Timaiou Sophistou Lexikon peri t?n para Plat?ni lexe?n = Timaei Sophistae Lexikon vocum Platonicarum.

201쪽

Κοιλοιλαντους τοι

ne post alios docuit recti in his literis judicii vir,

Adr. Heringa obser U. cap. T. P. 59. & sic a Glos grapho nostro scriptum esse, literarum series ostendit. Tυλοιδιοῦν diculatur, quibus oculi υρI ex Verberibus, vel ex insomnia, Cel ex quacunque alia caussa tument. Arsophan Lysiistr.

iis , qui oculos nimis consente in virgine sxerant, venuste Theocritus Eld. I.

Quem locum viri docti comparare debuerant cum Oppiano Αλιευτ. IV. 19.& Paulo Aegineta IlI.

λουο tribuentibus, non cum Suetonio Tiber. cap. 7. semel omnino ex occursu visam , adeo contentis tumentibus oculis pr ecutus eji. Ibi enim turnentes octi Ios diei lacrymis obortis turgenteS, Burm.& Oudendo . docent. Theocriteae locutioni S elegantia multos 'ad imitandum invitavit. Auctor epigrammatiS Anthol. L. VII. p. 616. 'Aeνῶθ τ

το βλέμμα διέριπθ. Lib. VII. p. 332. η ἡ βουλοι-

κυλοι:ιών, descripsit Philos ratus Junior Icon. XVII.

los Nicander Alexiph. V.

202쪽

Glossae nostrae sedem aliis, qui majore vel ingenio, Vel otio abundant, indagandam relinquo. gr. Τ ύρςις. Politie. P.

ubi vide Scholia. Libet hie apponere eruditam glossam Εtymologici MS. in Bibl. Regia, ut eX ea Ei3moL M. p. 547- 45-& emendetur, & supplea

των πληρεις. εκατερωθεν

neυςαζω. MOX probis bene scribit Θυσἰάς, SCpro 'Eρ ι 2μ. Sed nihil melius , quam quod pro δόνακας legendum vidit κν κοις, ut totidem literis

habet Elymologie. M S. Denique e vitiosa lectiore F γe φ si , vel, ut in

est apud Suidam. 3I. Sophist. p.

203쪽

XI. p. 684. D. E. Sympos p. 323. F. H.

dixit Aristas apud Athen.

XV. p. 686. A. Glosso- graphus noster bene iis tribuli & judicialis Sc sa

sentit Schol. Comici l. c. nisi quod unive tu e sis Θελ scribat. HesychiuJ: Κωλα-

ejS, quos Hesychius significat, est etjam is, qui Aομα, collegit , in

Qui Arsophanis, Grammatici, auctoritatem secutus videtur. Is enim statuerat, unius judiciariaepe euniae , non publicae unive ae , curam ad κωλακρέτας pertinuisse. Sed eum eX Androtione refellit Scholiastes Comici ad Av. U. IS O. ΙΚωλακρέο etiam, quantum quisque pecuniae ad publicas trireme S conserret, deseripsisse viden-Y a tur,

204쪽

a Clisthene, multa in reipublicae Atticae forma

κωλακρετας post

memorat, quasi illi ' Aklmo successissent:.

ἐπ ύη. Ex his latis superque intelligi arbitror , quam juvenili levitate Dan. Heinsus ad SiL D. I. II9. scripserit, nugari Graecos istos, qui

sauramios dicant. Post haec a nobis scripta editaque,

A illustris Ca3Iinius Recue ild'Antiquites T. II. Tab. 65. marmor CyZicenum prodidit, in quo Verbuma κωλακρέτης formatum, &hucusque inauditum, λεκυτεω, legitur: u 3 εκω-

ράγου Tiμοδε , &c. Cum de scriptura lapidis, qui nunc Parisiis servatur, dubitari non possit, credat sortasse aliqui S, Verbum per colonos Athenis Cyzicum tran Statum, Vulgi ore depravatum esse. Sed satius est, culpam in

marmorarium Conserre, qui, duabus literis temere tranSpositiS , ἐκωλεκώτη ars culpserit pro ἐκωλακρέτηίαν.

Ceterum glossam etiam habent Photitιs Lexico M S. & Suidas. Quam qui in Platone qUaerere instituerit, Operam per

205쪽

. AIA F. . Sed hoc discrimen saepe a veteribu Sneglectum esse, multi SeXempli S, quae hie ponere nihil attinet, intelligi tur. Vide Casau bon. ad

δοῦλον αυτ si, ον μάλισα ποου τους αλλους ετιμα , φανον γεγονέν , τοῦτον ον περ λαμπτῆρο καλῆ ῖν.

ubi, tanquam Grammatici glossema, conteXtu eji

τουτων πέρ λαγχάνειν μὲν ταῖς κοιναῖς δίκαις τ ὰλκέμενον.

68S. A. E. XII. p 688. H. Nihil hae sol ma frequentius in Oratoribus Attici S. 3. Legg. V.

ille, at j quando suspicatus sum, Pro λαχον legendum esse λάχ , abjecto quod ex olossemate irrepserit: ut saetum est in Suiis dae Codice Lejdenssi

ea ratio displicebat politissimo Santenio. Sed cum Pollux etiam VHI. 9 I. τολαχὸν pro re, quae alicuis0rte obtingit, ViXerit, nihil decern cr2 audeo.

206쪽

Λιθολογοι οικοδομοι. q. Λύρη. J Nec hanc vo- lcem in Platone reperi. l

s. δεηξεις. Ilic aquam mihi Baerere , ingenue fateor. Cons u lius Hem-ser lorus meu S ita respondebat: - , Unde Verba

, , fuerint in Uecta, CXpU- ,, tare sane TequCO: CCr- te jnterpretatio est E,ης νέας ' nam credibile, , non Videtur fuisse scri-

in Suid. T. III. p. 88. cum tria in hac glossa

commemorata Videret,

pellari potuit Nam ver-

ba, quae sequuntur, non fiunt Timaei , sed Platonis Leqq. VIII. p. 649. G.

la mutila Videtur, nec sine melioribus libris restituenda. Polit. IV. p. 4 T.

6. Λιθολόγοι. J Veteres Grammatici dicunt,

Id tamen non de architectiis, sed de fabris caementariis, qui Iesios Iapides componunt, intelligendum esse , eXquisitioris eruditionis ubertate do

cet Calchenarius Annot, Crita

207쪽

quam diversi ponUntur, confirmatur. Legg. IX. p.

p. 6J I. F. γ αρ α νευ σμι- κρων μεγαλους φασὶν οἱ λι- ρολογοι λίθους ευ quo

Lubnius respeXllic putabat Pausaniam Lib. II. p.

νίαν τοῖς μεγάλοις λίθο- εὶ M.

Homericum κροταίπεδον CX-

Alexandrini Tobiae XIII.

Timaeo congruunt Photius

coxas attenuatis accepe

runt , haud dubie secuti auctoritatem Callis rati apud Schol. Comici ad Ian U. 848. I -

sunt taIj in medio incisi , N tibu detriti. Egregie

μένοι. Uel, Ut alii reditus, δετετρο μαίνο . quae, nescio, an ex integriore Timaei exemplari hauserit. Certe CX Timaeo, suspicor, excidisse. Videm-I3Ph. V. Aiγσοι, & Αιτ τοι , qui aliam quoque affert hujus Voci S notioncm

208쪽

gebat, non quod illorum nates sedendi assiduitas graciliores reddidisset, sed quod eas mutuae libidines attrivissent. Ph nich. M S.

Phrynichus M S. alio lo

Πολλοῖς γ' ἄτολίσποις πυγιλυι

ον ἐχαν ίω. ubi vide Schol. sandem rem Venuste eX- tulit Antipater The GaIonicensis Epigr. in edito :

in transitu castigandusa μαινομεν γ, ο μ η ἰΕV-

cla hac forma Piersonus ad Moerid. l. c. 8. Λήνη. J Suidas: Λυγα

σκοτεινα. Lege σκοτια. Quod

Ἀλεάζειν proseri ex Arcadio MS. 'Αλεγή. σκιά. deis praVatum Videtur ex γη. σκιά. Vide Toupium Emend. in Suid. II. p. 136. Supra eX Platone επηλυγά- tractavimuS: at λυγη quaerendum.

209쪽

o τοῖς μελεσι μαται P.

φότερα. Eandem Vocem Cornarius Eclo'. p.

terum, γήινα , Codex meus, ct Stobaeus MS. Ocellus Lucan. cap. a. p. 52O. το 3 βαρυ εὐ κῆφον, πυκνὶ, μανόν. Crebra vox apud Medico S, tanquam Aretaeum. Ph

tymologicum ΜS. in Bibi

αραιοῖς. Lege: πέπλοις. Ad eundem Ae

sia Hesychii: Μανος--οις. ἁ- ραιοςήμοις. Plato etiam nomine μανοτης non semel

usuS est. Photius Lexico

βαρύτα sit, e c. de quo loco Hiitor . Acad. inscrip t. T. IL p. I99. Videnda. Dio Co Or. XXXVI. p. 4sa. 1 . AI-ciphron Lib. i II. ep. 4 I. Max. P3 . Disi . VIII. p. 83. Μανον pro fimoso nee apud Platonem legi, nec apud quemquam veterunt scriptorum. 1. In MS. l. lemni errore scribitur M. - λαι . Vide iEsra v.

210쪽

μενον.

Seliolia. Paulo ante di-

mis originem pressit. Ego potius iumam pro docili, moroso, cui non facile satisfacias. Alii hac

Voce utuntur pro gravi, arduo , moles0. Bsmer.

ab aliis , ni fallor, Tερ- κακὲ, dictum, quo Euripides Rhesis V. 5C9.& Themis. Or. XXI. p. 261. A. usi sunt, ridet Lucianus LeXjph, p. 334.

net glosa ad Gorg. p. 28 I.

πολέμου μάχης ἐπικειμένης,

εδ i m ὐς ερῆία . Sed latius fuerit, Heri Jerhusanam eX-plieationem afferre. ,, PIA se tonis locum interpreo tor: Ita nimirum , tit, , es in proverbio , decet, , belli pugnaeqtie particι,, pcm esse; bellum pug- , , namque obire: quod di- citur in eOS, qvj serius . se poli rem peractam deo mum ad Ueniunt. Reo sponsio Socratis manio festo sensum aperit: sie

μηχανας κομίζειν , de ses,

rius s