장음표시 사용
11쪽
quam iureconsultus dicendus videtur, qui nil nisi praxin hodiernam & mores forenses crepat; sic e contrario illi sapiunt, & mecum faciunt, & Ioue iudicant aequo, qui
antiqua inuestigant, ut recentioribus inde lumen accendere & ita ad usum rerum transferre possint. Quum itaque mihi iam aliquid in medium proferendum esset, quo decretos a florentissimo ICtorum huius academiae ordine . doctoris iuris honores rite petiisse & merito meo consequutum este testarer & illustris G. L. BOEHMERVS, quem praeceptorem, hospitem & fautorem suspicio, diligo, veneror, auctor mihi fieret, ut in eXplicando remedio ex LIA C. de Edicto D. Hab. tollendo ingenii vires exerce. rem, eo libentius eius sequutus sum consilium, quum
animaduerterem multa ex iurisprudentia ante. Iustinianea ad originem illius illustrandam este repetenda & ni- hilominus usum eiusdem in foro su peresse vherrimum. Et licet quidem iam alii remedio huic operam nauaue. rint, Q non arbitror tamen, eos adeo totum Occupasse fundum
a Inter quos nouissimus quod ego quidem stio , est thust.
LEYSERUS qui in indit. ad Pandectar spee. D. & alibi passim multa pro more ipsius prae clare de remedio hocce mcditatus est, non tamen omnia Diuitigoo by Cooste ita exhaust, ut eum subsequentibus non spicilegium satis amplum relinqueret. Ex antiquioribus copiose de hoc argumento egerunt MEN CHIVS de ad
12쪽
fundum, ut mihi vel altius tollenti, vel contra priorem larmam aliquid paranti, nouum opus nunciandum sit. Sed missis verbis in rem potius veniamus praesentem &quum edictum D. Hadriani occasione legis de vicesima Ia. tum iuisse dicatur, B de hae post alios nonnulla, quae ad institutum nostrum faciunt, delibemus.
f. II. DE VICESIMA PER LEGEM IULIAM INTRODUCTA.Quum primus ille imperii Romani stator Avav-
saeus adhibitis in consilium Agrippa & Maecenate, Pirum ereptam populo libertatem restitueret an potius principatum tot caedibus quaesitum in posterum quoque tueretur, huius sententiae suffragatus esset imperiumque sibi retinere constituisset: de fiabsidiis dominationis quoque cogitare coepit. Nihil vero conuenientius videbatur , quam ut Potestatem armis & militum ope partam eorumdem praesidio quoque confirmaret, & eum in finem numerosum semper aleret exercitum. Sed exhaustum bellis ciuilibus aerarium stipendiis copiarum haud
pro saeculi sui consuetudine m' formarunt atque dissolverun riades quaestionum & casuvin b) L. 3. C. h. t. in pr.
13쪽
sumetebat, di ad iumtus hosce erogandos peculiare aerarium militare cum nouis vectigalibus instituendum erat. M Quia vero cruda adhuc seruitute animi libertatis vix mortuae memores grauiora non laturi videbantur onera, proposuit Augustus & tamquam a Caesare iam inuentum commendauit tributum tolerabile & here dibus extraneis tantummodo graue, ut scilicet hi vicesi. mam hereditatis & donationum ad ipsos delatarum partem aerario huic inferrent. Constituit, inquit DIO, τὼ
haec est nobilissima illa hereditatum, siue id mavis, hereditatiuin vicesima. Immunes fuere ab illa necessario peregrini , testamenti factionis quippe non participes, delincle quoque, Vti Dro inΠuit, pauperes & proxime agnati, siue quotquot hereditas ab intestato debebatur, heredes, Putato su ETONIVS in Augusto
Cap. XXXXVIIII. DIO CAS-s I vs Lib. LII. Q Ipsa eonstitutionis Verba peis rierunt & hie Dionis locus h betur Lib. LV. p. 663. R. Interea haec sanctio non unieum. legis Iuliae de vicesima caput . scit, quum ci de testamento aperiendo in ea fuerit a flamvid. ν' 3. Contra eos vero, qui ullam de hoc argumento fuisse legem negant , disputare superfluum esset, quia caussam illam contra eos iam perorasse videtur ABRAHAMUS WI E LIN G I V s in Praelectioniblis
14쪽
puta mi, agnati & gentiles. Cives vero Romani locupletem retranei hereditatem cernentes, & mortis caussa donatarii vicesimam huius accessionis partem fisto selue. re iussi sunt. De legatariis res ad huc aliquantum dubii habere videtur, quum tantummodo herestaris vicesima apud auctores vocetur, & Di o legatariorum nullam faciat mentionem; sed haec non tanti momenti sunt, ut -viro summo BuRMANNO ab his quoque vicesimam m. iisse praestandam probanti meum qualecumque non adiicerem suffragium. o Cuius rationibus haud poeniten. dis & hoc accedit, quod Dio saepius pro legatis
lud negantem, allatis pluribus exemplis, satis probatum dedit. O Quantumuis leue autem, uti ex istis adpa. ret, hoc tributum fuerit, omnibus tamen adeo durum visum est, ut aliquot annos perpessi illud detrectarent,&quiduis potius passuros esse obtestarentur, quando Augustus confirmata iam potestate Ioco istus pensionem in singulorum domos & agros se descripturum simulans a maioris incommodi metu perculsos commouit, Vt quod modo recusabant onus, nunc omnes vltro subi
o BVRMANNVs d. Vectigalibus Rom. Exerest. II. C. 4. ConfPopuli Romani Cap. XI. p. I6a. Salmas de modo usurarum Cap.
15쪽
rent. H A quo demum tempore volente senatu populoque vicesima hereditatum inter praecipua populi Ro- mani vectigalia relata & ab auctore & latore lex Iulia de Vicesima nominata fuit. Et sub Augusto quidem ea quam exposui illius indoles fuit ; apud sequentes imperatoreS vero varia experta est fata, qui, prout vel ei vile iis ingenium erat vel adductius imperabant, plures a vectigali hoc vicesimario eximebant h) vel eidem subiiciebant. 0 Quorum tamen diuersias constitutiones, quia ad finem nostrum non pertinent, merito praeteruehimur & in ea tantum inquirimus , quae ΗΛ DRIΛNus
tatem imperatoris NE UAE& in priinis T R AIA NI praedicat PLINIUS Panegνrico Cap.
CARA CALLA eminet, qui, ut quam plurimum ex hoe triobulo rediret c tantum non mnes eidem obnoxii essent. pro
vicesima decumam substituit; Collaris legum Mosaicarum
Roni. T. XVI. g. est. V. δε- eerpta Petresiana Dionis Carinsit p. 7M. Omnes, qui in orbe Rom. erant, ciuitate donauit L t7. D. de statu hominum. Ε - eerpta Petres. I. e. & non nisi suis heredibus immunitatem Ruieesima indulsit cili. leg. Μν. e. l. licet SCHULTINGIus id in dubium vocare videatur. Omnem vero vicesimae histo-
Tiam optime explicuit & sere exhausit BUR MAN Nus in inpere supra laudato. Digiti od by Coosl
16쪽
Non Una HADRIANI circa vicesimam fuisse videtur sanctio. Primum enim ex L 37. D. de relig. &sumtibus funer. , quae ex altero ICti Macri ad legem de vicesima hereditatum libro depromta est, patet, eum de modo Ain, tuum juneris constituendo fuisse occupatum, quum ICtus ibi expresse ad huius imperatoris edictum prouocet. - Cuius quidem rei vicesimam fuisse caussam inde colligi.tur, quod antecessor ipsius TRAIANVS inter alia quoque sumtus funeris ante solutionem vicesimae deduci, &quam maximos in id conserri iudulserat qua sorte venia multi in fraudem fisci adeo abusi sunt, ut cogere. tur princeps definire, quem huius liberalitatis vellet esse modum. Sed minus haec constitutio ad scopum meum spectat; quum potius altera, quae per excellentiam edi. Et D. Hadriani nomine venire selet, huius loci sit. Quum enim aerarii publici interesset, vicesimam ab heredibus scriptis quam primum praestari, nec ullam necessario - huic vectigali moram fieri, edictum proposuit, cuius tria a potissimum fuisse videntur capita ; ut scilicet primo M.
17쪽
tim post mortem defuncti, reiecta omni prohibentis ad I latione, testamentum aperiretur, & deinde, si vitium misibile abesset, heres in eo seriptus illico in possegionem mitteretur; cui tandem beneficio post annum praescriberetur. Sed quia nec hoc ad nos peruenit edictum, operae me facturum pretium spero, si leges illas, ex quibus hanc eius indolem fuisse cognoscimus, e Xposuero.
I. IV.CAPUT EDICTI D. HADRIANI PRIMUM
Reserenda huc omnino est l. 7. D. de adpellat. reci . uel non, ubi Paullus ita: Si res dilationem non recipiat, non permittitur adpellare , ne vel testamentum aperiatur, ut D. Hadrianus constituit. cet. Pertinere hanc legem ad edictum Hadriani & vidit c vi Aci us & ipse indicant verba, quo magis mirandum, quod Tribonianus, qui id alias egisse videtur, ut nullum eius in digestis exstaret vestigium, eam non cum reliquis induxerit. Statuerat iam
Augustus in fauorem fisci vicesimaeque illi praestandae, ut statim mortuo temtore tabulae aperirentur & a Praesentibus quidem intra triduum vel quinque dies post obi. tum defuncti, ab absentibus vero intra idem tempus postis
18쪽
postquam superuenerint. I) Sed illis non contentus Hadrianus, ad omnia impedimenta remouenda solutio. nemque huius vectigalis tanto magis maturandam addi.dit, ut adpellatio, tamquam moratoria, reciperetur nulla. Quae ab Hadriano disposita, adeo ImpP. GRATIANO, VALENTINIANO & THEODOs Io probabantur, Ut ea in peculiari rescripto non modo repeterent, sed etiam tum litigatorem, qui tam importune adpellaueri tum iudicem,qui tam ignaue illud concesserit, XX. librarum auri mulcta plectendos censerent. γ
TERTIUM. Alterum huius edicti membrum in Receptis PAVLLrfitentiis Lib. III. Tu. V. g. I . s π. inuenire licet, ubi haec. verba : Siue falsum, siue ruptum, iue irritum dicatur testamentum , salua eorum disceptatione, scriptus heres iure
. inc O PAVLLVs 'Reeept. Sent. L. Commentatorio ad legem PapALV. Di . . . I. Computatio- am Poppaeam pag.37Mn. nein hanc dierum a die post obitum testitoris decimo de- L, aes C. Theodos is rum. - muin incepi sia, ex antiquitate adpellationes non recipiuntur.' probat B. H E I N E C C I V S in cons L. est. C. Iusin. eod.
19쪽
inposessionem mitti desiderat. In eo vero, quod nec, ut oporruit oblatum, nec publice recitatum est, scriptus heres in possessionem mitti frustra desiderat. Quae quin ad edictum nostrum pertineant, nullum est dubium, quum est ud remedium heredibus scriptis in iure datum esset nullum. Quodsi igitur heres ad testamentum prouocabat, iudici. que offerebat, cuius non statim pellucebat vitium, licet multa altioris indaginis ei obuerterentur, beneficio edicti D. Hadriani possessionem rerum hereditariarum, quas mortis tempore testator habuerat, cn nanciscebatur, salua tamen alteri hereditatis petitione. Neque adeo ei opus erat, Vt bonorum possessionem secundum tabulas peteret, qua quidem necessitate VALENTINI ΛNus omnes omnino liberauit. ο) Erat nimirum edictum Hadriani pinguius edicto praetoris, quum hic, uti Vlpianus moner, p id abscisse exigeret, ut testator utroque tempore, quum testamentum faceret & moreretur, testamenti factionem habuerit. Praetor itaque secundum tabulas irriti testamenti bonorum possessionem non dodit, cq quam tamen imperatorium edictum admisit, si
20쪽
haec quaestio altioris fuerat indaginis. Deinde quoque praetor in illo nil nisi ius succedendi institutis dedit, &ad possessionem realem consequendam alio adhuc opus erat remedio ; imperator vero statim in ipsa immittebathona. Interea via, quam semel ingressus erat heres. ei quoque ambulanda fuit, neque initio possessionem honorum secundum tabulas petenti, mox ad edictum D. Ha- odriani & versa vice conuolare integrum erat; id quod THEo Dos Ius imperator prohibuit, cr) cuius constitutionem etiam Iustinianus, eiectis tamen verbis, edictum Hadriani commemorantibus,& aliis substitutis, in codicem suum migrare iussit. Quando vero inter heredem institutum & substitutum oriebatur controuersia,
prior huic praeferebatur, missionemque impetrabat. O Quia tandem beneficium hoc tantum heredi scripto &ex testamento publice recitato tribuitnr, illud ad nuncupatiuum non pertigisse patet. t
dictuin irrito , quia testator or L. D Coae Theodos de tes tempore inter tellationein & mentis & dicitur. Cons. L. 3. Obituin medio capitis diminu- C. Iust. de Codicillis. tionem passus fuerat, licet dein r PAVLLUS I. e. T. V. g. N. de ad antiquum redierit stitum. o Ritum illum testamenta reci-Vid. C v I AC rus ad hunc lo- tandi describit PAVLLUS I. e. - cum. L. IV. Tu. n. s. a. Dissiligoo by COOste