장음표시 사용
21쪽
Betula ostra in locis humidioribus & paludibus cespitos crescit, ubi gramina non sunt longiora in paludibus Suecorum frequentissima, alibi rarissima est; Alpibus vero siccissimis a miliaris. Fl. Ian. 3 2. β.)Notatu dignissimum est, plantas Alpinas, X-tra Alpes delatas, communiter in paludibus crescere. l. c. proleg. 4.
Primarium locum natalem agnoscit Alpes L ponicas Betula nostra, ubi tanta deprehenditur copia, quanta unquam loco aliquo ullus frutex. Satis copiose praeterea crescit in intro ' Vesrobothnia, tun paludibus ut in Angermannia, emtia, Helyhfgiam Dale ortia. In Gestricia provenit juXta pagum Trojam ab utroque latere inde regiae, quae paludem Projemurar dictam, transcurrit. In Vermelandia prope civitatem Philis stad. In Molandia quoque ad nostra comparet, Ut,
in paraecia halel , in palude Togelmγran uXtaviam regiam Min paroecia Lenh da in palude att- me e prope lilvam Mithult, non longe a via publica. Tillan pus eam juxta Ahoam vegetantem ob
Bo erus in herbarium vivum, in Bibliotheca publica Academicampsaliensi adservatum, eam introduxit, quam Oegia a ceptam refert verissimum quidem est, in mari iam or vegiae hanc
Ammannus in paludibus Ingermanniae' Carelia eam vidit. L elius eam im Gebruch he Lautenmiihi invenit. Notari etiam meretur, plantas nostras plerasque rariores in BOR Ussi detectas esse : CEPI RUMCarolinum ab Heli ruingi repertum; SAPONARIA
22쪽
III. l. 2. f. I. a Menigelio circa FurstenWald iam observata; ADONIs Helleborus faenicula ceus nominata; QUA MARIA, Hypopitys C. B. LYCHNIs minima muralis Moris. A TYRIUM Pseudo orchis C. B., o No RcHIs Ruppii, PHRYs minima C. B.
hae crescunt in Sueciam in Borum a. Dillenius ramos hujus ostrae e GROENI AND 1 ad se transmisilas accepit & in herbarium suum, Oxoniae asservatum, intulit.
Betula vero Nana in ALPIBU LAPPONICIS
omnium vulgatissima est ejus locus natalis ibi praecipuus tum in ceteris Lapponiam pro Xime adjacentibus provinciis satis vulgaris. In HELVET 1 rarissima est, ibique in paludibusta Gaux a Abelle lecta a Gagne bino, teste Haltero. KAΜΤsCHATC ad melinum missa est,
in rupibus argum fluvii juxta anno rivi
fontes a Stellero reperta fuit. mel. Nemo praeterea Bolanicorum , cujus scripta adhuc publice exhibita sunt, commemora Uit, eam tittibi crescere praeterquam in Suecia, o egia, Helvetia, Groentandia, Muscodi denique Borvssa. Memorabile etiam est, quantam murationem
subeat haec ostra pro ratione & qualitate loci natalis in Alpibus enim crescens altitudinem pedis vix attingit, Golia habet minima, serpitque extra Alpes vero nascens, caulibus gaudet tres fere ulnas longis, duploque majoribus foliis in hortis denique culta majora adhuc exhibet folia, instar
arbuscula excrescit raro tamen sores fructum
edit, nisi in loco quodam palustri collocata fuerit. Jayime Rev. Upsaliensium Archipraep. I. S. Theol. Pro Larim. D. D. l. Celsus hanc Betulam in horto suo plantavit, plantatam coluit, cultamque
23쪽
13 ultra quindecim annorum spatium asservavit, ubi injustam arbuscula formam Xcre Uit. Ex supra nominata molandia palude Tagelmγ-ran desumptam transportandam ωplantandam curavit Celeb. D. Praeses in horto Academicompsaliensi. Nullis obduci storeis haec Nostra opus habet, ad vim hiemis propulsandam, cum in loco suo natali, Alpibus puta, septentrioni proXimis, ideoque gelidissimis, summum frigus sustinere possit. Quomodo autem sese habitura sit in regionibus calidioribus, dabit eventus.
Exigit jam ordinis ratio, ut brevem quoque
Betulae nostrae historiam tradamus, quomodo videlicet primum detecta fuit, quaque demum ratione Botanicis innotuerit. An 16 4. ΟΕs ELIU in Cat. pl. Borusf. p. Io ei primum nomen imposuit Betulae pumilae, Meine Birhe. An. I 659. FRANKENIO Inspec. bot renoU. 32. ejus in Suecia inventori, placuit eam denominare Betulam Nanam pumilam , Fre-dagsbidi h.
An I 682. ENT ZELIUS in init. pl. remo. p. 47. in memoriam tantum revocat denominationem Laeselli nomen modo immutando,
dum eam adpellat Betulam pusillam P. L.
Mein Rirhe. An I 683. TILLANDs1 Us in cat. l. circa Aboam, eam in inlandia primo inventam nuncupat Bettilam anam s. pumilam Mel-trae, anha Coiqiu. F. An I 63S RUDBECRI Us at in hori. Acod. V. eam introduxit, eamque adpellavit Betulam Nanam uecorum. Di verubin .
24쪽
dicit Bettilam pumilam T. Labelli. letnentedrige Lirhe cubitalis N productior repeest, foliis subrotundis, uti crassis θ' cur
acidulas Nilis bergunses primo visam denominavit Betulam Nanam. Fredagsbior , Daetabidrh, Felirae. An. 72O RUDBEcΚIU Fit in ind. pl. praecip. lapp. actis lit Suec. 72o inserto p. 96. eam numerat inter plantas inventas in itinere per apponiam, eam nomine insignit Betulae palustris Nanae. An Ι72I. ZACZYNsΚ in Hist natur. Polonia
p. 9 I. alia Betula procera est, pumila alia cum foliis subrotundis, uti cra Os 4revibus. Utrum tamen in Polonia crescat adhuc dubium est, cum Auctor plantas Borussae simul recensuit confer p.79 83. An I72ψ. MARTINUS in cat. l. nov. Rurberi, actistit. u. I 724. inserto 33S. eam, inter plantas exsiccatas Burseri in Uentam, Omina Betulam humilem rotundi foliam ex roegia adeo ut BUR SERUS, C. Bau-hini coaetaneus , hinc primus sibi perspectam habui me videlitur Betulae speciem prae omnibus Bolanicis supra nominatis. An. I732. CELsΙUs, supra laudatus, catalogum eX-hibuit plantar circa U . nascentium, inter
25쪽
ter Et Soc Lit. c. Su. 732. p. 3. Ubi illam Betulam palusrem pumilam, foliis parvis rotundis cognominat.
An I73S. INNAE Us D. Pra se noster in forul. lapp. actis lit . u. 735 exhibita, o suam adnumerat plantis in Lapponi collectis,
vocat Betulam Nanam uecor. Brom.
goth. hirre erre, opponibus. An I737. IDEM in f i p. p. 266 267 268 269.27 o. ab G H. . fusius describitio tuolam Nanam nomine specifico synonymis, loco natali usu oeconomico c. Primus quoque D unicus descripsitis delinea vit fruticem nostrum. Eo d. n. DEM celeb. Vir in hori cli . p 442. eum nominat, una cum locis natalibus; transmissis ad se a D M.' Pros Browallio seminibus ex alekarlia. An II 39. ΜM ANNUs in descript sit p. rar ruthenio. 8o hanc designa Betulam pumilam
foliis Iubrotundis. In Iuriae, Caretis locis palustribus provenit. Mus descriptionem dedimus in Comment Acad. Imp. Petros nondum ed. n. 736 antequam ad mantis meas pervenisset Cl. innae Flor.
Lapp. in qua etiam descriptas delineata es; hisque addit synonyma quaedam. An. I7go RoYENU in sor. eidens prodr. p. 8S. scribit fetula foliis orbiculatis renatis Lirin. f. opp. 342. t. 6. f. 4. bori cli F. 42. Betula palustris pumilet foliis parvis rotundis Cels p . i. Accepit enim Royenus aliquantulum seminum eorum quae
Pro f. Browallius ad hori. Clis ortianum transmiserat, quae etiam in hori. Acad. Leydensi terrae commisit.
26쪽
An. 74et. ALLE RUs in His sirp. Heloet. 158. sequentia habet: ΒΕΤUL A foliis orbiculatis renatis Linn. lapp. 342. t. 6. f. . bon. c. hori cli . 4ψ2. Rou lugdb. 83. An Betula pumila. Thal. herc. 'o Luesel.
Betula palustris ana. Rudb ait. Dec. 72O. p. 96. Betula pumila foliis subrotundis. Amm. pl. Ethen. n. 2S9. p. 8O. Elegantem Arbusculam in paludibus a Chaux-d'Abelle invenit agnebin. Fruticulus ramosus, tripedalis. Orte niger. Folia sola, circumscriptione orbiculari, undique subrotunde V concinne cre-
nata. Iuli ex alis foliormn sessiles.
An Ι744. AMAT ANNUS in Comm. acad. scient. δε- per petropolit. IX. p. 3I4. Arboris, cui omnes fere rei herbariae scriptores Betulae nomen tribuerunt, duae hactenus species aut arietates, a natura soli pendentes, Bolanicis innotuerunt; quorum altera arborescit, trunco satis crasso&recto, ramisque virgis minus dependentibus altera autem frutescit magis, nullo spectabili trunco assurgens ramis virgis deorsum pendentibus. Priori seu arborescenti nihil frequentius in Ingria& Carelia, in quibus regionibus in magnam excrescit altitudinem posterior seu frutescens Betula rarius occurrit. Verum
27쪽
Verum praeter duas hasce varietates alia species reperitur plane diversa, in palustribus locis dictarum regionum pro Ueniens, an emine adhuc descripta, quam BETVL A M pumilam, folio sub rotundo nuncupavi. Est autem nova haec species humilis admodum Vix humanam altitudinem assequens, virgis in plurimosin erectos ramulos brachiatis, cortice spadiceo, splendenti, in tenuissimas philyras ductili, vestitis.
Ramulis hinc inde nullo ordine Poliola sub- rotunda, brevissimis, i lineam longis, pediculis insidentia, proinde dentata, iis scosa, superne laete Viridia, inferne pallide
virentia, unciam plus minus lata, tantundem longa sive parum utplurimum bre Uiora, singularia, non raro tamen bina terna aut quaterna, exuno puncto ex reficentia: medium eorum nerVus percurrit in plurimos laterales ramos ramulosque divisus, aversa praecipue parte conspicuos. Ex eodem cum foliis exortu egrediuntur corpuscula cylindrica ex viridi flavescentia, unciae trientem circiter longa, lineam cum dimidia lata, et squamulis tritidis profunde sectis Maxi fixis composita, sub quibus continentur futurorum seminum embryones, qui, si ab ulorum pulvere Decundante impraegnati fuerint, abeunt in semina minutissima, membrana peculiari, pallide virescenti ad
latera extanti, inclusa. Tabula XIU. bona est. An I745. INNITUS in Flora Suecica p. 283. n. 777.
synonyma' loca natalia tantum habet. Tom. I. B n.
28쪽
Est praeterea species quaedam avium Tetraonis Lagopus Faun. Dec. 169. Suecis Ripa dicta bina est haec varietate altera minor, quae in Alpibus apponjcis, altera vero major, quae in silvis Lapponite communiter degit. Haec ad nos tempore hyemali translata Uenalis X ponitur sub nomine labripa, illa Fiailripa nominata apud nos rarius Visa it ambae hae aves, alpina si vatica, colore forma omnino conveniunt; color quoque utriusque Variat pro ratione temporum, anni. Prior harum amentis florum Betulae Νanae vescitur vere vigentibus, reliquoque anni tempore semina ejus comedit, nullo fere alio utitur cibo ut Bona a Faun. uec. 7O. Suecis Hierpe, species etiam Tetraonis quae de Betula vulgari cibum suum fere unicum desumit. Harum omnium carnes palato delicatiores sunt. Hinc itaque usus oeconomicus non exiguus Betulae anae deduci potest nisi enim Lapponia hac abundaret Betula, carerent certae incolae his avibus, consequenter magna parte sustentationis suae Carerent. MURIBU istis LEMM dictis Faun. suec. 26, qui ex hujus cminibus prorcipue victitant per consequens non haberent VULPEM AL-B A M , quae Lagopodem Lemmo sustentatur immo non alerent tam multos canes appones ipsi, quum canes hisce Lemmis praesertim sese ipsos alant. De his omnibus confer Flora Lapponicam.
Secundum regulam in Bolanicis receptam Quae- nque plant genere conveniunt, eodem nomine generio designam e sunt, Fund bot. 13. noster frutex a priori specie nomen Betu e accepit cum omnes partes fructificationis conveniant numero, figura, situ oportione. Fredogrlibrλ, Fredagsrijs molandis Vocatur, idque eam ob caussam, quod sibi persuasum habeant,
29쪽
salvatorem die passionis Betula ceu sagro caesum fuisse , quare Deus hanc injuriam, filio suo illatam, ulturus huic Betulae ejusque propagini maledixit, ne incinstam arboris adsurgeret altitudi nem. Hoc autem quam vero sit simile, quivis videt. Praeterea neque haec neque altera Betulae species in Terra Sancta crescit, nec unquam ibidem crevit. R prsis s. frutex Lagopodis a Lapponiae Colonis, Rusticis Suecis Fennonibus, Vocatur, cum Logopodes, Su. Rγpor, hunc ament fruticem, ut supra dictum est. Mingrijs illam Nestrobothnienses nuncupant, ideo, quod, cum soli ejus tempore autumnali sicciora Uadunt, sonitum edant quas cl*ngentem. Fialli apa alchartis dicitur, agopus etiam praedictus Fidilrapa iisdem vocatur hacque ratione cibus Mavis devorans uno eodemque nomine Finll- rapa dicuntur. Wirean Nermelandis dicitur, sed unde hoc nomen mutuata sit, nos fugit. Dredrghidrh, propter anam atque pygmaeam staturam, respectu alterius majoris Betulae adpel
Wanha Coiret Fennonibus nominatur, quod idem significat ac Bettila decrepita , cum Vulgus credat eam prognasci e radicibus senilibus, exsuccis emarcidis vulgaris Betulae, diutius in solo minus apto nutritis, inque hanc varietatem tandem degenerare.
30쪽
Figura hujus arbuscula nulla umquam exstitit, antequam iconemraddit Colcherrimus Praeses in Flora apponica ab. I. Fig. a. Eadem figura ad exemplar rami in alpibus apponicis lecti consecta est ramulum inde mutuatum stimus Fig. I. floribus onustum.
No Ira figura desumta est de ramulo arbuscula in horto academico cultae delineata est die . mensis Junii proxime praeterlapsi manu pictoris academici Fig. 2. Adjecimus insuper e Flora Lapponica soli ar- horis, prout Variant magnitudine; quorum . Utii alpibus β. in sylvis paludibusque, . Vero in hortis occurrit. Fig. 3. Et sic Betu'am anam pro modulo ingenii nostri descripsimus, descriptam edimus, editam vero majorem in modum Benevolo Lectori commenda