Herculanensium voluminum quae supersunt 10

91쪽

DE NATUR A.

93쪽

INHR Horeulanensia volumina, quao cxplicata adhuc sunt, du ocim reperiuntur Epi.

euri uisu ipi , ras Natura, quorum Septem certo numero signantur, unum incertum

numerum habet, in aliis quatuor omnino desideratur. Ex iis II. et XI. in lucem prodierunt cura, et studio Caroli Mariae Rosinii, Episcopi I uteolani, viri doetissimi, meique olim praeceptoris, Papyraceae Bibliothecae Praefecti; cetera adhuc ogoni interprete.

Horum unum , ex iis nempe , quae nullo numero notantur , nescio quo casu , anto

annos sere tres in manus meas incidit; quod quuin priuia, ut aiunt, iacie, et ex torno habitu observare coepissem , non indignum risum est mihi , in cuius in torpretationcm meam qualemcumquo Opellam collocarem. Sed tentata re, Vix absui, quin abiicerem ;adeo inagnis undique dissicultatibus , incommodisquo scatebat.

. Et primum hic, de quo dicimus, libor initio carot : quod quam lovgo absit ab

iis paginis, quas nunc habemus, uomo sano divinaverit. Tum nec certum suem gerit; nisi quod Ox aliquot verbis, quae cxtrema Ora ultimae paginao leguntur , haud malo coniicero quis posset, nou longo illum intervallo ab suo exitu distare. Sed haee incommoda communia sero Sunt nostrae Papyro eum ceteris ullis huc usquo ovolutis; illud vero pone uovum, ac Singulare, quod nou ouiuos Paginao oculis, aut acro excipi quiverint: partim onim quasi totae evanuerunt , partiam ita non tam sugientes , quam ponitus obliteratas habent litteras , ut nulla ara , nulla hominis solortia consequi illas possit. Hinc necesse suit prioribus practormissis a ΙΙΙ. pagella incipero ; ab hac vero transcurrero ad V. oodem modo a VI. ad VIII. tum ceteris rito sequentibus post XII. uno saltu pervcnitur ad XV. a XVI. vero datur aditus ad XIX. reliquao suum ordinoin servant usquo ad XXVIII. ubi desinit papyrus. Quao quum ita se habeant , nullam rerum, nullam sententiarum Cognationem , nullum Orationis conlox tum internoscoro licci; hac, atquo illac pererrandum , si quod Λriadnae filum in tenebricoso eo labyrintho sortis reperias. Quam quidem rem dis-ficiliorem etiam faciunt eao ipsao, quae nunc superant, Columnae; columnas inquam, an frusta, et fragmina columnarum 2 Ita profecto melius adpellaveris ; nam pra terquam quod nunc litteris, nunc εyllabis, nunc vocibus, nunc hemistichiis, nunc et integris sero vorsibus caront, ad unam Omnes dimidia sui porto truncatae fiunt, pleraequo gravius otiam vulnus tulerunt ; quod ex aliorum voluminum comparatio no facito nosces.

Hisce positis , quidquid singulac complectantur paginae , brevibus Scholiis declararo

quidem possumus, aptisque testimoniis confirmares exactam vero seriem, nexumqtie rerum dare UOD POSSum .

No autem aci lectionem voluminis adcodas teliinus prorsus corum , quae inibi continentur, scias Col. III de atomis pertractari, in iis lito spocios figurarum esse quidem animo incomprehensibiles, sed non simpliciter infinitas admoneri. l. V. Dc earumdom atomorum aequivelocitate , multiplicique sese movendi ratione Pauca udspergi. Col. VI. Eumdem sero motum continuari.

l. VIII. De ειδωλοις, si vo imagiuibus montioncm iniici. Col. IX. Dc ipsarum imaginum tonuitato disputari.

94쪽

Col. X. XL XII. 'mabor ad cognoseondas res perne ossarius inculcatur, Por cumque ab una re intellecta sin atomorum fortasse, atque imaginum ratione , de quibus praeeipue formo est j ad alias, atque alias gradum fiori posso monstratur; negligetitia quo rumdam eius aevi philosophorum vituperatur. Col. X v. Nescio quae αναλογιαι syroportiones) memorantur ad atomorum motum declarandum ex adversariorum sententia peridonea , ex Epicuri mento D in Opportunaθ. l. XVI. Atomorum emcaei a disseritur. Col. XIX. Res ab atomorum eoncursu consatas non ad certa quasdam e reotidas, d usque ad animae compositionem producendas ; quod posset ostendere , superiori-hus , quae nunc desunt, paginis do animao natura disputatum suisso. Col. XX. Non coniunctim plura , sed seorsim siugula exquirenda , causasque rerum ipsis rebus praevertendas, earumque in primis opportunitatum spectandam.

Col. XXL De signis so loqui vello profitetur Auctor, quorum alia mauis vita, aliaduhia dicit.

Columnam XXII. integram reliquimus , quum nullam eortam sola tonitam ex Paearpere licuissol.

I. XXIII. XXIV. XXV. XXVI. Uaria adseruntur do Necessitato, do Libertate, de Casu , in quibus Epicurus a Stoicis dissidebat.

Col. XXVII. Ad cognoseendas methodos , opinationes, commenta , Plistitasmata , perpetuamque , Vel secus , an ii se molestiam, aut solicitatem causa ostoliditur investigandi Principium , et Canonem , seu criterivin. Col. XXVIII. Mutationes quaedam adcidoro memorantur in iis, quae vel ad nos, si vo ad nostram vim, ne facultatem, vel ad rerum naturam spectant; quarum causo enon nogligendae aetiologico iubentur. Buee quidem excorpore , lector, et lovi utcumqu silo eonsuere quivimus. Qii an vero contendat hoc in volumino Epicurus, tire id quidem nosse licuit; n iri iam enim proprio citatur Domine adversarius. Ν utiquum tamon dubitandum eum ipso pristipe Stoicorum , vel eum aliquo eiusdem militiao signifero illi rem esse e iu-terdum etiam totum agmen adgreditur; plurium enim numero adloquitur advorsarios. Et quidem nullos infestiores ille hostes, quam Stoicos habebat. De nostro autem in hane papyrum labore, nil est, quod ego moneam; tuto ipse iudices, amice lector.

97쪽

COLU Μ ΝΛ ΙΙΙ.

Quum non possit mens harum, atque illarum s atomorum variam notare figuram. Patet autem illud, carere quidem tis insultis disserentiis, nec posSe meniona talibus in formis naue ipsam differontium eOmprehendere P ur. Via. x .

Di ili sed by Corale

98쪽

Era. I. Tin χαι - ete. Eptelarus in Epiareti ad mlo fiam haee potissimum dε atomis domit. nimirum species sigurarum esse quidem animo incomprehensibiles, sed non simpliciter infinitas. Laertius

hae panella habentur: dieitur enim primo loeo, quantum defieiento superiori pagina divinare lieuit,

proron esse ci8sotato in ιωs, qtinai viI qua extremia non ali Ηine vel suspicandum, Aristotelem non iis fideliter retulisse opinionem Domoeriit, o omos nompo non modo militudina . aeti forma gliram Asniltia De G ner. I. Cisp. VIII. vel a rhi trandum eum Alexandro in Hiato loe. Epicureos Demoerito non consensisse, quum Posuerunt esumos foro ram qui m mtitiistierinta ineomprehensιhatia . non tu Deo tram n insitiatis. Quidquid iamen de immoerito suerit, quod attinet ad Epietitum, audiendus est Plutaretitis, qui paueis illius opinionem eommemorat FIaeis. Philosoph. LM. I CH. III. Ωναι τα αννια min areo tin απιριλυντα ν ωα απειρα, osra Murca n moriam ineo re/onsihil a , non in itas. Cuius postremae rei ratiotiem iis elegantissime reddit Lucretius Ghr. II Oers. με. Quod Oniam d/,cui, pomiam conn etore rem . quaa

Esso .n itis instantia aeminu formia , quaedum eo a immani maximittit Esa , avra quoia doctii non possa probari. Sod ei eiusdem rei aliam rationem subiicit Literetius; quod si nempe aliae , et aliae figuras in

infinitum conrederentur . nullae essent qualitates rerum Naturalium certae, ae determinatae, qDum no a sxuratione ita variarentur, ut et quaecumque optima melior, et qua umque pessima deterior oriri pos- ea. Esci. Ghr. 6ri s .

99쪽

sces OLIA IN C O L. III.

Mntiritim quo a finitis di erro Muris.

era. a. et seq. σνν in cera etc. Σua in vi per in fine versus male Aeripserat librarius; quod i men in ipso autographo ε mendatiam cernimias, superaddito ti.