Timaiou Sophistou Lexikon peri t?n para Plat?ni lexe?n = Timaei Sophistae Lexikon vocum Platonicarum.

261쪽

de diei parte, plerumque de tempore dicuntur. Quas voces cur Thomas Mag. minus elegantiae, quam

re dicat, nihil caussae est. Plato Theaet. p. IIJ. G.

Protag. p. I90. H. οἰ

τοτε πρωiαίτερον συνελέγημεν.

Veram lectionem ciuidas conservavit. Plato Tim.

πυρουμενα, πάλιν αυτα ἀντι-

I T. Casaubon. ad Sueton. August. cap. 98. Πυρῆν ignota Lexicis potestate pro accenso igne Ius rare e ii apud ΙΘ eo tu. Eidyl LXXIV.

ἀσι Θεοιπροποι is Δελφύς, σιτεόμενοι μετα τ βασιλέων τα

λουνθ. Putido mendo apud

262쪽

Pητρα συνθηκotis λόγων. Ῥικνον ' ἄλκαμπες , η ρυσον, dum scribitur Ποδιοι. Apud priorem etiam deest vox

pae . . ct Hippareb. p. I. F. Phaedr. p. 357. F. Ione p. 143. D. ubi vide Scholia. 2. Phaedr.

Polit. III. p. 43 S. A. ο

εδυρμοις. quod , Inonente Hemperhusio , a Platone sumpsit Lucian. Prometh. p. I9O. & praeter hunc

Duo posteriores Platonis locos, ab interpretibus minus perceptos, explicuit V. Cfaubonus ad Theophras. Charael. cap. XVI. p. 286. Arisophan. Acharn. v

ρῆτιν μακω. ubi vide

Hesycbius, Vel λογοι, ut alii Glossographi. Forte glossa huc invecta est ex Odyss. E. 393. Ubi vide Eupat h. p. t 65 item ad Il. Φ. p. I 243. 4. 'Pανόν. J Polit. V. p. 4 T. D. ψ

quibus locis TimaeuJ ρ κ- , quod postea glossae ρυωος locum suum cestat, legisse videtur. Philo T. II. p. 432. loco elegantissimo, sed male interpuneto: πως ia viri μικρῆ πώρος,

est, quod αὐτόχρημα in ΑΙ-ciphrone IlI. I p. 29. Ubi vjde BergIerum: aut quod

263쪽

Σαρ supra p. I99. a no bis explicatum. Alci-phrori Lib. I. Ep. 26.

plura BergIerus. Scholia-1tes Nicandri ad Theriae.

τρομερον. Iamblichus de

S. Polit. IV.

3T T. Si ρύμμα τυγχανεις , λουτρὼ ἐγω παρεξω. ubi vide

Selaoliast. AItiphron Lib.

mis. or. XXXII. p. 359.

λῆ γ. Sic pro Vulgato κόρυμσον scribebat Juvenis doctissimus , atque edito Verismilium libello Om-njbus , qui recte in his literis sapiunt, commendatissimias, D. Pier forius. Vide Calchenarium Diatr. in Euripid. cap. V. p. a 9. in Apollon. Rhod. I. II 39. Pro ρομ ς η Ε -m0 I. M. p. TO 6. 65. legit ρὐμύω. Apollonii Scholi

264쪽

Comico laudat Photius

hic quoque rectius fuerit. Ceterum de hac Voce multa Congessit Iac. Ni . Loen-ss Epiphyll. VII. 23. Glossam nostram descripsit

λεκαγχαίου μάλα σαζιόνιον.

quod excerpsit PoIIux Ι. 2Co. Vide Scholiasten , hoc proverbium

Timaeus intelligit Tetra Iogias, Vel tres priores Tetralogiae fabulas: de quibus Vide aureo

lum V Casauboni libellum

de Satir. Poesi p. 26. 1 maeum exscripsit Photius LeX. M S. ubi manifesto

265쪽

ε οφάνης ' Ἐν σατυγεις ἐγκεκορδυλημεν D.

καταγωγ , , pro πολύκαρπον , πολυκλαδον. Ηane Vocem

Vide Epist. Crit. 1 l. p. zo8. Timaei glossa temere migravit in Moeridis libellum de Vocc. Atticis. q. Σισύρμ. EryX. p.

συρον δερματίλην. ubi vide

Scitolia. Arsophanis locus , quem Timaeus as- fert, est Nub. V. IO. cui compar & geminus est ille Platonis Protag. p.

sos. Orat. XXXV. p. 433.

quod , ut alia plura, Patrum eruditissimuS , ne verbo quidem miliato, descripsit ex Musonio apud Stob. p. 595. lci cum aliis etiam locis fecerit, sur-

tum a nemine dum deprehensum esse miror. Polyaenus VIII. I 6. p. 722. ἱματίω θ σισυρα Γαλατικῆ. Rhenonem GaIlicam vocat P arro de L. L. IV. p. 4O. Longus II.

germ. Oppianus Κυνηγ.

266쪽

28. Σισυρο. οἱ γειον τέγας ρον ,

alii, σκέπαςρον, quod idem est ) τετροχωμένον δέρρμα. quae lectio melior est. Hanc quoque glossam nescio quis intrusit meridi. s. Σκιωρῖτα . J Apud Photium Lex. M S. &Suidam, ubi haec glossa

totidem verbiS Occurrit, scribitur. Mendose etiam Dio Chrys. Or. XL p. I9I. C. p Σκυλοχον. Alio modo peccatur in Lexico Rhet.

M S. quod cum ipso vitio descripsit ElymoL M. p.

nino scribendum, a Seiro Arcadiae. MOX Tusserus pro 'Ae καλκὸς reponit Λακ-κ , propterea quod ea cohors ab aliis scriptoribus sic appellatur. At primum refragatur Hesychius , ab eodem lau

καλήμ εν , o e κινδυνευων. ἐν

3 'Aeκαλκός. Tum nihil impedit, quo minus ille λόχ duplici nomine dictus sit, Ἀρηαλκής , quod Arcadibus constaret, δε

tur Lacedaenionii. Vide o. Hudson. ad Thucyd. Lib. V. 67. & recondita eruditione praestantem virum, P. I selingium ad Diodor. Sicul. XV. 32. In Platone π nullum est vestjgium. 6. Σκηαί μεν . J Theaet.

παίζον, λέγειν τονδε. SO-phist. p. I 49. A. ταυτα απεζ

267쪽

ήψιν. ubi vide Scholiasten. Egregie Pollux ΙΙ. ΙO. huc sine dubio respicien S: Προφερὴς 3 λεγο , ε

logico MS. V. 'Ωμα τιμες μογερον, τ σκληρόν φαον. Lege, τ σκληφρόν. quam ViS σκληρον etiam habeat

Eusath. ad Il. p. I 33O Vide Ref. Oeconom. Hippocr. V. Σκελιφρός. Timaei glossam repetunt Photius Lex. M S. &Suidas. 8. Σκολυρνα. J Euthyd.

μενον. Ubi Vide Scholia.

Platonis loco usi sunt Pollux X. 48. Elymo LM. p. TI 8. 39. & Eu-satb. ad Od. Δ. p. ILIS. Ad Pollucem fuse atque erudite de hoc scabello disserunt 'ungerman. αHemserhinus. 9. Σmν J Polit. II. p.

426. F. σμινυην , οργανα διτα et ει γεωργίαν.

ibi IV. Mercerum , α Schol. Nicandri ad Theriae. V. 386. etiam

268쪽

Il. s. p. 2IT. Timaei noS-fam, a Photio Lex. M S. etiam descriptam, Moeridi intulit manuS inepta. IO. Σπαργο D. J Si primam & nativam verbi vim spectes, quam Tis naeus commode declaravit, de Iuxuriante humorum, ad ex cretionem pru-τientium, impetu dicitur, V. c.. de Iacte, quod ubera disendit. Plato Polit.

Sympos . p. 329.

F. ερεν τί κυοῦντί τε η πο-ος γέγονετο καλόν. Ad utrumque

Iocum videndus Scholiasses. Euripid. Bacch. V.

σπαργων ἔτι. Idem Cycl. V. 5S. Dionys. Halic. A. R. Lib. I. p. 65. Resus Oecon. Hippocr. lnde transfertur ad eos , qui semine turgent, in Venerem ttiment. Phaedr. p. 348.

πόDις. Sed ut .eγῆν, ejusdem sere potestatis Verbum , quod supra P. I9 eXplicuimus , sic etiam τα ργω de incensa cupiditate , impatientis animi aesu, &e. usurpatum reperitur. Legg. III. p.

δυναμιν. quem locum laudavit Plutarchus Lycus p. g3. E. Ut erat Platonis studiotissimuS, Venuste expressit Fab. p. I9S.

EX eodem sonte, ut id praetereundo moneam , cum alii profecerunt, tum Max. Tyr. Diff. XI. p.

ἀγωγαῖς. Congruit vetus poeta apud Ciceron. de Orat. III. 4 I. Nam exsultantem te praesdentem tibi Repriment vali-

269쪽

dae Iegum habenae ; atque imperii insesent jugo. Vide H. Stephan. Thes. Gr. L. III. p. 9Ia. Postrema notione hoc Verbum . eMSS. Philoni T. I. p. 3O9. reddidit Mangejus. fhorius Lex. ΜS. & Suidas Tina voce plenjuS habent:

Quam tortaste ex alio Glollario adjecerunt. II. Phaedr. P.

gitur in Editt. melioribus. In Basileenses irrepsit Seholion e margine: η λη

Θ ερμὼ - Θιρ cea'οις. Quod glossema recte quidem conteXtu ejectum est, sed aliud relictum vetustius. quod jam ante JLmaeum, &alios GrammaticoS, hune locum invasit. SentiS, me significare verba, ἡ

tuerunt, a Platone non potuerunt. Subtiliter &argute, ut pnilosophum agnoscaS, eandem loque di rationem explicat Hermias Scholiis in Phaedrum MSS. Σταθεώ 3 ii μεσημς,α

σιμωτάτην. Platonis loco

γερότερον, l. πνιγηρότερον θημερας δελονοτι. Indidem

270쪽

let, exscripsit Tho m. M. V. 'Εμ ἔνρκς. Hic igitur loquendi modus cum legitimus sit, & crebro frequentatu S, haud scio. an apud Arsidem Tom. II.

matici a derivant , ut sit fervidus, Nus: nec ab illorum opinione alienus est yoseph. Scaliger in Virgil. Cop.

p. 256. Sed alii verius repetunt ab quorum notationem ab ipso Platone probatam dicerem, nisi locuS ejuS interpolatuS videretur. Graeci autem Omnia, quae n0ndum

iijd ' ipsam meridiem di

plius hac de re dubitari queat. Nicander The

ubi alterutrum omitti potuerat. Ad. hujus locutionis exemplum Eunapius Proaeres. p. Ι3O. mediam nociem dixit αδ nulla, ut Opinor ν