restet integra. Hinc & incertum manet quid in lineis

prima secunda ac tertia, cum emendandum, tum supplen

dum, sit: nisi quod omita isto ETAn, illud, quod sequi

tur, P Ω I, in B o I mutandum videatur, ac cum sequenti linea, inserto si, conjungendum, atque ita ΒΟΙΩΤΑΡ-xo T legendum sit: qui β ταρκυ forsan ex Tanagra fuit electus. Novimus, certe, ex Stephano, Strabone, ac Pausania Tanagram ex praecipuis Boeotiae urbibus fuisse , tum ob antiquitatem, tum ob religionem, tum denique ob Templa ac Theatrum , quibus ornata fuit.. Kkk iA Deu

507쪽

444. DI SsERTATIO SEx TA A Delphensibus igitur, cubi inscriptio illa, sicuti reperta, ita proculdubio posita fuit videtur ille, cujus honori hoc

marmor inscriptum fuit, non solus, verum & ipsius posteri, memoratis in illo praerogativis honorati fuisse. Hoc namque liquere videtur, ex vocibus illis ΑΥΤΟΙΣ ΕΙ Ο No ΙΣ quibus, uti credo vocula ΣΥ N interserenda, atque inde legendum ΑΥΤΟΙΣ ΣΤN ErrΟNΟΙΣ : quamvis non ignorem illud αν manente eodem sensu saepius quandoque omittib quibus posteri denotantur. Praerogativae autem istae

H A ita enim ista ΕΛΕΙΑ Α ΑΣΥΛ IAN P emendanda, seu restituenda sunt. Illustrarur autem hoc marmor quoque I. ex Decreto illo Byzantiorum, quod habetur apud' Demosthenem, in oratione ατει-; in quo inter alia habentur haec sequentia: τύ τῶν Βυζαδσων , νω Πευνθίων 'Ahνωοις δ γ cur αμιαν, πιλιτείαν, εκ αν γους namque ita Certe legendum, non vero εκ -ς γασ: sicuti id statim illustrabitur per verba Θεέων εγκτηαν -οικάαν προεδνοιν ω τηις ιού -ολον mu ων βωλοιν νω δῆμον σάε πις-- ἰε , t -καπμῶν ε& σι υν an=λιν, αλειτ sinis η- - ν προς ν λειτουργέαν, &c. Populo Byzantιο is Perinthio placuit, jus matrimonii contrahendi ct civitatis ac reipublicae nos ae commuuionem, agrorum is fundorum emendorum ac pos dendorum potesatem Atheniensibω concedi: m ludis ac cera

taminibus principem locum ac proprium, in P taneo, incurio , apud populum, apud eos qui sacris praeposti sunt tribui e tum si qui volent in urbe nostra domicilium siuarum

fortunarum collocare, omnium rerum immunitatem dari.

. Adhuc magis ex marmore, cujus inscriptio ex Dougabapud Gruserum pag. I9. exhibetur; quodque alibi integrum a me adducitur hoc modo:

508쪽

DE CONCILIO AMPHICTIONUM, &c. -

Per quae hujus marmoris verba: ista AΤΕΛΕ atque ΑΣΥΛΙΑ firmantur, ac simul explicantur. Dubium quoque moveri potest an linea undecima mutit tae istius inscriptionis ἀδελ- legendum sit, adeoque restituendum ΚΑΘΑΠΕΡ ΑΔΕΛΦΟΙΣ; ubi tunc supponendum, fratres illius, cui haec inscriptio posita est jam antea iisdem praerogativis , sive honoribus gavisos fuisse , an vero supplenda, atque interserenda vocula Καὶ hoc modo, KAGA- ΠΕΡ ΚΑΙ ΔΕΛΦΟΙΣ: ut qui Delphenses, sine dubio, si illis ipsis oraculum consulendum estet, primas vices, ac quidem absque ulla praeeunte Jortitione, occupabant , utpote ipsis debitas, quod oraculi hujus non tantum accolae, verum& primi ministri, & tutores, & conservatores essent ,' atque uti Lucianus in Phalaride I. loquitur, is in m e ααρεθα ζ Πυθίου , μου Ni ι κ, ορο φιοι is λου. Archontas autem Delphis quoque praefuisse Magistratum, vel sola ista demonstrat inscriptio , quae apud Gruterum

Pag. I 29. IS,

509쪽

ΕΜ ΔΕΛΦΟΙΣ, &c. statim quoque adducenda. Quinam vero ex Senatoribus id enim per istud EoΥΛΕΥ-ΟNTΩN, ut ego legerem, indicari videtur huic dedicationi, ut curatores, Praeter Sopodorum, subjuncti fuerint, nobis ignotum manet, ex dolenda istius marmoris ruina. 'Em-μεληας enim frequenter satis in dedicationum sine subjungi notius eruditis eit, quam ut hic operose docere necessarium sit: nec desunt exempla in his ipsis Dissertationibus. Quare& hos in isto lapide prout a Sponio exhibetur) subjunctos fuisse mihi firmiter perlitadeo. verum nunc tempus est, ut denuo redeamus ad nostros Amphictyonas.

Auibusham in locis hoc Concilium solemni tempore congregatum fueris, nempe I. ad Thermopylas, a. ad Templum Delphicum. Ex quibus qualibusque memίrιS, ratione eo delegatorum, hoc Concilium consitI erit: adeoque de Hieromnemonibus at Pytagoris; istaque occasione rursus aliquid de Polemarchis dicitur ; tam ct Jper inscriptione nna atque aste a Uad Grateram ac Reinesium reperiunda, ctc. U Bin in locorum, ac quando, seu quibus anni temporibus, hos solemnes conventus egerint Amphicbones nos satis clare docent veteres scriptores. Ac quidem cum de temporibus, tum de locis, liquet satis ex supra adducto Stra, bonis loco. Is enim illa ibi de Amphictionibus narrat, Occasione Delphicae urbis, Delphicique ibidem Oraculi. ubi, cum

510쪽

DE CONCILIO AMPHICTIONUM, &c. ψ 7 cum bis per annum , Verno atque autumnali tempore , congregarentur) post Acrisium saltem, Amphictyones Concilium istud initio veris concelcbarunt: sicut S initio Autumni ad Cereris templum in Thermopylis. Atque a P=ω Portis ita dictiso seu Thermopylis Concilium istud Πυλάια appellatum fuit, sicut oc membra ejus Collegii Πυλοιώραι. De Corucilio ad Thermopylas ita Herodotus lib. VII.

Θυ- , s εδεω DA 'Θμφι-- ic α- ζ μφικυονγ ἱρον. I sumine Phaenice ad Thermonias XV sadiorum es intersaliam , in quo viem est nomine Aure elas quem praete mens Asopus in mare evolvitur: ct ei locus es spatiosus circumveLIus , ubi Templum Cereris Ampis bonios ex ructum υ tur, is sediba Amphici onibus, ct ipsus Amphictyonis delubrum. De Amphictyonum ad Templum De bicum conventu ita

Deile eis e vicinia conventum fuit; tum Amphictyonum etiam cotagium institutum fuit, quod is de publicis consultaret rebus, is Tempo communem sustineret procur tionem: quod accurata indigebat custodia atque sanctimonia, multis ibi pecuniis, multis depositis donariis. Ex hoc Strabone videmus hunc consessum, etiam de publicis rebus consultase: quod tamen ab eruditissimo Ioau. Marshamo aperte, his verbis, negatur: Neque publicas Graeriae , sed templi Delphici res sacras procurabant: cum ta