Timaiou Sophistou Lexikon peri t?n para Plat?ni lexe?n = Timaei Sophistae Lexikon vocum Platonicarum.

발행: 1789년

분량: 335페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

231쪽

Proverbium ex Append.

Vat. I. g. ' AΜως--ελ ων. ἀντὶ ἔ, μοι την λεγεις, ubi αλλιυς eodem errore

Ad hoc proverbium allu

de Bemserh. Quam notionem multiS exemplis illustravit Jac. Periaunius ad Aelian. V. H. II. I 3. p. Io6. Denique αὰλως eX-quisitiore ratione sic cum

nominibus jungitur, ut ejus vis non aliter, quam Latino prorsus, Vel nonnis, exprimatur. Theae

iron nis pondera te rae. Quod Scholiastes ductum esse monet eX

scribendum: μὶν τῆς Polit. VI. p. 4ST.

pud Lacurg. in Leocrat.

sculum CX eo carpsit Dio Chrys. Or. LV. p. fi6Ι. C.

τι 1. Arsides oratione in Leptinem , quam nuper edidit Fac. MoreIlius, Vir egregie eruditus , p 88.

ψίαι. De hac VociS potestate non poenitebit legisse Io. Tot tum ad Longin . p. 167.

234쪽

corrupto Verbo γεγρο φως quomodo medear , in praesenti non reperio. Polit. III. p. 4 3.

ἐτος ἡ τε τρογωδία ολως σοφονει, eq. Ad utrumque

locum Scholia videnda. Anaxitas apud Athen. Lib. X. p 4l6. F. Ουκ

Phileta erus apud eundem L. XIV. p. 572. D. οὐκ

I79. manu S recentior ad hanc glossam adieripsit :

ς ξίφοῖς diοι. EX quo loco recte argumentum duxit H. Vales. de Critie. I. 9. p. qHO probaret, Allegoria S Homericas, quae sub Heraclidis nomine circumseruntur , non veteri illi Pontico, sed alteri recentiori, Heraclidi est e tribuenda S. Plato Polit. ILP. ARO. B- . Θιομα α ς

terpretatur. Dionys. I .

235쪽

ο καθ' ίγονοιαν λέγειν. Alci

αυτῆ. Hanc loquendi rationem attigerunt Casaubon. ad Sueton. Vesp.

Politie. P. 18 a.

αι γυναικες, α ι περ μάλισα πω

pos . p. 3IT. D. Phaedon. p. qOa. D. Pol t. II. p. 428. H. &e. Recte igitur Atticis adscribit 2 Deris p. 28Ι. 23. Πορφυν J Plotinus librum scripserat, ου Guόξω F νῆ τὰ νοη cui alium opposuit Porphyrius , ο

post in Plotini sententiam concessit, publice retractans suam. Quae de se ipso commemorat Porph. de Vita Plotini p. I 23. Illa Palinodia hic laudari videtur. Neque quicquam caussae est , quare haec scripta cum Lue. Isenio de Vita Porpor. cap. X. p. 269. vel suppressa ab ipso auctore. Vel Una cum eo periisse putemuS. P6r

phyrii verba, & mutila A

236쪽

ἐπι εργου αρχομένους, επι τη ν&ν τῖτο λέγειν.

Ceterum in praef. demonstravimuS, hunc Porphyrii locum non a Timaeo esse allatum, sed a studioso quodam lectore Primum margini adscristum, mOX, ut seri solet, in textum irrepsisse. 24. Legg. V.

IX. p. 66O. C. X. p. 6 TR. G. Frequens etiam est plena locutio, οφλειν Hipp. Maj. p. IOO. C.

legunt e . 25. ' Οχθας. J Οχθους scribit

Oudendo ius ad Thom. M. p. 667. inductus a Grammaticis , qui οχει de ripa , de tumulo dici volunt. Sed quam Vanum hoc discrimen sit, Ostendunt viri Graece doctissi

Iius ad Apollon. Le X. Homer. in v. Vox in PIatone quaerenda. I. Παιανιία . J Iu mendosam Cod. scripturam, επὶ εργου ἄρχομενους, Sc Photius Lex. MS. & Ε mo I. M. P. 657. I 8. consentiunt. Quae lectio conflata videtur eX duobus GrammaticiS, quorum al

237쪽

git: - επι εργον ερχομένους ,

ut Timaeum quoque scripsisse arbitror. A XiOch.

dem Sympos . p. 3I6. E.

χον, , &c. Timaei glossain praeclare explicat & emendat praeceptor meus suavj simus: ,, Primum τὸ

238쪽

λος τε, επι μη μένων.

eontrarium in ipsa eIe- , , mone adfectum excitant ,, meΤὶtique insinuant: odii ,, scii. figae, ut quae ,, modo videbare probatu- rus eleriturusque, nunc M averss animo fugias ac se vites. SensuS paullum differt in Pholli lectio- ne, adfectus optioni veI,, electioni contrarius. Tum ,, VOei corruptae nihil pro-

,, sere potestate capien- ,, dum in Platone: dixe- ,, rat, quo motu liquorum ,, justo & naturali

,, ξυμ οῦαίνη τα ' at si ,, eontraria Via retro agan- ,, tur, sanguinem corrum- ,, pi, nutricem que Virtu-

, , tem interire &c. Idem ,, paene παλινάγρύ di , quod ,, simili modo Numenius,, Pythagoricus usurpavit ,, apUd Euseb. Prae p. ,, EUang. XV. p. 8 I9.

rumque de Arcesilao p.

i lactenus ille. Ceterum Vocem παλιναίρεl Omnium erudjtissime exposuit Harpocration, Pindarum, etiam docen S, aedificia, quae diruta fuerint , α rursus inflaurata , παλιναί- ρ,b appellasse. Quo fortaS-1e etiam referendum illud Phrγnichi Σοφις.

λιγαί βοι. επισκευασμένον ιὼν παλαιου κ καινοποιημένον, Στα-

λισυ μαπἈν. Vulgo minus recte scribitur παλινσυ ραπῆον. His accedat Suidas: Παλιν

ἔολα Vocat Nicander apud Alben. IX. p. 37O. A.

λλα παλίμςολα 1iunt calcei interpolati , non calcei miliatorii, ut cum interprete

τυματα.

239쪽

MS. Vide Eusath. ad Od. A. p. I I 5. M J sych. in V. Deinde quilibet Oeterator , callidus, vafer , fallax. Glossa fluxit ex loco nobilissimo Legg. IV. p. 596-

sos. Orat. XXX l. p. 32 I.

σβε. Arisaenet. Lib. I. Cp. 28. Albinus apud Fabrala. B. Gr. Vol. II. p. 44. Παλιν in hiS compositi S cuntrarium , Vel vi tium denotare , docent I a Iohenar. ad Euripid. Phoenis p. 18 6. & Tou- pius Emend. in Suid. T. III. p. 3. Post Παλὶμαολ in margine Codicis scri

male Suidas dedit pro Pollux V Ili

τηθεῖεν τα δίκη . cui consentit Hary0 cration in V.

240쪽

Παξ τενῶς επι πλέον παρελκύίεις. res Grammaticus M S. qui

cit Polit. VIII. p. 496-

O. ut recte monuit II. casar bonus, de hoc poenae genere CXquisita traden S, ad Sueton. August.

Levi mendo liberanduSest Eunapitis Aedes. p. 4 I.

.imore , id est, egregie

SEARCH

MENU NAVIGATION