장음표시 사용
421쪽
illam, quam aPeruerant. Illi quum recinerent introclucerentque Asse.r, Postremis irrtroeuntibus, re erit σincumbens eos sequutus est, simuIque eum i yis in urbem irruit. Non requiritur necessario coniuoctio μὲν in membro antecedente, quum iri subsequente sit δὲ. sic enim omittitur quoque eodem cap. g. 42. οἱ πολέμtor
τησε του atque ita innumeris aliis in locis. Alterum eiusdem σφαλματος exemplum praebet locus Luciani in Phalar. I. p. 733. τοδε ὁπως μηκετ2 TOIσυ τrνος Θεραπείας δενσεταr η πουλrς, τουτ' ἐῆήτουν ἔτι κα3 Δ μis o dρχαῖος, περ ι ταυτ εἶχον. οἱ δε, ηδνὶ τε etc. Interpunctionem malam sequutus est inter-lirus, quam tamen sic refingi necesse est. . ἔτι. K γὰο μὲν ὁ ἀρχαio ς, περὶ ταυτα εἶχον Οἱ δὲ Γ δη τε et c. id sitim vult Ibucianus: Utque risu amylius tali aliqua administratioue ivdigeret civitas, id Dectabam Practorea. Atque ego inePlus hisce rebus occuVatus erampotium illi lavr etc. Sed haec hactenuS. . Cap. II, 3. nec enim . . oratoria illastidia deserui, quibus etiam te. incendi , quamquam sagranti bysmum ace oram. Tentabat crussitissimus Davitas , quibus' etiam te incendero , quamquam sagranti lysmum, occOens Peram. Sed praeterquam quod mutatio illa satis mag- ita sit, nec ullum Verbi Occomisso exemplum exstare
a6Q At primum omitti non poterat particula in verbis ea δs , iram ver hum ἡνοιξαν necessario secum duci Nomen, οι Mχομεροι τους quod si seiungas, claudicat oratio. i Denique tu verbo Dhγοv con image'do cornitur uitium, non in reliquis. Casauborius quidem non malo emendavit, sed desideratur auctoritas codicum, quorum' isistimonia Blumius prolaturus est. Erispectemus igittar
422쪽
ΤULLIANARUM L in. III. C A p. XI. 397 apud Ciceronem nostrum sciam, parum mihi vincturcommodum illud tempus plus quampersectum, 'quum esset hic praesentis potius aut persecti locus idoneus. Malim igitur lectione vulgatae acquiescere , quippe cu- ius sensus neutiquam absurdus sit; modo sic intelligatur, ut si dixisset Tullius, quibus ego itidem te inflammavi , quamvis iam tum illis summopere addictus esses, ' quum te in disciplinam meam traderes. 9' Sequitur ira eodem capite: hanc Academicorunmeontra Pro ostiam di butandi consuetudinem. Εκ codice quodam, in quo erat Posiam, colligebat V1r es. , legendum Mositum, non μroysitum. Atque etiam infra ,
cap. 6. sola coniectura legebat, Quod ut postum est, . ne feri quidem potest; quum libri tam manu quam typis exarati exhibeant, Quod ut pro ostium es, M. f. q. P. Idem quoque iudicium iacit de locis sequentiis bus. de Leg. l; b. II. c. 19. ad id quod Propositum es. etc. cap. 20, IIis Pro ostis, quaesiunculae multae riueuntur.
de Fin. lib. IV. c. 16. quae cum Pro suurae etc. et Cap.
19. his Pro ostis, tenuit prorsus consequentia. de orat. lib. I. c. 6. tit omni de re, quaecrDrque se Proposita,
ab co ornate co/1ioseque dicatur. Lactant. lib. V, 20.
concedamus Moisi e seri , quod Proyonit μhilosophiis.
Sed quamvis illum verbi Ponere usu in et elegantissimum et Ciceroni aliisque familiarissimum esse facile con Cedam; non tamen adduci possum, ut alterum illud Pro onere sic Contemnam, ut tot innumeris in locis, ubi mihi fit obviam, cum altero permutem. Sic infra Cap. 8. Medicus in Primis, quod erit ei per Decium iuarte, risu ita Pro onet: Si cui Nenae sic moυentur, is
a6C, Flagrantissimυm intollige aliis iam studiis et per alios. Talem acceperat Cicero, et ad sua studia perduxit
423쪽
αα habet febrem: etc. ad quem locum nil .monuit Cl. Darisius. Et quis depromendorum ex Tullio exemploxo in sinis esset, si rem istam persequi vellemus Τ omnes Etiam alii sic loquuti sunt. Phaedrus lib. I. sab. 5. Numquam es fidelis eum Motente sociatas. Testatur haee fabella ProPostum meum. ubi vide interpretes. Quinctilianus Instit. Orata lib. VIT. e. l. Nam in selista certa sunt, et Pauca, et ante
clamationem exponuntur, quae Θέματα Graeci vociant, Cieero yroposita. Plura vel lexica subministrabunt Cap. V. 11. Sed haec ex naturalibus eausis mitirenaset yossunt; exsir ari autem et funditus tolli, tit is se qui ad ea proPenjusfuerit, a tantis vitiis αυoc tur, nos est id Positum tu naturalibus eausis, sed inooluntate, sudio, disci lino, Quae tolluntur omnia,
si Nis et natura fati ex diυinationis ratione frmabitur. In editione Davisiana locum lacunosum fecit infausta omissio horum octo verborum, sed tu voluntate, sudio, diseiplina. 'Quae tolluntur omnia. Sed talia non tam editori, cuius praesertim tanta cura fuerit atque elegantia, tribuenda sunt, quam Operariis ineptis ac socordibus, quorum a fraudibus vix quisquam satis
Cap. VII, 13. Aes Usa eomprobabis divina Ara dicta, et quae δενα in futuris distentur, in his hab his. ut ea feri non Pusiait ; ut si dicatur l Africanum
Carthagine Motiturum: et si vere dicatur de futuro, idquo ita futurum si, dicas esse necessarium. AN intelligo, inquit, qui hoc inter falsa in futuris nume- rarit cicero, siquidem Scipio revera Carthagine Ao-
titus est. Forsan verba suum non tenent Ordinem, lo-a65 Vid. GoerenE. ad. Cic. Acad. g, i5, 4et. de Fin. 4, IG4'. P. 476. ad 4, 29, 54. P. qb7. ς
424쪽
Tu LLIANARU n LIB. III. Cap. XI.
cusque sic constituendus est: At si ina comprobabis 'am, , divina yraedictar et quae fανα tu juturis dicantur. in his habebis, ut ea fieri non Mosyput; et si quid vero ,, dicatur de futuro ut . si dicatur, Africanum Cam thagine potiturum id, quia futurum sit. dieas esse necesarium, ea es tota Diodori vobis inimiea sen
tentia. Has ego coniecturas, addit, dubitans et hae
litans Propono; nam est perplexa, fierique po- ,,test . ut ex libris nostris aliquid exciderit. β Hactenus vir ille. At falli ipsum omnino arbitror, qui lectionem vulgatam sic interpretur, ac si potiturum Carthagine Africanum inter salsas in futuris numeretur, quum fuerit illud veris accensendum, uti revera quoque illis triabuisse liquebit Ciceronem, si verba illius bene exponantur. Solam interpungendi rationem ita mutemus, ut verba et Ii vere dicatur et c. non duobus punctis, sed
simplici virgula ab antecedentibus distinguamus; nifietiam, quod mihi tamen haud vero simile videtur, pro dicas esse necessarium, legendum sit in futuro, dices esse necessarium. ' Iam facile patebit, ἱllud voluisse auctorem , ut si Chrysippus ista comprobaret divina praedicta, eaque Vera et necessaria putaret, necesse quoque haberet statuere. quae falsa dicerentur in futuris, ea non posse fieri: quemadmodum contra, si diceretur Africanum Carthagine potiturum, et si vere diceretur, idque futurum esset, dicere deberet illud necessarium esse ηρ .
2649 In hanc eamdem rationem, qua exemplum Ameani inter Tes vere facias ponatur, et verba ut si dicatur A. C. R. cum sequentibus coniungantur, Bremius seribere iα-bet et si dicatur: quo diffleuitas, sive vitium non tollitur. Quod Lambinus in altera parte adiecit ex plumi Fabii, inde videtur desumptum, unde Atricani exemplum in textum, sed non apto loco, irrepsit, credo eri glossa-- lorum additamentis. Fortasse recla coniecit Wophensius dieas esse necessarium. Diuiti reo by Cooste
425쪽
CAPUT XII. punitior locci Ciceronis in lib. εla Fato tiri ruuntiar et Dindicantur: Hiao quoque contectura tentantiar. Indi viaria ID. CO ora. Conlinere νn se enicientiani. Getantii εὐ- io Cellariana naeuo purgatur. Glossematis formα. Ut cum subitinctiDo , Pro in initiuo cum accusat. Cicero intranssitu defenditiar. Conitinctione copulat Cicero Orα-lionis membra, quae potiat et pronomine relativo; ουα quoque occasone locus T c. 'Dήρ. adseritiar.
Eiusdem libri de Fato, cap. IX, 17. Sed iuetis immutabilitatem a Marere; tu futuris quibusdam,
quia usu GPParent, ne inesse quidem videri. Non moveor auctoritate libri illius scripti atque editi, qui αννα-reret dat, pro a Parente nea satis esse causae Puto, Carcum Viro cl. legeremus αμ aret. Nihil enim est, cur
veitium illud ad immutabilitatem potius, quam od futura xclaratur δ' ); nam quae sequetur in repetitione ver l, ΩρMarer o durities, si illud a 'parent conservemus. illam tolerandum esse docere videntur ista, quae diximus ad Nat. Deor. lib. II. c. M. Sin Omnia velimus analogia
grammatica exactius metiri, reponendum potIus erit' GyVareat, quam Paret, quae etiam mutatio propius
accedit ad characteras vulgatae lectionis; sed nec Indicativus ille in oratione indesinita plante inusitatus est, quod etiam docuit clar. Cortius ad Sallust. Iugurth. cap. LXIII, 'I. Sequitur ibidem: in eum duo iudiDL 3dria Per inanitatem forantur , etc. Lambinus excidisse putabat vocem corpora. Sed saepius, talibus substantivis omissis, adiectiva substan tivorum faciem quamdam
a65J Et recie qu dem. Non valent ea, quae Bremitis oppo' 1iit. Nam dum futura ipsa non cipparent, in iis, quae Praedicta sunt, non inesse videllar illi mutabilitas.
426쪽
TULLIANARUM LIB. III. CAP. XII. 401 induunt; quod cum in multis aliis, tum in hoc quo- ωtque indisidui nomine Iocum habet. infra cap. XLibitis iudiυidui hane esse naturam, ut Poridere et gravitate moveatur. de Nat. Deor. lib. I. Cap. cum in-jinita simillimarum imaginum Decies ex innumerabilia hias indioiduis exsisat. vide quoque ibid. cap. 24. et alibi. Iam porro labe quadam infecta sunt, siquid ego video, verba ista, quae in hoc capite subsequuntur: Sed interes inter causas fortuito autegressas, et inter causas cohibentes tu se esse cientiam naturalem. Haud dubie legendum, inter causas CONTINENTES in Ioe θῆιcientiam naturalem. Neque enim cohibere, sed corr-tinere in eiusmodi locis opportunum, atque usitatum verbum est sic infra cap, 11. motus enim 'voluntarius eam naturam in se continet, ut site tu nosi a Motestate. et cap. 14. quorum causus Natura ita continet. cap. 16. quae causa in rerum natura continebatur. Cap. 10. cau-sω enim espcieutes quod non habebit. de Divin. lib. I c. 56. eodemque modo nihil es futurum, cuius non a causas essιcientes Matura contineat. Lactantius de opis. Dol cap. 10, 7. me dicere satis es, quod etiams astra efficientiαm rerum continent, nihilominus omnia a Deo feri. qui astra iisa et fecit et ordinavit, sic egimus in editione Cellarii, sed aliae certum es, post omnia αDeo feri inserunt, quas omnino putem sequendas
asi At non tantum continent efficientiam, sed cohibenteliam ac retinerit Eam , qtiae inde exit, recondita antea. 26 ) In seriplis libris non leguntur verba certum est: nequo vero Heumanno credamus, qui quori omittendum censuit. Illud quod etiamssi quamquam alias , non in media oratio- , no Ioerim habet, sed, ab initio Postum, ad superiora respicit, tamen infinitivus nectitur eum antecedente verbo.
Quare interpungendum est ita: hoc dicere fatis es ; quod etiamsi - fieri elo.
427쪽
ab alia, s gravitate ferrintur ad Per eradicutiran corpora indiυidua rectis lineis, rat T. icuro Placet. P. Manutius duo ista corpora iudiυidua glossam intrusam putat, quia, his sublatis, sensus recte constat. At ra- tio illa. quamvis criticis passim visa fuerit idonea, est tamen elumbis, ut libere iudicem, atque ficulnea. Quis enim in stili elegantia unquam fuit adeo nimius, cui
a tales aut eorundem aut synonymorum verborum repet, tiones non aliquando exciderint ' β) ' Sane innumerabilia' loca sunt, in quibus, etiam non contradicentibus Commentatoribus, sic loquutus est Tullius; quem non oportet ad superstitionem et ineptias usque facere accuratum,
dum glossatorem fingas , supra quam percipi possit, nugacem ac cerebrosum. In his, exempli gratia, cap. 5. Sed haec ex naturalibus causis vitia nasci Possunt; exstirpari autem et funditus tolli, tit is inse, qui ad eoyropensus fuerit, a taratis vitiis abscetur , non etC. in his, iii quam , quis Verba ut is inse . . avocetur, desideret, si abessent p de Divin lib. I. c. 23. qui sanguis refervescere videretur, sic ut tota domus sanguine redundaret. at Cur non potius, sic ut tota domus illo redundaret 8 Respice ad ea, quac iam antea Vidimus ad Divin. lib. 1. c. 50. et de Nat. Deor. lib. II. c. 45. Eodem cap. Vt enim etc. sc Chrysμμus metuit, ne si non obtinucrit Omuo quod erirantietur, aut vertim esse aut falsum, non teneat Omnia fato seri etc. 'Non licet dubitare, quin haec tam Latinitatem quam sentcni ια68 Id dictioni, quam allicam vocare solent, proprium est, ideoquo etiam Ciceroni I si talissimum. Exempla, quas hica IIeruiitur, partim ad aliud genus pertinent. Agitur enim potius de nomine eiusdem notionis in altera parte sententiae substituto. Disitig dν Corale
428쪽
TULLIANAnum LIB. III. C A P. XII. 403tiam bonam reserant: an tamen a Cicerone sic scriptum suerit, id quidem ut dubitemus, facit vulgata ista Iectio, cum qua multi quoque Codicos Conspirant, nouteneat, omnia jato fieri Possinit. Hinc enim haud aegre coniicere est, suisse olim a manu Tullii, non teneat, in omnia fato feri pessit' '' . Usus autem ille coniunctionis ut in Latino sermone satis Communis est, ut pro infinitivo cum accusativo constructo adhibeatur; quod iam observavit And. Bosius AP verba Corn. Nepotis Hannib. cap. 1. Si verum est, quod nemo dubitat, ut po-PuIus nomanus omnes gentes virtute suMerarit. Digna tamen res est, quae etiam Tullii nostri auctoritate comprobetur. Academ. lib. II. Cap. 15. quomodo autem a sumis, ut . . sequatur, ut etiam dissculter internosci Pos=st. et cap. 17. concedatur tibi, ut . . aliquid alieni Fo se Mar. supra de Fato cap. 7. in his habebis, ne ea feri non possint. de Fim lib. IV. C. 3. Quomodo autem - - conferNabitur, tit similσst o mutum naturarum illud tittimum p de Nat. Deor. lib. I. g. 34. retinendum hoc esse. Deus tit beatus immortalisque se. Tusc. lib. V.
c. 11. Quare demus hoc farre Aruto, ut beatus sit sem-
αλ Bremius quid sibi in nota ad h. l. adiecta voluerit, non satis perspicio, quamquam eum Video de grata aliqua oblivione Ciceronis diXisse, et hanc sententiam rursus repladiasse. Quam hrevis fui Iset sapientissimi oratoris eo gitalicii Anacoluthorum caussam qui agebant, ante omnia cavero debebant, ne inconsiderantiam et alienationem ani mi vixtutum nomine commendarent, ficuli in Ioeo do orat. 2, 6, 25 et hic quoque factum est. Primum de monstrandii ni erit, NU In praeler unum Palat. alii Eliam codices exhibeant verba in ora teneat, et quinam isti sint. Nam ver his his ornis sis, Tecle. procedit oratio di metrii no non omnia fato feri yosint. Tum quaeratur de TeIiquae discrepanitiae origine. ' ,
429쪽
tissimus. Atque haec' quoque lassiciunt defendendae Iectioni isti de Fin. lib. III. cap. 6. ne quis sic exi umet,
ut duo sine ultima bonorum. ubi Lambinus ex vetustis
libris vescribebat, ne quis sequi existimet, ut d.s D.
Sequitur ibidem: Daque tertitis quidam motus oriatur extra Pondus et Plagam , quum declinat atomus interballo minimo. Lari us legentium coniiciebat . plagam, quo declinat atomus intervallo minimor at
infaustis illud avibus; solet enim Tullius coniunctioni-ibus Connectere περro ζας, quas potuisset pronominibus relativis, si Voluisset. Acad. lib. II. C. 30. contrariuautem ea dico, cum alterum ait, alterum negat, de Leg. lib. III. c. 5. est. autem animi quaedam Ianitas - - cum a G Do hac re vid. Getaer. ad Quinclit. 7, 1, 55. Stailbalam.
ad Rud limanti. Tom. II. p. 254. Gerri hard. ad Cic. Lae . 16, 56. Wundorus in Iahnii Annal. philolog. v. a. P. acta. qui benE perspeλit, rat cum coniunctivo non sempex indieare consilium, aut sinem, aut consequentiam, et docte disposuit universi usus capita, sed ea, quae gravissimum in satiabent momentum, non satis declarasso videtur. Nam particulam ut proprie significare ruis, eliam in sententiis, quae consilium et finem continent, nemo non cognitum habebat, sed illud demonstrandum erat, quo modo factum sit, ut Latini ea, quae nos Per coniu1ictionem finalem exprimere solemus, Per eouiunctionem modalem sisnis carent. Quod sacile intelligetur, si modo in vornaculo voeabulo Hasi mulatam formam demonstrativi das agnoscamus. Tum vero negari quum non possit, Latinos etiam in sententiis, quae finem et consilium pure exprimunt, potassis ut, suaeritur, quo Pacto eaedem per modalem sermam designari potuerint. Nam sensus verborum, ante' fenectutem curaυi. ut bene Diuerem, aliquantum dissertab his, curαUi, suomodo timerem: quod negare videtur Wunderos vertens, wie ich giat leben horante. Nequo concedi potest, Latinos omnia ea, quae per consequentiam cohaerent, ita animo concepisse, tamquam a consilio quo
dam proficiscerentiir. Sed de his alibi plura.
430쪽
TULLIANARUM LIB. III. CAP. XIII. 405
. . Perturbatis mentis aufertur. Tusc. lib. 1v. c. 13., cor oris tem erantia, quum ea congruunt inter se, equibus consarnus, sarritas dicitur. et cap. 28. Sed omnis eiusmodi Perturbatio auimi placatione abluatur illa quidem, cum doceas, 'nec bonum etc. lib. V. cap. 10. Neque /ulla huic verbo , cum beatum dicimus, subiecta
notio est. de Finib. lib. II. cap. 2. Atqui haec Patefactio quas rerum GPertarum, cum quid quidque sit αμeritur , definitio est. Hinc quoque dubia omnino fit ratio , cui innititur coniectura acutissima es. Bentieti, in his Tusc. lib. III. cap. 31. ca ut esso censet in consolando, detrahera illam OPinisuem moerenti, s pro so4 qua b se ossicio fungi Mutet iusto atque debito. ubi vir ille doctissimus legendum coniiciebat. - - moereuli, se
'Εdita Iectio ter in Tullio Dindicatur. Fiaturum indicatiri Pro futuro aut praes obiunctiui. Tria Luciani loca defenduntur. Uuylex futuriam notabile erit effectura. EnaLIage actioi et μαίηDi illustratur. Tullitas cum Caesare . defenditur. Ferri pro moueri., Cap. XII, 27. eiusdem libelli de Fato: An aliter haee enuutiatio vera esso usu Potest, caPiet Numan- tiam Sei io, uis ex aeternitate causa causam serens hoc erit effectura p Ad hunc locum Hoc, inquit Davisius, ne Latine quidem dicitur: Omnes tamen edi. otiones obsidet. Legendum, hoc. erat Ufcctura, prout