Timaiou Sophistou Lexikon peri t?n para Plat?ni lexe?n = Timaei Sophistae Lexikon vocum Platonicarum.

171쪽

ad Plato erit. Eid. X. 7Ι. p. 996. Perperam huc trahjt Asclepiadis Epigramma Antho L VII. p.

ibi a prima juis miserum

ex Arisophane laudat Politiae 1 V. 186..eX Menandro Lexicon Regium,1 S. quod Phaυorinus in V. descripsit Θερμη Θερ

menandri locum in il ussitos con Vertit Aelianus Epist. a. sed θερμα noti O

172쪽

νευροσπάσμυα S. re Θερμη commutans. ExijS quae diximus. satis intelligitur, falli Phi nichum, perdoctum cetera Grammaticum, de Diet. Att. P. 146. sic scriben

μοι - , quaU Latini miracula Vocant, siret praefigiae circulatorum, imagunculas nervis mobentium , ut im-

l peritum populum suporet desgerent, Vide b. sau bonum ad Theophram

ώναντίας quem locum

173쪽

δεικνwουον οἱ Θαυματοποιοὶ τα

A. Liri V. cap. a. Qui

Tim. p 547. l . Sed ab his neu rospastjS Omnino distinguendi sunt ii, qui αυ

De quibus Manetho I

Iuc. VII. 189. Hanc mirabilium machinarum construendarum rationem, quae olim Mechanices parS erat . elegantissime tradidit Hero Alexandri

tionibus vulgatiS legitur. Θεοπολοῦ , Platoni proprium est, nec ullum ejuS OXemplum apud alios scripto res reperitur. Legg. X.

νόμον. EX Timaei CXplicacatione intelligitur, Θεης - λων fere idem esse, quod αγειρειν , de quo ad V. Ἀνύμίαν, p. 9. Ceterum in Timaeo verbum

174쪽

de F. L. p. 2 4. Sext. Empiric. ad V. Gram m. I. T. p. 248. ait, ab aliis masculino genere. ab alijs feminino efferri. UsitatiuS tamen est ἡ Θόλω in prire is cum locu S, Ubi Prytanes epulabantur, significatiar. Suidas in paucis a nostro Timaei eXem plari differt, hanc eXhibens scripturam : A JΠρυ-

nisi quod ibi pro

male scribatur. T. Nescio, quo notia pertineat. Legg. VIL p 642. A. no

175쪽

νον. quae laudat Suidas V. Ἀναθολωο. Θολερος etiam non 1ernet in Platone reperias. Phaedon. p. 4OO.

tuli Epigr. editum a Dan. Heli o Poena. p. I 49.

Θυχοπολίης. Philippi Epjgr. apud eundem ad Suid. T. H. p. 289.

176쪽

bi , quae est adolendi, vel sendi. Fio enim sunde sino , s mentum,)antiquissimi Latini dixere pro Aeolum φύω, quod

Sed insolentiorem illam formam , credibile est, saepe a librariis in vulgatiorem esse mutatam. In Platone certe decie S legaS, γύη- ne semel quidem. ΡΟ- illic. p. 183. G. Polit. II. p. 429. H. Crit. p. 566. A. Legg. V. p. 6 IO. D. VI. p. 626. A. VII. p. 63I. G. VIII. p. 6 S. D. X. p. 66s. G. 674. E. XII. p. 688. H. Si quis vero, antiqUOS Grammatico S secutUS, Ῥοι & ita distingue Te malit, Ut priuS sit ampliore significatione, quic quid immolatur, posterjUS contractiore svimentum, vel farra melle Uin0que imbuta ; Θύηρια, suspicari Possit, restituendum esse Leget. XII. p. 69 I. A. μηβρώμαCi Θυμα se τὰς ξενηλα-

ος. id est, ossa muIiis libis contegitis. Idem Phere crates Θυλ μα, alio loco

bum proprie dicitur dei perdite amantibus, quia

177쪽

puellis exclusi, ante fores sub divo pernoctant, πα-

ρ κλαυσίθυρον cantante S Oilla

de re H. Casau b. ad Pers. Sat. V. p. 4 2. Philo T. I. p. 3O6. I

pulcherrimus est locus dympos . p. a 28 R. E-

rursuS Aruiaenet. l. c. &praeter hunc Themis. Ο-rat. XIV. p. 162. D. suos in

λά. Sed ejusdem Verbi vis tam late patet, Ut de Omnibus, qui quacunque de caussa foris degunt, dicatur. Plato Ρolitie

A. Thems. Orat. II. 39. C. VI. p. 8 I. B. VIII. P. II 9. D. & alibi. Θ-nef. de Regn. p. 12. C. I S. C. de Insom. p. 25O. C. Corrupte Hesychius:

178쪽

lja. Quam loquendi rationem , arbitror, Plat0Nem ab Euripide, deliciis sitis, sumpsisse. Sicen jm ille Syleo, in LX-cerpt. H. Grotii P. q29.

Sed eandem etiam ducere potuit eX Epicharmo, cujus hoc fragmentum os apud Polluc. 1X. 82. tentatum a Toupio Emend. in Suid. T. ΙΙ I. p. 250

mascius apud Ph0 t. p.

Sitidas, Timaeum describens, in sine glossae adjecit λόγοι, C Platonis conteXtu. At cum Timaeo

179쪽

vocis usu S cum tam tritus sit, Dire mireri S, MIN-gejuna in Philone T. II.

tasse. Tran1cripsit glossit lam Suidas. 2. IJOe quoque verbum in Platone cibo litum est, glossa ανιδρουν in ejus locum subliituta. Tim. p. 5 S. Λ. Θhους μεν

νοτιζομενην ἔξωθέν,

ελειον. Sic editi libri. Sed bonum factum, quod veteres Codice S Veram lectionem conserUarunt. Nam Tubingentis, Timaeo consentiens , habet

VetuS comoedia, id est, Atticae linguae norma, teste ApoIIonio LeX. HO-mer. p. 357. frequentiS-sime usurpavit. Ita Ari- sopban. Ran. V. 239. ο

Adr. Heringa observ. cap. 6. p. 4S. est Legg. IV. p. 6OI. G. 3. Etsi nihil a Glos grapho nostro discrepant Photius LeX. M S. Suidas, & Et moL M. p - 468. 42. malim tamen legere Nam Aeti-VUm , Vereor, Ut quiS- quam Veterum scriptorum usurparit. Qua de re, reperto aliquando , ad quem glossa pertineat, loco, liquidius poterit judicari. Grammatici recte tradunt , dici ea, quae Diis consecrantur:

180쪽

τεις.

men non ipsi veteres scriptores , sed interdum eorum librarii, 13 egi CXC-Tunt, Ut in e emplis νquae M. SyIburgius adiar an . L. I I. p. 186. Collegit. Herodot. II. 35.

verbum est in marmori-hus antiqUi S. Grtiter. p.

esse ἀδλιμον. Quod tam docto viro excidisse nollem. Lapis apud Chis- hullam Ant. Asiat. p. 168.& Murator. Inscr. p. 643

in hac ipsa litera. Uψ

tius Lex. M S. Ἱερομνήμονες.

νων. Quam glossam cum Εἰ3mologus M. P. 468 5O. toti. Um UerbjS descripserit, perspiculam est, Verba, quae mediae gloS-sae apud Εἰγmo I. inti tisa