장음표시 사용
11쪽
nescio quem de literis nostris sermonem inferrem; tuque statim oculis,
vultu, Oratione eum laudatarum a tium amorem ac scientiam proderes, nihil ut tam ardenter cuperem, quam
ad intimam Tuam, si sieri posset,
consiletudinem & familiaritatem ad mitti. Ac fucilci mihi aditum redis
didit sive promta humanitas Tua, sive morum studiorumque similitudo. Ex eo tempore nullus temere dies
praeteriit, quin, quoad licuit, inamoenissimis ad fontem Gerons eram ambulacris de divinis humanisque li
teris sermones inter nos haberemUS.
Hic in Te cognovi admirabilem quandam doctrinae de Graecis Latinisque
12쪽
fontibus ductae copiam, eandemque
Cum acerrimo omnis elegantiae sensu
conjunctam. Quod meum de Te judi
cium alter congrestus noster, cum si1- periore anno Bataviam visebas , plane
Confirmavit. Jam quid dicam de singulari, quo flagras, bene de literis
merendi studio, in quo Tibi comparare posium perpaucos, anteponere neminem 2 Non est, quod hujus
rei argumenta repetam altius et hunc Timaeum testem cito, quem, nullo merito meo prOVOCatus, Cum
Parisiis ageres , ex bibliothecarum latebris protractum, & quam fieri poterat accuratissime descriptum, mihi edendum concessisti. Ac tantum abest,
13쪽
DEDICATIO. VII est , ut aut studium literas juvandi
Tuum, aut erga me liberalitatem intra hos fines continueris, ut subinde alias veteris aevi reliquias, cum eae Tua,
tum ex publicis Angliae bibliothecis depromptas, non mihi tantum, sed
amicis etiam meis, earumdem literarum amore Cai'tis, proliXe suppedita
ris. Plurimum quidem ornamenti Tibi aliquando debebunt Herodotus, Orpheus , Phalaris , aliique. Ego vero cum nihil aliud habeam, quo
tot tam luculenta, in me Collata, beneficia remunerer, Tuum Tibi remitto Timaeum , a me , ut facultas tulit, expolitum. Hunc igitur explicata fronte , Velim, accipias , Ti-
14쪽
Tibique persiladeas, neminem esse, vel unquam fore , qui liberalitatem Tuam aut gratiore animo prosequatur, aut libentius crebriusque dilaudet. Vale. Dab. Lugduni Batavorum Kalendis Maji, MDCcLIV.
15쪽
inter omnes bene dicendi magistros, Platonem, pro tali ingenii magnitu dine, non tenue, & dg medio sumtum, sed grande & magnificum dicendi genu gesse secutum. Nec inter ipsos Veteres defuerunt, quibus hoc nomine poetae, qua; prosae orationis scnptori, similior videretur. inctilianus X. I. p. SOI. Plato
praecipuus est eloquendi facultate disina quadam ω Homerica. Multum supra prosam orationem fingit. Gravitatem vero &
16쪽
tanquam auctoritatem seriptis suis conciliabat verbis antiquis, & a Vulgi familiaritate sejunctis. Vide Dionas. I alio. de Com- POL P. 28. Quae 'γλῶοσα Vel λεξεις, Ut aveteribus Criticis appellantur , cum ipsis Graecis , florente quidem adhuc lingua, Veruntamen aliquantum mutata, obscuritate sua molestae essent: Grammatici operae pretium se facturos existimarunt, si illis sigillatim interpretandis Platonis lectionem faciliorem redderent. In quo genere ΠΟΠquidem PlutfrchMS, Ut, re parum CXPlOrata, scribit Potterus ad Clem. Alex. Strom. V. p. 68O. sed aliorum elaboravit industria. Primus, quod sciam, Platonis studiosis tale praesidium paraVit mrpocration, Argivus , Caesaris semiliaris , quem , Suidas
ο v. , S EUM V . M. P. 4O7. 37. intelligere licet, in iisdem Platonicis glossis illustrandis Clementem Versatum esse: qui, teste Suido V. Κλγης, etiam scripsit
yess.., mea sententia, a Romanae historiae
17쪽
XIscriptore homonymo, etsi Suulas utrumqtie confudit. Majore apparatu videtur eandem rem egisse Boethus , cujus dupleX huc pertinens scriptum recenset Photius Biblioth. Cod. CLIV. 'Aνεγνωθη G τω αὐτω f λέ-
. Πλατωνικιῶν συναγωγη κατὰ τοιχειον , ποP βΤι καιου συναγωγης χρη μώτερον '-3 Mε- λανloc τιὰ το συνταγμιατιον. De altero scripto
μεν et g κοι τά ἀφέλειαν τοὶς τα ΙΠλάτων ἀναγινώσκειν ἐθελουον. Vide Mens . ad Diog.Lnert. III, 63. & Biblioth. Graec. L. IV. c. 36. p. 582. At enim, cum S: Harpocrationis , & Clementis, &fLoet i libri communi literarum naufragio perierint , ni hil aliud superest, nisi ut hanc bonis literis tam graVem jacturam , si minus totam , certe ex aliqua parte , Timaei LeXico resarcia-
18쪽
τ-Πλαγωνι λέξεων κα ιχῆσν βυ:χῆ νημάτιον ειν - λόγω. Ipsius Timaei memoria non minus Obscura est, quam Gentisini, cui libellum inseripsit. Nec ullum, ne tenue quidem, Vestigium, eX quo, qua aeta te ViXerit, conjecturam capias, ejus LeSico impressum reperitur. Meursius ad Nicomacis. Harmon. p. ID. LeXici auctorem eo credit Timem, Locrum, Philosophum 'Pythagoricum , cujus extat libellus φύσεως. Quod commentum quoniam a surdius est, quam ut refutari debeat, Verbo satis sit indicare. Non melior est ratio Po. Ponsiti de Scriptor. Idist. Ρhilos . Ι. 6. idem opustulum Timseo, CyZieeno, PADδonis discipulo , quem Demo cis res apud
buentis, Audierit iste Platonem. Num i circo libros scripsit, aut Platonis glossis e plicuit 2 Tali Grammaticorum praesidio non illa aetas , sed multo posterior, cum lingua Attica minus celebrari coepisset, indigebat. At, dicat aliquis, quid in aetate Tioeaeirenda laboras, cum ipse, V. Oυχ ἔκις , Pom
purium Iaudans, se ostendat post Porphy
19쪽
rium vixisse Τ Εgo vero Vellem, tam Ee tis argumentis ejus aetatem constituere possem , quam illum locum manifestae νολίας coarguere.. Primum Timaeus, Pro suo brevitatis studio, parcissime aliorum utitur testi moniis, nec nisi in reconditioris significationis verbis, e. g. -& Σφωγ lες. At
qui quam ineptum & ridiculum fuisset , ad
formulam vi probandam, cujus vi ginti A septem exempla in Platone reperriuntur, alium potius, ac Platon m ipsum, adhibere, auctorem y Sed faec , eum. in re tam levi isterius etiam scriptoris auctor,tate uti voluisse, laudasse in , aliorum more Grammaticorum, Ira oridem, Xen9phum
tem, Demostis Nem, borumque similes 8 At laudatur Purpurius. Qui tandem scriptor 8Nempe is, cui rerum abstrusarum scientiam tribuunt omnes, scribendi elegantiam nem Nec quisquam unus, si1 Suidae de Thomae M. stuporem exceperis, Atticas formulas Por-m ii, similiumque scriptorum auctoritate unquam probavit. Erg Telinquituri, ut
μυ mi Ioetam ., si ut Plures alios aliorum, adi ineptae manu mi Timaei Lexieon intrusum
20쪽
esse statuamus. Etsii vello sic satis demonstravimus, Timaeum nullam Porphyrii fecisse mentionem, neque adeo quicquam eX ista temporis nota estici posse : suspicamur tamen , illum eodem , quo Porphyrium, seculo id est, tertio floruisse. Haec enim aetas, Sophistarum feracissima, Praeter Porphyrium , tulit Longinum, PlotinUm, Loethum, Jamblichum, multos Gp ealios, omnes studio Platonis incensos, ejusque philosophiam & scriptis & ore propagantes. Horum igitur eXemplo Timaeus eX- citatus, tentaVit & ipse dissicultatem, quae ex glossis in Platone intelligendo nasceretur, quantum in se esset, edito hoc libello minuere. Praeter Πλάτων Timaeus alterum etiam grandioris molis librum scripsisse Videtur , Συλλογην ρητον ον αφορμων,
βιCλία ξ Quem quidem Suidas tribuit
Timaeo, Tauromenitae, Historiarum scriptori nobilissimo. Sed nemo, semel monitus, dubitabit, quin hoc scriptum ad juniorem nostrum Timaeum referendum sit: quippe in hujusmodi argumentis Sophistarum diligentia versari solebat. Suidas autem quoties