Herculanensium voluminum quae supersunt 10

63쪽

videtur lila clui dein expoliaturus honoro miniaem gratiam, siquidom quod impium est, dotioliat profecto id emonec tamquam laudo dignum. Verumtamen quae nullam habent exitus viam, necessaria autem salo qumdam sunt, haec tantummodo audacter potius subire oportet, quam sibimet reserendo culpam in se transferre; illud tanton manifestum est , quod communicaro quibus

dam , quae ab illo improbo

sunt, suam ipsius culpam evincit, vel omni, vel plurima.ex parte. Magnam autem rom essicit, qui nullis prorsus, quas aguntur ab , Communicat, si omnia eius

saeta improba sunt . . . . ..

64쪽

Vers. 3. Hs. Nane nobis voeulam ipse dictavit rerum contextus ; etenim χυειν τυ χυν - idem est, ne eaepoliare Wratiam honoris, seu nutio honore dignam oram Dore; quod eum sequentihus adpriine haeret: su itur enim ιν ωοσιον ti, ci x γυ ἄρα μη ευλογησον, ςtiou impiam est -hobas pro ero iri ossa noe Inmquam lutida dignum. Atque hele animadvertendum σο ευλογητον , quod nos Iratius dia m roddidimus. Quamvis enim ειδον os proprie sonet hon dictus, vel lati tua . tamen pro αξιος Iaudiationa dignus sumi posse Oatendunt Anonrmiis G1 in Ps. Tom. I.

g. 3s., et copiosius Philo Via. I. pag. 453.

etim homine improto Oorsatur, eiusqua Delia rem Herae, aura i sitis erat a tu Deera ostandia, a non om nam . mox vim ceria pariam. Hi ec Prosecto sequentis sententiae summa est, quast postrem Hrbis illis sapientissiitiis elaudi iur : μο αν δι πρα-τω δη σις, μη με πιχ in μνγ ιν ν ὀ 6, D κα τα μήνω σα σα πραχθένθ' υπο σωτου πονηρx ει ιν : mon m autem rem flais . qui nullis proratis , quinctoguntur si sti, eommunieρ , si omesti eius se a improha sunt. Vers. s. III .H. Ita scribendum, non παραπι - , ut scriptiam in Myrn dio est. Item vers. I l. ,' emendavimus pro θιν' quod in eodem αυσογρxpis. Vers. I u. 1xει- ole. Quis sit hie axu, os, de quo disserit Noster, et in quo totus sententiae nucleus

inest. haud liquet ex huiusce paginae verbis. Certe improbus is est ; facile ingratias ipse, quem non

67쪽

i5 δοκία, λύοις . . Non sunt pro indigentia multorum quidem homi uum, nec pariter multorum fortasso civium bona: etsi igitur alia horum a vobis tamquam inutilia, alia verti tuta, alia autem intuta habentur; tamen si quis indiguerit, et eum, qui illa praebet, oi qui praebituria in se monstrat , collaudo ; sin minus indiguerit, non ea soro rationem vituperationis haberent, si praetor expectation in praebeantur

Di ili sed by Corale

68쪽

5c NOLIA IN C O L. XIII.

Vera. I. εστιν πnxian ete. Sententia huiusce eolumnae prima veluti fronte Patet r omissis igitoreeteris, quae prono quasi al eo suunt, haee dictorum omnium summa esto: cotiratidiandum, qui bona praehaaι, viri praehi tirum δε mones et egensi, nee taman initi erran m, at quia etiam non menti pra/ter avectationem Praebeat. Vers. v. et 5. προ δυας ete. Δ s. rarissima vox est, ne diram noua r Hesychio autem idem psi. atque ratis, inclisentia. Nos eam vocem selegimus, ei quod primae litterae illam si hi deposeere vide-hantur , et quod huie loeo potissimum saetebat. Vers. 14. mμψ-s in rum ρας--iam α ιν λογον , ut nos supplevimus, ration miniti arrationis Acthres idem est, ae simperiationa es num esse. Aique hoe ipsum nobis suasit illud evmνω vers. II. ut ea sibi invicem responderent.