장음표시 사용
3쪽
ANNUENTE SUMMO NUMINE, ET AUCTORITATE REVERENDI ADMODUM VIRI,
ACADEMIAE GLASG ENSIS PRAEFECTI;
sUMMISQUE IN MEDICINA HONORIBUS AC PRIVILEGIIS RITE ET LEGITIME CONSEQUENDIS;
HIBERNUS S0C. COL. REG. CHIR. ET SOCIET. PHAR. LOND: Die Imo Februarii, hora locoque solitis.
Ne gia sit sonno it suo queto, e Soavo Ma su Stupor Non men che morte Sia, Pros Ondo, e graVe. E riposo domendo anco non haver iuru' lemme lib. cant. viii. Fec poterat qu squam rePeriri, quem nequo morbus ec mors, nec luctus tentaret tempore tuli. Lucret. lib. Vi.
5쪽
COMITI DE BLESINTON,&c. &C. VIRO NON MINUS NOBILITATE, QUAM EXCULΤΙ INGENII DOTIBUS PRAECLARO :HANC DISSERTATIONEM INAUGURALEM, PRIMITIAS EXPERIENTIAE SUAE DE FEBRE PESTILENTE, EJUS SUB TUTELA PAUPERIBUS FELICITER DEPULSΛ NOSTRATIBUS SUMMA CUM OBSERVANTIA GRATOQUE ANIMO DICAT
7쪽
MNIBUS aevis, sed praecipud antiquioribus,
Febris Pestilens multis sub nominibus, totas regiones depopulavit. Vix ulla terra dirissimam hanc cladem evasit. Non solum medici, sed etiam hisf'rici atque poetae, strages ejus CrudeleS Commemoraverunt. Hippocrates Vero medicorum pater et princeps, multa de ea scripsit, etiamque hodie, in hac regione, suae tam longe dissimili, febrim tamen pestilentem tam consimilem esse admiramur. ThuCydides in historia de bello Pelioponesiaco, pestem quae agrum Atticum vastavit, eloquentissime et fidelissime depinxit. Lucretius quoque poeta, de natura rerum, hanC eandem pestem pulcherrime cecinit. Sed nunc non mihi in animo est, nec in promptu, historiam febrium alienarum ex auctoribus depromere ; sed veram tantum descriptionem, quan-ANN0 18 17, IN HIBERNIA GRASSATA EST.
8쪽
tum possum, tradere, istius febris, quae Epidemica, inter nostrates in Hibernia, tamdiu, tamque funeste,
Medici antiqui omnes et Graeci et Latini, Cunctas febres eX calore praecipue, nuncupabant. Hinc a Graecis πυρετος ab ignis-Καυσος a Καιον ur-et Τυφος a Tυφαν accendo, Vel Tυφος stupor-a Latinis quoque, a serveo, febris dicitur. Typhus igitur, quo nomine nunc febris pestilens in his terris fruitur, vel a Calore vel stupore Vere nominari potest. Haec nostra quoque febris, aut propter Calorem, aut stuporem, aut ambo simul; Typhus quoque jure dicatur. Eximius Cullenus in prima Classe nosologiae methodicae, P, rexia, morbos febriles sic definivit. Post horrorem pulsuS frequens, Calor major, plures functiones laesae, viribus praesertim artuum imminutiS. Febrem, etiam primum ordinem istius classis, ita quoque definivit. -PraegreSSis languore, lassitudine, ot aliis debilitatis signis, Pyrexia sine morbo locali primario. Tria quoque genera febrium Continuarum Sunt. scilicet, Synocha, Typhus, et Syn Ochus.-Synocha vel Febris inflammatoria auctorum. Calor plurimum auctus, pulsus frequens, validus et durus, urina rubra, Sensorii functiones parum turbatae.- phus mitior et gravior, vel febris nervosa et putridaaUCtorum, eundem esse morbum, in gradu tantum
Variantem, et Typhus ab eo dicitur, et sic desinivit.
9쪽
Morbus contagiosus ; Calor parum auctus ; sensorii functiones plurimum turbatae, vires multum imminutae. SynΟChu8-Morbus contagiosus ; Febris ex
noctia et Typho composita ; initio SynOcha progressu, et Versus finem Typhus. Haec genera tria hic praeponere volui, quia neutrum eorum hanc febrem mihi videbatur distinguere, sed omnia in unum conjuncta, optime eam descripserunt, Ut inter aegros Sese obtulit. Nam semper fere in eodem aegro, signa synochae et Typhi convenire viderentur, nempe Calor plurimUm aUCtuS, summa cum debilitate, pulsus Validus, Saepe Cum
petechiis. Venia quaerenda est mihi talia auso. Sed nullum alienum morbum describo, nec eX ullo auctore historiam fingo ; tantum illum ut sese mihi obviam tulit, describere conor. Medici nonnulli sibi ipsis causas varias hujus morbi sinXerunt, et multi eos secuti sunt; attamen, longe plures omnibus dissentiebant, et nullam theoriam satisfactionem praebete iis, de causa vel natura ejus, diXerunt. Cum igitur haec pestis nos invasit, nesciens quem duCem Sequi oporteret, symptomata ut mihi sese obtulissent oppugnare decreVi. Nec propterea novum aliquod
genus curationis, nec Sententiam novam asseCuius
sum, sed mistum aliquid: et ut nonnunquam assentio, quoque doctissimis nonnunquam dissentio. Et veritatis causa Veniam PreCor. HISTORIA MORBI.-Initium morbi sensu ingrato
igoris, Plerunt lue etiam horrore notatur, h0c ipso
10쪽
tamen tempore, calor alterius manu m or sentiretur, brevi nihilominus aeger quoque calorem auctum percipit. Lassitudo porro summarii qualis a fatiga tione nimia oriatur, et sermo semper cum dorsi dolore Stipata, Saepe cum sensu tantopere aucto, toto in corpore, ut quasi verberatum aut contusum' esset, dolet. Caput semper multa signa mali eXhibet, attamen multum in gradu disserunt. Levissimo morbo, caloros desos mitis tantum ab aegro percipiuntur, aliqua in parte, veli in toto capite. Sed saepius, dolor atque calor major, cum' gravitatis levitatisve sensu comitantur, Saepe Cum Vertigine, aliquando cum gensu motus nesantis' in capite, et quasi ebrius esset, ita ut sese erigere non poteSt, nec Stare, neque ambulare queat, sine alicuj us auxillio, etiamque hoc fultus, genua fremuns, et artus sub' mole corporis flectun tur. Etiam si sedeat,i tam debilis cito sit, ut in lecto docuilibero eogafur, atque etiam in lecto, omnia cim. cumferri videntur. Magnae inquies molestaque jactatio hie quoque comitantuari ac brevi vix in eodem situ jacere potest. Mens adeo furbatur, ut qhiicquid facile obliviscitur, et in aliud fertur, ef hoe etiam
sentiente invitoque: aegro. Lucem quin etiam et sonitum' abhorret, etiam quum dolor capitis non maximὰ illitim urgeat. Nec son, num capere queat, nonnunquam tamen brevi somniat, at cum horrore somniisque horridis expergiscitur. Sonitus adest saepe intra caput, praecipue ad aures, Susurro simi-