장음표시 사용
241쪽
explanavit Casaubonus ad Athen. IV. Iq. p. 28s. attigit etiam Valchenarius ad Euripid. PhoenisL V. 169i. SimpleX τώrea Cadem sere lignificatione est apug Chariton. Lib. I. p.
mitti volo , id est, precor, deprecor. Apolog. p.
δεομι' παρ εμα . quod ipse Plato per παραιτῆ m post
M. Stephanus , quamUiS dubitans de lectionis sanitate, bene tamen comparavit Polit. I. p. 4IS. F.
verbum olim eXtitit Legg. V. p. 6 IO. F. At nunc glossa ejus locum Oec
τας λμάτω. Sed vetus& legitimum παρ με di restI- tuendum est ex Codicibus
Parisino re Leidensi, in quibus perspicue scriptum
ginus Art. Rbet. p. TIq. inter Verba, quae Gratio
242쪽
maei glossam in Lexi ea sila receperunt Photius M S. & Suidas . II. Παρνοψ. J Glossa videtur aliunde huc irrepsisse. I 2. Παρνηίός. J Glossa ducta est e Critia p. 56O. C.
salsa sunt testimonia, quibus nititur Vir magnUS.
Nam in He chio Παρνηρ non rectu S casus est, sed genitivus, jungenduS cum At in Elamo I. M. p. 36 I. RI. pro τίω Πάρν ν Luserus ad Suid. Tom. L p. 8 I9. legendum docuit Πάρνη- Solus igitur restat locus Et3mol. p. 352. LO.
tata , F Πάρνηθω scribere malit Z Hanc correctionem p t e M S. firmavit I Ichenarius ad Herodot. V. 62. Hesychilιm vero Parnetha cum Parnasso consudisse , monuit II. satthon. ad Persii Prolog.
13. Παρον. J Vide sup. U. Πά ςιν. Cl. HIIoisonus ad Longum p. 18 O. ait, post hanc vocem in Codicis margine scriptum esse:
243쪽
sographo nostro , quem Photius Lex. ΜS. & Suidas compilarunt, Pollux III sa. aliique Grammatici consentiunt. Scholiastes Platonis ad Legg. Ι.
p. 567. E. Κλῆρος ωι κτημα- των uria τις, ἡ λαχμος, ἡ
Cujus glossae posterior parS etiam est apud Scholiast. Arsopb. ad AU. V. 58t. ubi viri docti exHe- Dchio certatim corrigunt EπιπαματιL. Quae Attice
bus nominibus divinitus Ti. Hemserbus. ad Hesych. TOm. I. p. II9T. &ad Thom. M. p. 346. Eadem a Doribus
Certe est, θυι totam hereditatem possiaes.
παρωχ ω , psissideo , apud eundem He Dchium in v.& in eximiis illis Tabulis Heracleens. 1. Vs. 1 et O. de quo, praeter Mazuchium, vide sid. Cor sinum Proteg. in Notas Gr. p. sto. αGisb. Genium ad Gregor. de Dialeel. p. 1 Ossit, quoniam DoricaS VO..
tigimus , addamuS conjecturam in He sychio:
aptissimum Cereri epithe ton est. Vide eundem V.
15. Πατρον μέμενοι in Lege. III p. 586. G.
244쪽
alia apud Laconas pote' nas erat vocis &πατρονομίν. Scilicet sic dicebatur magisratus, ad quem rerum cura, quae quodammodo paterna erat , pertineret ; de quo videEL Orsin. Differt. V. ost Not. Graee. p. 95.
rigit Ichenarius ad Euripid. Hippol. V. 826. Rectissime. 16. Παχνη.J Tim. p. s',8.
17. Phaedr. p. 337. A. γιγραφε γαρ
νἀ ; ubi exquisita cedit magnus interpreS. Alci-phron Lib. III. Ep. Sa.
Arisaenet. L. I. Ep. 4. p. 32. Ibid. Ep. T. p. m. m f. ad Thu- d. Lib. VII. fi . Pieron. ad Moerid. p. 3IO. Eandem vim esse in Latino tentare, praeter alios multos, docet Aure usal
245쪽
das posteriora glo1lae Verba, μὴ γυναῖκα, praetermisit. I 8. Πελανοι. J Legg. VI.
ni Suidas h. v. Boethi, Vel alteriuS, Lexicon Platonicum, magno bonarum literarum damno deperditum , compilarit: Πελανοι.
Sie si glossam ea piaS, po teris carere seseri conjecturis , quibu8 frustra quoque Dionysium, Comicum, ab Athenaeo saepe laudatum, in Dionysium Thracem, Grammaticum, commutavit. Mutila verba, Θεοῖς απ. τινες , Comici sint,
Glossographi, vix diS- eernas. . Dionys. mue A. R. Lib. II. p. Ι34.
Vide Scholiasten ad Lege. VII. p. 637. G. Timaeo glossam sublegit Photius
246쪽
τικώ, το Θείαλοις Θητικὸν , αὶ το Εἱλοι- τοῖς Σπαρτιάταις.
, νολάοῦν Vocabant. Moeris p. 324. Πιλάτης, τ οφ' ἡμῶν εργολάζον. Arrian. Diis. Epictet. IV. p. 4O5. Sy nes. de ProUid. p. IOS. C. Horum, ut liberorum, multo honestior erat conditio , quam servorum.
Ni clientes, Graeci πελάτας VOeant, ut Dionys Halic. A. R. Lib. II. p. 84. PIugarch. Mario p. 4O8. C. Crassis p .ss6. B. Vide Ca-Dubon. in Athen. X. I a. p. 7g8. In Suida , glossam Timaei repetente, praVescribitur: Πελάτης. ο ἀντι-
τρέφων U ύπηρίῶν. in qu. sertis haerebat: item in Scholiis ad Platonem
&e. Nunc clarum Cit, legendum esse: Π άτης. ε
li, victum pro mercede Capientes, alio nomine πισί in dicuntur a Plato ne Polit. IV. p. 445. B.
εργαζομενοι. ut He 7 h. Sc Suiuas, quorum glOS sae ex hoc ipso fonte stu-Xerunt. Eodem Platonis loco usus es: Athenaeus VI. p. 247. A. 2I. Πενε κον. J Codicis
cum jam olim ita eorrupta reperjsi et Photius LeX.MS. pluribus mendi S cu
recte emendat Vir doctus in Photii amargine. Pro σός nihil haesitans in teXtum recepi. Lexi- con Rhetoricum apud Eusath. ad Il. B. p. 29S.
247쪽
Platonem laudavit Athenaeus Lib. VI. p. 26 . E. loco classico, ubi de Thessalorum Penesis, & aliorum Graecorum servis multa recondita promit. Penesarum nomen Suidas turpiter depravavit: 'Eθ-
be, Πεας , ut recte legitur apud Scholia it. Ari- sopb. ad Vesp. I 264. quem Suidas descripsit:
dem, & aliis servis locus eii mire contaminatus in Elymologico M s. Bibl. Regiae: Ε Λῖς, ia Λακ. -
dex Ultraj. hujus Elymologici in paucis meliorem lectionem praebet: Εἰλαι-
τες , οἱ δουλευονῆες ἐλευθεροι.
ab Hesychio etiam Κλα- ειοι dicti.) παρ, Σικυωνιοις
gula videamus. Cum Attici servos & Θῆτας Sc Π -
λατας Vocent, deletiS Verbis παρ' 'Αθηναίοις , Vocem Πελάθ, quae Creticum Icλα-
suam revocavi. Quan quana sateor , eam glOS-sae partem sic etiam emendar j posse: παρ' 'Αρκαδίοις Πήλάθ πα, Κρησι Theopompus apud Alberi. VI. p. 27 I. E. 'Αρκαδίους
δας. Sed prjor ratio magis placet. Pro Κλαρυθ siquis malit Μνω θ , nihil repugno. Utrumque enim nomen Cretensibus usitatum fuit. Sicyonium T. υνηφορα confirmant Pollux Sc Steph. a. quorum loca statim recitabo. Κορυνηφόροι non intelligendi sunt cla Ua armati , quales crant Pisistrati Κορυνηφοροι apud Hero dot. I. S9. Nihil enim periculo suus esse poterat, quam servi S arma committere. Qua de causa Cretense S , Ut narrat Ariso te
248쪽
φορους accipe pedum passo rati, vel baculum rugii cumgesantes. Theocritus Eid
Nicyoniorum si V e servi, sive mercenarii, Κατωνακοφόροι appellati stini, quod vestimento pellem Ovinam subsutam habebant. Theopompus S Menaechmus apud
Σικυωνίοις Κατωνακοφόρους καλῶ τινὰς, παραπλησίους ονυς
'Επευναίοις. Ut Pi ersonus ad Moerid. p. 225. Vulgatum Κατανακοrόρους rectissime emendaVit. EX POIItice Vi I. 68. intelljgitur, Sicyoniorum tyranno S. sicut in Attica Pisistratidas, homines agrestes , sed amantiores libertatis quam saeX plebis urbanae esse s let, hoc tam vili & contemto Vestimento insignes fecisse , ut eos puderet urbem frequentare, & Urbanis esse ludibrio. Sy
τες Γίωμοις. Sed eadem opera in Zenobio IV. fg. corrigendum erat: Ουτως
Cilli rios non Syraeuii S, sed Cretae tribuit Lexicon Rhetoricum apud Eusoth.
κέ Coeu. Sed , ut Lexici auctor ceteri S scriptoribus consentaneu S M, tranSpOsitione & emendatione juvandus est: Κιν ικ μοι J ,
Κλαρα I, c. Κρὴτη. Lectio Κλαρὼθ etiam in mentem venit viro docto Mise. Obs. NOV. T. I. p. 78. Pollux III. 83. Mεταῖο a
riandyni quomodo ab Heracleotis 1lib jugum missi sint , tradunt Pindonius apud Athfn. V L p. 268. D. & Strabo XII. p. SI Z.
249쪽
locum sumsisse videtur a Theopompo apud Athen. V l. p. 26s. B. M Ulta, quae huc afferri possent, sciens praetermitto, quod
euparunt D. Meursius Misceli. Lacon. II. T. Creta III. 14. & II. G-saubon. ad Athen. l. e. P. 458. Ceterum, antequam hujus disputationis finem lacimus , Platonis locum , quem supra posuimus, iterum inspi
ditus Miso. Obs. NOV. l. e. legendum suspica
locus obscuruS potius, quam corruptUS, interpretationem . non correctionem, desiderat: praesertim cum Athenaeus i. c. vulgatam lectionem ser-
tur, sed ad antecedenS Eι- sensi is est: Magnam dubitationem Merat Lacedaemoniorum in Helotes imperium in utramque partem disputantibus, benene, an secus insitulumst: minus'dubitati0nis prae beat dominatio cum Hera cleotarum in subjectos Mariandynos, tum Thessalorum in Penesas. Δουλεια sunt ipsi servi, ut saepe πούες. Apud Aristotetimi. c. non modo δουλώα sic dicitur, sed etiam pro Helotibus, ut hic a Platone , & Πενες ηι pro Pene-
λώσεως sunt servitium sive servi Heracleotarum, qui eXtiterunt ex subjectione Mariandynorum. In haesententia me valde confirmavit consensuS Danielis Iottenbachii, cui tantum tribuo, quantum eruditorum, qui nune sunt, nemini.
250쪽
sime H. Stephan. Ind. Thec a circumfluentium turba circumdatos. Hunc Platonis locum laudat
quae posterior glossa, singulari eruditione reserta, iisdem verbis legitur in Photii Lex. M S. & Apo- solii Proverb. XV. 97.
atque omnino vel ex Boethi, Vel ex alterius Lexico Platonico derivata Vicetur. De επαγερμω, 11Vemore illo, quo ludorum gymnicorum victoreS cir-Cum euntes munuscula a singulis spectatoribus eXigerent , palmaria est annotatio II. Casat bonia a Sueton. Neron. cap. IS. Hac autem in re pro
Aelian. V. A. Lib. VI. cap. IO. Cynocephalu S, saltare & tibia canere do
locum bene explicat H Ief. Emendat. U. 6. Vide sup . V. 'Αγύρου LAd munuscula hieronicis ingesta, de quibus Casaubonus i. c. pertinet glossa Photii Lex. M S.
Qui locus hanc etiam ob caus am notanduS est, quod firmat te stionem , inter' Ερμαια & Ηραια fluctuantem , apud Scholiast. Ari- sopb. ad AU. Ι42I. Pellenae celebrata esse
ste Pindari ad Ol. VII. I 56. IX. l T. 23. Πεν 'πιν. Ex Herodoto , ni fallor, Lib. I