장음표시 사용
511쪽
ψέ8 DIssERTATIO SEXTAmen ipse modo allata Strabonis verba adduxisset. Scitum sane istud Atheniensium, ab A schine adductum,& velut Demosthene auctore factum, ita manifeste Marshami Opinioni contrarium est, ut nullus dubitationi locus sit. Cum enim Cottyphus dux Amphictyonum, congregata Delphis concione, effecisset ut decretum fieret, quo Am phici enses suorum scelerum poenas luerent: simulque, ut
ante tempus, quod a majoribus constitutum, atque ulitatum, erat Amphiribones ad Pylas cum jam Delphis congregati essent convenirent: Demosthenes, quando hoc jam
Athenis referretur, quo minus id ab Atheniensibus fieret, intercessit; ibique contra effecit, ut decerneretur: Tta' δὲ Αρομνημ ονα ψησλθ τ 'Adiu ν s τους πυλαγόρους τοῦς ἐι εἰ πν-λmρcεere iis Πυλας f hς Δελω τοις NGγμενοις Arid νοις tata τ προγνων. in Heromnemo Atheniensium is πι-
lagora, quι flos hac hoc munere functuri e sent, ad Thermopylas ct Delphos iis temporibus , quae a majoribus nostris constituta sunt, proficiscerentur: Verno scilicet Delphis , autumnali tempore ad Thermopylas: ut ibi & de re Graecorum publica , & de Sacris etiam , simul consultarent: sicut optime quoque ab Erudissimo H. Prideaux, ad Chronicum
marmoreum, observatur, utroque in loco de iisdem rebus, prophanis nempe seu politicis & bellicis, ac Sacris fuisse consultatum ac decretum. Marshamus interim Sacras tractatas
fuisse Delphis, profanas ad Thermopylas. Et tamen Plinius ait lib. 33. c. 9. ubi de Delphis loquitur) Siquidem Amphictyones, quoa es publicum Graeciae concilium, hospitia
ei, &c. ac lib. 7. c. 37. Grammatica Apollodorus, cui Amphitryones Graeciae honorem habuere. Quin &, ipsum illud Concilium , quod Delphis congregatum se per rebus Graeciae ac bello Phocensi Demosthenis tempore congregatum erat, Sacerdote Clinagora, sicut ex ipsius oratione pro Ctesiphonte paterJ semetipsum is tan/ον των νων πIέδων ap pellat :
512쪽
DE CONCILIO AMPHICTIONUM, &e. 449pellat: sicut id etiam, sive Delphis, sive ad sh rmoprias collectum esset, aeque Cereris ad Thermopylas templi curam gerebant, quam Templi atque oraculi Apollinis quod Delphis Crat. Idem Marshamus ut hinc duo diversa Concilia Amphictyonum extundat, argumenta, quae ipsi peremptoria, seu rem plane-absque ulla exceptione probantia videntur, asscrt: ac primum quidem ex Hesychios qui ita habet: 'Aμφικτύονες -οιUι Δελφὼν, συναγοι λοι hς Πυλ-αν , Πυλαγώ s 'I ερορε νήμονες. Quae ipse vertit Amphictyones circum Baiaitantes
De*hos , congregatι ad Ulaam, Pytagorae o Socrorum memores dicuntur. Quod posterius de Hieromnemonibus, Sacerdotibus, seu Scribu Sacris, minime intellexisse videtur. verum de illis ac quatenus a se invicem, Istlagorae scilicet ab Hieromnemonibuι, differant , paulo inferius paucis
Ut porro secundum producat argumentum, ait: Pausanias utrosque AmphictyonesJ dstinguit: ac dicit, Convem ιum Achaeρrum de quo ego etiam infra aliquid dicamJ ad
Cingium relebrari , Κ π ἐς Θερμ ζαπλας τι s ἐς Δελφλ οι 'Aμφικοονες ι dicat tam ad Thermonias, quam ad Delphox Amphictyones.
At, quaeso, quid aliud haec indicant, quam Amphictyones, & ad Thermonias, & ad Delphos, i. e. utroque in loco sat diversis temporibus) fuisse congregatos t quod ex
supra dictis abunde patet. Vellem sane tanto viro non talia excidisse. Nunc porro considerandum venit, ex quibus ac qualibus membris Concilium ratione eo delegatorum , compositum fuerit. Hi autem fuerunt Hieromnemones ac Pytagora jam aliquoties nominati. Prioribus tamen revis an soli Diagorae
ac quidem singuli ex singulis urbibus aut populis ibi sumagis gaudentibus ad Pylaeam missi fuerint,. ac quamdiu,
513쪽
DIssERT LTIO SEX ΤΑ plane incertum & obscurum est: uti &an Hieromnemones ipsorum nomine ac numero fuerint comprehensi; eo quod , initio saltem, etiam a pluribus urbibus simul minoris poten tiar scilicet atque auctoritatis9 unicuS tantum eo mitteretur Diagora. At subsecutis temporibus videmus, non solos Diagoras,& quidem plures numeros verum S: Hieromnemones ab istis nomine & munere distinctos, ad istud Concilium fuisse delegatos. Plures nempe mittebantur ex majoribus saltem curitatibus) Diagorae, unus vero Hieromnemon. Quod quam clare ex AEschinis verbis liquet, cum illis quae jam supra de Decreto Atheniensium attuli, tum his sequentibus:
πονρημενον. - μένει δι φῶ λεγειν, &c. Theophrasto CANefonte , 'Diogneto, Anaphusio Hieromnemone tae enim petunt scribam Amphictyonicum vos Diagoras legistis Midiam illum Anagyrasium qui utinam multas ob causas viseret is Thrasi clem Lesbium, is me una cum his temtium. Accidit autem ut cum salvi Delphos pervenisemus, continuo Diognetus Hieromnemon m febrim incideret, itemque Midias. alii Amphictyones in concilio aderant.
ct in conciliam INTRO IRE IVS SVS , ut apud
Amphictyones pro civitate nostra dicerem, quippe qui mea sponte hoc ipsum jacere consitatum in anιmo haberem .dcc.
514쪽
DE CONCILIO AMPHICTIONUM, &c. Hic sane tres tantum Diagorae, praeter Hieromnemonem,clecti videntur: cum tamen H. Prideaux existimet fuisse qum tuor, interque illos una Demosthenem: quod is quidem tanta cum confidentia asserit, ut dicat: Delirant enim, qui lecta oratione e se uinis contra Ctesiphontem: praetere Eschinem , Midiam, Anag rasium, O Thrasielem Lesbium, Demo henem etiam in illo conventu supponunt non fuse Diagoram. At optimus ille vir non animadvertit, AEschinem, cum jam de factis Demosthenis locutus fuisset , cum novo Archonis te Diogneto, ac novo Heromnemone, de novis sic quoque liueu de novo electis) loqui Diagoris, inter quos semetipum, adeoque postremum numerat , nulla Demo enis facta mentione. Qui quoque Demostheues id hic nullo modo oblitus fuisset: cum se ubique dictis ac factis hujus 2Eschinis ipsius
partibus vehementer opponeret e ac quidem adeo, ut is
in legatione ad Philippum una cum Aschine & aliis, ille criminante super ista re ipsum A schine postea ad populum)quamvis minimus natu, adeoque & POstremus ordine, Prl- .mas dicendi vices ad Philippum & huic AEschini & reliquis legatis praeripuerit. nec ullo modo is silentium tenuisset in conventu, ubi talia, qualia ibi narrat AEschines, tractabantur, verum omni vi ac conamine sese interposuisset: sicut etiam, post reditum horum Pytagorarum, Athenis revera fecit. Crediderim tamen numerum Pytagorarum clicet semper unus tantum Hieromnemo mitteretuo pro beneplacito, aut necessitate, reipublicae eo immutatum fuisse. Quod autem attinet Her omne monas, qui alias quoque Ἀρογυμ ματ&ς appellantur, quatenus in administratione reipublicae locum habebant duplicis enim generis fuisse illi videntur ubi adeo pro Secretariis, ut nunc loquimur, aut Z3ndicis veniebant, illi in hoc consessu super Disgoras eminuisse videntur, ac quidem ipsorum , capita seu praesides
515쪽
si DissERTATIO SEXTA Hinc enim inter Diagoras primus, & ante ipsos, nominatur: ut tam ex iis, quae jam p cessere videmus , quam eX hoc sequenti, apud AEschinem decreto, Ut Atheniensium Hieromnemoni, O nlagorae qui post illa futuri essent , Oc. Atque hinc quoque accidit ut Atischines dixerit sibi ab Hieromnemone accersito injunctum fuisse ut pro Civitate,apud Amphictyones. Quamvis dubitari possit, an non hic de illo Hieromis nemone, qui toti conv entui, pro isto consessiis tempore presidebat, sermo sit , ac non de Hieromnemone tunc febri succum-henae.
Aliquem enim ex Hieromnemonibus praesidis locum sub n minc Aμωs seu Sacerdotis ibi obtinuisse nam de Delphorum Antistite, uti & de Cereris ad Thermopylas hic altum silentiumJ
patet ex Decretis illis quibus praescribitur: Eπὶ ἱερεως Κλεινα- γορου , ἐαυνῆς Πυλώας , -πις Πυλαγοροις , κ, His συκάδροις π Αι spinetve ν, &C. SacerdoIe Cisnagora, Pylaeo concιδεο verno
'Iagorae, Amphictyonumque insessores, θα
gorae ct Amphictyonum inse res, is commune Amictyonum
ita censuerunt sc. Quibus & illa addas jam supra memorata, eophrasto Archonteiogneto, naphismo Hieromnemone. Ex quo poste riori loco, etiam apparerc videtur, illos Hi romnemonas annuos fuisse , cum P lagorae tantum semestres essent, i. e. unoquoque semestri, de novo eligerentur. Cum Hlagorae ibi nominati atque inter quos ipse AEschines quoque electi fuerint sub Archonte annuo, ac dum momnemo esset, sed non jam simul eligeretur, Diognetus, atque adeo ille quoque annuus esset ; sicut tali modo cum annuo Archonte Theophrasto nominatur. Appellatur quid. m simul , explicationis causa , non ipso ab AEschine, sed interprete Latino, Scriba Amphictyonum; sicut
516쪽
DE CONCILIO AMPHICTI DNUM, &c. 613. sicut& Diagorae concilii Pylai OratoresJ at ipse AEschines, ita loquitur ut supra jam vidimus: 'Eνὰ - Θεοφώςου χάος,
&c. Theophrasto Gqrchonte , Diogneto Anaphlysio Hieromnemone, et/os Diagoras legistis , cte. Sic quoque Byzantii nisi ibi liρο ινψων annuus Magistratur , loco Archontos aut me γῆ fuerit) Eπὶ ιερομνήνεμος Βοσ--υχM Δαμαγευς Θαλία l crediderim legendum eντα αλωιJελεξεν - τας 3ωλας λαβῶ-, &c. Hieromnemone Bo oricho, Damagetus in concilio dixit ue a senatu sumens decretum, erc. At clarius illud elucescit ex sequenti inscriptione apud Gruterum, sam pag. I 29 quam Io 3I reperiunda.
Ita enim certissime taec inscriptio, duabus tantum literis in sertis, supteri debet pro aliis inde vetustate exoletis: quod per Πυλικίας ami1mας indicetur Pylaea ista quae singulis annis Delphis celebrabatur. Quod Marshamus qui illam quoque affert9 non animadvertisse videtur : at multo minus ipse Gruterus , qui illam ut modo dixi duobus in locis eodem modo e x hibet, ac quidem, in posteriori, cum hac ipsi subjuncta versione: quae immane quantum ab inscriptionis sensu genuino discrepat :
517쪽
SUB ARISTAGORA ARCHONTE IN DELPHIs IANITRICE ASI E , SACRORUM MEMORIAE PRAEFECTIS AETOLIS POLEMARCHO ALEXEMENE DAMONIS
Mera monstra certe haec versio loquitur, Delphos nempe fuisse Ianitricem Asiae , quod Omnibus eruditis novum, imo ridiculum esse debet : sicut & AEtolos Sacrorum memoriae praefectos fuisse: quibus accedat , Polemarchum pronomine proprio & appellativo videri sumptum: quod tamen clarius apparet in Marshamo; qui haec tria ita ordinat:
atque inde Tr iros aliquos extundit. Haec enim ille: Ad Delphicam hane societatem pertinet e Et olorum iliud I IIvirorum sacrorum monumentum. Ignorat nimirum Fo-
Iemarchi munus, quod nemo pene eruditus ignorat: quod dc ex hac inscriptione liquet apud A tolos quoque obtiuuisse , aeque ac apud Athenienses. De quorum Polemarcho, ita Pollux loquitur ferat enim is, ut alibi notavi, unus ex novem Archontibus , sicut & dictus Pollux ipsum tertium numero inter Archontes recenset O' Ie Πολερωαρχος, --ἐν Αρθε αδ-ῆ τύ Εωυαλιω&c. quae jam supra a me, allata fuere. Unde oc apud Athenaeum lib. s. ἡ-, seu porticus ubi Polem-ehi jus dicebant. Eadem pene omnia de hoc Polemarcho Aristoteles , cum 6 polluc. tum apud Harpocrationem: ne plu
Verti igitur debet haec inscriptio : Archonte apud Delphos Osrisagora , cum ibi Pylaea annva efet, Hier omnemonis munere fungentibus serotis, at Polemarcho ex sexte Alexamene Damonis Aio. Minime
518쪽
DE CONCiLIO AMPHICTIONUM, &c. Minime tamen pertendere velim Polemarchi munus apud AEtolos idem filisse, cum eo quod apud Athenienses obtinebat: cum nec alibi Polemarchι munuS, eodem ut apud Athenienses modo administraretur; ac pluribus in locis solum bellum spectaret: quod & ipsum nomen indicat. At quae nobis totam rem conficere videntur, sunt sequentia Suidae verba a quae clare ostendunt AEtolos sibi suos habuisse Polemarchos , ac quidem cum munere satis singulari. Ita enim ille : Π μώρχοι. hi ἀρχὰ μνεβ νε κλειειν πυλας ,--χυ--τ os πιιῶς κο μερον τὸν
δ τ πιλο νων παρ 'Aιολοῖς. Polemarchι e agi ratus erat , quorum munus erat claudere portas, atque isto intermedio tempore servare claves , ac tempore diurno Ῥιctitare
ad portas, apud e totos. Cum autem me jam finem huic digressiunculae , super inscriptione modo allata, imposuisse crederem , incidi in inscriptionem, quae apud Reinesium, Classe prima n' a I habetur ι & quae non, ut puto eadem, sed plane similis , ac super eadem re, licet alio loco cuti exempla docent, talia saepius contigisse) dedicata fuit, ac posita; nempe, sicut harum una in oppidi Barotiae Lebadiae, diruto templo, altera in Cycladibus, reperta fuit, ita haec in Apollinis templo ad urbem Delphorum : ac quidem , ut ista ita , uti apud Reinesium habetur, hic quoque reponatur mihi operae Partium vu
519쪽
Reperimus hic in capite vocem Θ E o i C , quae in illis Gru-terianis non habetur , tum & pro HΣΙΗΣ in una carum ,& Η C I Η C , in alicra habemus ΗΡ INHC. ΗΣΙΗΣ autem Illud , sive H CIHC, magnus Scaliger, in ΟΥΣΗΣ mutandum, atque ita legendum in utraque, judicat. Verum non o Υ Σ Η Σ, sed supplendo hiatum, adeoque defectum, iive temporis, live alia ruina factum , neque ab exscriptoribns,ut Opportunt quidem, animadversum) ΕΤΗΣΙΗΣ legendum cilc, quovis pignore decertare aulim. Quod autem in hac Reinelii illud Api NACpro EA PINHC habendum cum ipso Reinesto iit, quivis vel primo intuitu perspiciat. Praeterea cui & hoc de isto A cIHC addam) nimis magna discrepantia est inter ΟΥ & Η, sicut & inter i Η & H, quam ut sic pro o T C H C facile illud HCIM C legi queat: tum & istud
ΟΥCΠC, quamquam subaudiatur, in Decretis non exprimi solebat: sicuti formularum exempla jam supra ex Demosthene allata ostendunt: ut in quibus habemus quidem Ebn εως Κλειογρου, ἐαρμης πιλουας, - , &c. sed istud ΟΥΣΗΣ minime additur: tum denique, ratione sensuS vOX ETHCI H Clonge melius cum illa H P I N n C convenit: quod , uti ista autumnale tempus designat. haec vernum indicet. Ac quidem utroque in loco, cum Delphis, tum ad Thermonias concilium
520쪽
DE CONCIL 1Ο AMPHICTIONUM, &c. s7 istud annuum erat , ac quidem Delphis Hernum, ad Thermonias vero Autumnale, sive, ut Graece eXprimunt, μεGπωρονον adeoque apud utrosque, partitis vicibus ἐτώnta: quod optime etiam observavit Reinesius. Quin ut hoc jam modo dictis addam) vocem ἡοσος, etsiamsit alias sic Ionice dicatur, apudia Atticos Ialtem ipsorum Comicos) pro εαυνος fuisse usurpa-patam ostendtint hi versus Aristophanis, in Avibus, quos C rus ita canit:
O dilecta, ἡ flava, o Dilectissima avium
Omniam , compasicua meorum Hymnorum, connutrix luscinia,
Henisi , venisi, vila es, Dulcem sonum mihi foo vocalem δε tibiam sonis vernis , Anapaesa. M m m Cap.