Herculanensium voluminum quae supersunt 10

71쪽

tamquam adrepontes ad id , quod verum non est , vel ad circumia stantias accedentes , quas imp diunt quin Oenum agnos fur ). Etenim modio salis opus est, ut ad gratiam penitus cognoscondam per veniatur : id si ad vocum colia

locationem , vel ad pingendum nonnullis potero licet, magis ad hoe licet, ad assequondam ne e illius musicio) naturam. Alia pootalia ecillatum iri volent; simul non vana , sed quod utilius est intoriatilia tribusndum. Et aecidit qui

dem . .

72쪽

Vers. I. αλ, set , in αναγραpis αλητει, θ cum . mutato. Piam is hi eo versi sus de ii loqui vide itie Anetur, qui veram rerum naturam adsequi non possunt , quum iis se implieent circumstantia . qua illam cernere non sinunt. At itio laas qti idem circiamstanticis opto is vocat α ιστασε s attinDm καs, o fetim, an iras i sediant s. Noe porro ad Daturam pratias reserendum, ut elariu4 inferne patebit. vers 5. et s. τυ αλ- ιι δiu,ου oto. Noe sane modo implere hiatum libitii, pulehorrimam dieendi formam excudendo, quae Graecis, ae Latinis celebrata fuit, et qui lem κασα παρ ι αν. Aristoteles Ethie. Lor. VIII. P. III. Καπκ την παρ ιαιαν γαρ ωχ ε ν titis ci αλληλους πριν etctis λεγ*ιενως ωλαs συναν ιυσαι : Nia vastiora pro Derotam vitior chorum nossa non musi, eritisqti iam stitim, qu m uisunt, consu serin . Quod autem Aristoteles αλας simpliciter dixit. Pluia restis IIui πολtψιλ : ι εδιιι, ν Munis dixit, ei Cicroatilis modios iisdem omnino verbis De Amisi . CV. XIX. rutinos modios scitis simul edendos ossse , ni ramis ficie natantia expiarum si . lain usδraius Diroque genere egorii potest ; eisi freqtioni ius αρ ruereri. Herodotus tamen habet ψ: μεδ.si,tis LM. I. iuxta eodices meliores; quam quidem lectionem recto stare halo posse , non autem ob generis insolentiam expungendam , ipsa haee papyrus in primis docti. Ut autem ad rem veniamus, apta hole eomparatione utiliae Philodemus, ut probet, multo temporo opus es in ad naturam gratiae cognoscendam: nam si, inquit, salis modius isquisisti n quibus fiam rati exactam Oerfortim eouoetilionem , -ι au pinsentium , nati o is mugia requirisur ad naturam gratiae ad sequendam. Vers. 3 a. et seqq. Λ 'γου' - ωαταθάτεα δ' ruristi ete. Nihil hole animadvertendum so nobis ossert, quum omnia plana , ae nota sint , licet maximam partem e pstitu nostro desumta , non autem a reli- qu s diserepuitia , ut vi do . Illud vero xxistimet eo orandi sensu adeo pimus : nam x-- θεναι , vel κατατ θῆσθαι 1υεργεσαν, aut χαμν hen fetam , HI gratiam conuerro , non infrequens Gra eis dieendi modus est. intorque probatiores recepius. Ilerodotus Lihr. VI. Cas. XX. Πασαί ti, in νον ευεργεσιαε κα- σατ θι σας δ πγω ms: Otium omnia ti se cotioenta in intim honoscii ontirensael. Et Libri XXXIM Cias. XIII. Mέγκλων μοι κατ-Atintin tis αντον in e vitio: Quiam manna in ptim a ma coli atraheno ia sin/. Xenophon med. Libr. VIII. CU. III. Καριν ανδμ αγαθω καταθῆσθαι : Grialiam apud νι mhontim couocare. I Deas Actori Cap. XXIV. Oers. sa. θέλων χαρ os καταθεμθαι His I meridie Votin gratiam praestare si ris. Neie vero aprid Nostrum di itur κατατιθεσθαι αγχθα conferre hona , quod aeque est, ac καπατlν αι ευεργmas, vel xvii , hem M , aut gratiam consereri

75쪽

Etenim haec accusare ridiculum quidem non esset; eum autem, qui accusat , testem eliam) esse , id prosecto ridieulum est. Quando sigi-ιtiri nune aliqui vitia obiiciunt, si eos grati animi cura inordet , -- lint, ut summatim dieam, huius in di aliquis adpareat, qui tamquam praeceptor Oxistimetur, quandoquidem ingratis simplici sermono diserto ostendenti , quam magnum bonum sit grati animi virtus, quam omni pretio dignum, quam perpulchrum, fortasso contingit tacito sua-

76쪽

ingratia, ea heno ira non ommeentitus. Et Serm. LXXVII. IIvι εὐυμστων - , και ειον Matin inmin: Da graria , ol Mnescia tignoscen ibtis , sive De hen solo, et orat a , ut aliis iii riddiderunt. Vido Fraomat. au hoe Vot ora. 16. et seqq. τι μιν αγαθον ete. Haec maximam partem restro marte adur navimus, quae, rumante diciis apte hae iere videantur, uti est, cur ea respuas, si lubet.

79쪽

Quicumque aliorum locorum , nec unquam eorum, qua o vocantur declivia ,

viam didicit , sallitur , si quandos in ea) ingressus socili rem progressum putarit. Si quis igitur monunc incuset , quod vi suadeam mali animi virtutem, sino quidem quod vim adseri, non sino autum omnia aliquibus amputarct : multum id sano abest. Et nee vario quidem elaborata oratione est

unquam omnitio opus, nec . . . i

80쪽

Vers. 3. αγώνων δε μ ν ete. 'οι δε τρι rixo. vel σα κλιτα sunt Melitati , vel de xa Leri , sive doctioi ratos . aut de ximies viro τω κλεισθα , quod ea seiateri Ioera ineti nI- , Oel do iratim Mergunt is Schio κλιτα est τοπος καπ-sρυ, Ioetis, qui aesorsum ier=r. Porro hace loea haud fatalem processum praebent, ut ignaris primo fortasse adspeetia videri solet. Hi ne iure ait Noster: Κλιωτισαι ει ατ ε σψων ραωα προκοπυ viso: Fcillime, at quis in ea ingresstia Deiliorem progressiam putarii. Iairi quo reserenda hae e sint, stiperior hiatus doeere vetat. Vers. 6. προκονην oic. Προκρατη processus, sive pro rostia inu του προκοππειν, quod procedere, vel p/ogredi notat, iam proprie, quam motaphorice, ut apud Latinos. Reic την πρ οπιν nativa signi-seatione adhibuit Philodemus, peregrina autem Plutarchus Monese ΝΘ αιδρι γευσα Mnis αμα - άλαφονς ιν ora tropi et: Dyoni, qui Oertim an Phi sophici prog/essum HsMMI. λpua emtidetri saetae oecurrit προαπην πω ν , quemadmodum arua Cieeronem progress iacere. Vers. q. R Λαι - τις eic. Quum Philodemus ineulcandum gratiam animum suscepisset, nimio surtasse plus aliquando institit, vi Non iam hortari, quam emere videretur; quod nonnullis offensi ni esse potuit. Igitur molaesis monet, so o P α σαι, quia vim admeri, non a Fre pali. si quis ex suo volumine amputarit, neu liqua in vero pati omnia prorsus d mi. Atque haec elaudii verbis illis, πολλαι δι διι, mtii- tum anna Oheri, in fine semeauiae iistii soli ii . Veis. Io. πω σπιι ασου ete. Σκ αστα dicuntur eo ossea , vel sectici , alque opponuntue ποιε-- φυσιν γιγ6, is , iis, viatis naitim tutia aura . Plutarchus Epis . VII. Περι μη ΣτοS - reos σκω στου τε . και κατα φυσιν 'ρνοτμ : Da qtiosis eorpore est μω , et nn tirutis sive nam Ii , a quo orti lati ; quod Virgilius dixit tino Iahoratiam isneid. Lur. I. pors. ως. Arto Inho tria Meatos . Ost qua aver Atque hane esse huiuseo vocis potosiatem in hoc Plii lodomi loco patot insuper ex et, πριν, s versu superiore, ut λογα ποικιλ- - υαστω sit orans elaborata, vel paria rario composita oriatio ; qua nil opus esse in ea disputatione eontendit.