장음표시 사용
131쪽
hoc ipsum. Non igitur per stulti tiam Oxturbetur ea , quao diet est prima compositio rerum ab atomia) Datarum, non quod natum est vi ad eorta quaedam compellatur , sed usquo ad anima a minis positionom pertingas ) quum tantam propriam vim , ac motionem habeat anima , necessario quidem necivo est extra id , quod natum scio atomis ost, neque Fa r. Pot x.
132쪽
fraxmentum , ab umus celeris, compulsi simias, a riem quidem rerum , et orationis silum exacte do prehendere nullo modo possumus. Videtur tam n hete Epieti rus per quamdam ανακεφαλαι-σιν colligere, quae superioribus tortasse paginis disputaverat : hine mouet non extractandam stulte esse eam , quam ipse dixerat, primram eo ositionem rerum creatarum , atomorum profecto concursu i non hoc ipsum erealtim clia certia quia iam, sola tisqua iaci animia compo ition m producon m. Quae quidem postrema verba in eam nos sententiam inducunt, ut arbitremur , ante dentibus columnis spieurum de animae natura verba potissimum fecisse , quam ad σου 'γDνωπινου rationem a quo aecetera revocabat, id est ad res omnes eorporeas, quae natae ab atomis sunt. Epicurus enim opina itur animam corpus esse . ut cetera , mi Q. χη σωμα εστι. Laertius L . X. in Epiri nd Herodoti quod 3 si a Marius etiam expressit, quum diceret , nihil ineorporeum esse praeter solum inane; addit enim in eamdem sententiam : MAE' L DHetti ασωματcs εινα συ ψυχην , ι - αζωσιν ' ωθεν ' αρ εθυνατο ποιειν . υτι πασχε ν, ti ην τρι- i. Adeo proinua ut qui clueunt Mimiam incorpoream esse , ineptisuι. nmua enim sors , citiι Mati, at eiusmodi ex laures, posses. Quum igitur corpoream eam putaret . nece arioah iisdem principiis, quibus emera eorpora, animam quoque proseetam doe re debuit, ah atomis nempe, quas omnium Terum corporearum Nras secit. Nisi quod quum animam corpus quidem esse censeret , sed λεατ ivss παρ' noν τα αθρωσμα παρ σπαρμενον Lae. tius Leo eis. ) tenuissimum , per toliam mas timcisi stim , ac πρηεμ p μστατον --υματι θερμο Φινα sim α - , simitii m virilia eatida quadam eram condem Ercilo, non communibus quidem atomis, ae gravioribus, sed subtilissimis, et levissimis eam contexebat. Laertius Liar. X. Axxx μγ' κα a ασω ν ex η συγκειτα λεια τα, σε, - στρογγυλωτατων, - - ω mri διαγμο - σω σου mons. Consatur onimo ro anima ) ox atomis Deoiκαι asimis , rae rotundissimis , m qua radmodum moenia rab iis, Ox quibus Oulgo consultir ignis. Porquam pie Lucretius Lihr. III. . era. ι6s.
enumque dixisset de aninici eonstare illum Corporistia parois , et Mepi a , ci qua rotundia sera. ως eadom de anima addit distinguebat enim eum suis adseelis Epieurus animum ab anima )
133쪽
atomis refert . eamque corpoream acuiruti vers. 5. ln αὐτογραφω legittir απογενν cimo , male utique pro oor sisti ενου, vel α πυγεγεννν νου , omisso inermento. Vers. s. et seq. Η' xxa inre ramo ιλαν φεψιν, και Λιοπιν α - αν q. Al etc. Animam aequo ae rei ramoveri sappe docuit Epicurus. Atque no ab ea ipsa ad Itiro I. Epi tota dis damus, quum de animaevi, ae natura eloqueretiar, quamdiu existeret in eortiore, et illo etiam dissoluio, s Laertius L h. X. Καιμαν, inquit, λυπιενω πω c υ α μισματος mi δια τειρεται, κα ρυκεαι ευ. os exi ras δυπιαμ s , ea
σαε ανγπtis. Sesti Et exaestito lora eor Ora ianimia ipsia in intur, noqua Anuel etisdem faciatiar a .n qua moυetur , nequa sorinoe adeo sensus. Non enim potest in viqi clam rim rem sanitra , qu et aristi m motihus non titiων, viatim non in si in isti Gm compo seo , quum iva o titia non aiant, qti sua δεν ων, confine timus , et in quibus nunc exissena rivitiseemodi obit moltis. Hunc porro motum animae obvenire in σω .rii laxos natura, ex virim Miliret, seu Uonro, quod unum erat ex quatuor elementis, quibus animam eontexebat Epieum , indieat fiobaeus. Quum enim Plutarini ueeba retulisset seribentis IH FI u. Cop. III. Epicurum docuisse animam esse κρανια εα τεσσαραn, α π ιου
Aristotilem legitur Luri L da An. Cap. II. existente infinita figurarum, atomorumque varietate, ignem ,
animamquo ex sphaerieti esse doeuisset, quumque rursus osten/isset, animam, ae mentem, Siv animum 'eamdem rem esse s Epicurus enim, ut monuimus, animum. atque animam distinguebat, qua inviη utrique
atomos materiam daret, Laertius Libr. X. ) eonafantem ex primis insaetitibus, Orarimus fortitia eo sonitis , addidissetque omnium fgurarum eomparatissimam ad motum esse sphaericam, pergit deinde di
Ex hoe autem lom id insuper patet, quod Epicurus, ceterique passim tradiderunt, eorpus ipsum ab anima moveri ; quod quo Pacis seri posset, ut tam Parva vis tam magnam molem inuielleret , Luete itus imo quam perelegantibus similibus exponit Lor. IV. sors. Noo iramon tutici in his restia mimhia. nama , Transtiti quod transum corpus e Pia etilia possint
134쪽
Et maritis tina regis quanuria i eta etintem . A quis D moetam consor ad via IAel tintim , Mia qua per emeritias , si F cina pondo a magnia CommoOει, at a Ieri malestiit maeΛιna nisu. Atque ad id fortasse , ut ad rem nostram redeamus, reserenda sunt nostri huiusce fragmenti verba superius laudata ex Oera. s et D. τοσαγρον φυσιν , πιυ αντιν ara ' αν vi xvi, quum tantam rim, ac morum Raham anima, vim nempe naturae , alve naturalem. Qeoro enim in Ptas. P eis. o σιν vis vexiit naιtiram animi, at a rim. Exaggerare igitur videtur hese Epieneus animae motum supra ceterarum rerum motum, quod ea rationa intelligi Potest, ut non modo anima avi ipsa celerius, Potentiusque moveat, sed eorpori etiam suo motum impertiati
135쪽
non unum aliquod Opus hoc est, sed lato , ut Daoccimnia complectatur, nec xcerpimus a causa , quod natum ex ea
est, sed sta tiram) unum aliquid
saeiant, et hanc rerum compositi nem , Qt eius compositionis causam comploetimur: id igitur haud Tectum ostr nequo multa simul eortis quibusdam usibus, nequo unquam post opportunitatem saetenda sunt: unam quidem causam opportuno debemus primum nece sario ob oculos habero ad inquirendum , existimantes , non eam-
dein illas quidem res harmoniam
136쪽
Vers. I. et seq. Oυα εστι σωσο ι, m miramin eis. In hoc fragmento , ni fallimur , totus Epieurus in eo est, ut in rerum investigatione non coniunctim plura, sed seorsim singula exquirenda moneat . ausamqtie rerum ipsis rebus praevertendam doceat , earumque in primis opportim Matem spectandam iubeat. Itine sicile cernitur , cur , ut sententia constaret, illa a nobis addita initio sint vers. 5. et seq. ου δ' τυ ecim ας το απογεγενννμαν ete. AπnγεγενHILDρυ nomine quid Mnia tim , νεὶ geno tam au intellige ; α ας horo stitis enuatim, ac principium. Illud igitur heie qu ritur Epicurus, in inquisitione rerum causam cum suis ellietibus confundi, et tamquam ianum aliquiaticiant, eo nitinetim uno tempore invesugari; id enim sibi volunt, quae sequuntur : αλλ' εν Ortutio,
Vers. q. G δ' ων ωα α θω περ me. Duo heie scite monet Epieurus ea anteeedontibus prono alveo sinentia; primum non permulta simul inquirenda, alterum opportunitati consulendum, cuius magna vis est ad eos facilius adsequendax Porro textus verba ad imam usque paginam planiora sunt , quam ut explicatione indigeant; quod de nostro etiam supplemento diei posse videtur.
139쪽
et do signis quidem , quae ab initio agnovi , quaedam sane do manifestis, qua clam vero do dubiis dicenda essent, si lihor ab aliis rebus tractiandia jessem : quomodo quidem rebus substantiam dem , quum diserte di xorim , nil huic ipsi traetationi
addam : omnino autem nata raso
140쪽
Ver . i. et seq. Και α σων ete. Quantiam ex huiusce fragmenti reliquiis colligore fas est , de s gnis loquitur Loie Epicurus, quae cuiusuiodi fuerint, aut quo reserenda sint, nec inde, nee aliunde exculpi potest. illud modo ait , se de iis disputaturum si ab aliarum rerum tractatione liber esset. Λtque notanda heia signotum ab eo propositorum disserentia, quorum alia σα φανεντα, mranifestia vocat, alia πα α ιο ατα, cingia. Porro In ατα legendum nee Mario est, non ι-- GVWησιρια; quae frequentior vox est, ac fortasse etiam elegantior. Et spatium extremo versa 4 , et initium versu 5 in σα aliud prospeto verbum non admittunt. Ceterum II euchius, et Suidas αμοῦισρατον habent, et σα - σ- ραουα explicani αμοῦ πρηστ μαVers. 6. - αν eum is μεν ele. ουσια- , si latini sermunis ingenium pateretur , proprie , ac pressimatibalantiam vertendum esset ; meliuscule essentium dare , vel incere , ut sint Budaeus mia Ῥαιτον λαγ ν 4 twων quadam πsρι- torti haud spernenda Versum DA εx nolia aufflantiam sumpsisse interpreta ius est. Idem com reti reddidit stila antici ori apud Hiιν. in Proclum : E-δη μη εν του oc ωτα ε ινγρον ς: Otian qnidem non in eo eaoli stibaliantia e Aialis. Ita etiam ατ ριχαστια- ωldenda
απι συνεχωτω ; Gomodo a sistere mundus , es coire posael, nι at Deus cmn ua robus substantiam rei, em minis ριγ sed ut ad nostrum concis veniamus, ουσι , heic est ad verbum stibalantiam, et essentiam Gra rebus ς i. e. iacere, til existiani , vi atra, nempe ex atomorum concursu, ut suse